Θέλω να γίνω μαμά

Καλημέρες! Ρε κορίτσια, τι έκανε το άτομο; Πήρε το κορδόνι που δένουμε την πάντα του από το οποίο έβγαινε μια κλωστή, και την τραβούσε, η κλωστή μεγάλωνε και τυλίχτηκε ολόκληρος, σε λαιμό και σώμα... Μισή ώρα τον ξετυλίγαμε... Θα πω τώρα στη μάνα μου να μου ράψει άλλα κορδόνια, γιατί και να κόψω την κλωστή, θα την ξαναβγάλει. Ανθή, τι ωραία που είναι καλά ο Πανούλης! Ωχ, κλείνω γιατί ουρλιάζει...

Γειά σας κοριτσάκια! Εγώ τα πήρα σήμερα στο σχολείο. Είχα τελευταία ώρα μάθημα στην τάξη που είχα χτες διαγώνισμα και είχαν έρθει μόνο δύο άτομα. Οι υπόλοιποι ήθελαν να το κάνουν σήμερα, οι δύο χτεσινοί ξεσηκώθηκαν να φύγουν, τους έδωσε άδεια ο βοηθός διευθυντής να φύγουν χωρίς απουσία, και μετά από τρία λεπτά σηκώνεται ένας από αυτούς που έγραφαν και μου λέει "δεν ξέρω τίποτα, θα φύγω". Τον στέλνω στον βοηθό διευθυντή, αυτός τον αφήνει να φύγει, και για να μην τα πολυλογώ, ένα άτομο έμεινε να γράψει διαγώνισμα. Οι υπόλοιποι δώσανε λευκή κόλλα, πήραν τη μονάδα τους, βέβαια, αλλά πολύ που τους νοιάζει. Αφήστε που ένας από αυτούς που έφυγαν έστειλε μήνυμα στη γκόμενά του που είναι σε άλλη τάξη να φύγουν μαζί, κι αυτή πάει στο διευθυντή μια που οι βοηθοί διευθυντές είχαν φύγει στο μεταξύ και του ζητά άδεια εξόδου να φύγει με το φίλο της τον οποίο "άφησε η καθηγήτρια να φύγει" πράγμα το οποίο φυσικά δε δικαιούμαι να κάνω, και δεν έκανα. Ο διευθυντής άφριζε, ήρθε και φώναζε, όχι σε μένα προσωπικά, γενικώς, τους πήρε στο γραφείο του και τους τα έψαλλε, πάλι καλά δηλαδή, και μετά του εξήγησα και κατάλαβε τι έγινε. Δεν τους αντέχω που δεν έχουν στάλα φιλότιμο και δεν τους νοιάζει τίποτα. Δε φτάνει που είχαν τη δυνατότητα να φύγουν, δε φτάνει που ποτέ δεν τους πίεσα στο παραμικρό, δεν εκτίμησαν τίποτα, σηκώθηκαν κι έφυγαν και με εξέθεσαν κιόλας. Κι αυτό που με εκνευρίζει περισσότερο είναι που η αντικαταστάτριά μου έβαλε υπερβολικά φουσκωμένους βαθμούς, με αποτέλεσμα να έχουν ήδη περάσει την τάξη, εκτός κι αν τους βάλω κάτω απ' τη βάση... Τέλος πάντων... Χριστίνα, είναι νωρίς ακόμα για τα μωράκια. Έχετε πολύ δρόμο μπροστά σας. Αχ, μακάρι να πάνε όλα καλά! Το γλυκό φράουλα που έκανα εγώ είναι λίγο διαφορετικό κι ακόμα πιο εύκολο: δεν έχει την προετοιμασία απ' το βράδι. Το ρυζάλευρο δεν του πέφτει καθόλου βαρύ, αντίθετα, μετά θέλει και να θηλάσει! Με τα φρούτα θα δω τι θα κάνω σε περίπτωση που θα πρέπει να πάμε κάπου, γιατί το ρυζάλευρο το κάνω με δικό μου γάλα και επίσης δε θα μπορώ να το μεταφέρω φαντάζομαι... Σας φιλώ όλες, πού χαθήκατε οι υπόλοιπες;

Γειά σας! Εμείς τα πάμε καλά με το ρυζάλευρο, ο μικρός τρώει όσο κι αν του δώσουμε! Σήμερα έβαλα 120 μλ. δικό μου γάλα και 12 κουταλιές ρυζάλευρο και το έφαγε. Νομίζω είναι καλή ποσότητα, κι αύριο τόσο θα του φτιάξω. Μετά ζητά επίμονα να θηλάσει, και ξεραίνεται στον ύπνο! Αναστασία, εμένα τώρα που αρχίσαμε το ρυζάλευρο έχει κάνει ένα προγραμματάκι το πρωί. Απόγευμα και βράδι είναι ό,τι να 'ναι. Χτες κοιμήθηκε εφτά το απόγευμα και ξύπνησε έξι παρά δέκα το πρωί. Την Τρίτη, επειδή ήμουν σπίτι κοιμήθηκε εννιά, ξύπνησε τρεις, ξανακοιμήθηκε τέσσερις και ξαναξύπνησε εφτά... Βάσω, πού είπαμε ότι δουλεύεις; Καλή αρχή! Χρυσάνθη, για την αντηλιακή έτσι κι αλλιώς ο δικός μου σε λίγο γίνεται έξι μηνών, οπότε δε θα έχουμε δίλημμα αν θα του βάλουμε ή όχι. Μασητικά του πήρε η πεθερά μου κάποια που σιγά μην αποστειρώνονται έτσι όπως τα είδα, αλλά δεν τα θέλει. Προτιμά να βάζει στο στόμα του οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτά. Εμείς αποστειρώνουμε τις πιπίλες, όχι φανατικά πλέον, αφού τώρα μόνο για να κοιμηθεί θέλει πιπίλα, και το μπιμπερό. Καλά, πολύ γέλασα με τον Άκη που θέλει να βγάλει και υπηρεσία! Γιωταμαρία, το βιβλίο των ευχών τι είναι; Αυτό που γράφανε οι καλές και οι κακές νεράιδες; Ουφ, ήθελα να σφουγγαρίσω τώρα, γιατί πριν με το τάισμα, το άρμεγμα και το μαγείρεμα δεν πρόλαβα να κάνω τίποτα, και το σπίτι είναι ένα χάλι. Αλλά θυμήθηκε τώρα ο άντρας μου να πάει να πάρει τον εκτυπωτή που δώσαμε για επισκευή (του έστειλαν μήνυμα από την εταιρεία "δεν επιδιορθώθηκε, ελάτε να το πάρετε" έλεος) και ο μικρός ξύπνησε...

Βλέπω άρχισες πάλι τους προβληματισμούς σου!

Συμφωνώ κι εγώ, μπορεί ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι να δώσει πολλή περισσότερη αγάπη σε ένα παιδί από ό,τι ένα ετερόφυλο και να το μεγαλώσει με πολύ ορθότερο τρόπο, αλλά η κοινωνία μας δύσκολα θα αποδεχόταν κάτι τέτοιο, και αποδέκτης της αποδοκιμασίας θα ήταν το παιδί.

Γειά σας κοριτσάκια! Εγώ δεν κοιμήθηκα και πολύ καλά. Ο μικρός κοιμόταν από τις εφτά το απόγευμα (που ήμουν σχολείο), μέχρι τις έξι παρά δέκα. Εγώ, όμως, κοιμήθηκα μιάμιση, ξύπνησα στις έξι παρά δέκα και τον τάισα και μετά δεν μπορούσα να ξανακοιμηθώ. Μισοκοιμόμουν, αλλά ξυπνούσε κι αυτός, τον ξανατάισα, μετά κατά τις εφτάμιση τον ανέλαβε ο άντρας μου, αλλά κι εγώ μια κοιμόμουν, μια ξυπνούσα. Τελικά σηκώθηκα και του έφτιαξα το ρυζάλευρο. Κάθε μέρα του βάζω και περισσότερο, όπως μου είπε ο γιατρός. Τώρα νομίζω έχω φτάσει σε μια καλή ποσότητα. Έβαλα περίπου 120 μλ δικό μου γάλα και 12 κουταλάκια ρυζάλευρο. Βγήκε αρκετά πηκτό, και στο τέλος νερούλιασε από τα σαλάκια. Το έφαγε όλο, και πασαλείφτηκε, γιατί κάθε φορά που τον τάιζα έβαζε το χέρι στο στόμα... Οπότε καταλαβαίνετε... Τον πλέναμε μισή ώρα, του αλλάξαμε ρούχα, μετά έπλυνα και το ριλάξ... Αλλά χαλάλι του, χαίρομαι που το τρώει! Αφήστε που είχε πάρα πολλή πλάκα να βλέπεις μια σταλιά σκατό, πασαλειμμένο με κρέμα, να τσιρίζει με ένα τσαντισμένο ύφος κάθε φορά που αργούσε λίγο η επόμενη κουταλιά! Να σας ρωτήσω, το φρούτο μπορώ να το φτιάχνω νωρίτερα; Ή αν θα πάμε κάπου να το λιώνω και να το παίρνω μαζί μου με τάπερ; Γιατί δε θέλω καθόλου να χρησιμοποιήσω έτοιμες φρουτόκρεμες ή βαζάκια. Ανθή, χαίρομαι πάρα πολύ που είναι καλύτερα ο Πανούλης! Μην ανησυχείς, σίγουρα θα επιστρέψει η όρεξή του. Κατερίνα, κι εγώ άρχισα λίγο να προσέχω, αλλά το πρόβλημά μου δεν είναι τα κιλά, είναι η χαλάρωση... Τώρα που βγάλαμε τα καλσόν και τα πολλά ρούχα, νιώθω ξεχειλωμένη... Ουφ, πώς θα βγω στις παραλίες... Για τον Νίκο δεν κατάλαβα. Αυτόν τιμώρησαν ή τον νταή; Συμφωνώ με το καγκουράκι, είναι θέμα της δασκάλας και κυρίως της διεύθυνσης του σχολείου. Το πρόβλημα είναι εσωτερικό του σχολείου και αυτοί οφείλουν να το λύσουν. Μήπως ο μικρός έχει προβλήματα και αν αρχίσουν τιμωρίες, παρατηρήσεις, κ.λπ. φοβούνται ότι θα πετύχουν τα αντίθετα αποτελέσματα; Νομίζω ότι η Μαρία είναι πιο ειδική επί του θέματος! Καγκουράκι, για μένα το μάζεμα των του ταξιδιού είναι πολύ μεγάλη υπόθεση! Άντε, κλείνω μήπως μαγειρέψω τίποτα, γιατί με τα ρυζάλευρα και το γάλα που έπρεπε να αντλήσω, δεν έκανα τίποτα όλη μέρα και το σπίτι είναι άθλιο...

Έλα βρε, από δυόμιση-τριών μηνών μπορούν να παίζουν με διάφορους τρόπους! Όταν έγινε περίπου δύο-δυόμιση μηνών ο δικός μου, του έπαιζα με την κουδουνίστρα, την κουνούσα μπροστά του οριζόντια, κάθετα, πιο δυνατά, πιο γρήγορα κι αυτός την παρακολουθούσε. Του είχαμε πάρει κι ένα αρκουδάκι-κουβερτάκι και το μισο-κρατούσε. Τα βράδια του βάζαμε ένα μουσικό παιχνίδι που πρόβαλλε μια εικόνα στον τοίχο και ενθουσιαζόταν. Τώρα σου είπα, έχει διάφορα παιχνιδάκια και τα κρατά, τα περιεργάζεται και τα βάζει στο στόμα. Τον αφήνω στο πάρκο και παίζει μόνος του και δε βαριέται για κάποια ώρα. Μπορεί κι εγώ να συμμετάσχω, π.χ. να του στήσω τους κύβους τον ένα πάνω στον άλλον κι αυτός τους βαράει και τους ρίχνει κάτω. Έχει και τα μουσικά παιχνίδια που αγαπά πολύ. Επίσης, από πριν καν σαραντίσει, του τραγουδούσα και του τραγουδώ πάρα πολύ. Νομίζω αγαπά τη μουσική και έχει και προτιμήσεις, π.χ. λατρεύει το "Είμαι ένα γουρουνάκι βρώμικο πολύ"! Από δύο-τριών μηνών αλλάζουν τα μωρά, δεν είναι μόνο μαμ και νάνι!

Εμάς ο Αντρίκος έχει διάφορα παιχνίδια, όπως κουδουνίστρες, αρκουδάκια, μαλακούς κύβους, μαλακή μπάλα, τα οποία περιεργάζεται. Έχει ένα "πιάνο", στο οποίο κάθε φορά που πατάς ένα πλήκτρο παίζει μουσική και έχει και κάτι άλλα ψιλά, και του το έχουμε στο πάρκο και πατάει τα πλήκτρα, και ένα άλλο μουσικό παιχνίδι, το οποίο ανάβει μόνος του, ίσως τυχαία, δε νομίζω να καταφέρνει να το ανοίγει επίτηδες. Παραμύθια κάποιες φορές του ξεφυλλίζω, δεν του τα διαβάζω, αλλά τα διαβάζω εγώ από μέσα μου κι αυτός χαζεύει τις εικόνες (και τσαλακώνει τις σελίδες).

Γειά σας! Εγώ πριν κανένα μισάωρο γύρισα από το σχολείο, έφαγα τα τοστάκια μου και μπήκα να σας γράψω. Σήμερα είχα διαγώνισμα Νέα Ελληνικά και ήρθαν μόνο δύο άτομα από τους οκτώ... Από τους υπόλοιπους, οι μισοί ήρθαν αργότερα και ούτε που θυμούνταν ότι είχαμε διαγώνισμα, οι άλλοι μισοί δεν ήρθαν καν, μάλλον επίτηδες για να μην γράψουν. Και τώρα πρέπει εγώ να τους κυνηγώ να γράψουν το διαγώνισμα... Τέλος πάντων, έτσι που κάνουμε με τους μαθητές γίνονται πλήρως ανεύθυνοι. Καγκουράκι, χαρά στο κουράγιο σου, μετά από τέτοιο ξύπνημα και τέτοιο ταξίδι να πας και τη μικρή σχολείο και να κάνεις και δουλειές! Εγώ καμπύλη ζαχάρου δεν έκανα καθόλου, ούτε και καμία από τις φίλες μου εδώ στην Κύπρο. Μαρία, εσύ είχες κάνει; Μαρίνα, ό,τι και να γίνει, δεν αργείς να γεννήσεις! Μαρία, καλά θα κάνετε να τον πάτε σε αλλεργιολόγο τον Στεφανάκο. Το γλυκό φράουλα είναι πανεύκολο. Πιο πολλή ώρα χρειάζεται για να πλύνεις τις φράουλες παρά για να το φτιάξεις! Οι υπόλοιπες πού είστε; Ανθή; Ελπίζω να του πέρασε του Πανούλη. Χριστίνα, τι γίνεται με τα μωράκια;

Η μπομπονιέρα μας ήταν ένα μεταλλικό μπρελόκ καραβάκι. Ήταν δεμένο σε τυρκουάζ κουτί με χάντρες και κορδέλες, πάρα πολύ ωραίο!

Τι τρώτε σήμερα; Εγώ έφτιαξα ρεβύθια στο φούρνο με ντομάτα και έγιναν πολύ ωραία!

Γειά σας κορίτσια! Εμάς εδώ βρέχει, φυσάει, έχει συννεφιά, τώρα έβγαλε ένα δείγμα ήλιου... Γενικώς, χάλια ο καιρός... Ανθή, αμάν πια ρε παιδάκι μου... Πότε θα σταματήσουν επιτέλους οι ιώσεις και οι αρρώστιες; Κι εγώ αυτό πιστεύω, ότι είναι και στον οργανισμό του κάθε παιδιού το να αρρωσταίνει εύκολα ή δύσκολα. Ο θηλασμός είναι ένας παράγοντας, αλλά όχι καθοριστικός βέβαια. Γλυκό κουταλιού φράουλα δεν είχα ξαναδοκιμάσει, και φυσικά δεν είχα ξαναφτιάξει. Πρώτη φορά ήταν και βγήκε πολύ καλό, και ήταν και πανεύκολο! Μαρίνα, δεν ξέρω ρε συ, μου φαίνεται για προεόρτια τοκετού, καλύτερα πάρε το γιατρό σου τηλέφωνο.

Είναι απόλυτα φυσιολογικό να κουράζεσαι και να αισθάνεσαι ότι δεν αντέχεις άλλο. Άνθρωποι είμαστε κι εμείς, δεν είμαστε μηχανές! Εγώ όταν ήταν πιο μικρός έτρεχα αμέσως. Τώρα μπορεί να τον αφήσω να γκρινιάξει λίγο, όχι να κλάψει γοερά, βέβαια, αλλά άμα δεν γκρινιάξει, να κάνει κάτι σαν μούγκρισμα, κάτι μμμμμ, γκκκκκ, δεν κοιμάται. Αλλά να κλαίει, να φωνάζει και να σκούζει, όχι, δεν τον αφήνω και δεν μπορώ να καταλάβω και για ποιο λόγο θα έπρεπε!

Καλημέρα! Εμάς εδώ βρέχει και έχει συννεφιά. Μπήκε ο Μάης και ήλιο δεν είδαμε. Ο μικρός τρώει το ρυζάλευρό του, όσο και να του δώσεις θα το φάει! Σήμερα το πέτυχα και έγινε κρεμώδες, όχι νερουλό και το καταβρόχθισε. Το τρώει το πρωί, κατά τις 10-11, δηλαδή την ώρα που σηκώνομαι, οπότε συνήθως του το φτιάχνω και μετά τρώω πρωινό. Σήμερα αρχίζω να τον ταΐζω, βλέπω ότι το τρώει και πηχτό, και λέω στον άντρα μου που καθόταν δίπλα μου και παρακολουθούσε "θες να δοκιμάσεις;". Κι εννοούσα να δοκιμάσει να τον ταΐσει. Και μου λέει "όχι, ευχαριστώ, μόλις τώρα έφαγα πρωινό"!!!! Τελικά τον τάισε αυτός, κι έφαγα κι εγώ το πρωινό μου, τι έφαγα δηλαδή, αφού μέχρι να φτιάξω ένα τοστ, αυτός το είχε εξαφανίσει! Αναστασία, βλέπεις; Έστρωσε η φραουλίτσα! Δώρα, μια χαρά που θα κάνεις μόνη σου τις προσκλήσεις. Εγώ πήρα χαρτονάκια και τις έκανα μόνη μου. Τώρα έχει χαλάσει το σκάνερ-εκτυπωτής και δεν μπορώ να σας βάλω εικόνα. Τις τύπωσα στον εκτυπωτή μου και τις έκανα κολλάζ και έγιναν πάρα πολύ ωραίες και εντυπωσιακές. Τι τρώτε σήμερα; Εγώ κάνω ρεβύθια στο φούρνο, να δούμε τι θα βγει.

Αυτά σίγουρα συμβαίνουν, αλλά η συμβουλή μου είναι να κρατάς μικρό καλάθι, για να μην απογοητευτείς αν δεν είσαι, και για να χαρείς περισσότερο αν είσαι!

Τόνια, να ζήσετε! Μην αγχώνεσαι, συνήθως όταν σχεδιάζουμε κάτι δεν μας βγαίνει! Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να το βγάλεις από το μυαλό σου και θα δεις ότι θα μείνεις έγκυος χωρίς να το καταλάβεις!

twiggy εγώ στους δύο μήνες περίπου τον έβαζα στο ριλάξ και του τραγουδούσα. Εναλλακτικά, τον κρατούσα, χορεύαμε και του τραγουδούσα πάλι. Επίσης, του έπαιζα με μια κουδουνίστρα και τον απασχολούσα για κάποια ώρα. Θα δεις ότι σιγά-σιγά δε θα είναι τόσο κολλημένη στο στήθος. Εμείς πάντως, ακόμα και τώρα δεν έχουμε ωράριο, ούτε για το πότε, ούτε και για το πόση ώρα θα θηλάζει. Τώρα που ξεκίνησε το ρυζάλευρο ίσως οργανωθούμε λίγο καλύτερα.

Καλό μήνα κοριτσάκια!

Γειά σας κορίτσια! Τελικά το πικνίκ ακυρώνεται, λόγω αέρα και σκόνης (Μαρία...). Θα πάμε στη μάνα μου που έκανε σουτζουκάκια, και μετά ίσως βόλτα στην παραλία για κανένα παγωτό. Θα φύγει κι ο αδελφός μου σήμερα, οπότε θα είναι ευκαιρία να περάσουμε μαζί τη μέρα. Τον λυπάμαι που θα φύγει και θα κάνει τόσο καιρό να ξαναδεί τον Αντρέα... :P Αμάν ρε κορίτσια μ' αυτές τις αρρώστιες. Μαρία, μη ρίχνεις τις ευθύνες στον εαυτό σου. Κι εγώ όταν αρρώστησε ο μικρός και μπήκαμε στο νοσοκομείο το ίδιο σκεφτόμουν, αλλά δε νομίζω ότι έφταιγα, ούτε κι εσύ φταις. Μερικές φορές είναι και στο παιδί να αρρωσταίνει με το παραμικρό. Περαστικά σε όλα τα άρρωστα μωράκια. Α, δε σας είπα! Έκανα και γλυκό κουταλιού φράουλα προχτές και έγινε πολύ ωραίο!

Γειά σας και καληνύχτα! Σας γράφω και πάω για ύπνο γιατί κουτουλάω! Χρυσάνθη, για το αντηλιακό είχα αναρτήσει και ένα σχετικό ποστ, και όλες μου έλεγαν ότι απαγορεύεται πριν τον έκτο μήνα, και ότι μάλιστα πολλοί παιδίατροι δεν το γνωρίζουν αυτό, ενώ αντίθετα οι δερματολόγοι είναι κάθετοι. Τις προάλλες που πήγαμε παιδίατρο τον ρώτησα και είπε όχι πριν τον έκτο μήνα. Φυσικά, ο δικός μου σε τρεις βδομάδες θα είναι έξι μηνών, οπότε δε μένει και πολύς καιρός. Βρε, μην τρελαίνεσαι με το βάρος της μικρής. Μην τη ζυγίζεις κάθε τρεις και λίγο! Εγώ ούτε ζυγαριά έχω στο σπίτι ούτε τίποτα. Αφού τον βλέπω που κοιμάται, δεν γκρινιάζει, κάνει κακά και τσίσα, έχει ενέργεια, είναι χαρούμενος, ικανοποιημένος και χορτασμένος, δε θέλω ζυγαριά για να μου αποδείξει ότι μεγαλώνει σωστά! Γιωταμαρία, πότε η βάφτιση, για θύμισέ μου. Βάσω, εμάς δε μας ζήτησε τίποτα, ούτε και μας έδωσε τίποτα. Λες να χρειάζεται; Βανεσσάκι, πολύ γέλασα με τη Χρυσάνθη!

Γειά σας κορίτσια! Σας διάβαζα σήμερα όλη μέρα, αλλά δεν μπόρεσα να γράψω. Σήμερα ο μικρός έφαγε όλο το ρυζάλευρο και πιστεύω αν είχε κι άλλο θα το έτρωγε κι αυτό! Μετά θήλασε λίγο και κοιμήθηκε, όπως και χτες! Νομίζω του άρεσε, αφού όποτε κατάπινε τη μία κουταλιά άνοιγε τη στοματάρα του και περίμενε την επόμενη, αλλά παράλληλα έκλαιγε σπαρακτικά, ίσως γιατί συνήθισε από το στήθος που τρώει όπως και όσο θέλει αυτός, και τώρα με το κουτάλι δεν έχει αυτός την πρωτοβουλία. Αύριο εμείς θα πάμε εδώ σ' ένα πάρκο για πικνίκ. Τελευταία στιγμή, όμως, το πρότεινε ο άντρας μου, έτσι δεν έχουμε και πολλά πράγματα στο σπίτι. Μάλλον θα κάνουμε πατατοσαλάτα, αβγά βραστά, καμιά άλλη σαλάτα, τέτοια πράγματα. Θα είναι βετζετέριαν πικνίκ! Βάνια, καλά κάνεις και είσαι ήρεμη. Το άγχος μόνο περισσότερα προβλήματα μπορεί να σου προκαλέσει και τίποτε άλλο. Από αυτά που λένε και τα άλλα κορίτσια, φαντάζομαι είναι πίσω στην ύλη η τάξη του Σταύρου. Απλά ρε κορίτσια, δε φταίει πάντα ο δάσκαλος/καθηγητής. Παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες, πόσες δραστηριότητες γίνονται και χάνεται διδακτικός χρόνος, πόσο χρόνο αφιερώνει ο εκπαιδευτικός σε επιμέρους θέματα, πόσο γρήγορα αφομοιώνει η τάξη, πόσες απουσίες υπάρχουν. Γιατί αν π.χ. η δασκάλα ξεκινήσει τον παρατατικό και λείπουν τρία-τέσσερα ή και περισσότερα παιδιά, τότε όταν έρθουν αυτά θα πρέπει να τα ξαναπεί, κι αν κάποιο παιδί δυσκολεύεται και δεν έχει καταλάβει θα πρέπει να επιμείνει για να μπορέσει να προχωρήσει παρακάτω, κ.λπ. Αυτά τα έχουμε κάθε μέρα εμείς στο σχολείο... Ανθή, περαστικά στον Πανούλη σου. Ελπίζω να του έχει ήδη πέσει τελείως ο πυρετός! Χριστίνα, πιστεύω ότι είναι λογικό να ήσουν πιο αισιόδοξη στην αρχή. Σκέψου ότι αγχωνόσασταν αν θα ζήσει το ένα από τα δύο μωρά, και τελικά γεννήθηκαν δύο μωρά! Τώρα περνάει ο καιρός, κουράζεστε, δεν υπάρχει βελτίωση, λογικό είναι να απογοητεύεσαι κάπως. Η αδελφή σου πώς είναι; Μαρία, περαστικά στους άντρες σου! Κι εμένα ο γιατρός μου είπε για έτοιμη φρουτόκρεμα, αλλά του είπα ότι θέλω να δίνω φρέσκα φρούτα και είπε να δίνουμε μήλο-μπανάνα-αχλάδι, με κάποια έμφαση στην μπανάνα που έχει πιο πολλές θερμίδες μια που είναι υπερκινητικός! Κατερίνα, εμείς τα εισπνεόμενα τα συνεχίσαμε για δέκα μέρες μετά που βγήκαμε από το νοσοκομείο και δεν ξανακάναμε. Φυσικά ακολουθήσαμε τις οδηγίες των παιδιάτρων, του νοσοκομείου και του δικού μας. Τόσο φάρμακο στο μωρό προληπτικά μου φαίνεται πολύ. Να σας ρωτήσω κάτι άσχετο. Όταν τσιμπά κουνούπι το μωρό σας βάζετε κάτι; Τον δικό μου τον τσίμπησε κουνούπι σε δύο σημεία στο μάγουλο και είχε κάνει δύο σπυριά, δε μολύνθηκαν βέβαια, αλλά χρειάστηκε αρκετός καιρός για να φύγουν, κι ακόμα δεν έχουν φύγει και τελείως. Δεν έβαλα τίποτα όμως. Άντε, λέω κι εγώ να πάω να την πέσω γιατί κουτουλάω.

Χρυσάνθη, απ' όσο ξέρω το αντηλιακό επιτρέπεται από τον έκτο μήνα και μετά. Να σας ρωτήσω, μια φίλη μου δουλεύει σε μια εταιρεία που έχει καλλυντικά με αλόη. Έχει και αντηλιακές κρέμες και απ' ό,τι λέει είναι χωρίς χημικά, μόνο φυτικά συστατικά. Την κρέμα αυτή την βάζει και η ίδια και τα παιδιά της, και είναι από αυτές που το ψάχνουν αρκετά. Η αλόη επιτρέπεται στα βρέφη; Γιατί μου φαίνεται κάτι σχετικό είχα διαβάσει, αλλά δεν είμαι σίγουρη.

Καλημέρα! Σήμερα του έφτιαξα πιο πολύ ρυζάλευρο και το έφαγε όλο, κλαίγοντας όμως. Δε νομίζω ότι δεν το ήθελε, άμα ήταν έτσι θα το έφτυνε, δε θα άνοιγε ένα στόμα ναααα, και να περιμένει την επόμενη κουταλιά. Νομίζω ότι πεινούσε και επειδή έχει μάθει με το στήθος που είναι αδιάκοπη η ροή του γάλακτος, τσαντίστηκε. Του έβαλα 5-6 κουταλιές ρυζάλευρο και 80 μλ περίπου γάλα δικό μου. Έγινε νερουλοπηκτό! Το καθάρισε πάντως! Αναστασία, περαστικά στη μικρή σου. Γυαλιά ηλίου από πότε θα τους πάρετε; Σας φιλώ όλες!

Αφού το θέλει, δώστης κι εσύ! Μην της δώσεις και μια πιατέλα, δώσε λίγο παραπάνω!

Αναστασία, εμένα όπως το είπε έτσι το κατάλαβα, ότι εννοεί μεζούρες, και μετά τον ρώτησα κιόλας για σίγουρα. Κοίτα, μπορεί να φτιάξεις και εκατό κουταλιές, κι αυτή πάλι τις δυο-τρεις να φάει! Βάσω, να σας ζήσει, ξέχασα να σου ευχηθώ πριν!