Θέλω να γίνω μαμά

Μπα, όχι απαραίτητα. Εγώ έκανα πρώτη καλλιέργεια κολπικού υγρού και είχα ουρεόπλασμα. Κάνω δεύτερη και έχω ουρεόπλασμα και στρεπτόκοκκο. Κάνω τρίτη, μένει το ουρεόπλασμα, φεύγει ο στρεπτόκοκκος. Κάνω τέταρτη, να σου πάλι και τα δύο! Ειδικά αν δεν έχεις κάνει καμία φορά καλλιέργεια, μπορεί να έχεις κάτι και να μην το ξέρεις. Σιγά, δεν είναι τίποτα. Εδώ ολόκληρο μωρό θα βγει από εκεί μέσα, το στικάκι σα μπατονέτα που θα χωθεί θα μας πειράξει;

Αναστασία, αντιβιώσεις δε νομίζω να σου δίνουν, αλλά αν βρουν στρεπτόκοκκο, π.χ. και δε φύγει με κάποια κρέμα, θα πρέπει να γίνει καισαρική, γιατί μπορεί αλλιώς να προκαλέσει βρογχοπνευμονία στο μωρό κατά τη γέννηση.

Δώρα, εγώ έχω κάνει 3-4 φορές καλλιέργεια κολπικού υγρού στην εγκυμοσύνη!!! Δε μου φαίνεται κάτι το φοβερό, απλά σου βάζει αυτό το στικάκι μέσα στον κόλπο και παίρνει το υγρό. Μη σε αγχώνει η στάση του μωρού. Θυμάσαι τι έγινε με τη Μίλα της Εύης!

Ώστε έτσι η Μενεγάκη ε; Εντάξει, δεν είναι να πιστεύουμε κι ό,τι λένε στα διάφορα κουτσομπολίστικα, αλλά και να μην παίρνει η Μενεγάκη αυτό το επίδομα, οι μισθοί που παίρνουν οι διάφοροι "διάσημοι" είναι απαράδεκτοι. Με εκνευρίζει αφάνταστα το γεγονός ότι εγώ σκοτωνόμουν δέκα χρόνια για να πάρω τέσσερα πτυχία και με διόρισαν σ' ένα σχολείο και τώρα με ταλαιπωρούν για έξι μέρες άδειας, ενώ η κάθε σχεδόν όμορφη γκομενίτσα που δεν έχει ηθικές αρχές και πηδιέται με τον καθένα για να εξασφαλίσει μια δουλειά, γίνεται μοντέλο του Ασλάνη ή ο κάθε αγράμματος που ούτε το σχολείο δεν κατάφερε να τελειώσει και απλά ξέρει να κλωτσάει μια μπάλα, παίρνουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ ή δολάρια. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά γίνονται και πρότυπα για τους νέους!!!!!!!

Αφήστε, κορίτσια, χτες ο γιατρός μου όταν μου έγραφε τα χαρτιά, τους έβριζε. Έλεγε ότι ασχολούνταν όλοι με χαρτιά και χαζομάρες και έτσι έγινε η έκρηξη στο στρατόπεδο. Δεν έχει κι άδικο...

Βαρβάρα, το ένα πουράκι ήταν προχτές! Χτες έφαγα κι εγώ τέσσερα-πέντε!!! Εγώ μπορώ να σου πω ότι όταν βγαίνω έξω μια χαρά συγκρατούμαι. Στο σπίτι και στο σχολείο έχω ένα μικρό πρόβλημα! Τώρα δηλαδή στο σχολείο δεν έχω πρόβλημα, γιατί δε φέρνει κανείς τίποτα, οπότε τρώω απλά το φρούτο που παίρνω μαζί μου! Τα χτεσινά μου: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Πατάτες φούρνου + φέτα. Απογευματινό: 4-5 πουράκια. Ένα μιλκσέικ σοκολάτα δικής μου κατασκευής. Σταφύλι. Βραδινό: Πατάτες φούρνου+ένα αβγό βραστό+μία ντομάτα. Ένα ποτήρι γάλα. Το απογευματινό μου είχε ένα πρόβλημα τα άλλα καλά νομίζω!

Γειά σας! Ευτυχώς σήμερα δεν πονάω καθόλου, έτσι θα πάω σχολείο. Χτες το απόγευμα στείλαμε το φαξ με το χαρτί του γιατρού και τους παίρνω τηλέφωνο σήμερα και τι μου λένε;;;; "Ναι, το πήραμε το φαξ σας, χμ... ναι, δε γράψατε και πολλά μέσα". Δηλαδή τι ήθελαν να γράφει;;;;;;; Αφού γράφει το λόγο της άδειας!!!!!!! Τι άλλο θέλανε;;;;;;;; Τουλάχιστον δε θα χρειαστεί να πάω ευτυχώς. Τώρα ήρθε η μάνα μου να κάνει δουλειές, και με πρήζει. Αγγελική, στην ίδια φάση βρισκόμαστε!!! Κι εγώ αισθάνομαι ακριβώς τα ίδια, μόνο που δεν σκέφτομαι ότι ντρέπομαι που θα κάθομαι με τα πόδια ανοιχτά! Αυτό είναι το τελευταίο που σκέφτομαι! Νία, άντε, μια χαρά η μικρούλα σου! Εύη, τι να πεις για τη θεία; Τι άνθρωποι υπάρχουν... Αναστασία, κι εγώ τον νιώθω ψηλά. Μαρία (12), πλησιάζουν οι μέρες!!! Νάσια, κι εγώ δέκα ξύπνησα, αλλά εμένα αυτό είναι το νωρίς μου! Τώρα δε θυμάμαι τι άλλο γράψατε... Αλτσχάιμερ εγκυμοσύνης...

Μπρρρρρρρ, Λένα, μόνο που διάβασα αυτό με το χέρι του μικρού που προσπαθεί να φύγει έφαγα φρίκη!!! Φαντάζομαι εσύ! Υποθέτω θα απαγορεύουν παιδάκια στους θαλάμους. Πάντως σε μια κλινική που είχα πάει αρκετές φορές να δω φίλες μου, γιατί ο συγκεκριμένος γιατρός είναι πολύ της μόδας, επέτρεπαν και παιδιά και ό,τι να 'ναι. Φυσικά και η κλινική ό,τι να 'ναι είναι. Είναι αυτή που σας έλεγα που φέρανε το μωρό στη μάνα του δύο μέρες μετά την καισαρική.

Αααααααα, δε σας είπα για το διευθυντή του σχολείου που μας έκανε ελληνικά στη ΣΤ' δημοτικού. Σκάλιζε τη μύτη του μες στην τάξη, ίου, και τα έλεγε όλα λάθος, π.χ. μας είχε πει ότι το Μουσείο του Λονδίνου ονομάζεται Λούβρο!!!!!

Κατερίνα, στη δεκαετία του '80 τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Το ξύλο είχε απαγορευτεί, αλλά υπήρχαν δάσκαλοι που έδερναν, ακόμα και νεαροί. Και δασκάλες δέρνανε. Μια φορά είχαμε μια δασκάλα που μας έκανε κάποια μαθήματα, όχι όλα, και κάτι έγινε στην τάξη, δε θυμάμαι, κι αυτή μας έβαλε ν' ανοίξουμε όλοι τα χέρια μας, πέρασε από όλα τα θρανία και μας χτύπησε με μια βέργα. Μη φανταστείς ότι μας έσπασε το χέρι, μόλις που μας ακούμπησε, αλλά η μάνα μου θυμάμαι άφριζε. Η ίδια, δύο χρόνια μετά έκανε μάθημα στον αδελφό μου, ο οποίος σε κάποια φάση γύρισε στο πίσω θρανίο επειδή τον είχαν ρωτήσει την ώρα, αυτή έπαθε αμόκ, πήγε και τράβηξε απότομα το θρανίο, τον άρπαξε και τον έριξε κάτω, και τον έσυρε μέχρι το γραφείο του διευθυντή που ήταν δίπλα. Εννοείται ότι πήγε η μάνα μου κι έκανε τρομερή φασαρία, κι αυτή άρχισε τα κλασικά, "σας παρακαλώ, μη χάσω τη δουλειά μου". Δυστυχώς τέτοιοι δάσκαλοι υπάρχουν ακόμα... Μπορώ να καταλάβω πόσο δύσκολο είναι να χάσεις την ψυχραιμία σου όταν έχεις είκοσι παιδιά πάνω απ' το κεφάλι σου όλη μέρα, Κι εγώ πολλές φορές θέλω να γρονθοκοπήσω κάποιο μαθητή μου, αλλά όποιος δεν μπορεί να διαχειριστεί το θυμό του, ας διαλέξει άλλο επάγγελμα. Αν ο δάσκαλος του γιού σου είναι καλός και προσεγγίζει σωστά τα παιδιά, δε θα δυσκολευτούν να τον αγαπήσουν. Εμάς εδώ υπάρχει σε ένα από τα καλύτερα νηπιαγωγεία άντρας νηπιαγωγός (σχεδόν ανύπαρκτο είδος) και μάλιστα τώρα τελευταία έγινε και παπάς και συνεχίζει να δουλεύει στο νηπιαγωγείο!!! Τα παιδάκια δεν τα ξένισε καθόλου το ράσο και τα γένια, και περνάνε μια χαρά!!!

Κάλη, δεν υπάρχουν οι τούρτες σου παιδί μου!!!!!!!!!

Γειά σας! Νία μου, τι να απολαύσω καλέ; Μόνο απολαυστική δεν είναι η εγκυμοσύνη! Με πήρε πριν ο διευθυντής τηλέφωνο και άρχισε "μακάρι να είσαι καλά αύριο, και να έρθεις... έρχονται και οι μαθητές... ελπίζω να τα καταφέρεις...". Αλλά τι περιμένεις από άνθρωπο που πήγε να κουβαλήσει καναπέ μαζί με τη γυναίκα του όταν αυτή ήταν εννιά μηνών έγκυος; Εννοείται ότι έσπασαν αμέσως τα νερά! Θα πάω αύριο και βλέπουμε. Στην κλινική του γιατρού μου νομίζω είναι όλα μονόκλινα κι έχει δωμάτιο νεογνών με τζάμι. Το βράδι μπορεί να σε αφήσουν να πάρεις το μωρό στο δωμάτιο, αλλά εξαρτάται από τη νοσοκόμα. Μια από τις νοσοκόμες που ρώτησα μου είπε ότι δεν έχει πρόβλημα, αλλά κοιμάται στο απέναντι δωμάτιο για να είναι επί ποδός! Παιδάκια δεν ξέρω αν επιτρέπονται, έχει επιγραφή απ' έξω που λέει ότι απαγορεύεται, αλλά δεν ξέρω αν το τηρούν. Πυτζάμες δε γίνεται να φοράμε; Μόνο νυχτικιά; Όσο για ρόμπα, είναι απαραίτητη; Δεν τις μπορώ τις ρόμπες με κάνουν να αισθάνομαι τρομερά δυσκίνητη και τεράστια (οπότε φανταστείτε πώς θα είμαι μετά τη γέννα). Όσο για πάνες, όπως έχω ξαναπεί θα το παλέψω με υφασμάτινες, αλλά στην κλινική εννοείται ότι θα πάρω πλαστικές. Νομίζω τα nannys είναι καλά, μου τα έχουν συστήσει κάποιες φίλες μου. Για τα πάμπερς έχω ακούσει τα καλύτερα και τα χειρότερα! Θα έχω και σπίτι πάντα μια συσκευασία πλαστικές, για παν ενδεχόμενο.

Δώρα, μου πέρασαν τώρα οι πόνοι, αλλά ο γιατρός είπε ότι χρειάζεται ξεκούραση-ξεκούραση-ξεκούραση. Είναι πολύ κουραστική και η διαδρομή προς και από το σχολείο. Να δούμε, μπορεί να πάρω νωρίτερα απ' ό,τι υπολόγιζα την άδεια...

Κατερινάκι, σ' ευχαριστώ! Ωραία φαίνονται τα καρότσια!!! Στην Κύπρο, όμως, δεν φέρνουν όλες τις μάρκες και η αποστολή από το εξωτερικό κοστίζει πάρα πολύ λόγω μεταφορικών. Θα ρωτήσω όταν αποφασίσω να ξαναπάω για να δω για καρότσι!

Γειά σας και πάλι! Μόλις γύρισα απ' το γιατρό. Τον έβαλα να μου γράψει τρία χαρτιά!!! Ένα για το ιατροσυμβούλιο, ένα ότι δεν μπορώ να πάω στο ιατροσυμβούλιο κι ένα για σήμερα που δεν πήγα σχολείο. Μου είπε ότι, αν έχω πόνους και τέτοια, θα πρέπει να πάρω άδεια απ' το σχολείο... Θα πάω αύριο και μεθαύριο και θα δω πώς θα πάει. Το Σαββάτο έχω ραντεβού και άμα είναι, μου γράφει τότε την άδεια. Ηλιάννα, μην ασχολείσαι με όνειρα και χαζομάρες! Άλλωστε, στην εγκυμοσύνη όλο τέτοια περίεργα βλέπουμε! Αναστασία, πολλές γυναίκες πεινάνε υπερβολικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Εγώ στην πρώτη εγκυμοσύνη πεινούσα συνέχεια, έτρωγα συνέχεια και έβαλα 2-3 κιλά σε δύο μήνες... Ειδικά όταν έχεις στο μυαλό σου ότι πολλές τροφές απαγορεύονται... Ευτυχώς κόλλημα με τις δουλειές δεν έχω, οπότε δεν σκάω που το σπίτι δεν είναι και στα καλύτερά του. Πριν μείνω έγκυος δεν έκανα φυσικά κάθε μέρα σκούπισμα, ξεσκόνισμα και σφουγγάρισμα, αλλά το είχα μια χαρά καθαρό και τακτοποιημένο. Τώρα έχει ένα ψιλοχάλι, αλλά νομίζω ο Ανδρέας είναι πιο σημαντικός από λίγη σκόνη!!!

Γειά σας! Βαρβάρα, μια χαρά τα πήγες χτες. Προσπάθησε να τηρείς κάθε μέρα το πρόγραμμά σου! Η Μαρίνα φαντάζομαι θα έχει φασαρίες με τη μετακόμιση και γι' αυτό χάθηκε. Τα χτεσινά μου: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί. Δεκατιανό: Ένα πουράκι Caprice Παπαδοπούλου. Μεσημεριανό: Μισό κολοκυθάκι γεμιστό αβγολέμονο + λίγη εξτρά γέμιση + ένα κομμάτι κολοκυθόπιτα + ντοματοσαλάτα με φέτα. Απογευματινό: Σταφύλι. Βραδινό: Ενάμιση κομμάτι κολοκυθόπιτα. Ένα κομμάτι γλυκό με κρέμα, σαβαγιάρ και ροδάκινα κομπόστο. Ένα ποτήρι γάλα.

Γειά σας κορίτσια! Σήμερα πέθανα απ' τους πόνους. Πονούσε η πλάτη μου, τα πλευρά μου και η μέση μου και μετά με έπιασε πόνος ψηλά στην κοιλιά, σαν κάψιμο. Ο πόνος στην κοιλιά πρέπει να ήταν καούρα, οι υπόλοιποι πόνοι ίσως να ήταν απ' το αυτοκίνητο χτες βράδι, που στριμωχτήκαμε κάπως. Σήμερα δεν πάω σχολείο. Κι εγώ στη β΄δημοτικού δάσκαλο είχα. Ήταν ένας ψυχοπαθής, αν αυτός ο άνθρωπος δίδασκε σήμερα θα τον είχαν διώξει κατευθείαν, μη σας πω θα τον είχαν βάλει και φυλακή ή στο τρελάδικο. Ήταν μεγάλος σαδιστής, έφερνε βέργες στο σχολείο και έδερνε και αγόρια και κορίτσια, και μάλιστα, ήταν τόσο πονηρός, που πολλές φορές το ξύλο το έκανε να μοιάζει με παιχνίδι, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται αυτό, έτσι ώστε να μην παραπονιούνται τα παιδιά. Έκανε κι άλλα τελείως ανισόρροπα, π.χ. περνούσε από δίπλα μας κι άρχιζε να μας γαργαλά αναπάντεχα ή έκλεινε τα μαλλιά των κοριτσιών μέσα στο παράθυρο και μετά έβγαινε απ' έξω και τα έδενε μεταξύ τους. Μιλάμε για μεγάλο ψυχάκια, αλλά ποιος να τον καταγγείλει, όταν πήγαιναν οι ίδιοι οι γονείς και του λέγανε "δέρνε τον να βάλει μυαλό"; Εννοείται ότι τα παιδιά αυτά, που είχε το ελεύθερο να τα δέρνει, τραβούσαν των παθών τους τον τάραχο. Όχι μόνο τα έδερνε με την παραμικρή ευκαιρία, αλλά τα ξεφτίλιζε μπροστά σ' όλη την τάξη και τα ανάγκαζε να του ζητάνε συγγνώμη κλαίγοντας. Και το χειρότερο ήταν ότι αυτός ο άνθρωπος έχαιρε της εκτίμησης γονιών και δασκάλων και πολλοί μαθητές ήθελαν να πάνε στην τάξη του. Ίσως επειδή ήταν πολύ πρόσχαρος και δεν μπορούσαν τα παιδιά να καταλάβουν τι κρυβόταν πίσω από το χαμόγελο και τα αστεία του... Ήταν και άλλες εποχές τότε, οι περισσότεροι γονείς πίστευαν ότι το ξύλο είναι η πιο σωστή μέθοδος διαπαιδαγώγησης.

Γειά σας κορίτσια. Πω πω, πέθανα σήμερα... Ετοιμαστήκαμε το πρωί, για να πάμε στο γιατρό να μου γράψει την έκθεση για το ιατροσυμβούλιο και να πάμε να δούμε και ρουχαλάκια. Στη φάση που ετοιμάστηκα, με πιάνουν κάτι πόνοι στα πλευρά και στη μέση, και μετά άρχισα να πονάω και στο πάνω μέρος της κοιλιάς, ψηλά, κάτω απ' το στήθος. Παίρνω τηλέφωνο το γιατρό, μου λένε ότι λείπει και θα γυρίσει το απόγευμα... Ντόινγκ! Λέμε, μια που ετοιμαστήκαμε, ας πάμε να δούμε για κανένα ρούχο. Πήγαμε στα Marks and Spencer, ευτυχώς βρήκα πακέτα με πέντε ή τρία ρούχα μέσα. Πήρα ένα σετ με πέντε ζιπουνάκια, ένα άλλο με τρία φορμάκια και τρεις σαλιάρες. Αλλά οι πόνοι, πόνοι. Με το που ήρθα σπίτι, ξάπλωσα. Οι πόνοι συνεχίζονταν, τώρα που σηκώθηκα για να φάω μισοπέρασαν... Ο πόνος στην κοιλιά μάλλον καούρα είναι, οι πόνοι στα κόκαλα μπορεί να είναι κι απ' το αμάξι χτες, γιατί στριμωχτήκαμε στο πίσω κάθισμα. Εννοείται σήμερα δεν πάω σχολείο. Κορίτσια, μην κοιτάτε καθόλου ημερομηνίες, μόνο βδομάδες, αλλιώς θα μπερδευτείτε. Δεν έχουν όλοι οι μήνες ίδιο αριθμό ημερών, γι' αυτό αν μετράμε με βάσει ημερομηνίες, σίγουρα θα έχουμε απόκλιση. Π.χ. εγώ έχω ΠΗΤ 24/11 και μπαίνω στο μήνα μου 27/10. Αφήστε που, με βάσει το μέτρημα της εγκυμοσύνης σε εβδομάδες, κάποιοι μήνες έχουν πέντε και όχι τέσσερις εβδομάδες. Σερβιέτες συνήθως παίρνουμε αυτές τις τεράστιες της λοχείας, όχι τις πάνες-βρακάκια!!! Χριστίνα, όσο πάει ομορφαίνει ο μικρός!!! Τώρα δε θυμάμαι τι άλλο διάβασα. Σας φιλώ όλες!

Αγγελική, εννοείται ότι πρέπει να πηγαίνουμε όλοι. Δεν είναι προαιρετικό! Υπογράφουμε κάθε μέρα, δηλαδή λες και κάποιος μας παίρνει παρουσίες, και όποιος δεν υπογράφει, δεν πληρώνεται. Τώρα έχουμε εξετάσεις (ανεξετάσεις και κατατακτήριες), έχουμε κατανομές μαθημάτων, παραλαμβάνουμε τα βιβλία και βλέπουμε τι δε μας έχουν στείλει (πάντα τα μισά μας στέλνουν), ετοιμάζεται το πρόγραμμα, έρχονται συνέχεια μαθητές για να γραφτούν, πράγμα που δεν είναι τόσο απλό στο εσπερινό, γιατί δεν ξέρουμε πάντα σε ποια τάξη θα μπει ο μαθητής και ακόμα και αν δικαιούται να γραφτεί στο εσπερινό. Φυσικά, τα περισσότερα είναι δουλειά του διευθυντή και των βοηθών. Αλλά πάλι, δε γίνεται να μην πάμε, είναι εργάσιμος χρόνος, όπως και όλος ο Ιούνιος, που πάλι δεν έχει μαθητές. Λένα, μουσική προπαίδεια θα τον γράψετε το μικρό; Είναι ωραίο σαν δραστηριότητα, αλλά αν δείτε κι έχει ταλέντο, σε κανένα-δύο χρόνια, γράψτε τον να μάθει το όργανο που του αρέσει, γιατί αλλιώς θα είναι χάσιμο χρόνου. Το έχω δει με παιδιά φίλων μου... Καλά ρε, δε ντρέπεσαι να βάζεις σε πειρασμό τα κορίτσια που δεν τρώνε γλυκό, με τη μερέντα;

Ωχ Λένα, μεγάλο μανίκι η ιγμορίτιδα. Είχα πάθει κι εγώ στο πρώτο έτος στο Αρχαιολογικό και είχα φρικτούς πονοκεφάλους... Δεν μπορούσα να σηκώσω κεφάλι απ' τον πονοκέφαλο. Μια φίλη μου έπαθε μόλυνση στα ιγμόρεια και νοσηλεύτηκε για δύο εβδομάδες περίπου στο νοσοκομείο. Καλά, εσύ με το μικρό γιατί δε βγήκατε έξω; Ήταν ανάγκη να κάθεστε να παρακολουθείτε το θέαμα;

Αναστασία, τουλάχιστον δε θα πεινάς. Κάτσε να δεις που μόλις γεννήσεις, θα σου φέρουν τούρτα, θα φας δυο κουταλιές και θα λιγώσεις!!!!!! Κορίτσια, διόρθωνα τώρα γραπτά εξετάσεων. Ακούστε μαργαριτάρια: "Στο πρωινό σχολείο έχουμε γύρω μας παιδιά της ηλικίας μας και μπορεί να παρασυρθούμε και να κάνουμε καμιά μαλακία". Αντίθετο του "λυκόφως": κουφός!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Οι περισσότεροι ούτε τέτοια δε γράψανε.

Άσε Λένα, δεν έχω πεθερά (εδώ γύρω δηλαδή) κι έχω τη μάνα μου. Εσύ πού θα βάλεις το μωρό μόλις γεννηθεί; Σε καλαθούνα ή πορτ μπεμπέ; Το στρωματάκι τους συνήθως είναι βαμβάκι, απ' ό,τι μου έχουν πει. Ή θα το βάλεις κατευθείαν στην κούνια;

Αυτά τα στρωματάκια, φαντάζομαι τα πουλάνε στα μαγαζιά με τα παιδικά, που πουλάνε και τα κρεβατάκια ε; Λογικά θα μπορώ να αγοράσω σκέτο στρώμα, φτάνει να ταιριάζουν οι διαστάσεις.

Γειά σας κορίτσια! Πριν λίγο γύρισα απ' το σχολείο! Σήμερα φύγαμε νωρίς επειδή έχει Champions League και παίζει κυπριακή ομάδα!!! Μεθαύριο έρχονται και οι μαθητές, να δούμε πώς θα πάει... Είπα στο διευθυντή για το ιατροσυμβούλιο και μου είπε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μου δημιουργήσουν πρόβλημα. Αύριο θα πάω στο γιατρό μου να μου γράψει την έκθεση, και μετά μάλλον θα πάμε να δούμε για κανένα ανδρεορουχαλάκι. Ραγάδες εγώ δεν έχω κάνει, και δε βάζω και τίποτα στην κοιλιά μου. Νομίζω ότι άμα το έχει το δέρμα κάνεις, είτε βάζεις κρέμες είτε όχι. Εμένα πάντως το έχει, γιατί, όπως και η Αγγελική, στην εφηβεία όταν ψήλωσα, έκανα ραγάδες στα μπούτια εσωτερικά. Για να δούμε τώρα... Εύη, μια χαρά τον βλέπω τον Χριστόφορο. Άλλα παιδιά παθαίνουν κρίσεις. Λίγη ζήλια είναι πάντα μέσα στο πρόγραμμα!! Αναστασία και Μύριαμ, κι εμένα κάποιες φορές μου μυρίζει σοκολατίνα. Τι μου μυρίζει, στο στόμα την νιώθω και μάλιστα μια συγκεκριμένη σοκολατίνα. Αλλά μου περνάει. Νομίζω ότι, επειδή εμένα δε μου απαγορεύει κανείς να φάω γλυκό, δεν το θέλω τόσο πολύ. Όταν, όμως, δεν μπορείς να φας κάτι, τότε είναι που τρελαίνεσαι. Λένα, Μαρία (12), Ηλιάννα, Δώρα, και σία, πολλά φιλιά!

Καλή ιδέα αυτό με τα μπουκάλια, φτάνει να έχει κάποιο στρώμα για δείγμα. Άσε, μου έχει σπάσει τα νεύρα. Δυο-τρία πράγματα έχει αναλάβει (από μόνη της) να κάνει, και μου δυσκολεύει αφάνταστα τη ζωή. Τι μου λέει ότι είμαι πολύ ιδιότροπη. Τι μου λέει ότι θα το κακομάθω το μωρό. Τι μου λέει ότι δεν πρέπει να εφαρμόζω κατά γράμμα ό,τι βλέπω. Νομίζω τελικά θα της πω να πάει σπίτι της και να μ' αφήσει ήσυχη, γιατί αρκετά συγχύστηκα.