Θέλω να γίνω μαμά

Αγγελική, εμένα μου σταμάτησε ηπαρίνη και ασπιρίνη, γιατί είπε ότι η ηπαρίνη δε χρειάζεται μετά την 17η εβδομάδα, ενώ η ασπιρίνη μπορεί να προκαλέσει αιμορραγίες. Δεν είπε ότι μπορεί να κάνει κακό στο μωρό. Αφού δε σου προκάλεσε τίποτα, μην αγχώνεσαι!!! Πάντως, όντως, η ασπιρίνη αραιώνει το αίμα. Οι γονείς μου παίρνουν και οι δύο ασπιρίνη για την καρδιά και με το που ακουμπάνε κάπου κατευθείαν κάνουν κάτι μαυρίλες, ενώ έτσι και γδαρθεί ο πατέρας μου, θέλει φάρμακο και επίδεσμο για να σταματήσει το αίμα. Φυσικά, μιλάμε για χρόνια χρήση, όχι για μερικούς μήνες. Κι εμένα μου είχε πει ότι θα έπρεπε να παίρνω ασπιρίνη δύο μήνες πριν μείνω έγκυος (λες και ήξερα πότε θα μείνω), αλλά αυτό μου το είπε όταν ήμουν ήδη 5 εβδομάδων, μια που τότε του πήγα τις εξετάσεις της θρομβοφιλίας!!! Πάντως, θα έπρεπε να σε βάλει κι εσένα να κάνεις εξετάσεις τουλάχιστον για θρομβοφιλία, αφού είχες δύο αποβολές, και να μη σε βάζει να παίρνεις τζάμπα την ασπιρίνη, ενώ ίσως δεν τη χρειάζεσαι. Αναστασία, αφού εγώ έχω θρομβοφιλία, και μάλιστα και 2-3 είδη και σταμάτησα τις ηπαρίνες, εσύ που δεν ξέρεις καν αν έχεις θρομβοφιλία δε νομίζω να πάθεις κάτι αν τις σταματήσεις. Αλλά δε θα τις σταματήσεις από μόνη σου, ό,τι πει ο γιατρός. Συμπληρώματα εγώ σίδηρο και φυλλικό οξύ. Ασβέστιο και πολυβιταμίνες δε μου έδωσε. Τι τρώτε σήμερα κορίτσια; Εμείς φασολάκια γιαχνί. Είπα στον άντρα μου να φέρει φρέσκα, κι έκανα μία ώρα να καθαρίσω μια σακουλίτσα φασολάκια... Εννοείται ότι ήμουν μισοξαπλωμένη στον καναπέ, αλλά πολύ κουραστική δουλειά... Έχω και τον Ανδρέα να δίνει κάτι περίεργες κλωτσιές στα πλευρά...

Αχαχα, δε γλιτώνω απ' τη συζήτηση για το μάτι!!! Το ίδιο συζητούσαμε προχτές και στις "Εγκυούλες Φεβρουαρίου-Απριλίου'"!!! Δεν πιστεύω καθόλου στο μάτι, και συμφωνώ με την afrodite που λέει ότι ματιάζεσαι μόνο αν το πιστεύεις! Θεωρώ ότι το μάτι είναι καθαρά θέμα αυθυποβολής. Π.χ. εγώ που δεν το πιστεύω δεν έχω ματιαστεί ποτέ στη ζωή μου, ενώ οι παλιές μου συγκάτοικοι που το πίστευαν, ματιάζονταν επί καθημερινής βάσεως. Η Εκκλησία αποδέχεται τη βασκανία, αλλά αυτό είναι κατάλοιπο άλλων εποχών, κάπως πιο σκοτεινών, όταν κλήρος και λαός είχαν πάρα πολύ χαμηλή μόρφωση και πίστευαν σε διάφορες προλήψεις και δεισιδαιμονίες. Η ευχή για τη βασκανία που διαβάζει ο παπάς ίσως είναι απόρροια αυτών των καταστάσεων, ίσως και μια αντίδραση της Εκκλησίας σε διάφορες μάγισσες στις οποίες ίσως κατέφευγαν οι άνθρωποι παλιότερων εποχών για να ξεματιαστούν. Δηλαδή, απ' το να πας στη μάγισσα, καλύτερα στον παπά να σου διαβάσει μια ευχή που κακό δεν κάνει. Δε λέω ότι οι σημερινές ξεματιάστρες είναι μάγισσες, γιατί απλά διαβάζουν μια προσευχή και κάνουν κάτι με λάδι και νερό σε ένα πιάτο, ούτε και ότι όσοι πιστεύουν στο μάτι σήμερα είναι αμόρφωτοι. Η μάνα μιας φίλης μου που ξεμάτιαζε ήταν φιλόλογος-γυμνασιάρχις! Πάντως σίγουρα η Εκκλησία δεν αποδέχεται το "ματάκι", το οποίο θεωρεί ειδωλολατρικό, και γενικότερα θα πρέπει να αποβάλει και την αποδοχή της βασκανίας γενικότερα, γιατί είναι στοιχείο λαϊκής θρησκευτικότητας το οποίο απέχει πολύ από την καθαυτό θεολογία και ζωή της Εκκλησίας.

Δώρα, ησυχία αποκλείεται, γιατί είναι όλοι πολύ φωνακλάδες!!! Ευτυχώς κανείς δεν έχει την απαίσια φωνή της πρώην διευθύντριας! Αγγελική, ασπιρίνη γιατί παίρνεις; Εγώ έπαιρνα μαζί με ενέσεις ηπαρίνης λόγω θρομβοφιλίας, αλλά τα έκοψα όλα από τη 17η εβδομάδα νομίζω.

Γειά σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εμείς χτες πρώτη μέρα στο σχολείο. Γνωρίσαμε τους καινούριους, όσους ήρθαν δηλαδή, γιατί πολλοί πάνε και σε άλλα σχολεία. Ο καινούριος διευθυντής φαίνεται το ακριβώς αντίθετο της περσινής της μέγαιρας: ευδιάθετος, ανοιχτόκαρδος, προσιτός, συμπαθέστατος. Σε κερδίζει με την πρώτη! Σήμερα αρχίζουν οι ανεξετάσεις και οι κατατακτήριες και δυστυχώς έχω και διόρθωση και προφορική εξέταση. Ας ελπίσουμε ότι οι τρεις που έχουν και προφορική εξέταση δε θα μας κάνουν την τιμή να εμφανιστούν. Κατερίνα, η άδειά μου αρχίζει 24 Οκτωβρίου, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να αντέξω μέχρι τότε. Λέω να πάρω άδεια από 3 Οκτωβρίου, αλλά όπως με είδα χτες, δε νομίζω να αντέξω τόσο πολύ...

Γειά σας! Τα χτεσινά μου: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και ένα σάντουιτς με μαύρο ψωμί και τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Κοτόπουλο (δύο μικρά κομματάκια) με πατάτες λεμονάτα στην κατσαρόλα + ντοματοσαλάτα με φέτα. Απογευματινό: Σταφύλι. Μια φέτα κέικ βανίλια με κομματάκια σοκολάτας. Βραδινό: Πατάτες απ' το μεσημέρι με ένα μικρό κομματάκι κοτόπουλο (πιο πολύ κόκκαλα ήταν). Ένα ποτήρι γάλα.

Γειά σας κορίτσια. Εγώ κοιμήθηκα χάλια... Έβαλε ο πανέξυπνος ο άντρας μου το ξυπνητήρι στις 8.15!!!!!! Έλεος!!!!!!!!! Κοιμήθηκα δυο παρά, γιατί έφαγα αργά, οπότε τουλάχιστον μέχρι τις δέκα έπρεπε να κοιμάμαι. Μετά δεν μπόρεσα να ξανακοιμηθώ. Και γιατί ξύπνησε τόσο νωρίς; Γιατί, λέει, ήθελε να πάει στον κουρέα. Μόνο που στον κουρέα πήγε 10.30 και όλη την υπόλοιπη ώρα καθόταν στον υπολογιστή σε ένα κωλοπαιγνίδι που παίζει... Κι εγώ δεν κοιμήθηκα για τις βλακείες του... Αύριο έχουμε γιατρό 10.15, πάλι πρωινό ξύπνημα... Ωχ, ποιος πάει σήμερα σχολείοοοοοοοοοοοοο;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Ας ελπίσουμε ότι τα τρία άτομα που έχουν προφορική εξέταση δε θα μας κάνουν την τιμή να εμφανιστούν.

Ηλιάννα, κι εγώ θυμάμαι πώς άλλαζε η συμπεριφορά μας όταν ήμασταν παιδιά όταν ερχόταν κάποιος φίλος μας ο οποίος ήταν πολύ άτακτος και ασυμμάζευτος. Ειδικά ο αδελφός μου αφηνίαζε θυμάμαι... Αλλά ειδικά σε τόσο μικρές ηλικίες, όπως είναι η κόρη σου κι ο γιός σου είναι πάρα πολύ δύσκολο. Άντε να τους ξαναμαζέψεις μετά. Και όχι μόνο με συμπεριφορά, αλλά μπορεί να παρασυρθούν και με την κακή διατροφή κι ένα σωρό άλλα... Υποθέτω ότι ένας ηλικιωμένος που πηγαίνει στο εσπερινό σχολείο το κάνει για να εκπληρώσει το όνειρο που είχε να τελειώσει το σχολείο. Υπάρχουν, μάλιστα και μερικοί, ελάχιστοι βέβαια, που συνεχίζουν τις σπουδές τους και στο Πανεπιστήμιο!!! Πάντως, από τη λίγη πείρα που διαθέτω, είναι καταστροφικό να φεύγει ένα παιδί απ' το πρωινό σχολείο και να γράφεται στο εσπερινό. Το βλέπω και στους μαθητές μου, το βλέπω και τους κουνιάδους μου, τους οποίους σταμάτησαν οι ίδιοι οι γονείς τους απ' το πρωινό και τους βάλανε δουλειά και εσπερινό, γιατί λέει, δε σηκώνονταν το πρωί να πάνε στο σχολείο!!!!!!!!!!!!!!! Εννοείται ότι κανείς τους δεν τελείωσε το σχολείο, γιατί για έναν έφηβο χωρίς έφεση στα γράμματα και χωρίς θέληση και επιμονή, δουλειά και σχολείο πέφτουν πάαααρα πολλά... Αχ, εγώ να δω τι θα κάνω τώρα με τον ύπνο... Πήγε δέκα να γυρίσω σπίτι, δέκα και μισή μέχρι να τσιμπήσω κάτι, πριν είκοσι λεπτά ήπια γάλα, και έχω ακόμη υπερένταση απ' το σχολείο...

Ηλιάννα, δεν τις μπορώ αυτές τις μανάδες που φέρνουν τα κακομαθημένα παιδιά τους και σου παρασέρνουν και τα δικά σου που έχεις φτύσει αίμα να τα βάλεις σε μια σειρά... Κι εγώ τις φοβάμαι αυτές τις κακές επιρροές...

Οι μαθητές μας είναι κυρίως ενήλικοι, από 18 μέχρι 47, ενώ σε άλλα εσπερινά είναι μέχρι 80!!!!!!! Οι ενήλικοι είναι ελάχιστοι, πρέπει οπωσδήποτε να είναι πάνω από 16 και να εργάζονται αποδεδειγμένα. Αλλά πέρσι, η πολιτική της διευθύντριας ήταν να "σώσουμε" τα καημένα τα παιδιά που αλητεύουν στους δρόμους των χωριών της περιοχής, και γι' αυτό δέχτηκε παράτυπα πάρα πολλούς ανήλικους, οι οποίοι δε δούλευαν και μας δούλευαν. Είχαμε πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα πέρσι, και η διευθύντρια να μας λέει "τα καημένα τα παιδάκια, τι περνάνε κι αυτά στα σπίτια τους". Αλλά ψυχολόγο/ψυχίατρο/κοινωνικό λειτουργό/δεν είδαμε να φέρνει μήπως και τους βοηθήσει κι εμείς απλά βολοδέρναμε... Τι μαχαίρια βγάζανε, τι ναρκωτικά διακινούσαν, τι μας βρίζανε, αυτή το βιολί της "τα καημένα τα παιδιά...". Ένας 21χρονος ήταν βαποράκι κανονικά, και παρέσυρε στα ναρκωτικά έναν 17χρονο, κι αυτή δεν ειδοποίησε την αστυνομία!!!!!! Και τον είχαμε στο σχολείο να αλωνίζει, κι ευτυχώς βαρέθηκε και έφυγε από μόνος του, αλλιώς ποιος ξέρει πόσους άλλους θα παρέσερνε. Τέλος πάντων, παρασύρθηκα κι εγώ, γιατί θυμήθηκα τα περσινά μας χάλια. Φέτος φαίνεται θα είναι καλύτερα τα πράγματα, φαίνεται τουλάχιστον. Όσο για τους ενήλικες μαθητές, έχουμε ανθρώπους οι οποίοι είναι πολύ καλλιεργημένοι και πολύ φιλομαθείς, έχουμε άλλους οι οποίοι έχουν τα χίλια μύρια οικογενειακά, οικονομικά, εργασιακά, κοινωνικά, ψυχολογικά προβλήματα, οπότε πρέπει να τους κάνουμε τον ψυχολόγο, κι έχουμε και άλλους που έρχονται για να πάρουν το χαρτί και θεωρούν ότι εμείς οφείλουμε να τους το δώσουμε και να τους φιλήσουμε τα χέρια και τα πόδια και να τους κάνουμε χίλιους τεμενάδες που μας έκαναν την τεράστια τιμή να έρθουν στο ταπεινό και ευτελές μας σχολείο. Το επίπεδο σε γενικές γραμμές είναι πολύ χαμηλό, πολλοί μαθητές, ακόμα και οι πλέον φιλότιμοι είναι τελείως αναλφάβητοι, και υπάρχουν τάξεις, στις οποίες μπαίνεις και σε χτυπάει μια μαστούρα, που θες να πέσεις σε χειμερία νάρκη!!!

Αγγελική, γιατί να μην έχει εσπερινά στην Κύπρο βρε; Απλά υπάρχουν πολλές διαφορές από την Ελλάδα. Εδώ είναι λιγότερες οι ώρες, περισσότερα τα χρόνια (4 χρόνια Λύκειο), και υπάρχουν όροι για τη φοίτηση ανηλίκων. Δηλαδή, δεν μπορεί ο καθένας που πιστεύει ότι στο εσπερινό είναι πιο εύκολα, να παρατήσει το πρωινό και να γραφτεί στο εσπερινό. Γενικά, εμείς είμαστε άλλος κόσμος τελείως στα εσπερινά, λίγοι γνωρίζουν την ύπαρξή μας, οι περισσότεροι θεωρούν ότι δεν είμαστε κανονικά σχολεία, μας έχουν λίγο στο φτύσιμο και το υπουργείο και η κοινωνία...

Γειά σας! Πριν κανένα μισάωρο γύρισα απ' το σχολείο! Πρώτη μέρα και φύγαμε εννιά η ώρα!!! Ο καινούριος διευθυντής φαίνεται εκνευριστικά καλός, έξω καρδιά, χαρούμενος, ευγενικός, συμπαθέστατος, γενικά, μετά την περσινή διευθύντρια όλοι τέλειοι μου φαίνονται! Για να καταλάβετε διαφορά, είπα ότι δεν μπορώ να αναλάβω τα πρακτικά των συνεδριάσεων, γιατί θα φύγω πολύ σύντομα. Όταν τελείωσε η συνεδρίαση που κάναμε, είπα στον διευθυντή να συντάξω τα σημερινά και βλέπουμε. Και μου λέει "μπα, άσε, ας μη γράψουμε σήμερα". Του λέω "καλά, δε θα γράψουμε ότι έγινε συνεδρίαση;". Και μου απαντά "ε, γράψε ότι έγινε μια γενική ενημέρωση από το διευθυντή". Πού η άλλη που ήθελε να γράφω ποιος ξύστηκε και πού!!!!!!!! Το άσχημο είναι ότι ο πρήχτης και φαφλατάς περσινός βοηθός διευθυντής (όχι αυτός που μας έπαιρνε με το αμάξι, ο άλλος), ο οποίος είχε ζητήσει μετάθεση, επέστρεψε στο σχολείο τελευταία στιγμή... Και το είδα όνειρο ότι ήρθε ξανά, και έλεγα να το πω στον άλλο βοηθό να γελάσουμε... Θα έρχεται και μαζί μας με το αμάξι και θα μας πρήζειιιιιιι.......... Μόλις ξεκινήσαμε άρχισε να μας λέει ότι ο τάδε του έκανε κάτι κι αυτός τον σάπισε στο ξύλο, ότι ο άλλος του είπε κάτι και του έδωσε μία και του έσπασε τα δόντια, όλο τέτοια είναι και μου σπάει τα νεύρα. Τέλος πάντων, οι καινούριοι συνάδελφοι, όσοι ήρθαν σήμερα, φαίνονται καλοί, αλλά ορισμένοι έχουν ήδη ζητήσει να φύγουν γιατί δεν τους βολεύει το εσπερινό. Τέλος πάντων, είχαμε και ένα επεισόδιο στο γυρισμό και τσακώθηκα με τον άντρα μου, χωρίς να φταίει κανείς απ' τους δύο, ευτυχώς τα βρήκαμε αμέσως. Πάλι καλά που υπάρχει και ο Ανδρέας και τον χρησιμοποιώ ως μέσο συμφιλίωσης! Πάντως ο Ανδρέας με τρέλανε στις κλωτσιές. Ειδικά στο αμάξι, που ούρλιαζαν όλοι (οι περισσότεροι Κύπριοι θεωρούν ότι οφείλουν να μιλάνε δέκα τόνους πάνω απ' το κανονικό), με πέθανε. Μόλις φτάσαμε σπίτι νόμιζα ότι θα βγει, απ' τις κλωτσιές. Να δούμε πόσο θ' αντέξω στο σχολείο... Α, έμαθα κιόλας ότι αύριο δε θα διορθώσω μόνο γραπτά, θα κάνω και προφορική εξέταση σε κάποιους...

Γιούμ!!! Τέλειο το κέικ. Όχι ότι έφαγα... Απλά, δοκίμασα λίγο που κόλλησε στον πάτο της φόρμας. Θα το πάρω στους ανθρώπους (που τους περισσότερους δεν τους ξέρω καν) να τρώγεται τουλάχιστον!!!

Άντε, Εύη, ήρθε η ώρα και για σένα!!! Νάσια, άσε τις δουλειές! Αφού πρέπει να ξεκουράζεσαι! Μίκι, σου πέρασε η κοιλίτσα ε; Ωραία! Επιστήμη, θα σου βάλω κακό βαθμό. Περιμένω να δω βελτίωση μέσα στα επόμενα εικοσιτετράωρα, αλλιώς θα μείνεις ανεξεταστέα. Α, τώρα που είπα ανεξεταστέα, τι ωραία που από αύριο θα έχω να διορθώνω γραπτά όσων κόψαμε πέρσι και όσων θέλουν να εισαχθούν στο σχολείο με κατατακτήριες... Ελπίζω οι πρώτοι να το ξανασκεφτούν και να μην έρθουν!

Η άδειά μου αρχίζει 24 Οκτωβρίου, αλλά μάλλον θα πάρω αναρρωτική από αρχές Οκτωβρίου, εκτός κι αν συμβεί κάτι απρόοπτο, π.χ. έχω πολλές συσπάσεις, οπότε θα πάρω άδεια όποτε θεωρήσει ο γιατρός ότι πρέπει. Για να δούμε...

Γειά σας! Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και μία φέτα χωριάτικο ψωμί με βιτάμ και τυρί. Δεκατιανό: Ένα μικρό δάκτυλο και μία μικρή τηγανίτα με ελάχιστο σιρόπι. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο αρακάς με πατάτες κατσαρόλας + αρκετό γιαούρτι. Απογευματινό: Σταφύλι. Βραδινό: Ένα τοστ με χωριάτικο ψωμί με προζύμι, τυρί και ντομάτα. Μία μικρή φέτα ψωμί με προζύμι (ήταν τόσο τέλειο που ήθελα να το φάω και μόνο του). Ένα ποτήρι γάλα. Γιατί μου φαίνεται ότι τρώω πάρα πολλά;

Γειά σας κορίτσια! Καλό μήνα! Κατερίνα, τι υπέροχα πράγματα είναι αυτά; Πώς τα φτιάχνεις βρε; Εσύ είσαι η Λωξάντρα σε μοντέρνα εκδοχή!!! Εγώ έβαλα να φτιάξω δύο κέικ, βανίλια με κομματάκια σοκολάτας, το ένα για το σπίτι και το άλλο θα το πάω στο σχολείο που ξεκινά σήμερα για το καλό! Να κοιμάμαι στο δωμάτιο του μωρού λίγο δύσκολο, αφού δεν έχει κρεβάτι. Μόνο η κούνια θα είναι. Εκτός αν κοιμάμαι στο πάτωμα. Θα δούμε, μπορεί αν φύγουν τα κομοδίνα και μετακινηθεί λίγο το κρεβάτι, να χωράει η κούνια στο δωμάτιό μας, και να μη χρειαστεί να ξεσπιτώνομαι! Τελικά δε θα πάρω πορτ μπεμπέ, θα πάρω καρότσι, καθισματάκι αυτοκίνητου και καλαθούνα και νομίζω θα είμαι μια χαρά! Αθανασία, πώς πάει η δουλειά;

MUMBASHA απ' όσο ξέρω, η αποκόλληση σχεδόν ποτέ δεν οδηγεί σε αποβολή. Εκτός, βέβαια, κι αν αποφασίσεις να βάψεις το σπίτι σου, μετακινήσεις όλα τα έπιπλα μόνη σου, τρίψεις τα πατώματα γονατιστή, και τελικά φτιάξεις ένα ταψί παστίτσιο κι ένα ταψί μπακλαβά! Μείνε ξαπλωμένη, βάζε τα ουτρό κι όλα καλά θα πάνε!!!

Χριστίνααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΤΙ φάτσαρος είν' αυτόοοοοοοοοοοος;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Τι μαγουλάρες!!!!!!!!!!!!!! Θέλωωωωωωωωω!!!!!!!!! Αυτό το αθώο και άκακο πλασματάκι σε είχε ξεπατώσει τόσο καιρό; Γιατί δεν μπορείς να θηλάσεις βρε; Λογικό είναι να νιώθεις περίεργα, θα συνηθίσεις! Αγγελική, γιατί να έχω τα νεύρα μου; Από τη στιγμή που δε χρειάζεται να ξυπνήσω απ' τις εξήμιση, δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα. Ούτε μαθητές θα έχει, οπότε, απλά θα πάμε και θα γνωριστούμε. Φέτος θα έρθουν πολλοί καινούριοι συνάδελφοι. Να δούμε τι φρούτα θα μας έρθουν! Έβαλα τώρα και φτιάχνω δύο κέικ, βανίλια με κομματάκια σοκολάτας (το πιο εύκολο), το ένα για το σπίτι και το άλλο θα το πάρω στο σχολείο για το καλό! Βανεσσάκι, εσύ είσαι διορισμένη και ο άντρας σου αναπληρωτής ή και οι δύο αναπληρωτές; Ο δικός μου πήγε σήμερα και έκανε αίτηση στο Ανοιχτό Σχολείο του Δήμου για να διδάξει σκάκι. Είναι πολύ πιθανόν να τον πάρουν, αλλά θα πρέπει να δημιουργηθεί και τμήμα. Νία, παστίτσιο ε; Εμείς σήμερα κοτόπουλο με πατάτες λεμονάτο στην κατσαρόλα! Απ' τα καλύτερά μου! Αναστασία, καλά αποτελέσματα! Περιμένουμε νέα! Εύη; Τι έγινε; Γέννησες; Κατερινούλα, μόλις την είδα αυτήν στο κομμωτήριο σκέφτηκα να γυρίσω και να φύγω, αλλά δεν προλάβαινα. Με έπιασε εξ απροόπτου! Νάσια, κι εγώ σε ξένες τουαλέτες δεν πάω για χ...ο. Για κατούρημα πάω, αλλά δεν κάθομαι. Μισο-στέκομαι. Λένα, είδες που αγχωνόσουν; Εμένα ο γιατρός είναι κορυφαίο ότι με ξεαγχώνει με τον τρόπο του γι' αυτά που αγχώνομαι και με αγχώνει γι' αυτά που δε δίνω σημασία... Ελπίζω να μην ξέχασα καμία. Φιλάκια!

Αγγελική, ναι, μάλλον κόψιμο ονομάζεται, γιατί μετά σταμάτησε, ήταν εκείνο το μισάωρο μόνο. Αυτή η κοπέλα έχει όντως πολύ σοβαρό πρόβλημα, έχει μια τρομερή μεγαλομανία, ονειρευόταν ότι θα παντρευόταν ένα πλούσιο, για να σκάσουν "όλες" απ' τη ζήλια τους, και μάλιστα είχε βάλει κι έναν στο μάτι που ούτε να τη φτύσει, είχε κάποιες σχέσεις με εξαιρετικά παιδιά που ήταν λες και τους είχε κάνει παραγγελία, ήταν ακριβώς όπως ήθελε έναν άντρα, αλλά τους ξαπόστελνε γιατί δεν μπόρεσε να ερωτευτεί (= δεν ήταν πάμπλουτοι), και κατέληξε ολομόναχη. Εννοείται ότι δεν άφησε άντρα να την αγγίξει, μια φορά έβγαινε με κάποιον ένα χρόνο και δεν την είχε ακουμπήσει πέρα από σταυρωτά φιλιά στον αέρα. Πριν καμιά δεκαριά χρόνια αρρώστησε σοβαρά και νοσηλεύτηκε πάρα πολύ καιρό στο νοσοκομείο, δεν ξέρω τι ακριβώς, κάτι εγκεφαλικό πάντως. Η οικογένειά της δεν έλεγε τίποτα (πήρε ο πατέρας μου τον πατέρα της να ρωτήσει τι έγινε, μόλις μάθανε ότι ήταν στο νοσοκομείο, και αυτός του είπε ότι η κόρη του είναι μια χαρά, ενώ ήταν στο νοσοκομείο σε κώμα), μήπως και βγει φήμη ότι έχει πρόβλημα και χάσουν το γαμπρό (τον χ υποθετικό γαμπρό). Ανέκαθεν είχε τρομερές εμμονές και ιδιοτροπίες, και με τα χρόνια πήραν τεράστιες διαστάσεις. Τα τελευταία χρόνια βασική της παρέα είναι η τρομερά καταπιεστική μάνα της, οπότε, ό,τι και να πει, κανείς δε θα της δώσει σημασία. Δυστυχώς είναι να τη λυπάσαι την κακομοίρα... Όσο για τη βαλίτσα του μαιευτηρίου, πρέπει να ετοιμάσουμε μια συγκεκριμένη βαλίτσα, ή το χ σακ βουαγιάζ κάνει;

Α, καλά, εγώ σήμερα έβλεπα τα παράθυρα και σκέφτηκα ότι είναι πολύ χαμηλά κι ότι θα μπορεί να σκαρφαλώσει πάνω και να έχουμε καμιά λαχτάρα. Θα περιτριγυρίσω όλο το διαμέρισμα με κοτετσόσυρμα!

Εύη, λες να γεννήσεις αύριο; Πωπω....

Α, καλά, εγώ έχει τύχει να μάθω νέα για φίλες μου που μένουν Κύπρο από μια φίλη μου που μένει Λονδίνο! Αυτή, όμως, η γεροντοκόρη που είδα σήμερα στο κομμωτήριο δεν κουτσομπολεύει απλά. Δημιουργεί ειδήσεις. Π.χ. βλέπει εμένα στο αμάξι με ένα συνάδελφο που με πηγαίνει στο σχολείο. Θα πάει και θα πει σε μια κοινή γνωστή "είδα και την ΑΜ στο αμάξι με τον τάδε, ξέρεις μωρέ, που τα έχουνε...". Η κοινή γνωστή θα πάθει σοκ, θα πει "μα τι, μα ποιος, μα είναι δυνατόν;" κι αυτή θα απαντήσει "έλα ρε, δεν το ξέρεις; Μα είναι δυνατόν; Είναι καιρός τώρα που τραβιέται μ' αυτόν, σαν δεν τρέπεται, παντρεμένη γυναίκα". Κι έτσι βγάζει μια ωραιότατη φήμη για σένα. Φαντάζομαι τι θα είπε στην κομμώτρια για μένα μόλις έφυγα!!! Αναστασία, για μέτρα ζάχαρο και πες! Μύριαμ, έφαγες κάτι και σε πείραξε; Με έχει πιάσει κι εμένα 2-3 φορές διάρροια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Την πρώτη φορά μάλιστα, είχα ντυθεί και στολιστεί για έξω, μπαίνω στο αμάξι, βάζω ζώνη, ανάβω ραδιόφωνο, ανοίγω παράθυρα και με πιάνει ένας τρομερός πόνος στην κοιλιά. Σβήνω το αμάξι, βγάζω τη ζώνη, κλείνω ραδιόφωνο και παράθυρα, ανεβαίνω στο σπίτι, πάω τουαλέτα, και χτυπιόμουν απ' τους πόνους. Αφού το μπούτι μου, έτσι όπως χτυπιόμουν, είχε κοκκινίσει!

Επιστήμη, καλώς όρισες!! Μίκι, ο Αντρίκος κάνει κάτι περίεργα βουναλάκια!!!

Πού είστε ρε κορίτσια; Το πόσο γρήγορα γεννάμε δε νομίζω ότι έχει πάντα να κάνει με το ποια γέννα στη σειρά είναι. Μια φίλη μου την πρώτη φορά γέννησε 15 μέρες πριν την ΠΗΤ και τη δεύτερη φορά γέννησε με πρόκληση τέσσερις μέρες μετά την ΠΗΤ. Προηγουμένως είχα πάει στο κομμωτήριο να κόψω λίγο τα μαλλιά μου. Τι να τα κόψω δηλαδή, ελάχιστα μου πήρε τη φράντζα και τις άκρες πίσω, επειδή θέλω να τα μακρύνω, για να μπορώ να τα δένω, γιατί φαντάζομαι όταν γεννηθεί το μωρό δε θα έχω χρόνο ούτε για λούσιμο! Αφήστε που τα μαλλιά μου κάτω χωρίς αφρό δεν παρουσιάζονται, και καλύτερα να μη βάζω αφρό και να τον αναπνέει το μωρό... Οπότε, καλύτερα δεμένα. Τέλος πάντων, στο κομμωτήριο βρήκα μια παλιά μου "φίλη", σαραντάρα, γεροντοκόρη και κακιασμένη. Είχα να τη δω πολλά χρόνια, επειδή ψυχράνθηκε μαζί μου που αρραβωνιάστηκα και παντρεύτηκα!! Μιλάμε για την πρύτανη των κουτσομπόλων και την αρχιστράτηγο των ζηλιάρηδων. Μπαίνω, τη βλέπω, συνειδητοποιώ ότι δεν προλαβαίνω να το σκάσω, τη χαιρετάω κάπως ψυχρά. Ευτυχώς με βάζουν να καθίσω στην άλλη άκρη (το κομμωτήριο πάρα πολύ μικρό), είχε και φασαρία απ' τα πιστολάκια. Όποτε σταματούσε το πιστολάκι, αυτή έβρισκε ευκαιρία να ρωτήσει, αν είμαι έγκυος, σε ποιο μήνα είμαι, πού μένουμε, αν χτίσαμε σπίτι, πού δουλεύω, τι κάνει ο αδελφός μου, πού δουλεύει, τι κάνει ο πατέρας μου, αν πηγαίνει εκκλησία γιατί δεν τον βλέπει. Εγώ να της μισοαπαντάω και να τη γράφω, κι αυτή εκεί, στημένη δίπλα μου με την πετσέτα στο κεφάλι να με πρήζει, να με ρωτάει και να με ξαναρωτάει. Την κομμώτρια την τρέλανε, έκανε λες και την είχε αλυσοδέσει η γυναίκα και τη βασάνιζε... Μιλάμε, αυτή η γυναίκα είχε προσπαθήσει παλιότερα να καταστρέψει το γάμο της ξαδέλφης μου, μου έβαζε λόγια να χωρίσω με τον άντρα μου, και όποτε άκουγε για ατυχίες σε γάμους, κ.λπ., αγαλλίαζε! Όσο για το κουτσομπολιό, είναι ικανή να πάρει κάποιον από πίσω με το αμάξι για να δει που μένει, ξέρει απ' έξω τα νούμερα απ' τις πινακίδες όλης της Λάρνακας, και εννοείται ότι το τόσο το κάνει τόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοσο, με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνεται κάτι δεδομένο και όχι απλή υπόθεση. Αρχικά συγχύστηκα που την είδα, μετά τη λυπήθηκα, έτσι που δεν έχει ζωή και ζει μέσω των άλλων. Δίδαγμα: ποτέ ξανά Τετάρτη απόγευμα στο κομμωτήριο!

Κορίτσια, εγώ πάντως τον νιώθω και έξω συνέχεια. Σήμερα στα Ντέμπεναμς μου έδινε κάτι κλωτσιές που τις ένιωθα στην ουροδόχο κύστη και στον πωπό! Την νέα ομάδα προτείνω να την πούμε "Ο Ανδρέας και η παρέα του". :P :P :P :P