Θέλω να γίνω μαμά

Αθανασία, εγώ μη σου πω ότι τις προτιμώ τις χειμερινές διακοπές! Εντάξει, δε λέω να πάω κάπου με χιονοθύελλα και ένα μέτρο χιόνι, αλλά επειδή για μένα διακοπές σημαίνει εξαντλητικό περπάτημα, αξιοθέατα, βόλτες και επίσκεψη σε όσα περισσότερα μέρη γίνεται, δεν είναι κι ότι καλύτερο για καλοκαίρι! Γενικά δεν είμαι και πολύ φίλος της θάλασσας, και ειδικά φέτος δε με τραβάει καθόλου. Έχω και τις τρελές μολύνσεις, πού να πηγαίνω να τα κάνω χειρότερα; Στο σπίτι των γονιών μου δε νομίζω να μου τα έχουν όλα στο χέρι! Απλά δε θα έχω το μαγείρεμα, αυτό είναι όλο! Δεν είμαι κατάκοιτη για να μου τα φέρνουν όλα στα χέρια, ούτε έχουν τη νοοτροπία "βάλε μου ένα ποτήρι νερό" που έχουν σε άλλα σπίτια και φυσικά με την οποία δε συμφωνώ. Πιστεύω πιο πολύ θα κουράζομαι, γιατί είναι διώροφη μονοκατοικία και θα πρέπει να ανεβοκατεβαίνω τις σκάλες, και θέλω να έρχομαι και στο σπίτι μου, οπότε θα έχω οδήγηση. Αλλά το χειρότερο είναι ότι οι γονείς μου είναι μεγάλοι και είναι πολύ δύσκολο να συμβιώσεις μαζί τους.

Χριστίνα, η φύση προνοεί! Σε φέρνει σε σημείο να μην αντέχεις άλλο και να παρακαλείς να γεννήσεις! Τώρα είσαι 100% έτοιμη! Μύριαμ, κι εγώ μια απ' τα ίδια με το κρέας, αλλά τι να κάνουμε;

Αθανασία, πλάκα κάνεις; Ζεις στη Σαντορίνη και ζηλεύεις; Δηλαδή κι εγώ σε τουριστικό προορισμό ζω, αλλά φέτος τη θάλασσα τη βλέπω με το κυάλι! Πώς τα περάσατε τον Δεκαπενταύγουστο; Εμείς πήγαμε το μεσημέρι στους γονείς μου (επειδή τους βλέπουμε και σπάνια... ) και το βράδι σε μια φίλη που γιόρταζε (κι εγώ γιόρταζα, αλλά δεν κάνω ποτέ κάτι το Δεκαπενταύγουστο) αλλά μάλλον νόμιζε ότι παντρεύεται ή ότι βαφτίζει κάποιο απ' τα παιδιά της, αν κρίνω απ' τον κόσμο που κάλεσε και τον τρόπο που έκανε το τραπέζι. Νομίζαμε ότι είμαστε σε γάμο ή σε βάφτιση ή έστω, σε κάποιο εστιατόριο και τρώγαμε. Δεν το μπορώ καθόλου αυτά... Σήμερα φεύγει ο άντρας μου για Μυτιλήνη και θα πρέπει να πάω να μείνω στη μάνα μου....... Δεν το αντέχωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω...................

Μίκι, και τώρα ξεκουράζομαι και δεν κάνω τίποτα! Οι ελάχιστες δουλειές που κάνω δε με επιβαρύνουν! Είναι και πολύ μεγάλοι οι γονείς μου και είναι πάρα πολύ δύσκολο... Αναστασία, τι καλό θα φτιάξεις; Εγώ αρακά και μπιφτέκια! Μαρούλι, 9 μέρες ε; Εγώ 1η Σεπτεμβρίου επιστρέφω στο σχολείο για δύο μήνες.......... Από τη μία μου φαίνεται αδιανόητο, απ' την άλλη, αν μου πει ο γιατρός "θα σου γράψω άδεια να μην πας καθόλου σχολείο" δε θα θέλω... Ηλιάννα, αφού λες ότι συνεχίζονται οι πόνοι περιόδου και άρχισαν και συσπάσεις, πάρε το γιατρό σου. Εγώ τον παίρνω απ' το πρωί, για να μου δώσει πιστοποιητικό για να μην κάνω ακτινογραφία, και δεν το σηκώνει κανείς... Το ξέρω ότι έχει κλείσει αυτές τις μέρες, αλλά είναι δυνατόν να μην είναι κανείς στην κλινική; Το άλλο δε σας το είπα: αυτή η κοπέλα που μιλούσαμε χτες, μου έλεγε ότι γέννησε με προγραμματισμένη καισαρική (έχει μια αναπηρία στα πόδια και δεν μπορούσε να γεννήσει φυσιολογικά) και της φέρανε το παιδί δύο μέρες μετά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Τη ρώτησα γιατί και μου είπε ότι απλά το ξεχνούσαν οι νοσοκόμες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Εγώ θα είχα σηκώσει την κλινική στο πόδι.

Καλημέρα κορίτσια! Εμείς κοιμηθήκαμε δεύτερη νύχτα στους καναπέδες του σαλονιού γιατί το δωμάτιό μας ακόμα έχει λίγη μυρωδιά απ' την μπογιά. Μια χαρά ήταν πάντως, καλύτερα απ' το σπίτι της μάνας μου κοιμήθηκα! Σαν κατασκήνωση είναι! Κλαψ, σήμερα φεύγει ο άντρας μου για Μυτιλήνη, και θα μετακομίσω στη μάνα μου. Μόνο που το σκέφτομαι απελπίζομαι... Ποτέ δεν ενθουσιαζόμουν στην ιδέα να μένω με τους γονείς μου, πόσο μάλλον τώρα... Θα προσπαθώ να έρχομαι όσο πιο πολλές ώρες στο σπίτι μου γίνεται, αλλά πάλι χάλια θα είναι... Δώρα, αυτοί δε σας έκαναν επίσκεψη! Μετακόμισαν σπίτι σας κανονικά! Φιλάκια σε όλα τα άλλα κοριτσάκια!

Γειά σας κορίτσια. Πριν λίγο γυρίσαμε απ' το τραπέζι στο σπίτι της φίλης μου. Καλά, μιλάμε, ήταν σαν γάμος. Δεν μπορείτε να φανταστείτε, πάρα πολύς κόσμος, που τους περισσότερους δεν τους γνωρίζαμε καν, πάρα πολλά τραπέζια, λες και τρώγαμε σε εστιατόριο, τα φαγητά πρέπει να ήταν από κέτερινγκ, γιατί τα είχαν σ' αυτά τα ταψιά που έχουν φωτιά από κάτω, πάρα πολλή βαβούρα, και τους οικοδεσπότες σχεδόν δεν τους είδαμε. Απορώ πώς τους αρέσει να κάνουν τέτοια πανηγύρια... Τέλος πάντων, μιλούσαμε με μια κοπέλα για εγκυμοσύνες, γέννες, αγορές, κ.λπ. Αυτή είχε όπως εμένα παλλίνδρομη με άδειο σάκο (εμένα δεν ήταν τελείως άδειος) και μετά εγκυμοσύνη και τώρα έχει ένα παιδάκι 10 μηνών που δεν το έφερε επειδή ήταν λίγο άρρωστο. Μου έλεγε ότι όταν έκανε απόξεση, της έβαλαν ένα τεράστιο ταμπόν και μετά ήρθαν οι νοσοκόμες να της το βγάλουν και το τραβούσαν με μια τσιμπίδα και δεν έβγαινε, βάζανε τα χέρια τους μέσα, και γενικά αυτή πήγε να πεθάνει. Ρε κορίτσια, όσες κάνατε απόξεση, σας κάνανε τέτοιο πράγμα; Γιατί εμένα απλά μου βάλανε σερβιέτες λοχείας. Σα βασανιστήριο μου φάνηκε. Αυτές τις μέρες έχω πολλά υγρά και αγχώθηκα λίγο... Απ' το Τιτινάκι είχαμε κανένα νέο; Φιλούρες σε όλα τα κοριτσάκια!

Γειά σας κοριτσάκια! Κατερίνα, να σου ζήσει ο γιός σου! Χτες είχε γενέθλια; Γράφω τα χτεσινά μου: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και μία φέτα χωριάτικο ψωμί με βιτάμ και τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Λίγο στήθος κοτόπουλο βραστό + πιλάφι + σάλτσα μιλανέζε + τριμμένη μυζήθρα + ένα κολοκυθάκι και μισό κρεμμύδι βραστά σαλάτα. Απογευματινό: Λίγο γλυκό σταφύλι. Βραδινό: Το ίδιο με το μεσημεριανό, σε μικρότερη ποσότητα και χωρίς τη σαλάτα. Σταφύλι. Ένα ποτήρι γάλα.

Γειά σας κορίτσια! Χρόνια πολλά σε μένα και σε όσες γιορτάζουν! Πω πω ρε παιδιά, πήγαμε εκκλησία, ξυπνήσαμε απ' τις οκτώ και δέκα, κατά τις εννιά παρά είκοσι ήμασταν εκεί, και εννιά η ώρα τελείωσε!!! Έλεος πια! Τι καταλαβαίνουν; Κι όταν το λέω στο μάνα μου, μου λέει το κορυφαίο "ε, τι νόμισες, ο κόσμος θέλει να πάει στα σπίτια του να μαγειρέψει". Όταν της λέω ότι υπάρχει κόσμος που έρχεται την ώρα που τελειώνει μου λέει "ας ξυπνούσαν νωρίτερα". Τα νεύρα μου... Μετά ξανάπεσα, αλλά δεν κατάλαβα αν κοιμήθηκα... Νία, η ιστορία της ζωής μου: να νυστάζω, να ζαλίζομαι απ' τη νύστα, αλλά να μην μπορώ να κοιμηθώ. Μου τυχαίνει πολύ συχνά και είναι χάλια. Ειτε το βράδι, είτε το πρωί, τυχαίνει να ξυπνήσω πάρα πολύ νωρίς, να νυστάζω τρομερά και να ην καταφέρω να ξανακοιμηθώ. Αναστασία, ευχαριστώ για τις ευχές! Δώρα, καλά, από τι ώρα έρχονται για επίσκεψη; Μήπως είναι ο παπάς της ενορίας μας που ήρθε, μια που τελείωσε απ' τις εννιά; Εύη, καλύτερα χαλαρότητα, παρά άγχος! Τι θα κάνετε σήμερα; Εμείς το μεσημέρι θα πάμε στη μάνα μου (λες και δεν τους βλέπουμε συνέεεεεεχεια) και το βράδι σε μια φίλη μου, που σας έλεγα ότι έχει καλέσει πενήντα άτομα για τραπέζι και βαριέμαι...

Νάσια, δεν υπάρχει όντως αυτό το χωριό. Καλά, ο άλλος δεν πήγε στην κηδεία του παιδιού του, επειδή φαγωνόταν με τον παπά; Εμένα ο γυναικολόγος έχει έχθρα με ένα θείο μου, επειδή η νύφη του θείου μου δεν πήγε να γεννήσει σ' αυτόν! Και κρατούσε κακία σε όλη την οικογένεια του θείου μου, μέχρι που τους έβλεπε στο σούπερ μάρκετ και δεν τους μιλούσε, όχι για τα λεφτά, αλλά για το πρεστίζ (είναι και ψωνάρα). Αλλά τις προάλλες που πέθανε η πεθερά του θείου μου, στην κηδεία πήγε. Κάποια πράγματα είναι πέρα από φαγωμάρες και τσακωμούς, και ειδικά ο θάνατος. Ευχαριστώ για τις ευχές, κι εσύ να χαίρεσαι την κόρη σου και τη μάνα σου! Φιλιά!

Νάσια, νομίζω το δικό σου χωριό κερδίζει τη μάχη! Χριστίνα, μην αφήσεις κανέναν να σε αγχώσει. Δε φτάνει που έχεις το δικό σου άγχος, μη σε φορτώσουν με το δικό σου. Αύριο πήγαινε Αθήνα και μη φοβάσαι τίποτα!

Χριστίνα, είναι λογικό να αγχώνεσαι για την ώρα του τοκετού! Σε σκεφτόμουν σήμερα που πήγα στην εκκλησία, μήπως γεννήσεις Δεκαπενταύγουστο!!! Λένα, εγώ όλα αυτά με τα φανελάκια και τα κορμάκια δεν τα διάβασα καν, γιατί δεν πρόκειται να τα συγκρατήσω! Όταν αποφασίσω να ξαμολυθώ στην αγορά, θα σας ξαναρωτήσω! Νάσια, άσε, αυτή η ενορία ήταν από τις καλύτερες. Τους ψάλτες τους ζήλευε όλη η πόλη, το ίδιο και τον παπά. Τώρα πώς γίνανε έτσι, δεν ξέρω. Εγώ τώρα πηγαίνω στην καινούρια ενορία που είναι το διαμέρισμα.

Αχαχαχαχα, Νάσια, τέλειο το χωριό της μάνας σου! Σε μας, στην παλιά ενορία, εκεί που μένουν οι γονείς μου δηλαδή, σκοτώθηκαν οι ψάλτες μεταξύ τους, ο ένας ψάλτης γιός του παπά, ο παπάς και η παπαδιά σκοτώθηκαν κι αυτοί με τον ψάλτη, φεύγει ο γιός του παπά γιατί έγινε διάκος, ο ψάλτης παραιτήθηκε, έναν αναπληρωτή τον κάνανε κι έφυγε κι αυτός, οι μισοί ενορίτες φύγανε με τη σειρά τους, το ίδιο κι ο καντηλανάφτης, γενικά γίνεται χαμός. Εγώ θέλω να τελειώνουν αργά οι εκκλησίες, για να μη σηκώνομαι απ' τα χαράματα, να τρέχω σαν τρελή, και να φτάνω στο "Δι' ευχών"! Τον πρώην σου τον κόβω να είναι κάπως σαν τα αδέλφια του άντρα μου! Μίκι, φιλούρες!

Μύριαμ, θα μείνω στη μάνα μου, δε θα μείνω εδώ μόνη μου! Αν δεν ήταν η μάνα μου δε θα το συζητούσαμε καν. Βρε, μην αγχώνεσαι! Μπορεί να έτυχε εκείνη την ώρα να ήταν λίγο χαμηλά ο μικρός. Φρόντισε να μην κουράζεσαι κι όλα καλά θα πάνε! Νάσια, κι εγώ γιορτάζω αύριο, αλλά οι περισσότεροι δεν το θυμούνται. Μερικές φορές κι εγώ το ξεχνάω! Πήγα και σήμερα στον εσπερινό, θα πάω κι αύριο στην εκκλησία, αν και δεν αντέχω το πρωινό ξύπνημα κι αυτό το τρέξιμο. Εδώ πέρα οι εκκλησίες κάνουν αγώνα ποια θα τελειώσει πιο νωρίς. Μία τελειώνει στις εννιάμιση, άλλη εννιά και δέκα, άλλη εννιά, άλλη εννιά παρά. Κάτσε να δούμε για τον πρώην. Μπορεί να χωρίσει λίγο πριν το γάμο! Έχουμε άλλες δύο εβδομάδες!

Έλα βρε, τι αγχώνεσαι; Όπως είπε και η Νάσια, το πολύ πολύ να γεννήσεις!!! Σου μιλάει η μετρ της μόλυνσης!!!!! Εσύ είσαι τώρα στο τέρμα, άντε στη χειρότερη να σου κάνουν καισαρική! Και πάλι θα έχεις τον μπέμπαρο στην αγκαλιά σου σε λίγες μέρες! Μην αγχώνεσαι και περιμένουμε νέα σου το συντομότερο!

Συγχαρητήρια! Σου εύχομαι μια τελειόμηνη εγκυμοσύνη! Μη σε αγχώνουν τα καφέ, κι εγώ είχα στην αρχή κάτι λίγα!

Μαρούλι, το διαμέρισμα το αγοράσαμε, δεν παίζει να αλλάξουμε!!! Άλλωστε, ελάχιστα διαμερίσματα στην Κύπρο έχουν κεντρική θέρμανση. Το μπάνιο θα θερμαίνεται όπως το θερμαίνουμε και για μας, δηλαδή με σόμπα. Γκιρλ, χαίρομαι που όλα πήγαν καλά. Σε ποιο γιατρό πήγατε καλέ και είχε τόσο κόσμο; Δυστυχώς πολλά παιδιά στην Κύπρο μεγαλώνουν φωνάζοντας "μαμά" τη Φιλιππινέζα και μαθαίνουν να μιλάνε κάτι ανάμεικτο κυπριακοαγγλικοφιλιππινέζικα! Μια φίλη μου, μου έλεγε ότι η κουνιάδα της μιλάει στην κόρη της στα αγγλικά για να συνεννοούνται, γιατί τη μεγαλώνει η Φιλιππινέζα που δεν ξέρει ελληνικά!! Είναι αστείο, αλλά είναι και τραγικό...

Απ' όσο ξέρω, το κλιματιστικό δεν είναι κι ό,τι καλύτερο. Αλλά και πάλι, μόνο στο σαλόνι και στο γραφείο έχει κλιματιστικά. Το πολύ-πολύ να πάρω για το υπνοδωμάτιό μας καμιά παλιά σόμπα υγραερίου που κάνει καλή δουλειά, δεν υπάρχει φόβος πυρκαγιάς όπως με την αλλογόνου και δεν καίει και ρεύμα καταστρέφοντας το περιβάλλον!

Νάσια, ούτε κλιματιστικό κάνει έτσι; Σκέφτομαι να βάλω κανένα καλοριφέρ που να δουλεύει με ρεύμα, αλλά είναι ασύμφορο, και δεν μπορώ να γεμίσω το σπίτι με τέτοια... Επίσης, μπορώ να πηγαίνω στο διαμέρισμα του γείτονα που έχει θέρμανση για επίσκεψη εφτά-οχτώ ωρών, μαζί με το μωρό εννοείται!

Γύρω στους 20 βαθμούς ε; Εμείς δεν έχουμε κανένα σύστημα θέρμανσης δυστυχώς. Το χειμώνα βάζαμε καμιά σόμπα, αλλά κι αυτό όχι συχνά. Μόνο όταν κάναμε μπάνιο βάζαμε τη σόμπα να ζεσταθεί το δωμάτιο. Στο υπνοδωμάτιο δεν έχουμε τίποτα. Εδώ δεν κάνει και πολύ κρύο, αλλά είναι μέρες που κάνει. Στο σαλόνι έχουμε κλιματιστικό, το οποίο το χειμώνα το χρησιμοποιήσαμε μόνο δύο φορές όταν είχαμε κόσμο, αλλά δε νομίζω ό,τι είναι ό,τι καλύτερο για το μωρό. Αυτό το σκεφτόμουν από πριν, με τη θέρμανση του σπιτιού και δεν ξέρω τι να κάνω...

Χαχα, άσε Νάσια... Τα νεύρα μου, κάθε χρόνο δίνω ένα σωρό λεφτά για να πάει αυτός στη Μυτιλήνη. Και περνάει και χάλια πάντα, γιατί μένει παλουκωμένος στο χωριό, αφού δεν κανονίζουν να πάνε πουθενά και η οικογένειά του είναι α-πε-λπι-στι-κή! Τουλάχιστον φέτος έδωσε απ' τα λεφτά που πήρε για όσο καιρό δούλεψε ως αντικαταστάτης στα σχολεία, αλλά τώρα πρέπει να δώσω κι εγώ από πάνω. Αυτό που με εκνευρίζει είναι ότι θεωρεί ότι τα λεφτά που πήρε αυτός είναι για δική του χρήση, για να αγοράσει ό,τι θέλει, για να πάει ταξίδι, κ.λπ., ενώ τα λεφτά που βγάζω εγώ είναι για κοινή χρήση, για λογαρισμούς, ψώνια για το σπίτι, και για τα πράγματα του παιδιού! Όσο και να του το εξηγώ, επειδή είναι πάααααααααρα πολύ ξεροκέφαλος, δεν καταλαβαίνει. Φυσικά, πλήρωσε και τους δύο μεγάλους υπέρηχους και άλλα πράγματα μ' αυτά τα λεφτά, δεν τα κράτησε όλα για τον εαυτό του, αλλά πάλι συνεχίζει να θεωρεί τα δικά του δικά του και τα δικά μου δικά μας!!! Τουλάχιστον τα δώρα για τα ανήψια του, εκτός απ' το σταυρουδάκι του μωρού, τα πήραμε απ' το μαγαζί των γονιών μου και δε δώσαμε δεκάρα! Μίκι, μη αγχώνεσαι βρε για τα ρούχα! Πάρε παράδειγμα από μένα που δεν πήρα απολύτως τίποτα!

Λοιπόν, Χριστίνα, η κοινή γνώμη θέλει να πάρεις το γιατρό σου! Οπότε, ΠΑΡΕ ΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΣΟΥ!!! Άσχετο: όπως πολλές φορές σας έχω πει, ο άντρας μου, το καμάρι μου, το χρυσάφι μου, κ.λπ. θα σηκωθεί να πάει Μυτιλήνη και θα μ' αφήσει μόνη μου στην κατάστασή μου, μπλα μπλα. Υποτίθεται ότι θα έμενε στον αδελφό του (τον μεσαίο) και δε θα είχε έξοδα διαμονής, ενώ θα είχε ελάχιστα έξοδα διατροφής (π.χ. θα ψώνιζε κάποια τρόφιμα, καμιά ταβέρνα, κ.λπ.). Σήμερα, όμως, μου ήρθε η αναλαμπή και τον ρώτησα πού θα μένει τελικά, αφού στον μεσαίο αδελφό τώρα μένει ο μικρός που χώρισε, και έχουν μόνο δύο δωμάτια, ενώ αυτοί είναι ήδη τέσσερις (ο αδελφός, η γυναίκα του, η κόρη τους και η κόρη του αδελφού από τον πρώτο γάμο). Και μου λέει το καμάρι μου ότι θα μένει στα ενοικιαζόμενα δωμάτια του αδελφού της γυναίκας του μεσαίου αδελφού (), αλλά δε γίνεται να αφήσει τους γονείς του να πληρώνουν, γιατί "δεν είναι σωστό" και "ε, δε θα δώσω στη μάνα μου 100 ευρώ για τα έξοδα; 100 ευρώ δεν είναι και κανένα σπουδαίο ποσό". Δεν ξέρω αν είναι σπουδαίο ποσό, αλλά ξέρω ότι εγώ τα βγάζω τα 100 ευρώ, όχι αυτός. Τέλος πάντων, τελικά παίρνει τη μάνα του και του λέει ότι θα τους κάνει "ειδική τιμή", 25 ευρώ το τρίκλινο. Εν τω μεταξύ, αυτοί θα είναι τέσσερις (γονείς, άντρας μου και γιαγιά). Οπότε, μπορεί να βάλουν και ένα τέταρτο κρεβάτι στο τρίκλινο!!!! Αυτό δεν είναι διακοπές! Είναι κάτεργα!!!!! Τουλάχιστον, τώρα είναι εξακριβωμένο ότι θα περάσει χάλια!!! Και επίσης, σε περίπτωση που έρθουν, δεν έχω καμία υποχρέωση να τους φιλοξενήσω στο σπίτι μου, αν και, δεν υπάρχει περίπτωση να έρθουν ποτέ τα αδέλφια του (τώρα στεναχωρέθηκα...). Αλλά εκνευρίστηκα τώρα που πρέπει να δώσω κι εγώ λεφτά, για να πάει διακοπές (διακοπές, λέμε τώρα) κι εγώ να κάθομαι εδώ πέρα να βράζω στο ζουμί μου και να αγχώνομαι για το αν θα μας φτάσουν τα λεφτά να κάνουμε αγορές για το μωρό.

Μ' αρέσει που κάθε σαββατοκύριακο εξαφανίζεστε όλες!!! Κι εγώ ξέφυγα λίγο χτες το βράδι, αλλά πιστή στην παράδοση και στο καθήκον, γράφω τα χτεσινά μου: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και μία φέτα χωριάτικο ψωμί με βιτάμ και τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ομελέτα φούρνου με πατάτες, λαχανικά και φέτα + ντοματοσαλάτα. Απογευματινό: Σταφύλι. Βραδινό: 1 μικροσκοπική μπρουσκέτα με ντομάτα και βασιλικό και 4-5 μικρά κομμάτια πίτσα (ήταν ιταλική πίτσα με πάρα πολύ λεπτή ζύμη και λίγα υλικά, όχι παραφορτωμένη)! Ένα ποτήρι γάλα με τριαντάφυλλο.

Απάντηση: Μέχρι τώρα, κανένα!

Μίκι, κι εμείς που ξέρουμε το φύλο, ουδέτερα χρώματα θα πάρουμε πιο πολύ. Ειδικά αυτά που είπα για το σλινγκ, άσπρο-μαύρο και τυρκουάζ, ουδέτερα τα λες! Χριστίνα, λες τα υγρά να είναι τα νερά που σπάσανε;

Μίκι, επειδή είμαι πα-ντε-λώς άσχετη από αυτά, μου είπε η κοπέλα κάποια πράγματα, και σκέφτηκα ότι, μια που ο άντρας μου είναι σκακιστής, θα ήταν ωραίο και πρωτότυπο να κάνουμε κάτι με σκακιστικό θέμα. Δυστυχώς, όμως, η κοπέλα έψαξε, αλλά δε βρήκε κάτι σχετικό. Μπορεί να κάνουμε στάμπα σε λευκό ύφασμα. Τώρα την περιμένω να γυρίσει από τις διακοπές της. Θα παραγγείλω κι ένα δεύτερο τυρκουάζ πάντως! Α, όσο για το σίδηρο που λέτε, ίσως κι εμένα να με πιάνει πείνα. Το παίρνω πάντα νωρίς το πρωί, και μετά ξανακοιμάμαι! Αλλά όταν δεν μπορώ να κοιμηθώ, όντως με πιάνει μια λύσσα, και νιώθω το στομάχι μου οδυνηρά άδειο! Αλλά δεν το είχα συνδυάσει μέχρι τώρα...