Θέλω να γίνω μαμά

Χαχαχαχα, mpempakos85 πολύ γέλασα με το ποστ σου! Χωρίς πλάκα, πάντως, πιστεύω ότι, σε περίπτωση που χρειαστεί να συγκατοικήσεις με τα πεθερικά σου, εκεί τα χαλάς μαζί τους, ακόμα κι αν είχατε προηγουμένως την καλύτερη σχέση στον κόσμο. Μια φίλη μου πριν κανένα χρόνο φιλοξένησαν τα πεθερικά της, που ούτως ή άλλως ήταν όλη μέρα σπίτι τους και τους έβλεπε σα γονείς της (η ίδια είναι ορφανή και από τους δύο γονείς), και τα έπαιξε! Ήθελε να κόψει τις φλέβες της. Πόσο μάλλον αν δεν τους λατρεύεις κιόλας!!!! Για την πεθερά δεν έχω κάτι να ξανασκεφτώ. Αν έρθει δεν μπορώ να τη διώξω, στο κάτω-κάτω το σπίτι είναι και του άντρα μου, και δικαιούται να φιλοξενήσει τη μάνα του. Αλλά πιστεύω ότι τελικά δε θα έρθει. Πριν τον ρώτησα και μου είπε "μπορεί, ίσως, μάλλον", οπότε πιστεύω τελικά θα τη γλιτώσω!!! Θα της στείλουμε φωτογραφίες, δε θα την αφήσουμε παραπονεμένη!!!!

Νάσια και Αγγελική, έχετε δίκιο, ακόμα και το ίδιο το βιβλίο που διάβαζα έλεγε ότι τα βιβλία και τα άρθρα έχουν γενικές πληροφορίες! Αλλά νομίζω ότι θα κάνω όλο λάθη και θα βάζω σε κίνδυνο τη ζωή του... Όπως η Μιράντα στο Sex and the City, που όταν γέννησε νόμιζε ότι με κάθε κίνηση θα σκοτώσει το μωρό!!! Νάσια, πάρα πολύ ωραίο το δωμάτιο! Γεμάτο χρώματα, φωνακλάδικο, όπως μ' αρέσει ένα παιδικό δωμάτιο! Το δικό μας άδειο μου φαίνεται, αλλά αν δεν ζήσει μέσα άνθρωπος, δε γεμίζει νομίζω! Αγγελική, κουράγιο! Αν έχεις την οικονομική δυνατότητα, φέρε κάποια γυναίκα για το σπίτι, για να αφοσιωθείς στο μωρό σου! Γιατί, απ' ό,τι κατάλαβα, για δουλειές δεν μπορείς να βασιστείς στον άντρα σου, και για την πεθερά ούτε λόγος! Μακάρι να περάσουν γρήγορα οι κολικοί! Σας φιλώ όλες!!!

etoile! ΑΝ έρθει, που πραγματικά δεν το νομίζω, μάλλον έτσι το είπε, θα είναι για πολύ λίγες μέρες, πρώτον γιατί θα της βγάλει ο άντρας μου τα εισιτήρια του αεροπλάνου, τα οποία δε θα αλλάξει, και δεύτερον γιατί ο πεθερός έχει πρόβλημα υγείας και δεν μπορεί να τον αφήσει για πολύ καιρό. Οπότε, οι 4-5 μέρες, θα είναι τόσες, περισσότερες δύσκολο. georgi79 ποιος σου είπε ότι θα έρθει για να βοηθήσει; Για να δει το μωρό θα έρθει, για να δει το γιόκα της, για να κάνει τις διακοπούλες της, σίγουρα όχι για να βοηθήσει! Επειδή δεν της δίνω και πολύ θάρρος, δε θα τολμά να ανακατεύεται, έτσι θέλω να πιστεύω δηλαδή! Πάντως, ελπίζω να μην έρθει καθόλου! etoile! από πού κι ως πού να τους πηγαίνεις το παιδί μόλις γεννήσεις; Για ποιο λόγο; Αμάν πια με τους γονείς που νομίζουν ότι είμαστε πεντάχρονα... Εγώ μπορεί να μην έχω εδώ την πεθερά να κάνει τέτοια, αλλά έχω τη μάνα μου και μου κάνει τα νεύρα κρόσια. georgi79 ό,τι να 'ναι η πεθερά! Πες της να συνεννοηθεί απευθείας με τον άντρα σου, στο κάτω κάτω, αυτός γιός της είναι, θα τα βρούνε!

Βανεσσάκι, πολύ ωραίος ο τοίχος! Εγώ, μια που στην αρχή θα κοιμάται στο δωμάτιό μας, πήρα δύο αμπαζούρ για τα κομοδίνα, κι όταν θα ξυπνάω για τάισμα, θα ανάβω αυτό. Έχουμε πάντα και φωτάκι νυκτός αναμμένο, γιατί δεν μπορώ να κοιμάμαι στα μαύρα σκοτάδια, οπότε, νομίζω θα είμαστε μια χαρούλα! Όταν πάει στο δωμάτιό του, θα του πάρουμε και φωτάκι νυκτός! Χριστίνα, τέλεια η μαρμελάδα Βερολίνο, άλλη σαν κι αυτήν δεν υπάρχει!!! Ακατανόμαστα λέμε τα Mothercare, δηλαδή εγώ τα λέω έτσι, γιατί μια φορά πήγα κι έφυγα τρέχοντας, λόγω κάκιστης εξυπηρέτησης. Όταν λέω να αλλάζω το μωρό στο κρεβάτι, εννοώ θα κάθομαι κι εγώ, δε θα είμαι όρθια και να σκύβω! Απαπαπαπα! Αλλά αν δεν βολέψει, θα το αλλάζω πάνω στη συρταριέρα. Νία, θέατρο ε; Τυχερούλα!!!! Ουφ, διάβαζα πριν για τη φροντίδα του μωρού σε ένα βιβλίο που πήρα, και αγχώθηκα. Όλα λάθος θα τα κάνω...

Κι εμείς, στο μαγαζί που πήγαμε για τη συρταριέρα, είδαμε και μια αλλαξιέρα όπως η δική σου, μας την έδινε πάρα πολύ φτηνά ο άνθρωπος, και την είχε φτιάξει αυτός, και μάλιστα, ο πάγκος που αλλάζεις το μωρό έβγαινε, και μετά γινόταν βιβλιοθήκη. Αλλά ήδη έχουμε βιβλιοθήκη και δεν ήθελα κι άλλη. Νομίζω θα τα καταφέρω να οργανωθώ ώστε να μη χρειάζεται να μπαινοβγαίνω! Αν αλλάζω το μωρό πάνω στη συρταριέρα, με κουβερτούλα και σελτεδάκι, θα έχω πρώτο συρτάρι τα ρουχαλάκια του, δεύτερο συρτάρι τις πάνες και τα αδιάβροχα βρακάκια, πάνω στη συρταριέρα το καλαθάκι με τα διάφορα, κρεμούλες, κ.λπ., οπότε νομίζω δε θα έχω πρόβλημα! Φυσικά, όλα αυτά θα φανούν στην πράξη!!! Εμάς, πάντως, και κλειστό να είναι το δωμάτιο, γεμίζει σκόνη... Δίπλα από την πολυκατοικία, πίσω και απέναντι, έχουμε οικόπεδα, παρ' όλο που είναι κέντρο, και όχι προάστεια.Είναι ωραίο να ανοίγεις την μπαλκονόπορτα και να μη βλέπεις τον απέναντι με το σώβρακο, αλλά απ' την άλλη, πολλή σκόνη.... Και τώρα κοντά θ' αρχίσουν να σκάβουν το δρόμο για το αποχετευτικό, κι εκεί θα πήξουμε... Φαντάζομαι κάααααααποια στιγμή θα χειμωνιάσει, και θα κλείνουμε...

Γειά σας! Βαρβάρα, μια χαρά χτες, αλλά κάθε μέρα έτσι!!! Αλίνα, μια χαρά η βραστή σαλάτα! Χτες εγώ χάλια, όχι ότι έφαγα πολλά, αλλά δεν έφαγα σωστά... Τα γράφω: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: 2-3 σουτζουκάκια σμυρνέικα (ορεκτικό). Ένα κομμάτι παστίτσιο + σαλάτα μαρούλι-ρόκα. Απογευματινό: Δύο κομματάκια σοκολάτα Cutburry's με ξηρούς καρπούς και σταφίδες. Μετά από αυτό δεν μπορούσα να φάω κάτι άλλο, γιατί μου πίεζε ο μικρός το στομάχι και μου ανέβαιναν όλα τα φαγητά στο στόμα. Βραδινό: Ένα τοστ με τυρί και λούντζα. Λίγη σαλάτα μαρούλι-ρόκα (μετά έπεσε το κινητό μου μέσα και την άφησα). 3 πουράκια Caprice Παπαδοπούλου. Ένα ποτήρι γάλα. Ουφ, ουφ και πάλι ουφ...

Γειά σας κορίτσια! Κάλη, χρόνια πολλά σου ευχήθηκα; Ουφ, είμαι πολύ αφηρημένη τον τελευταίο καιρό. Αθανασία, τι κλωτσάει, χτυπιέται... Δεν μπορείς να φανταστείς! Χτες μάλλον μου πίεζε το στομάχι και ένιωθα ό,τι είχα φάει να μου ανεβαίνει στο στόμα. Μπλιάααχ... Μετά μου έδωσε μια κλωτσιά στο πλευρό και πόνεσα πάρα πολύ. Δεν έχω ξαναπονέσει απ' τις κλωτσιές του. Ανθή, τον αδελφό μου κι εμένα πάντως, δεν μας διάβαζαν οι γονείς μου, μόνο μας εξέταζαν καμιά φορά. Κάποτε με διάβαζε ο πατέρας μου στα μαθηματικά, και τότε τα πήγαινα χειρότερα από κάθε άλλη φορά. Όσο για τα γαϊδούρια του λυκείου, και του γυμνασίου, βέβαια, άσε, τα ζω με τους μαθητές μου, κυρίως τους ανήλικους... Τους λυπάμαι κιόλας, γιατί είναι αναλφάβητοι οι περισσότεροι και νομίζουν ότι έχουν κάνει και κανένα κατόρθωμα, κι έρχονται στο σχολείο μόνο για πλάκα και δεν το εκμεταλλεύονται, να μάθουν τουλάχιστον να γράφουν και να διαβάζουν. Νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, και δεν ξέρουν ανάγνωση και γραφή, μια εποχή που έχεις δύο διδακτορικά και σου ζητούν και τρίτο... Αλλά δεν μπορείς με κανένα τρόπο να τους υποχρεώσεις, εγώ πέρσι είχα δοκιμάσει τα πάντα, με μηδενικά αποτελέσματα... Άντε, πάω για μαγείρεμα. Αρακάς με πατάτες σήμερα!

Βρε, πάλι έγκυος είσαι; Κιόλας; Δεν ξέρω γι' αυτό που λες, δε νομίζω να είναι κάτι ανησυχητικό. Γιατί δε ρώτησες τη γυναικολόγο; Καλή εγκυμοσύνη σου εύχομαι!!!!!!!

Γειά σας κορίτσια! Νία, τέλειο το δωματιάκι! Εμείς τέτοια αλλαξιέρα δεν πήραμε, γιατί νομίζω δε θα τη χρησιμοποιήσω ποτέ. Μάλλον στο κρεβάτι θα τον αλλάζω, το πολύ πολύ να απλώνω μια κουβερτούλα στη συρταριέρα και να τον αλλάζω εκεί. Εκείνοι οι πύργοι είναι πάνες; Είναι υφασμάτινες ή πλαστικές; Δε θα πιάσουν σκόνη έτσι εκτεθειμένες; Εμείς ξεσκονίζουμε το πρωί, και μέχρι το μεσημέρι πάλι γεμίζουμε σκόνη... Το καρότσι πολύ ωραίο, και πολύ ωραίο χρωματάκι, αν εξαιρέσουμε ότι είναι από τα ακατανόμαστα! Εμάς η κουνουπιέρα είναι πάνω στο κρεβάτι και είναι ΑΠΑΙΣΙΑ... Είναι ένα ξύλο σαν κρεμάλα... Αλλά τι να κάνω; Ελπίζω όταν μπει το τούλι να μη φαίνεται τόσο άσχημο. Πάντως, σας το έχω ξαναπεί, τέτοιες κουνουπιέρες είχαν βάλει οι γονείς μου σε όλα τα κρεβάτια, και στο δικό τους και του αδελφού μου υπάρχουν ακόμα,παρ' όλο που δεν τις χρησιμοποιούν. Ήταν ένα απαίσιο πράγμα, κι όποτε έρχονταν φίλες μου στο σπίτι με κορόιδευαν, γιατί τους φαινόταν πάρα πολύ αστείο αυτό το πράγμα πάνω απ' το κρεβάτι... Τελικά στην εφηβεία απαίτησα και τη βγάλανε, γιατί δεν πήγαινε άλλο. Αναστασία, εγώ σήμερα αρακά θα φτιάξω. Βανεσσάκι, πάλι σας σπάσανε τα νεύρα τα πεθερικά; Καλά, εμένα στο γάμο μου ήρθαν τουρίστες, τους έκανε η μάνα μου τραπέζια,η πεθερά ούτε ένα καλό λόγο δεν είπε, μετά σκοτωνόταν η μάνα μου στις δουλειές, και η πεθερά καθόταν στην πολυθρόνα και έβλεπε τηλεόραση και της έλεγε "κουράζεσαι πολύ συμπεθέρα ε;", γιατί αυτή όλες τις δουλειές τις κάνει μισές, μη σου πω δεν τις κάνει και καθόλου ή τις κάνει η μάνα της που είναι γριά γυναίκα και τις κάνει επίσης μισές. Και μετά είχαν κι ένα σωρό παράπονα, το ένα δεν τους άρεσε, το άλλο δεν τους άρεσε, ενώ όποτε πάνε Μυτιλήνη παραλληρούν, ότι τους φιλοξένησαν, ότι τους έδωσαν δώρα, ότι τους πήγαν εκδρομές. Φυσικά, μετά τα γεγονότα (δηλαδή το διαζύγιο του μικρού και τον χάλια γάμο του μεσαίου), εγώ είμαι η καλή νύφη! Γκερλ, άσε, μιλάμε για τρομερό κόλλημα στον υπολογιστή. Ευτυχώς τελικά ξεκόλλησε κι έκανε δουλειές, σκούπισε και σφουγγάρισε όλο το σπίτι, και ξεσκόνισε το γραφείο και τις βιβλιοθήκες που ήταν μες στη σκόνη! Πάλι ένα κατεβατό έγραψα!

Κατάλαβα, είναι δύσκολη περίπτωση η ανηψιά σου. Τα παιδάκια που ανέφερα μάλλον είχαν/έχουν κάποιο κοινωνικό-ψυχολογικό πρόβλημα, όχι νοητικό. Το κοριτσάκι που δε μιλούσε καθόλου και ήταν επιθετικό, νομίζω μίλησε γύρω στα οκτώ, αν δεν κάνω λάθος. Και λέγαμε ότι άργησε να μιλήσει η ξαδέλφη μου, που μίλησε γύρω στα τρία! Αλλά η ξαδέλφη μου είχε πρόβλημα όταν πήγε στο δημοτικό. Προχωρούσε με πάρα πολύ αργούς ρυθμούς, δηλαδή εκεί που τα άλλα παιδάκια διάβαζαν απλές λεξούλες, αυτή είχε καταφέρει να ξεχωρίζει τα γράμματα σε μια λέξη, να βλέπει π.χ. τη λέξη "αγάπη" και να λέει "αυτό είναι α, αυτό είναι γου, αυτό είναι α" κ.λπ. Η δασκάλα είπε στους γονείς ότι μπορεί να έχει δυσλεξία η μικρή, ο πατέρας της δεν το δεχόταν ("το δικό μου παιδί να έχει πρόβλημα;"), και δεν είχε καθόλου βοήθεια. Τη διάβαζε ο πατέρας της που της φώναζε, απορώ πώς κατάφερε τελικά και έμαθε να διαβάζει και προχώρησε. Τώρα πάει β' λυκείου και είναι αρκετά καλή μαθήτρια. Αλλά αυτό που λες με την ανηψιά σου, είναι πολύ ειδική περίπτωση...

Κάλη, μια χαρά η κορούλα σου στο σχολείο! Όλια, κι εμένα ο άντρας μου έκανε σήμερα γενική. Τι γενική δηλαδή, απλά σκούπισε και σφουγγάρισε όλο το σπίτι, αλλά πραγματικά χρειαζόταν! Το θέμα είναι ότι όταν τον πιάσει η προκοπή, κάνει όλο το σπίτι, μετά κουράζεται, και το ξανακάνει μετά από δύο εβδομάδες (στην καλύτερη περίπτωση). Του λέω να κάνει ένα-ένα δωμάτιο για να μη φρικάρει, αλλά αυτός εκεί, και καλά "αφού είναι να γίνουν, ας τα κάνω να τελειώνω". Τέλος πάντων, το σημαντικό είναι ότι σήμερα καθάρισε!!! Με τα μωρουδιακά δεν τελειώσαμε, μπήκαν δύο πλυντήρια και σιδερώθηκαν. Πλύναμε όλα τα ρουχαλάκια του, σεντονάκια, κουβερτούλες, πετσετούλες και το ένα σλινγκ. Μένουν οι πάνες (αγκαλιάς και οι κανονικές), κάτι σεντονάκια και κάτι πλεκτά ζακετάκια που έφερε η μάνα μου. Τα σελτεδάκια εσείς τα πλένατε κανονικά στο πλυντήριο; Όσο για τη μικρή που λες που δε μιλάει, μεγάλο πακέτο. Ξέρω αρκετές τέτοιες περιπτώσεις. Ένα κοριτσάκι ήταν πάρα πολύ αντικοινωνικό και επιθετικό, κι όταν τελικά μίλησε, σε μεγάλη ηλικία (εντάξει, δεν είχε ενηλικιωθεί κιόλας), ηρέμησε. Ένα άλλο νομίζω τελειώνει το δημοτικό, και μόνο στη μάνα της μιλάει και στη διπλανή της στο σχολείο. Σε κανέναν άλλο, ούτε στη δασκάλα, όταν θέλει να πει κάτι στη δασκάλα, το λέει στη διπλανή της και το λέει αυτή. Πηγαίνουν με τους γονείς της στο μαγαζί μας να ψωνίσουν, τη ρωτάει κάτι η μάνα μου, κι αυτή το ψιθυρίζει στη μάνα της, να το πει αυτή. Ό,τι κι αν έκαναν, δεν μπορεί να ξεπεράσει αυτό το πρόβλημα...

Όχι ρε, τι τιμή; Το θέμα είναι να ΜΗΝ έρθει!!!! Το είδα το μενού σου και στο άλλο ποστ. Μια χαρά είναι η βραστή σαλάτα, εγώ τρελαίνομαι!

Μπα, ταξί από Πάτρα μέχρι Σπάτα; Πάει το ασήμωμα, θα το δώσει όλο στην ταρίφα!!!

Α, εγώ κάπως αλλιώς τον είχα καταλάβει τον ξαπλωτό θηλασμό. Ελπίζω να θηλάσουμε όλες και θα μάθουμε όλες τις στάσεις! Ουφ, εμένα σήμερα είναι το στομάχι μου χάλια. Μάλλον το πιέζει ο Ανδρέας. Σε κάποια φάση ανέβαινε το φαγητό συνέχεια στο στόμα μου, μπλιάχ... Μετά μου δίνει μια κλωτσιά στο πλευρό, τσίριξα απ' τον πόνο και πιο πολύ απ' την έκπληξη! Πολύ με ταλαιπωρεί σήμερα! Νία, καληνύχτα!

Λένα, κι εγώ το ελπίζω να μη γεννήσω τόσο νωρίς... Νία, δεν πειράζει, κι αύριο μέρα είναι, εγώ πόσο καιρό σας είχα να περιμένετε για τη ζωγραφιά; Αναστασία, κι εγώ μια ζωή έτσι, αργά κοιμάμαι και αργά ξυπνάω. Δε νιώθω ότι χάνω τη μέρα, αντίθετα, νιώθω ότι χάνω τη μέρα όταν ξυπνάω νωρίς, είμαι όλη μέρα σα ζόμπι και δεν μπορώ να κάνω απολύτως τίποτα! Μη φρικάρεις πολύ με το μωρό, εννοείται ότι δε θα το έχομε όλη μέρα κλεισμένο στο σπίτι! Θα σαλτάρουμε κι εμείς. Τώρα εκεί πέρα έχετε χιόνια και παγετώνες, οπότε αναγκαστικά θα είστε πιο περιορισμένοι. Πάντως μετά τις σαράντα μέρες, αλλά και νωρίτερα, μια χαρά μπορείς να βγαίνεις με το μωρό! Ένα είναι σίγουρο: δεν υπάρχει περίπτωση να το πάρω και να πάμε να μείνουμε στην πεθερά, ούτε για μια νύχτα! Πέρα απ' το ότι είναι στην Πάτρα, είναι και το παιδί μου κρίμα, τι φταίει αυτό να υποστεί τέτοιο πολιτισμικό σοκ; Σε οποιαδήποτε ηλικία! Όσο για τον ξαπλωτό θηλασμό, είναι όταν ξαπλώνουμε εμείς πλευρό, το μωρό ανάσκελα, και το βυζί μας να κρέμεται στο στόμα του; Δεν ξέρω, αλλά νομίζω ότι θα νιώθω σα σκύλα ή σα γάτα ή σα γουρούνα που θηλάζει τα μικρά της. Πέρα απ' το ότι, μπορεί να με πάρει ο ύπνος και να πέσω πάνω στο μωρό!

Ηλιάννα, καλώς όρισες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Σου εύχομαι να σας ζήσει και να έχεις καλή λοχεία! Φαντάζομαι θα μας πεις τις λεπτομέρειες άλλη φορά για το χειρουργείο, κ.λπ., οπότε δε ρωτάω τίποτα! Ξεκουράσου και σε περιμένουμε στην παρέα μας!

Αυτή μπορεί να νομίζει ότι έρχεται για βοήθεια, αλλά εγώ δε θέλω ΤΕΤΟΙΑ βοήθεια! Αλλά νομίζω ότι ο λόγος που θέλει να έρθει είναι για να δει το μωρό και τον γιόκα της. Άντε, κι εμένα στο τσακίρ κέφι! Είπε κιόλας ότι θέλει να έρθει για να "ασημώσει" το μωρό. Φαντάζομαι ότι αυτό θα σημαίνει ότι θα του φέρει δώρα, κ.λπ. Πάντως, δύσκολο το κόβω να έρχεται μόνη της. Να κατέβει μόνη της Αθήνα, να πάει στο αεροδρόμιο, να ΜΗΝ στη διαδρομή, να ΜΗΝ χαθεί στο αεροδρόμιο και να ταξιδέψει μόνη της Κύπρο! Έχω φρικάρει πάντως, γιατί θα έρθει να μείνει στο σπίτι μου! Δε θα μένει αλλού, θα μένει ΕΔΩ ΜΕΣΑ... Σίγουρα δε θα είμαστε πενήντα άτομα, τρεις μεγάλοι θα είμαστε με αυτήν και το μωρό, αλλά δε με απασχολεί αυτό, αν και, τώρα που το σκέφτομαι, την έχω ικανή να μου κατέβει άρρωστη. Χωρίς πλάκα, όμως, δεν την αλλάζω, γιατί ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Και επίσης, ΔΕΝ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΤΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Γειά σας κοριτσάκια! Εύη, κι εγώ σαν εσένα είμαι, σκασίλα μου με τις δουλειές. Δε χολοσκώ καθόλου αν τα έπιπλα είναι λίγο σκονισμένα ή ο νεροχύτης έχει άπλυτα πιάτα. Αλλά σκεφτόμουν ότι με το μωρό, που είναι τόσο ευαίσθητο, ειδικά στην αρχή, θα πρέπει να καθαρίζουμε πολύ συχνά, όχι σφουγγάρισμα μια φορά τη βδομάδα, ας πούμε... Κι εγώ δεν μπορώ να έχω γυναίκα στο σπίτι, νιώθω άσχημα. Όταν θα μετακομίζαμε είχα φέρει την οικιακή βοηθό της θείας μου, που είναι από τις Φιλιππίνες (η οικιακή βοηθός, όχι η θεία μου), γιατί ήμουν και τότε έγκυος, παρ' όλο που είχε παλλινδρομήσει, αλλά φοβόμουν να ξεπατωθώ στις δουλειές, μη μου ανοίξει καμιά τρελή αιμορραγία. Άλλωστε, μερικές μέρες μετά θα έκανα ακόμα έναν υπέρηχο για να βεβαιωθούμε 100%, και είπα να μην το διακινδυνεύσω. Ένιωθα, όμως, πολύ άσχημα, έτσι έκανα κι εγώ ένα σωρό δουλειές, και της έδινα και περισσότερα λεφτά απ' όσα έπαιρνε, γιατί την ξέρω και πάρα πολλά χρόνια, καμιά δεκαετία. Μένει κιόλας με τη θεία μου, δεν πηγαίνει απλά να της καθαρίζει, και είναι μέλος της οικογένειας. Πάντως, σίγουρα θα τη φέρω για μια γενική τις μέρες που θα είμαι στην κλινική. Λυδία, με σκότωσες μ' αυτό το Ιάκωβος..... Όοοοοοοοοοοοοοοοοοοοχιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!!!!!!!!!!!! Το μικρό σου πάντως, μια χαρά, θρεφτάρι!!! Εμένα είναι γύρω στα δύο κιλά, τη Δευτέρα που θα πάμε θα μάθουμε. Νία περιμένουμε φωτογραφία του δωματίου! Χριστίνα, τέλεια η φωτογραφία του μικρού!!!!!

Αχαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!!!!!! Κάνει τις δουλειές χωρίς να το καταλάβει ε; Εμένα πάλι, μόνο τέτοιας νοοτροπίας δεν είναι. Αφού εγώ φέρνω τα λεφτά, νομίζω ότι το δίκαιο είναι να κάνει αυτός αρκετές δουλειές. Κανονικά όλες θα έπρεπε να τις κάνει, αλλά τέλος πάντων...

Καλά, εμένα θα μαγειρεύει ο άντρας μου, άντε θα μας φέρνει και καμιά φορά η μάνα μου κανένα φαΐ, αυτό δεν είναι πρόβλημα. Πάντως, κι εμένα ο άντρας μου έχει ξεσυνηθίσει τα φαγητά της μάνας του. Αυτοί τα κάνουν πολύ βαριά, με πολύ λάδι, πάρα πολλά τηγανιτά, π.χ. τηγανίζουν τις πατάτες και τις βγάζουν απ' το τηγάνι μαζί με το μισό λάδι. Και πάρα πολλά φαγητά που δεν τα έτρωγε σπίτι του, π.χ. πατάτες πουρέ, λαχανόρυζο, λαχανοντολμάδες, κι ένα σωρό άλλα, όταν του τα φτιάχνω εγώ, τα τρώει και γλείφει και τα δάχτυλά του! Αλλά είναι η καθαριότητα του σπιτιού που με απασχολεί. Δε γίνεται να σκουπίζεται και να σφουγγαρίζεται το σπίτι μια φορά στο τόσο. Άντε, αν όχι κάθε μέρα, κάθε δεύτερη μέρα το πολύ. Ε, δε γίνεται να τα κάνω όλα μόνη μου.

Εύη πολύ τρέξιμο, αλλά δε σε φοβάμαι!!! Είσαι ξεψαρωμένη, όχι όπως εμείς που πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό! Αναστασία, δε με νοιάζει τόσο η φροντίδα του μωρού. Είμαι σίγουρη ότι θα βοηθά. Το θέμα είναι η καθαριότητα του σπιτιού, που θα πρέπει να είναι πολύ πιο σχολαστική με το μωρό. Αν θέλω να θηλάσω, δε θα μπορώ να σφουγγαρίζω και να τρίβω μπάνια, τουλάχιστον στην αρχή. Ειδικά αν χρειαστεί καισαρική. Θα αναγκαστώ να υπομένω τη μάνα μου, κι αν δω τα σκούρα, θα φέρνω γυναίκα, τι να κάνω... Βλέπω τώρα μια εκπομπή στο κρατικό κανάλι (ΡΙΚ) για το θηλασμό. Ενδιαφέρουσα, αλλά η παρουσιάστρια πανάσχετη, με ό,τι της λένε απορεί!

Τώρα που τα βλέπω, όντως, δεν έχω φάει και κάτι τραγικό!!! Άντε, να τελειώνω και με την αντιβίωση, γιατί με κούρασε... Αφού έτσι κι αλλιώς, δεν πρόκειται να κάνει και τίποτα.

Ελπίζω οι 4-5 μέρες να μη διαρκέσουν καθόλου και να μην έρθει καθόλου τελικά!!! Βοήθεια θα χρειάζομαι, αλλά η πεθερά δεν είναι ο καταλληλότερος άνθρωπος για να με βοηθήσει. Είναι κάκιστη νοικοκυρά, το σπίτι της είναι πάρα πολύ βρώμικο, τα πιατικά λιγδιασμένα, εδώ ο άντρας μου, ό,τι χρησιμοποιεί στο σπίτι της το ξαναπλένει!!! Εγώ στην τουαλέτα σιχαίνομαι να ακουμπήσω τα πράγματά μου στο ραφάκι του νιπτήρα, τόσο βρώμικο είναι. Γενικά, είναι λίγο αηδιαστικός άνθρωπος. Δεν είναι κακιά, απλά έχει μάθει έτσι, μες στη βρώμα, την ακαταστασία και γενικά το μη-ήρεμο περιβάλλον. Έτσι μεγάλωσε, και έτσι μεγάλωσε και τα παιδιά της. Και ποιο είναι το καλύτερο; Δουλεύει καθαρίστρια!!!!!!!!!!!

Αλίνα, και στη μάνα μου που δίνω αναγκαστικά θάρρος τώρα με την εγκυμοσύνη, έρχεται κι ανακατεύεται. Ο άντρας μου, μου λέει να της κόβω τον αέρα, και μετά έρχεται και μου λέει "μη τσακώνεσαι με τη μάνα σου, να της μιλάς καλύτερα". Βγάλε άκρη... Τώρα είπε η πεθερά ότι, όταν γεννήσω και σαραντίσω, θα έρθει για 4-5 μέρες. Είπα στον άντρα μου να τη στείλουμε να μένει στη μάνα μου, γιατί εδώ αναγκαστικά θα κοιμάται στον καναπέ στο σαλόνι και αρνήθηκε, γιατί λέει η μάνα ΤΟΥ θα μένει στο σπίτι ΤΟΥ. Οπότε, τον προειδοποίησα να φροντίσει να της κόβει τον αέρα και να της απαντά, γιατί εγώ δεν μπορώ να τσακωθώ μαζί της. Είμαι σίγουρη ότι θα έρθει και θ' αρχίσει τα διάφορα του στιλ "γιατί δεν κρεμάσατε ματόχαντρο στο παιδί; Τόσα σας έχω στείλει" (τα έχω πετάξει όλα γιατί δεν πιστεύω σε τέτοιες βλακείες), "γιατί φωνάζετε το παιδί Ανδρέα, αφού είναι αβάφτιστο, μπέμπη να τον φωνάζετε" (είμαστε και οι δύο θεολόγοι, οπότε κάτι παραπάνω ξέρουμε, αλλά αυτό δε νομίζω να την πτοήσει), αφήστε που μόνο που σκέφτομαι ότι θα πιάνει το παιδί με τα χέρια της που τα θεωρεί πεντακάθαρα όταν τα έχει ξεπλύνει με λίγο νερό...... Ααααααααααααααα.........................

Δώρα, το ξέρω ότι είναι νωρίς 23 Οκτωβρίου! Ελπίζω να έφταιγε ο Ιάκωβος του μυθιστορήματος! Δεν πιστεύω, βέβαια, σε όνειρα και βλακείες, αλλά όσο να 'ναι... Αναστασία, μπα, όσο του λέω, τόσο πιο πολύ πεισμώνει. Το κουμπί του είναι να του τα λέω πάνω σε γλύκες, φιλάκια ή όταν μου χαϊδεύει την κοιλιά. Πριν, καθάρισα στο μπάνιο το σημείο που ακουμπάμε τα σφουγγαράκια μας, κι έγινε το βαμβάκι μαύρο. Του το δείχνω και μου λέει "όλο το σπίτι από μένα θα περνάει πια;". Του λέω "αφού τόσο καιρό που περνούσε από εμένα μια χαρά ήταν, δεν παραπονιόμουν". Φυσικά, και πριν έκανε δουλειές, δεν τα έκανα όλα μόνη μου, απλά τώρα πρέπει να τα κάνει όλα αυτός. Και μου λέει "μα κι εσύ είσαι μανιακή με την καθαριότητα, δε γίνεται όλη μέρα να κάνω δουλειές". Του θύμισα το σπίτι του αδελφού του, που πήγε και φρίκαρε, και μου λέει "α, δεν είναι το ίδιο, αυτό ήταν πολύ τραβηγμένη περίπτωση". Δηλαδή, φαντάζομαι πώς είναι το σπίτι του αδελφού του, αν θεωρεί το δικό μας καθαρό έτσι όπως είναι! Τώρα πήγε και ψώνισε, κουβάλησε ένα σωρό πράγματα, γύρισε κουρασμένος, κι αντί να καθίσει να φάει, που πήγε τρεισήμιση, πήγε στον υπολογιστή!!!!!!!!! Είναι απίστευτο το κόλλημα που έχει... Το θέμα είναι ότι, ό,τι δουλειά είναι να κάνει, θα την κάνει, αλλά όχι όταν πρέπει. Π.χ. εδώ και μια βδομάδα υπόσχεται ότι θα σκουπίσει και θα σφουγγαρίσει όλο το σπίτι. Εγώ πλέον ούτε σκούπισμα μπορώ να κάνω, δυο δουλειές της πλάκας έκανα σήμερα και με πόνεσε η κοιλιά μου. Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι, αύριο που θα γεννηθεί ο Αντρέας με το καλό, τα περισσότερα πράγματα δε θα σηκώνουν αναβολή. Δε θα έχει "άστο για αύριο". Και φοβάμαι ότι δε θα σηκώνεται απ' τον υπολογιστή, οπότε θα έχουμε πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα...