Θέλω να γίνω μαμά

Νάσια, τέλεια νέα!!!! Χαίρομαι πάρα πολύ!!!!!

Χαχαχαχα! Αμάν πια αυτές οι μαμάδες! Η δική μου είναι κάτι ενδιάμεσο: όποτε αδυνατίζω αρχίζει τα κλασικά "αδυνάτισες! Έτσι και με δει να τρώω κάτι παραπάνω, ή να φουσκώνει λίγο η κοιλιά μου (όχι τώρα εννοείται!) αρχίζει "μην τρως! Θα γίνεις χοντρή!". Έλεος πια!!!

meli1 αυτός είναι ο τελευταίος λόγος για να αγχώνεσαι! Είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα στον κόσμο! Κι εμένα αρχικά έδειχνε το μωρό μια εβδομάδα μικρότερο. Μετά σιγά-σιγά, με κάποιο μαγικό τρόπο, μετακινήθηκε και ήρθε ίσα με την τελευταία ημερομηνία περιόδου! Και η πλάκα είναι ότι εγώ νόμιζα ότι η σύλληψη έγινε πάαααρα πολύ αργά! Και μία επαφή να έχουμε το μήνα, και πάλι δεν μπορούμε να ξέρουμε πότε ακριβώς έγινε η σύλληψη!

Μαρίνα, καλύτερα, αντί για την πατατόπιτα, που έχει ένα σωρό λιπαρά, να έτρωγες κάτι πιο υγιεινό, π.χ. ένα σάντουιτς με μαύρο ψωμί, μαρούλι, ζαμπόν και τυρί με χαμηλά λιπαρά. Όσο για το παγωτό, πώς να του αντισταθούμε;

Χι χι, K.T.K., ναι, έφερε χοιρινό κι έγινε πολύ ωραίο, ελαφρύ και μαλακό. Έμεινε λίγο κι έφαγα και για βράδι!

Γειά σας κορίτσια! Όλες καλά βλέπω. Εγώ σήμερα δεν το πολυένιωσα το μωρό, έχω και πολλά αέρια και γίνεται λίγο χαμός στην κοιλιά μου, οπότε πού να καταλάβω το μωρό; Αύριο θα πάω γιατρό, έχω πολύ άγχος... Κάθε φορά που πηγαίνω νομίζω ότι θα μου πει ότι σταμάτησε η καρδιά του μωρού... Από τη Νάσια δεν είχαμε κανένα νέο; Νία, χαίρομαι που τακτοποιείστε! Με ρέγουλα οι δουλειές ε; Χριστίνα, εμένα μου έστειλαν σήμερα χαρτί για την άδεια. Έλεος, πάρα πολύ νωρίς είναι για να δηλώσω πότε θέλω να πάρω άδεια. Εν τω μεταξύ, δικαιούμαι 12 πληρωμένες εβδομάδες και 6 εβδομάδες με επίδομα από τις Κοινωνικές Ασφαλίσεις. Κοίταξα στην ιστοσελίδα τους και λέει ότι το επίδομα είναι το 75% του μισθού, εκτός κι αν είμαι προστάτης οικογένειας, που είμαι, εκτός κι αν βρει δουλειά ο άντρας μου μέχρι τότε, πράγμα απίθανο, οπότε θα παίρνω το 80% του μισθού. Γιατί μου φαίνεται άδικο, να μη δικαιούμαι πλήρεις απολαβές και τις 18 εβομάδες; Ρε κορίτσια, το Βανεσσάκι που χάθηκε;

Αφροδίτη, αυτά που λες σκεφτόμουν σήμερα στο αμάξι! Σε παλιότερες εποχές που υπήρχε μεγάλη φτώχεια ή πόλεμοι ή σε χώρες που αυτά υφίστανται και σήμερα, οι μανάδες μια χαρά τα κατάφερναν. Φυσικά υπήρχε μεγάλη παιδική θνησιμότητα, αλλά οι μανάδες δεν είχαν/έχουν την πολυτέλεια για κατάθλιψη και πεσμένη ψυχολογία. Αντίθετα, στην κοινωνία μας, που όλα υπάρχουν σε αφθονία και ζούμε μέσα σε άνεση, τα διάφορα ψυχικά νοσήματα ή το άγχος βρίθουν, ακριβώς γιατί υπάρχει η πολυτέλεια για κάτι τέτοιο. Σε παραδοσιακές κοινωνίες οι μανάδες θεωρούν αυτονόητο ότι θα θηλάσουν, δεν το σκέφτονται καν. Είναι κάτι φυσικό, όπως τα κακάκια του μωρού. Ενώ εμείς παρακολουθούμε σεμινάρια, διαβάζουμε βιβλία, κάνουμε μακροσκελείς συζητήσεις στο ίντερνετ, αγχωνόμαστε, παθαίνουμε εμμονές, μας πιάνει το άγχος, και δεν τα καταφέρνουμε τελικά. Υπάρχει πάντα και η εύκολη λύση της φόρμουλας, άμα δεν υπάρχει και στήριξη από το γιατρό και το περιβάλλον, λογικό είναι πολλές γυναίκες να μη θηλάζουν. Φυσικά και σε παλιότερες εποχές υπήρχαν γυναίκες που για πολλούς λόγους δε θήλαζαν (οργανικούς, κοινωνικούς, κ.λπ.) γι' αυτό υπήρχαν οι τροφοί. Αλλά στη σημερινή κοινωνία, μια γυναίκα που έχει συνηθίσει να βγαίνει συνέχεια, να δουλεύει, να ζει μια ζωή ελεύθερη και ξαφνικά κλείνεται σε ένα σπίτι με ένα μωρό, το οποίο δεν ξέρει και πολύ καλά να φροντίζει, είναι νομίζω φυσικό να έχει πρόβλημα και με τον θηλασμό. Εγώ θεωρώ απαράδεκτο μια γυναίκα να μην προσπαθήσει καθόλου να θηλάσει αποκλειστικά. Στην Κύπρο σχεδόν όλες οι φίλες μου, έδιναν και ξένο παράλληλα με το θηλασμό, μήπως και "δε χορταίνει"! Κι αυτό στάνταρ ξεκινά από το μαιευτήριο. Επίσης, μου φαίνεται απαράδεκτο να σκέφτεται μια γυναίκα την άνεσή της και να παρατάει το θηλασμό. Κι όταν λέω την άνεση, δεν εννοώ να κοιμάται λίγες ώρες παραπάνω, αλλά να βαριέται να ασχοληθεί, όπως μία κοπέλα που σας έλεγα που επειδή είχε πολύ γάλα, βαριόταν να το βγάζει με θήλαστρο κι έκοψε με χάπια το θηλασμό στις 5 μέρες! Αξίζει να το προσπαθήσουμε και μακάρι να τα καταφέρουμε όλες!

Μύριαμ, εγώ φτιάχνω χοιρινό με πατάτες λεμονάτο στην κατσαρόλα. Να δούμε πότε θα γίνει! Όντως με το μοσχάρι ανεβαίνει το σίδηρο, ο αιματοκρίτης και όλα τα σχετικά, αλλά τώρα δεν το πολυθέλω το μοσχάρι, ενώ πριν τρελαινόμουν!

Δώρα, απ' όσο έχω διαβάσει, μπορούμε να πιούμε μέχρι τρεις κούπες νες τη μέρα! Από εκεί και πέρα, γίνεται επικίνδυνο. Ε, δε νομίζω να πιεί καμία τρεις κούπες νες τη μέρα. Εγώ πίνω το πρωί ένα νες με μισό κουταλάκι καφέ μέσα.

Καλημέρα! Ανθή, στη Λάρνακα μένω. Έχει πολλή ζέστη και υγρασία, αλλά αντέχονται ακόμα. Δεν έχουμε βάλει ακόμα air condition, ούτε καν ανεμιστήρα, αν και οι περισσότεροι έχουν όλη μέρα το κλιματιστικό ανοιχτό. Γενικά εμένα δε μ' αρέσουν οι πολλές ανέσεις, άντε με τις πρώτες ζέστες κατευθείαν κλιματιστικό, δεν είναι κι ό,τι καλύτερο άλλωστε. Όσο για το γιό σου, ατυχήματα συμβαίνουν. Δεν έφταιγες εσύ. Το Πάνος μου αρέσει πιο πολύ απ' το Παναγιώτης που δεν το αντέχω καθόλου, αλλά δεν μπορώ να πω ότι τρελαίνομαι για κάποιο απ' τα δύο. Αλλά δε νομίζω να μπορέσω να το αποφύγω, γιατί έτσι λένε τον πεθερό μου. Στο πρώτο παιδί θα βγάλω έναν απ' τους γονείς μου, μετά δεν ξέρω... Τι θα μαγειρέψετε σήμερα κορίτσια; Εγώ σκέφτομαι για χοιρινό ψητό κατσαρόλας, αν καταφέρω να πείσω τον άντρα μου να πάει στον χασάπη!

Γειά σας κορίτσια! Κίνηση βλέπω στο ποστ! Καιρός ήταν! Κατερίνα, οι κεφτεδούλες είναι κεφτέδες κι απλά τους έχεις αλλάξει φύλο ή είναι κάτι άλλο; Όλια, αφού χάνεις, μια χαρά σε βλέπω! Τα χτεσινά μου: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και μία φέτα μαύρο ψωμί με βιτάμ και τυρί (το πρωινό μου παραμένει αναλλοίωτο). Δεκατιανό: Μία φέτα μαύρο ψωμί με ταχίνι. Μεσημεριανό: Μία ντομάτα γεμιστή με πληγούρι, λίγη εξτρά γέμιση, μερικές πατάτες φούρνου και φέτα. Απογευματινό: 15 κεράσια. Βραδινό: Το ίδιο με το μεσημεριανό. Ένα ποτήρι γάλα με σοκολάτα.

Καλημέρα κορίτσια! Μάντι, πολύ ωραία τα νέα σας! Μύριαμ, χρόνια πολλά σου εύχομαι! Ηλιάννα, πω πω, απ' τις 7 ε; Δώρα, εγώ πίνω το πρωί ένα καφεδάκι κανονικό, όχι ντεκαφεϊνέ.

Νάσια, όλα θα πάνε καλά, είμαι σίγουρη! Θα περιμένουμε νέα σου!

Μαρίνα, μη βλέπεις τέτοιες εκπομπές παιδάκι μου! Πώς αντέχεις να μην τρως πρωινό; Κοίτα μη μας πάθεις τίποτα!

Γειά σας κορίτσια! Εγώ πριν λίγο γύρισα απ' το σχολείο... Μας τρέλανε πάλι η ακατανόμαστη... Κάναμε συνεδρίαση για την τελική γιορτή, στην οποία οι μαθητές είναι τιμώμενα πρόσωπα και τα κάνουμε όλα εμείς. Πέρσι παρουσίασα εγώ το πρόγραμμα, ενώ είχα πάρει άδεια και είχα πάει Θεσσαλονίκη για την υποστήριξη του διδακτορικού μου και επέστρεψα στο σχολείο τη μέρα της γιορτής. Λέω ότι φέτος κάποιος θα βρεθεί να κάνει την παρουσίαση. Την ώρα της συνεδρίασης με ρωτάει η δειυθύντρια αν θέλω να κάνω και φέτος την παρουσίαση, λέω "αν βρεθεί κάποιος άλλος προτιμώ όχι" και δεν προσφέρεται κανείς! Λέω ότι φοβάμαι μήπως δεν αισθάνομαι καλά και δεν μπορέσω (χαζομάρες, αλλά οκ, έχω μια καλή δικαιολογία για να το αποφύγω) και πάλι κανείς! Τελικά πάλι ανέλαβα εγώ... Γκρρρρρρ....... Αφήστε που η καθηγήτρια των αγγλικών έρχεται κάθε φορά και μου λέει ότι θα κάνω κόρη. Μία είναι στρογγυλή η κοιλιά, μία έκανα στήθος (έλεος, τι στήθος, ούτε τα σουτιέν μου δε γεμίζω!!!), έλεος πια, λύσσαξε ότι θα κάνω κόρη. Ό,τι θέλω θα κάνω, αυτήν τι τη νοιάζει; Δε φτάνει που της πρότειναν στη συνεδρίαση να κάνει την παρουσίαση του προγράμματος και είπε ότι θα τρέμει η φωνή της! Χριστίνα, μια χαρά η κοιλιά σου! Μεγάλωσε αρκετά βλέπω! Η υγιεινή διατροφή είναι συνήθεια. Εγώ πλέον έχω συνηθίσει να τρώω πολλά φαγητά με λαχανικά, δημητριακά (π.χ. πληγούρι), ρύζι και τέτοια. Φρούτα απαραίτητα κάθε μέρα. Ευτυχώς δεν είμαι γλυκατζού και δε μ' αρέσουν τα φαγητά με κρέμα γάλακτος, βούτυρο και τέτοια. Φυσικά, θα φάω και τα σουβλάκια μου, και την πίτσα μου (που προτιμώ να φτιάχνω μόνη μου είναι η αλήθεια), αλλά γενικά αποφεύγω το κρέας, το οποίο περιορίζω σε μία-δύο φορές την εβδομάδα και τα πολλά λιπαρά. Εννοείται ότι μιλάω για προ εγκυμοσύνης περίοδο! Αναστασία, τι να σου πω; Εγώ δεν έχω αρχίσει ακόμα κρέμα. Λέω ν' αρχίσω να βάζω λαδάκι. Λένα, νυχτερίδες ε; Πολύ πιο φρικουλιάρικες απ' τις κουκουβάγιες!

Γειά σου pappy! Συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου και μην αγχώνεσαι! Εγώ στην πρώτη μου εγκυμοσύνη πήγα πρώτη φορά έξι και κάτι εβδομάδων στο γιατρό. Κάναμε έναν υπέρηχο από την κοιλιά, γιατί ο γιατρός είπε ότι το πιθανότερο ήταν να μη δούμε ούτως ή άλλως κάτι. Τελικά φάνηκε απλά ο σάκος, δηλαδή μια κουκίδα, και από μωρό τίποτα. Και είμαι και αδύνατη. Μετά παλλινδρόμησε, βέβαια, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Στη δεύτερη εγκυμοσύνη πήγα πέντε και κάτι εβδομάδων. Επειδή δεν είχα και μεγάλη χοριακή, ξαναέκανα για να δούμε αν ανεβαίνει και ξαναπήγα έξι εβδομάδων και κάτι και κάναμε κολπικό υπέρηχο κατευθείαν. Φάνηκε κάτι, ένας σάκος και κάτι σε μωρό, όχι κανονικό μωρό δηλαδή, μόνο κύτταρα. Αλλά από την κοιλιά δε θα φαινόταν τίποτα! Σε σένα άμα ήταν, θα φαινόταν τουλάχιστον ο σάκος. Δεν μπορεί να υπάρχει εγκυμοσύνη, χωρίς καν σάκο! Αλλιώς, θα μιλούσαμε για βιοχημική. Όταν θα πας στο γιατρό σου, θα σου κάνει υπέρηχο κολπικά και θα φανούν όλα καθαρά!

Μαρία, είναι κανονικά γεμιστά, αλλά αντί για ρύζι, βάζω πληγούρι. Έτσι, για να μην τρώμε συνέχεια τα ίδια.

Ηλιάννα μπλιάααααααααααααααααααααααααααααααααχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ!!!!!!!!!!!!!!!!!! Καλά, το ποντίκι που είχε μπει στο σπίτι μου στη Θεσσαλονίκη ήταν ολόκληρος αρουραίος. Αφού στην αρχή το πέρασα για γάτα!!!!!!!!!!!!! Ευτυχώς το ένιωσα το μπεμπάκι και ησύχασα! Ουφ....!

Δώρα, ναι, και τι δε μου έχει επιτεθεί! Τι κουκουβάγιες, τι κατσαρίδες, τι μια φορά είχε μπει ένας τεράστιος μπάμπουρας στο δωμάτιό μου και κρυβόταν όλη μέρα και άρχισε τις βόλτες το βράδι που έπεσα για ύπνο, τι ποντίκι είχε μπει σε ένα από τα σπίτια που έμενα στη Θεσσαλονίκη... Τα τραβάω φαίνεται!

Εμείς σήμερα θα φάμε ντομάτες γεμιστές με πληγούρι. Ευτυχώς εδώ φυσάει, τώρα και στο σαλόνι! Έχω ανοίξει γύρω-γύρω, και έχει μια ευχάριστη δροσούλα.

Ηλιάννα, όταν ήμουν έξι χρονών είχε μπει στο δωμάτιό μου την ώρα που κοιμόμουν μια κουκουβάγια! Φαίνεται είχε μπει απ' το ανοιχτό παραθυράκι του μπάνιο, κι όταν ξημέρωσε, και πριν ξυπνήσουν οι υπόλοιποι, την ενοχλούσε το φως, και μπήκε σε ένα απ' τα σκοτεινά δωμάτια που βρήκε, δηλαδή το δικό μου. Τότε κοιμόμασταν με ανοιχτές τις εσωτερικές πόρτες, επειδή εμείς τα παιδιά φοβόμασταν, οπότε ήταν πολύ εύκολο να μπει. Κάθισε στο κουρτινόξυλο απέναντι απ' το κρεβάτι μου, αλλά όταν ξύπνησα δεν την πρόσεξα, επειδή στα κουρτινόξυλα είχα πολλά μπουλουκάκια, κουκλάκια, αρκουδάκια, και δε ξεχώριζε. Ήμουν κι απ' τον ύπνο... Φυσικά την είδα όταν άρχισε να πετάει, πράγμα τρομακτικό. Άρχισα να ουρλιάζω, έτρεξε η μάνα μου, ο πατέρας μου έλειπε ταξίδι για δουλειές, κι ευτυχώς τότε μπογιατίζαμε το σπίτι και έτρεξε ο μάστορας και την έδιωξε!

Λέτε ρε κορίτσια; Μέχρι να πάω την Παρασκευή στο γιατρό θα τρελαθώ...

Συγχαρητήρια! Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά!

Βρε Δώρα, το ξέρω ότι είναι το παιδάκι, αλλά σήμερα γιατί δεν το νιώθω; Λέτε να έπαθε κάτι;

Γειά σας κορίτσια! Μύριαμ, σήμερα λέμε για ντομάτες γεμιστές με πληγούρι. Ρε κορίτσια, συνήθως όταν βάζω το χέρι στην κοιλιά μου νιώθω ένα μικρό σπρωξιματάκι. Όχι πάντα, βέβαια, αλλά συχνά. Σήμερα νομίζω κάτι ένιωσα το πρωί, μία φορά, από τότε τίποτα. Λέτε να συμβαίνει κάτι; Ή μήπως είναι πολύ νωρίς ακόμα για να το νιώθω συνέχεια;