Θέλω να γίνω μαμά

Καλά, ακόοοοοοομα κάνεις αντιπηκτικές, χωρίς να ξέρεις αν έχεις θρομβοφιλία;;; Εδώ εγώ που έχω θρομβοφιλία με τη βούλα, και τις σταμάτησα 17η εβδομάδα νομίζω. Τις έκανα παράλληλα με ασπιρίνη. Όταν ήταν να τις σταματήσω, για μια βδομάδα έκανα ενέσεις κάθε δεύτερη μέρα αντί κάθε μέρα, και μετά τις σταμάτησα τελείως, και την ασπιρίνη τη συνέχισα για μία εβδομάδα ακόμα, πάλι κάθε δεύτερη μέρα, και μετά τη σταμάτησα κι αυτή. Τώρα θα ξανακάνω προς το τέλος, φαντάζομαι θα μου πει ο γιατρός τη Δευτέρα που θα πάω.

Εγώ δε θα κάνω. Αν γίνει καισαρική, θα εξαρτηθεί από τον αναισθησιολόγο, αν θα κάνουμε ραχιαία αναισθησία ή ολική, επειδή θα κάνω και αντιπηκτικές ενέσεις...

Εγώ θα πάρω τις τέσσερις νυχτικιές και τη ρόμπα. Αν χρειαστώ κάτι άλλο, θα μου φέρει ο άντρας μου! Πόσα βρακιά θα πάρεις; Εγώ πήρα δέκα κι έχω κι ένα μεγάλο στο σπίτι, έντεκα. Νομίζω θα είμαι οκ! Μην αγχώνεσαι βρε, θα βρεις δύναμη! Ούτε η πρώτη είσαι, ούτε η τελευταία! Θα κάνεις επισκληρίδιο;

Έλα βρε, σιγά! Πήγαινε πάρε ακόμα μία νυχτικιά. Εμένα τις τρεις (τις δύο θειτσέ και τη μία κάπως πιο μοντέρνα) μου τις έδωσε η μάνα μου, που τις είχε αχρησιμοποίητες με τις ετικέτες ακόμα. Κι εγώ γι' αυτό το λόγο θα πάρω μόνο νυχτικιές.

Αχαχαχαχαχαχα, Αλίνα, με πέθανες με τις καινούριες ομοιότητες!!! Δεν είναι αρνητικά αυτά που γράφεις, βρε, άσε που το ότι, π.χ. βρωμάνε τα κακάκια τους δεν είναι θέμα διαπαιδαγώγησης. Χι χι, Γούφη λες το σκύλο; Εγώ Γούφη λέω τον άντρα μου! Κι αυτός με λέει Γούφα (ανάμεσα σε όλα τ' άλλα που αποκαλούμε ο ένας τον άλλο). Κι εμείς σήμερα είχαμε πολλές εξωτερικές δουλειές, κι ακόμα να συνέλθω... Κι εμείς φάγαμε σήμερα ψευδοτηγανιτές πατάτες...

Χριστίνα, καλά να περάσετε στο εξοχικό!!! Λένα και Αναστασία, απλά αφορμές βρίσκω για να αγχώνομαι... Αναστασία, πολύ γέλασα με τον πασατέμπο!!! Βανεσσάκι, τι αγχώνεσαι τόσο πολύ βρε; Υπάρχει κάποιο πρόβλημα ή απλά φρικάρεις όπως εγώ; Μια χαρά θα τα καταφέρουμε όλες (λέμε τώρα...)... Εγώ έχω δύο νυχτικιές μοντέρνες (κάπως παιδικές) και δύο θειακουλέ. Όσο για τη ρόμπα, είναι πολύ αστεία!!! Καθόλου θειτσέ! Μαρία, δεν υπάρχει λόγος να κλειστείς μέσα για σαράντα μέρες. Πάρε το παιδί σου και βγείτε βόλτες!!! Να χαρεί τον ήλιο, και θα δεις, ούτε βιταμίνη D θα χρειάζεται, ούτε τίποτα. Θα την πάρει απ' τον ήλιο! Δώρα, τη δουλειά την έκανε αλλά μισή. Σήμερα υποσχέθηκε ότι θα κάνει όοοοοοοοοολες τις δουλειές, αλλά εκατό φορές μου το έχει υποσχεθεί και μετά κολλάει στον υπολογιστή...

Κατερίνα, ό,τι θέλει ας κάνει, φτάνει να το αποφασίσει μόνος του. Πιστεύω ότι αυτό που είπε, να κάνει, δηλαδή, αυτό που θα αισθάνεται εκείνη την ώρα, είναι το καλύτερο. Καλό οδοντίατρο! Εγώ θυμάμαι, όταν ήμουν έξι χρονών, είχα πέσει κάτω και είχε σπάσει ελάχιστα ένας από τους πάνω κοπτήρες. Με πήγε η μάνα μου σε έναν οδοντίατρο, ο οποίος είχε μούσι και ήταν πολύ άγριος. Όπως κάθισα στην πολυθρόνα, έσκυβε αυτός από πάνω μου, κι εγώ γλιστρούσα και του έφευγα από κάτω!!! Τελικά το δόντι το αφήσαμε έτσι και επειδή μεγάλωσα, το σπάσιμο δε φαίνεται σχεδόν καθόλου. Αυτή η ιστορία πάει και στην Κάλη, που έχουν κι αυτοί οδοντίατρο! Μαρία, ιδανικός ο άντρας σου! Εμένα με τα ρούχα δεν το έχει καθόλου! Πάντως, προχτές τακτοποίησε το συρτάρι με τα σώβρακα και τα φανελάκια του και έγινε άψογο! Το δικό μου συρτάρι με τα εσώρουχα είχε τα μαύρα του τα χάλια, κι έτσι ντράπηκα και τα τακτοποίησα κι εγώ, μη λέει! Αθανασία, το υποψιάστηκα ότι έκανες δουλειές! Αμάν πια αυτές οι δουλειές... Εγώ έχω πελαγώσει εδώ μέσα, αφού δεν μπορώ να κάνω απολύτως τίποτα. Σκέφτηκα να φέρνω γυναίκα 1-2 φορές το μήνα, αλλά δε δικαιολογείται ο άντρας μου να μη δουλεύει και να πληρώνουμε γυναίκα να κάνει τις δουλειές. Πάντως σίγουρα θα φέρω γυναίκα τις μέρες που θα είμαι στην κλινική! Πού θα πάτε διακοπές;

Σούλα, εγώ σε καλωσόρισα; Δε σε καλωσόρισα! Σε καλωσορίζω τώρα!!! Βλέπω, βιογραφικό με όλες τις λεπτομέρειες! Όταν λες ότι δούλευες "σε σπίτια" τι ακριβώς εννοείς; :P Σ' ευχαριστώ για τις ευχές! Τελικά δε νομίζω να μπει, τέτοιος φοβητσιάρης που είναι! Το παρατσούκλι εδώ και καιρό θέλω να το αλλάξω, αλλά δυστυχώς τα παρατσούκλια είναι τα μόνα που δεν αλλάζουν πλέον...

Χριστίνα, αυτό σκεφτόμουν κι εγώ σήμερα, να γεννήσω να ξεαγχωθώ, αλλά τότε είναι που θα αγχώνομαι σαν τρελλή!

Αγγελική, μη φανταστείς ότι έχω χάσει και τον ύπνο μου! Απλά μου έρχεται στο μυαλό πού και πού. Πάντως, ο γιατρός δε με έχει αγχώσει, αντίθετα με ό,τι συνηθίζει! Μαρία, γιατί δεν πηγαίνετε βολτίτσα; Κάνει πολύ κρύο;

Ελπίζω να βρει και θα ρωτήσει... Γιατί από φίλους που έχει στην Ελλάδα, κανείς δεν έχει παιδί, ούτε και είναι παντρεμένος, ενώ εδώ, οι περισσότεροι έχουν παιδιά, αλλά είναι ό,τι να 'ναι, από αυτούς που τους παίρνεις τηλέφωνο, δεν το σηκώνουν και μετά από δυο μήνες σε παίρνουν και σου λένε "μα πού χάθηκες και δεν παίρνεις ένα τηλέφωνο;"... Καλά, περίμενες πραγματικά ότι θα ανέβαζε το καρότσι;

Βανεσσάκι, απαπαπαπα.... Τι ηλίθια η καθηγήτρια... Ξέρω πολλούς τέτοιους... Αν μπορείς κάνε αναβολή, γιατί θα δυσκολευτείς τώρα με την πτυχιακή. Εγώ αγχώνομαι με την αντιβίωση που πρέπει να μπει. Σκέφτομαι ότι μπορεί να μην προλάβουμε, ότι μπορεί να σπάσουν τα νερά, να μην το καταλάβω και να εισχωρήσει ο στρεπτόκοκκος στο σάκο, σκέφτομαι χίλια δυο...

Καγκουράκι, κι εμένα ήθελε να μπει, μετά τον επηρέασε η έξυπνη η μάνα του... Είχαμε ρωτήσει, μάλιστα, τη νοσοκόμα και είπε ότι, αν θέλει, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να μπει. Τώρα λέει στις ωδίνες θα είναι, στις εξωθήσεις δεν ξέρει... Θα του πω να ρωτήσει φίλους του που μπήκαν. Λέει θα ρωτήσει τα αδέλφια του, οπότε, όπως καταλαβαίνεις, σωθήκαμε... Κατ' αρχήν και οι δύο γυναίκες του δεύτερου αδελφού έκαναν καισαρική, οπότε αποκλείεται να μπήκε μέσα, όσο για τον μικρό αδελφό, σιγά μην μπήκε... Ξέχασα να πω για τις κρεμάστρες! Κι εγώ τις θέλω να είναι γυρισμένες στην ίδια μεριά!!! Μάλιστα, έχω τα ρούχα στη ντουλάπα τα έχω με σειρά: μπλούζες που κρέμονται και πουκάμισα, παντελόνια, φούστες, φορέματα. Είναι πιο εύκολο έτσι να τα βρίσκω. Ο άντρας μου τα δικά του τα έχει όπως να 'ναι. Και με τα βιβλία μου έχω ένα θέμα, τα έχω κατά κατηγορίες αλφαβητικά. Π.χ. Δογματική θεολογία, βιβλική θεολογία, ιστορία της τέχνης, φιλοσοφία. Όχι "θεολογία" γενικώς! Κατά τα άλλα, δε με πειράζει αν είναι οι παντόφλες μου στραβά και πάνω στον καναπέ έχει μια στοίβα εφημερίδες και διαφημιστικά! Επίσης ξέχασα να σας πω για τη Νάσια! Γέννησε χτες βράδι κατά τις δέκα και μισή, έναν κορίτσαρο 3800 (και κάτι)!!!

Ουφ, πέθανα σήμερα ρε κορίτσια... Κάναμε 800 εξωτερικές δουλειές. Πήγαμε ταχυδρομείο και πήρα το δέμα με τα αδιάβροχα βρακάκια που θα βάζω πάνω από τις υφασμάτινες πάνες, πήγαμε στο μαγαζί με τις κουρτίνες από όπου είχαμε παραγγείλει πριν δύο μήνες το ύφασμα για την κουρτίνα του υπνοδωματίου μας και το πήραμε επιτέλους, παραγγείλαμε και ένα χαλάκι για το παιδικό, πήγαμε σε ένα σούπερ μάρκετ και πήρα βρακιά για το μαιευτήριο, ένα σετ πετσετούλες για τον Ανδρέα και κάτι άλλα ψιλά. Τι κούραση κι αυτή... Ανθή, όποτε θέλεις είμαι στη διάθεσή σου! Θα κάνω τους μαθητές σου να σιχαθούν τα ψώνια! Τα μισώ, τα σιχαίνομαι, τα απεχθάνομαι... Μαρία, άσε η πεθερά ανοίγει το στόμα της και πετάει κάτι βόμβες... Όλο βλακείες λέει, ένα σωστό πράγμα ούτε έχει πει, ούτε έχει κάνει ποτέ της. Καλά, υπερβάλλω λίγο, αλλά δεν μπορώ να λέει βλακείες και να τον επηρεάζει. Συνήθως αυτός δεν επηρεάζεται, σ' αυτό βρήκε να την ακούσει. Σήμερα ξαναμιλήσαμε για τη γέννα, και του είπα ότι, αν πιστεύει ότι δε θα αντέξει, να μην μπει, αλλά να το αποφασίσει μόνος του, όχι να επηρεαστεί από τη μάνα του. Είπε ότι το σκέφτεται, και ό,τι του κάτσει εκείνη την ώρα... Πάντως, στο δωμάτιο ωδινών θα είναι λέει... Για να δούμε... Όσο για τον υπολογιστή, ένα σου λέω: είσαι τυχερήηηηηηηηηηηηηη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Γειά σας κορίτσια! Εμείς πήγαμε για διάφορες δουλειές σήμερα. Πήγαμε ταχυδρομείο και πήρα το δέμα με τα ειδικά βρακάκια που θα βάζουμε πάνω απ' τις υφασμάτινες πάνες, πήγαμε στο μαγαζί με τις κουρτίνες και πήραμε το ύφασμα για την κουρτίνα του δωματίου μας που είχαμε παραγγείλει πριν δύο μήνες (!!!), παραγγείλαμε χαλάκι για το παιδικό, πήγαμε σε ένα σούπερ μάρκετ και πήρα βρακιά για το μαιευτήριο, πήρα ένα σετάκι πετσετούλες για τον Ανδρέα, και πήρε κι ο άντρας μου μια τσάντα για να βάζει μέσα τη σκακιέρα λέει... Πέθανα, και τώρα περιμένω να γίνει το φαγητό: χάμπουργκερ με τηγανιτές πατάτες φούρνου! Σας διάβασα πριν φύγουμε, αλλά δε θυμάμαι και πολλά πράγματα. Α! Το πρώτο και καλύτερο!!!! Νάσια, να σας ζήσει και να τη χαίρεστε!!! Καλή λοχεία να έχεις!!!! Πόσο βγήκε το μωρό;;; Πόσο;;;; Καλέ, αυτό δεν είναι μωρό, είναι γυναικάρα!!! Λένα, μακάρι να του περάσει του μικρού τελείως η κρίση άσθματος και να μην ταλαιπωρείστε άλλο κι εσείς κι αυτός. Τα ριλάξ που βάλατε πολύ ωραία κορίτσια! Σήμερα ξαναμιλήσαμε για τη γέννα, και του είπα αν πιστεύει ότι δε θα το αντέξει να μην μπει, αλλά να το αποφασίσει μόνος του, όχι να του πει η μάνα του τι θα κάνει. Είπε ότι δεν ξέρει αν θα αντέξει, (είναι και λιγόψυχος), και λέει θα το αποφασίσει εκείνη την ώρα. Πάντως, στην αίθουσα ωδινών θα είναι, εννοείται. Αν τελικά γίνει καισαρική για κάποιο λόγο, ούτε κι εγώ θα θέλω να είναι μέσα, γιατί, αντί να ασχολούνται μαζί μου, θα τρέχουν με κουταλάκια για να τον μαζεύουν! Πεινάαααααωωωωωωωωωωω!!!!!!!!!!!

Γειά σας! Αλίνα, είμαι το καρφί της παρέας!!! Ρε συ Αναστασία, πολλά έφαγες! Είσαι σίγουρη ότι αυτό είναι μενού διαβητικού; Κατερίνα, τελείωσε η ΤΟΥΡΤΑ ΜΠΛΑΚ ΦΟΡΕΣΤ. Δε θα την ξαναδιαβάσετε στα ποστ μου. Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και ένα τοστ με τυρί. Δεκατιανό: Δύο πατάτες φούρνου (δηλαδή δύο μισές πατάτες). Μεσημεριανό: Ένα πιάτο τραχανάς με κομματάκια από βραστό κοτόπουλο + σαλάτα βραστή (1 καρότο-μισό κρεμμύδι). Απογευματινό: Δύο μπισκότα σοκολάτας γεμιστά (χάλια ήταν, τι ήθελα και τα έφαγα. Ένα μικρό μπολ τραχανάς. Βραδινό: Ένα σάντουιτς με χωριάτικο ψωμί, μοσχαράκι, τυρί, μαρούλι, ρόκα + μερικές πατάτες φούρνου. Μια κούπα γάλα με λίγο μέλι.

Καλά, η πεθερά ανοίγει το στόμα της και πετάει βατράχια. Ό,τι να ' ναι αυτή η γυναίκα. Κι αυτός ο ηλίθιος κάθεται και την ακούει. Σπάνια, δηλαδή, αλλά την ακούει. Αλλά απ' το να τον μαζεύουν απ' τα πατώματα, ας μην μπει καλύτερα. Γιατί είναι κάπως λιχόψυχος, εδώ του έλεγα ότι μετά τη γέννα ο γιατρός ράβει τη γυναίκα από κάτω, κι έπαθε κρίση "σταμάτα" και "σταμάτα". Οπότε, δεν τον βλέπω να βγαίνει αλώβητος από μια τέτοια εμπειρία!

Απαπαπαπα, Αλίνα, μέχρι τη μέση;;; Απαπαπαπα! Εγώ τα έχω κόψει σε πάρα πολλά στιλ. Δεν τα έχω βάψει ποτέ στη ζωή μου, ούτε καν ανταύγειες, αλλά από κουρέματα έχω κάνει ένα σωρό. Μακριά, πολύ μακριά, μύτες, καρέ, αγορίστικο. Τώρα τα έχω κάπως περίεργα, μυτοκαροαφάνα, και τα κάνω με αφρό, αλλιώς είναι χάλια. Ούτε σγουρά ούτε ίσια. Χαχα, βλέπω ο κατάλογος ομοιοτήτων Δημητράκη-σκύλου μεγαλώνει!!! Όσο για τον υπολογιστή, τι να πω; Εμένα κάθεται στον μεγάλο υπολογιστή στο γραφείο, και μου αφήνει το λάπτοπ στο σαλόνι... Οπότε, δεν υπάρχει περίπτωση να κάθεται λιγότερο. Άσε που είχα φτιάξει με τόσο μεράκι το γραφείο για να δουλεύω εκεί πέρα και έχει κάνει κατοχή. Αφού πριν λίγο καιρό μου είχαν ζητήσει να γράψω ένα κεφάλαιο για ένα συλλογικό τόμο, και κάθισα κι έγραψα 26 σελίδες επιστημονική μελέτη στο τραπεζάκι του καθιστικού... Τώρα μου έβγαλε στη φόρα και το καινούριο: δε θέλει να μπει λέει στη γέννα, γιατί πρέπει να υπάρχει μια τάξη σ' αυτά τα πράγματα, πρώτα πρέπει το παιδί να έχει επαφή με τη μητέρα και μετά με όλους τους άλλους. Μετά μου επανέλαβε ότι πρέπει να υπάρχει τάξη και δε γίνεται να μπει όλη η γειτονιά μέσα στο μαιευτήριο. Μετά μου είπε ότι δεν ξέρει πώς θα αντιδράσει και το σκέφτεται. Κι επειδή όλες αυτές οι αρλούμπες που μου ανέπτυσσε μου θύμιζαν πάρα πολύ έντονα κάποια... χμ... γνωστή μου... τον ρώτησα αν τον έχει επηρεάσει η μάνα του (ήμουν σίγουρη) και μου είπε τελικά ότι πριν καιρό τον ρώτησε η μάνα του αν σκοπεύει να μπει στη γέννα, της είπε ότι το σκέφτεται, και του είπε "δε θα σου το σύστηνα, γιατί πολλοί άντρες μπήκανε και μετά τη σιχαθήκανε τη γυναίκα τους". Έλεος, αυτήν τι τη νοιάζει και ανακατεύεται; Θα εκραγώωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πιστεύω ότι δε θα αντέξει και θα τον μαζεύουν με το κουταλάκι! Κι εγώ στην αρχή δεν τον ήθελα, τώρα θα ήθελα μου δώσουν το μωρό, να το κρατήσω στην αγκαλιά μου και να είναι κι αυτός από δίπλα. Άσε, άσε, ο καλύτερος τρόπος να σιχαθεί κάποιος τη γυναίκα του είναι αυτή να γίνει όπως την πεθερά μου. Δηλαδή να κάνει μπάνιο μια φορά τη βδομάδα, να μην πλένει ποτέ τα δόντια της, να τρώει με τα χέρια και να φτύνει όποτε της κατέβει και όπου της κατέβει (π.χ. στο νεροχύτη όπως πλένει τα πιάτα, μέσα στο τζάκι). Αφού εγώ τώρα τα γράφω και σιχάθηκα. Αλλά άμα του πω τέτοια πράγματα θα τσαντιστεί και δε θα μου μιλάει...

Α, τώρα την είδα τη φωτογραφία! Πολύ ωραίο και πολύ γλυκό χρώμα!

Ευτυχώς το έκανε το σκούπισμα ο άχρηστος!!! Τώρα μου έβγαλε το άλλο καινούριο: ότι δε θέλει να μπει στο μαιευτήριο, γιατί λέει, είναι θέμα τάξης, το παιδί να έχει την πρώτη επαφή με τη μάνα και μετά με τον πατέρα!!! Μετά μου είπε ότι δεν ξέρει πώς θα αντιδράσει (κοινώς: φοβάται), και μετά, επειδή τα επιχειρήματα που μου έλεγε έμοιαζαν πολύ με τη σκέψη της μάνα του, μου ομολόγησε ότι πριν καιρό τον ρώτησε η μάνα του αν θα μπει μέσα, αυτός της είπε "δεν ξέρω, μάνα" (έλεος), και αυτή η πάνσοφη γυναίκα του είπε "εγώ σου συστήνω να μην μπεις, γιατί πολλοί άντρες που μπήκαν σιχάθηκαν τη γυναίκα τους". Αααααααααααααααααααααααααααα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Λένα, άσε και με τις άδειες, άσε και με τον κολλημένο... Αποστολία, δε μου έβγαλε τη φωτογραφία...

Αχ, αχ, μην ξανακούσω τη λέξη "αύριο"... Όλα για αύριο τα αφήνει... Αυτήν την πολυθρόνα, χρυσό τον έχω κάνει να την πλύνει, ακόμα εκεί είναι... Το άσχημο είναι ότι κάθεται πάρα πολλές ώρες στον υπολογιστή. Μιλάμε για 12-13 ώρες τη μέρα... Είναι υπερβολικά πολλές... Αφού τα μάτια του είναι συνέχεια κόκκινα, και πήγε σήμερα και πήρε κολλύριο!!! Του λέω "μια καλή ιδέα θα ήταν να μην κάθεσαι τόσες ώρες στον υπολογιστή", και τσαντίστηκε!!!

Κορίτσια, τι κάνετε; Πήγα στον οφθαλμίατρο, όλα καλά, δεν υπάρχει φόβος για φυσικό τοκετό! Κάλη, αν βάλω στοίχημα για "άπειρα χρόνια", πότε θα εισπράξω τα κέρδη μου; Κατερίνα, εγώ τώρα προσπαθώ να τα μακρύνω τα μαλλιά μου, για να μπορώ να τα δένω, γιατί με το μωρό δε θα έχω και πολύ χρόνο για χτένισμα και τέτοια. Όχι ότι ξέρω να χτενίζομαι, απλά βάζω αφρό για να στέκονται, αλλιώς είμαι λες και άπλωσα μια κουρελού στο κεφάλι μου... Αλλά φαντάζομαι ούτε γι' αυτό θα έχω χρόνο, άσε που δε θέλω να γεμίζω και αφρούς και να πιάνω μετά το μωρό. Ο άντρας μου βοηθά, αλλά σκάει γάιδαρο μέχρι να ξεκουνηθεί απ' τον υπολογιστή και να βοηθήσει. Τώρα του είπα να σκουπίσει λίγο γιατί θα έρθει αύριο ο υδραυλικός να δει την υγρασία στον τοίχο και μ' έσκασε. Από τις εφτά μέχρι τις δέκα καθόταν στον υπολογιστή... Τελικά σηκώθηκε, έφαγε κι έκανε και το σκούπισμα, αλλά σκούπισε μόνο τον διάδρομο και την κουζίνα, το καθιστικό το παρέλειψε. Τέλος πάντων, κάτι είναι κι αυτό... Θα γίνουμε μισό ρεζίλι, όχι ολόκληρο!

Θα τον απολύσω, δεν μπορώ άλλο αυτό το κόλλημα... Η πλάκα είναι ότι όλη μέρα τα μάτια του είναι κόκκινα απ' τις πολλές ώρες στον υπολογιστή και πήγε σήμερα και πήρε κολλύριο, γιατί λέει μερικές φορές ερεθίζονται τα μάτια του!!! Του λέω "μια καλή ιδέα, πιο αποτελεσματική απ' το κολλύριο, θα ήταν να κάθεσαι λιγότερες ώρες στον υπολογιστή", και φώναζε... Μιλάμε κάθεται περίπου 12-13 ώρες τη μέρα, και λίγα λέω... Του λέω ότι αύριο με το μωρό δε θα μπορεί να κάθεται στον υπολογιστή και αυτός πιστεύει ότι θα βρίσκει χρόνο να κάθεται... Πώς να μην αγχώνομαι με τον άχρηστο;

Ααααααααααααααααα, γεννάει η Νάσιααααααααα!!!!!!!!! Με το καλό!!!!!!!!!!!!!!!!! Δε νομίζω ότι ήταν το παστίτσιο, μάλλον κανένα παστουρμά θα κατέβασε! :P :P Μύριαμ, κι εγώ εδώ, έχουν αρχίσει κι εμένα κάτι ψευτοπονάκια περιόδου, από συσπάσεις λίγα πράγματα, τον Αύγουστο πιο πολλές είχα και έχω την αίσθηση ότι θα μου έρθει περίοδος... Για να δούμε... Λυδία, όντως, είναι πολύ εκφοβιστική αυτή η νοοτροπία... Τι να πω, εμάς εδώ είναι κάτι μεγάλα σούπερ μάρκετ που υποχρεώνουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν τις αργίες, π.χ. 28η Οκτωβρίου, 25η Μαρτίου, Πρωτομαγιά, Θεοφάνεια... Τους δίνουν μια άλλη μέρα ρεπό, αλλά το θέμα είναι ότι δεν τους πληρώνουν διπλά, ως όφειλαν, και επίσης, τι να την κάνουν την άσχετη μέρα του ρεπό, αφού δεν μπορούν να απολαύσουν την αργία με την οικογένειά τους, να δουν το παιδί τους στην παρέλαση, να πάνε στον αγιασμό των υδάτων, να πάνε μια εκδρομή. Κι έτσι και τολμήσουν να αρνηθούν, τους διώχνουν... Όλα αυτά τα σούπερ μάρκετ κατέστρεψαν τους μικρομεσαίους (ανάμεσά τους και τους γονείς μου), και τώρα καταστρέφονται κι αυτά με τη σειρά τους από μεγαθήρια τύπου Lidl, Τζάμπο, κ.λπ. Τέλος πάντων... Εύη, μπιμπερό και πιπίλα γράφει η λίστα που μου έδωσαν από την κλινική, οπότε θα πρέπει να πάρω... Ρε κορίτσια, έλεος μ' αυτόν τον άντρα μου. Δεν τον αντέχω!!! Θα τον σκοτώσω... Πριν από τρεις ώρες επιστρέφαμε απ' τον οφθαλμίατρο και μου λέει στο αμάξι ότι πεινάει και θα φάει μόλις έρθουμε σπίτι. Μόλις φτάνουμε θυμήθηκε ότι πρέπει να πληρώσει τα κοινόχρηστα, πηγαίνει πάνω στον διαχειριστή και κάθεται περίπου ένα σαραντάλεπτο. Έρχεται σπίτι, κάθεται στον υπολογιστή. Μετά από καμιά ώρα κάνει διάλειμμα για να απλώσει τα ρούχα, και μέχρι τώρα είναι στον υπολογιστή. Αν του πω καμιά κουβέντα του στιλ "εσύ δεν είσαι που πεινούσες;" αρχίζει να φωνάζει, γιατί μάλλον κάποιο πρόβλημα υπάρχει στο ηλίθιο παιχνίδι που παίζει και μετά αρχίζει γλυκόλογα. Του είπα πριν να κάνει ένα σκουπισματάκι, γιατί αύριο θα έρθει ο υδραυλικός να δει την υγρασία στον τοίχο, κι εγώ πλέον ούτε κι αυτό δεν μπορώ, και δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνει. Ρεζίλι θα γίνουμε στον άνθρωπο, το σπίτι είναι σα σταύλος... Μήπως έχω παντρευτεί έναν παρανοϊκό;