Θέλω να γίνω μαμά

Χαχα, Εύη είδες: Αυτές τις μέρες έχει την τιμητική της η λούντζα στη διατροφή μου! Ευτυχώς σήμερα τελείωσε!

Αφήστε κορίτσια, εγώ κάθε πρωί κλαίω απ' τους πόνους στην πλάτη μου και σηκώνομαι με τρομερή δυσκολία απ' το κρεβάτι... Μαρτύριο είναι... Κι ο δικός μου βάζει συνέχεια τα χέρια στο στόμα εδώ και λίγες μέρες, και την κουβέρτα του επίσης... Τα γεμίζει όλα σάλια. Ρώτησα σήμερα τον παιδίατρο και μου είπε ότι δεν είναι απαραίτητο να είναι δόντια, είναι απλά μια φάση που περνάνε όλα τα μωρά.

Κορίτσια, πήρα τις 16 εβδομάδες που δικαιούμαι, αλλά αντί να ξεκινήσει η άδειά μου δύο εβδομάδες πριν την ΠΗΤ, ζήτησα να ξεκινήσει τέσσερις, γιατί ήταν αδύνατο να εργάζομαι μέχρι την 38η εβδομάδα. Τελικά, βέβαια, πήρα πολύ νωρίτερα αναρρωτική, την οποία ήθελα να πάρω πιο αργά, περίπου 2-3 βδομάδες πριν αρχίσει η άδεια μητρότητας, αλλά δεν άντεχα να πηγαίνω σχολείο. Οπότε τώρα θα γυρίσω δύο εβδομάδες πιο νωρίς... Όλια, με το θηλασμό ελπίζω να τα καταφέρω. Θα βγάζω γάλα και θα του το δίνει ο άντρας μου ή η μάνα μου με το μπιμπερό. Ευτυχώς το παίρνει το μπιμπερό, αλλά το θέμα είναι το πόσο τρώει. Δεν έχουμε καταλάβει ακόμη. Ο γιατρός είχε πει πριν από κανένα μήνα ότι θα θέλει γύρω στα 150 μλ για να χορτάσει, αλλά όπως τον κόβω τώρα, χαλαρά θα τρώει 200 μλ... Για να δούμε... Πριν ήρθαν οι γονείς μου, ο μικρός κοιμόταν, ξύπνησε, έκλαιγε, και του βάλαμε 100 μλ περίπου στο μπιμπερό και τα ήπιε. Προηγουμένως είχε φάει κι από μένα και μετά το μπιμπερό ξαναθήλασε... Τον αχόρταγο έχω για παιδί... Κι έχω και τη μάνα μου να μου λέει ότι τρώει πολύ ο μικρός και έχει κάνει δίπλες και να προσέχω μην γίνει χοντρός... Έλεος... Μαρία, κούκλακι το τιγράκι σου!!!!! Όλια, εμείς είχαμε κάνει πάρτι-έκπληξη στον πατέρα μου όταν έκλεισε τα 60 (τώρα είναι 76). Ήταν καταπληκτικό! Είχαμε πει και καλά ότι θα πάμε σε ένα εστιατόριο για φαγητό οι τέσσερίς μας, οπότε ντυθήκαμε, στολιστήκαμε, και ξεκινάμε για το εστιατόριο. Ανοίγει ο πατέρας μου την πόρτα και βλέπει μπροστά του όλους τους συγγενείς και φίλους με μια τούρτα να του φωνάζουν "Χρόνια πολλά"!!!

Γειά σας! Πήγαμε στο νοσοκομείο προηγουμένως και εξέτασε ο γιατρός τον Αντρέα. Μας είπε ότι είναι τέλειος! Θα συνεχίσουμε τις μασκούλες για τρεις μέρες ακόμα και φτάνει! Τον ρώτησα και για το σίδερο, και μου είπε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Φυσικά, ξέχασα να τον ρωτήσω για τα εμβόλια... Θα πρέπει να πάρω τον δικό μας γιατρό... Εγώ το τριήμερο δε θέλω καθόλου να έρθει, γιατί την Τρίτη επιστρέφω στο σχολείο... :( Ρε κορίτσια, πώς θα τα βγάλει πέρα ο άντρας μου; Εδώ εγώ, όταν φεύγει και μένω πολλή ώρα μόνη μου με τον μικρό, φρικάρω... Ελπίζω να έρχεται και η μάνα μου έστω για λίγο... Τι άγχος κι αυτό... Τουλάχιστον μου είπαν ότι "καθάρισε" το σχολείο από τα ταραχοποιά στοιχεία. Πήγαν όλοι φαντάροι! Άντε, σας κλείνω να μαζέψω λίγο, γιατί το σπίτι είναι σα βομβαρδισμένο...

Γειά σας! Εμείς πήγαμε στο νοσοκομείο και εξέτασε τον μικρό ο γιατρός. Μας είπε ότι είναι τέλειος! Θα συνεχίσουμε τις μασκούλες για τρεις μέρες ακόμα και φτάνει! Εγώ γαντάκια δεν του φόρεσα σχεδόν καθόλου. Τώρα που κάνει αρκετό κρύο του φοράμε μόνο το βράδι που κοιμάται, γιατί έχει αρχίσει να ανακαλύπτει τα χέρια του και δε θέλω να του το στερήσω. Εύη, κι ο άντρας μου κάνει τέτοια κουλά, έχει κάτι φαεινές ιδέες πότε-πότε... Α, ρώτησα το γιατρό για το σίδερο, και μου είπε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να σιδερώνω στον ίδιο χώρο με τον Αντρίκο! Σας φιλώ!

Να δώσω κι εγώ τη χτεσινή αναφορά: Πρωινό: Ένα τσάι γλυκάνισο και ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί. Δεκατιανό: Ένα κομμάτι σπιτικό σάμαλι. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο μουτζέντρα (=φακές πιλάφι με τηγανιτά κρεμμύδια). Απογευματινό: Μια μπανάνα. Ένα μανταρίνι. Βραδινό: Μια φέτα μαύρο ψωμί με τυρί (να με κρατήσει μέχρι να κοιμηθεί ο μικρός). Ένα σάντουιτς με μαύρο ψωμί, τυρί, λούντζα, βραστό αβγό και μαρούλι.

Λες ε; Μακάρι να είναι όπως τα λες, γιατί το είχα άγχος ότι του έκανα κακό...

Κατερίνα, μια χαρά κι εσείς με τα αποκριάτικα πάρτι, κι ας έχουν και αισχρολογίες! Εμείς φέτος τίποτα... Κάνει πολύ κρύο κιόλας, είχαν πει και καλά θα ανέβει η θερμοκρασία από σήμερα, αλλά στα ίδια έχει μείνει, μη σας πω κάνει και περισσότερο κρύο σήμερα... Να σας ρωτήσω ρε κορίτσια: κάνει όταν σιδερώνω να έχω τον Αντρέα στον ίδιο χώρο; Σιδερώνω στην κουζίνα και ο Αντρέας είναι στο σαλόνι, που είναι ενιαίος χώρος. Έχουμε περίπου τρία μέτρα απόσταση. Λέτε να πειράζει, που αρρώστησε με βρογχικά;

Κι εγώ σπάνια τρώω ψωμί με το φαγητό. Αλλά τώρα παίρνουμε ένα τέεελειο ψωμί με προζύμι και σε κάποια φάση έτρωγα ασταμάτητα, όχι μόνο με το φαγητό, αλλά και στο άσχετο! Εν τω μεταξύ, ο άντρας μου έχει πάρει αρκετά κιλά, αφού όλη μέρα τρώει γλυκά και χαζομάρες, και όταν του είπα να προσέξει τη διατροφή του, μου λέει "απ' το ψωμί παχαίνω"!!!

Εμάς ο παιδίατρος μας είχε ρωτήσει κάθε πότε τρώει ο μικρός, του είπαμε ότι τρώει όποτε το ζητήσει και είπε ότι κάνουμε πάρα πολύ καλά που ακολουθούμε αυτήν την τακτική. Εμείς να δούμε πότε θα βάλουμε εμβόλιο. Ήταν να το κάνει στις 10 Φλεβάρη και μας χάλασε το πρόγραμμα η βρογχιολίτιδα...

Βανεσσάκι, αν πεινάσει θα ξυπνήσει! Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Το σκέφτομαι για το σίδερο, αύριο που θα πάμε στο νοσοκομείο να εξετάσουν τον Αντρέα, θα ρωτήσω κανένα γιατρό.

Εμένα δε βολεύει αλλιώς. Αλλά δεν τον έχω δίπλα μου, είναι αρκετά μακριά. Δεν το λέω για τις σκόνες, άλλωστε, όπως και να το κάνουμε, όσο και να καθαρίζουμε, πάντα θα υπάρχει σκόνη στην ατμόσφαιρα. Το λέω για τους ατμούς από το σίδερο.

Να σας ρωτήσω κάτι άσχετο. Κάνει να είναι ο μικρός στον ίδιο χώρο που σιδερώνω; Συνήθως σιδερώνω στην κουζίνα και τον Αντρίκο τον έχω στο σαλόνι. Έχουμε μια απόσταση γύρω στα τρία μέτρα. Λέτε να πειράζει; Γιατί τώρα με τα βρογχικά τρόμαξα. Από τότε που γυρίσαμε απ' το νοσοκομείο δεν έχω σιδερώσει, μόνο την Πέμπτη ήρθε η γυναίκα και σιδέρωσε δύο λεκάνες ρούχα, αλλά τον Αντρίκο τον είχαμε στο δωμάτιό του.

Κι εμένα στο πρώτο εμβόλιο το είχε ήδη πει! Κι εμείς τώρα περάσαμε σε άγκουτου και διάφορα τέτοια!

Ο δικός μου το είπε περίπου δυο μηνών.

Χρυσάνθη, εμείς για πολύ καιρό δεν αποστειρώναμε τίποτα, αφού ούτε πιπίλα έπαιρνε, ούτε με μπιμπερό τον ταΐζαμε. Αλλά τώρα μπλέξαμε με τα θήλαστρα και τα μπιμπερό...

Α, λες να του βάζω να βλέπει ταινίες του Αγγελόπουλου, που είναι μόνο εικόνες, χωρίς τη γρήγορη εναλλαγή; :P

Χριστίνα, το έχω διαβάσει αυτό για την τηλεόραση, γι' αυτό δεν τον αφήνω να βλέπει. Ο άντρας μου είναι θεολόγος και κάνει αντικαταστάσεις, όταν και αν τον καλέσουν. Επίσης είναι σκακιστής και παραδίδει μαθήματα, έχει και δίπλωμα προπονητή, αλλά δυστυχώς στην Κύπρο δεν υπάρχει ενδιαφέρον, ούτε οργάνωση, κι έτσι έχει μόνο ένα μαθητή... Πω πω, τώρα θα τρέχετε και δε θα φτάνετε!!!

Λένα, στις οδηγίες του θηλάστρου έλεγε ότι τα βράζουμε/αποστειρώνουμε και τα σκουπίζουμε με μια καθαρή πετσέτα, κι αυτό έκανα, αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι, είναι λίγο χαζομάρα. Σήμερα έκανα κι εγώ αυτό που λες. Εδώ δεν υπάρχουν οργανικές θέσεις όπως τις εννοείτε εσείς. Η οργανική μου θέση είναι καθηγήτρια επί δοκιμασία, πέρσι ήταν επί συμβάσει. Έχει να κάνει με το καθεστώς του διορισμού και όχι με τον τόπο του διορισμού. Να διοριστείς σ' ένα σχολείο και να σε στείλουν σε άλλο μετά από άδεια, δεν παίζει ούτε με σφαίρες, εδώ τουλάχιστον. Εγώ πριν λίγο επικοινώνησα με την αντικαταστάτριά μου, και θα την πάρω στο τέλος της εβδομάδας να με κατατοπίσει. Είναι η ίδια που με αντικατέστησε τον Γενάρη του 2010 που είχα σπάσει το χέρι μου! Αφού τους έλεγα ότι η δουλειά της δεν είναι γενικώς αντικαταστάτρια, αλλά δική μου αντικαταστάτρια! Απορώ πώς της ξέφυγα πέρσι και στείλανε άλλη όταν πήρα άδεια το Μάιο!

Α, Χριστίνα, για την τηλεόραση που λες, οι τηλεοράσεις νέας τεχνολογίας δεν έχουν ακτινοβολία. Όπως το έθεσε ο αδελφός μου "δεν έχουν κανόνι ηλεκτρονίων". Αλλά πάλι δε θέλω να βλέπει τηλεόραση. Όμως, όλη μέρα στο σαλόνι, ε, θα την ανοίξω, τι να κάνω; Αφού όταν είμαι με τον Αντρέα βιβλίο δεν μπορώ να διαβάζω, τουλάχιστον χαζεύω λίγο τηλεόραση, ειδικά όταν τον θηλάζω ή όταν τον κάνω βόλτες συνέχεια. Όταν τον βλέπω να κοιτάζει, τον γυρίζω απ' την άλλη, αλλά τι κάνει το άτομο; Το βράδι βλέπει την αντανάκλαση της τηλεόρασης μέσα στο παράθυρο!!! Δε θέλω πάντως να γίνει αποβλακωμένος με την τηλεόραση. Κι εμείς βλέπαμε τηλεόραση, αλλά όταν ήμουν εγώ δημοτικό, το πρόγραμμα άρχιζε στις πέντε το απόγευμα. Πριν είχε ένα σήμα και βούιζε. Οπότε όλη μέρα παίζαμε και ασχολούμασταν με άλλα πράγματα, και στις πέντε βλέπαμε παιδικά. Βλέπαμε και καμιά ξένη σειρά, καμιά ταινία, αλλά δεν κολλούσαμε. Δε θέλω ο Αντρίκος να αποβλακώνεται μπροστά σε μια οθόνη... Μαρία, στο Μακένζυ θα κάνουμε το τραπέζι της βάφτισης τελικά! Σε ποιο κέντρο πήγατε; Εμείς κλείσαμε τον Ρότσο.

Λένα, εύκολα είναι με το θήλαστρο, το θέμα είναι να άρει το μπιμπερό ο μικρός. Την Παρασκευή έγινε χαμός και ήπιε ελάχιστο γάλα. Χτες του έδωσε 60 μλ ο άντρας μου και άδειασε τελείως το μπιμπερό. Από σήμερα πήρε και πιπίλα, ενώ πριν ούτε να τη φτύσει. Μάλλον τον ενοχλούν τα ούλα, γιατί βάζει όλη την ώρα τα χέρια και τα τρώει και ήταν πάρα πολύ ανήσυχος από προχτές, ενώ όλη την ώρα ήθελε στήθος, αλλά δεν έτρωγε, πιπίλιζε. Από σήμερα που πήρε την πιπίλα, ηρέμησε! Να σας ρωτήσω. Όταν αποστειρώνω το μπιμπερό, μέσα μένει νερό από τον ατμό. Κι εσάς έτσι γίνεται; Τι κάνετε σ' αυτήν την περίπτωση; Βανεσσάκι, εγώ δεν τον έχω ξυπνήσει ποτέ για να φάει. Ο ίδιος ξέρει καλύτερα πότε θέλει να φάει, οπότε όταν πεινάσει θα ξυπνήσει! Λένα, δεν έχω ιδέα γι' αυτό που λες, εμάς εδώ είναι τελείως διαφορετικό το σύστημα. Είμαι διορισμένη σ' ένα σχολείο και θα επιστρέψω σ' αυτό. Λυδία, κουράγιο με τη δουλειά... Τι ιδέες ψάχνεις για βάφτιση; Εγώ δεν πρόκειται να κάνω στολισμούς, ενώ δε συμφωνώ ούτε με τις βαφτίσεις με θέμα. Ένα απλό μυστήριο θα είναι και μετά ένα τραπέζι. Γιώταμαρία, σας τα χάλασε ο καιρός; Αχ, κι εμάς εδώ κάνει πολύ κρύο. Είχαν πει και καλά θα ανέβει η θερμοκρασία από σήμερα, αλλά δε μου φάνηκε καθόλου ανεβασμένη...

Πω πω, λίγο έλειψα και πόσα γράψατε; Σήμερα ο Αντρίκος πήρε πιπίλα! Τόσο καιρό δεν έπαιρνε με τίποτα, ούτε στο νοσοκομείο... Ευτυχώς σήμερα την πήρε και δεν την αποχωρίζεται! Νομίζω ότι τον ενοχλούν τα ούλα, γιατί βάζει συνέχεια τα χέρια στο στόμα και τα τρώει. Οπότε, τον βόλεψε η πιπίλα! Μας έσωσε! Χτες και προχτές έκλαιγε όλη μέρα. Τώρα με την πιπίλα ηρέμησε!!! Τώρα τον έχω στο ριλάξ, νύσταξε και κοιμήθηκε από μόνος του!!! Χριστίνα, τα 60 μλ ήταν απλά ένα πείραμα. Τόσο έτρωγε νεογέννητο στο μαιευτήριο που του είχαν δώσει τρεις μέρες ξένο, και παράλληλα, θήλαζε κιόλας! Είχε πλάκα κιόλας, μια μέρα που ήρθε η νοσοκόμα και μου λέει "ήπιε 60 μλ", εγώ άσχετη τελείως και της λέω "ααα, μάλιστα". Ήταν εκεί μια ξαδέλφη μου αρκετά μεγαλύτερη από μένα, ανύπαντρη και μου λέει "πόσο έπρεπε να φάει" και της λέω "δεν έχω ιδέα"!!! Και τώρα πάλι δεν έχω ιδέα από μλ, και ρωτήσαμε τον παιδίατρο και μας είπε ότι, επειδή είναι λίγο θρεφταράκι ο Αντρίκος, θα θέλει γύρω στα 150 μλ να χορτάσει, κι αυτό πριν από ένα μήνα... Θα πρέπει να αρμέγομαι κανονικά... Σήμερα έβγαλα 150 μλ και πήγα για ψώνια, αλλά κοιμόταν και δεν μπόρεσε ο άντρας μου να τον ταΐσει, κι όταν γύρισα προτίμησα να τον θηλάσω, γιατί από μένα σιγά μην πάρει μπιμπερό. Μαρία, ήρθατε στις γειτονιές μας!!! Πού πήγατε; Στο Μακένζυ; Να υποθέσω για καφέ στις Φοινικούδες; Πόσο καιρό έχω να πάω... Από το τέλος Δεκεμβρίου. Στην αρχή ήμασταν ξεθαρρεμένοι, παίρναμε τον Αντρίκο και πηγαίναμε βόλτες. Τώρα κλειστήκαμε μέσα (επειδή ο Στέφανος το παιδί το βγάζουν μόνο για τον παιδίατρο). Οδηγώ μεν, αλλά εκτός πόλεως όχι. Είχα ένα ατύχημα το Νοέμβριο του 2009, διαλύθηκε το αυτοκίνητο, εγώ δεν έπαθα τίποτα, αλλά από τότε δεν ξαναοδήγησα εκτός πόλης, ενώ εντός πόλης άρχισα να οδηγώ από την επόμενη μέρα. Κάποια στιγμή θα οδηγήσω βέβαια, αλλά μία έμενα έγκυος, μία έσπασα το χέρι μου, δε μου δόθηκε ευκαιρία. Τώρα ακόμα ζαλίζομαι, και δε θέλω να το διακινδυνεύσω. Ίσως σιγά σιγά να το κάνω, αλλά αν διαμόρφωσαν το πρόγραμμα, δεν υπάρχει περίπτωση να το αλλάξουν για να πηγαίνω εγώ πιο αργά ή να φεύγω νωρίτερα κάθε μέρα. Είμαστε και λίγοι καθηγητές, δεν είμαστε κάθε μέρα όλοι εκεί, και είναι δύσκολο να βγει το πρόγραμμα. Τιγρούλη ακούω! Γουάου! Θέλουμε φωτογραφίες!!! Χριστίνα, φυλλάδια ε; Κι ο δικός μου δούλευε παλιά στα φυλλάδια, κι εγώ δούλεψα ως φοιτήτρια. Ο κουμπάρος μας δε, στη Θεσσαλονίκη, ενώ είναι γεωπόνος, δουλεύει χρόνια στα φυλλάδια, αφού δεν υπάρχει κάτι άλλο. Καγκουράκι, αυτό έχω ακούσει κι εγώ για τις σκανδιναβικές χώρες. Μπορεί να κάνει τρελό κρύο, αλλά δεν είναι όπως στο δικό μας. Αλλά πάλι, στις -30, όσο να 'ναι, κάνει λίγο κρύο! Του αδελφού μου παγώνουν τα δάκρυα στις βλεφαρίδες του!!! Ουφ, πήγε ο άντρας μου να κάνει ένα μάθημα σκάκι σ' ένα μικρό κι είμαι μόνη μου και, παρ' όλο που έχω τον μικρό στο ριλάξ, και δε θέλει αγκαλιές, εντούτοις, θέλει να είμαι όλη την ώρα από πάνω του, να του μιλάω ή απλά να τον κοιτάζω. Τώρα ξύπνησε, τον γρουσούζεψα... Άντε, να έρθει ο άντρας μου γιατί πείνασα...

Εγώ είχα ταράξει τα αβγολέμονα, ειδικά στην αρχή της εγκυμοσύνης. Απλά πρόσεχα αφού έριχνα το αβγολέμονο, να αφήνω τη σούπα/φαγητό στο αναμμένο μάτι, μέχρι να πάρει μία-δύο βράσεις, έτσι ώστε να σιγουρευτώ ότι ψήθηκε το αβγό!

Καλέ; Πού χαθήκατε όλες; Σε τι αμαρτίες πέσατε; Μόνο εγώ έμεινα να κρατάω ψηλά τη σημαία; Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τσάι γλυκάνισο και ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί και λούντζα. Δεκατιανό: Μια φέτα χωριάτικο ψωμί με φέτα. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο με: κουνέλι ψητό με πατάτες + σαλάτα μαρούλι-κρεμμύδι-άνηθο. Απογευματινό: Ένα κομμάτι σάμαλι σπιτικό. Βραδινό: Ένα πιάτο σαλάτα μαρούλι-κρεμμύδι-άνηθο με βραστό αβγό και τυρί + μια φέτα ψωμί. Μια μπανάνα. Αυτάαα...

Γειά σας! Πεσμένη η κίνηση στο καφενεδάκι μας... Χτες έβγαλα γάλα, κρύφτηκα στο γραφείο και το έδωσε ο άντρας μου στον Αντρίκο. Το καθάρισε όλο! Φυσικά ήταν μόνο 60 μλ, γιατί βαρέθηκα να βγάζω 120 μλ και να μην το πίνει και να το πετάμε. Σήμερα θα βγάλω περισσότερο. Ελπίζω να μην έχουμε πρόβλημα τώρα που θα γυρίσω στο σχολείο, γιατί αυτός τον τελευταίο καιρό έμαθε και θέλει στήθος για να κοιμηθεί. Ίσως απ' το νοσοκομείο, που ήταν πολύ ιδιότροπος και είχε επιστρέψει σε φάση νεογέννητου! Να δούμε πώς θα πάει από βδομάδα που θα λείπω... :( Ανθή, εγώ έπινα κάθε μέρα ένα νες στην εγκυμοσύνη, από την αρχή, μέχρι περίπου μια-δυο βδομάδες πριν γεννήσω. Απλά έβαζα μισό κουταλάκι νες μέσα. Τώρα δεν πίνω καθόλου, μόνο ένα τσάι γλυκάνισο ή βουνού κάθε πρωί, επειδή θηλάζω κιόλας και δε θέλω να προκαλώ νευρικότητα στον μικρό. Αλλά σιγά σιγά μάλλον θα ξαναρχίσω να πίνω ένα ελαφρύ νες κάθε πρωί. Καγκουράκι, για τον υπολογιστή που λες, αποφεύγω να τον βάζω μπροστά στον υπολογιστή. Ούτε τηλεόραση θέλω να βλέπει, όταν την έχω ανοιχτή τον γυρνάμε απ' την άλλη, κι αυτός πάλι γυρίζει το κεφάλι του για να δει!!