Θέλω να γίνω μαμά

Γειά σας κορίτσια! Μια χαρά σας βλέπω, αν εξαιρέσουμε κάτι μερέντες!!!! Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα νες σκέτο χωρίς γάλα. Δεκατιανό: Μία φέτα κέικ βανίλια με κομματάκια σοκολάτας. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο χοιρινό με αρακά και αρκετό γιαούρτι. Απογευματινό: Σταφύλι. Βραδινό: Ένα τοστ με λούντζα, τυρί και φέτα. Ένα ποτήρι γάλα. Ήθελα και γλυκό το βράδι, αλλά ευτυχώς τα κατάφερα και συγκρατήθηκα!

Γειά σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Εγώ είχα σεμινάριο σήμερα το πρωί, κι ευτυχώς δε θα πάω απόγευμα! Καλά, μιλάμε, τα υποχρεωτικά σεμινάρια όλων των ειδικοτήτων είναι απλά για τα προσχήματα. Είναι τόοοοοοοοσο χάλια που πραγματικά δε νομίζω ότι κάποιος τα παίρνει στα σοβαρά, εκτός από μερικούς συναδέλφους πολύ χαμηλού iq. Τι να πω... Σήμερα μας είχε δυο ώρες και μας έπρηζε για τα αναλυτικά προγράμματα των γυμνασίων, ενώ το σεμινάριο ήταν για τα λύκεια, κι αυτό επειδή τα αναλυτικά στα λύκεια δεν έχουν αλλάξει ακόμα!!!! Και καλά, μας τα έλεγε πληροφοριακά, μήπως διοριστούμε κάποια στιγμή σε γυμνάσιο ή μήπως έχουμε παιδιά στο γυμνάσιο. Δηλαδή, υπάρχει περίπτωση να διοριστώ σ' ένα χρόνο σε γυμνάσιο, και να τα θυμάμαι όλα αυτά που μας είπαν σήμερα... Αφήστε που, ούτως ή άλλως, στα εσπερινά δεν ισχύει καμία αλλαγή! Ό,τι να 'ναι εντελώς... Μας φέρανε και τη συρταριέρα σήμερα, είναι τέλεια και το χρώμα της ταιριάζει φοβερά με τον καναρινί τοίχο!!! Είδα και το σλινγκ που παρήγγειλα, έβαλε η κοπέλα που τα ράβει τη φωτογραφία στο προφίλ μου στο φέισμπουκ. Είναι τέλειο!!!!!!!! Παρήγγειλα δύο, ένα απλό τυρκουάζ κι ένα με θέμα το σκάκι, επειδή ο άντρας μου είναι σκακιστής! Νομίζω θα το λατρέψει και όταν δεν έχει μέσα τον Ανδρέα, θα το κάνει κασκόλ και θα το φοράει σκέτο!!! Ανθή, μεγάλο ζόρι η δουλειά σου τελικά... Τουλάχιστον σε πληρώνουν ικανοποιητικά και σου κολλάνε ένσημα; Γιατί με τα φροντιστήρια έχω ακούσει ιστορίες για αγρίους... Κατερίνα, Μαράκι, Καγκουράκι, Κάλι, σας φιλώ όλες!

Γειά σας κορίτσια! Πωπω, τι ήταν αυτό σήμερα;;; Κάθε φορά τα σεμινάρια είναι και χειρότερα... Τους βλέπεις όλους βαριεστημένους και πιο πολύ την επιθεωρήτρια που κάνει και την παρουσίαση. Τις πιο πολλές φορές η επιθεωρήτρια/ο επιθεωρητής, έρχονται και τελείως απροετοίμαστοι, οπότε το χάος είναι μεγαλύτερο. Δεν είχε ούτε καν ανεμιστήρες στην αίθουσα, ήταν, βέβαια, γύρω γύρω ανοιχτά, αλλά ειδικά στην αρχή δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Κι όχι μόνο εγώ, και πολλοί άλλοι... Ευτυχώς το απόγευμα δε θα πάω, και λέω να πάω εκκλησία μια που αύριο είναι της Παναγίας. Αναστασία, όχι, δε θα είμαι πρωινή, αυτό έλειπε!!! Μόνο σήμερα πήγα πρωί, στις εντεκάμιση δηλαδή, λόγω του σεμιναρίου. Κατερινούλα, όντως, κάπως έτσι μας βλέπουν, εγκυμοσύνη ήθελες, καλά να πάθεις... Όσο για πρωτόγαλα, εγώ δεν έχω ούτε για δείγμα. Στις θηλές δε βάζω τίποτα, ούτε και στην κοιλιά μου, επειδή είμαι πολύ αμελής μ' αυτά τα καλλωπιστικά, και βασίζομαι στην καλή τύχη για να μην κάνω ραγάδες. Καλά, ραγάδες στο στήθος δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω, γιατί δεν έχει μεγαλώσει και πολύ, αλλά στην κοιλιά παίζει. Α, Αναστασία, δε νομίζω ότι το μωρό που γεννιέται την 38η εβδομάδα θεωρείται πρόωρο! Είναι απόλυτα φυσιολογικό και δεν πιστεύω ότι χρειάζεται θερμοκοιτίδα, εκτός κι αν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος. Εύη, ναι, δικό μου είναι το σλινγκ με το σκάκι!!! Τέλειο είναι! Ο άντρας μου θα ξετρελαθεί. Νομίζω ότι δε θα το βγάζει από πάνω του, είτε έχει μέσα Ανδρέα, είτε όχι! Δώρα, είδες η πεθερά; Από Φώσκολο και πάνω! Εμείς σήμερα φάγαμε μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα, που έφτιαξε ο άντρας μου φυσικά, μια που εγώ έλειπα! Μας φέρανε και τη συρταριέρα και είναι τέλεια! Ταιριάζει απόλυτα με τον καναρινί τοίχο! Αλλά το δωμάτιο ακόμα είναι σαν αποθήκη, αφού είναι γεμάτο κούτες, άδειες ή γεμάτες... Σας φιλώ όλες!!!

Δυστυχώς αυτό έχει ξανασυμβεί, αλλά τις περισσότερες φορές είναι σε χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Εκεί υπάρχει πολύ μεγάλος φανατισμός και οπισθοδρόμηση, και τα πράγματα στην Εκκλησία είναι περίπου τριάντα χρόνια πίσω. Μια γυναίκα δεν μπορεί να μπει στην εκκλησία αν φοράει παντελόνι ή σχετικά κοντή φούστα, αν δε φοράει μαντήλα, και τέτοια. Άρα, οι παπάδες είναι αρκετά φανατικοί και οπισθοδρομικοί. Κανονικά στη βάπτιση γίνεται τριπλή πλήρης κατάδυση. Φυσικά, η θεολογία του βαπτίσματος αναπτύχθηκε όταν η πλειοψηφία των βαπτιζόμενων ήταν ενήλικες, οπότε δεν υπήρχε φόβος για πνιγμό ή κάποιο άλλο ατύχημα. Νομίζω στην Ελλάδα και στην Κύπρο οι περισσότεροι παπάδες ρίχνουν νερό στο κεφάλι, και βρέχεται ολόκληρο, χωρίς το σοκ της βύθισης στο νερό.

Αγγελική, εγώ υποτίθεται θα πήγαινα με το βοηθό διευθυντή, και κάποιες φορές με ένα από τους φιλολόγους και αν διοριστεί επιτέλους και ο εμποριολόγος που με πήγαινε για δύο χρόνια σχολείο, και με αυτόν. Και οι τρεις οδηγούν πολύ προσεκτικά. Αλλά τελικά, ο βοηθός διευθυντής κανόνισε με το διευθυντή, τον άλλο (και κακό) βοηθό διευθυντή, και ο διευθυντής έφερε και τον ένα φιλόλογο, οπότε γίναμε πέντε... Φέτος τους έπιασε η τσιγκουνιά για τη βενζίνη, ενώ τουλάχιστον ο διευθυντής και οι βοηθοί διευθυντές παίρνουν, ο πρώτος γύρω στα τεσσεράμιση χιλιάρικα και οι δεύτεροι σχεδόν τέσσερα. Εγώ με 1900 περίπου (από αυτά μου αφαιρούν τη δόση του δανείου και διάφορα άλλα) και δεν κλαίγομαι. Τέλος πάντων, σήμερα που μας πήγε ο διευθυντής είχε πολύ ψηλό αμάξι, και σε κάτι κυρτώματα που είχε μας τράνταξε πάρα πολύ. Είπα στον καλό βοηθό διευθυντή να του πει να προσέχει, γιατί εγώ ντρεπόμουν, και ο κακός (και ξερόλας) βοηθός διευθυντής επέμενε ότι φταίει το αμάξι και όχι η οδήγηση. Τελικά ο καλός βοηθός του είπε και μια χαρά το πήγε μετά, δε μας τράνταξε καθόλου. Ανδρέα λένε τον πατέρα μου. Τα πεθερικά έχουν τρία εγγόνια, οπότε άκουσαν και οι δύο το όνομά τους, και δεν έχουν απαιτήσεις, ούτε ιδιοτροπίες. Τους το είπε ο άντρας μου και δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Αφού και στο πρώτο εγγόνι, η πεθερά είπε ότι δεν την πειράζει να βγάλουν την άλλη γιαγιά. Ευτυχώς σ' αυτά δεν έχουν κολλήματα.

Αχαχαχαχαχαχαχαα, Αγγελική, με πέθανες με τα σχόλια!!!!!!!!!! Κορίτσια, εγώ παρ' όλο που θα πάρω αύριο τη συρταριέρα, δε θέλω ν' αρχίσουμε πλυσίματα και σιδερώματα. Νωρίς δεν είναι ακόμα; Νομίζω θα σκονιστούν αν τα κάνω από τώρα. Α, δε σας είπα και το άλλο. Αύριο έχουμε πρωινό υποχρεωτικό σεμινάριο, το οποίο γίνεται σε εργάσιμο χρόνο. Πράγμα που σημαίνει ότι εμείς του εσπερινού, πηγαίνουμε το πρωί και απαλλασσόμαστε απ' το απόγευμα. Είπαμε στο διευθυντή να μας απαλλάξει, και δεν ήθελε, γιατί λέει, είναι άδικο!!! Ο βοηθός διευθυντής του είπε να απαλλάξει τουλάχιστον εμένα, και ευτυχώς δέχτηκε. Αλλά νιώθω άσχημα για τους άλλους συναδέλφους που θα πάνε και πρωί και απόγευμα, και είναι και από Λάρνακα, δεν είναι απ' την περιοχή...

Γειά σας κορίτσια! Πριν μισή ώρα ήρθα απ' το σχολείο... Πω πω, τι ήταν αυτό σήμερα; Μας είχε εκεί πέρα μέχρι τις εννιά και είκοσι... Και να πείτε ότι δουλεύαμε, τίποτα δεν κάναμε. Αλλά έρχονταν συνέχεια επισκέπτες, και δεν ήθελε ο διευθυντής να φύγουμε όλοι και να φαίνεται το σχολείο άδειο. Αφήστε που και όλοι να έφευγαν, το καραβάνι δεν μπορούσε να φύγει, αφού πέντε άτομα πηγαίνουμε με το ίδιο αμάξι, και σήμερα, μάλιστα, οδηγούσε ο διευθυντής. Αφήστε, ήρθε μια κοπέλα σήμερα με τον άντρα της, για να γράψουν το γιό τους στο εσπερινό. Ρε κορίτσια, η κοπέλα ήταν το πολύ 32 χρονών και ο γιός 15!!!!!!!!!!! Αφού τους βλέπαμε και δεν το πιστεύαμε. Εν τω μεταξύ, ένας συνάδελφος τον είχε αυτόν παλιά στο πρωινό σχολείο, και λέει, ερχόταν στην τάξη με σκεπάρνια. Παναγιά μου!!!! Κι αυτός μοιάζει πολύ μικρός, φαίνεται με το ζόρι δώδεκα χρονών. Δεν υπάρχει περίπτωση να προσαρμοστεί σε μας. Ευτυχώς δεν μπορεί να γραφτεί κανονικά, και θα δώσει εξετάσεις, οπότε θα φροντίσουμε να μην περάσει... Δε νομίζω να δυσκολευτούμε, γιατί ο μικρός φαινόταν να αδιαφορεί πλήρως. Του δώσαμε τα βιβλία και τα πέταξε σ' ένα καναπέ. Άλλωστε, δικαιούται να γραφτεί και στο πρωινό κανονικά. Νάσια, τι σου έκανε πάλι ο άχρηστος; Νομίζω πρέπει να έρθουμε όλες Χαλκιδική, με ένα πούλμαν, να τον παραλάβουμε και να τον σαπίσουμε στο ξύλο. Το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε ο άντρας σου είναι ολόιδιο με το περιβάλλον που μεγάλωσε η πεθερά μου, μόνο που αυτή δεν είχε τον πατέρα της να βρίζει και να χτυπά τη μάνα της, αλλά τον φίλο της μάνας της, τον οποίο αυτή παντρεύτηκε πολύ αργότερα. Ο πραγματικός της πατέρας τις είχε παρατήσει για να το σκάσει με την αδελφή της γυναίκας του, με την οποία έκανε και παιδιά, οπότε τα αδέλφια της πεθεράς μου είναι ταυτόχρονα και πρώτα ξαδέλφια της!!! Φανταστείτε πώς μεγάλωσε η πεθερά μου και πώς μεγάλωσε τα παιδιά της. Συν ότι ο πεθερός μου δεν είναι καθόλου ήρεμος άνθρωπος και τα παιδιά του τα σκότωνε στο ξύλο και νομίζω καμιά φορά χτυπούσε και τη γυναίκα του. Ευτυχώς ο άντρας μου δεν έχει βγει τελείως χάλια, πολλές φορές ουρλιάζει, τώρα λόγω μωρού του πέρασε... Για να δούμε... Εμένα πάντως η πεθερά για τη δική της πεθερά πάντα έχει να λέει τα καλύτερα. Φυσικά 4-5 χρόνια την πρόλαβε, μετά πέθανε η κακομοίρα... Αναστασία, η πεθερά σου είναι στην ίδια φάση με τη δική μου: εσύ έχεις ζάχαρο και σου στέλνει γλυκά, εμένα μου έστειλε καλοκαιρινά ρούχα για νεογέννητο... Νομίζω ότι απλά δεν τους κόβει. Νομίζω δε γράψατε κάτι άλλο κορίτσια! Γιατί τώρα τελευταία είμαι πολύ αφηρημένη...

Ρε συ Μύριαμ, εσύ τίποτα δεν πήρες σήμερα! Τόσο λίγα ψώνια κάνεις κάθε φορά; Μαρία, οπότε, ξεκούραση!!! Κι εγώ δεν κοιμάμαι και πολύ καλά αυτόν τον καιρό...

Καλά, εγώ δεν πηγαίνω ποτέ ή σχεδόν ποτέ σούπερ μάρκετ ή για ψώνια γενικώς. Αλλά π.χ. στην τράπεζα σήμερα, μπαίνω και κάθομαι σε μια πολυθρόνα για να μην περιμένω στην ουρά, έρχεται ένας νεαρός, δεν κατάλαβε ότι περιμένω για το ταμείο και πήρε τη θέση μου. Πάω εγώ, στέκομαι πίσω του, αυτός δεν προβληματίστηκε και πολύ... Ζαλίζομαι που ζαλίζομαι με την ορθοστασία γενικώς, τώρα χάλια έγινα...

Γειά σας! Κατερίνα, είμαι στα +6. Μαρίνα, ελπίζω να πας σε διαιτολόγο αυτή τη φορά! Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και μία φέτα ψωμί με προζύμι με βιτάμ και τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Πατάτες φούρνου λεμονομουσταρδάτες και ένα κομμάτι πίτσα. Απογευματινό: Ένα εκλαιράκι μπουκιά. Σταφύλι. Βραδινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, λούντζα, τυρί και ντομάτα και λίγες πατάτες. Δύο εκλαιράκια. Ένα ποτήρι γάλα.

Γειά σας κορίτσια! Εμείς σήμερα πήγαμε τράπεζα για να βάλω τα λεφτά της κοπέλας για τα σλινγκ, και μετά πήγαμε και διαλέξαμε συρταριέρα για το παιδικό δωμάτιο. Αύριο κιόλας θα μας τη φέρουν! Κουράστηκα τρομερά, πάντως, κάνει και φοβερή ζέστη, έχει και τρελή υγρασία.... Τώρα μαγειρεύει ο άντρας μου, χοιρινό με αρακά. Στο σχολείο πολλή κούραση ρε κορίτσια, και δεν κάνω και τίποτα. Κατ' αρχήν πηγαίνουμε σαν καραβάνι, πέντε άτομα σε ένα αμάξι, και γίνεται χαμός. Όλοι μιλάνε πάρα πολύ δυνατά, τι μιλάνε, ουρλιάζουν... Αχ, πότε θα περάσουν οι μέρες; Όταν έρθουν οι μαθητές δεν ξέρω αν θα την παλέψω... Μπορεί να πάρω νωρίτερα απ' ό,τι υπολόγιζα την αναρρωτική. Κατερίνα, κολοκυθόπιτα ε; Μια φορά έφαγα φέτος το καλοκαίρι! Στείλε λίγη από δω! Κολοκυθόπιτα σκεφτόμουν χτες το βράδι! Ανθή, κουράγιοοοοοοοοοοοο!!!!!!!!!!!!!!!!!! Αθανασία, σας τρέλαναν στο ξενοδοχείο ε;

Γειά σας κορίτσια! Εγώ πήγα το πρωί τράπεζα και έβαλα τα χρήματα της κοπέλας για τα σλινγκ. Κουράστηκα τρομερά, ενώ δεν έκανα πολλή ώρα, αλλά στη συγκεκριμένη τράπεζα περιμένεις όρθιος στην ουρά. Εννοείται ότι κανείς δε φιλοτιμήθηκε να μου δώσει τη θέση του. Ευτυχώς έγινε η δουλειά μου. Μετά πήγαμε και πήραμε συρταριέρα για τον Ανδρέα. Πήραμε κανονική συρταριέρα, από κανονικό επιπλάδικο, όχι από κατάστημα με παιδικά είδη. Νομίζω θα μας βολέψει πολύ καλύτερα, και στην τιμή και από χώρο! Αύριο κιόλας θα μας τη φέρουν!!! Φυσικά το δωμάτιο είναι σαν αποθήκη, γεμάτο κουτιά, σακούλες και άσχετα πράγματα, αλλά κάπου θα τη βολέψουμε! Πάντως, κουράστηκα τρομερά δυο τόπους που πήγαμε. Φυσικά, κάνει φοβερή ζέστη και έχει και 70% υγρασία, αλλά μιλάμε, όπως φεύγαμε απ' το επιπλάδικο και πηγαίναμε στο αμάξι, είχα πονάκια στην κοιλιά χαμηλά. Ευτυχώς πέρασαν αμέσως. Τώρα ξεκουράζομαι και μαγειρεύει ο άντρας μου, χοιρινό με αρακά και είναι πολύ ενθουσιασμένος! Μαρία (Σαραντοπούλου), πάρε το γιατρό σου και πες του ότι έχεις πονάκια. Είναι πολύ απλό! Αναστασία και Ηλιάννα ελπίζω όλα καλά σήμερα! Πάντως, μια φίλη μου είχε πέσει στον όγδοο μήνα, πλαφ, με την κοιλιά!!! Ευτυχώς δεν έπαθε απολύτως τίποτα το μωρό!!! Εύη, ακόμα ε; Κουράγιο, έρχεται η μεγάλη ώρα!!!!! Νία, τα καρότσια του ακατανόμαστου (Mothercare) δεν είναι και πολύ καλά, γιατί συνήθως δε γυρίζουν να βλέπεις εσύ το παιδί, κοιτάνε μόνο προς τα έξω. Και τα υφάσματά τους είναι χάλια. (όχι που θα 'λεγα καλό λόγο για το ακατανόμαστο). Αχ κορίτσια, δεν πάω καλά, σας διάβασα και ξέχασα τι διάβαζα... Σας φιλώ όλες!!!!!

Μαρία, κι εμείς το ίδιο, μόνο δύο φορές το κάναμε!!! Άλλωστε, μία φορά χρειάζεται, απλά όσο περισσότερες φορές, τόσο πολύ αυξάνονται οι πιθανότητες. Πάντως όταν έμεινα έγκυος ήταν το τελευταίο πράγμα που περίμενα!!

Μαρίνα, νομίζω το πρόβλημα είναι το άγχος σας... Το θέλεις τόοοσο πολύ που δε σκέφτεσαι τίποτε άλλο. Οι περισσότερες γυναίκες μένουν έγκυες μόλις το βγάλουν απ' το μυαλό τους. Πόσο καιρό προσπαθείτε;

Γειά σας κορίτσια! Πριν καμιά ώρα γύρισα απ' το σχολείο. Πω πω, πέθανα απ' την κούραση και δεν κάναμε και τίποτα.... Δε με βλέπω να αντέχω όταν έρθουν οι μαθητές.... Εδώ καθόμαστε και κάνουμε συνεδριάσεις και τέτοια και ψοφάω... Πω πω, Αναστασία και Ηλιάννα, τι πάθατε... Πιο πολύ είναι η τρομάρα, παρά το πέσιμο. Εγώ είχα πέσει δύο φορές από σκάλα στη Θεσσαλονίκη, μία φορά στην καφετέρια Άλφα στην Εθνικής Αμύνης και μία στον Κυριακίδη (νομίζω έτσι το λένε) στην Καμάρα, ένα μαγαζί με εκκλησιαστικά είδη που δούλευε μια φίλη μας και πήγαμε να τη δούμε και έπεσα μέσα σε μια ανοιχτή καταπακτή. Ευτυχώς δεν έπαθα τίποτα καμία απ' τις δύο φορές, αλλά μιλάμε για ΠΕΣΙΜΟ, όχι αστεία! Σε προχωρημένη εγκυμοσύνη δεν είναι τόσο επικίνδυνο, γιατί το μωρό προστατεύεται απ' το υγρό. Όσο για τα ψώνια που λέτε, ειδικά τώρα που άνοιξαν τα σχολεία, να δούμε πότε θα πάω τελικά... Αν πάω το πρωί για ψώνια, θα πεθάνω απ' την κούραση και δε θ' αντέξω στο σχολείο...

Καλά, αυτό με το μέλι το έχω ξανακούσει, ότι το βάζουν στα χειλάκια του μωρού για να γίνει γλυκό και παθαίνουν τα κακόμοιρα αλλαντίαση!!! Εγώ χτες έλεγα στους γονείς μου για μπιμπερό, αποστείρωση και τέτοια, και μου λένε "ε, τι να πάρεις, αφού θα θηλάσεις. Άμα δε θα δίνεις και τσάι και τέτοια, μην παίρνεις...". Τους λέω ότι αν δεν καταφέρω να θηλάσω τι θα γίνει το μωρό; Και μου λένε "πάρε ένα κι αν δεν τα καταφέρεις να θηλάσεις, πας και παίρνεις κι άλλα". Δηλαδή θα τρέχουμε τελευταία στιγμή να πάρουμε μπιμπερό και αποστειρώσεις... Αφήστε, με το καρότσι τα έχω πάρει... Εξηγώ στον άντρα μου ότι το καρότσι είναι επένδυση, θα το έχουμε και για τα επόμενα παιδιά και θα κάνουμε απόσβεση στα λεφτά που θα δώσουμε (που θα δώσω, για να μην ξεχνιόμαστε...). Αλλά αυτός επιμένει "τι έχουμε να χάσουμε αν το δούμε;". Την αξιοπρέπειά μας, θέλω να του πω, αλλά τέλος πάντων... Αφήστε που ποτέ δεν καταφέρνουμε να βρεθούμε μ' αυτούς. Την άλλη φορά μας είπαν να πάμε σπίτι τους για καφέ, μου λέει η κουμπάρα μου να βγούμε και της λέω ότι έχουμε κανονίσει, και μετά τους παίρνει ο άντρας μου τηλέφωνο για να πούμε ώρα, κ.λπ. και μας λένε "ααα, σήμερα δεν μπορούμε, θα πάμε Λευκωσία!!!". Και όταν πήγε ο άντρας μου Μυτιλήνη, του είπε αυτός να του πάρει ένα ούζο. Ο άλλος ο ηλίθιος του πήρε ούζο, του πήρε και λαδοτύρι, ενώ αυτοί πάνε 2-3 φορές το χρόνο Εύβοια στο χωριό του, και φέτος πήγαν και Βαρκελώνη και δε μας έχουν φέρει ποτέ κάτι. Όχι ότι τους ζητήσαμε, δηλαδή, αλλά όταν γύρισε ο άντρας μου και πήγε να του πάρει τα δώρα, αυτός δεν προθυμοποιήθηκε να του τα πληρώσει... Νομίζω όταν ζητάς απ' τον άλλο να σου φέρει κάτι, του το πληρώνεις, ή τουλάχιστον επιμένεις λίγο αν ο άλλος αρνηθεί...

Όντως, παλιά κάνανε διάφορα που πλέον θεωρούνται απαράδεκτα. Π.χ. η μάνα μου, μου έλεγε ότι μόλις βγήκαν τα διάφορα ζαμπονάκια σε κονσέρβα (σβαν και τέτοια), στον κόσμο άρεσαν και τα τρώγανε πολύ, γιατί κανείς δεν ήξερε πόσο βλαβερά είναι και τι βάζουν μέσα. Όσο για το πώς μεγάλωναν τα παιδιά, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Π.χ. εμάς μας έβαζαν πάπλωμα από την πρώτη στιγμή αν ήταν χειμώνας, και η μάνα μου επέμενε να πλύνει το παλιό μας παπλωματάκι και να μου το δώσει για να το χρησιμοποιήσω από όταν φέρω το μωρό στο σπίτι. Ή δεν ήξεραν ότι δεν πρέπει να μη δίνουν αλάτι και ζάχαρη μέχρι τον πρώτο χρόνο. Και χίλια δυο άλλα... Καθισματάκια αυτοκινήτου, ούτε γι' αστείο... Και το χειρότερο είναι ότι οι μεγαλύτεροι νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα και νομίζουν ότι μπορούν να δίνουν συμβουλές και έχουν πάντα δίκιο. Π.χ. όταν ήταν μωρό η μεγαλύτερη ανηψιά του άντρα μου, σε κάποια φάση, έβγαλε κάποια εξανθήματα και είχε διάρροια. Μόλις της βάζανε την πάνα, τη γέμιζε. Και τι λέει η πεθερά στη μάνα της μικρής; "Όταν της φτιάξεις το γάλα, να της το φτιάξεις με τσάι, όχι με νερό, και θα της περάσουν όλα". Ευτυχώς τους έκοψε και πήγαν το μωρό στο γιατρό, γιατί ήταν αλλεργία ή μόλυνση νομίζω. Μετά, έλεγε η μάνα της μικρής στην πεθερά ότι διάβασε ότι πρέπει να βρέχουμε μια γάζα και να την περνάμε απ' τα ούλα του μωρού, για να καθαρίζονται από υπολείμματα γάλακτος, μικρόβια, κ.λπ. Δεν ξέρω αν αυτό ισχύει τελικά, γιατί διάβασα διάφορα, αλλά ποια ήταν η απάντηση της πεθεράς; "Τι να καθαρίσεις, το γάλα τα καθαρίζει όλα, τα κατεβάζει όλα κάτω". Καλά, βέβαια, η πεθερά μου είναι και ειδική περίπτωση!!! Αγγελική, κι εγώ έτσι, όποτε δε μου κάτσει κάποιος απ' την αρχή, έχω δίκιο στο τέλος!

Χεχε, κλασικά, τα σαββατοκύριακα γράφω μόνη μου!!!!! Λοιπόοοον.... Τα χτεσινά μου: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και ένα σάντουιτς με μαύρο ψωμί και τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Λίγο στήθος κοτόπουλο ψητό + 3 πατάτες φούρνου + σαλάτα ντομάτα-μαρούλι. Απογευματινό: Λίγο παγωτό καραμέλα. Σταφύλι. Βραδινό: Ένα μικρό τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί, λούντζα και ντομάτα. Ένα φρέσκο χυμό πράσινο μήλο. Ένα ποτήρι γάλα.

Γειά σας κορίτσια! Καλή εβδομάδα με πολλά γεννητούρια (Εύη, για σένα μιλάω, μη σφυρίζεις αδιάφορα!!!). Σήμερα επιτέλους απόλαυσα ύπνο! 11.30 σηκώθηκα! Αναπλήρωσα όλο τον ύπνο που έχανα τις προηγούμενες μέρες που ξυπνούσα νωρίς και δεν μπορούσα να ξανακοιμηθώ! Λένα, ταχυδακτυλουργός ο Αναστάσης ε; Χι χι! Για καρότσι που λέτε, δεν ξέρω αν σας είπα για ένα φιλικό ζευγάρι που θέλουν να μας βαφτίσουν, αλλά εγώ δε θέλω γιατί κάτι δε μου κάθεται καλά σ' αυτό το κουμπαριό... Είπε ο άντρας στον άντρα μου ότι έχουν ένα "καινούριο" καρότσι, σε "πολύ καλή κατάσταση", και θα μας το δώσουν αν το θέλουμε. Εν τω μεταξύ, το μικρότερο παιδί τους είναι περίπου πέντε χρονών, και το καρότσι τώρα το έχουν δανείσει σε άλλους, που δεν το χρησιμοποιούν τώρα, γιατί το παιδί τους έχει μεγαλώσει. Ε, συγγνώμη κιόλας, τι είμαι, ρακοσυλλέκτης; Είπαμε να πάρουμε κανένα μεταχειρισμένο πραγματάκι, αλλά όχι κι έτσι!!! Κι ο άντρας μου επιμένει να το δούμε, και γιατί είμαι τόσο αρνητική; Τέλος πάντων, στο κάτω-κάτω εγώ πληρώνω κι ό,τι θέλω θα πάρω. Άντε τώρα, εκνευρίστηκα. Όσο για τα μωρομάντηλα, σε κάποια φάση μου είχε δώσει η πεθερά μου μια μεγάλη συσκευασία, για να τα χρησιμοποιώ εγώ και καλά. Πολλές φορές σκουπιζόμουν μ' αυτά, και στο τέλος άρχισα να νιώθω ερεθισμό και τσούξιμο. Φυσικά, τι μάρκα θα ήταν αυτά τα μωρομάντηλα, δεν το συζητώ, αλλά πάλι, δεν ξέρω αν είναι κι ό,τι καλύτερο. Πλύσιμο στη βρύση νομίζω ότι είναι το πιο καλό. Ενδοεπικοινωνία νομίζω χρειάζεται, γιατί αν π.χ. κάθομαι στο σαλόνι και το μωρό κοιμάται στο δωμάτιό μου, δε θα θέλω να το ακούω; Κορίτσια, σας διάβασα όλες, αλλά δε θυμάμαι και πολλά πράγματα. Είμαι πολύ αφηρημένη τον τελευταίο καιρό... Σας φιλώ όλες!

Αγγελική, κι εγώ έτσι το ψήνω, αλλά η μάνα μου είναι μοναδική στο να δυσκολεύει τη ζωή της και τη ζωή των άλλων... Λένα, κουράγιο!

Γειά σας κορίτσια! Πήγα στη μάνα μου να φάω και εκνευρίστηκα. Είχε κάνει κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο και, ενώ είχε τυλίξει το κοτόπουλο σε λαδόχαρτο, μετά λέει σκίστηκε και έβαλε αλουμινόχαρτο, και γέμισαν οι πατάτες με μικροσκοπικά κομματάκια αλουμινόχαρτο. Ήθελες μικροσκόπιο για να τα δεις κι έτρωγα με τον φόβο. Τέλος πάντων... Βανεσσάκι, πολύ ωραία τα πραγματάκια σας! Φωτιστικά θέλω κι εγώ, γιατί έχουμε τις λάμπες και κρέμονται γυμνές. Αλλά προς το παρόν πρέπει να πάρουμε καρότσι και τέτοια πράγματα και μετά τα υπόλοιπα. Σπανουδάκης ε; Δεν τρελαίνομαι να σου πω την αλήθεια... Αγγελική, κι εμένα μου λείπει η Ελλάδα και κυρίως η Θεσσαλονίκη (η Πάτρα πάλι καθόλου, ένα περίεργο πράγμα...). Χριστίνα, τι μαγούλαρος είναι αυτός;;; Θα τον φάωωωωω!!!!!!!!!!!! Λυδία-Μίκι, πώς να καταλάβω αν θα είμαι ευχαριστημένη με το σλινγκ; Μόνο όταν γεμίσει θα μπορώ να ξέρω!!!! Πάντως η κοπέλα φαίνεται πολύ επαγγελματίας. Λένα, κουράγιο με τα ταξιδια και τις δουλειές... Νία, Μαρί, Επιστήμη, φιλιά!!! Ελπίζω να μην ξέχασα καμία...

Τα σλινγκ δεν τα πλήρωσα ακόμη, γιατί δεν είχα το ΙΒΑΝ της κοπέλας. Αύριο θα πάω. Επειδή, όμως, το ένα είναι λίγο σπέσιαλ και θα έχει μια στάμπα, περιμένουμε αυτόν που βάζει τις στάμπες!!!

Γειά σας κορίτσια!!! Καλορίζικο το νέο ποστ! Μόνο με ευχάριστα νέα!!!! Εύη, μην αγχώνεσαι βρε! Τα μικρά όλο αρρωσταίνουν; Λες να είναι απ' τη ζήλια του για το καινούριο μωρό που έρχεται; Εγώ πάντως, όταν γεννήθηκε ο αδελφός μου, κατουρήθηκα πάνω μου στην κλινική, ενώ είχα κόψει την πάνα. Όσο για τον ξάδελφό μου, στα μύρα της αδελφής του, έπαθε νευρικό στομαχόπονο και χτυπιόταν ότι θέλει σάντουιτς για του περάσει!!!! Οκ, πλάκα κάνω!!! Περαστικά στο Χριστόφορο και σου εύχομαι γρήγορα να γεννήσεις! Μίκι, Λυδία; Γουάου!!! Τέλειο όνομα!!! Η αγία Λυδία ήταν από την Καβάλα, σωστά; Δώρα, Γκριλ (το δικό σου όνομα μας το είπες, Νία, πολλά φιλιά!!!

Γειά σας! Τα χτεσινά μου: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και ένα σάντουιτς με μαύρο ψωμί και τυρί. Δεκατιανό: Μια φέτα κέικ βανίλια με κομματάκια σοκολάτας. Μεσημεριανό: Ένα μπιφτέκι χοιρινό τηγανιτό σε ελάχιστο ελαιόλαδο + πιλάφι με ντομάτα, λούντζα και λαχανικά + γιαούρτι + ντοματοσαλάτα με φέτα. Απογευματινό: Ένα μικρό μιλκσέικ φράουλα δικής μου κατασκευής. Βραδινό: Λίγο πιλάφι με γιαούρτι + ένα αβγό βραστό. Σταφύλι.

Γειά σας κοριτσάκια! Μύριαμ, οι νυχτικιές της πεθεράς μου είναι μέχρι τον αφαλό, με τιράντα και συνήθως για γυναίκες με στήθος αγελάδας (το δικό μου είναι πάρα πολύ μικρό). Φαντάζεσαι να πάω με τέτοιες νυχτικιές στο μαιευτήριο; Πάντως, συμφωνώ, οι πυτζάμες είναι ό,τι πιο βολικό. Αφού τη νυχτικιά τη φοράς και σου ανεβαίνει μέχρι το στήθος όπως κοιμάσαι! Λένα στο τρενάκι που λες είχαμε ανέβει κι εμείς πριν 12 χρόνια περίπου! Είναι ένα που βάζει μουσική και λέει "Και τώρα όλα τα χαρούμενα τσαφτσουφάκια τραγουδάμε παρέα"; Εμένα μ' αρέσει να βγαίνω φωτογραφίες τώρα, με την κοιλιά έξω, ημίγυμνη, ντυμένη... Σήμερα έβαλα τον άντρα μου και μ' έβγαλε φωτογραφία με την μπλούζα σηκωμένη και περασμένη πάνω στο κεφάλι (μην το σχολιάσετε)!!!!! Δώρα κοντεύεις κι εσύ ε; Μίκι πώς πάει; Άσχετο, το πραγματικό σου όνομα ποιο είναι; Μικαέλλα; Άντε, πάω κι εγώ για ύπνο γιατί κουράστηκα σήμερα. Δεν κοιμήθηκα καλά, σηκώθηκα εννιά και κάτι για να πάω στο γιατρό, και το απόγευμα έκανα διάφορες δουλειές στο σπίτι και είμαι πτώμα... Έχω κι έναν Ανδρέα να κλωτσάει συνέχεια... Πριν έκανε κάτι τρομακτικά εξογκώματα... Και η πλάκα ότι μετά γεννιούνται και είναι ήσυχα και κοιμούνται όλη μέρα!!! (λέμε τώρα). Άντε, καληνύχτα κοριτσάκια!