Θέλω να γίνω μαμά

Κοριτσάκια, γειά σας κι από μένα! Εμείς δεν έχουμε και πολλά πράγματα να κάνουμε οι δυο μας, εκτός από την εκκλησία, οπότε, όλο εδώ είμαι (φαντάζομαι μόνη μου, αυτές τις μέρες!). Το Πάσχα θα πάμε στους γονείς μου, αλλά δε νομίζω να πέσει και πολύ φαΐ απ' την πλευρά μου, αφού δε θέλω να φάω τίποτα, μου ξινίζουν τα πάντα και αναγουλιάζω. Μάλλον θα είναι το πιο λιτό Πάσχα που έχω περάσει! Α, τώρα που είπα φαγητό, τα εντόσθια επιτρέπονται στην εγκυμοσύνη; Νομίζω όχι. Εμείς πάντως, κοκορέτσια και εντόσθια δε φτιάχνουμε, ούτε μαγειρίτσα, αλλά και να φτιάχναμε, έτσι όπως είμαι, δε θα έτρωγα!

Diaz, μη στεναχωριέσαι! Ελπίζω να σου έρθει σύντομα η περίοδος για να ξεμπερδέψεις κι απ' τον επόμενο μήνα, ξαναρχίζεις τις προσπάθειες!

Εμπειρία δεν έχω, αλλά φαντάζομαι ότι, αφού έχει ήδη ένα αδελφάκι και δεν είναι πλέον το μοναδικό παιδί, δε θα το πάρει και τόοοσο βαριά, όσο την προηγούμενη φορά! Τα κορίτσια που πέρασαν παρόμοιες καταστάσεις θα σε βοηθήσουν περισσότερο!!!

Diaz εγώ τον περασμένο μήνα περίμενα περίοδο, περίμενα, περίμενα, την πέμπτη μέρα είχα αρκετό καφέ, λέω "επιτέλους ήρθε να τελειώνουμε", φεύγουν τα καφέ, και στη μία εβδομάδα έκανα τεστ και ήταν θετικό. Τα καφέ ήταν μάλλον της εμφύτευσης. Κάνε το τεστ αύριο, κι αν είναι αρνητικό δεν πειράζει. Έχει δίκιο η μερέντα, το μωρό έρχεται όταν αποφασίσει, όχι όταν θέλουμε εμείς!

Γειά σας κοριτσάρες! Εγώ χτες ήμουν χάλια. Ξάπλωσα απ' τις οκτώμιση (!!!), διάβαζα κανένα δίωρο και μετά κοιμήθηκα απ' τις δέκα και μισή! Σηκώθηκα σήμερα στις δέκα παρά δέκα για να πάω για την ένεση. Μετά πήγα στη μάνα μου για να κάνουμε τις φλαούνες (είδος παραδοσιακής πασχαλινής τυρόπιτας). Εννοείται ότι εγώ απλά καθόμουν και έβαζα σουσάμι και τέτοια, δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο. Σήμερα ελπίζω να καταφέρω να πάω εκκλησία στη σταύρωση. Αναστασία, εγώ από υγρά έχω: διαφανή, κίτρινα, κίτρινα σκούρα, όλα άοσμα και πολύυυυ μεγάλη ποσότητα!

Γειά σας κοριτσάκια! Βλέπω όλες καλά! Εγώ δεν μπορούσα να κοιμηθώ το βράδι, σηκώθηκα το πρωί για την ένεση και μετά ξανάπεσα και σηκώθηκα πριν από καμία ώρα. Έφαγα με δυσκολία και τώρα περιμένω τα ξαδελφάκια μου να έρθουν να με δουν. Ευτυχώς εμένα η πεθερά μου είναι μακριά, έτσι απλά της μιλάω στο τηλέφωνο σπανιότατα!

Α, Νάσια, δε θα νηστέψεις το λάδι; Σούμπιτη στην κόλαση θα πας! Εγώ πιο πολύ δε νηστεύω επειδή δεν έχω και πολλές επιλογές από τροφές, αφού τα περισσότερα φαγητά, και ειδικά λαχανικά, όσπρια, φρούτα και τα λοιπά νηστίσιμα, μου ξινίζουν. Ε, δε γίνεται να μην τρώω και τίποτα. Νάσια, άμα δεις ότι ζαλίζεσαι ή νιώθεις αδυναμία, άσε τις παλλικαριές και πιές γαλατάκι (αν το αντέχεις, γιατί εγώ υποφέρω πολύ κάθε φορά που παίρνω απόφαση να πιώ γάλα!).

Νάσια, δε θα σχολιάσω για το μικροβιολογικό, αλλά ο άντρας σου πάει καλά; Σου κουβάλησε την πεθερά να σε μαλώσει; Απορώ πώς δεν τους έσφαξες και τους δύο! Ηλιάννα, μη αγχώνεσαι, τα ινομυώματα είναι πολύ συνηθισμένα. Σίγουρα όλα θα πάνε καλά! Νινίνα, καλώς όρισες στην παρέα μας. Σου ευχήθηκα και στο ποστ σου. Μαρούλι, κι εγώ είμαι στο δημόσιο (εκπαιδευτικός) και στάνταρ θα πάρω άδεια μετά το Πάσχα. Δικαιούμαι σαράντα μέρες και έχω πάρει μόνο πέντε. Άρα, έχω τριανταπέντε μέρες να κάθομαι! Μύριαμ, εγώ δε νηστεύω. Σήμερα έφαγα μπιφτέκι, από αύριο λέω να μην ξαναφάω κρέας, αλλά γαλακτοκομικά σίγουρα, γιατί μετά, δε θα έχω και πολλές επιλογές. Άλλωστε, η διατροφή μου αποτελείται κατά κύριο λόγο από ψωμοτύρι, άμα κόψω το τυρί τι θα τρώω, σκέτο ψωμί; Όσα κορίτσια νιώθουν ότι δεν μπορούν, ας τρώνε κρέας, στην εγκυμοσύνη δεν υπάρχει αμαρτία! Βερόνικα, κι εγώ θα δω τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, κι ας το ξέρω απ' έξω, μα εντελώς απ' έξω όμως!!! Όσο για το χταποδάκι, δεν το σχολιάζω, εγώ ένα πιλάφι έφαγα και μου φάνηκε βαρύ!

Συγχαρητήρια! Σου εύχομαι μια τελειόμηνη εγκυμοσύνη!

Λένα, κι εμένα βγάζει αίμα η μύτη μου, αλλά ελάχιστο, μόνο όταν τη φυσάω. Εγώ, όταν οδηγώ, βλέπω τα τέρατα να γίνονται, το τι μαλακίες κάνουν οι άλλοι οδηγοί δεν περιγράφεται. Είναι φάσεις που θέλω να αρχίσω να φωνάζω ή να κάνω και καμιά χειρονομία, αλλά ευτυχώς τα καταφέρνω και κρατιέμαι!

Καλημέρα κορίτσια! Όλες καλά βλέπω! Εγώ ζαλάδα κλασικά και ξινίλες. Μίκι, δηλαδή έτσι στο άσχετο όπως καθόσουν, άρχισες να τσιρίζεις; Δε νομίζω να έπαθε κάτι το σποράκι, αλλά γενικώς είναι καλύτερα να μη συγχυζόμαστε και να φωνάζουμε. Κι εγώ τις προάλλες φώναξα σ' ένα μαθητή, καμιά φορά τσαντίζομαι και με τον άντρα μου. Έχω και περισσότερα νεύρα λόγω ορμονών. Καλύτερα, όμως, να προσπαθούμε να είμαστε συγκρατημένες.

Χμ.... Μαρούλι, νομίζω κλέβεις! Πριν, άλλα έλεγε!

Μαρούλι, ξέρω πολλές κοπέλες που ήταν έγκυες στο δεύτερο ή στο τρίτο και παίρνανε αγκαλιά τα μεγαλύτερα παιδιά τους. Πάντως είναι καλύτερο να μη σηκώνουμε βάρος. Ρε κορίτσια, τα τικεράκια τα έχουν παίξει λίγο ή μου φαίνεται; Το τικεράκι μου λέει ότι είμαι εφτά εβδομάδων και τριών ημερών κι ότι μένουν 227 μέρες. Το τικεράκι του Μαρουλίου λέει ότι είναι πέντε εβδομάδων και τριών ημερών και μένουν 230 ημέρες. Λίγο περίεργη αντίληψη για τον χρόνο έχουν τα τικεράκια μας...

Μπράβο, μπράβο, τέλεια, τέλεια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Πολύ χάρηκα κορίτσια, και για τις δυο σας!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Βερόνικα, διδυμάκια ε; Εγώ θα είχα φρικάρει!!! Αναστασία, είδες; Αναβόσβηνε!!!! Αχ, τέλεια, χάρηκα πολύ!!!!!!!!

Κι εμένα μ' αρέσει πολύ η κουζίνα, και γενικά δοκιμάζω και φτιάχνω ένα σωρό πράγματα! Αλλά τώρα, δεν έχω κουράγιο για τίποτα... Πέρα απ' το ότι μου ξινίζουν όλα τα φαγητά και τα γλυκά, οπότε, τι να φτιάξω, έχω και τέτοιες κομμάρες, που δε με κρατάνε τα πόδια μου, για να ασχοληθώ σοβαρά με ζαχαροπλαστική και μαγειρική!

Βρε Βερόνικα (επιτέλους μάθαμε το όνομά σου!) άσε τις μαρμελάδες και ξεκουράσου! Χαρά στο κουράγιο σου! Εγώ με το ζόρι μαγειρεύω για να φάμε το μεσημέρι, και τις περισσότερες φορές με βοηθά ο άντρας μου!

ΚΑ1, όταν θες να κοινωνήσεις Κυριακή, το Σαββάτο τρως λάδι μέχρι το μεσημέρι κανονικά κι απ' το μεσημέρι και μετά κάνεις άλαδο. Όλα τα Σάββατα του χρόνου τρώμε λάδι, έστω μέχρι το μεσημέρι, εκτός από το Μεγάλο Σάββατο που είναι άλαδο! Έτσι είναι και πιο εύκολο!

Γειά σας κορίτσια! Εγώ πήγα στον Νυμφίο, και τώρα ξεκουράζομαι! Πένες καρμπονάρα; Χμ... Δεν ακούγεται κι άσχημο, αλλά έχω πήξει στο ζυμαρικό και στην πατάτα αυτήν την περίοδο! Όσο για τα βρακιά, εγώ μια μέρα έβαλα ένα ημι-στρινγκ, όχι κανονικό στρινγκ, και είχα πονάκια κάτω χαμηλά. Με το που το έβγαλα, σταμάτησαν και τα πονάκια! Δεν είμαστε εμείς για τέτοια πράγματα...

Γειά σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Εγώ χτες χάλια. Διαβάστε μενού να φρίξετε: Πρωινό: ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και μία φέτα χωριάτικο ψωμί με βιτάμ και τυρί. Δεκατιανό: μία φέτα χωριάτικο ψωμί με βιτάμ, τυρί και γαλοπούλα. Μεσημεριανό: μια μεγάλη μερίδα μοσχαράκι κοκκινιστό με ρύζι και γιαούρτι. Απογευματινό: τίποτα, όλη μέρα αναγούλιαζα με το μεσημεριανό, το οποίο τελικά έκανα εμετό το βράδι, αφού δεν κατάφερα να το χωνέψω... Βραδινό: ένα σάντουιτς με χωριάτικο ψωμί, βιτάμ, τυρί και γαλοπούλα. Χάλια, χάλια, χάλια... Ούτε σαλάτα, ούτε φρούτα, ούτε γάλα... Αλλά τι να κάνω, δεν μπορούσα με τίποτα...

Τα νεύρα μου...................... Έγραφα μισή ώρα και με πέταξε έξω.......... Γκρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ.............................. Τα νεύρα μου, έγκυος γυναίκα.......... Έχω και τις ορμόνες να χτυπάνε κόκκινο, δε θέλω πολύ να τσαντιστώ. Τέλος πάντων, τι κάνετε κορίτσια; Εγώ πήγα το πρωί στην κλινική για την ένεση και μετά έχουμε βάφτιση. Δε θα πάω στο τραπέζι, αφού δεν έχει νόημα. Τι να πάω να κάνω, να κοιτάω τους άλλους που τρώνε; Ήθελα να πάω και εκκλησία το πρωί, που είναι Κυριακή των Βαΐων, αλλά με τίποτα. Ελπίζω να καταφέρω να πάω στον Νυμφίο το απόγευμα... Προηγουμένως που περίμενα στην κλινική εκνευρίστηκα (δε θέλω και πολύ αυτές τις μέρες!). Κάνανε μπάνιο ένα νεογέννητο κι απ' έξω περίμεναν η γιαγιά (η μάνα της κοπέλας που γέννησε) με την κόρη της. Βγαίνει ο παιδίατρος, τον ρωτάνε τι γίνεται, τους λέει ο άνθρωπος ότι είναι όλα μια χαρά, κι ότι σήμερα θα πρέπει η μάνα να θηλάσει. "Χμ.... Πρέπει να το δούμε αυτό γιατρέ" απαντά η γιαγιά. "Μπορεί να μη χορταίνει το παιδί". Πω πω, τι μυαλά είναι αυτά; Τι αρνητική στάση απέναντι στο θηλασμό; Αποφάσισε εκ των προτέρων ότι δε θα χορταίνει το παιδί, και ντε και καλά να δώσει συμπλήρωμα! Ευτυχώς ο γιατρός ήξερε τι του γινόταν, και της είπε ότι αμα δώσει ώθηση στο θηλασμό, μια χαρά θα χορταίνει το παιδί. Πάντως, γενικά εδώ πέρα, σχεδόν όλες οι νέες μητέρες που ξέρω, δεν αρκούνται στον θηλασμό, αλλά δίνουν και συμπλήρωμα. Άσχετο: βρε Ηλιάννα, πόσο καιρό έχουν γενέθλια τα παιδιά σου;

Κι εμένα η γιαγιά μου πέθανε πριν από 17 χρόνια, και μου λείπει πολύ ακόμη... Συλληπητήρια για τον παππού σου, φυσικά θα κλάψεις και θα στεναχωρεθείς, αλλά έτσι είναι η ζωή...

Πω πω..... Δεν πήρε κανείς τα νούμερα; Πάλι καλά που χτύπησε μόνο στο γόνατο. Περαστικά εύχομαι...

Μίκι, σε σκεφτόμουν σήμερα! Τέλεια, ακούσατε κι εσείς καρδούλα!!! Ηλιάννα, λέω να πάρω άδεια το Μάιο. Δε νομίζω ότι υπάρχει λόγος να πηγαίνω σχολείο, να κουράζομαι και να συγχύζομαι. Δικαιούμαι άλλες 35 μέρες άδεια ασθενείας και έχουν μείνει 43 εργάσιμες μέχρι να τελειώσει το σχολείο. Οπότε, για αρκετό καιρό, δε θα πάω! Εγώ δεν πιστεύω στο μάτι, στη γλωσσοφαγιά, κ.λπ. (με εξαίρεση τη διευθύντρια του σχολείου ). Την προηγούμενη φορά, μου λέγανε ότι το έχασα επειδή με γλωσσοφάγανε, αλλά ήταν η θρομβοφιλία η αιτία, και όχι η γλωσσοφαγιά. Καλά, εμένα η πεθερά μου είναι βουτηγμένη στις προλήψεις και τις μαθαίνει και στην εγγονή της, την οποία, ουσιαστικά αυτή μεγαλώνει, π.χ. δεν κάνει να λες καλημέρα άνιφτος, δεν κάνει να κόβεις τα νύχια σου το βράδι, δεν κάνει να βάζεις το ψωμί ανάποδα, κι άλλα τέτοια ωραία. Και να φανταστείτε, ότι απ' όλες τις επιρροές που έχει το παιδί, αυτή είναι η καλύτερη!!!!!!!!!!!! Εγώ σήμερα ζαλίζομαι πολύ κι ανακατεύομαι. Πριν λίγο, κατά τις 8, έκανα εμετό μέρος του φαγητού που έφαγα το μεσημέρι και δεν κατάφερα να χωνέψω. Ευτυχώς, γιατί χτες δεν έκανα εμετό και αγχώθηκα!

Εύη, δεν έχει σημασία, μαζί τα γράφεις και είναι φοβεροί συνδυασμοί! Κι εγώ το απόγευμα συνήθως γράφω διάφορα, αλλά τα τρώω σε διαφορετικές στιγμές του απογεύματος! Μωρουδένια, θα μπορούσες να φας χαλβά, παστέλι, γλυκό κουταλιού ή ψωμί με μέλι (ή σκέτο μέλι).

Κορίτσια, γειά σας κι από μένα! Ηλιάννα, να χαίρεστε τον Αγγελάκο σας! Νιακουλινάκι, πολύ καλά κάνεις που δεν πας στους συμπεθέρους σας το Πάσχα. Οστρακιά; Είναι πάρα πολύ επικίνδυνη ασθένεια. Παλιά, τα περισσότερα παιδιά που περνούσαν οστρακιά κατέληγαν με κάποιο κουσούρι, π.χ. κώφωση, τύφλωση, κ.λπ. Τώρα, βέβαια, υπάρχουν φάρμακα και η ιατρική προόδευσε, αλλά σε κατάσταση εγκυμοσύνης, τι φάρμακα να πάρεις, και τι να προλάβεις... Δεν είπατε για την εγκυμοσύνη ακόμη ε; Εμείς το είπαμε μόλις ακούσαμε καρδούλα. Προηγουμένως το είχαμε πει στους γονείς μου, όταν μάθαμε για τη θρομβοφιλία, γιατί θα πηγαινοερχόμουν κάθε μέρα στον γιατρό, ο οποίος είναι συγγενής, ε, όλο και κάτι θα έπεφτε στην αντίληψή τους. Επίσης, το είχα πει σε δύο συναδέλφους που με πηγαινοφέρνουν στο σχολείο, για να προσέχουν στον δρόμο. Κατά τα άλλα, σε κανέναν απολύτως. Τώρα το είπαμε, σε κάποιους συγγενείς και φίλους. Νάσια, φοβερή η πεθερά σου. Ολόιδια με τη δική μου! Νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα και κάνουν ό,τι τους κατέβει. Δε σκέφτονται ποτέ και νομίζουν ότι ό,τι και να κάνουν είναι σωστό.