Θέλω να γίνω μαμά

Γειά σας κορίτσια! Πάλι γερμανικό νούμερο ο Αντρέας. Χτες του έδωσε ο άντρας μου μπανάνα και την έφαγε όλη. Μετά ήπιε και 200 μλ γάλα σχεδόν και κοιμήθηκε κατά τις εφτά και τέταρτο. Από τότε, ξαναξύπνησε στις δυόμιση... Έφαγε και κοιμήθηκε κατά τις τρεις και μετά κλασικά, στις εξήμιση ήταν στο πόδι. Δεν γκρινιάζει, απλά δεν θέλει να κοιμηθεί. Παίζει στο κρεβάτι του και από κάποια φάση και μετά θέλει αγκαλιές. Κλείνω, γιατί άρχισε η γκρίνια...

Γειά σας κοριτσάκια! Ευτυχώς σήμερα επέστρεψα νωρίτερα στο σπίτι, αφού έτσι κι αλλιώς στο σχολείο δεν έκανα απολύτως τίποτα, δεν είχα ούτε μάθημα, ούτε επιτήρηση. Καγκουράκι, να χαίρεσαι τον άντρα σου, και Μαράκι τη μάνα και τη βαφτισιμιά σου! Χριστίνα, τουλάχιστον πάει καλά ο μεγάλος σας! Είμαι σίγουρη ότι σιγά σιγά θα βελτιωθεί και ο μικρός! Μαρία, του δίνεις φαγητό κανονικό, με λάδι, με αλάτι, με λεμόνι, απ' όλα; Εμείς σούπες δεν αρχίσαμε, όταν γίνει εξήμιση μηνών θα αρχίσει. Κατερίνα, κι εγώ αυτό λέω για τον Αντρέα, τον ενοχλούν τα ούλα, αλλά θα αργήσει να βγάλει δόντια πιστεύω...

Ντέμη, κι εγώ εκπαιδευτικός είμαι, κι ευτυχώς δουλεύω σε εσπερινό σχολείο. Φεύγω από το σπίτι στις πέντε παρά τέταρτο και επιστρέφω κατά τις δέκα, ενώ κάποιες φορές και νωρίτερα, σήμερα, π.χ. γύρισα στις εννιά. Εδώ, βέβαια, είσαι στο σχολείο είτε έχεις μάθημα, είτε όχι. Δικαιούμαι να πηγαίνω μια ώρα πιο αργά ή να φεύγω μια ώρα νωρίτερα λόγω μητρότητας, αλλά δεν το κάνω, γιατί δεν πηγαίνω μόνη μου στο σχολείο, αλλά με άλλους, μια που είναι σε άλλη επαρχία. Νομίζω ότι το εσπερινό σχολείο είναι το ιδανικό για μένα!

fotin έτσι είναι, όπως τα λες! Όλη μέρα σπίτι με το μωρό τρελαίνεσαι. Πού να είναι και άνεργος ο σύζυγος και να πρέπει να τον τρως στη μάπα κι αυτόν 24 ώρες το 24ωρο! Χάλιααα... Με το που άρχισα δουλειά, παρ' όλο που είμαι πιο πιεσμένη, εντούτοις νιώθω πολύ καλύτερα. Μια μέρα που έπρεπε να φύγει ο άντρας μου απόγευμα (απόγευμα δουλεύω) και η μάνα μου τελευταία στιγμή δεν μπόρεσε να έρθει να κρατήσει το μωρό, αναγκάστηκα να μην πάω δουλειά και κουράστηκα πενήντα φορές περισσότερο απ' το αν πήγαινα δουλειά. Αφήστε τα σαββατοκύριακα...

Κατερίνα, είδες, τον μυώ από τώρα στα νοήματα της ζωής! Το άλλο δίδαγμα που σκέφτηκα για τον Τζίτζικα και τον Μέρμυγκα ήταν "διασκέδασε όσο θες, και πάντα θα βρεθεί ένα κορόιδο για να του τα φας"!!!!! :P :P Κι εγώ πιστεύω ότι είναι από τα δόντια που έχει τόση γκρίνια και δεν κοιμάται. Φυσικά, στην αγκαλιά ηρεμεί, πώς γίνεται αυτό δεν ξέρω... Αλλά μου φαίνεται να βγάλει δόντι θα αργήσει ακόμη. Περιμένουμε φωτογραφίεεεες!!!!

Ειρήνη, εμένα με έχει σώσει το τραγούδι. Του αρέσει πάρα πολύ και όποτε χρειαστεί να τον αφήσω μόνο του, του τραγουδάω και διασκεδάζει! Σιγά σιγά ανακαλύψαμε και ποια τραγούδια του αρέσουν περισσότερο, με ποια ηρεμεί, κ.λπ. Έτσι, από δύο μηνών τον έβαζα στο ριλάξ, καθόμουν δίπλα του και του τραγουδούσα, και μετά έκανα και κάποιες δουλίτσες, συνεχίζοντας το τραγούδι. Τώρα τον βάζω στο πάρκο, παίζει και μόνος του, βέβαια, αλλά αν γκρινιάζει, αρχίζω πάλι να άδω! Αν δω ότι δεν ηρεμεί και συνεχίζει να κλαίει, πάνε περίπατο οι δουλειές και τον παίρνω αγκαλίτσα. Γενικώς μην τρελαίνεσαι με τις δουλειές, όπως σου λένε και τα κορίτσια. Εμένα το σπίτι μου είναι σχεδόν πάντα ένα χάος. Κάνω δουλειές συνήθως όταν κοιμάται ή όταν μου τον κρατά ο άντρας μου. Μην περιμένεις ότι θα έχεις το τέλειο σπίτι, τώρα με το μωρό αλλάζουν πολλά πράγματα.

Ρε συ Λένα, χρόνια πολλά για τη γιορτή σου!!!!!!!

Γειά σας! Εμένα μου πέρασε ο πονόλαιμος, αλλά έχω λίγο βήχα ακόμα, κι έτσι φορώ την απεχθή μάσκα... Ο Αντρίκος σήμερα ξύπνησε 5.40, ξανακοιμήθηκε 7, ξύπνησε 8 και κοιμήθηκε πριν λίγο, αφού έφαγε το ρυζάλευρο και θήλασε. Απαπα, τι καινούριο είναι αυτό πάλι; Ο άντρας μου όταν τον κρατάει το πρωί τον πηγαίνει στο σαλόνι και τον βάζει στο πάρκο, αλλά είτε που ο μικρός γκρινιάζει, είτε που παίζει με το πιάνο του και αρχίζουν τα όργανα, οπότε και στις δύο περιπτώσεις δεν μπορώ να κοιμηθώ... Χρυσάνθη, εμένα ο άντρας μου στην αρχή με έπρηζε να δίνω ξένο γάλα τη νύχτα, επειδή του είχε μπει η ιδέα ότι με το ξένο θα κοιμάται όλο το βράδι και δε θα ξυπνά! Ενώ ούτως ή άλλως ο Αντρέας από νεογέννητο ξυπνούσε μία το πολύ δύο φορές κάθε νύχτα. Τώρα πλέον έχει γίνει κι αυτός υπέρμαχος του θηλασμού και καμιά φορά που του λέω έτσι για να τον δοκιμάσω ότι βαρέθηκα να αντλώ γάλα, και όταν είμαι στο σχολείο ας δίνει αυτός ένα γεύμα ξένο, δε θέλει ούτε να το ακούσει! Ούτε πρόβλημα έχει να θηλάζω δημοσίως, άλλωστε, φοράω μπλούζες που μου επιτρέπουν να θηλάζω χωρίς να γίνομαι Τσιτσιολίνα (πού τη θυμήθηκα αυτήν τώρα. Μόνο που ακόμα έχει κάποια κολλήματα τα οποία του κληροδότησε η μάνα του, όπως η βαθιά πεποίθηση ότι κάποια στιγμή θα μειωθεί το γάλα έτσι από μόνο του. Φυσικά, με τον καιρό θα το ξεπεράσει κι αυτό. Σας φιλώ όλες, πάω να κάνω καμιά δουλίτσα τώρα που κοιμάται το θηριάκι.

Α, δε σας είπα και το άλλο: τάιζα τώρα τον Αντρέα το ρυζάλευρο, και του έλεγα το παραμύθι "Ο Τζίτζικας κι ο Μέρμυγκας". Στο τέλος, ο Μέρμυγκας καθόταν στο τζάκι, έτρωγε ποπ κορν και έπινε τσάι, ακούγοντας τον ήχο της βροχής που έπεφτε, και του χτύπησε την πόρτα ο Τζίτζικας, με τις σαγιονάρες και την πορτοκαλί του βερμούδα με άσπρα λουλουδάκια καταλασπωμένα, το χαβανέζικο πουκάμισο μούσκεμα, το ψάθινο καπέλο σκισμένο, το μαντολίνο στο ένα χέρι βρεγμένο και την πίνα κολάντα στο άλλο χέρι να έχει ξεχειλίσει από το νερό της βροχής. Ο Μέρμυγκας ανοίγει και ο Τζίτζικας του λέει "αφού έχεις μαζέψει τόσα φαγητά και είσαι μόνος σου, να έρθω να τα φάμε μαζί;". Και ο Μέρμυγκας του λέει "άντε, έλα να τα φάμε μαζί". Και έτσι βγήκε η φράση: "ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ"!!!

Γειά σας κορίτσια! Μισή ώρα προσπαθούσα να ανεβάσω φωτογραφίες στην ομάδα μας και δεν τις φόρτωνε... Τέλος πάντων... Αχ, τι ωραία που πήγατε όλες μαζί στης Καρολίνας. Τι άδικο παράλληλα, που δεν ήμασταν κι εμείς... Δεν παίζω... Σήμερα ο Αντρίκος ξύπνησε 5.40 και ξανακοιμήθηκε 7. Ξαναξύπνησε οκτώ παρά τρία... Αμάν τι καινούριο είναι αυτό πάλι; Καρολινάκι, άσε τη ζυγαριά, λίγες μέρες μείνανε! Ανθή, κι εγώ έτσι είμαι, δεν ανοίγομαι με τη μία, ακόμα και τώρα. Είναι στο χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου. Τι τρώτε σήμερα; Εμείς μάλλον καμιά μακαρονάδα.

Γειά σας κορίτσαροι! Πώς περάσατε την Κυριακή σας; Κατερίνα πώς ήταν το πάρτι; Ανθή εσείς τι κάνετε για τα γενέθλιά σου; Καμιά τουρτίτσα, χμ... Εμάς μας κάνει νούμερα ο Αντρίκος με τον ύπνο, ξυπνά κατά τα χαράματα (εξήμιση σήμερα) και δεν ξανακοιμάται... Γκρινιάζει και όλη μέρα...εντός σπιτιού, όμως, γιατί εκτός είναι ένα αγγελούδι! Όλια, έξι μηνών κλείνει ο Αντρίκος μεθαύριο! Λοιπόν, σας κλείνω, γιατί πρέπει να βγάλω γάλα. Α, το άλλο με τη μαθήτρια σας το είπα; Που έκανα επιτήρηση τις προάλλες στις εξετάσεις και παρέδωσε το γραπτό μαζί με το σκονάκι;;;;;

Έφη, μπορεί αυτό να είναι, κάν'την πιο αραιή τη σουπίτσα. Κι εγώ σήμερα που του έκανα πηχτό το ρυζάλευρο, με το ζόρι το έτρωγε, μέχρι που αραίωσε από μόνο του απ' τα σάλια, και το έτρωγε με ευχαρίστηση. Λένα, όταν λέω χαράματα, εννοώ εξήμ ιση. Ξύπνησε και δεν ξανακοιμόταν. Ήμουν και με τη μάσκα, ξύπνησα τον άντρα μου, "άσε με να κοιμηθώ" αυτός, τσακωνόμασταν συνέχεια... Τελικά τον ανέλαβε, αλλά δεν μπορούσα να κοιμηθώ, γιατί ο μικρός όλο γκρίνιαζε και ακουγόταν και τελικά κοιμήθηκα κατά τις δέκα παρά, μέχρι δώδεκα παρά τέταρτο. Καλά, η μάνα σου δεν παίζεται. Ίουυυυυ, να ταΐσεις τον μικρό στις τουαλέτες;;; Πω πω... Έπρεπε να του δώσεις αραιωμένη κόκα κόλα, να συνηθίζει...

Λυδία, για τη γιορτή σου, σου ευχήθηκα;;; Δε σου ευχήθηκα! Χρόνια πολλά και να σας ζήσει το κοριτσάκι σας! Δεν τρελαίνομαι για το Ραφαηλία, αλλά φαντάζομαι θα το σκεφτήκατε πολύ για να της το δώσετε, είχατε τόσους μήνες μπροστά σας! :P Και πάλι να σας ζήσει!

Ελευθερία, εγώ θα συμφωνήσω μαζί σου. Παρ' όλο που δε λατρεύω τη δουλειά μου, εντούτοις από τότε που άρχισα να δουλεύω, όταν έγινε ο Αντρίκος τριών μηνών και τελείωσε η άδεια μητρότητας, μπορώ να πω ότι έγινα άλλος άνθρωπος. Μπορεί να είμαστε όλη μέρα μες στον πανικό, αλλά πιστεύω ότι είμαι πιο οργανωμένη τώρα και κάνω περισσότερα πράγματα, παρά απ' όταν ήμουν όλη μέρα στο σπίτι και μούχλιαζα. Στο κάτω-κάτω, τόσα χρόνια σπούδαζα, και δεν το έκανα για να κάθομαι στο σπίτι.

Γειά σας κοριτσάκια! Βανεσσάκι, χρόνια πολλά για τα γενέθλιά σου κοπέλα μου!!!! Να σε χαίρεται η οικογένειά σου και να τη χαίρεσαι κι εσύ!!! Εμείς σήμερα πήγαμε στη μάνα μου το μεσημέρι και φύγαμε απόγευμα, γιατί ο ύπνος πήρε όχι μόνο τον Αντρίκο, αλλά και τον άντρα μου! Το απόγευμα πήγαμε σε μια εκδήλωση των επιμορφωτικών κέντρων Λάρνακας, όπου εξέθετε κάτι έργα και η κουμπάρα μας, αλλά δεν τη βρήκαμε, και φύγαμε νωρίς και πήγαμε και φάγαμε σουβλάκια. Μόλις γυρίσαμε ο Αντρίκος έφαγε και έπεσε ξερός. Ουφ, τις τελευταίες μέρες ξυπνά απ' τα χαράματα και ΔΕΝ ΞΑΝΑΚΟΙΜΑΤΑΙ...

Λένα, δε δίνεις κόκα κόλα στο παιδί;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Απαπαπα!!!!!!!!!!!!!!!!!! Στην πυρά!!!

Άντε, ας ευχηθώ κι εγώ στην Ανθή, παρ' όλο που έλεγα να το κάνω αύριο το πρωί: Ανθή!!!!! Χιλιόχρονη! Να σε χαίρεται η οικογένειά σου και να τους χαίρεσαι κι εσύ! Με το καλό η φραουλίτσα σου! Κατερίνα, θέλουμε φωτογραφίες από τις δημιουργίες σου! Μου άνοιξες την όρεξη με τα φρουτάκια που έγραψες! Καρολινάκι, μην αγχώνεσαι βρε για τα κιλά. Λίγες μέρες έμειναν, θα χάνεις κιλά τώρα;;;; Άστα να τα χάσεις όλα με το που θα γεννήσεις! Σας καληνυχτώ κόρες, πάω να την πέσω, γιατί νυστάζω και είμαι κουρασμένη. Φιλούρες!

Καγκουράκι, δεν του τα φόρεσα βρε, τα άπλωσα πάνω του. Ανοίγουν όπως η πάνα, οπότε, φαντάσου ότι του άπλωσα δύο πάνες!

Α, δε σας είπα και το άλλο! Δε λερώθηκε καθόλου! Είχα πάει σήμερα να του πάρω πλαστικές σαλιάρες, αλλά δε βρήκα, και τι σκέφτηκε το πολυμήχανο μυαλό μου; Θυμάστε που ήθελα να βάλω υφασμάτινες πάνες, αλλά τελικά δεν τις χρησιμοποιήσα; Ε, είχα αγοράσει και πλαστικά βρακάκια για να τα φοράει πάνω από την πάνα. Του έβαλα λοιπόν δύο από αυτά πάνω του, όπως καθόταν, και δε λερώθηκε!!!

Ξεκινήσαμε τα φρουτάκια σήμερα!!! Του έδωσα μήλο-μπανάνα, πιο πολλή μπανάνα και λιγότερο μήλο και έφαγε αρκετό με ευχαρίστηση, πιστεύω. Δεν το έφαγε όλο, βέβαια, αλλά έφαγε αρκετό και ΔΕ ΛΕΡΩΘΗΚΕ!!!! Πήγα σήμερα να του πάρω πλαστικές σαλιάρες και δε βρήκα, και τι σκέφτηκα; Θυμάστε που ήθελα να χρησιμοποιώ υφασμάτινες πάνες, αλλά τελικά δεν τα κατάφερα; Ε, είχα πάρει κάτι πλαστικά βρακάκια, για να τα φοράει πάνω από την πάνα! Του έβαλα δύο τέτοια, και δε λέρώθηκε καθόλου!!! Έφη, κι ο δικός μου την πρώτη φορά που έφαγε μήλο, έτσι έκανε, αναγούλιαζε λες και θα έκανε εμετό και σταμάτησα να τον ταΐζω. Έφταιγε, όμως, που αντί να το λιώσω στο μούλτι, το έτριψα στον τρίφτη. Κοίτα, κι εγώ δε θέλω να γίνω πάρα πολύ υπερβολική με το φαγητό του, αλλά το φαρίν λακτέ δεν υπάρχει λόγος, πιστεύω να το δίνουμε, αφού είναι μόνο ζάχαρη. Προς το παρόν του δίνω το τελείως σκέτο ρυζάλευρο και μετά βλέπουμε...

Τελικά αρχίσαμε τα φρούτα σήμερα! Του έδωσα μήλο-μπανάνα και το έφαγε και ευχαρίστηση, πιστεύω. Δεν το έφαγε όλο, βέβαια, αλλά έφαγε αρκετό και φάνηκε να του αρέσει! Πιστεύω ότι καλά έκανα και άκουσα το ένστικτό μου και άργησα λίγο να του τα ξεκινήσω. Πω πω, τα έπαιξα πάλι σήμερα... Είπα μια που είμαι άρρωστη να μην κάνω δουλειές, αλλά μόνο αυτό δεν έκανα... Τίναξα τους καναπέδες και την πολυθρόνα, σκούπισα, σφουγγάρισα... Πονάει όλο μου το σώμα τώρα... Μετά θα πάμε μάλλον στα εγκαίνια μιας έκθεσης ζωγραφικής, αν έχει ξυπνήσει ο Αντρίκος μέχρι τότε, για να δούμε... Εσείς πού γυρνάτε; Κατερίνα, σήμερα είναι το παρτάκι ε; Καρολινάκι, να σου ζήσει η Λυδία σου!!!

Λένα, μπα, όχι ρε, ούτε που μου πέρασε απ' το μυαλό ότι δε θα δώσεις έτοιμη κρέμα!!! Κι εμείς μόνο εποχής τρώμε πάντα. Π.χ. ποτέ ντομάτα το χειμώνα και κουνουπίδι το καλοκαίρι, ας πούμε. Τώρα τα μήλα είναι της εποχής; Έχει ολόχρονα, δεν ξέρω... Αλλά με τι να ξεκινήσω; Με μούσμουλα; Μπιμπερό της Νουκ πήραμε, τα γυάλινα. Είχαμε πάρει τρία ένα μικρό και δύο μεγάλα, αλλά το ένα από τα μεγάλα είναι ακόμα μέσα στη συσκευασία. Τελικά σήμερα δεν πήρα μπιμπερό, πήρα μόνο δύο θηλές για μπιμπερό. Ουφ, δεν βρήκα πλαστικές σαλιάρες...

Α, Χριστίνα, η Μαρίνα έγραψε ποστ για τη γέννα της: "Η γέννηση του μπεμπουλίνου μας" ή κάπως έτσι. Σας είπα το καινούριο κλάμα του Αντρέα; Αντί ουά ουά κάνει "γγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγ, γγγγγγγγγγγγγγΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓ, ΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓ"...

Γειά σας κοριτσάκια! Ευτυχώς δεν έχω συνάχι, φτου φτου, οπότε δεν ταλαιπωρούμαι με τη μάσκα. Μόνο πονόλαιμο έχω ακόμα και λίγο με πονάνε τα κόκαλα. Σε λίγο θα πάω να ψωνίσω διάφορα πραγματάκια για τον Αντρίκο, πλαστικές σαλιάρες, μασητικά, κανένα μπιμπερό για πάνω από έξι μηνών και τέτοια. Έφη, έλα ντε, λίγο ανάποδα τα ξεκινάτε, αλλά ο κάθε παιδίατρος τα δικά του. Ρε κορίτσια, φαρίν λακτέ και μπισκοτόκρεμες εγώ δε θέλω να δώσω, ή ίσως δώσω για πολύ λίγο. Είναι μια σκέτη ζάχαρη και δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα... Αναστασία, τι να κάνω, που οι περισσότεροι εκεί μέσα είναι πενηνταφεύγα και έχουν εξάψεις, οπότε θέλουν το κλιματιστικό. Καλά, πέρσι που πηγαίναμε με τον βοηθό διευθυντή και τη διευθύντρια, καθόμουν πάντα πίσω, και το βράδι που επιστρέφαμε, φορούσα σακάκι, γιατί η διευθύντρια έβαζε το κλιματιστικό στο φουλ. Μια μέρα που την πήγαμε στο σπίτι της και θα με πήγαινε μετά ο βοηθός στο δικό μου, κάθισα μπροστά, και ήταν τόσο δυνατό το κλιματιστικό που νόμιζα ότι μπήκα στην κατάψυξη! Άντε, σας κλείνω, γιατί τον ακούω να νιαουρίζει.

Γειά σας κοριτσάκια! Πωπω, πετάει το καινούριο λαπιτόπι!!!! Δε χορταίνω να κάθομαι. Το άλλο έκανε μισή ώρα να ανοίξει, και κάθε πέντε λεπτά κολλούσε! Σήμερα είμαι λίγο κομμένη και πονάνε λίγο τα κόκαλά μου. Αλλά ευτυχώωωωωωωωωωωωωως δεν έχω συνάχι, φτου φτου, κι έτσι δε με ταλαιπωρεί η μάσκα! Σε λίγο θα πάω να αγοράσω διάφορες χαζομαρίτσες για τον Αντρίκο, χρήσιμες χαζομαρίτσες όμως, μασητικά, πλαστικές σαλιάρες, αντηλιακά αυτοκινήτου, κανένα μπιμπερό και πιπίλα για έξι μηνών και άνω και τέτοια. Χριστίνα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Δεν μπορείς να φανταστείς πόοοοοοοοοοοοσο χάρηκα για τα μωρά σας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Φτου φτου φτου φτου, όλο και καλύτερα από δω και μπρος!!! Μη σκάτε για το γύψο, και η ανηψιά του άντρα μου είχε γύψο στα ποδαράκια μόλις γεννήθηκε και δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα. Ο Αντρίκος αντρειεύει και θεριεύει! Ανθή, τρέχεις στη δουλειά ε; Εμείς πάλι τώρα χαλαρώνουμε. Ευτυχώς εγώ έχω μόνο πέντε γραπτά να διορθώσω!!!!!!!!!! Αφού όλοι οι μαθητές της τάξης είναι οκτώ, και οι δύο έχουν μείνει στάσιμοι ενώ μια τρίτη παραπέμπεται στο Υπουργείο για να δώσει άδεια να παραπεμφθεί τον Σεπτέμβρη. Όλοι λόγω απουσιών. Καρολινάκι, καλορίζικο το αμάξι, δε σου είπα! Να το δείξουμε στο βοηθό διευθυντή του σχολείου μου να πει "σαν το πασάτ δεν έχει". Άντε, σας κλείνω κορίτσια, μήπως προλάβω να συμμαζέψω λίγο, γιατί το σπίτι είναι λες και έχει πέσει ατομική βόμβα και να πάω και για τα ψώνια. Το μενού σήμερα έχει κοτόπουλο βραστό και σουπίτσα αβγολέμονο!