Θέλω να γίνω μαμά

Πολύ ωραίο ποστ! Πιστεύω ότι η αντιμετώπιση είναι ο διάλογος και ο προβληματισμός. Βάζεις ερωτήσεις στα παιδιά έτσι ώστε να μπορέσουν να προβληματιστούν πάνω στο θέμα. Δυστυχώς μας έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου, ότι πρέπει να είμαστε αδύνατες για να είμαστε ωραίες. Φυσικά, αυτή η φρενίτιδα άρχισε το πολύ πριν πενήντα χρόνια, με την Τουίγκι και τα υπόλοιπα ανορεξικά μοντέλα. Προηγουμένως, η ωραία γυναίκα ήταν αυτή που είχε πλούσιο σώμα, στήθος, καμπύλες, περιφέρεια, κι αυτό γιατί οι περισσότερες ήταν αδύνατες αναγκαστικά, λόγω των στερήσεων. Τώρα, με την υπεραφθονία που υπάρχει (αρκεί να πας σε ένα σούπερ μάρκετ για να σε πιάσει ίλιγγος από την ποσότητα των αγαθών), η ωραία είναι αυτή που καταπολεμεί τη φυσιολογική της κατάσταση, που δεν τρώει ή που τρώει λίγο, που κάνει συνεχώς δίαιτα, που χτυπιέται στα γυμναστήρια, για να προσαρμόσει τον εαυτό της σε ένα έξωθεν επιβαλλόμενο πρότυπο.

Σοφία, μετά από δύο εβδομάδες καθυστέρησης, λογικά το τεστ θα έδειχνε, αν ήσουν. Αν συνεχιστεί η καθυστέρηση, θα πρέπει να κάνεις και μία χοριακή, ή να κλείσεις ένα ραντεβού στο γυναικολόγο σου. Πολλές φορές, βέβαια, αρκεί ένα αρνητικό τεστ για να μας φύγει το άγχος και να έρθει η περίοδος αμέσως!

Γειά σας κορίτσια! Κι εγώ διαβάζω, διαβάζω, και μετά ξεχνάω ποια έγραψε τι! Σήμερα έχω τρομερή ζαλάδα. Δε βλέπω μπροστά μου, κυριολεκτικά. Πάντα ζαλίζομαι, αλλά σήμερα είναι απ' τις άσχημες μέρες. Ευτυχώς πήρα άδεια απ' το σχολείο, μέχρι το τέλος Μαΐου. Μαρούλι, εμένα με βάζει για υπέρηχο κάθε δύο εβδομάδες. Ίσως επειδή έχω θρομβοφιλία, ίσως επειδή είχα και μία αποβολή. Πάντως, δεν τίθεται θέμα χρημάτων, αφού δεν πληρώνω το γιατρό μου, μια που έχει αρχή να μην παίρνει ποτέ λεφτά από συγγενείς, ακόμα και για επεμβάσεις. Όσο για τα μαιευτήρια, καλά, τι τιμές είναι αυτές; Ο δικός μου γιατρός, που θεωρείται ακριβός, παίρνει γύρω στο χιλιάρικο νομίζω. Τι τέσσερα και πέντε χιλιάρικα, πού να βρει ένα μέσο ζευγάρι τόσα λεφτά για να κάνει παιδί; Και βάλτε και τις εξετάσεις, και τα φάρμακα και την προίκα του μωρού, κι ένα σωρό άλλα. Γιώτα, μπράβο, είστε μεγαλύτεροι ε; Κι εγώ την τελευταία φορά ήμουν μια βδομάδα μεγαλύτερη! Ηλιάννα, δεν είναι ανάγκη να αστράφτει το σπίτι από πάστρα. Ας είναι και λιγότερο καθαρό. Εγώ τώρα σκέφτομαι τι να κάνω με τα καλοκαιρινά που πρέπει να βγάλω και τα χειμερινά που πρέπει να μαζέψω. Μάλλον θα τα κάνει ο άντρας μου κι εγώ απλά θα κάθομαι και θα διπλώνω και θα τον επιβλέπω! Όσο για την κοιλιά μου, υπάρχει ένα φούσκωμα κάτω χαμηλά, το οποίο δε γίνεται ορατό με γυμνό οφθαλμό . Μονο αν το ψηλαφήσω το καταλαβαίνω. Η κοιλιά μου, όμως, ψηλά, έχει φουσκώσει από την κατακράτηση, τα αέρια και τη δυσκοιλιότητα. Αφού χτες στο σχολείο μου λέγανε μαθήτριες και καθηγήτριες ότι φουσκώνω και τους έλεγα "αυτό δεν είναι εγκυμοσύνη, αυτό είναι δυσκοιλιότητα"! Νομίζω θα αργήσει να μου φανεί η εγκυμοσύνη. Φιλιά σε όλα τα υπόλοιπα κορίτσια!

Γειά σας κορίτσια! Εγώ πήγα σχολείο και κουράστηκα πάρα πολύ, ενώ δεν έκανα και τίποτα. Δύο ώρες μάθημα είχα και μη φανταστείτε ότι στο εσπερινό κάνουμε μάθημα και πολύ φανατικά, και έκανα και λίγη γραφική δουλειά που έπρεπε να τελειώσει. Καλά, με τους γέρους και τις γριές γίνεται χαμός. Εγώ μια φορά κατέβαινα από Πανόραμα (Θεσσαλονίκη), τίγκα το λεωφορείο και εγώ ήμουν άρρωστη, ζαλιζόμουν τρομερά και καθόμουν. Μπαίνει μια γριά κι αρχίζει τη γκρίνια, ότι κάθονται οι νέοι κι αφήνουν τους ηλικιωμένους όρθιους. Της λέω "είμαι άρρωστη, κυρία μου, γι' αυτό κάθομαι, αλλά ορίστε, καθίστε". Σηκώνομαι, και της λέει μία συνομήλική της που καθόταν δίπλα της "ξέρετε, κυρία, κι εγώ όταν ήμουν νέα, κάθε φορά που ήμουν έγκυος, καθόμουν και δεν έδινα τη θέση μου, τι να έκανα, δε γινόταν αλλιώς". Τέλος πάντων, φτάνουμε στη Φιγκαρό (Ιπποκράτειο), εγώ έτοιμη να λιποθυμήσω, κατέβηκα εκεί, ενώ κανονικά κατέβαινα κέντρο. Αυτή με βλέπει ότι δε με κρατούσαν τα πόδια μου, και όπως κατέβαινα, με πιάνει απ' το μπράτσο και μου λέει "Σ' ευχαριστώ". Αλλά εγώ απ' τα νεύρα μου, γύρισα απ' την άλλη κι έφυγα! Marie Saradopoulou, σε τι ξεφτιλισμένο μαγαζί δουλεύεις; Καλά, δεν έχετε γουνάκια; Απαράδεκτο! Αναστασία, μη σε αγχώνει ο υπέρηχος. Εμένα στο δεύτερο υπέρηχο φαινόταν σαν παιδί και στον τρίτο έμοιαζε με φασόλι! Ήταν πολύ θαμπό, αλλά μάλλον θα φταίει αυτό που λες, ότι είναι σε μεγέθυνση, και επίσης ότι δεν είχα πιεί και πολύ νερό και δεν έδειχνε και πολύ καλά ο υπέρηχος. Τώρα έχω ναυτία, έφαγα ένα σάντουιτς (το βράδι μόνο ψωμοτύρι τρώω) και μάλλον θα το κάνω εμετό σε λίγο. Φιλιά σε όλες τις κοιλουμπίτσες!

Πω πω, ένα τεράστιο αντράκι!!!!!! Καλέ, ολόιδιοι είστε, σα δυο σταγόνες νερό!!!!!!! Άντε, με το καλό και στα δικά μας!

Καλά, κοίτα πρώτα αν είσαι έγκυος και θα τα μάθεις όλα σιγά σιγά!

Χαχα! Είναι όταν τοποθετείται, φυτεύεται ο σάκος της εγκυμοσύνης στη μήτρα!

Α, καλά, εμείς εδώ είμαστε ξεφτέρια. Ποιος όρος σε αγχώνει; Η χοριακή; Είναι η ορμόνη της εγκυμοσύνης. Όταν πας για αναλύσεις (θα πεις ότι θέλεις ποσοτική ανάλυση), μετράνε την τιμή της ορμόνης για να δουν αν είσαι έγκυος.

Εγώ είχα καφέ την πέμπτη μέρα της καθυστέρησης. Συνήθως είναι της εμφύτευσης. Επίσης, μπορεί να είναι εγκυμοσύνη με κάποιο προβληματάκι και να χρειάζεται στήριξη, οπότε μην το καθυστερείς. Εσύ θες να είσαι έγκυος;

Ναι, υπάρχει. Πάρε συσκευασία των δύο, για να έχεις μεγαλύτερη κάλυψη . Φυσικά, πιο αξιόπιστη είναι η χοριακή.

Antripa, γειά σου και καλωσόρισες στο φόρουμ! Από την Κύπρο είσαι; Κοίτα, πιθανότητα εγκυμοσύνης υπάρχει πάντα. Εμείς πάντως, για αρκετά χρόνια εφαρμόζαμε το τράβηγμα και δεν έμεινα έγκυος. Μετά, για έξι μήνες περίπου συνολικά, κάναμε ελεύθερα, και πάλι δεν έμεινα. Μετά έμεινα έγκυος με μία ελεύθερη επαφή (συνήθως μία χρειάζεται ), το έχασα και τώρα ξαναέμεινα με τον κρίνο που λένε, χε χε. Κάνε ένα τεστ ή μια χοριακή για να δεις τι γίνεται. Πόσες μέρες ακριβώς έχεις καθυστέρηση; Όλα αυτά που περιγράφεις είναι συμπτώματα περίοδου και εγκυμοσύνης, οπότε, χωρίς τεστ ή αναλύσεις, δεν μπορείς να ξέρεις.

Κι εμένα τραβιόταν πάντα γλυκιά μου, αλλά, όπως βλέπεις στο τικεράκι μου, δεν έπιασε το τράβηγμα, έπιασε κάτι άλλο! Αφού έχεις δύο εβδομάδες καθυστέρηση, και τεστ να κάνεις και χοριακή, σίγουρα θα δείξουν! Τα συμπτώματα της εγκυμοσύνης είναι ίδια με της περιόδου. Αν είσαι έγκυος μη φρικάρεις (πολύ). Κι εγώ όπως εσένα ήμουν, όλο και ανέβαλλα τις προσπάθειες, έλεγα "άλλο ένα μήνα, μετά το Πάσχα" και τέτοια, και τελικά μας πρόλαβε το μπεμπάκι!

Γειά σας κορίτσια! Εγώ πήγα σήμερα και έκανα την ενεσούλα μου και μετά πήγα κομμωτήριο κι έκοψα τα μαλλάκια μου, γιατί η αφέλεια είχε φτάσει στο σαγόνι! Ρε κορίτσια, απορώ πώς μπορείτε και κάνετε δουλειές. Εγώ δεν έχω κανένα μα κανένα κουράγιο. Τι πλυντήρια μου λέτε και σίδερα, εγώ από πριν δεν έβαζα ποτέ πλυντήριο, ήταν δουλειά του άντρα μου και το σίδερο τώρα έρχεται και το κάνει η μάνα μου. Λένα, το θυμάμαι αυτό που λες με το ραντεβού με το χάρο! Η Βάνια ήταν νομίζω! Χαχαχαχα! Δώρα, κουράγιο, όλα καλά θα πάνε! Τιτίνα, περιμένουμε νέα σου. Βερόνικα, ευχές για την επέτειο των γονιών σου. Φιλιά σε όλες τις κοιλίτσες!

Συμφωνώ, θα έπρεπε να συνεννοηθείτε με την ημερομηνία. Αν, όμως, μέσα από όλο αυτό, είδες ότι δεν ενδιαφέρεται για το αγοράκι σας ή ότι δεν θέλει και πολύ να γίνει νοννά, τότε ίσως να είναι και μια δικαιολογία για να βρείτε άλλο νοννό/νοννά!

Να της μιλάς της μικρής για τον μπαμπά της; Χαχα, δεν είναι και μετανάστης στη Βραζιλία ο μπαμπάς της! Στο σπίτι είναι κάθε μέρα! Πάντως, χωρίς πλάκα, ο αδελφός του άντρα μου που είπα προηγουμένως, έχει δύο παιδιά από δύο γάμους. Το ένα παιδί είναι 7 χρονών και μένει στην Πάτρα και ο μπαμπάς με τη δεύτερη γυναίκα και το παιδί μένουν σε νησί. Δηλαδή, με τον μπαμπά της η μεγάλη συναντιέται περίπου δύο με τρεις φορές το χρόνο. Συνήθως Χριστούγεννα ή Πάσχα και μετά όλο το καλοκαίρι το περνάει στο νησί. Μιλάνε, όμως, καθημερινά στο τηλέφωνο, και όποτε είναι μαζί, αυτός ασχολείται συνέχεια μαζί της. Οκ, δεν της άλλαζε πάνα όταν ήταν μωρό, αλλά συνέχεια παίζουν μαζί, την πηγαίνει βόλτες, την πηγαίνει στο τσίρκο, γενικά, κάνουν πολλά πράγματα μαζί. Κι αυτή, πιο πολύ θέλει τον μπαμπά της, παρά τη μάνα της (καλά, βέβαια, η μάνα της δεν ασχολείται καθόλου). Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το παιδί παίρνει από τον άλλο αυτό που του δίνει, όταν του το δίνει. Δε χρειάζεται το παιδί να είναι συνέχεια με τον μπαμπά για να τον θέλει και να παίζει μαζί του. Αν, όμως, ο μπαμπάς (ή και η μαμά, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της ανηψιάς του άντρα μου) ασχολείται με το παιδί και σε λίγο βαρυγκομάει, τότε πώς να τον θέλει το παιδί; Γιατί δεν του λες μια μέρα να πάει τη μικρή μόνος του βόλτα; Εγώ θυμάμαι τον μπαμπά μου να με πηγαίνει βόλτα όταν ήμουν μικρή, μόνοι μας ή και με τον αδελφό μου, και είναι πολύ ωραίες αυτές οι αναμνήσεις. Επίσης, απ' ό,τι μου λένε, γιατί φυσικά εγώ δε θυμάμαι, όποτε έκλαιγα, ο μπαμπάς μου σηκωνόταν. Αλλά και όταν μεγάλωσα, μέχρι τα δέκα, ας πούμε, επειδή είχα πολλά προβλήματα με τον ύπνο, πάλι ο μπαμπάς μου σηκωνόταν. Οι άντρες πρέπει να καταλάβουν ότι το παιδί δεν είναι ευθύνη της μάνας μόνο. Στο κάτω κάτω, άμα είναι έτσι, ας παίρνει και το επιθετό μας, όχι να καμαρώνουν αυτοί (σόρι, αλλά μου φαίνεται πολύ άδικο αυτό).

Εγώ ακόμα να γεννήσω, οπότε δεν ξέρω. Αλλά αν κρίνω από αυτά που λέει και από τον αδελφό του που έχει παιδιά, κι από το πώς ασχολείται κι ο δικός μου με την ανηψιά του, νομίζω ότι είναι της αντίληψης "παίζω για λίγο με το παιδί και μόλις βαρεθώ το στέλνω στην πρώτη διαθέσιμη γυναίκα". Π.χ. θεωρεί ότι το άλλαγμα του παιδιού είναι γυναικεία υπόθεση, θεωρεί ότι, όταν κλαίει το παιδί το βράδι πρέπει να σηκώνεται μόνο η γυναίκα, και τέτοια. Εννοείται ότι κάθε τρεις και λίγο που πιάνουμε αυτό το θέμα τσακωνόμαστε. Βέβαια, όταν θα πηγαίνω εγώ σχολείο και θα του αφήνω το παιδί, αναγκαστικά θα ασχολείται, και θα το αλλάζει και θα το ταΐζει και όλα. Πιστεύω ότι μια μέρα, κατά προτίμηση μια μέρα που δε δουλεύει, μια Κυριακή, ένα Σαββάτο, θα του πεις "κοίτα να δεις, εγώ το απόγευμα θα βγω για καφέ με τις φίλες μου και για κανένα δίωρο θα κρατήσεις εσύ το παιδί". Έχεις κι εσύ δικαιώματα. Το καταλαβαίνω ότι μπορεί να νιώθει ανασφάλεια, αλλά μιλάμε για παιδάκι δύο ετών, όχι για νεογέννητο.

Κι εμένα για κατάθλιψη μου φαίνεται. Μήπως ζούσε πολύ έντονη ζωή και τώρα που κλείστηκε μέσα της φαίνονται όλα μαύρα; Ή μήπως τρόμαξε από την ευθύνη, γιατί δεν είναι και λίγο πράγμα. Την καταλαβαίνω, κι εγώ τώρα που έμεινα έγκυος αγχώνομαι που θα αλλάξει ριζικά η ζωή μου. Δυστυχώς δεν μπορώ να βοηθήσω για παραπομπή σε ειδικό, αλλά σίγουρα πολλά κορίτσια θα ξέρουν και θα βοηθήσουν!

Γειά σας κορίτσια! Μωρουδένια, καλύτερα κύστη παρά εξωμήτριο. Μπορεί να μην είναι και τίποτα βέβαια! Εύη μου, ανέβα! Έχεις ένα παιδί, σκέψου άλλες που κάνουν αβέρτα εξωσωματικές και δεν μπορούν. Καταλαβαίνω πόσο πιέζεσαι (φαντάζομαι κι εγώ πώς θα είμαι σε κανένα χρόνο...), αλλά τα δύσκολα θα περάσουν! Ζήτα βοήθεια από γονείς και πεθερικά και κυρίως από τον άντρα σου! ΚΑ1, όντως πολλά έφαγες το μεσημέρι! Αλλά κράτα γερά! Να γράψω και τα χτεσινά μου, μια που έφαγα κανονικά: Πρωινό: ένα νες σκέτο χωρίς γάλα (πολύ ελαφρύ) και μία φέτα χωριάτικο ψωμί με βιτάμ και τυρί. Δεκατιανό: 2-3 μπισκότα με τζίντζερ (βοηθάνε πολύ στη ναυτία, το ξαναείπα. Μεσημεριανό: μία κυπριακή πίτα με γύρο κοτόπουλο, πατάτες, τζατζίκι (πολύ ελαφρύ σχεδόν δεν είχε σκόρδο), σαλάτα (ντομάτα-λάχανο-μαϊντανό). Ο γύρος μου μύριζε, έτσι, έφαγα λίγο, έφαγα τις πατάτες, λίγη σαλάτα και το μεγαλύτερο μέρος της πίτας. Απογευματινό: 2 μπάλες παγωτό! 1 αχλάδι και 1 μπανάνα (επιτέλους έφαγα φρούτα!!!!!) Βραδινό: ένα σάντουιτς με χωριάτικο ψωμί, τυρί και φέτα. Το μαύρο ψωμί το έκοψα, μου ξινίζει. Έχω πρόβλημα στην τουαλέτα, τώρα που προσπαθώ να τρώω φρούτα και λίγη σαλάτα (γιατί περνούσαν μέρες χωρίς καθόλου φρούτα και λαχανικά), ελπίζω κάπως να βελτιωθεί.

Γειά σας κορίτσαροι! Αναστασία, είδες; Μια χαρά πάνε όλα! Αλλά να θυμάσαι: ξεκούραση! Κίσκα, απορώ με το κουράγιο σου που πήγες στο πανηγύρι! Εγώ ούτε μέχρι το σούπερ μάρκετ δεν έχω όρεξη να πάω. Χριστίνα, τέλεια τα πραγματάκια που πήρες! Εγώ είναι πόσος καιρός που θέλω να πάρω κανένα ρουχαλάκι και δεν έχω κουράγιο. Θέλω και να κουρευτώ γιατί δεν παρουσιάζομαι, και πάλι δεν έχω κουράγιο. Τελικά, έκλεισα ένα ραντεβού για αύριο, γιατί αλλιώς δε γινόταν! Μύριαμ, τι σεμινάριο κάνεις; Λένα, θυμάμαι που έγραφες σε ένα άλλο ποστ παλιότερα ότι είχες πάει για να υποβάλεις κάτι χαρτιά και δε σου παραχωρούσαν τη θέση τους, γιατί δε σε πίστευαν ότι είσαι έγκυος. Βερόνικα, εμάς εδώ είναι καλοκαίρι, αλλά εγώ δεν έχω όρεξη για βόλτα. Το πολύ πολύ να φάμε κανένα παγωτάκι! Μικι, ευτυχώς ξεμπέρδεψες με τα παλιο-καφέ! Α, τις καινούριες τις καλωσόρισα; Δεν τις καλωσόρισα! Καλωσορίσατε! Φιλιά και καλά να περάσετε σήμερα!

Ναι, το είδα και το άλλο ποστ. Τι να σου πω... Καλύτερα να πας στο γιατρό. Πάντως, μία φίλη μου είχε για τρεις μήνες κανονικά περίοδο, αλλά με μειωμένη ροή. Στον τρίτο μήνα είπε να πάει στο γιατρό να δει τι συμβαίνει κι έχει λιγότερο αίμα απ' ό,τι συνήθως, και τελικά ήταν έγκυος τριών μηνών! Πήγαινε στο γιατρό, μπορεί να μην είναι και τίποτα, βέβαια, ή να είναι καμιά κύστη. Θα μάθουμε μόνο αν πας!

Ξέρω γω; Λες βάζεις κιλά ενώ δεν τρως. Μήπως είσαι έγκυος και έχεις κατακράτηση; Πάντως, αν δεν είσαι, γιατί δεν πας σε ένα διαιτολόγο; Στο είχα πει και στο άλλο ποστ, μπορεί να χρειάζεσαι κάποιο άλλο συνδυασμό τροφών για να χάσεις κιλά. Στο κάτω-κάτω, άμα είναι οικονομικό το θέμα, πήγαινε μια φορά να σου γράψει μια δίαιτα να έχεις να πορεύεσαι και δεν ξαναπηγαίνεις!

Βρε Μωρουδένια, μπας και είσαι έγκυος;

Γειά σας κορίτσια! Σας διαβάζω, αλλά δε γράφω, γιατί τι να γράψω; Τα ψωμοτύρια που τρώω; Το μπεμπάκι είναι καλά, μεγαλώνει, είναι 2.8 εκατοστά προς το παρόν! Ολόκληρο παιδί! Εμένα συνεχίζουν να μου ξινίζουν τα πάντα. Στην κλινική μου σύστησαν τα μπισκότα με τζίντζερ για τη ναυτία και όντως βοηθάνε! Μόλις φάω 1-2, η τρομερή αναγούλα περνάει. Φυσικά, δε γλιτώνω πάντα τους εμετούς, οι οποίοι, όμως, ούτως ή άλλως δεν είναι και πολλοί. Πιο πολύ με ταλαιπωρούν ζαλάδες και αναγούλες. Έτσι για την ιστορία, προχτές ζυγίστηκα στο γιατρό, με τα ρούχα και έχοντας φάει πρωινό και έχοντας πιεί αρκετά ποτήρια νερό για τον υπέρηχο και ήμουν γύρω στα 58 κιλά!

Γειά σας κορίτσια! Βλέπω όλες καλά! Αναστασία, μην αγχώνεσαι. Όλα καλά θα πάνε! Εγώ πήρα σήμερα τις αναλύσεις μου. Όλα καλά, δεν έχω ούτε Έιτς, ούτε ηπατίτιδα, ούτε τοξόπλασμα, έχω ικανοποιητικά αντισώματα Ερυθράς και Ανεμοβλογιάς και η αιμοσφαιρίνη μου είναι καλή σχετικά, αν σκεφτείτε ότι έχω και αναιμία. Φιλιά σε όλες τις κοιλίτσες!

Οκ βρε, ευχαριστώ! Αυτό θα κάνω!