Θέλω να γίνω μαμά

Γειά σας! Σας διάβασα απ' το πρωί, αλλά κρατούσα τον μικρό και δεν μπορούσα ν' απαντήσω. Τώρα κοιμήθηκε, να δούμε πόσο θα μείνει. Βανεσσάκι, την άλλη Τρίτη επιστρέφω στο σχολείο. Δευτέρα ξεκινούσα, αλλά πέφτει Καθαρά Δευτέρα! Τη μικρή γιατί την ξυπνάτε το βράδι για να φάει;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Δώρα, κι εγώ νόμιζα πιο νωρίς αρχίζουν οι στερεές. Εγώ δεν αγχώνομαι καθόλου για το φαγητό. Για ποιο λόγο να αγχωθώ; Ο Αντρίκος είναι φαγανό παιδάκι, αλλά άλλο φαγανός κι άλλο παχύσαρκος. Δε νομίζω να γίνεται κανένα παιδάκι παχύσαρκο με το μητρικό γάλα, τα φρούτα και τα λαχανικά. Κρέμες δε θέλω να δώσω, να δούμε τι θα πει ο παιδίατρος και τι ο άντρας μου (=η μάνα του). Α, ο ανηψιός του άντρα μου ήταν έξι μηνών το καλοκαίρι και άρχισε κρέμες τότε και είπε η μάνα του ότι "ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ από τόσο νωρίς!". Τέλος πάντων, παντού θα χωθεί, κατά τα άλλα, απλά ΛΕΕΙ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ. Πάντως, αν μάθουμε από νωρίς να λέμε "όχι" στο παιδί για το φαγητό, προλαβαίνουμε πολλά... Αγγελική, κι εγώ θα ήμουν περίεργη να δω αν είχε κόρη η πεθερά μου πώς θα έβγαινε. Μου φαίνεται αδιανόητο να έβγαινε σαν κι αυτήν, γιατί δεν μπορώ να φανταστώ μια νέα κοπέλα να είναι τόσο σιχαμερή, να μην πλένεται, να μην πλένει τα δόντια της, να μυρίζει, να τρώει με τα χέρια και με πολύ σιχαμερό τρόπο, να ρουφάει συνέχεια τις μύξες της με αηδιαστικό τρόπο, και πάει λέγοντας. Ελπίζω η εγγονή που ουσιαστικά μαζί της μεγαλώνει, να μην βγει έτσι, γιατί είναι κρίμα τόσο όμορφο και έξυπνο παιδάκι... Αφήστε που ο άντρας μου θεωρεί ότι η μάνα του είναι το πλέον κατάλληλο άτομο να μεγαλώσει παιδιά! Αφού μου έλεγε χτες ότι σίγουρα κάποιο καρναβάλι θα πάμε στην Πάτρα και γιατί ανησυχώ; Θα αναλάβει η μάνα του τον Αντρέα!!!!!! Τώρα που το έθεσε έτσι, τρέχω να κόψω εισητήρια. Αχ, τι ωραία που πήγατε όλες βολτίτσες... Μόνο εμείς έχουμε κλειστεί στο σπίτι, γιατί "ο Στέφανος το μωρό το βγάζουν μόνο για να το πάνε στον παιδίατρο". Η αλήθεια είναι ότι έκανε πάρα πολύ κρύο αυτές τις μέρες και φυσούσε και τρομερά, οπότε δεν ήταν κι ό,τι καλύτερο για βόλτες. Ελπίζω αυτή η βδομάδα να είναι πιο ζεστή και κυρίως χωρίς αέρα...

Αγγελική, της αγίας Θεοδώρας της Βασιλίσσης είναι πάντοτε 11 Φλεβάρη. Των αγίων Θεοδώρων είναι λίγες μέρες μετά, στις 17 Φλεβάρη. Η γιορτή που πέφτει πάντα Σάββατο είναι της αγίας Θεοδώρας της Θεσσαλονίκης, που έχει ναό στην Ερμού, όπου βρίσκεται και το σκήνωμά της. Γιορτάζει το πρώτο Σάββατο μετά την Καθαρά Δευτέρα αν δεν κάνω λάθος.

Της αγίας Θεοδώρας ήταν 11 Φλεβάρη. Γιορτάζει και η μάνα μου. Δεν ξέρω η δική μας Δώρα πότε γιορτάζει.

Αγγελική, η συμπεθέρα σου ποια είναι;

Γειά σας! Εμείς δεν κοιμηθήκαμε και χάλια, αλλά ξύπνησε από τις εννιά παρά και δεν ξανακοιμήθηκε. Τώρα τον πήρε ο ύπνος, αλλά είναι πολύ αργά για να ξαναπάω για ύπνο... Αναστασία, άντε, μακάρι να ηρεμήσει η φραουλίτσα! Αλήθεια βρε, το κανονικό της όνομα ποιο είναι; Σας φιλώ!

Να γράψω και τα χτεσινά μου: Πρωινό: Ένα τσάι γλυκάνισο κι ένα σάντουιτς με χωριάτικο ψωμί, τυρί και λούντζα. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα με λαχανικά, λούντζα και κόκκινο κρασί + τριμμένη ξερή μυζήθρα. Απογευματινό: Μια μπανάνα. Ένα γαλακτομπούρεκο-φλογέρα. Βραδινό: Το ίδιο με το μεσημεριανό.

Γειά σας κορίτσια! Εμείς ξυπνήσαμε πρωί, κατά τις εννιά παρά και δεν ξανακοιμηθήκαμε. Σε κάποια φάση το πήραμε απόφαση, έκανε ο άντρας μου πρωινό, ανοίξαμε τα στόρια και καθίσαμε. Αχ, τι ωραία που πήγατε σε αποκριάτικα πάρτι! Εμείς ούτε στο κατώφλι της πόρτας δε βγήκαμε... Ελπίζω μέχρι το άλλο σαββατοκύριακο να μπορέσουμε να πάμε έστω μια βολτίτσα... Κατερίνα, τέσσερα αντράκια στο σπίτι; Η μάνα του λόχου είσαι! Ανθή, δεν πειράζει βρε που έφαγες, σε πάρτι ήσουν! Εσύ μπορεί να βρίσκεις δικαιολογία το μωρό, εγώ βρίσκω το θηλασμό!!! Κατερίνα, βρες κι εσύ κάτι! Κι εγώ νομίζω μόνο Έλληνα θα μπορούσα να παντρευτώ, είναι και θέμα θρησκείας και θέμα κουλτούρας. Όσο κι αν είναι πιο προοδευτικοί άλλοι λαοί, εντούτοις το πάντρεμα δύο διαφορετικών νοοτροπιών είναι πάρα πολύ δύσκολο.

Όχι, Αγγελική, έγραψα κι άλλο ποστ μετά. Ευτυχώς δεν είχε συμβεί έτσι.

Τώρα που ήρθε ο άντρας μου και του το είπα, μου είπε ότι εκείνη την ώρα ζέσταινε το γάλα του μωρού, άκουσε τους γονείς μου και πήγε προς την πόρτα να τους ανοίξει, και φάνηκε ότι ερχόταν απ' τον υπολογιστή. Μάλλον αλήθεια λέει, γιατί εκείνη την ώρα με έπαιρνε συνέχεια τηλέφωνο και με ρωτούσε για το γάλα. Ησύχασα τώρα, γιατί δεν περίμενα ότι θα ήταν τόοοσο ανεύθυνος! Να σας ρωτήσω και κάτι άλλο: χτες που έλειπα, όταν άρχισε ο μικρός να κλαίει και να ωρύεται, του ζέστανε ο άντρας μου το γάλα. Με το που το ετοίμασε, ο μικρός κοιμήθηκε (κάνει κάτι τέτοια κουλά ώρες-ώρες). Το άφησε έξω και λίγο μετά ευτυχώς ξύπνησε και του το έδωσαν (λέμε τώρα). Ξέρετε πόση ώρα μπορεί να διατηρηθεί εκτός ψυγείου; Μπορούμε να το ξαναζεστάνουμε ή να το ξαναβάλουμε ψυγείο (όχι κατάψυξη);

Μια που λέγαμε για Σκανδιναβούς: Ο αδελφός μου περνά ένα μέρος του έτους στη Φιλανδία εδώ και κάποια χρόνια, λόγω κάποιου πειράματος. Φέτος θα περάσει το μισό χρόνο περίπου, πήγε πριν από ένα μήνα και θα καθίσει μέχρι τον Απρίλιο. Τις προάλλες ρωτούσε ένα φίλο του πόσο πληρώνουν για θέρμανση, ηλεκτρικό και νερό, και του είπε ότι πληρώνουν 400 ευρώ μηνιαίως για όλα αυτά! Μιλάμε για τετραμελή οικογένεια, όχι για κανένα φοιτητή, και η κεντρική θέρμανση είναι ανοιχτή 24 ώρες το 24ωρο. Κι εμείς εδώ την παλεύουμε με σόμπες και με κεντρική θέρμανση που ανάβουμε όσο το δυνατόν λιγότερο για οικονομία (όσοι έχουμε κεντρική θέρμανση, εγώ δεν έχω) και δίνουμε τα μαλλιά της κεφαλής μας στο ηλεκτρικό και στο πετρέλαιο...

Κι εμάς πολλή γκρίνια όλο το απόγευμα ο Αντρίκος. Τον έπαιρνε η μάνα μου, τον κουνούσε, του τραγουδούσε, τον έκανε βόλτες, τίποτα. Ήταν όλη την ώρα μουτρωμένος. Τελικά τον πήρα εγώ και τον έβαλα στο ριλάξ και ηρέμησε! Τώρα θήλασε λίγο και κοιμήθηκε! Ρε κορίτσια, χτες που είχα πάει στο γυναικολόγο, ήρθαν οι γονείς μου εδώ, και μου είπαν ότι από την ώρα που μπήκαν στην πολυκατοικία, άκουγαν τον Αντρέα να κλαίει σπαρακτικά. Ανεβαίνουν πάνω, χτυπάνε το κουδούνι, και, επειδή η μάνα μου νόμιζε ότι ο άντρας μου κρατούσε τον μικρό, φώναξε ότι ανοίγει με το κλειδί της (τους δώσαμε ένα κλειδί για έκτακτη ανάγκη). Ανοίγει, λοιπόν, και βλέπουν τον μικρό στο ριλάξ του μόνο του στο σαλόνι, και ο άντρας μου εκείνη την ώρα ερχόταν από μέσα, δηλαδή από τον υπολογιστή... Δεν είναι ότι άρχισε εκείνη την ώρα να κλαίει, έκλαιγε από πριν, και μάλιστα ο άντρας μου τηλεφωνούσε και με ρωτούσε για το γάλα που του είχα αφήσει να δώσω. Δηλαδή είχε τον Αντρέα να κλαίει, κι αυτός τον άφησε και πήγε στον υπολογιστή... Αυτό υποθέτω, δηλαδή, γιατί δεν τον είδα ακόμα να τον ρωτήσω. Αλλά αν ισχύει αυτό, πώς θα τον αφήνω και να φεύγω τώρα που θα επιστρέψω στο σχολείο; Δεν του έχω καμία εμπιστοσύνη. Θα έρχεται κι η μάνα μου, δηλαδή, αλλά κι αυτή δεν μπορεί να έρχεται συνέχεια.

Καλέ; Πού χαθήκατε όλες; Γράφω τι έφαγα χτες: Πρωινό: Μια φέτα ψωμί με βιτάμ και τυρί + ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Ένα γαλακτομπούρεκο-φλογέρα. Μεσημεριανό: Μισός σαργός στη σχάρα + ραδίκια βραστά με λαδολέμονο + μια φέτα ψωμί. Απογευματινό: Μια μπανάνα. Βραδινό: Ένα μπολ κοτόσουπα αβγολέμονο + ένα μπολ κρεατόσουπα με λαχανικά και φιδέ (της σούπας έγινε χτες βράδι!). Μια μπανάνα.

Γειά σας! Τι κάνετε; Εδώ κάνει κρύο και φυσάει ένας τρελός αέρας... Ουφ, πότε θα φύγει επιτέλους ο παλιοχειμώνας; Δεν αντέχω άλλο, θέλω ζεστασιά... Θέλω να πάμε βόλτες, βαρέθηκα πια... Χτες αγόρασα στο μικρό κάτι παιχνιδάκια, ένα που λέει ότι είναι γυμναστήριο, αλλά είναι πιο πολύ πιάνο με μουσική και φώτα και κάτι επιπλέον εκπαιδευτικά παιχνιδάκια προσαρμοσμένα πάνω, και το ανοίξαμε σήμερα. Του άρεσε πάρα πολύ, και πατούσε συνέχεια τα κουμπιά, δεν ξέρω αν το έκανε συνειδητά ή τυχαία, πάντως του άλλαξε τα φώτα! Ανθή, γιατρός τελικά ο Πανούλης; Μου άρεσε που μπήκε στο πετσί του ρόλου αμέσως!!! Φάε βρε τις σοκολάτες σου, ειδικά αν δεν έχεις πρόβλημα με τα κιλά, ούτε διαβήτη κύησης, τι πειράζει; Θα τα χάσεις μετά! Απλά πρόσεχε να μην το παρακάνεις, γιατί πάντα η υπερβολή δεν είναι καλή! Χριστίνα, ούτε κι εγώ θα άφηνα το μωρό μέσα στο καροτσάκι έξω απ' την καφετέρια. Βέβαια, θα μου πεις, έξω είναι πιο ασφαλισμένο από ιώσεις και μικρόβια, αντί μέσα στον κλειστό χώρο. Αλλά ρε παιδί μου, πέρα απ' το ότι μπορεί κανείς να το απαγάγει, άμα κλάψει; Άμα ξυπνήσει σε ένα άγνωστο μέρος και δε σε βρει εκεί; Με τίποτα δε θα το άφηνα! Οι Σκανδιναβοί έχουν μια τελείως διαφορετική κουλτούρα από εμάς, σε πολλά σημεία καλύτερη, σε άλλα χειρότερη. Όπως και να έχει, έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα στον κόσμο, κι ερχόμαστε εμείς με τη δική μας νοοτροπία, της κουτοπονηριάς και της αρπακόλλας, και προσπαθούμε να το αντιγράψουμε... Άσχετο τώρα αυτό, αλλά μια που λέμε για Σκανδιναβούς... Μαρία, έχω τη μία ώρα για θηλασμό, αλλά επειδή πηγαίνω με άλλους, θα είναι πολύ δύσκολο να φεύγω νωρίτερα. Σχεδόν αδύνατον μη σου πω... Δε θέλω να πηγαίνω μέχρι το Φρέναρος μόνη μου μες στη νύχτα, άσε που τις περισσότερες μέρες δεν κοιμάμαι και καλά και θα ζαλίζομαι... Ο άντρας μου θα ζορίζεται επειδή βαριέται να κρατά τον μικρό. Θεωρεί ότι πρέπει να τον κρατάει μόνο όσο κλαίει και μετά να τον αφήνει και να τρέχει στον υπολογιστή. Σήμερα τους άφησα να παίξουν με το γυμναστήριο, κι αυτός του πατούσε τα κουμπιά και σηκωνόταν κι έφευγε, κι όταν τον ρώτησα γιατί δεν κάθεται μαζί του, μου κάνει "μα αφού είναι ήσυχος". Είναι πάρα πολύ τεμπέλης και κοιτάζει μόνο τον εαυτό του, και όταν του λέω τίποτα μου τα παρουσιάζει με τέτοιο τρόπο, που φαίνεται ότι είναι και το θύμα, κι ότι εργάζεται πάρα πολύ σκληρά! Τώρα έχει μάθει την καραμέλα "φώναξε τη μάνα σου να σε βοηθήσει", λες και η μάνα μου δεν είναι μεγάλη και άρρωστη γυναίκα και μπορεί να τρέχει ανά πάσα στιγμή, για να έχει αυτός χρόνο να κάθεται στον υπολογιστή. Τέλος πάντων, ελπίζω όσο μεγαλώνει ο Αντρέας και ανταποκρίνεται, να κολλήσει κι αυτός μαζί του και να ξεκολλήσει απ' τον υπολογιστή...

Γειά σας! Κουράστηκα σήμερα, από την ώρα που ξύπνησα δεν κάθισα λεπτό. Κι ο άλλος στον υπολογιστή... Κρατάει τον μικρό για πέντε λεπτά και βαριέται... Ήθελα να 'ξερα τι θα γίνει αύριο που θα πάω σχολείο. Ευτυχώς τώρα πήγε Λευκωσία σ' ένα σκακιστικό τουρνουά. Τουλάχιστον δεν έχω την αρνητική του αύρα μες στο σπίτι. Να ξεκολλήσει και λίγο απ' τον υπολογιστή, να ξαναβρεί τον παλιό του εαυτό, αν και δεν το βλέπω. Γυμναστήριο εγώ του αγόρασα ένα, μάρκας KInderland, αλλά δεν είναι ακριβώς γυμναστήριο. Είναι σαν πιανάκι, με μουσική και φωτάκια και διάφορα εκπαιδευτικά παιχνιδάκια προσαρμοσμένα, που ξυπνούν τις αισθήσεις (εκτός απ' τη γεύση υποθέτω!). Του άρεσε πάρα πολύ, αλλά όταν τον έβαλα ξαπλωμένο, δεν φτάνει να πατήσει τα κουμπιά, έτσι τον πήρα στην αγκαλιά μου μαζί με το παιχνίδι και τα πατούσε εκεί. Του άλλαξε τα φώτα! Αγγελική, δυστυχώς η οικογένεια του άντρα μου ζει όπως ζούσαν οι παππούδες μας. Έχουν την αναχρονιστική άποψη ότι "οι παλιοί ξέρανε πολλά" και θεωρούν ότι όσο πιο ηλικιωμένος είναι κάποιος, τόσο πιο πολλά ξέρει! Η πεθερά, π.χ. μας έλεγε μια μέρα ότι η μάνα της ξέρει πιο πολλά απ' αυτήν, αυτή ξέρει πιο πολλά απ' τα παιδιά της, και όταν κάνουμε κι εμείς παιδιά, θα ξέρουμε περισσότερα απ' αυτά! Βέβαια, αυτό ισχύει, όσο το παιδί σου είναι κΑΤΩ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΕΤΩΝ. Μιλάμε για ανθρώπους τελείως αγράμματους, οι οποίοι, όμως, δεν εκτιμούν τη μόρφωση και την καλλιέργεια. Δεν έχουν το φιλότιμο των λαϊκών ανθρώπων που λένε "εγώ δεν κατάφερα να σπουδάσω, αλλά μακάρι τα παιδιά μου να γίνουν καλύτερα από μένα". Θεωρούν το διάβασμα χάσιμο χρόνου. Όποτε με βλέπει η πεθερά με βιβλίο μου φωνάζει "κλείσε το βιβλίο, θα στραβωθείς". Ο άντρας μου κατάφερε και σπούδασε (με τη συνδρομή της γιαγιάς του, και δουλεύοντας ο ίδιος) και πιστεύουν ότι απλά έχασε τα χρόνια του, ενώ ο δεύτερος αδελφός που παράτησε το σχολείο και έπιασε δουλειά είναι το καμάρι τους, γιατί έχει γίνει σαν τα μούτρα τους. Όσο για τον μικρό αδελφό, και το σχολείο παράτησε και δουλειά δεν έχει επειδή βαριέται, οπότε είναι το χαμένο κορμί. Βάσω, αφού δε ξέρετε αν έχει πρόβλημα η μικρή, τότε τι παίρνετε το γάλα-χρυσάφι; Έφη, μαζί σου για τα νησιά! Είναι υπέροχα για διακοπές, αλλά το να ζήσεις σε μικρό νησί είναι πολύ δύσκολο. Το ξέρω και από φίλες μου, ειδικά το χειμώνα ερημώνουν τα πάντα, και φοβάσαι μήπως αρρωστήσεις, γιατί δεν έχει γιατρούς, ούτε νοσοκομεία, κι έτσι και βγει κανένα απαγορευτικό... Αναστασία, το ινφακολ είναι πολύ συνηθισμένο, περίεργο που δεν το έχουν. Εγώ το αγόρασα επειδή μου το έγραψε ο γιατρός για να το έχω σπίτι, αλλά δεν το άνοιξα ποτέ μου. Ουφ, χτες και σήμερα κάνει πολύ κρύο και φυσάει τρελά...

Γιωταμαρία, τα χέρια τους τα πλένουν συχνά, αλλά συνήθως δε θεωρούν ότι χρειάζεται να χρησιμοποιήσουν σαπούνι. Θεωρούν ότι ένα ξέπλυμα με νερό είναι αρκετό... Σε περίπτωση που θα ρωτούσες, τα δόντια δεν τα πλένουν ποτέ τους. Ποτέ τους. Δυστυχώς το σίριαλ με το μπάνιο άρχισε απ' όταν γέννησα. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι εγώ μεγαλώνω το παιδί μου όπως θέλω ΕΓΩ. Ας πει την άποψή της, δεν έχω πρόβλημα, αλλά αυτή το έχει παρακάνει...

Εμείς να δούμε πότε θα πάμε να κάνει εμβόλιο, γιατί αναβλήθηκε ο κανονισμένος εμβολιασμός λόγω βρογχιολίτιδας. Πριν πήρε ο άντρας μου τη μάνα του τηλέφωνο και του ανέλυε επί δέκα λεπτά τους λόγους που δεν πρέπει να κάνουμε μπάνιο το μωρό... Μεταξύ άλλων του είπε ότι με το μπάνιο ανοίγουν οι πόροι και είναι πιο εύκολο ν' αρρωστήσει... Τι άλλο θ'ακούσω; Ευτυχώς κι αυτός άρχισε να κουράζεται μ' αυτήν την καθημερινή μπανιολογία...

Σας ευχαριστώ πολύ όλες! Εννοείται ότι όλα τα μαργαριτάρια που μου λέτε ότι θα ακούσω, τα έχω ακούσει ήδη! Μέχρι που μου είπαν να κάνω εργαστηριακές εξετάσεις στο γάλα μου μήπως και δεν είναι καλό λόγω της αναιμίας! Και το μωρό να είναι θρεφταράκι, έχει πάει ήδη έξι κιλά! Φυσικά συνέχισα και θήλαζα όσο ήμουν άρρωστη. Σήμερα πήγα στο γυναικολόγο, μου είπε να συνεχίσω το συμπλήρωμα σιδήρου και ούτε που ανέφερε ότι ο θηλασμός μπορεί να με εξαντλήσει. Ευτυχώς, γιατί καμιά φορά μπορεί ο γιατρός να πει καμιά πατάτα και μετά να ψαχνόμαστε.

Γειά σας και πάλι. Εγώ πήγα γυναικολόγο, γιατί λύσσαξε η μάνα μου. Ακούστε τι έκανε: την Τρίτη λίγο πριν φύγουμε απ' το νοσοκομείο, μ' έπρηξε να πάρω τηλέφωνο τον άντρα μιας φίλης μου που είναι νοσοκόμος, για να έρθει να μου πάρει αίμα να μου κάνει αναλύσεις χωρίς συνταγή γιατρού. Τον πήρα για να μη με πρήζει, τελικά αυτός δεν ήρθε, αλλά τα κανόνισε και μου πήρανε αίμα, και φυσικά οι αναλύσεις είναι χάλια, είναι όλα πεσμένα, γιατί είχα τρεις μέρες να φάω λόγω της γαστρεντερίτιδας. Η μάνα μου είναι σίγουρη ότι κάτι έχω, και μετά άρχισε να με πρήζει να πάω στο γιατρό. Της είπα θα πάω την άλλη βδομάδα και πήγε και μου έκλεισε ραντεβού από μόνη της... Σήμερα πήγα στο γιατρό και μου είπε ο άνθρωπος αυτά που της είχα πει ότι θα μου έλεγε, ότι δηλαδή πάντα έχω χαμηλό σίδηρο οπότε δεν έγινε και τίποτα, και τώρα η μάνα μου λυσσάει ότι δε με προσέχει ο γιατρός, γιατί κάτι έχω οπωσδήποτε και να πάω σε άλλο γιατρό... Όταν θα γυρίσω στο σχολείο υποτίθεται το μωρό θα το προσέχει ο άντρας μου. Αλλά δεν τον βλέπω και πολύ διατεθειμένο να κάθεται να προσέχει το μωρό όλο το απόγευμα, και τώρα ρίχνει κάτι μπηχτές "δε θα έρχεται και η μάνα σου για λίγες ώρες;". Ενώ στην αρχή έλεγε ότι ΑΥΤΟΣ θα προσέχει το μωρό και η μάνα μου να μην ανακατεύεται... Το ωράριο είναι έξι-εννιάμιση, αλλά φεύγω κατά τις πέντε και επιστρέφω δέκα. Τώρα που είχα πάει στο γιατρό άφησα δικό μου γάλα στο ψυγείο για να του το δώσει. Ήρθαν και οι γονείς μου και πάλευαν όλοι να πάρει ο Αντρέας το μπιμπερό και δεν το δεχόταν. Τελικά το πήρε και ήπιε λίγο. Κάτι είναι κι αυτό, ελπίζω να συνηθίσει σιγά-σιγά... Όσο για το σχολείο, περνάμε πολύ καλά, και θα ήθελα να επιστρέψω, αλλά έχω βγει εκτός κλίματος. Τώρα που το σκέφτομαι, όμως, έχω πολύ λίγες ώρες διδασκαλίας και θα κάνω πολλές κενές, άρα θα έχω χρόνο για διάβασμα που δεν έχω εδώ!

Γειά σας! Εγώ πήγα στο γυναικολόγο το απόγευμα, γιατί λύσσαξε η μάνα μου, και πήρε αυτή και μου έκλεισε ραντεβού, επειδή επίσης λύσσαξε και κίνησε νήματα στο νοσοκομείο και μου κάνανε αναλύσεις πριν φύγουμε τις προάλλες, και φυσικά είναι όλα πεσμένα, αφού είχα να φάω τρεις μέρες απ' τη γαστρεντερίτιδα. Φυσικά ο γιατρός μου είπε ό,τι ακριβώς της είπα ότι θα μου έλεγε, δηλαδή ότι πάντα είναι το σίδηρό μου πεσμένο, άρα δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, κι αυτή τώρα χτυπιέται ότι δε με προσέχει ο γιατρός και να πάω και σε άλλον... Αν δεν της πω ότι έχω πρόβλημα δε θα ησυχάσει. Τώρα που έφυγα άφησα δικό μου γάλα στο ψυγείο για να το δώσει ο άντρας μου στον Αντρέα. Τελικά ήρθαν και οι γονείς μου στο σπίτι, και πάλεψαν όλοι και ήπιε το μισό ή και λίγο λιγότερο. Δε δεχόταν με τίποτα το μπιμπερό, αλλά τελικά το πήρε και έφαγε λίγο. Μετά κοιμήθηκε βαθιά. Σιγά σιγά θα μάθει πιστεύω. Δεν έχει και άλλη επιλογή ή μάλλον έχει: να μένει νηστικός. Πήγα και του πήρα και δύο παιχνίδια, ένα γυμναστήριο κι ένα μαλακό βιβλίο! Αγγελική, κι εμένα μου τραβά τα μαλλιά και του μένουν τρίχες στα χέρια, ήδη από νεογέννητο. Νάσια, από πότε έχει κάνει η μικρή τα εμβόλια και ταλαιπωρείστε ακόμα; Έφη, εγώ θα τον αφήνω στον άντρα μου, αλλά απ' ό,τι κατάλαβα, προτιμά να έρχεται κι η μάνα μου, ενώ στην αρχή μου δήλωσε ότι δε θέλει η μάνα μου να ανακατεύεται στην οικογένειά μας κι ότι ΑΥΤΟΣ θα προσέχει το μωρό. Αφήστε που τώρα ανησυχώ μήπως και έρθει η Πρόνοια και μπλέξουμε, που κάναμε μπάνιο το μωρό...

Γειά σας! Εγώ τα δύο από τα τρία κιλά που έχασα τα έβαλα! Σήμερα το πρωί ήμουν 58.5. Συνήθως τα κιλά που χάνονται από γαστρεντερίτιδα ξαναμπαίνουν αμέσως, είναι από τα υγρά που χάνονται. Δε με νοιάζει, συνεχίζω κανονικά! Χτες έφαγα: Πρωινό: Δύο φέτες μαύρο ψωμί με βιτάμ και τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα μπολ κοτόσουπα αβγολέμονο + ενάμιση κομμάτι χοιρινό κρασάτο + πληγούρι. Απογευματινό: Μια μπανάνα. Ένα γαλακτομπούρεκο-φλογέρα. Βραδινό: Μια κυπριακή πίτα με σουβλάκι κοτόπουλο, σεφταλιά, σαλάτα και ταχίνι. Ε, Τσικνοπέμπτη χτες, να μη τσικνήσουμε;

Κορίτσια, αφήστε, αισθάνομαι φρικτές τύψεις που έκανα τον μικρό μπάνιο... Έπρεπε να περιμένω να μπει ο Μάιος πρώτα... Χτες λέω στον άντρα μου "όταν θα έρθει η μάνα σου, ξέρεις ποιο θα είναι το καλό;". "Ποιο" μου λέει "που θα κρατάει τον Αντρέα;". "Όχι", του λέω "αυτό δεν είναι καλό. Το καλό θα είναι που μετά τη βάφτιση τα μωρά κάνουν τρεις μέρες να κάνουν μπάνιο, κι έτσι δε θα μας πρήζει"!!! Γιωταμαρία, ο δικός μου ήταν 6010 πριν μια βδομάδα που τον ζύγισαν στο νοσοκομείο. Είναι θρεφταράκος. Εμβόλιο εμείς έπρεπε να κάνουμε στις 10 Φλεβάρη, αλλά λόγω ασθένειας αναβλήθηκε. Τώρα θα μας πει ο γιατρός πότε. Βανεσσάκι, ευχαριστώ για το διόρθωση! Κι οι δικοί μου τρέχουν όποτε χρειαστεί, ειδικά η μάνα μου, κι ας είναι κι αυτή άρρωστη.

Καλημέρα! Ευτυχώς εμείς κοιμηθήκαμε καλά! Μετά το νοσοκομείο ο μικρός έστρωσε και κοιμάται σερί όλο το βράδι! Χτες κοιμήθηκε στις δέκα και ξύπνησε έξι το πρωί. Μετά ξυπνούσε και ξανακοιμόταν συνέχεια. Ανθή, πολύ καλά έκανες που έφαγες το κρεατάκι σου! Στην αυχενική ρώτησα τη γιατρό αν βλέπει φύλο και μου είπε ότι δε φαίνεται τίποτα ακόμη. Έτσι είπαμε ότι μάλλον είναι κορίτσι, για να μη φαίνεται τσουτσού. Αν θυμάστε, σας τα έγραφα κι εδώ, που μετά μία μου λέγανε αγόρι και μία κορίτσι! Πάντως δεν μπορούσα με τίποτα να διανοηθώ ότι έχω κορίτσι. Δε μου κάθεται με τί-πο-τα! Κι εγώ τα ροζ τα βλέπω σαν ρούχα κούκλας, όχι για κανονικό άνθρωπο. Θα ήθελα να κάνω κι εγώ τρία αγόρια όπως η Κατερίνα! Έχω ένα κόλλημα με τα αγόρια. Αφού μερικές φορές σκέφτομαι πώς θα ήταν αν ο Αντρέας ήταν κορίτσι και δεν μπορώ να το διανοηθώ! Καλά, εννοείται ότι αν το επόμενο είναι κορίτσι δε θα το δώσω για υιοθεσία αλλά ένα σοκ θα το πάθω και θα θέλω πολύ καιρό να συνηθίσω! Οι υπόλοιπες πού χαθήκατε;

Καλημέρες! Γιωταμαρία, ίδιες ώρες κοιμήθηκαν τα βλαστάρια μας! Δέκα το βράδι κοιμήθηκε ο δικός μου και δε χαμπάριασε μέχρι τις έξι το πρωί! Ούτε καν όταν του έκανε ο άντρας μου τις εισπνοές στη μία και τον μετέφερε από το ριλάξ στο πορτ μπεμπέ! Μετά τις έξι όλο ξυπνούσε και ξανακοιμόταν. Αναστασία, αμάν πια, πότε θα τελειώσει αυτό το μαρτύριο; Αγγελική, είδες τι κάναμε; Τολμήσαμε και κάναμε μπάνιο άρρωστο παιδί μες στο καταχείμωνο. Κάναμε τέτοια τρέλα! Vivere pericolozzamente! (σίγουρα λάθος το έγραψα!)

Κατερίνα, τέλεια τα αντράκια σου! Εμείς τσικνήσαμε εδώ με σουβλάκια. Τι άλλο να κάναμε; Ναι, η πεθερά έχει βρει αφορμή την αρρώστια του μικρού για να λέει για το μπάνιο. Τι να πω ρε κορίτσια, αφού όποτε πάμε Πάτρα γίνεται καβγάς όποτε θέλουμε να κάνουμε μπάνιο. Όσο για τον θηλασμό, το λέει για να μην κουράζομαι βρε!!! Λες και κουράζει ο θηλασμός! Σήμερα λέω στον άντρα μου "ξέρεις ποιο είναι το καλό όταν θα έρθει η μάνα σου για τη βάφτιση;". "Ποιο" μου λέει "ότι θα κρατάει τον Αντρέα;". "Όχι", του απαντώ "αυτό δεν είναι καλό. Το καλό είναι ότι μετά τη βάφτιση το παιδί κάνει τρεις μέρες να ξανακάνει μπάνιο, οπότε δε θα τον κάνουμε μπάνιο και να μας πρήζει"!!!!!! Πω πω ρε κορίτσια, τώρα που θα γυρίσω στο σχολείο δε θα είμαι συνέχεια με τον Αντρίκο. Απίστευτο μου φαίνεται... Φυσικά, μπορεί να μου κάνει και καλό να αλλάζω παραστάσεις, γιατί στο σπίτι δεν είναι μόνο ο Αντρίκος, είναι και ο άντρας μου και τον τρώω στη μάπα και αυτόν... Πάντως, θα είναι λες και έπεσα από άλλο πλανήτη. Έχω να μπω σε τάξη από τις αρχές Μαΐου της περασμένης χρονιάς! Μετά πήρα άδεια, όταν γύρισα είχαν φύγει οι μαθητές, μετά άρχισαν οι διακοπές και μετά όταν ξαναπήγαμε σχολείο μόνο δύο μέρες κάθισα με τους μαθητές, κι αυτές δεν κάναμε μάθημα... Ούτε που ξέρω τι θα κάνω, έχω ξεχάσει και πώς είναι!

Καγκουράκι, κι εγώ είχα ντυθεί πεταλούδα μια χρονιά μικρή!! Μαρία, μπορώ να καταλάβω πώς νιώθεις. Εμένα μου λέγανε να φύγω και να αφήσω το μωρό στο νοσοκομείο και να πάω σπίτι να αναρρώσω και φρίκαρα μόνο που το άκουγα... Κορίτσια, όλα αυτά τα έχω πει στον άντρα μου. Το μπάνιο του μωρού είναι σίριαλ που άρχισε από τότε που γέννησα. Χριστίνα, εννοείται ότι το προσέχουμε αυτό που λες, τον κάνουμε μπάνιο στο δωμάτιό του, το οποίο θερμαίνουμε καλά και τον στεγνώνουμε και τον ντύνουμε εκεί. Δεν τον περιφέρουμε από το μπάνιο στο δωμάτιό του. Τον ντύνουμε καλά και τον σκεπάζουμε και με κουβέρτα. Το λέω στον άντρα μου, ότι το σημαντικό είναι να είναι ο χώρος ζεστός και το νερό ζεστό, αλλά επιμένει ότι δεν πρέπει να κάνουμε μπάνιο όταν είμαστε άρρωστοι. Του λέω "μα ο παιδίατρος είπε να τον κάνουμε" και μου λέει "εγώ αλλιώς τα ήξερα, εσείς εδώ στην Κύπρο κάνετε πολλές βλακείες". "Α, ναι", του λέω "η μάνα σου τα ξέρει όλα και όλος ο υπόλοιπος κόσμος δεν ξέρει τίποτα". Και δε μίλησε. Η μουρμούρα για το έξω τώρα άρχισε που αρρώστησε ο μικρός. Όλα αυτά που λέτε του τα λέω κι εγώ. Το άσχημο είναι ότι δε βοηθά κι ο καιρός. Μπορεί να έχει την τέλεια μέρα και στα καλά καθούμενα ν' αρχίσει να βρέχει. Μια μέρα πήγαμε με τα πόδια στον παιδίατρο γιατί είχε καταπληκτικό καιρό και μόλις γυρίσαμε στο σπίτι άρχισε να ρίχνει χαλάζι. Οπότε τι να του πω; Να βγούμε; Κι αν αρχίσει καμιά θεομηνία; Στην αρχή βγαίναμε, πήγαμε μερικές φορές για καφέ και ήταν πάρα πολύ ωραία. Τώρα κλειστήκαμε μέσα, επειδή ο Στέφανος βγάζουν το παιδί μόνο για τον παιδίατρο. Όσο για το θηλασμό, Χριστίνα, κάνεις λάθος. Οι μεγαλύτερες γυναίκες, αυτές που γέννησαν παιδιά στην Ελλάδα πριν από τριάντα-τριανταπέντε χρόνια όπως η πεθερά μου, έχουν άγνοια για το θηλασμό, γιατί τότε ήταν η εποχή που άρχισαν να κυκλοφορούν οι φόρμουλες και υπήρχε τεράστια προώθηση από τους παιδίατρους. Πολλές γυναίκες δε θήλαζαν καθόλου, έπαιρναν κατευθείαν χάπια και το έκοβαν. Άλλες, όπως η πεθερά μου, θήλαζαν και μετά έδιναν συμπλήρωμα, και τους κοβόταν το γάλα. Οι πολύ μεγαλύτερες, οι γιαγιάδες μας θήλαζαν αποκλειστικά και γνώριζαν πολλά, γιατί τότε δεν υπήρχαν τα ξένα γάλατα για να κάνουν σαμποτάζ στο θηλασμό. Η πεθερά παίρνει τηλέφωνο και λέει ότι είναι το καλύτερο ο θηλασμός "αλλά δώσε και ξένο για να μην κουράζεσαι". Αυτή έτσι μεγάλωσε τα παιδιά της; Έκανε το πιο εύκολο για να μην κουράζεται; Παίζει και να το έκανε. Πάντως έτσι για την ιστορία, τον κάναμε σήμερα μπάνιο τον μικρό!!!