Θέλω να γίνω μαμά

Αναστασία, το 119 είναι το σωστό! Άκου με που σου λέω!!!

Μαρίνα, τα έχεις παίξει λίγο! Είσαι σε λάθος ποστ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Κατερίνα, το καθισματάκι αυτοκινήτου που είχε το καρότσι που είδα δεν είχε και πολλές διαφορές από το πορτ μπεμπέ. Το πορτ μπεμπέ μπορεί να στερεωθεί μέσα στο αμάξι; Με τα μπιμπερό δεν μπερδεύτηκα, απλά έτσι όπως τα κρατούσα ήταν λες και δεν είχα ξαναπιάσει πιο περίεργο πράγμα στα χέρια μου! Κι εμένα δε μου αρέσει καθόλου να έρχονται τα παιδιά στην κρεβατοκάμαρα των γονιών να κοιμηθούν και ειδικά στο κρεβάτι τους. Η κόρη μιας ξαδέλφης μου κοιμόταν με τους γονείς της μέχρι πέντε ετών και αρνιόταν πεισματικά να πάει στο δωμάτιό της... Όσο για την κόρη του κουνιάδου μου (του γνωστού κουνιάδου!) είναι οκτώ ετών και απ' ό,τι κατάλαβα κοιμάται μία στο ίδιο κρεβάτι με τη μάνα της, μία με τη γιαγιά της, μία με την προγιαγιά της, και τώρα που είχε πάει στον πατέρα της στη Μυτιλήνη, κοιμόταν στο κρεβάτι του, μαζί με τη γυναίκα του, και η μικρή κόρη απ' το δεύτερο γάμο σε κρεβατάκι δίπλα απ' το κρεβάτι. Αυτό για μένα είναι εφιαλτικό... Αλλά τριών μηνών δεν είναι λίγο νωρίς να το βάλω το μωρό μόνο του; Για μένα πιο πολύ δηλαδή, δε θα αγχώνομαι, μην έκανε εμετό, μη γύρισε, μην έκανε, μην έρανε.

Επειδή θα μου δώσει μια φίλη μου καλαθούνα και δε την αγοράσω, είπαμε να μην πάρουμε το πορτ μπεμπέ. Να σας πω ρε κορίτσια. Όταν δε χωράει πλέον στην καλαθούνα και πρέπει να κοιμάται στην κούνια, τι γίνεται αν η κούνια δε χωράει στο δωμάτιό μας; Το βάζουμε μόνο του στο δικό του δωμάτιο, έστω κι αν είναι τριών μηνών; Αφήστε, τα πήρα άσχημα και με μια φίλη μου, που μου είχε πει ότι θα μου έδινε όοοοολα τα ρουχαλάκια του μικρού της γιού. Με πήρε η ίδια τηλέφωνο τον Ιούνιο, και μου είπε ότι έχει σακούλες ολόκληρες με βρεφικά, τα οποία είναι σχεδόν αφόρετα. Της είπα ότι τα θέλω, με ξαναρώτησε τον Αύγουστο και της είπα πάλι ότι τα θέλω. Της στέλνω μήνυμα τη Δευτέρα και μου απαντά: "Δυστυχώς για σένα τα δώσαμε όλα χτες, γιατί ο άντρας μου δεν μπορούσε να τα βλέπει, επειδή πιάνανε το χώρο". Καλά, αφού μου είχε προτείνει η ίδια να μου τα δώσει και της είπα ότι τα θέλω, δεν έπρεπε να με πάρει ένα τηλέφωνο να μου πει ότι θέλουν να τα ξεφορτωθούν άμεσα, και να πάω να τα πάρω; Είχα βασιστεί πάνω της, γιατί λέω, θα πάρω όλα αυτά που θα μου δώσει, και θα αγοράσω κι εγώ 3-4 κομμάτια για αρχή. Τι να πω... Και δεν είναι του χαρακτήρα της τέτοια συμπεριφορά.

Ουφ!!!! Έφαγα αρακά κι έσκασα!!! Αγγελική, όταν έχει εκπτώσεις, υποτίθεται ότι βάζουν εκπτώσεις στα είδη που πουλάνε. Στις προσφορές βάζουν τον κατιμά που τους μένει. Αλλά τι να περιμένει κανείς απ' αυτήν την ανθρωπορουφήχτρα, τον Σιακόλα; Γι' αυτό κι εγώ δεν πατούσα στα μαγαζιά του. Να δούμε από πού θα ψωνίσω τελικά... Εγώ πάντως δεν είμαι ιδιαίτερα ευαίσθητη σ' αυτά τα θέματα. Δε νομίζω να βάλω τα κλάματα αν χτυπήσει το παιδί μου. Οκ, δε θα βάλω μουσική και να πιάσω τα μαντήλια να χορεύω, αλλά νομίζω σ' αυτά τα θέματα είμαι αρκετά ψύχραιμη. Να δούμε όταν γεννηθεί, βέβαια, γιατί έξω απ' το χορό... Μαρία, παρτάκι ε; Βανεσσάκι, ωραίο το μενού. Εμείς ευτυχώς δεν κάνουμε συχνά κρέας. Ειδικά τώρα που γύρισε από Μυτιλήνη ο άντρας μου, όπου έτρωγε συνέχεια κρέατα, θέλει να κάνει αποτοξίνωση!!!

Ωχ, Νάσια, πάλι τα κατάφερε η ταλιμπανίτσα βλέπω... Για παιδίατρο που λέτε, εγώ δεν έχω αποφασίσει... Ρώτησα διάφορους, αλλά δεν ξέρω πού θα καταλήξω... Θα ρωτήσω τον γυναικολόγο ποιον/αν προτείνει αυτός. Τώρα που πήγα στο μαγαζί μας και μιλούσα με την υπάλληλο που έχει δύο αγοράκια, μου είπε ότι πήγαινε σε ένα, πολύ γνωστό, ο οποίος ήταν και πανάκριβος και με το παραμικρό έγραφε αντιβίωση, και μετά φύγανε απ' αυτόν. Τα εμβόλια πάντως θα πηγαίνουμε στο νοσοκομείο να τα κάνει, γιατί είναι και δωρεάν τα περισσότερα και δε βάζεις το μωρό μέσα στο νοσοκομείο, υπάρχει ανεξάρτητη κλινική.

Γειά σας! Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και ένα σάντουιτς με μαύρο ψωμί, βιτάμ και τυρί. Δεκατιανό: Μία μικρή τηγανίτα και ένα δάκτυλο με ελάχιστο σιρόπι. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο μακαρόνια με κιμά, τριμμένη ξερή μυζήθρα και σαλάτα ντομάτα-πιπεριά. Απογευματινό: Σταφύλι. Βραδινό: Λίγο πληγούρι, ένα μικρό κομματάκι χοιρινό ρόστο, δύο πατάτες φούρνου και γιαούρτι. Ένα ποτήρι γάλα.

Αθανασία, μακάρι να μη χρειαστώ τα μπιμπερό! Κι εγώ αυτό σκέφτομαι!!! Για το καρότσι, αυτά που λες μας τα έδειξαν οι πωλήτριες. Πήγα έχοντας υπ' όψη ένα συγκεκριμένο καρότσι που μου το σύστησαν κοπέλες από εδώ, οι οποίες κάνανε τρομερή έρευνα αγοράς, οπότε δεν πήγα τελείως στα τυφλά! Σήμερα πήγαμε με τη μάνα μου στα Ντέμπεναμς και πήραμε δύο φορμάκια και δύο σαλιάρες. Δεν ήταν πάααρα πολύ ακριβά, αλλά είχε κάτι φορμάκια 27 ευρώ και βάλε. Πανάκριβα μου φάνηκαν για ένα βρέφος που θα τα φορέσει 1-2 μήνες... Πορτ μπεμπέ δε θα πάρω, αφού θα το κοιμίζω αρχικά στην καλαθούνα. Μετά θα το μεταφέρω με το καρότσι και με το σλινγκ λογικά.

Γειά σας κοριτσάκια! Πέθανα σήμερα... Πήγα τράπεζα για να βάλω τα λεφτά της κοπέλας απ' τα σλινγκ, αλλά τελικά χρειαζόταν ΙΒΑΝ και τζίφος η υπόθεση. Μετά πήγα απέναντι που είναι το μαγαζί μας και πήρα κάτι φόρμες για κέικ και μετά πήγαμε με τη μάνα μου στα Ντέμπεναμς. Καλά ρε παιδιά, πανάκριβα είναι. Μας είπαν και καλά για εκπτώσεις, αλλά οι εκπτώσεις ήταν σε κάτι καλοκαιρινά, μεγαλύτερα μεγέθη, κ.λπ. Βρεφικά 0-3 ήταν πανάκριβα... Πήρα δύο φορμάκια σετάκι, 19 ευρώ και δύο σαλιάρες, 9 ευρώ. Όλα βαμβακερά εννοείται! Αλλά είχε κάτι φορμάκια 27 ευρώ και περισσότερο... Έρχομαι σπίτι κουρασμένη και πεινασμένη και ανακαλύπτω ότι ο άχρηστος δε μαγείρεψε... Τώρα πήγε να κάνει αρακά, αλλά μέχρι να γίνειιιιιιι..............

Όσες φορές πήγαμε εμείς να δούμε μωρό (δεν πηγαίναμε όταν ήταν πέντε ημερών εννοείται, αλλά έτυχε να πάω πριν σαραντίσει) εννοείται ότι δεν το πιάναμε, το πολύ πολύ να το χάιδευα ελάχιστα στο μάγουλο με το δάχτυλο μόνο, όχι ν' αρχίσω να το ζουλάω, και τις περισσότερες φορές το μωρό κοιμόταν σε άλλο δωμάτιο. Τώρα αυτό με το αντισηπτικό μου φαίνεται λίγο υπερβολικό, εγώ σίγουρα δε θα το έκανα. Αλλά αν έρθει κάποιος να με δει και θα είναι το μωρό ημερών, θα το έχω κάπου αλλού, όχι εκεί που θα καθόμαστε εννοείται. Κι εγώ πάω για ύπνο!

Κατερινούλα, η πλάκα είναι ότι η νονά της δεν είχε πάει επίσκεψη. Είναι ανύπαντρη, η φίλη μου δεν έχει γονείς, και είναι όλη μέρα σπίτι της και τη βοηθά. Πολλές φορές τα παιδιά της φίλης μου κοιμούνται στο σπίτι της νονάς της (είναι και αδελφή της μάνας της). Την έβρισε η φίλη μου, αλλά αυτή είναι στην κοσμάρα της! Όσο για τους περίεργους που ζουλάνε τα μωρά, ήξερα ένα ζευγάρι που το είχε χόμπι, όποτε έβλεπαν μωρό, του ορμούσαν και άρχιζαν να του τσιμπάνε τα μάγουλα. Σε κάποια φάση τους ρώτησε ο αδελφός μου αν δεν ενοχλούνται οι γονείς και του λένε "ε, είναι μερικοί που δεν τους αρέσει, αλλά τι να κάνουμε;". Φαντάζομαι τώρα που έκαναν δικά τους παιδιά, θα σκέφτονται αλλιώς!

Κοίτα, όσο πιο αργά τόσο πιο σίγουρο είναι ότι το αποτέλεσμα θα είναι σωστό. Εγώ ποτέ δεν έκανα τεστ ή χοριακή πριν την καθυστέρηση. Μακάρι να είσαι σου εύχομαι!

Καλά, εμένα ξέρει και κάνει τα μανταρίσματα μόνος του. Εγώ πάλι, μόνο κουμπί. Κατά τα άλλα τίποτα από κοπτική-ραπτική. Αυτός πάλι, μαντάρει πολύ καλύτερα απ' τη μάνα του, που απλά βάζει βελονιές στο άσχετο, συχνά και με κλωστή άσχετου χρώματος με το ύφασμα. Κι εμένα έχει κάτι φανελάκια και μπλουζάκια εδώ και καμιά δεκαπενταετία. Έχει μπλουζάκια λευκά, για γυμναστική, που οι μασχάλες είναι χιλιοτρυπημένες και τις πηγαίνει στη μάνα του και τις μαντάρει! Τι τις μαντάρει, δηλαδή, απλά ενώνει τις μικρές τρύπες σε μία μεγάλη. Ευτυχώς, κάποιες απ' αυτές δέχτηκε και τις κάναμε ξεσκονόπανα! Κι εγώ έχω ένα κολάν από την έκτη δημοτικού που μου κάνει (είναι ελαστικό!!), και είναι και τρύπιο, αλλά οκ, το φοράω σπάνια στο σπίτι άμα δεν έχω κάτι άλλο πρόχειρο να φορέσω! Αλλά δεν κάνω συλλογή τα κουρέλια.

Χαχα, Λένα, τελικά δεν είναι μόνο ο δικός μου! Υπάρχουν κι άλλοι βαρεμένοι!!!

Μαρίνα τι να σου πω... Μπορεί να δείξει, μπορεί και όχι, Δηλαδή, μπορεί να δείξει αρνητικό και να είσαι. Πάντως όταν είχα ένα ατύχημα με το αμάξι και με πήγαν στο νοσοκομείο προληπτικά, είχα μια μέρα καθυστέρηση και τους το είπα πριν μου κάνουν ακτινογραφία, οπότε μου έκαναν αναλύσεις και ο γιατρός είπε ότι το πιθανότερο είναι να μη δείξει. Καλύτερα περίμενε να έχεις καθυστέρηση πρώτα και μετά κάνεις την εξέταση!

Η περιγραφή με το σεισμό μου θύμισε το βιβλίο του Λευτέρη Παπαδόπουλου "Οι παλιοί μου συμμαθητές" που έλεγε ότι ήταν πάρα πολύ φτωχός και δεν είχε λεφτά να αγοράσει κάλτσες, έτσι φορούσε όλο τρύπιες, και φοβόταν όταν περπατούσε στο δρόμο ότι θα τον χτυπήσει αμάξι, θα βγουν τα παπούτσια του, θα φανούν οι τρύπιες κάλτσες του και θα γίνει ρεζίλι!!! Κατερινούλα, μην περιμένεις ότι θα έχουν τέτοιες ευαισθησίες οι επισκέπτες μας! Εδώ, η νονά μιας φίλης μου (αυτής με το τραπέζι-υπερπαραγωγή το Δεκαπενταύγουστο και την επίδειξη τάπερ), η οποία είναι νοσοκόμα, είναι ψυχολόγος, είναι εκπαιδευτικός ειδικής εκπαίδευσης (έχει σπουδάσει 500 πράγματα), πήγε στο σπίτι της φίλης μου, όλη την ώρα είχε πάνω της το γιό της και τον φιλούσε, τον αγκάλιαζε, κ.λπ., και τελικά της λέει στο άσχετο "το πρωί ήμουν χάλια, είχα γαστρεντερίτιδα και παίρνω αντιβίωση"... Νία, κι εγώ δεν μπορώ μόνη μου το βράδι. Να κοιμηθώ μόνη μου φοβάμαι, μες στο σπίτι φοβάμαι, γενικά δεν μπορώ μόνη το βράδι στο σπίτι!!!

Μπα, δε θεωρώ σωστό να πετάξω κάτι που δεν είναι δικό μου. Ούτε και σε μένα θα μου άρεσε να πετάξει ένα βρακί που ξεχείλωσε και το κρατάω για το φοράω όταν έχω περίοδο, π.χ. ! Αυτό το μαγαζί που λέτε, φαντάζομαι δε θα στέλνει στην Κύπρο ε;

Μα δεν τις φοράει!!!! Λέει ότι τις χάλια μπορεί να τις φορέσει στο σπίτι ή στο γυμναστήριο και τις κρατάει... Άντε συνεννοήσου...

Αγγελική, δυστυχώς ξέρει και τις μπαλώνει. Αυτό θα ήταν καλό αν είχε πέντε ζευγάρια και τα φορούσε για δέκα χρόνια. Αλλά αυτός έχει πέντε εκατομμύρια ζευγάρια...

Το χρόνο μου, αυτό έχω να χάσω!!! Α, δε σας είπα και το καλύτερο!!!!!!!! Παίρνω σήμερα τον Βοηθό Διευθυντή τηλέφωνο για να κανονίσουμε για την Πέμπτη που ανοίγουν τα σχολεία, τι ώρα θα ξεκινήσουμε, πού θα συναντηθούμε, κ.λπ. Και τι μου λέει;;;;; "Θα έρχεται και ο καινούριος διευθυντής μαζί μας". Καλά, ποιος με καταράστηκε και δεν μπορώ να γλιτώσω;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Μη μου βάζεις ιδέες τώρα και πάω στην επίδειξη! Δεν ξέρω μάρκα, επίδειξη τάπερ μου είπαν. Γιατί, θες να σου στείλω;

Αναστασία, δεν τα πέταξε τελικά! Τις κάλτσες τις έβαλε σε μια σακούλα και την παράχωσε στη ντουλάπα και τα σώβρακα είπε ότι είναι όλα μια χαρά και δεν υπάρχει κανένα να πετάξει... Η πλάκα είναι ότι μου τα έλεγε η πεθερά αυτά, για να δω με πόσο ηρωισμό και αυτοθυσία μεγάλωσε τα παιδιά της και για να πάρω κι εγώ παραδείγματα όταν θα κάνω δικά μου!!! Στην επίδειξη τάπερ σε καλεί μια φίλη σου σπίτι της, μαζί με καμιά δεκαριά-εικοσαριά άλλες, πίνετε καφέ, τρώτε και κάτι και έρχεται μια "επιδείκτρια" και δείχνει τα τάπερ και μετά όλες είναι υποχρεωμένες να αγοράσουν έστω και ένα. Στο τέλος η "επιδείκτρια" χαρίζει κάτι στην οικοδέσποινα. Έλεος, τι πιο βαρετό για να περάσω το Σάββατο απόγευμα...

maryfairyz δεν ξέρω καθόλου να σου πω για τον τράχηλο. Φαντάζομαι αν υπάρξει πρόβλημα θα κάνεις περίδεση. Θα σε διαφωτίσουν καλύτερα κορίτσια με παρόμοιες εμπειρίες. Όσο για τα πετρώματα, έτσι όπως το περιγράφεις, λογικά είναι τα μωρά. Εγώ έχω συσπάσεις και πετρώνει όλη η κοιλιά για μερικά δευτερόλεπτα, αλλά αυτές τις μέρες σταμάτησαν, γιατί μάλλον το μωρό γύρισε και είναι όρθιος. Αυτές τις μέρες έχω αυτό που περιγράφεις και νομίζω είναι το μωρό. Φυσικά, καλύτερα να συμβουλευτούμε τους γιατρούς μας!

Γειά σας κορίτσια! Επιτέλους έπεισα τον άντρα μου να πετάξει παλιά και ξεχειλωμένα σώβρακα και κάλτσες. Πάει, βγάζει απ' το συρτάρι τις κάλτσες, βάζει τις χειμωνιάτικες σε μια σακούλα και τις βάζει στη ντουλάπα και βάζει στο συρτάρι τις καινούριες που του έδωσε η μάνα του. Ντόινγκ!!!!! Να του λέω, να του εξηγώ, πέτα τις, δεν τις χρειάζεσαι, είναι παλιές, είναι τρύπιες, είναι ξεχειλωμένες, όοοοχι αυτός, τις φοράω στο σπίτι, τις φοράω στο γυμναστήριο. Αμάν πια αυτή η γυφτιά που έχει μάθει απ' τη μάνα του... Πότε θα την αποβάλει επιτέλους; Ναι, ναι ξέρω... Ποτέ! Μαρία, καλώς όρισες! Δεν ξέρω να σου πω για τον παιδικό, δεν έχω εμπειρία. Αναστασία, εμένα στις 26 εβδομάδες ήταν νομίζω 970 γραμμάρια. Βανεσσάκι εγώ χτες που πήγα στο ακατανόμαστο (mothercare), είχε στη βιτρίνα μια πολυθρόνα θηλασμού, όχι κουνιστή, που πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι διαφορά είχε από την Χ πολυθρόνα του ΙΚΕΑ. Έκανε 200 ευρώ νομίζω. Εγώ έχω στο σπίτι δύο πολυθρόνες, που τις είχα στο σαλόνι πριν αγοράσουμε το κανονικό σαλόνι. Τώρα τις έχω ακουμπισμένες στον τοίχο δίπλα στην πόρτα και είναι τελείως άσχετες με το χώρο. Τη μία θα την πλύνει ο άντρας μου και θα βάλουμε ένα ωραίο κάλυμμα παιδικό και θα τη βάλω στο παιδικό δωμάτιο! Δώρα, βλέπω ότι ανακαλύπτουμε κι άλλες τέλειες πωλήτριες!!!!!!! Λίκνο ούτε κι εγώ θα αγοράσω. Θα μου δώσει μια φίλη μου καλαθούνα (την πήρα τηλέφωνο και τη ρώτησα μετά τη χτεσινή ψυχρολουσία με την άλλη) και για κάποιους μήνες θα βολευτώ μ' αυτήν. Μετά δεν ξέρω τι θα κάνω, γιατί δεν ξέρω αν χωράει η κούνια στο δωμάτιό μας... Αναστασία, νομίζω ότι είναι λογικό να αγχωνόμαστε στην αρχή, αφού δεν έχουμε καθόλου εμπειρία! Νομίζω ότι θα βρούμε μόνες μας λύσεις και τρόπους να λειτουργούμε χωρίς να καθόμαστε σαν τα κοράκια πάνω απ' το παιδί συνέχεια!!! Όχι σαν την πανέξυπνη πεθερά μου, βέβαια, που άφηνε τα μωρά να κοιμούνται στο σπίτι κι αυτή πήγαινε στον μπακάλη. Με την ψυχή στο στόμα, βέβαια, αλλά πάλι, δε φεύγεις και ν' αφήσεις το μωρό μόνο στο σπίτι. Μίκι, όντως το καρότσι είναι ένα κονδύλι από μόνο του... Εν τω μεταξύ, όλοι μου λένε "μην αγοράζεις, θα σου φέρνουν δώρα". Πού ξέρω εγώ τι δώρα θα μου φέρουν, αμάν πια... Ρε κορίτσια, ακούστε ένα κορυφαίο: με κάλεσε μια φίλη μου σε επίδειξη τάπερ!!!!! Δεν είναι πάρα πολύ αστείο; Το ακούγαμε που καλούσαν τη μάνα μου όταν ήμασταν παιδιά και το θεωρούσαμε απίστευτα γελοίο!!!!! Καλά, εννοείται ότι θα βρω μια δικαιολογία να μην πάω!!!!!!!!!!

Κατερινούλα, δε φταις εσύ. Δώρο στο έκαναν, τι να κάνεις; Ντόπλερ δε βάζουν όλοι οι γιατροί. Όταν είχα πάει στο κέντρο υπερήχων για τη β' επιπέδου, η γραμματέας με ρώτησε ποιος είναι ο γιατρός μου, κι όταν της είπα, λέει "α, τότε θα κάνετε και τρίτο υπέρηχο". Φαίνεται δεν το θεωρούν όλοι οι γιατροί απαραίτητο.