Θέλω να γίνω μαμά

Λυδία, κανονικά είναι παράνομο να την απολύσει έτσι. Εσύ τα ξέρεις καλύτερα αυτά. Αλλά έτσι όπως έχουν καταντήσει τα πράγματα στην Ελλάδα... Εγώ μπορώ να πάρω άδεια, αλλά είναι και η φύση της δουλειάς μου τέτοια, που δεν μπορώ να δουλέψω μέχρι το τέλος. Αντίθετα, αν ήμουν σ' ένα γραφείο και να έκανα γραφική δουλειά αποκλειστικά, θα δυσκολευόμουν, βέβαια, αλλά θα τα κατάφερνα να πηγαίνω, τουλάχιστον μέχρι σήμερα υποθέτω. Πάντως οι άδειες εδώ στην Κύπρο τουλάχιστον είναι πολύ μικρές, και δεν ευνοούν και το θηλασμό. Αφού έχεις το παιδί τριών μηνών και πρέπει να επιστρέψεις πίσω στη δουλειά, πώς θα θηλάσεις αποκλειστικά; Εμείς το πήραμε το ριλάξ, γιατί βλέπω ότι πολλά νεογέννητα το χρησιμοποιούν. Τα ξαδέλφια μου, πάντως, το είχαν λιώσει. Τώρα αν δεν το πάρουμε, πώς θα ξέρουμε αν θα το χρησιμοποιήσει; Δεν ξέρουμε και τι χαρακτήρες θα είναι τα μωρά μας, τι γούστα θα έχουν, τι αντιδράσεις... Βανεσσάκι, δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Με το πορτ μπεμπέ μπορείς να κουνάς το μωρό, αλλά είναι πιο πολύ σαν κρεβατάκι, ενώ το ριλάξ είναι κάτι σαν κρεβατοκαρεκλάκι και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πολύ περισσότερο καιρό.

Εγώ δε νιώθω ιδιαίτερα το βάρος της κοιλιάς. Αλλά αν πήγαινα σχολείο, θα έπρεπε να κουβαλάω τσάντα με βιβλία, να κάνω μάθημα όρθια (δεν μπορώ να καταλάβω πώς κάποιοι κάνουν μάθημα καθισμένοι στην έδρα για 40 λεπτά), να τσακώνομαι με το κάθε κωλόπαιδο, και να έχω και μία ώρα δρόμο πήγαινε-έλα... Δεν τους είπε κανείς ότι αυτό ΔΕ γίνεται; Ελάχιστες το αντέχουν αυτό, π.χ. η περσινή μαθηματικός που κάθισε μέχρι τελευταία στιγμή στο σχολείο, ενδιάμεσα έλειψε μόνο μία μέρα, επειδή είχε γιατρό, και δε διαμαρτυρήθηκε ποτέ για τίποτα. Ε, σόρι κιόλας, εγώ δεν μπορώ!!! Εύη, η πωλητρια εννοούσε έξι μήνες για το μπανάκι που είναι ενσωματωμένο στη συρταριέρα. Όντως, όταν το είδα ήταν μικροσκοπικό. Σα σκάφη για ζύμωμα, δεν άξιζε τον κόπο. Το ριλάξ νομίζω είναι το ίδιο που πήραμε κι εμείς! Χρώμα πήραμε το απαλό μωβακι, εσένα είναι το φούξια; Καλά, οι παιδίατροι ό,τι να 'ναι...

Ο Ανδρέας χτυπιέται! Εμένα σήμερα άρχιζε η άδεια, και μάλιστα, η άδεια όπως τη ζήτησα εγώ να διαμορφωθεί, αλλιώς το υπουργείο θεωρούσε ότι έπρεπε να δουλεύω μέχρι τις 7 Νοεμβρίου!!!!!!!!!!!!! Δύο εβδομάδες πριν την ΠΗΤ!!!

Κάλλη, μ' εσένα έγινα φίλη στο φέισμπουκ;

Γειά σας κοριτσάκια! Πήγα στον οφθαλμίατρο και όλα καλά. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα για φυσιολογικό τοκετό, παρ' όλο που έχω 8.5 και 7 βαθμούς μυωπία!!! Μου έβαλε κάτι σταγόνες και δεν έβλεπα τίποτα, δεν μπορούσα να διαβάσω, δεν μπορούσα να καθίσω στον υπολογιστή, με το ζόρι χάζεψα λίγη τηλεόραση περιμένοντας να καθαρίσει η όραση! Βανεσσάκι, εννοείται ότι λένε και μετά δε σου φέρνουν τίποτα. Εγώ πιστεύω ότι αυτοί που μας είπαν ότι θα μας φέρουν το χ δώρο, με το που το είπαν, μετά το ξέχασαν. Οπότε, δε με παίρνει να κάνω όπως η Αναστασία, να τους παίρνω και να τους ρωτάω αν θα μου φέρουν αυτό που είπαν. Η μία είπε για αποστείρωση και ήδη πήραμε και η άλλη για ενδοεπικοινωνία που δε θα πάρουμε αμέσως. Πάντως, το θεωρώ τεράστια γυφτιά να σου λένε "μην τυχόν και πάρεις αυτό, εγώ θα σου το φέρω" και μετά να το ξεχνάνε. Καλύτερα μη μιλήσεις καθόλου ή μετά τη γέννα πάρε ένα τηλέφωνο και ρώτα τι δεν έχουμε πάρει, Τέλος πάντων... Κι εμείς πήραμε εξτρά στρωματάκι για το πορτ μπεμπέ. Εν τω μεταξύ, πήγαμε στο μαγαζί από όπου πήραμε το σετ του καροτσιού, τους λέω ότι είχαμε πάρει αυτό και ζητάω το στρωματάκι. Μας δίνει ένα που δεν εφάρμοζε και τόσο καλά, και μας παίρνει και λεφτά, ενώ ούτε δέκα ευρώ δεν είχε, και ήδη τους έχουμε δώσει πάνω από 700 με τόσες αγορές... Το πήρε χτες η μάνα μου, το έκοψε, το έραψε, και εφαρμόζει τέλεια. Εύη, κι εγώ γέλασα πολύ με το κλύσμα!!! Ηλιάννα, η συνονόματή μου μήπως αισθάνεται παραμελημένη; Δεν είναι ανάγκη να την παραμελείς, ξέρεις πώς είναι τα παιδιά, μόνο που αισθάνεται το καινούριο μωρό στο σπίτι... Κατερινούλα, κουράγιο, σιγά σιγά θα στρώσει ο μικρός! Λυδία, απορώ πώς αντέχεις... Εγώ ούτε μέχρι τη γωνία δεν μπορώ να πάω...

Δωράκι, μην αγχώνεσαι καθόλου με το θηλασμό! Κάνεις το καλύτερο για το παιδί σου, του δίνεις το γαλατάκι σου, και φυσικά χορταίνει και μεγαλώνει!!! Αγγελική, όχι βρε, δεν έχουν μαγαζί με παιδικά οι γονείς μου. Παλιότερα είχαμε την αντιπροσωπεία των chicco, αλλά τελικά έκλεισε, γιατί έκανε χαζομάρες ο γενικός αντιπρόσωπος της Κύπρου. Οι δικοί μου (γονείς και θείοι) έχουν δύο μαγαζιά, το ένα παπούτσια και το άλλο παπούτσια και είδη για το σπίτι. Το δεύτερο το δουλεύουν οι δικοί μου, αλλά ελπίζω πολύ σύντομα να το κλείσουν, γιατί δεν έχουν πολλή δουλειά και γιατί έχουν πια γεράσει. Ο πατέρας μου είναι 76 χρονών, δεν μπορεί να συνεννοείται με τους πελάτες, και έχουν κουραστεί πάρα πολύ. Παλιότερα έφερναν και διάφορα παιδικά είδη, π.χ. αξεσουάρ, μπανάκια και τέτοια. Τώρα δε φέρνουν πολλά πράγματα, γιατί όλο λένε ότι θα το κλείσουν, τους έχουν μείνει, όμως, κάποια μπανάκια, οπότε τελικά λέω να πάρω ένα από αυτά, αν και με προβληματίζει το ότι θα έχω συνέχεια τη γκουμούτσα μες στα πόδια μου... Καλά, εννοείται ότι, αν έβαζα ζελατίνη, θα την έβαζα πάνω απ' τη θήκη, αλλά μεγάλη χαζομάρα μου φαίνεται ούτως ή άλλως! Νομίζω έχουν αποστείρωση εκεί πέρα, θα ρωτήσω για σίγουρα σε μια βδομάδα που έχω ραντεβού με το γιατρό.

Αγγελική, κι εγώ απ' το ΙΚΕΑ έλεγα να πάρω, α, μαζί τα λέγαμε αν θυμάσαι! Αλλά όταν πήγα μια βόλτα στο ΙΚΕΑ είχε κυριολεκτικά 3 συρταριέρες, και καμία από αυτές δε μας έκανε. Και ήταν και αρκετά τα λεφτά. Έτσι πήγαμε από ένα μαγαζί στη Λάρνακα, που τα φτιάχνουν αυτοί τα έπιπλα και είχαμε ξαναγοράσει από αυτούς κάποια κομμάτια. Αυτήν που πήρα από το κατάστημα επίπλων είχε νομίζω 240 ευρώ. Αλλαξιέρα δε θα πάρω, κι αν πάρω τελικά το μπανάκι απ' τους γονείς μου, κάνει 5 ευρώ, τα οποία φυσικά δε θα πληρώσω! Οπότε, σίγουρα μου βγαίνει λιγότερο. Όσο για τις αποστειρώσεις, όλα αυτά μου φαίνονται σαν αλγεβρικές εξισώσεις...

Μαρία, εμένα δε νομίζω να είναι και τόσο διακριτική! Το καλό είναι ότι δεν έχω και την πεθερά εδώ! Έτσι και την είχα, θα την αποκεφάλιζα! Όχι μόνο δεν είναι διακριτική, αλλά δεν ξέρει τίποτα, τα κάνει όλα λάθος και νομίζει ότι τα ξέρει όλα, και στη λέει κιόλας... Καγκουράκι, έτοιμη η βαλίτσα, κάτι ψιλά έμειναν. Χαχα, από τον Αύγουστο του λες ε; Κι εμείς έχουμε κάτι δουλειές εδώ και μήνες που τον περιμένουν... Ουφ, στεναχωρέθηκα σήμερα γιατί είδα ότι στον τοίχο εξωτερικά ανάμεσα στα δύο μπάνια (δηλαδή ανάμεσα στις πόρτες, όχι στον μεσότοιχο των μπάνιων) έχει κάνει υγρασία. Ελπίζω να μην είναι κάτι και να θέλει γκρέμισμα ο τοίχος...

Αγγελική, το flexibath υπάρχει στα καταστήματα Μίκι Ζορμπάς. Νομίζω πρέπει να έχει και στη Λεμεσό. Πάντως όταν πήγαμε τις προάλλες δε μου άρεσε καθόλου η εξυπηρέτηση, και μετά που φύγαμε χωρίς να πάρουμε τίποτα, δε μας χαιρέτησαν καν. Εμείς τέτοια συρταριέρα δεν πήραμε, γιατί μου φάνηκαν πανάκριβες και άχρηστες. Το μπανάκι είναι πάρα πολύ μικρό και η πωλήτρια μας είπε ότι το πολύ μέχρι έξι μηνών να το χρησιμοποιήσουμε. Όσο για την αλλαξιέρα, επίσης μου φαίνεται άχρηστη αγορά, το πολύ πολύ βάζω ένα στρωματάκι πάνω στη συρταριέρα. Εμείς πήραμε κανονική συρταριέρα, όχι με σκαλίσματα και τέτοια βέβαια, πάρα πολύ απλή, ό,τι πρέπει για παιδικό δωμάτιο, και την πήραμε από κανονικό μαγαζί επίπλων, στη μισή τιμή απ' ό,τι αν την παίρναμε από εξειδικευμένο μαγαζί. Η λίστα απ' το μαιευτήριο λέει να πάρω ένα μπιμπερό και μία πιπίλα. Επειδή είναι η κλινική του γιατρού μου, δε νομίζω να έχω επίθεση από εταιρείες! Χτες που ρώτησα τη μάνα μου, μου είπε "εννοείται να τα αποστειρώσεις απ' το σπίτι", κι όταν είπα ότι θα ξε-αποστειρωθεί μέχρι τότε, ο πατέρας μου, μου είπε να το τυλίξω με κάτι, και ο άντρας μου να το τυλίξω με ζελατίνα. Αμάν πια, όλοι τα ξέρουν όλα, δεν ξαναρωτάω τίποτα. Θα τα πλύνω και θα τα πάρω κι ας τα αποστειρώσουν αυτοί, παρ' όλο που δε θέλω να δώσουν ξένο ή πιπίλα. Ουφ, πριν λίγο είδα ότι στον εξωτερικό τοίχο ανάμεσα στα δύο μπάνια έχει κάνει υγρασία κάτω χαμηλά. Στεναχωρέθηκα πάρα πολύ, ελπίζω να μην είναι κάτι σοβαρό και να πρέπει να γκρεμίζουμε τοίχους...

Μαρία, πάλι καλά που έχεις εμπιστοσύνη στη μάνα σου. Εγώ δεν ξέρω αν θα της έχω. Εμένα πάει με το μότο "γιατί εσείς που μεγαλώσατε έτσι, τι πάθατε;". Φαντάζομαι, κάποια πράγματα για διατροφή, κ.λπ. θα τα τηρεί, αλλά γενικά δεν ξέρω πόσο τυπική θα είναι σ' αυτά που θα της λέω (και που θα μου λέει κι εμένα ο παιδίατρος). Κάνει ότι τα ξέρει όλα, κι όταν τη ρωτήσω κάτι μου απαντά "και πού θες να θυμάμαι τι κάναμε εμείς πριν τριάντα χρόνια;". Ντόινγκ!!!

Αγγελική, θες να πεις ότι υπήρχε μεγαλύτερη υπερπαραγωγή απ' αυτό το ριλάξ;;; Εγώ αυτό το είχα βρει πάρα πολύ υπερβολικό!!! Φαντάζομαι πώς θα ήταν το άλλο! Εύη, όντως, τα ονόματα των πεθερικών σου είναι τελείως άκυρα για Ελλάδα! Δεν ξέρω αν στη Σερβία είναι συνηθισμένα, αλλά αν έβγαζες έτσι κάποιο απ' τα παιδιά σου, θα υπέγραφες την καταδίκη του (και τη δική σου, αφού δε θα σου μιλούσε από μια ηλικία και μετά!). Ευτυχώς και οι δικοί μου γονείς και τα πεθερικά δεν έχουν κόλλημα με τα ονόματα. Φαντάζομαι ότι, όπως κάθε παππούς και γιαγιά, θέλουν να ακούσουν το όνομά τους, αλλά δε θα κάνουν και θέμα, όπως κάτι εξωφρενικές περιπτώσεις που διαβάζω... Να σας ρωτήσω ρε κορίτσια. Όσες πήρατε μπιμπερό και πιπίλα στο μαιευτήριο, τα αποστειρώσατε από το σπίτι; Γιατί μου φαίνεται λίγο χαζομάρα, να το αποστειρώσω σήμερα και να το βάλω στη βαλίτσα. Δε θα λερωθεί μέχρι τότε...

Γειά σας! Αλίνα, μήπως περιμένεις περίοδο και είσαι φουσκωμένη; Γράφω τα χτεσινά μου: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και ένα τοστ με τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Δύο μικρές φέτες μοσχαράκι ρόστο (στο φούρνο με σκόρδο και κρασί) + πατάτες που ψήθηκαν μαζί + σαλάτα μαρούλι. Απογευματινό: Ένα κομμάτι ΤΟΥΡΤΑ ΜΠΛΑΚ ΦΟΡΕΣΤ (τελευταία φορά!!!). Ένα ρόδι. Βραδινό: Ένα σάντουιτς με χωριάτικο ψωμί, μοσχαράκι, τυρί, μαρούλι, ρόκα + πατάτες φούρνου. Ένα ποτήρι γάλα. Αυτάαααα!!!!!!!!!!!

Μαρία, ο άντρας μου είναι χρόνιος άνεργος, και δουλεύει περιστασιακά, κυρίως σε αντικαταστάσεις. Έχει κάνει άπειρες αιτήσεις για δουλειά, αλλά τίποτα... Οπότε, πιστεύω είναι πολύ λογικό να κάνει ένα σωρό δουλειές. Όσο για τον Στέφανο, εξαρτάται από το τι έχεις στο μυαλό σου για το ταξίδι. Θέλεις να καθίσεις στο ξενοδοχείο να χαλαρώσεις, ή να κάνεις εκδρομές, να γυρίσεις, να κάνεις πεζοπορίες, κ.λπ.; Αν θέλεις να κάνεις το δεύτερο, τότε σίγουρα θα τον ταλαιπωρήσεις. Για μένα πάντως, διακοπές είναι το δεύτερο!!! Αλίνα, είμαι καρφί, είμαι καρφί, είμαι καρφί!!!

Γειά σας κορίτσια! Μαρία, είδες, βρέθηκε το σημείο σύγκλισης! Έχουμε επέτειο γάμου ίδια μέρα! Κι εμάς έκανε πολλή ζέστη, κόντρα στις προβλέψεις της Κασσάνδρας της μάνας μου που επέμενε ότι τέτοια μέρα θα γίνεται κατακλυσμός και χαλασμός και δε θα μπορούμε να βγούμε απ' το σπίτι. Κατά τα άλλα, όλη η υπόλοιπη μέρα ήταν χάλια. Αναστασία, εγώ πάλι έχω τη μάνα μου να μου λέει να ξυπνάω νωρίς για να συνηθίσω!!!!!!! Νία, κι εγώ πέρσι είχα μια μελαγχολία άλλο πράγμα τα Χριστούγεννα. Θυμήθηκα την αποβολή, κ.λπ., ενώ δε με είχε επηρεάσει ιδιαίτερα. Πρέπει να ήταν το κλίμα των ημερών μάλλον... Στολίσαμε πάντως ένα δέντρο, έφτιαξα και μελομακάρονα και ήταν πολύ ωραία. Αλλά η αγαπημένη μου γιορτή είναι το Πάσχα. Από παιδί προτιμούσα το Πάσχα και όχι τα Χριστούγεννα, παρ' όλο που έχω πάρα πολύ ωραίες αναμνήσεις από τα Χριστούγεννα, τις φιλανθρωπικές αγορές με δικές μας κατασκευές και τα κάλαντα με το κατηχητικό, τα κουλουράκια και τα διάφορα άλλα χριστουγεννιάτικα που έφτιαχνε η μάνα μου, το στόλισμα, κ.λπ. Αλλά το Πάσχα δεν το αλλάζω με τίποτα! Δώρα, ευτυχώς εμένα η αποχή από τη σοκολάτα δε θα με πειράξει καθόλου. Με τον καφέ θα έχω ένα θέμα όμως... Τι εμβόλιο θα κάνετε; Εγώ γενικά είμαι κατά των άσκοπων εμβολίων, π.χ. οι γονείς μου κάθε χρόνο κάνουν εμβόλιο/α για τη γρίππη και κάθε χρόνο είναι συνέχεια άρρωστοι, μέχρι και στο νοσοκομείο καταλήγουν κάποιες φορές, ενώ ο άντρας μου κι εγώ δεν έχουμε κάνει ποτέ και δεν αρρωσταίνουμε ποτέ! Πριν λίγο έβαλα τα μπουλουκάκια στο ένα ράφι της βιβλιοθήκης και είναι πάρα πολύ ωραία! Είναι σαν αποικία από μπουλουκάκια!!! Σας φιλώ όλες!

Αλίνα, για αρχή ξέχνα τις τηγανιτές πατάτες! Συνήθως αργώ να κοιμηθώ, αλλά επίσης αργώ και να ξυπνήσω, οπότε δε μου λείπει ύπνος! Μη λες "επόμενες βδομάδες". Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα!!!

Έτσι, έτσι ακριβώς! Καληνύχτα! Ωχ! Μία πήγε; Άντε, ώρα για ύπνο!

Μόλλυ, βλέπω ο άντρας σου είναι σαν το δικό μου και εκατομμύρια άλλους άντρες! Το μότο τους είναι: "σε λίγο-αργότερα-το βράδι-αύριο-θα δούμε"... Είσαι πολύ αισιόδοξη πάντως που πιστεύεις πραγματικά ότι αύριο θα έχετε όλα τα χαλιά στρωμένα!!! Ναι, Γεράσιμο λένε τον άντρα μου και γιορτάζει 20 Οκτωβρίου. Συμφωνώ για τις εξαρτήσεις και τα παιδιά. Παρ' όλο που κι εμένα μ' αρέσει να τρώω στην τηλεόραση, εντούτοις, συμφωνήσαμε ότι με το παιδί θα τρώμε πάντα στο τραπέζι ως οικογένεια. Το καλοκαίρι είχα πάει σε μια φίλη μου και κυνηγούσε την τεσσεράμιση ετών κόρη της για να φάει και μου λέει "μη νομίζεις, δεν είναι πάντα έτσι. Το μεσημέρι της έβαλα φαγητό στο τραπεζάκι της μπροστά στην τηλεόραση και το έφαγε μια χαρά μόνη της". Κι αυτό το έλεγε για καλό! Αλίνα, καταπληκτική η σύνδεση Δημήτρη-σκύλου!!! Ανθή, κι εγώ μπορεί να του πάρω νερό ή φρούτο (συνήθως φρούτο, γιατί από μόνος του δεν τρώει...), αλλά όχι επειδή είναι το καθήκον μου. Αν μου ζητήσει μια φορά θα του πάρω, αλλά θα του ζητήσω κι εγώ και πάει λέγοντας. Όπως εσάς δηλαδή. Όσο για τα ψώνια, το έχω ξαναπεί, τα μισώωωωωωωωωωωωωωωωωω..........!!!!!!!!!!!!!!!! Πιστεύω ότι είμαι το πλέον κατάλληλο άτομο να διδάξει για τα αρνητικά του υπερκαταναλωτισμού, γιατί όλα αυτά τα πιστεύω μέχρι τελευταίας ρανίδας αίματος!

Χαχα, κι εμένα, παρ' όλο που θεωρώ ότι προβάλλει την κοσμική πλευρά των Χριστουγέννων και διαγράφει πλήρως την εκκλησιαστική.

Εγώ πάλι, τα Χριστούγεννα γίνομαι ο Grinch of Christmas!!!

Νάσια, εγώ τον Άη Βασίλη τον μισώ, τον απεχθάνομαι, τον σιχαίνομαι!!! Ούτε να τον βλέπω δε θέλω... Επίσης, εκνευρίζομαι που όλοι στολίζουν πάρα πολύ νωρίς και που ο Δήμος ήδη έχει αρχίσει να στολίζει τους δρόμους. Κι εγώ ονειρεύομαι να λέω στα παιδιά μου την ιστορία της γέννησης! Κι εμένα μου την έλεγε ο πατέρας μου το βράδι για να κοιμηθώ! Ηλιάννα, εκεί που σταματά η λογική, αρχίζουν οι πεθερές!

Λένα, αυτό είναι στα σημεία που μου αρέσουν. Αυτά που δεν αντέχω είναι ο παροξυσμός με τα δώρα και κυρίως, η παράνοια με τον Άη Βασίλη. Αφού αν προσέξεις, στις περισσότερες αμερικάνικες "χριστουγεννιάτικες" ταινίες, πρωταγωνιστής των Χριστουγέννων είναι ο Santa, και δε γίνεται καμία απολύτως αναφορά σε γέννηση Χριστού, κ.λπ!!!

Νάσια, πίστεψέ με, εγώ το σκυλλομετάνιωσα που παντρεύτηκα τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων. Γενικά τα Χριστούγεννα δε μου αρέσουν και πολύ σα γιορτή. Μου αρέσουν τα παραδοσιακά Χριστούγεννα, με τα κάλαντα, την πρωινή λειτουργία, τα μελομακάρονα, κ.λπ. και όχι τα ξευτιλισμένα και εκφυλισμένα δυτικοποιημένα εμπορικά Χριστούγεννα που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς τα πρώτα έχουν σχεδόν οριστικά εκλείψει... Αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Κάναμε το γάμο τέτοια μέρα, επειδή είναι γιορτές και θα δίναμε την ευκαιρία στους συγγενείς του άντρα μου να έρθουν από την Πάτρα χωρίς να χρειαστεί να παρατήσουν τις δουλειές τους. Αποτέλεσμα: ήρθαν μόνο οι γονείς, η γιαγιά και τα αδέλφια του. Αλλά ούτε και από τους δικούς μας καλεσμένους ήρθαν πολλοί (για τα κυπριακά δεδομένα, γιατί για τα ελληνικά γινόταν πανζουρλισμός!), γιατί τέτοιες μέρες ο κόσμος πηγαίνει σε οικογενειακές συγκεντρώσεις και δεν τρέχει σε γάμους. Επιπλέον, πέρασα χάλια, οπότε εκείνη η μέρα για μένα είναι μια μέρα με απαίσιες μνήμες. Για φαντάσου να είχα παντρευτεί Χριστούγεννα. Δε θα ήθελα να ακούω γι' αυτήν τη γιορτή! Α, ακούστε άλλο που μου είχε πει η πεθερά! Όταν είχε αρχίσει η εγγονή της να τρώει στερεές, της δίνανε διάφορα, μεταξύ άλλων και ψωμί. Σε κάποια φάση, της κόβω εγώ ένα κομματάκι και της το δίνω. Με βλέπει η πεθερά και βάζει τις φωνές "τι κάνεις εκείιιιιιι;;;;;; Δίνεις σε μωρό παιδί τόσο μικρό κομμάτιιιιιιιιι;;;;;;; Να πνιγεί;;;;;;;;;; Της δίνεις μεγάλο κομμάτι να κρατάει και να κόβει". Εγώ, ασχετότατη, σκέφτηκα πόσα πράγματα δεν ξέρω για τα παιδιά... Μετά που το ξανασκέφτηκα συνειδητοποίησα ότι το ίδιο μέγεθος με το κομματάκι που της έδωσα εγώ, θα είχε και το κομματάκι που θα έκοβε με τα δόντια της. Οπότε, οι πιθανότητες να πνιγεί ήταν οι ίδιες... Απορώ με τέτοιο μυαλό πώς μεγάλωσε τρία παιδιά, και το ένα βγήκε και σχεδόν νορμάλ κιόλας!

Καλά, εγώ θυμάμαι τη νονά μου να δίνει στα παιδιά της τέτοιες τροφές σε βαζάκι (δεν ξέρω αν έδινε συστηματικά ή αν έτυχε να δώσει κάποιες φορές), και όπως άδειαζε την τροφή στο πιατάκι, η ίδια αναγούλιαζε!!!! Ελπίζω να τα καταφέρω να τηρήσω αυτά που πιστεύω τώρα, και για τη διατροφή και γενικώς, αν και, πολλές φορές φοβάμαι ότι θα γίνομαι καταπιεστική... Πριν πάντως πήγα και είπα στον άντρα μου ότι θα είναι καλό να αποφασίζω εγώ κι αυτός να εκτελεί απλά τις εντολές μου κι αυτός μου λέει "γύρνα... να η πόρτα... πας ευθεία, μετά αριστερά και φεύγεις".

Χε χε, Λένα, κι εγώ σήμερα που μιλούσα με τον άντρα μου, του έλεγα ότι είναι καλύτερο να μη δίνουμε κρέμες και μου λέει "καλά, φρουτόκρεμα δε θα δώσουμε;". Του εξηγώ ότι άλλο η μπισκοτόκρεμα (που κι αυτός τελικά δεν ήθελε να δίνουμε) και άλλο η φρουτόκρεμα, που είναι πολτοποιημένο φρέσκο φρούτο και όχι φρούτο σε βαζάκι και μου λέει κι αυτός "μα αφού είναι ελεγμένα"!!!!!! Μα πλύση εγκεφάλου τους κάνουν; Τι λέω, ΝΑΙ, φυσικά και τους κάνουν πλύση εγκεφάλου. Και το καλοκαίρι που είχα βγει με τις φίλες μου που ανέφερα πιο πριν, μιλούσα με τη μία, που είναι και πολύ της υγιεινής διατροφής και δε δίνει χαζομάρες στα παιδιά της, και μου έλεγε ότι το φρούτο σε βαζάκι βολεύει όταν είσαι εκτός σπιτιού. Της λέω "καλά, δεν μπορείς να φέρεις τη φρουτόκρεμα από φρέσκο φρούτο σε ταπεράκι απ' το σπίτι;". Και μου λέει "ε, ναι σίγουρα, κι αυτό γίνεται". Ποιο είναι το πιο λογικό δηλαδή;;; Εγώ που πηγαίνω στο σχολείο, θα αγοράσω φρούτο σε κονσέρβα ή σε βαζάκι ή σε ειδική συσκευασία, ή θα πάρω ένα φρούτο απ' το σπίτι μου; Εννοείται το δεύτερο. Γιατί στο παιδί μου να δώσω την κονσέρβα; Δεν το καταλαβαίνω... Νάσια, συμφωνώ, μόνο σε ειδική και εξαιρετική περίπτωση δίνεις κονσέρβα. Καλά, κι εμένα τα πεθερικά με τα εγγόνια τους, ό,τι να ΄ναι κάνουν. Στη μεγάλη εγγονή, που ουσιαστικά μεγαλώνει στο σπίτι τους δίνουν ό,τι να 'ναι, όποτε να 'ναι. Π.χ. μπορεί να δώσουν μία παρά τέταρτο το μεσημέρι σοκολάτα ή γιαουρτάκι, και μετά να τη φωνάξουν μία και τέταρτο για φαγητό! Και σε κάποια φάση που ετοιμαζόμασταν να φάμε, είχε κόψει η πεθερά ντοματοσαλάτα και πήγε ο άντρας μου να βάλει λάδι, κ.λπ., και ρίχνει και λίγη ρίγανη. Ε, έπαθε η πεθερά κρίση, γιατί λέει, "δεν κάνει" να δώσεις σε μικρό παιδί (πέντε ετών!) ρίγανη!!!!! Αλλά να δίνεις σοκολάτες, κρουασάν, γιαουρτάκια με εκατό κιλά ζάχαρη κι ένα σωρό άλλες βλακείες, κάνει! Το κατάλαβα ότι εννοούσες επέτειο γνωριμίας. Χριστουγεννιάτικα ποιος θα έκανε γάμο;

Πω πω, Λένα, κρίμα με το άσθμα του μικρού... Μακάρι να του περάσει σύντομα η κρίση να μην ταλαιπωρείται... Δεν το συζητάμε για τις κρέμες... Να μην πούμε για τα φαγητά σε βαζάκι. Απορώ με τι μυαλό πάνε και τα παίρνουν και τα δίνουν στα παιδιά τους... Μια φορά είχα πάει με κάτι φίλες μου με παιδιά σε ένα μαγαζί, και η κόρη της μιας κοπέλας είχε παραγγείλει μακαρόνια με κιμά. Ο γιός της που ήταν περίπου ενός έτους ήθελε κι αυτός απ' τα μακαρόνια, και του δίνανε, και λέει η μάνα του ότι του αρέσουν τα κανονικά φαγητά, όχι τα φαγητά σε βαζάκι. Έλα βρε, σοβαρά; Γιατί άραγε; Δεν μπορώ να φανταστώ το λόγο... Νάσια, εμείς επέτειο γάμου έχουμε τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, αλλά προτιμώ να μην το θυμάμαι...