Θέλω να γίνω μαμά

Μύριαμ, εσάς πώς το κατάλαβε ο υδραυλικός ότι ήταν η μπανιέρα; Αγγελική, τα πεθερικά κάνουν μπάνιο μια φορά την εβδομάδα. Ρούχα, σεντόνια, κ.λπ., δεν ξέρω κάθε πότε αλλάζουν, αλλά αν κρίνω από αυτά που βλέπω, αλλάζουν σπανιότατα. Να σας πω ιστορίες βρώμας απ' το σπίτι τους, να τρίβετε τα μάτια σας... Και η πεθερά της ξαδέλφης μου που είναι από την Καλαμάτα (η πεθερά, όχι η ξαδέλφη), είναι πολύ χειρότερη...

Άντε βρε, ώστε του Χαρούλη είναι η τσιρίδα που ακούγαμε τόση ώρα; Εγώ δεν προσπαθώ να τον βάλω σε ρουτίνα, ούτε κι εγώ είμαι άνθρωπος της ρουτίνας και του προγράμματος, και αν τον βάλω σε πρόγραμμα, δε θα το τηρώ εγώ... Φαντάζομαι, κάποια στιγμή μπαίνει από μόνος του σε πρόγραμμα, κυρίως όσον αφορά στο φαγητό. Εμείς τον κάνουμε κάθε δεύτερη μέρα, κι αυτό επειδή στην αρχή που τον κάναμε κάθε μέρα, έπαιρνε καθημερινά η πεθερά, ρωτούσε αν τον κάναμε πάλι μπάνιο και επέμενε ότι δε χρειάζεται. Τελικά ρωτήσαμε τον παιδίατρο και είπε επειδή είναι χειμώνας κάθε δεύτερη μέρα είναι καλά, και παίρνει η πεθερά να ρωτήσει, της λέμε τι είπε ο γιατρός και μου λέει "α, έτσι είπε, ε εντάξει, δε χρειάζεται και κάθε δεύτερη μέρα, και κάθε τρίτη, και κάθε τέταρτη, εγώ τα δικά μου μια φορά τη βδομάδα τα έκανα μπάνιο". Εμείς όποτε πάμε Πάτρα, γίνεται χαμός για το μπάνιο μας. Μεγάλη Βδομάδα, έκανα μπάνιο Μεγάλη Τρίτη, και μετά πήγα να ξανακάνω Μεγάλο Σάββατο, γιατί δεν ήθελα να κάνω νωρίτερα για να μην προκαλέσω καβγάδες. Ε, λοιπόν, θεώρησαν ότι κάνω πάρα πολύ συχνά μπάνιο!!! Όπως ήμουν στο δωμάτιο, ακούω τη γιαγιά να λέει στον πεθερό "πάλι μπάνιο θέλουν να κάνουν" (το θεώρησαν αξιοσημείωτο γεγονός) και απαντά ο πεθερός "ΠΑΛΙ ΜΠΑΝΙΟ;;; Ψώρα έχουν και πλένονται συνέχεια;". Εκείνη τη φορά που πήγαμε, είχαν την εγγονή στο σπίτι από το Σάββατο του Λαζάρου μέχρι την Μεγάλη Πέμπτη νομίζω, και δεν την έκαναν μπάνιο ούτε μία φορά... Μόνο τη Δευτέρα την έπλυνε λίγο η πεθερά απ' τη μέση και κάτω και της άλλαξε βρακί. Τόσες μέρες, της άλλαξε βρακί μια φορά! Οπότε, καταλαβαίνετε...

Νίκη, δε σε διώχνουμε, αλλά θα σε βάλουμε τιμωρία στη γωνία στο ένα πόδι! Κορίτσια, καλό είναι να λέμε ό,τι τρώμε, ακόμα και τις μέρες που κάνουμε παρασπονδίες, για να μας μαλώνουν οι υπόλοιπες, μήπως βάλουμε μυαλό!

Ουφ, ευτυχώς τα κατάφερε και τον ηρέμησε... Δε θα άντεχα άλλο πάνω-κάτω με το Αντρέα αγκαλιά. Σας ευχαριστώ για τις ευχές σας! Πήρε σήμερα η γιαγιά του να του ευχηθεί και τον ρωτάει τι κάνει το μωρό και της λέει ότι είναι μια χαρά και σε λίγο θα τον κάνουμε μπάνιο. Και τι του απαντά αμέσως; "Μην τον κάνετε συνέχεια μπάνιο, θα το αρρωστήσετε το παιδί", χωρίς να ρωτήσει καν από πότε έχουμε να τον κάνουμε μπάνιο! Έχουν εμμονή με την καθαριότητα, αλλά στο ανάποδο. Πιστεύουν ότι η πολλή καθαριότητα βλάπτει σοβαρά την υγεία. Δεν κάνω πλάκα. Η γιαγιά του λέει το αξιομνημόνευτο ρητό "Ο καθαρός πέθανε, ο βρωμιάρης έζησε". Κι αυτός ο πανήβλακας το επαναλαμβάνει. Μαρία-Γιώτα, αν είχα την πεθερά στο διπλανό δωμάτιο, θα μετακόμιζα! Ωχ, άρχισε κλάμα πάλι...

Πω πω, τι κούραση σήμερα... Πέθανα... Έκανα κάποιες δουλειές, αλλά πιο πολύ κουράστηκα γιατί ο Αντρέας θέλει συνέχεια αγκαλιά και βόλτα. Πόση ώρα πάνω-κάτω. Είναι και πόσα κιλά, πεντέμιση-έξι, δεν ξέρω... Αφού είδα κι απόειδα, ήρθε ο άντρας μου και τον πήρε... Τα χέρια μου δεν τα νιώθω, η πλάτη μου και η μέση μου με πεθαίνουν. Κι όταν του είπα ότι δε χρειάζεται να φτάνω στο έσχατο όριο για να έρχεται, μου είπε ότι τα χάνω, ότι πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό, ότι είμαι χειρότερη απ' τον Αντρέα, κι ας τον αφήσω στο καρότσι (ενώ ουρλιάζει), για να έρθει αυτός μετάαααααα για να τον πάρει... Και τώρα, μετά από πέντε λεπτά που τον κρατάει, μου φωνάζει να πάω για να τον ταΐσω ή εναλλακτικά, να τον κάνω εγώ βόλτα. Κατά τα άλλα, εγώ τα χάνω και πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό... Δε σχολιάζω τίποτα, γιατί πρέπει να πάω, αφού ο άχρηστος δεν μπορεί να κάνει τίποτα μόνος του.

Ανθή, φυσιολογικά είναι όλα αυτά που νιώθεις καλέ! Έγκυος είσαι, πόλεμος από ορμόνες, ένας χαμός! Λογικό είναι! Ουφ, νυστάζω...

Αναστασία, μακάρι να μην έχει τίποτα η φραουλίτσα, που σίγουρα δε θα έχει δηλαδή! Βανεσσάκι, δεν ξέρω να σου πω για την ομάδα για τις πεθερές. Η δική μου είναι απλά σπαστικιά κι αν την συγκρίνω με όσα διαβάζω εδώ μέσα και παραπονεθώ μετά, θα πέσει φωτιά να με κάψει!

Γειά σας! Εκατό ώρες έγραφα, αλλά επειδή είχα πάρα πολλή ώρα ανοιχτό το ποστ, με πέταξε... Κατερίνα, αυτό για το μέλι και την αλλαντίαση το ξέρω, μάλιστα, την ώρα που μου το έγραφες εσύ εδώ, το έγραψα εγώ σε ένα άλλο ποστ! Αλλά στο θηλασμό δεν απαγορεύεται. Γιελίζ, έτσι ακριβώς, το πρωί σαν βασιλιάς, το μεσημέρι σαν πρίγκηπας, και το βράδι σαν ζητιάνος. Εγώ χτες έφαγα το πρωί σαν κανονικός άνθρωπος, το μεσημέρι σαν βασιλιάς και το βράδι σαν ζητιάνος (μόνο το τελευταίο τήρησα!). Γκουζελίνα, πού χάθηκες ρε ψυχή; Μιχαέλα, εσύ επειδή δεν είσαι καλή μαθήτρια, θα έχεις και εξτρά δουλειά για το σπίτι! Λοιπόν, γράφω τις χτεσινές ντροπές: Πρωινό: Ένα τσάι γλυκάνισο και μια φέτα χωριάτικο ψωμί με βιτάμ και τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Διάφοροι μεζέδες στην ταβέρνα + ένα μηλοπιτάκι τυλιχτό σε φύλλο (γενικά δεν έφαγα πάαααρα πολύ, και τα περισσότερα φαγητά ήταν σχάρας). Απογευματινό: Δύο μικρά κομμάτια τυρόπιτα (=αλμυρό κέικ με χαλούμι) δικής μου κατασκευής. Βραδινό: Ένα βραστό αβγό + μία φέτα ψωμί με προζύμι με λίγο ελαιόλαδο και ρίγανη. Μια μπανάνα. Σήμερα νομίζω τα πάω καλύτερα, αν και, έχει γενέθλια ο άντρας μου και μηνογενέθλια ο μικρός και πήρε τούρτα... Θέλω ν' αγιάσω και δε μ' αφήνουν...

Καλημέρα κορίτσια. Έχει γενέθλια ο άντρας μου σήμερα, αλλά χτες βράδι τσακωθήκαμε για τον τοίχο, γιατί του έλεγα ότι είναι λάθος που σπάσανε τον τοίχο, κι έχουμε τώρα μια κοτζαμάν τρυπάρα μες στο διάδρομο, κι αυτός επέμενε ότι ήταν σωστή κίνηση. Έτσι σήμερα δεν έχω καμία όρεξη για οτιδήποτε... Τώρα κάπως τα βρήκαμε, επειδή μας τρελαίνει ο Αντρέας. Α, έχει κι αυτός μηνογενέθλια, γίνεται δύο μηνών!!! Μύριαμ, απ' ό,τι φαίνεται, κι εμάς στη μπανιέρα είναι το πρόβλημα... Ευτυχώς εμάς δεν κάνει μούχλα, απλά είναι βρεγμένος ο τοίχος. Αλλά αν συνεχιστεί, θα κάνει και μούχλα... Αναστασία, γιατί ντε και καλά πρέπει να έχει κάτι η φραουλίτσα; Χαλάρωσε βρε! Ο δικός μου έχει πολλές μύξες και καμιά φορά βήχει, επειδή τον πονάει ο λαιμός απ' το κλάμα και μετά τσαντίζεται. Και ο Αντρέας είναι τύπος που δεν του αρέσει να τον ενοχλούν, ειδικά στην αρχή. Τώρα ευτυχώς έχει ηρεμήσει, γιατί μόλις τον φέραμε σπίτι, όποτε τον αλλάζαμε, χαλούσε τον κόσμο. Να μην πω για το μπάνιο...

Κατερίνα, καλή η ταβέρνα. Δεν την κλείσαμε ακόμα, αλλά μάλλον σ' αυτήν θα καταλήξουμε. Ό,τι φάγαμε ήταν πολύ νόστιμο και ο χώρος είναι ωραία διακοσμημένος και καθαρός. Κι εγώ είχα παλιά τέτοια προβληματική περίοδο. Μου ερχόταν κάθε φορά και νωρίτερα, μέχρι που μου ήρθε στις 20 μέρες. Αλλά αυτό μιλάμε στην εφηβεία και μου έδωσε ο γυναικολόγος τα primolut για να κανονιστεί. Όσο για τα δοντάκια του μικρού, μη σας. Όσο μεγαλώνει, δε θα φαίνονται καθόλου τα σπασίματα, και τελικά θα τα αλλάξει κιόλας! Εγώ έχω ένα σπασμένο μπροστά μπροστά, αλλά ευτυχώς είναι μόνο μια μικρή γωνίτσα που λείπει. Το είχα σπάσει όταν ήμουν έξι ετών και είχα κάνει εγχείριση αμυγδαλών και ήμουν πολύ αδύναμη, κι όπως έτρεχα στην αυλή έπεσα κάτω.

Απαπαπα, Μιχαέλα, εσύ θες γενική επισκευή! Άκου δεν τρως πρωινό... Κι εγώ δεν έτρωγα για χρόνια, και έπινα μόνο καφέ. Σε κάποια φάση που είχα ιλίγγους μου έπινα κάτι χάπια και επειδή ήταν πολύ βαριά, άρχισα σιγά σιγά να τρώω ένα μικρό πρωινό και ευτυχώς μου έγινε συνήθεια. Αλλιώς, παλιότερα δεν έτρωγα τίποτα απολύτως πριν το μεσημεριανό... Θα πρέπει να τρως τα τρία βασικά γεύματα και δύο ενδιάμεσα, και με τα δύο ενδιάμεσα δεν εννοώ πατατάκια, γαριδάκια, σοκολάτες... Ευτυχώς εμένα δε μ' αρέσουν πολύ οι σοκολάτες, όσο για πατατάκια και γαριδάκια, ούτε να τα γευτώ!

Καλά, φαντάσου η μάνα μου που έχει και κόλλημα με το κρύο... Πριν ήρθε η πεθερά του ξάδελφού μου (αυτού με την ξινή γυναίκα) και μας έλεγε ότι κοιμάται χειμώνα-καλοκαίρι με καλοκαιρινή νυχτικιά με τιράντα και αφήνει το παράθυρο ανοιχτό... Κι ότι της αρέσει να σηκώνεται το βράδι όταν δεν έχει ύπνο και να την χτυπά το κρύο.

Ωχ, Αγγελική, σοβαρά σου είπανε τέτοια μαλακία; Το μέλι προκαλεί αλλαντίαση στα μωρά κάτω του ενός έτους.

Όλια, αναγκαστικά πήγαμε ταβέρνα, γιατί θέλαμε να δοκιμάσουμε τα πιάτα τους επειδή σκεφτόμαστε να κάνουμε εκεί τη βάφτιση. Χαμαλοδουλειά, κατάλαβες; Καλέ, η Μιχαέλα είσαι; Πού να σε καταλάβω; Κοτσάρεις εκεί ένα Σίσι, και περιμένεις να σε καταλάβουμε! Καλά, η πεθερά μου αποκλείεται να μάθει ποτέ της να τρώει υγιεινά. Αφού όταν βρήκαν πάρα πολύ ανεβασμένη χοληστερίνη και τριγλυκερίδια στον πεθερό μου, δεν τον άφηνε να φάει ψωμιά, γιατί λέει παχαίνουν (!!!!!!!!!!!!), και μετά του έκανε σαλάτα με τυρί σαγανάκι για να φάει!!!!!!!! Φυσικά είναι και κάποιες "δίαιτες" που μόνο υγιεινές δεν είναι. Μια βοηθός διευθύντρια που είχαμε στο σχολείο πριν δύο χρόνια, ήταν σχετικά μεγάλη σε ηλικία (59 χρονών) και έκανε τη δίαιτα του Κέιμπριτζ. Ήταν λες και έτρωγε πρωί-μεσημέρι-βράδι χημικά κατασκευάσματα... Της έδιναν κάτι σούπες σε φακελάκι, κάτι γαλατάκια με γεύσεις και κάτι σοκολάτες, τα έβλεπα και τρόμαζα. Μια μέρα έφτιαχνε καφέ και πήγε να βάλει από αυτά τα γαλατάκια που είναι σε μερίδες για τον καφέ και διατηρούνται εκτός ψυγείου, και της λέω ότι αυτά έχουν πολλά συντηρητικά, και τι μου λέει, μορφωμένη γυναίκα υποτίθεται; "Α, τα συντηρητικά δε με πειράζουν στη δίαιτα, δεν παχαίνουν"... Τι να πεις; Ο παιδίατρος μου είπε να μην τρώω τροφές που προκαλούν πάρα πολλά αέρια και να μην το παρακάνω με τα εσπεριδοειδή, γιατί προκαλούν αφρώδεις κενώσεις στο μωρό και μπορεί να συγκαεί. Για τα γαλακτοκομικά δεν είπε τίποτα.

Α, ξέχασα να πω στην Ανθή: το τζίντζερ όντως βοηθά στις ναυτίες. Μου το είχε πει η μαία στην κλινική, και αγόρασα μπισκότα με τζίνζερ. Όποτε ένιωθα άσχημα, έτρωγα ένα-δύο και με βοηθούσαν. Αλλά μια μέρα έφαγα πάρα πολλά και με πόνεσε η κοιλιά μου, μετά έκανα εμετό, κι από τότε δεν ξανάφαγα!

Όλια, το καλοριφέρ το ανάβουν για κάποιες ώρες μόνο το βράδι, γιατί τις προάλλες γι' αυτές τις λίγες ώρες μόνο, δώσανε 200 ευρώ στο πετρέλαιο. Αυτοί κοιμούνται νωρίς, κατά τις 9-10, οπότε είναι κουκουλωμένοι και δεν τους νοιάζει. Είναι και μεγάλο το σπίτι, και μεγάλα τα δωμάτια, έχει κεραμίδι από πάνω κι όχι πλάκα, και είναι πολύ κρύο σπίτι. Και να φανταστείς ότι κοιμήθηκα στο δωμάτιο του αδελφού μου που είναι νότιο, γιατί το δικό μου είναι βόρειο, κι εκεί ήταν 13 οι βαθμοί! Ο Αντρεάκης ήταν καλά ντυμένος και σκεπασμένος και δεν κρύωσε! Κι όλα αυτά, επειδή ο άντρας μου είναι ΞΕΡΟΚΕΦΑΛΟΣ. Του είπα να ξυπνήσουμε το πρωί και να μας πάει στη μάνα μου, αφού έτσι κι αλλιώς ο Αντρέας μας ξυπνά κατά τις 7-8, αλλά αυτός επέμενε ότι θα ταλαιπωρηθούμε (βαριόταν να κάνει τη διαδρομή πρωινιάτικα), και είπε και το κορυφαίο, ότι μπορεί να μην έχει κοιμηθεί καλά και δε θα μπορεί να οδηγήσει και θα κάνει ατύχημα!!! Κι έτσι, τράβηξα εγώ όλη αυτήν την ταλαιπωρία... Είναι φορές που απλά δεν μπορώ να συνεννοηθώ. Όπως λένε και στην Κύπρο "ρίχνεις αβγά στον τοίχο", δηλαδή ό,τι και να πεις, χαμένα τα λόγια σου... Πέντε πλυντήρια...;;; Εγώ έχω κάτι λίγα δικά μας, αλλά μου τελείωσε το νερό για το σίδερο. Τα ρούχα του Αντρέα είναι τα δύσκολα, που είναι πάρα πολλά και μικροσκοπικά... Αχ αχ, και μέχρι ν' ανοιγοκλείσω τα μάτια μου, θα του σιδερώνω τα φανταρίστικα...

Εμάς δεν είναι μούχλα. Είναι ο τοίχος βρεγμένος. Κάποιο πρόβλημα υπάρχει με τα υδραυλικά μάλλον. Λες να βγάζει απλά υγρασία το σπίτι; Αν και δε νομίζω, γιατί είναι οι τοίχοι γύρω από το μπάνιο που έχουν το πρόβλημα.

Σίσι, εγώ πριν γεννήσω είχα συνηθίσει και έτρωγα καθημερινά φρούτα και λαχανικά. Μετά τη γέννα δεν είχα και πολλή όρεξη, και στην αρχή δεν προλάβαινα κιόλας... Οπότε, έτρωγα πολύ ακατάστατα και συνήθως παρέλειπα σαλάτες και φρούτα... Άσε που μου είπε ο γιατρός να μην τρώω φασόλια, αρακά, λάχανο, κουνουπίδι και εσπεριδοειδή... Εγώ κατάλαβα ότι δεν πρέπει να τρώω γενικά όσπρια, ούτε και φασολάκια και να μην πλησιάζω ούτε στα δέκα μέτρα ένα πορτοκάλι... Τελικά μου είπε μόνο φασόλια να μην τρώω, και πού και πού αν φάω και κανένα μανταρίνι, δε θα πειράξει το μωρό, φτάνει να μην τρώω μισό κιλό τρεις φορές τη μέρα. Τις προάλλες, όμως, έφαγα φασολάκια και μέχρι χτες είχε τρελά αέρια... Οπότε μειώνονται οι επιλογές μου... Πάλι καλά που το πήρε απόφαση η πεθερά! Και τα δικά μου πεθερικά, δεν έχουν μεν ζάχαρο, αλλά έχουν τρελή χοληστερόλη και τριγλυκερίδια, γιατί μια ζωή έτρωγαν τηγανιτά, λίγες έως καθόλου σαλάτες, σπανιότατα φρούτα και αρκετό αλκόολ... Τώρα βάλανε μυαλό και τρώνε πιο υγιεινά (λέμε τώρα), αλλά τι να το κάνεις, άμα είναι να φτάσεις ένα βήμα πριν το έμφραγμα; (ξου ξου).

Σίσι, εγώ για βράδι θα φάω ένα βραστό αβγό με ψωμάκι και ίσως και λίγο τυράκι. Πιστεύω ότι το σημαντικό είναι η σωστή διατροφή και όχι τόσο το χάσιμο κιλών. Νιώθω απαίσια όταν τρώω γλυκά, και παραλείπω τα φρούτα και τα λαχανικά. Πέρσι τέτοια εποχή περίπου είχα αρχίσει διατροφή, όχι τίποτα το σπουδαίο, απλά έτρωγα σωστό πρωινό, κανονικό μεσημεριανό με σαλάτα, το απόγευμα φρούτο και το βράδι μια πλούσια σαλάτα, με κοτόπουλο ή τόνο ή αβγό και τυρί ή ρύζι και ένιωθα πάρα πολύ ωραία, ανάλαφρη και χωρίς φουσκώματα και δυσπεψίες. Τώρα δεν είμαι σε φάση για διατροφή, αλλά τουλάχιστον θέλω να τρώω σωστά.

Λυδία, βλέπω ομοιοπαθείς... Άσε, εμάς δεν είναι επειδή δεν αερίζουμε... Συνέχεια ανοίγω, βάζω τον Αντρέα στο δωμάτιό του και ανοίγω. Άλλωστε, η υγρασία εμφανίστηκε όταν είχαμε ακόμα πολλή ζέστη και είχαμε όλη μέρα διάπλατα ανοιχτές όλες τις μπαλκονόπορτες και όλα τα παράθυρα... Πω πω, τι άσχημο πράγμα... Ευτυχώς είναι στο διάδρομο και στο γραφείο. Τώρα είδαμε πολύ λίγη και στο δωμάτιό μας, αλλά εξωτερικά, από την πλευρά του διαδρόμου. Ακόμα δεν έχει μπει στο δωμάτιο... Ελπίζω να το προλάβουμε... Ουφφφφφφ...........

Που λέεετεεεε.... Μαρία, κι εγώ αυτό ξέρω, ότι τα άρρωστα παιδάκια, δεν κάνουν εμβόλια. Μήπως δεν έπρεπε να συνδυαστεί η αντιβίωση με το εμβόλιο; Περαστικά στο Στεφανούλη... Αμάν πια, λες και σας έχουν μουτζώσει... Κάντε έναν αγιασμό. Κατερίνα, εγώ μια φορά είχα πάει σε πολιτικό γάμο. Ήταν ένας φίλος του άντρα μου, μισός Ελληνοκύπριος-μισός Τουρκοκύπριος, γύρω στα 60, και η γυναίκα του από τη Σρι Λάνκα, καμιά σαρανταριά νομίζω. Γι' αυτόν ήταν πρώτος γάμος και γι' αυτήν δεύτερος. Κράτησε αρκετή ώρα θυμάμαι, και ήταν πολύ ωραία. Δε συγκρίνεται, βέβαια, με τον θρησκευτικό γάμο, αλλά στην προκειμένη περίπτωση, κανείς από τους δύο δεν ήταν χριστιανός, οπότε δεν είχαν και επιλογή. Ανθή, κι εγώ έτσι ήμουν στην αρχή. Είχα πολλές ξινίλες και αναγούλες, λίγες τροφές μπορούσα να φάω, και αν θυμάσαι, είχα ταράξει το ΨΩΜΟΤΥΡΙ!!!!!!! Μην ανησυχείς, έχεις μπόλικο καιρό να χαρείς την εγκυμοσύνη σου! Σιγά σιγά θα υποχωρήσουν τα συμπτώματα και θα νιώθεις το μπεμπάκι να κλωτσάει, αχ! Χριστίνα, περαστικά σας! Όλια, πάλι ρούχα ε; Κι εγώ έχω κάτι λίγα να σιδερώσω, αλλά μου τελείωσε το νερό για το σίδερο... Καγκουράκι, πώς πάει; Κι εγώ χρειάζομαι επειγόντως ρούχα, αλλά βαριέμαι να πάω για ψώνια. Είναι το χειρότερό μου... Αν δεν φτάσω σε απελπιστική κατάσταση, δεν πηγαίνω!

Γειά σας! Σας έλειψα; Χτες δεν μπήκα, γιατί κοιμήθηκα στη μάνα μου... Εφιάλτης... Πέρα απ' το ότι ταλαιπωρήθηκα γιατί είχα τον μικρο το βράδι μόνη μου και είναι και το σπίτι διώροφο, πέθανα απ' το κρύο. Μου βάλανε ένα πάπλωμα πολύ βαρύ και αλύγιστο, δεν μπορούσα να σκεπαστώ σωστά, και κρύωνα τρομερά. Σε κάποια φάση πήρα το κουράγιο και σηκώθηκα και βρήκα και ένα δεύτερο πάπλωμα, αλλά πάλι κρύωνα... Είχα όλο το βράδι αναμμένη σόμπα, και η θερμοκρασία δεν ανέβηκε ούτε ένα βαθμό... 15 βαθμοί όλο το βράδι... Όταν ξύπνησε ο Αντρέας στις 4 για να φάει, ξεπάγιασα... Ο λόγος που κοιμήθηκα στη μάνα μου είναι ότι ήρθε το πρωί ο υδραυλικός και έκανε μια τρύπα στον τοίχο μήπως και βρούμε το λόγο της υγρασίας, και ο Αντρέας δεν έπρεπε να είναι στο σπίτι. Και πάλι δεν βρήκαμε το λόγο... Εν τω μεταξύ έχει προχωρήσει αρκετά... Τώρα λέει ότι πρέπει να φταίει η υγρασία απ' το μπάνιο και εξαπλώνεται στους τοίχους και θα μας ανοίξει, λέει, μια τρύπα, σπάζοντας μερικά πλακάκια και θα βάλει ένα πορτάκι να αερίζεται. Σόρι ρε παιδιά, αλλά γίνεται τέτοιο πράγμα; Και να προσπαθούμε με τον πατέρα μου να τον πείσουμε να φέρουμε κι άλλον υδραυλικό, ν' ακούσουμε και μια δεύτερη γνώμη, κι αυτός εκεί "κι άλλον να φέρουμε, τα ίδια θα μας πει". Και να του λέμε ότι μπορεί και να μη μας πει τα ίδια, και να επιμένει. Τελικά συμφώνησε, αλλά μας έσπασε τα νεύρα, και μετά μου την είπε κιόλας ότι ανακατεύεται ο πατέρας μου στο σπίτι μας! Αφήστε που του είπα ότι όταν θα έρθει η μάνα του για τη βάφτιση, δε θέλω να ανακατεύεται και να της το κόψει αυτός και μου λέει "ξέρω εγώ τι θα της πω και πως θα της το κόψω" και μετά συνεχίζει "και δεν πειράζει αν ακούσεις μια άλλη γνώμη, η μάνα μου τρία παιδιά μεγάλωσε, κάτι ξέρει". Άμα αρχίσαμε έτσιιιι..."....... Καταλαβαίνετε... Ουφ, σκεφτόμουν το γάμο μου, που μου τον μαύρισαν, (όχι ότι έκαναν κάτι, απλά ήταν ο εαυτός τους) και τώρα συνειδητοποίησα ότι θα μου μαυρίσουν και τη βάφτιση του παιδιού μόνο και μόνο που θα έρθουν... Αφήστε που θέλει η μάνα του να μείνει στο σπίτι μας, πράγμα που σημαίνει ότι θα είναι μες στα πόδια μας, γιατί θα κοιμάται στο σαλόνι, ενώ η μάνα μου έχει τρία άδεια δωμάτια, και θα είμαστε σαν τους γύφτους (θα είναι στο στοιχείο τους δηλαδή...). Σεντόνι άπλωσα, θα γράψω άλλο ποστ για να σχολιάσω τα δικά σας.

Γειά σας! Σας διάβασα πριν, αλλά δεν πρόλαβα να γράψω, γιατί είχα επίσκεψη. Χτες βράδι κοιμήθηκα στη μάνα μου, αφήστε, μεγάλη πίκρα. Ο μικρός μια χαρά κοιμήθηκε και δε με ταλαιπώρησε, αλλά εγώ δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Έτρεμα απ' το κρύο. Το πάπλωμα ήταν πολύ βαρύ κι αλύγιστο, δεν μπορούσα να σκεπαστώ σωστά, με αποτέλεσμα να κρυώνω. Μετά σηκώθηκα και έβαλα και δεύτερο πάπλωμα, αλλά και πάλι δυσκολεύτηκα να κοιμηθώ. Όταν ξύπνησε ο Αντρέας για να φάει στις τέσσερις, ξεπάγιασα... Το πρωί ήρθε εδώ ο υδραυλικός και σπάσανε τον τοίχο, μήπως βρούνε τη βλάβη και ξεμπερδέψουμε απ' την υγρασία. Δηλαδή δεν σπάσανε τον τοίχο, βγάλανε μια μεγάλη τρύπα. Δυστυχώς δεν βρήκανε την αιτία της υγρασίας... :( Ο υδραυλικός λέει πρέπει να είναι τελικά απ' τη μπανιέρα, και λέει, πρέπει να σπάσουμε μερικά πλακάκια και να βάλει πορτάκι να αερίζεται. Τώρα αυτό είναι λογική λύση; Λέω στον άντρα μου να πάρουμε και μια δεύτερη γνώμη, εκεί αυτός "μα τα ίδια θα μας πει κι ο άλλος". Μισή ώρα τσακωνόμασταν, σπάσανε τα νεύρα μου, ήταν κι ο πατέρας μου εκεί και του έλεγε κι αυτός τα ίδια, εκεί αυτός, "μα τα ίδια θα μας πει κι ο άλλος". Τελικά, συμφώνησε να πάρουμε και δεύτερη γνώμη, αλλά επιμένει ότι θα δώσουμε λεφτά για να μας πούνε τα ίδια... Ουφ, νύστα...

Πωπω, εσείς είστε άψογες!!! Εγώ είμαι η αμαρτωλή της παρέας... Κατερίνα, είδες, δεν αντέχω χωρίς ποστ για τα κιλά! Έχω πάθει εξάρτηση και νομίζω ότι κάτι μου λείπει... Χωρίς πλάκα πάντως, όταν ξέρεις ότι θα δώσεις αναφορά, σκέφτεσαι να φας κάτι. Εγώ μέλι τρώω κανονικά, δε μου είπε κανείς ότι απαγορεύεται στο θηλασμό. Και στο μαιευτήριο μου έφερναν με το πρωινό μου. Αυτόν τον καιρό έχω συνέχεια επισκέψεις για το μωρό, οπότε, όπως καταλαβαίνετε, πρέπει συνέχεια να έχω κάτι να κερνάω, και μετά ό,τι μένει, ε, δε γίνεται να το πετάξουμε ε; Λοιπόν, γράφω τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τσάι γλυκάνισο και ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Μακαρόνια με τριμμένη ξερή μυζήθρα και λίγη κέτσαπ και 7 μικρούς κεφτέδες. Απογευματινό: Ένα κομμάτι σοκολατόπιτα (το τελευταίο ευτυχώς). Μία μπανάνα. Βραδίνο: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί και χαλούμι + ένα μεγάλο καρότο τριμμένο. Σήμερα πήγαμε ταβέρνα και φάγαμε μεζέδες, οπότε καταλαβαίνετε... Θα δώσω αναφορά αύριο!

Νία, κι εμείς το σκ θα πάμε ταβερνάκι. Όχι ότι θέλω, αλλά πρέπει να δοκιμάσουμε ταβέρνες για τη βάφτιση. Από ανάγκη, κατάλαβες;