Θέλω να γίνω μαμά

Βαρβάρα, καλά κάνεις, για να σε κράζουμε!!! Τα μακαρόνια (βιλιάκα) τι είναι;

Γειά σας! Ουφ, αυτές τις μέρες νιώθω σκασμένη απ' το φαΐ, ενώ δεν τρώω και πολύ... Είμαι συνέχεια στουμπωμένη... Για βράδι δε νομίζω να φάω τίποτα. Κι εμείς κάναμε δουλίτσες σήμερα. Βγάλαμε τα χειμερινά, δηλαδή εγώ έβγαλα τα δικά μου κι έβαλα σε σακούλες τα καλοκαιρινά μου, μια που, παρ' όλο που κάνει ζέστη δεν μπορώ πλέον να τα φορέσω, κι ο άντρας μου ξεδιάλεξε μερικά πουλόβερ και πυτζάμες κι έβαλε σε σακούλες κάτι αμάνικα φανελάκια που δεν πρόκειται να ξαναφορέσει φέτος, κι ανέβασε τις σακούλες πάνω στην ντουλάπα. Ουφ, ευτυχώς, γιατί τις είχε βάλει όλες στο δωμάτιο του Αντρέα κι ήταν σαν γύφτικο παζάρι. Έπλυνε και το μπάνιο, έβαλε πλυντήριο, το άπλωσε, πέταξε τα σκουπίδια, θα πλύνει πιάτα, μια χαρά, δεν παραπονιέμαι σήμερα!!! Αγγελική, καλά, τα σίριαλ διεξάγονται σε παράλληλο σύμπαν! Μετά, στο ίδιο σίριαλ, καθόταν η (μαμά) Παπαχαραλάμπους κι έπινε το καφεδάκι της αραχτή και η (γιαγιά) Κάρμεν Ρουγγέρη καθόταν δίπλα της και τάιζε το μωρό με το μπιμπερό! Α, και εννοείται ότι σε όλα τα σίριαλ όλοι έχουν κάτι σπιταρώνες και κάτι διαμερισματάρες, διακοσμημένες με την τελευταία λέξη της μόδας, λες και τα ανακαινίζουν κάθε χρόνο, κι ας είναι φοιτητές ή άνεργοι!

Πω πω ρε κορίτσια, εδώ ακόμα καλοκαίρι είναι... Με σεντόνι κοιμόμαστε. Σήμερα το πρωί που πήγαμε εκκλησία, στο αμάξι έλεγε 19 βαθμοί! Αλλά η αλήθεια είναι ότι δε θέλω να χειμωνιάσει, γιατί δεν έχω χειμερινά φαρδιά ρούχα. Τώρα τη βγάζω με κάτι ριχτές μπλούζες, που είναι φθινοπωρινές, όχι χειμωνιάτικες. Βρήκα κι ένα παντελόνι, το οποίο φοράω χωρίς να το κουμπώνω καθόλου, και το φοράω με τις φαρδιές, μακριές μπλούζες και δε φαίνεται τίποτα! Χτες έβαλα και το τζιν μου, μια χαρά μου πήγε!!! Εννοείται ότι δεν κούμπωνε, δεν το συζητώ αφού έχω την κοιλιά, αλλά με ενόχλησε λίγο όταν κάθισα και το έβγαλα. Μετά πονούσα, μου έκανε κάτι σαν κράμπα μάλλον... Ευτυχώς πέρασε. Αλλά αν χειμωνιάσει θα έχω πρόβλημα, και δε θέλω να πάω να ψωνίσω ρούχα για μερικές βδομάδες... Κατερίνα, θα έρχομαι στο χωριό σου για Χριστούγεννα! Αυτά είναι που μ' αρέσουν!!!

Αλίνα, μια χαρά ήσουν χτες!!!! Ναι, δεν το ξέρεις ότι τα σαββατοκύριακα εξαφανίζονται όλες; Γράφω τα δικά μου: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και ένα τοστ σε φραντζολάκι με τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ομελέτα φούρνου + σαλάτα μαρούλι-ρόκα. Απογευματινό: Ένα ρόδι. Ένα ποτήρι φυσικό χυμό μπανάνα. Βραδινό: Ένα τοστ σε χωριάτικο ψωμί και τυρί. Σαλάτα μαρούλι-ρόκα. Ένα μικρό κομμάτι κέικ. Ένα ποτήρι γάλα. Δεν μπορείτε να πείτε; Άψογη χτες, αν εξαιρέσουμε το κέικ, που από καθαρή λαιμαργία το έφαγα!

Γειά σας κοριτσάρες! Εμείς ξυπνήσαμε σήμερα και πήγαμε εκκλησία. Είπα να εκμεταλλευτούμε την ώρα που αλλάζει, και να ξυπνήσουμε στις εννιά (με την παλιά ώρα), αντί στις οκτώ!!! Αλλά φτάνουμε στην εκκλησία και προλάβαμε τα μνημόσυνα... Ένα τεταρτάκι προλάβαμε... Εννιά και πέντε τελείωσε... Είτε που μπήκαν με την παλιά ώρα, είτε που το θεωρούν τελείως φυσιολογικό να τελειώνει η εκκλησία στις εννιά. Μετά πήρα μια γλυκιά μπουγάτσα και ούτε τη μισή δεν μπόρεσα να φάω! Έσκασα! Ο Αντρέας χτυπιέται πάντως! Το μεσημέρι τρώμε οφτό κλέφτικο και πληγούρι που θα το πάρουμε από ένα μαγαζί που του το φέρνει η μάνα του εστιάτορα απ' το χωριό τους και το κάνει λουκούμι!!! Βλέπω τώρα μια σειρά που παιζόταν πριν τέσσερα-πέντε χρόνια, το "Μπαμπά μην τρέχεις"! Δεν ξέρω αν το βλέπατε, εμείς το βλέπαμε τότε και μας άρεσε. Τώρα και καλά έχει γεννηθεί το παιδί του Μουρατίδη και της Παπαχαραλάμπους και το κρατάει η μάνα της. ΦΥΣΙΚΑ, το παρουσιάζουν ως απολύτως φυσιολογικό το να τρώει το παιδί (2-3 μηνών) ξένο γάλα με το μπιμπερό και να μη θηλάζει. Τότε δεν είχα προσέξει τίποτα, αλλά τώρα το βλέπω και λέω "κοίτα πώς περνάνε κάποια πράγματα...". Αφήστε κάτι άλλα σίριαλ που παρουσιάζουν μανάδες με δυο-τρία παιδιά που είναι όλη μέρα στη βόλτα και στους καφέδες και τα παιδιά είναι απλά "κάπου...".

Μπαααα, για να καταλάβεις, τώρα κάθομαι με T-shirt, φόρμα, κάλτσες και καλοκαιρινές παντόφλες! Ο άντρας μου κάθεται με σορτσάκι και φανελάκι! Κάναμε πρόοδο!!! Πριν από ένα μήνα εγώ φορούσα σορτσάκι και φανελάκι, κι αυτός καθόταν μόνο με το σώβρακο!!! Αφού πριν από τέσσερα χρόνια είχα έρθει τέτοια εποχή, τέλος Οκτωβρίου Κύπρο από τη Θεσσαλονίκη που έμενα τότε, για κάτι εξετάσεις για μια θέση. Στη Θεσσαλονίκη δεν έκανε πολύ κρύο, έτσι έφυγα με μακρυμάνικη μπλούζα, φουλάρι, καλσόν και παλτό. Έρχομαι Κύπρο, βγαίνω απ' το αεροπλάνο, βράδι κιόλας, και με χτυπάει μια ζέστη... Ούτε γι' αστείο να βάλω το παλτό!!! Με τη λεπτή μπλούζα κι έσκαγα! Και είχα φέρει μόνο φθινοπωρινά/χειμωνιάτικα ρούχα και δεν είχα τι να φορέσω!!! Κάθε χρόνο το καλοκαίρι κρατάει όλο και πιο πολύ...

Α, εν τω μεταξύ, κι εμείς είδαμε σήμερα ένα σούπερ μάρκετ που είχε απ' έξω Χριστουγεννιάτικο δέντρο! Έλεος ρε παιδιά, είπαμε! Σε λίγο θα στολίζουμε δέντρα παράλληλα με τα μπάνια στη θάλασσα. Τι "σε λίγο" δηλαδή, που ακόμα οι τουρίστες κάνουν μπάνια! Χτες βράδι είχε λίγο κρύο κι είπα να βάλω κουβέρτα. Μετά είπα ότι είναι λίγο υπερβολικό, κι έβαλα απλά ένα δεύτερο χοντρό σεντόνι. Ε, λοιπόν, ξύπνησα κατά τις έξι το πρωί λουσμένη στον ιδρώτα και το έβγαλα το δεύτερο σεντόνι, γιατί θα έσκαγα. Ο άντρας μου το είχε πετάξει κι είχε ξεσκεπαστεί τελείως! Και σήμερα που πήγαμε για τα ψώνια, έβαλα μια πάρα πολύ λεπτή μακρυμάνικη μπλούζα, κι έσκασα!

Κι εμένα με στεναχωρούν τα κάλαντα... Εμείς πηγαίναμε με το κατηχητικό, απ' τα χαράματα (μιλάμε απ' τις έξι η ώρα το πρωί, χωρίς υπερβολή!!!), κι απορώ πραγματικά πώς και μας άνοιγαν! Κι όχι μόνο μας άνοιγαν, αλλά αυτές που μας άνοιγαν ήταν νοικοκυρές που είχαν αρχίσει από ώρα τις δουλειές του σπιτιού. Τώρα αν μου χτυπήσουν το κουδούνι στις έξι το πρωί δε νομίζω ότι θα μπω καν στον κόπο να σηκωθώ ν' ανοίξω!!! Κι εννοείται ότι τα λεφτά τα δίναμε σε φιλανθρωπίες, δεν τα κρατούσαμε εμείς. Πέρσι δεν ήρθε κανένα παιδάκι να μας πει τα κάλαντα. Στο μαγαζί των γονιών μου πηγαίνουν διάφοροι, και καμιά φορά και στο σπίτι τους, αλλά είναι πολύ θλιβερό. Τις περισσότερες φορές είναι κάποιο παιδί, συνήθως Ρωσσοποντιάκι, με σκούφο του Άη Βασίλη, λέει 2-3 στίχους και μετά περιμένει τα λεφτά, και στη γωνία είναι κάποιος, συνήθως μια γιαγιά και το περιμένει. Επιχείρηση κανονική. Όσο για τα Κυπριάκια που λένε τα κάλαντα, ούτε τα λόγια ξέρουν, ούτε τη μουσική και λένε ό,τι να 'ναι. Να μην πω για τις αισχρές αμερικάνικες "χριστουγεννιάτικες" ταινίες που "ξεχνάνε" να αναφέρουν τη γέννηση του Χριστού και ασχολούνται ΜΟΝΟ με τον "Σάντα". Αυτά δεν τα αντέχω με ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!! Κατά τα άλλα, ωραία τα Χριστούγεννα, αλλά καλύτερο το Πάσχα, γιατί είναι πολύ πιο πλούσιο σε εκκλησιαστικές ακολουθίες, έθιμα, παραδόσεις...

Γειά σου Κρίστη, καλώς όρισες στο φόρουμ και σου εύχομαι γρήγορα να έχεις μια τελειόμηνη εγκυμοσύνη! Κι εγώ είχα πέρσι το καλοκαίρι μια παλίνδρομη και είπα ότι είναι τυχαίο γεγονός. Ο γυναικολόγος μου με έστειλε σε έναν αιματολόγο για διάφορες εξετάσεις και είπαμε με τον αιματολόγο να κάνω και μια εξέταση θρομβοφιλίας έτσι να βρίσκεται! Τελικά έχω θρομβοφιλία και όχι μόνο ένα τύπο, και στο τσακ προλάβαμε το μωρό στη δεύτερη εγκυμοσύνη, κι αυτό επειδή εγώ το αμέλησα. Οπότε, κάνε τις εξετάσεις σου και μην αγχώνεσαι! Μπορεί να είναι όντως τυχαίο γεγονός, μπορεί, όμως, να υπάρχει κάτι που με μια ενεσούλα τη μέρα, όπως γίνεται στη θρομβοφιλία, να μπορεί εύκολα να ξεπεραστεί! Δεν ξέρω να σου πω για εξεταστικά κέντρα, θα σε κατατοπίσουν καλύτερα τα κορίτσια που γνωρίζουν!

Νία, μ' αρέσει που σ' αφήσαμε "Μονή". Μονή Βατοπεδίου, μονή Εσφιγμένου ποια μονή ακριβώς; :P :P Αγγελική, η πρόσκληση έλεγε ότι θα έχει έκθεση και ομιλία. Φαντάζομαι αυτοί που πήγαν είναι όλοι οι πρόσφυγες από εκείνο το χωριό + ορισμένοι άλλοι που άλλα περίμεναν (εγώ, π.χ.). Το πιο κορυφαίο ήταν η χορωδία τους, που ήταν αρκετά χάλια, είχαν βάλει μουσική playback και ο "μαέστρος" ήταν ένας τύπος σε στιλ Τζον Λένον που δε διήυθηνε σωστά, με αποτέλεσμα να μην μπορεί η χορωδία να συγχρονιστεί με τη μουσική!!! Να μην πω για την καθηγήτρια απ' την Ελλάδα που την κάλεσαν για να μιλήσει, έκανε μια άρπα κόλλα ομιλία δέκα λεπτών και φιλοξενήθηκε για το τριήμερο στην Κύπρο!!!

Γειά σας κοριτσάκια! Εγώ πήγα πριν με την κουμπάρα μου σε μια εκδήλωση για έναν Κύπριο λαϊκό ζωγράφο. Τι ήταν αυτό όμως; Είχαμε διαβάσει στην πρόσκληση ότι θα είχε έκθεση έργων και ομιλία από μια ιστορικό τέχνης. Τελικά, είχε καμιά δεκαριά έργα, απ' τα οποίο μόνο δύο ήταν αυθεντικά, τα υπόλοιπα αναπαραγωγές, η ομιλία κράτησε περίπου δέκα λεπτά, και μετά ακολούθησε ένας τρελός αχταρμάς από τραγούδια και παραδοσιακούς χορούς. Το τι ανακάτεψαν είναι απίστευτο... Κυπριακούς παραδοσιακούς (από παιδιά, από εφήβους, από μεγάλους), ηπειρώτικα, νησιώτικα, κρητικά, τσιφτετέλια, ζεϊμπέκικα. Ήταν χωρίς ειρμό, όμως, δεν ξέραμε και πότε θα τελειώσει και θέλαμε να κόψουμε φλέβες. Στη φάση που πήραμε τις τσάντες μας και ετοιμαστήκαμε να την κάνουμε, ευτυχώωωως τελείωσε!!! Μετά πήγαμε με μια παρέα για καφέ. Κάλι, εμένα πιο πολύ το Πάσχα μου αρέσει. Τα Χριστούγεννα όχι και τόσο. Τον Άη Βασίλη δεν το συζητούμε, ΤΟΝ ΜΙΣΩ, ΤΟΝ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ, ΤΟΝ ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ. Δε θέλω ούτε να τον βλέπω. Μου αρέσουν τα έθιμα που έχουμε, τα μελομακάρονα (να τα φτιάχνω, όχι να τα τρώω), το στόλισμα του δέντρου, τα κάλαντα, η εκκλησία το πρωί, έχω ωραίες αναμνήσεις από τα παιδικά μου Χριστούγεννα, αλλά τώρα μου φαίνεται ότι έχουν ξεφτιλίσει τα πάντα και δε μ' αρέσουν καθόλου. Αλλά όχι μόνο τώρα, ανέκαθεν προτιμούσα το Πάσχα. Εγώ δέντρο στολίζω μέσα Δεκέμβρη. Μικρή πάντως, στολίζαμε όλο το σπίτι. Και στα δωμάτιά μας με τον αδελφό μου στολίζαμε δέντρο και βάζαμε κι ένα σωρό άλλες διακοσμήσεις και είχαμε φτιάξει διάφορα διακοσμητικά κι εμείς και η μάνα μου. Η μάνα μου είχε φτιάξει μάλιστα μια κατασκευή από κρεμάστρες (αυτές που κρεμάμε τα ρούχα), τις οποίες είχε τυλίξει με χρυσόχαρτο + κορδέλες + διάφορα άλλα και κρεμούσε εκεί τις κάρτες που μας έστελναν. Τώρα πλέον κι αυτό το έθιμο με τις κάρτες έχει εκλείψει... Τέλος πάντων, δεν είμαι και μεγάλη φαν των Χριστουγέννων όπως τα έχουν καταντήσει...

Γειά σας! Εγώ πήγα πριν με την κουμπάρα μου σε μια εκδήλωση για έναν Κύπριο λαϊκό ζωγράφο. Άλλα περιμέναμε, άλλα βρήκαμε... Έλεγε και καλά ότι θα έχει έκθεση έργων του, και είχε μόνο δύο αυθεντικά έργα, και τα υπόλοιπα ήταν αναπαραγωγές!!! Μετά, έλεγε ότι θα έχει ομιλία από μια ειδικό, και η ομιλία πήγε περίπου δέκα λεπτά, δεν είπε απολύτως τίποτα που να μην το ξέρω, και μετά είχε έναν μαραθώνιο αχταρμά από τραγούδια, παραδοσιακούς χορούς, κυπριακούς, ελληνικούς, τσιφτετέλια, ήθελα να αυτοπυροβοληθώ... Στη φάση που είπαμε να φύγουμε, ευτυχώς τελείωσε!!! Μετά πήγαμε για καφέ με μια παρέα από εκεί. Εύη, πολύ γέλασα με τις ατάκες του Χριστόφορου. Όσο για τα κόκκινα μάτια, σαν τον άντρα μου ένα πράμα... Νία, φαντάζομαι τι θα γίνεται εκεί μέσα με δυο μωρά. Εδώ εγώ έναν Ανδρέα έχω και γίνεται χαμός! Για το σάιντ που λες, θυμάμαι το ποστ, αλλά δε θυμάμαι το σάιντ να σου πω... Λυδία, μηλόπιτα ε; Δε γίνεται, θα φτιάξω κι εγώ μια απ' αυτές τις μέρες! Βανεσσάκι, κι εγώ βρήκα το τζιν μου, και μου έκανε μια χαρά! Εννοείται ότι, ούτε γι' αστείο να ανεβάσω το φερμουάρ, αλλά στην περιφέρεια εφάρμοζε τέλεια! Χάρηκα πάρα πολύ, και σκόπευα να το φορέσω και στην εκδήλωση, αλλά όπως κάθισα με ενοχλούσε κάτω χαμηλά το (ανοιχτό) φερμουάρ, και το έβγαλα, Μετά ερχόταν ο πόνος κάθε λίγο, ευτυχώς τώρα σταμάτησε. Σας κλείνω, γιατί... για μαντέψτε... ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΘΙΣΕΙ!!!

Καλά, ίσως να υπερέβαλλα λίγο... Να πούμε τρία; Ή να πούμε τέσσερα και να κλείσουμε εκεί;

Αναστασία, ο γιατρός μας παίρνει δείγμα και το πάμε εμείς στο Χημείο. Εγώ έτσι έκανα τις άπειρες φορές που έκανα καλλιέργεια κολπικού υγρού! Σ' αυτή τη φάση μάλλον δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε θεραπεία, απλά ξέρουμε ότι έχουμε μόλυνση, για να χορηγηθεί η ενδοφλέβια αντιβίωση και ίσως να γίνει και καισαρική. Ηλιάννα, κι εγώ κάπως έτσι ονειρεύομαι να είμαι με τα εκατό πενήντα παιδιά που θέλω να κάνω! Με τα ψώνια έχουμε σχεδόν τελειώσει. Έμεινε η βάση για το μπανάκι και το θερμόμετρο/φυσιολογικός ορός/πράγμα που βγάζουμε τις μυξούλες.

Μπα, τι κουφό να είναι; Εγώ πάντως έχω κίτρινα υγρά καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Είναι από τις μολύνσεις, βέβαια, αλλά απ' ό,τι θυμάμαι, και η Νάσια είχε συνέχεια και στις δύο εγκυμοσύνες της, χωρίς να έχει κάποιο πρόβλημα. Μάλλον αυτές τις μέρες θα μας βάλουν να κάνουμε καλλιέργεια κολπικού υγρού, για να δουν αν έχουμε κάτι, καλά εγώ το μόνο σίγουρο είναι ότι έχω διάφορα, εσύ ελπίζω να μην έχεις τίποτα!

Ηλιάννα, μια χαρά σε βλέπω! Νομίζω είσαι πολύ χαλαρή και δεν ταλαιπωρείσαι καθόλου! Μια χαρούλα!!! Αναστασία, φαντάζομαι ότι, σιγά σιγά προετοιμάζονται τα μωρά μας για τη μεγάλη έξοδο!

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι τα διάβασα όλα!!! Δίκιο έχεις, άμα δε σε στηρίζει ο άντρας σου, τι να τα δίνεις τα λεφτά στη διαιτολόγο;

Νάσια, να σας ζήσειιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Τώρα, να σου πω ότι συγκινήθηκα με την περιγραφή σου, ψέματα θα πω, αφού τα λες τόσο αστεία!!! Άκου γεννούσες κι έβλεπες το τούρκικο σίριαλ!!!!! Δεν παίζεσαι με τίποτα!!! Όσο για τις γυναίκες στο ιατρείο, τι να πω; Έπρεπε να κάνετε φασαρία και να μπείτε με το ζόρι μέσα. Τι μουλάρες... Με άγχωσες κιόλας λίγο, γιατί εγώ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ έχω κίτρινα υγρά και ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ νιώθω λίγο περίεργα!!! Ελπίζω να μη βιαστεί πολύ ο Αντρίκος να βγει! Επίσης, ελπίζω να μην έχω τόοοοσο γρήγορο τοκετό, έτσι ώστε να προλάβουμε να βάλουμε την αντιβίωση (ξέρω, ξέρω, το έχω πει εκατό φορές!). Πω πω, εσύ που το έχεις ξαναζήσει και δεν το πιστεύεις, φαντάζομαι εγώ!

Χαχα, βρε, είπαμε να τρως ενδιάμεσα, αλλά όχι κι έτσι! Πάντως, δεν έφαγες και κάτι το υπερβολικό, απ' όσο διαβάζω! Πάντως, κατ' εμένα, όταν θέλεις να χάσεις πολλά κιλά, ο καλύτερος τρόπος είναι να πας σε διαιτολόγο. Αλλιώς μόνη σου ξεφεύγεις συνέχεια.

Γειά σας! Μόνη μου θα γράφω αυτές τις μέρες... Οι χτεσινές ντροπές: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και ένα τοστ σε στρόγγυλο φραντζολάκι με τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο γίγαντες + φέτα. Απογευματινό: Ένα κομμάτι κέικ. Βραδινό: Μια κρέπα (πολύ λεπτή κι ελαφριά) με κοτόπουλο, τυρί, καλαμπόκι και πιπεριά (παρ' όλα αυτά, κάθισε στο στομάχι μου σαν τούβλο). Ένα ποτήρι γάλα.

Γειά σας! Εμείς εδώ είμαστε σα γύφτικο παζάρι... Ήρθε το πρωί ο υδραυλικός κι έβαλε μια ειδική κόλλα στους αρμούς γύρω γύρω στο μπάνιο και το νιπτήρα. Το μπάνιο είναι σα γιαπί, μυρίζει κιόλας... Κατεβάσαμε χτες τα χειμερινά, γιατί το βράδι κάνει κρύο, και έχουμε τώρα τις σακούλες μέσα στο παιδικό, χωρίς να μπορούμε να κάνουμε την αλλαγή με τα καλοκαιρινά, γιατί τη μέρα έχει ζέστη και είναι σαν καλοκαίρι... Οπότε, είμαστε ένα χάλι εδώ μέσα. Και δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το μπάνιο κιόλας μέχρι αύριο. Ευτυχώς έχουμε και δεύτερο, αλλά χωρίς μπανιέρα, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε μπάνιο στους γονείς μου. Τώρα θα πάμε να πάρουμε το χαλάκι για το παιδικό, να παραγγείλουμε το στόρι του παιδικού και να πάρουμε και το μπανάκι του μωρού από το μαγαζί των γονιών μου. Χτες ήρθε η μάνα μου (μας έπρηξε εννοείται), και μας έφερε την κουρτίνα του δωματίου μας. Είχαμε πάρει το ύφασμα και μας την έραψε αυτή, μια που ξέρει, να μην πληρώνουμε και εξτρά για την κατασκευή. Έγινε πάρα πολύ ωραία και έχει αλλάξει χαρακτήρα όλο το δωμάτιο!!! Ανθή, ο θείος μου δεν έχει ξένη γυναίκα, αλλά έχει ένα κόλλημα με τις μυθολογίες. Το Αίθρα και το Είλος προέρχονται από την ελληνική μυθολογία, το Θορ από την σκανδιναβική και το Γκάρεθ από την αγγλική. Είναι λίγο ειδική περίπτωση θείου! Όσο για τα νύχια, δεν πρέπει να έχεις βαμμένα στη γέννα και γενικά σε οποιαδήποτε επέμβαση κάνεις, επειδή ελέγχουν τα νύχια, αν γίνουν μπλε σημαίνει υπάρχει πρόβλημα, τώρα τι πρόβλημα δε θυμάμαι, γιατί έχω και ένα αλτσχάιμερ λόγω εγκυμοσύνης! Πάντως κι εγώ τα νύχια των ποδιών τα είχα βαμμένα όλο το καλοκαίρι. Όσο για το γαλλικό, αφού το φυσικό χρώμα του νυχιού είναι άσπρο από πάνω και ροζ από κάτω, άρα, είναι λες και αναπαράγεις το νύχι σου! Είναι λες και βάφεις τα μαλλιά σου στο φυσικό τους χρώμα! Έτσι το βλέπω εγώ δηλαδή... Πάω να ετοιμαστώ πριν ξανακολλήσει στον υπολογιστή και αλλάξει γνώμη!

Γειά σας! Εμάς ήρθε σήμερα ο υδραυλικός κι έβαλε κόλλα ή σιλικόνη ή κάτι παρόμοιο στους αρμούς γύρω γύρω στο μπάνιο και στο νιπτήρα. Εννοείται ότι εγώ κοιμόμουν και δε σηκώθηκα (οκ, με ξύπνησε, αλλά ξανακοιμήθηκα!), αλλά τώρα μυρίζει έντονα και δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το μπάνιο μέχρι αύριο... Ευτυχώς δε μυρίζει εδώ στο σαλόνι. Σήμερα (όπως και χτες, για να μη βραχεί το μπάνιο), μπάνιο στη μάνα μου... Θέλω να πάμε να πάρουμε και το χαλί του παιδικού, να παραγγείλουμε το στόρι, να πάμε στο μαγαζί των γονιών μου να πάρουμε το μπανακι, κι ο άχρηστος κολλημένος στο υπολογιστή να παίζει σκάκι... Προτιμώ να παίζει σκάκι παρά άλλα χαζά παιγνίδια, αλλά δυστυχώς κολλά υπερβολικά με το σκάκι... Α!!! Τέλεια!!!! Μου λέει τώρα ότι θα πάμε!!!! Γιούπιιιι!!!! Κατεβάσαμε χτες και τα χειμερινά, που τα έχουμε σε σακούλες, να βάλουμε σε σακούλες τα καλοκαιρινά δε γίνεται, γιατί τη μέρα κάνει ζέστη και το βράδι κρύο, και είμαστε σα γύφτικο παζάρι εδώ μέσα! Δε σχολιάζω κάτι άλλο, πάω να ετοιμαστώ πριν αλλάξει γνώμη!

Χαχα, Αλίνα μόνη μου με βλέπω να γράφω αύριο στο ποστ μας για τα κιλά!!!

Ουφ, έσκασα σήμερα απ' το φαΐ. Φτου μου και πάλι φτου μου... Έφαγα γίγαντες το μεσημέρι, μετά έφαγα λίγο κέικ και μετά μια κρέπα με κοτόπουλο, τυρί, πιπεριά και καλαμπόκι. Οκ, τώρα που τα γράφω δεν είναι και τόσα πολλά, αλλά με φούσκωσε πολύ η κρέπα... Σαν τούβλο κάθισε στο στομάχι μου... Η κοιλία μου, μου φαίνεται πιο τεράστια από ποτέ... Κάλη, πρόσεχε με τη λοσιόν, δεν ξέρεις μήπως προκαλέσει πάλι καμιά αλλεργία. Τα νύχια μου εγώ τα έχω κάνει μόνο μία φορά: στο γάμο μου, και ήταν πολύ απλή δουλειά. Δεν είχα πάει σε ειδική νυχού. Απλά μου τα βάψανε σε απαλό ροζάκι, και κολλήσαμε πάνω σε ένα-δύο νύχια κάτι πολύ απλά λευκά λουλουδάκια και στρασάκια. Σε νυχού δεν έχω πάει ποτέ μου. Στην Κύπρο το έχουν παρακάνει, το τι βάζουν στα νύχια τους είναι απίστευτο. Πέρα απ' τα ψεύτικα νύχια που τα βάζουν κι έχουν κάτι χέρια σα μάγισσες, κολλάνε πάνω τα μαλλιά της κεφαλής τους. Μια μαθήτριά μου μια φορά είχε κάτι τεράστια τιγρέ νύχια με κολλημένα πάνω ανάγλυφα τριανταφυλλάκια!!! Το γαλλικό δε μ' αρέσει, γιατί είναι λες και δεν έχεις κάνει μανικιούρ, αφού στα βάφουν στο χρώμα του νυχιού. Τώρα, βέβαια, εγώ, ούτε λόγος για να βάψω νύχια! Έχω ξεβάψει κι αυτά των ποδιών, μήπως σπάσουν τα νερά και τρέχω τελευταία στιγμή με το ασετόν!!!! Καγκουράκι, τι ωραία που κάνατε συνάντηση!!! Εμείς εδώ να δω πότε θα αξιωθούμε να συναντηθούμε! Καλά, ο θείος μου είναι λίγο ειδική περίπτωση!

Μπα, δεν τον έχω ρωτήσει. Δεν κρατάει ποτέ πολύ, μιλάμε για δευτερόλεπτα, και φαντάζομαι είναι και φυσιολογικό στην εβδομάδα που είμαι.