Θέλω να γίνω μαμά

Χριστίνα, εμένα η μάνα μου μικρή είχε άσθμα, τότε δεν ήξεραν οι άνθρωποι και η μάνα της την έντυνε με πολλά ρούχα για να μην κρυώνει, έτσι δεν έχει καθόλου αντιστάσεις στο κρύο, και κρυώνει με το παραμικρό. Τα ίδια έκανε και σ' εμάς. Ένα μόνο θα σας πω: μέχρι την α' δημοτικού, στον αδελφό μου φορούσε μάλλινο καλσόν κάτω απ' το παντελόνι, για να μην κρυώνει. Μια μέρα τον είδε ένας συμμαθητής του, ο αδελφός μου το αρνήθηκε και μετά στο σπίτι έγινε χαμός και δεν την άφησε να του ξαναφορέσει! Από κάποια φάση και μετά, όμως, επειδή ευτυχώς εμείς δεν είχαμε άσθμα ή κάτι παρεμφερές, σταματήσαμε να ντυνόμαστε σαν κρεμμύδια! Τώρα με πρήζει να ντύνω το μωρό με χίλια οκτακόσια ρούχα για να μην κρυώνει. Δε διαφωνώ, απ' την αγάπη το κάνουν, αλλά αν δε μας έπρηζαν τόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοσο πολύ... Όσο για το γάλα, νομίζω από δύο ετών μπορούν να πίνουν φρέσκο, αλλά θα σε διαφωτίσουν καλύτερα τα άλλα κορίτσια. Μπορείς να αναρτήσεις και κάποιο σχετικό ποστ για περισσότερες γνώμες.

Λένα, εύχομαι να μην έχουν τίποτα τα νεφράκια του μικρού σου! Τελικά νονός θα είναι ο αδελφός μου. Τα κατάφερα και τον έπεισα τον άντρα μου, αν και νομίζω πείστηκε από μόνος του, όταν είδε τώρα τα Χριστούγεννα που ήρθε ο αδελφός μου, πόση αγάπη έχει στον μικρό. Κάθε μέρα ήταν σπίτι μας, γιατί δεν άντεχε χωρίς Αντρέα! Όσο για το ζευγάρι που δεν ήθελα, έχουν εξαφανιστεί. Δεν ξέρω αν σας είπα, είχαν έρθει στην κλινική και φέρανε και τα παιδιά τους, τα οποία έκαναν φασαρία (στις οκτώ το βράδι μάλιστα), προσπαθούσαν να μπουν στο θάλαμο νεογνών και δεν κουνήθηκαν απ' την καρέκλα τους να τα μαζέψουν, και τα κυνηγούσαμε εγώ και η νοσοκόμα... Από τότε δεν εκδήλωσαν την επιθυμία να μας επισκεφθούν, οπότε δε νομίζω ότι πλέον το σκέφτονταν κι αυτοί για νονοί. Ευτυχώς δηλαδή... Εμάς ο δικός μας όχι απλά χαμογελά, αλλά ξεκαρδίζεται πλέον! Αυτό το μισό χαμόγελο, το μάγκικο, το κάνει κι εμάς! Τα πολλά γέλια τα ρίχνει όταν τον αλλάζουμε. Να μου το λέγανε δε θα το πίστευα, αφού στην αρχή όποτε τολμούσαμε να τον αλλάξουμε γινόταν πόλεμος και σκοτωμός! Λυδία, δεν καταλαβαίνω τα υπονοούμενά σου, αλλά απ' όσο μπορώ να υποθέσω από τα συμφραζόμενα, δεν εμπιστεύεσαι την πεθερά σου; Μα είναι δυνατόν; Οι πεθερές όλων μας είναι αγίες γυναίκες... Εγώ πάντως θα τον αφήνω στον άντρα μου, κι ελπίζω να είναι καλή ομάδα! Ακόμα κι αν τον καλέσουν για αντικατάσταση, θα πηγαίνει πρωί, οπότε το απόγευμα που θα δουλεύω εγώ θα είναι ελεύθερος. Αν χρειαστεί, θα τον αφήνουμε στη μάνα μου ή καλύτερα, θα έρχεται αυτή εδώ. Βανεσσάκι, καλώς τα δέχτηκες! Εγώ τώρα καθαρίζω επιτέλους από τα λόχεια. Μέχρι πριν λίγες μέρες είχα καφέ...

Λυδία, στη μάνα σου την αφήνεις τη μικρή; Κι εμείς κάναμε εμβόλια, αλλά τώρα το παρακάνουν. Εμείς κάναμε τα βασικά, τώρα γίνεται ένας χαμός: διπλά, τριπλά, εξαπλά, κάθε τρεις και λίγο... Και τι βάζουν και μέσα, και τι επιπτώσεις έχουν μακροπρόθεσμα στην υγεία του παιδιού... Αλλά παίρνεις το ρίσκο να μην τα κάνεις;

Αγγελική, δεν πήγαμε να φάμε σε ταβέρνα, αλλά να ρωτήσουμε μενού και τιμές για τη βάφτιση. Αλλά τζάμπα πήγαμε, και κουβαλήσαμε και τον Αντρεάκη στη μάνα μου, γιατί για κάποιο λόγο οι περισσότερες ήταν κλειστές... Επειδή δεν προλάβαμε να μαγειρέψουμε, όμως, πήραμε σουβλάκια και σεφταλιά, με μπόλικο ταχίνι, όπως τα τρώνε στη Λάρνακα!!! Γιάαααμ! Τόσους μήνες δεν έτρωγε σεφταλιές, γιατί φοβόμουν λόγω εγκυμοσύνης, και σήμερα έφαγα δύο, έτσι δειλά-δειλά. Την έφτιαξα τώρα τη σοκολατόπιτα, και την έβαλα να ψηθεί! Όντως κόλαση μου φαίνεται, και, για να καταλάβεις, δεν τρελαίνομαι για τη σοκολάτα! Αν έκανα δίαιτα, δεν υπήρχε περίπτωση να έφτιαχνα γλυκό ή άλλο φαγητό για τον άντρα μου. Αν θέλει, ας φτιάξει μόνος του. Το καλοκαίρι είχε φτιάξει κέικ σοκολάτας και γλάσο σοκολάτας (γκανάζ) και ήταν καταπληκτικό. Ειδικά το γλάσο ήταν απίστευτο. Εγώ ποτέ δεν το είχα φτιάξει τόσο τέλειο. Οπότε, άμα θέλει γλυκό, φτιάχνει ή αγοράζει. Βανεσσάκι, (αλήθεια, Βανέσσα σε φωνάζουν από Βασιλική, ή το Βανεσσάκι είναι απλά για το φόρουμ, εγώ για πάρα πολλά χρόνια είχα σταθερό βάρος. Από τα 16 μου μέχρι τα 28 μου, ήμουν 55 κιλά. Κάποτε έβαζα, κάποτε έχανα, αλλά μετά είτε έχανα τα επιπλέον κιλά, είτε έβαζα αυτά που είχα χάσει, και ήμουν σταθερή στα 55. Από τότε που ήρθαμε Κύπρο, για κάποιο λόγο πήγα 57, και δεν μπόρεσα ποτέ να χάσω αυτά τα δύο επιπλέον κιλά. Μετά την πρώτη εγκυμοσύνη τρόμαξα να χάσω τα τρία κιλά που πήρα, και δεν τα έχασα ποτέ και τα τρία (φαντάσου!). Ίσως να είχε αλλάξει ο μεταβολισμός μου και δεν μπορούσα να χάσω. Τώρα, μετά από αυτήν την εγκυμοσύνη, τα έχασα όλα μαζί, οπότε ίσως και πάλι να άλλαξε ο μεταβολισμός, ή ίσως να τα έχασα επειδή ό,τι είχα βάλει ήταν κοιλιά και κατακράτηση. Θέλω γυμναστική, όμως, αλλά πού ενέργεια; Ίσως οι χοροί που ρίχνουμε με τον Αντρεάκη να βοηθήσουν! Πω πω, οι επισκέψεις επιδρούν υπνωτιστικά πάνω σ' αυτό το μωρό! Κοιμάται από τις πέντε!

Καλέεεεεεεε!!!!!!!!!!! Πού πήγατε τώρα που ήρθα εδώ;;;

Γειά σας! Σήμερα όλη μέρα τρέχαμε. Το πρωί πήγαμε σε ταβέρνες να ρωτήσουμε μενού και τιμές για τη βάφτιση, αλλά για κάποιο λόγο ήταν κλειστές οι περισσότερες... Μετά γυρίσαμε σπίτι σαν τρελοί, γιατί πήρε τηλέφωνο μια φίλη της μάνας μου ότι ήθελε να έρθει. Δεν ξέρω αν σας είχα πει, είχε πάρει τη μάνα μου την περασμένη βδομάδα και της είπε ότι θέλει να έρθει την επόμενη μέρα το πρωί στις έντεκα, εγώ δεν ήθελα γιατί είχα εξωτερικές δουλειές, τέλος πάντων, δεν βρίσκαμε μέρα, εγώ είπα ότι δε θέλω πρωί (λογικό νομίζω), τσακωνόμασταν με τη μάνα μου, και τελικά πήρε σήμερα και είπε ότι θα έρθει το απόγευμα. Κι επειδή ντραπήκαμε να της πούμε πάλι όχι, είπαμε άντε, ας έρθει. Αλλά είναι ευγενικό να πάρει κάποιος και να σου πει "έρχομαι σήμερα" χωρίς να σου δώσει περιθώριο να ετοιμαστείς, και δεν είναι ευγενικό να πεις "δεν μπορώ", που είναι και το πιο λογικό; Τέλος πάντων... Ήρθε τελικά, με τη μάνα μου και την κουμπάρα της μάνας μου. Οπότε εγώ έτρεχα σαν τρελή να συμμαζέψω, να κάνω ένα σκούπισμα, να πλύνω τη γκουμούτσα με τα πιάτα, και μετά όταν έλεγα στη μάνα μου ότι πέθανα στις δουλειές, μου λέει "κανονικά πάντα πρέπει να έχεις το σπίτι καθαρό και συγυρισμένο". Δε φτάνει που έχω το μωρό που όλη μέρα θέλει βυζί και αγκαλιές, κι όχι μόνο αγκαλιές, αλλά και χορούς και τραγούδια, πρέπει να έχω και το σπίτι στην εντέλεια... Τέλος πάντων... Καγκουράκι, σαρδελίτσα, μπαρμπουνάκι, με πέθανεεεεεεεεεεεεεες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Εγώ πάντως αποκλείεται να πάω τον Αντρέα κολυμβητήριο, εκτός αν το ζητήσει από μόνος του, και να μπω στην πισίνα μαζί του, πάλι δεν το βλέπω να γίνεται, αφού μετά τη φρικτή εμπειρία που είχα στο κολυμβητήριο στα δεκαέξι μου, δεν έχω ξαναμπεί σε πισίνα... Θερμόμετρο μπάνιου δε νομίζω ότι χρειάζεται. Ελέγχω το νερό με το χέρι, μου είχαν δείξει και στο μαιευτήριο την ιδανική θερμοκρασία, κι ο μικρός πλέον δεν κλαίει, αντίθετα φαίνεται να περνάει καλά στο μπάνιο! Αν ήταν κρύο ή πολύ ζεστό, φαντάζομαι θα έκλαιγε. Τι έγινε με την εξέταση; Όλα καλά; Περιμένουμε νέα!

Γειά σας! Τώρα τα κατάφερα να μπω! Το πρωί τρέχαμε σε ταβέρνες για να ρωτήσουμε τιμές και μενού για το τραπέζι της βάφτισης, αλλά για κάποιο λόγο ήταν σχεδόν όλες κλειστές, έτσι άδικα πήγαμε... Μετά γυρίσαμε σπίτι σαν τρελοί, γιατί πήρε τη μάνα μου αυτή η φίλη της, που την περασμένη βδομάδα ήθελε να έρθει στις 11 το πρωί, και είπε ότι θα έρθει το απόγευμα. Ντρεπόμασταν να της πούμε πάλι όχι, έτσι της είπαμε να έρθει στις τέσσερις. Βέβαια, είναι ευγενικό να σου πει κάποιος "θα έρθω σήμερα σπίτι σου", χωρίς να σου αφήσει ένα περιθώριο να ετοιμαστείς, και δεν είναι ευγενικό να πεις "δεν μπορώ"; Τέλος πάντων... Έτσι έτρεχα να συμμαζέψω, να κάνω ένα σκούπισμα, να πλύνω τα πιάτα, να ετοιμάσω κεράσματα... Ευτυχώς ξεμπερδέψαμε και μ' αυτήν την επίσκεψη. Αύριο πάλι, που θα έρθουν μια φίλη του άντρα μου με τον άντρα και τα παιδιά της. Ήρθε κι ο υδραυλικός σήμερα τελικά και ρώτησαν με τον άντρα μου τους γείτονες, και μας είπαν ότι έχουν κι αυτοί προβλήματα με τα υδραυλικά... Είναι γενικό δηλαδή, από την κατασκευή της πολυκατοικίας. Ο από πάνω λέει ότι θα περιμένει το καλοκαίρι, εμείς, όμως, με τίποτα, δε γίνεται να το αφήσουμε. Ήδη προχωρά η υγρασία, και μας έχει γίνει βραχνάς... Μάλλον το παράχεσα με το μασάζ στο ματάκι του μωρού και γι' αυτό ερεθίστηκε... Η Μαρία-Γιώτα φταίει. Αυτή μου είπε να του κάνω συνέχεια μασάζ, αυτή φταίει κυρία, δεν ήμουνα εγώ. Αγγελική, με ζαμπούκο του καθαρίζω το μάτι. Πω πω, ρε κορίτσια, πώς μπορείτε και κάνετε διατροφή που μετράτε τις μπουκιές; Με τίποτα δεν τα μπορώ αυτά. Εγώ στην πρώτη εγκυμοσύνη που κράτησε μόνο δύο μήνες, πήρα δυο-τρία κιλά, και δεν έφευγαν με τίποτα. Με τίποτα όμως... Είχα γεμίσει και κυτταρίτιδα, ήμουν ένα χάλι. Τελικά μου έδωσε η Αναστασία μια διατροφή, εντελώς νορμάλ, όχι όλο ψητά και στον ατμό και τέτοια, κανονικό φαγητό και σαλάτα το βράδι και στα ενδιάμεσα φρούτο. Έκοψα τελείως τα γλυκά και με βοήθησε πάαααααρα πολύ. Και κιλά έχασα και ένιωθα και πάρα πολύ ωραία, ανάλαφρη-ανάλαφρη! Αλλά πριν χάσω τα κιλά που ήθελα, έμεινα έγκυος. Τώρα, τα έχασα όλα για πλάκα, και ούτε προγράμματα κρατάω ούτε τίποτα. Τρώω ό,τι ώρα πεινάσω ή ό,τι ώρα μπορέσω λόγω Αντρέα, κάποιες φορές τρώω σαν τρελή, γιατί κλαίει ο Αντρέας και θέλει φαΐ, αφήστε τα γλυκά... Επειδή πρέπει να έχουμε κάτι να κερνάμε, φτιάχνω όλο κέικ ή διάφορα τέτοια, και μετά μένουν, γιατί έρχονται σπαστά οι επισκέψεις, έτσι δεν μπορώ να κεράσω στους επόμενους το ίδιο γλυκό, και αναγκαστικά το τρώμε εμείς... Για αύριο θα φτιάξω σοκολατόπιτα... Ίσως άλλαξε ο μεταβολισμός μου με την εγκυμοσύνη και το θηλασμό και άρχισα να χάνω εύκολα! Σεντόνι άπλωσα ε;

Κάλη, δεν κατάλαβα το υπονοούμενο. Θέλεις να πεις ότι σας κοροϊδεύω και δε λέω την αλήθεια για τις θαυμαστές ικανότητες του Αντρέα; Πωπω βρε, τι πάθατε με το γάλα; Εντάξει, φαντάζομαι ήταν πολύ σπάνια περίπτωση και έτυχε σε σας. Ο ανηψιός μου μέχρι το καλοκαίρι πριν πάει δημοτικό έπινε το γάλα στο μπιμπερό. Α, μήπως φταίει αυτό που είναι κωφάλαλος; Ουφ, πεθανα σήμερα, θα πάω να την πέσω. Ο άντρας μου κοιμίζει το καμάρι μας, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα με ξυπνήσει για να τον ταΐσω... Χτες βράδι κοιμήθηκα δωδεκάμιση και κατά τη μιάμιση με ξύπνησε για να ταΐσω, και κουτουλούσα... Όντως, η Αθανασία πού χάθηκε; Σας καληνυχτώ όμορφες!

Λες να ερεθίστηκε απ' το μασάζ; Με καθαρά χέρια το κάνω πάντα και τα νύχια μου τα έχω κομμένα σύριζα. Ουφ... τι κάνω λάθος; Άσε, σήμερα πέθανα πραγματικά... Και του λέω άλλη φορά να μην μου τον αφήσει όλο το βράδι και να μου λέει "τι, 50-50 θα το παίξουμε το παιδί;". Κι άλλα διάφορα του στιλ "είσαι η μάνα του παιδιού και είσαι υποχρεωμένη να το κρατάς", "εσένα θέλει το παιδί, αφού πεινάει", κι άλλες τέτοιες ασυναρτησίες. Τώρα προσπαθεί να τον κοιμίσει, ευτυχώς τα καταφέρνει, κάθε βράδι αυτός τον κοιμίζει.

Συγχαρητήρια! Σου εύχομαι μια τελειόμηνη εγκυμοσύνη και με το καλό το μωράκι!

Ουφ, πέθανα σήμερα... Όλο αγκαλιές, χορούς και τραγούδια ήθελε ο γαϊδαράκος... Να φωνάζω στον άντρα μου να έρθει να τον αναλάβει, κι αυτός έπαιζε σκάκι στον υπολογιστή και μου έλεγε "να τελειώσω και να έρθω". Μέχρι να "τελειώσει" πέρασε πάνω από μιάμιση ώρα, κι εμένα τα χέρια μου είχαν μουδιάσει και η πλάτη μου με πέθαινε... Τελικά ήρθε, τον άλλαξε, και μέχρι να τον κρατήσει πέντε λεπτά πείνασε, κι έπρεπε να τον θηλάσω. Τώρα κοιμήθηκε, αλλά μου φαίνεται θα ξυπνήσει σε δυο-τρία λεπτά. Εγώ δημόσια έχω θηλάσει μόνο σε σπίτια. Στο σπίτι των γονιών μου θηλάζω κανονικά εκεί που καθόμαστε. Στους συγγενείς που πήγαμε τώρα τις γιορτές, πήγαινα λίγο πιο απόμερα, αλλά έρχονταν όλοι από πάνω μου. Να σας πω την αλήθεια, δε νιώθω καμιά ντροπή. Φυσικά, δε βγάζω το βυζί φάτσα φόρα, σηκώνω τη μπλούζα, έτσι δε φαίνεται σχεδόν τίποτα. Ρε κορίτσια, σταμάτησα τις σταγόνες στο μάτι, και του το πλένω με τσαγάκι και του κάνω συνέχεια μασαζάκι, αλλά το βλέφαρό του έχει κοκκινήσει. Σας έχει τύχει; Όσο για τα εμβόλια, κι εγώ δεν τα θέλωωωωωωωωω.............. Τόσα και τόσα έχουν γραφτεί εναντίον τους, αλλά να πάρω το ρίσκο να μην τα κάνω; Δεν το παίρνω... Ξύπνησε, δεν το έλεγα εγώ;

Χρίστινα, γειά σου και καλώς όρισες στο μάμμυ! Έντεκα μηνών δεν είναι πολύ μικρό μωρό για εβαπορέ ή οποιοδήποτε άλλο γάλα εκτός από μητρικό και σκόνη; Δεν ξέρω εγώ να σου πω για το εβαπορέ, αλλά προσωπικά μου φαίνεται πολύ επεξεργασμένο και σιχαμένο. Εγώ δε θα το έπινα ποτέ μου, πόσο μάλλον να το δώσω στο παιδί μου. Δε σας είπα τι έγινε χτες. Έρχονται οι γονείς μου να δουν το μωρό. Σε κάποια φάση πάμε να τον κάνουμε μπάνιο, και έρχεται η μάνα μου να τον ξεντύσει. Του βγάζει το φορμάκι και λέει "απαπαπα, είναι κρύα τα πόδια του μωρού". "Ωχ", σκέφτομαι "κρύωνε τόση ώρα το καημένο το μωρό". Πιάνω τα πόδια του, ζεστά. Της λέω "μα τι λες, ζεστά είναι τα πόδια του μωρού". "Όχι", μου κάνει "είναι κρύα". Βάζω τα χείλη μου πάνω στα πόδια του, ζεστά. Να επιμένει ότι είναι κρύα. Φέρνει ο άντρας μου το νερό για το μπάνιο, το ελέγχω, ήταν ζεστό προς χλιαρό, αλλά άνετα κάναμε μπάνιο το μωρό. Το ελέγχει η μάνα μου (μη χάσει), βάζει τις φωνές ότι είναι κρύο. Λέω, άντε, αφού όντως είναι ελαφρώς πιο κρύο από το νερό που τον κάνουμε συνήθως μπάνιο, ας βράσω λίγο νερό να προσθέσω (μας ξεγέλασε ο λίγος ήλιος που είχε, κι έτσι δεν ανάψαμε θερμοσίφωνο, και τελικά είχε μόνο λίγο ζεστό νερό). Προσθέτω το βραστό νερό, το ελέγχω, τέλειο. Το ελέγχει η μάνα μου (μη χάσει ν.2) "όοοοχι, είναι κρύο το νερό". Κάνουμε μπάνιο το μωρό, όλη την ώρα κλαψούριζε (η μάνα μου), ότι είναι κρύο το νερό. Το μωρό μια χαρά ευχαριστημένο. Τον βγάζουμε απ' το μπάνιο, και πάει να κλάψει και του λέει ο πατέρας μου "σε βγάλανε απ' το ζεστό νερό και δε σου άρεσε;". Και πετάγεται η μάνα μου και λέει "ε, όχι και ζεστό νερό. Κρύο ήταν το νερό". Και με παίρνει σήμερα τηλέφωνο να με ρωτήσει αν θέλω να μου αγοράσει θερμόμετρο μπάνιου γιατί κάνουμε το μωρό μπάνιο σε κρύο νερό... Οκ, έχει την πλάκα της η ιστορία, αλλά είναι πολύ κουραστικό όταν γίνεται συνέχεια για διάφορα θέματα.

Πω πω, βρε τι σεντόνια απλώσατε; Ανθή, 1.75 είμαι, αλλά πάλι το πόδι μου φαίνεται σαν πόδι κλόουν... Άσε, μεγάλη πίκρα με τα παπούτσια. Ειδικά μια φορά στην εφηβεία θυμάμαι που είχα παραγγείλει κάτι πάρα πολύ ωραία παπούτσια που δεν υπήρχαν στο νούμερό μου, και όταν ήρθαν και τα φόρεσα, έμοιαζα με παλιάτσο... Το πόσο απογοητεύτηκα, δε λέγεται... Εγώ στην πρώτη εγκυμοσύνη που κράτησε μόνο δύο μήνες, πεινούσα τρελά, και έτρωγα συνέχεια. Υγιεινά μεν, αλλά έτρωγα. Σάντουιτς, φρούτα, ποπ κορν, και έβαλα δύο-τρία κιλά μέσα σε δύο μήνες, και τρόμαξα να τα χάσω μετά. Και δεν πρόλαβα να τα χάσω και τελείως, γιατί ξαναέμεινα έγκυος. Σ' αυτήν την εγκυμοσύνη, δεν έβαλα γιατί στην αρχή ειδικά δεν πεινούσα καθόλου. Έβαζα την ποσότητα που έτρωγα κανονικά πριν την εγκυμοσύνη, κι όσο κι αν ζοριζόμουν, δεν κατέβαινε με τίποτα. Οπότε ήμουν τυχερή, κι έτσι πήρα μόνο 12-13 κιλά, κι έχω ήδη χάσει τα 11. Αν πεινούσα, δε νομίζω να κρατιόμουν και να έκανα δίαιτα στην εγκυμοσύνη. Απλά, πρέπει να προσέχεις να τρως υγιεινά, μην σαβουριάζεις σκουπίδια. Καγκουράκι, εγώ όποτε πήγα κολύμβηση, νομίζω όταν ήμουν έντεκα χρονών (στη θάλασσα) και στα δεκαέξι (σε πισίνα), ήταν εφιαλτική εμπειρία... Σίγουρα δε θα το προτείνω στον Αντρίκο! Κατερίνα, πλάκα έκανα βρε για το "αγκού"!!! Τώρα που το είπε, προσπαθώ να του μάθω το "φτου, σκουληκομυργμηκότρυπα". Άντε, σας κλείνω, γιατί κλαίει και μάλλον πείνασε...

Γειά σας και πάλι! Για τα κακά που λέτε, ο δικός μας, όπως έχω ξαναπεί, δεν προλαβαίνει να τα κάνει. Είναι πολύ του κακού! Αφήστε που όλο βρέχεται. Τον αλλάξαμε τρεις φορές απ' το πρωί, ρούχα εννοώ... Δεν ξέρω, κάπως λάθος βάζουμε την πάνα... Ουφ... Λυδία, δεν ξέρω να σου πω για τα μπιμπερό, αλλά θέλω να μάθω κι εγώ, γιατί θα τα χρειαστώ όταν επιστρέψω στο σχολείο σε ενάμιση μήνα... Ποιο θήλαστρο πήρες; Καλά, Εύη, στη βάφτιση η Μίλα θα μιλά και θα περπατά! Θα πει και μόνη της το "Πιστεύω" να μην κουράζεται και η νονά! Πω πω, τώρα βλέπω το "Ταξιδεύοντας με τη Μάγια Τσόκλη" και έχει κάτι βαφτίσεις ορθοδόξων στη Γκάνα. Έχει και μωρά και μεγάλους και τα μωρά τα αρπάζει και τα βουτάει χλαπ μες στο νερό ολόκληρα, με το κεφάλι και όλα! Άχου είναι ένα πολύ γλυκούλικο τώρα, που βγήκε απ' το νερό και κοιτάει με περιέργεια γύρω γύρω και μοιάζει στον Αντρέα (εκτός απ' το χρώμα )! Για τα προσκλητήρια, εννοούσα να τα ζωγραφίσω, αν μπορεί να με βοηθήσει και η θεία μου που ζωγραφίζει πολύ ωραία και κάνει διάφορες κατασκευές και τις πουλά στο βιβλιοπωλείο τους και διδάσκει κιόλας. Τώρα, όμως, νομίζω έχει ψιλοπαρεξηγηθεί, γιατί έπλεξε στον Αντρέα μια κουβερτούλα πολύ ωραία και δεν την πήρα τηλέφωνο να την ευχαριστήσω, γιατί δε βρήκα ώρα, και γιατί περίμενα να την ευχαριστήσω όταν έρθουν στο σπίτι μου. Άντε, ευτυχώς κορίτσια δεν επηρέασαν τα μωράκια σας τα εμβόλια! Εμείς θα πάμε στις 26 του μήνα... Για να δούμε... Πάω να συμμαζέψω λίγο... Θα έρθει ο υδραυλικός, γιατί ακόμα δεν έχουμε ξεμπερδέψει με την υγρασία... :( Ένα κάρο λεφτά δώσαμε γι' αυτήν την ιστορία, και δεν την ξεφορτωνόμαστε... Αρχικά κάναμε μόνωση με ειδική σιλικόνη. Μετά φέραμε ένα ειδικό μηχάνημα που βγάζει το νερό απ'τον τοίχο. Μετά διακόψαμε την παροχή του σωλήνα του πόσιμου νερού που περνούσε μέσα απ' τον τοίχο, και τον βγάλαμε έξω. Τώρα βλέπουμε πάλι είναι βρεγμένος ο τοίχος και προχωρεί αλλού, και είναι είτε ο σωλήνας του μπάνιου, είτε η αποχέτευση. Αγχώνομαι κυρίως μήπως επηρεαστεί ο Αντρέας. Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι...

Γειά σας κορίτσια! Για τις φωτογραφίες του γάμου που λέτε, εμένα οι φωτογραφίες του γάμου μου είναι όλες στημένες, χάλια, και τις σιχαίνομαι. Δεν έχω ούτε μία φωτογραφία σε κορνίζα, αφήστε που τα άλμπουμ τα έχω αφήσει στη μάνα μου και δεν τα πήρα σπίτι μου. Τη φωτογράφιση την κάναμε τη μέρα του γάμου, πριν το γάμο που ήταν αρκετά νωρίς, νομίζω τέσσερις ήταν ο γάμος και πήγαμε πριν, φανταστείτε... Φεύγοντας από τη φωτογράφιση ένιωθα πτώμα, κι ακόμα είχαμε το μυστήριο και το γλέντι... Ουφ, θυμήθηκα πάλι τον @(*$(*&^γάμο μου και εκνευρίστηκα... Εννοείται ότι τον δηλώσαμε με το όνομά του, Ανδρέας Παπαδόπουλος, και έχει πιστοποιητικό γεννήσεως και αριθμό ταυτότητας. Άλλωστε, πήγαμε την όγδοη μέρα στην εκκλησία και πήρε ευχή ονοματοδοσίας. Κατερινούλα, εμένα είχε πίσω απ' τα αφτιά νινίδα, φαινόταν σα βρωμιά και μύριζε κάπως σαν πύον. Σε δύο μέρες έφυγε με την αλοιφούλα κι απ' τα μάγουλα έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Απ' το κεφάλι ακόμα, αλλά πιστεύω φεύγει σιγά σιγά. Το ματάκι του το κάνω συνέχεια μασάζ τώρα που πήρα το κολάι και δεν έχω βάλει σήμερα σταγόνες! Ταξίδι σκεφτόμαστε κι εμείς να πάμε. Λέγαμε για Ισπανία ή κάτι τέτοιο, αλλά έτσι θα πρέπει να αφήσω τον Αντρέα στη μάνα μου και δεν τρελαίνομαι. Ίσως πάμε στον αδελφό μου στην Αγγλία ή στη Φιλανδία αν είναι εκεί το καλοκαίρι και έχει διαμέρισμα και να πάρουμε και τον μικρό! Το καθισματάκι αυτοκινήτου το χρησιμοποιούμε μόνο μέσα στο αμάξι. Ακόμα δεν το έχουμε προσαρμόσει στο σκελετό του καροτσιού. Μέχρι τώρα όσες φορές πήγαμε κάπου, βάζουμε το πορτ μπεμπέ στο καρότσι. Τώρα σκέφτομαι να τον βάζω στο σλινγκ, για να μην κουβαλάμε ένα σωρό πραγματα. Δε θυμάμαι τι άλλο γράψατε... Σας φιλώ!

Όλια, περαστικά... Ο Αντρέας ήταν ήσυχος δυο μέρες, σήμερα δεν κοιμήθηκε τόσο πολύ, πάντως δεν έχω παράπονο. Σήμερα είπε τρεις φορές αγού, αλλά φρόντισε να μην είμαι παρούσα σε καμία, ο γαϊδαράκος... Α! Δε σας είπα!!!!!!!! Ξεστόλισε το δέντροοοοοοοοοοο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1

Αγγελική, άσε, εμείς είχαμε πάει στο γάμο σε διάφορους συνεργάτες των γονιών μου, και όχι μόνο δε μας έκαναν καλύτερη τιμή, αλλά ούτε καλή δουλειά έκαναν. Καλώς τη δέχτηκες τη φιλενάδα! Μήπως το χτεσινοβραδινό ήταν προεόρτια της περιόδου; Λένα, φαινόταν να περνάει η τσίμπλα, αλλά απ' όταν άρχισα να του κάνω μασάζ, νομίζω βγάζει πιο πολλή. Είτε καθαρίζει ο πόρος, είτε κάτι κάνω λάθος. Τις σταγόνες λέω να τις σταματήσω, να δούμε πώς θα εξελιχθεί. Η νεογνική ακμή του πέρασε, αλλά τώρα έβγαλε νινίδα, και στο κεφάλι και στα μάγουλα και πίσω απ' τα αφτιά. Στο κεφάλι τον πλένουμε με ένα σαμπουάν, και στο πρόσωπο βάζουμε μια αλοιφούλα. Τώρα μου φαίνεται πέρασε και θα τη σταματήσω. Χριστίνα, μην το συζητάς! Κάλεσε μόνο όσους πραγματικά θέλεις να έρθουν. Εγώ τι να πω, που κάλεσαν οι δικοί μου, δεν ξέρω κι εγώ πόσους, χίλιους, χίλιους πεντακόσιους, δύο χιλιάδες, δεν κάνω πλάκα, ήταν ό,τι χειρότερο... Της αγίας Κυριακής είναι στις 7/7 και ο εσπερινός γίνεται την προηγούμενη μέρα.

Γειά σας και πάλι! Για βαφτίσεις λέμε ε; Εμείς είπαμε Κυριακή του Θωμά, 22 Απριλίου. Θα καλέσουμε τους πολύ στενούς μου συγγενείς και κάποιους φίλους. Από την οικογένεια του άντρα μου θα έρθουν 3-4 άτομα. Αγγελική, 100 ευρώ το άτομο;;;;;;;;;;;;;; Και το σκέφτεσαι;;;;;;;;;;;;;;;; Τρέξε γρήγορα να κλείσεις!!! Πού θα ξαναβρείς τέτοιο κελεπούρι;;;;;; Βρε εγώ ρώτησα σε μια ταβέρνα και μου είπαν 16 ευρώ το άτομο και μου φάνηκαν πάρα πολλά!!!!!!!!!!!!! Εμάς ο αδελφός μου θα είναι ο νονός. Δώρο στο νονό δεν παίρνουμε, δεν υπάρχει τέτοιο έθιμο. Τις αγορές θα τις κάνουμε εμείς, επειδή ο αδελφός μου θα είναι Φιλανδία και θα μπορέσει να έρθει μία-δύο ημέρες πριν τη βάφτιση. Δεν έχω ιδέα τι πληρώνει ο κουμπάρος και τι οι γονείς. Νομίζω ο κουμπάρος πληρώνει εκκλησία, βαφτιστικά, λαμπάδα και μπομπονιέρες και οι γονείς προσκλήσεις και τραπέζι. Αλλά δεν είμαι και σίγουρη... Τις προσκλήσεις, μια που είναι πολύ λίγες, σκέφτομαι να τις κάνουμε χειροποίητες, το ίδιο και τις μπομπονιέρες. Θέμα βάφτισης, διακοσμήσεις, φωτογράφους και τέτοια, τα θεωρώ περιττά. Νάσια, "μα είναι δυνατόν;"!!!!!!!! Χαχαχαχαχαχα!!!!!!!!!! Ο δικός μου είπε σήμερα δύο άγου, αλλά φρόντισε να μην είμαι παρούσα σε κανένα από τα δύο... Μαρία-Γιώτα-12, το βρήκα το γρομπαλάκι και του έκανα αρκετό μασάζ. Κλείνω γιατί κλαίει...

Γιώτα, βλέπεις που αγχωνόσουν; Μαρία-Γιώτα-12, όταν του κάνεις μασάζ, βγάζει τσίμπλα; Γιατί προχτές που του έκανε ο γιατρός έβγαλε λίγη. Εμένα δε βγάζει όταν του κάνω μασάζ. Ελπίζω να το κάνω σωστά... Όλη μέρα του μιλάμε, δεν κάνουμε άλλη δουλειά. Και συλλαβές, αλλά και κουβέντες κανονικές. Όσο για τραγούδια και χορούς, άλλο τίποτα!

Γεια σας! Χτες βράδι ήρθε η κουμπάρα μου και φάγαμε πίτσα και τα είπαμε! Ο Αντρεάκης κοιμόταν συνέχεια και ξύπνησε μόνο μια φορά για να φάει και ξανακοιμήθηκε! Κατερίνα, δεν ξεστολίζω το δέντρο, πρώτον γιατί δε θέλω να γίνω σαν τη μάνα μου, που μας έλεγε να κάνουμε μια δουλειά κι αν δεν την κάναμε αμέσως πήγαινε και την έκανε μόνη της και δεύτερον, γιατί δε θέλω να του δώσω το μήνυμα ότι μπορεί να λέει ότι θα κάνει κάτι και να μένει στα λόγια, γιατί πάντα θα το κάνω εγώ (το θύμα). Τώρα λέει θα το ξεστολίσει μετά το φαγητό, για να δούμε. Για το μπιμπερό που λέτε, εγώ ξέρω πάρα πολλά παιδιά που μέχρι έξι χρονών έπιναν γάλα σε μπιμπερό. Αργά ή γρήγορα, όλα το κόβουν! Ευτυχώς εγώ δεν ανέβηκα νούμερο στο παπούτσι, γιατί θα είχα πρόβλημα! Φοράω ήδη 41, δε θα έβρισκα γυναικείο στο 42!

Γειά σας κορίτσαροι! Χτες ήρθε η κουμπάρα μου, φάγαμε πίτσα, τα είπαμε που είχαμε πάρα πολύ καιρό να βρεθούμε, κι ο Αντρεάκης κοιμόταν όλη την ώρα! Μόνο σε κάποια φάση ξύπνησε, έφαγε και ξανακοιμήθηκε! Μαρία-Γιώτα-12, δεν πιάνω γρομπαλάκι ανάμεσα στο μάτι και στη μύτη... Μάλλον λάθος το κάνω... Κλαψ... Του καθαρίζω το ματάκι με αποστειρωμένο βαμβάκι αρκετές φορές τη μέρα και του βάζω και το κολλύριο τρεις φορές τη μέρα. Βγάζει τσίμπλα, αλλά ελάχιστη τώρα. Ελπίζω σε μια-δυο μέρες να του περάσει. Έφη, δύσκολο να μην έχεις κανέναν... Όσο να 'ναι, όλη μέρα με τον άντρα σου, τελειώνουν και τα θέματα συζήτησης... Νάσια, κι εγώ τις δουλειές με δόσεις τις κάνω! Κάνει βέβαια πολλές και ο άντρας μου. Πάντως, το χριστουγεννιάτικο δέντρο που ανέλαβε να ξεστολίσει, ακόμα βρίσκεται στολισμένο στο σαλόνι μας! Για τα κιλά που λέτε, εγώ παλιότερα ούτε έβαζα εύκολα, ούτε έχανα εύκολα. Ήμουν για περίπου 12-13 χρόνια 55 κιλά με ύψος 1.75. Όταν ήρθαμε Κύπρο πήγα 57 και με την πρώτη εγκυμοσύνη έβαλα για πλάκα 2-3 κιλά, τα οποία άρχισα να χάνω όταν ξαναέμεινα έγκυος. Τώρα είμαι 59 κιλά, κι ελπίζω να χάσω και τα τέσσερα και να ξαναγίνω 55, όπως ήμουν παλιά! Αλλά πώς να τα χάσω έτσι που τρώω; Για το θηλασμό δεν ξέρω αν χάνεις κιλά, ίσως μ' αυτήν την εγκυμοσύνη να άλλαξε πάλι ο μεταβολισμός μου και να χάνω εύκολα και να μην παίρνω! Για τις πάνες, πήρε προχτές ο άντρας μου κάτι οικολογικές και καλά της Νάννυς, και είναι σα χαρτί. Όλα έξω βγαίνουν. Κάθε φορά που κάνει τσίσα βρέχονται όλα του τα ρούχα. Τώρα έκανα πατέντα και του έβαλα το αδιάβροχο βρακάκι για τις υφασμάτινες πάνες, μήπως και συγκρατήσει τίποτα. Α, δε σας είπα! Χτες τον έβαλα κάτω και του έλεγα συνέχεια "άγου, άγου, άγου, άγου" και το μισο-είπε!

Ευτυχώς ο δικός μου τον αλλάζει το μικρό, τον κοιμίζει, και σήμερα τα κατάφερε και τον έντυσε. Απλά με το φαγητό υπάρχει ένα θέμα, αφού δεν μπορεί να τον θηλάσει! Α, εννοείται ότι το Χριστουγεννιάτικο δέντρο συνεχίζει να δεσπόζει στο σαλόνι μας. Είπε θα το έκανε σαββατοκύριακο, σήμερα είναι σαββατοκύριακο και είπε θα το ξεστολίσει αύριο! Εννοείται, τι ΣΗΜΕΡΑ θα το έκανε; Την ΠΡΩΤΗ μέρα του σαββατοκύριακου; Απαπαπα... Μαρία, ποια ταβέρνα λες; Τον απόστολο Ανδρέα; Ναι, ρώτα σε παρακαλώ! Καγκουράκι, εδώ στην Κύπρο δεν παίζει σερβιριστό φαγητό. Ή μπουφές ή μεζέδες στο τραπέζι. Σας κλείνωωωωωωω!!!!!!!! Φιλιά!

Καλορίζικο κορίτσια! ΜαρίαΓιώτα, κι εμένα μου είπε ο γιατρός μασαζάκι πριν το καθαρίσω, αλλά δεν ξέρω αν το κάνω σωστά. Δηλαδή, είμαι σίγουρη ότι το κάνω λάθος... Κι εγώ δουλίτσες σήμερα, το βράδι ο άντρας μου θα βγει με τους συμμαθητές του απ' τα μαθήματα αυτοάμυνας, θα πάνε σε ρεμπετάδικο, κι εγώ κάλεσα την κουμπάρα μου να έρθει, θα παραγγείλουμε πίτσα, θα φέρει επιτραπέζιο, αν και πιο πολύ για κουβέντα έχω όρεξη! Φιλούρες!

Αλκόστ, δεν ξέρω αν με θυμάσαι, εγώ σε θυμάμαι πολύ καλά! Συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου!!! Σου εύχομαι σε λίγους μήνες να κρατάς στην αγκαλιά σου ένα υγιέστατο μωράκι!

Δώρα, απ' ό,τι έχω διαβάσει, δεν είναι απαραίτητο να γίνει επέμβαση για φραγμένο δακρυικό πόρο. Τις περισσότερες φορές περνάει από μόνο του. Γιώτα, άσε βρε, κι εμείς τώρα μετά που είχε κοκκινήσει αρχικά, όλο τον πλένουμε και τον μπανιαρίζουμε, αλλά πάλι από προχτές, έχει κοκκινήσει πάρα πολύ. Τώρα κάπως υποχώρησε. Δεν ξέρω τι φταίει... Οι πάνες, τα μωρομάντηλα, που πλέον χρησιμοποιούμε μόνο έξω και καμιά φορά το βράδι όταν ξυπνάει, αν έχει κάνει κακά; Σκέφτομαι ν' αρχίσω τις υφασμάτινες πάνες, αλλά σκέφτομαι τα πλυσίματα και ο άντρας μου και η μάνα μου (που υπολόγιζα στη βοήθειά της) είναι αρνητικοί... Για να δούμε... Αγγελική, ναι, στο πορτ μπεμπέ κοιμάται και τη μέρα στο ριλάξ. Μάντι, με τέτοια ανάπτυξη, αναρωτιέσαι αν χορταίνει η μικρή σου; Εννοείται ότι χορταίνει! Κι εμένα στην αρχή έτσι ήταν. Θυμάμαι το πρώτο βράδι, κοιμήθηκε εξάωρο (!!!!!!!!!!!!!!!!!) και τον ξυπνήσαμε στις εννιά το πρωί για να φάει. Ε, με τα αλλάγματα, τους λόξυγκες κι όλα αυτά, πήγε δώδεκα το μεσημέρι! Και συνέχεια τον πρώτο καιρό έτσι ήταν. Ξεκινούσα να θηλάζω στις δέκα και τελείωνα στη μία! Είναι μικρούλια ακόμα, και χρειάζονται χρόνο να προσαρμοστούν. Τώρα, σε ένα δεκάλεπτο έχει χλαπακιάσει, αλλά ρε κορίτσια, πάντα θέλει κι απ' τα δύο στήθη. Σπάνια να αποκοιμηθεί βαθιά για ώρες και να έχει φάει μόνο απ' το ένα. Ρε κορίτσια, εγώ είχα την εντύπωση ότι επειδή θηλάζω έχασα τόσα κιλά, παρ' όλο που τρώω τόσο πολύ...