Θέλω να γίνω μαμά

Κορίτσια, πού χαθήκατε; Εγώ συνεχίζω ακόμη να πηγαίνω με την παλιά ώρα. Κατά τις 12 και κάτι σηκώθηκα σήμερα. Σα μολύβι ήμουν στο κρεβάτι και δεν μπορούσα να κουνηθώ... Τώρα φτιάχνω πατάτες φούρνου και σαλάτα. Εσείς πού είστε;

ΜΠράβο κορίτσια!!!!! Είδατε; Κατεβαίνουν οι ζυγαριές!! Γιούπι! Εγώ συνεχίζω να μην πεινάω και να μη θέλω να φάω. Τρώω, βέβαια, αλλά όχι τεράστιες ποσοτητες (ευτυχώς). Για ζύγισμα ούτε λόγος!!!

Καλέεεεεε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Να σας ζήσει!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Λόρα, συγχαρητήρια! Μαζί είμαστε στις εβδομάδες! Έλα στις "Εγκυούλες Φεβρουαρίου 2011" (μη δίνεις σημασία στον τίτλο, περιλαμβανόμαστε κι εμείς του Μαρτίου) για να τα λέμε από εκεί!

Καλέ; Έγινε δύο ετών το βατραχάκι; Να σας ζήσει να το χαίρεστε!!!

Όλια, σ' ευχαριστώ για τις ευχές. ΚΑ1, δεν κάνω δίαιτα, απλά δεν έχω όρεξη... Στην προηγούμενη εγκυμοσύνη ήθελα να φάω το σύμπαν! Τώρα τίποτα, σκέφτομαι φαγητό και με πιάνει απέχθεια. Τώρα πήγαμε σε ταβέρνα, έφαγα όσο έφαγα (όχι πολύ πάντως, για τα δικά μου δεδομένα) και μ' έπιασε η κοιλιά μου. Εμετούς δεν έχω ακόμα, αλλά αναγούλες έχω.

Κορίτσια, πριν λίγο γυρίσαμε απ' την ταβέρνα, τι την ήθελα; Με πείραξαν τα φαγητά και μ' έπιασε φοβερός πονόκοιλος... Μόλις ήρθαμε σπίτι έτρεξα στην τουαλέτα και δαγκωνόμουν να μην τσιρίξω... Τώρα πάλι ζαλάααααδα..... Θέλαμε να πάμε και στην αναβίωση της γιορτής του πορτοκαλιού (άρματα όπως στα ανθεστήρια, αλλά αντί για λουλούδια έχουν πορτοκάλια) που γινόταν στην Αμμόχωστο πριν την εισβολή και ξανάρχισε από φέτος, αλλά δεν μπορούσα με τίποτα.... Πάλι σπίτι και μούχλα...

Συμφωνώ με την Ανθή! Η δουλειά- οποιαδήποτε δουλειά- έχει ωράριο. Αντίθετα, για την οικοκυρά, και κυρίως, την οικοκυρά με παιδιά, η δουλειά δεν τελειώνει ποτέ. Εμένα ο πατέρας μου δούλευε και η μητέρα μου, μέχρι να πάμε σχολείο, όχι. Αλλά τα βράδια που έκλαιγα, πάντα μα πάντα, σηκωνόταν ο πατέρας μου. Και όχι μόνο αυτό: γενικά συμμετείχε, και μιλάμε για ανθρώπους άλλων εποχών (τώρα είναι ο πατέρας μου 75 και η μάνα μου 65). Και μέχρι τα 8 μου έμενε και η γιαγιά μου στο σπίτι. Οι περισσότεροι άντρες νομίζουν ότι οι γυναίκες που "κάθονται" στο σπίτι, κάνουν ένα φαγητό, πλένουν κανένα πιάτο, βάζουν κανένα πλυντήριο, και όλη μέρα κάθονται και χαζεύουν τηλεόραση! Νομίζω ότι θα πρέπει να τους εξηγήσετε μερικά πραγματάκια.... Ευτυχώς ο δικός μου, με όλα του τα κουσούρια (και είναι πολλά) αναγνωρίζει τις δουλειές που κάνω και κάνει κι αυτός άλλες τόσες...

Νάσια, να σου ζήσει ο αντρούλης σου! Ηλιάννα, σοβαρά, το νιώθεις το μωρό από τώρα; Δεν είμαι και τόσο φρέσκια, αφού έχω ζαλάδες... Δηλαδή, δε βλέπω μπροστά μου... Θέλω συνέχεια να είμαι ξαπλωμένη και να κοιμάμαι, πράγμα που φυσικά δεν κάνω. Σήμερα απλά έβαλα τα πλυμένα πιάτα στα ντουλάπια, καθάρισα λίγο τους πάγκους της κουζίνας μ' ένα βετέξ και σκούπισα σαλόνι, κουζίνα και διάδρομο και νιώθω λες και έσκαβα όλο το βράδι. Περιττό να πω ότι το πρωί ένιωθα λες και με δέρνανε όλο το βράδι (πρωί, λέμε τώρα, το μεσημέρι που σηκώθηκα...). Λιγούρες δε με πιάνουν καθόλου, και μου κάνει εντύπωση. Την περασμένη φορά όλο πεινούσα, για τρελή πείνα μιλάμε... Τώρα ούτε πεινάω, ούτε θέλω να τρώω. Τώρα θα πάμε για φαγητό και μόνο που σκέφτομαι τα φαγητά, με πιάνει μια απέχθεια. Όχι αναγούλα, απέχθεια. Για να δούμε τι θα φάω... Πάντως, χαίρομαι που νιώθω χάλια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Γειά σας! (δηλαδή, γειά σου Μωρουδένια!). Τα χτεσινά μου χάλια: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυί. Ένα κομμάτι σπανακόπιτα δικής μου κατασκευής. Μια κούπα κρύο γάλα και ένα κομμάτι ταχινόπιτα. Ένα κομμάτι χωριάτικη τυρόπιτα. Καλά να περάσεις στο χωριό (Κυριακή στο χωριό που λένε!!!).

Όλια, ναι, έκανα χοριακή και είναι 900. Την Τρίτη θα πάω στο γιατρό. Εγώ νιώθω κατάπτωση αυτές τις μέρες... Χτες έφαγα τοστ το πρωί, σπανακόπιτα το μεσημέρι, ένα ποτήρι γάλα και ένα κομμάτι ταχινόπιτα για απογευματινό και τυρόπιτα για βράδι. Χάλια μενού.... Σήμερα θα πάμε έξω για φαγητό.

Ντεμούλα, συγχαρητήρια! Στα είπα και στο άλλο ποστ!!!!!! Θα τα λέμε στις "Εγκυούλες Φεβρουαρίου".

fotini80 σ' ευχαριστώ, έστω και καθυστερημένα!!!!!

Γειά σας κορίτσια! Εγώ σήκώθηκα κατά τις 12.30 σήμερα!!! Αλλά δε φταίω, με την παλιά ώρα ήταν μόνο 11.30!!!! Ντεμούλα, κι εγώ έγκυος, (έτσι μου είπαν, δηλαδή! ) και θα πάω την Τρίτη πρώτη φορά στο γιατρό. μπεμπουλινο καλώς ήρθες! Δώρα, το σίδηρο σε ανακατεύει; Εμένα καθόλου, είμαι και συνηθισμένη, βέβαια. Παίρνω το gyno-tardyferon, που είναι το καταλληλότερο για τον γυναικείο οργανισμό. Νάσια, νομίζω αναψυκτικά καλύτερα όχι. Εγώ τα απεχθάνομαι και τώρα μόνο που σκέφτομαι την κόκα-κόλα, είναι λες και θα πιω απορρυπαντικό ή παραθείο! Υπνηλία έχω κι εγώ και ζαλάδες...

demoyla συγχαρητήρια! Η χοριακή σου είναι σούπερ! Τεράστια! Σου εύχομαι να σου πάνε όλα καλά και να τα λέμε εδώ πέρα!

Σ' ευχαριστώ! Για να δούμε....

Εμ! Αυτό θα πει όνομα! Να σας ζήσει η συνονόματη!

Ηλιάννα, Άννα-Μαρία με λένε. Υπνηλία έχω κάποτε, σήμερα ειδικά.

Αααααχ! Ξάπλωσα δύο-δυόμιση ώρες και σηκώθηκα άλλος άνθρωπος! Κοιμήθηκα και κανένα μισαωράκι, μια χαρά! Όχι ότι νιώθω περδίκι, αντίθετα έχω μια δυσφορία, λίγο ανακάτεμα, ζαλάδα, αλλά για μένα αυτά είναι συνηθισμένα και καθημερινά! Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου έτσι το περνάω! Νάσια, κι εμένα η μάνα μου είναι τόσο, 65 δηλαδή. Αυτές τις μέρες είναι άρρωστη, χτες ήταν στο κρεβάτι και σήμερα που την πήρα τηλέφωνο να δω τι κάνει, γκρίνιαζε που δεν πήρα νωρίτερα, μήπως ήθελε να της μαγειρέψω τίποτα. Αν ήξερε... Ηλιάννα, άσε καλέ τις δουλειές! Ναι, να κάθεσαι και να τους κοιτάς, δεν είναι ντροπή. Αφού έχεις αποκόλληση, δεν έχει ντροπές σ' αυτά τα πράγματα. Κι εγώ παίρνω σίδηρο και φυλλικό οξύ, παρ' όλο που δεν έχω πάει ακόμα στο γιατρό (την Τρίτη έχω ραντεβού). Ξέρω, όμως, ότι πρέπει να παίρνω λόγω αναιμίας, και ξέρω και ποιο συγκεκριμένο σίδηρο πρέπει να πάρω. Άλλωστε, από 13 χρονών με τα χάπια σιδήρου τη βγάζω! Βανεσσάκι, μακάρι να πάνε όλα καλά και ν' ακούσετε καρδούλα δυνατά και καθαρά! Εγώ νομίζω δε θα ακούσω την πρώτη φορά, γιατί πιστεύω έγινε αργά η σύλληψη. Μακάρι, όμως, ν' ακούσω, γιατί δε θέλω να ξαναπεράσω τα ίδια με την προηγούμενη φορά, ακόμα κι αν έχουμε αίσιο τέλος αυτή τη φορά... Να σας ρωτήσω: καφέ πίνετε καθόλου;

Ρε κορίτσια, μη συγχυζόμαστε, έγκυες γυναίκες! (και μη έγκυες δηλαδή!). Κρίμα είναι. Νομίζω ότι η Ηλιάννα δεν ήθελε να μας "τρίψει στη μούρη" τη δική της ευτυχία, αλλά ούτε και η Αναστασία ήθελε να ειρωνευτεί. Δυστυχώς, αυτά έχει ο γραπτός λόγος, δεν μπορείς να ξέρεις ποτέ πώς εννοεί ο άλλος αυτά που λέει.

Ωχ! Μήπως είναι απ' τη νηστεία η ζάλη;

Νανά, σ' ευχαριστώ πολύ! Μακάρι να είναι η σειρά μου!

Ηλιάννα, κι εγώ έχω παααααρα πολλή βοήθεια στο σπίτι. Κατά τα άλλα, υπολογιστής..................

Μύριαμ, κι εγώ αυτό ξέρω για το περπάτημα, καλύτερα στο τέλος της εγκυμοσύνης. Εμείς δεν το έχουμε πει σε κανένα μα κανένα για την εγκυμοσύνη ακόμα, ούτε γονείς, ούτε αδέλφια, ούτε φίλους, έτσι δεν μπορώ να ζητήσω βοήθεια από κανέναν. Άλλωστε η μάνα μου είναι ηλικιωμένη, και το δικό της σπίτι μόλις που το φέρνει βόλτα. Σήμερα έκανα βλακεία και έφτιαξα σπανακόπιτα. Είχα βοήθεια απ' τον άντρα μου, αλλά κουράστηκα πααααρα πολύ... Νιώθω και συσπάσεις στη μήτρα, κάτι που έχω εδώ και μέρες όμως. Καλό είναι αυτό ή κακό; Θα φάω και θα ξαπλώσω....

Μπράβο Μωρουδένια!!! Είδες; Ξεκόλλησε η παλιοζυγαριά και σε ανταμείβει!!!!