Θέλω να γίνω μαμά

Γειά σας κορίτσια. Δε σχολιάζω τίποτα, είμαι πολύ άσχημα ψυχολογικά. Μου δημιουργεί πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα ο άντρας μου, έπαθα νευρική κρίση πριν, κι ενώ μετά συζητούσαμε για ώρες δεν καταλήγουμε πουθενά, γιατί απαντά με ασυναρτησίες και επιμένει ότι είμαι προβληματική. Τέλος πάντων, ελπίζω να είμαι καλύτερα αύριο και να μπω να τα πούμε.

Ανθή, ΟΡΜΟΝΕΣ!!! Δε νομίζω ότι δε σε νοιάζεται κανείς. Εδώ ο άντρας μου ο τεμπέλαρος όταν ήμουν έγκυος με πρόσεχε σαν τα μάτια του. Έκανε τις δουλειές, έκανε τα πάντα. Τώρα πάλι, με έχει χεσμένη εντελώς όμως. Σίγουρα κουράζει η παραμονή στο σπίτι, και γι' αυτό πιστεύω ότι είναι συνέχεια κουρασμένος, από την πολλή ξεκούραση... Κι εμάς φυσάει λίγο, αλλά η ζέστη, ζέστη. Ουφ, κι ακόμα Ιούνιο έχουμε... Πάω να φτιάξω το γλυκό κεράσι! Θα σας πω μετά πώς βγήκε.

Γειά σας! Τι κάνετε κοριτσάρες; Εμείς σήμερα πήγαμε και πήραμε ένα τραπεζάκι για τη βεράντα μας, μήπως καθόμαστε λίγο έξω, όχι όμως το βράδι, λόγω κουνουπιών... Ακόμα χαμός γίνεται, και το υπουργείο Γεωργίας δε δέχεται να ψεκάσει, μήπως πεθάνει και καμιά μέλισσα μαζί με τα κουνούπια... Τέλος πάντων, τελικά είδε ο άντρας μου το απόγευμα ότι το τραπεζάκι γέρνει λίγο απ' το ένα πόδι, κι έτσι θα πάει αύριο να το αλλάξει. Και καλά μας είχαν πει ότι είναι το τελευταίο, αλλά εγώ είδα ένα ολόιδιο μέσα στο μαγαζί. Για το μπριάμ-τουρλού που λέγαμε, εγώ τα κάνω και τα δύο στο φούρνο, όταν κόβω τα λαχανικά σε ροδέλες το λέω μπριάμ, κι όταν τα κόβω σε κύβους το λέω τουρλού! Κατερίνα, κι εγώ δεν μπορώ να βλέπω τους άλλους να δουλεύουν κι εγώ να κάθομαι με σταυρωμένα χέρια. Η πεθερά μου πάλι μπορεί... Και μετά αναρωτιέμαι από πού πήρε ο άντρας μου... Τέλειοι οι αλευρωμένοι σου! Α, το ξεκουκούτσιασα το κεράσι και αύριο θα φτιάξω το γλυκό! Ανθή, τι να πω εγώ που έτσι είναι τα πράγματα, και όλα περνάνε από το χέρι μου; Όλο τρέχω, τρέχω, τρέχω. Ο άντρας σου δεν μπορεί να συγκριθεί με τον δικό μου, γιατί ο δικός σου δουλεύει, ενώ ο δικός μου όχι. Δεν τον κατηγορώ που δε δουλεύει, γιατί δεν έχει δουλειές, αλλά δεν μπορώ να τον βλέπω να κάθεται όλη μέρα, έχω αηδιάσει πια. Αυτά που έγραψα εννοούσα να τα πει ο Πάνος. Πώς είχα την εντύπωση ότι ήταν μεγαλύτερο το κοριτσάκι; Καγκουράκι, τέλεια τα αυτοκόλλητα! Άντε, κλείνω, μήπως κοιμηθώ καμιά φορά!

Αναστασία, μακάρι να είναι αυτό το πρόβλημα και να κοιμάται από δω και μπρος. Λένα, το πρόβλημα είναι κυρίως έξω, όχι μέσα στο σπίτι. Έχουμε κλειστά παντού το βράδι, φυσικά στα υπνοδωμάτια ανοίγουμε τα τζάμια και κλείνουμε τα στόρια, αλλά στους υπόλοιπους χώρους είναι τα τζάμια μόνα τους χωρίς στόρια, και την παλεύουμε με ανεμιστήρες... Τη συσκευή που μου είπε η Γιελίζ την πήρα και τη βάζω, και μπορώ να πω ότι κάνει δουλειά, αλλά όλο και κάποιο κουνούπι θα ξεφύγει, και μόνο ένα χρειάζεται για να κατασπαράξει τον Αντρέα...

Ωχ Λένα, την Κυριακή είναι η βάφτιση έτσι; Πω πω, καλά βρε, τσακ μπαμ την κάνετε! Εμείς πήγαμε το πρωί και πήραμε ένα τραπεζάκι για τη βεράντα, να καθόμαστε λίγο το πρωί και το απόγευμα. Το βράδι με τίποτα, γιατί έχουμε σοβαρό πρόβλημα με κουνούπια. Δεν επιτρέπουν να γίνουν ψεκασμοί, και έχουμε φτάσει στο σημείο να μην τολμάμε να ανοίξουμε για ένα δευτερόλεπτο ένα παράθυρο το βράδι. Γίνονται παράπονα στον δήμαρχο, ο οποίος ζήτησε ο άνθρωπος από το υπουργείο Γεωργίας να γίνουν ψεκασμοί και του αρνήθηκαν, και υπάρχουν και σκέψεις να κινηθούμε πιο οργανωμένα, γιατί πλέον το βράδι δεν μπορεί κανείς να πάει πουθενά. Τέλος πάντων. Αναστασία, τι γίνεται με την μικρή; Άρχισε να κοιμάται; Βανεσσάκι, δεν είπα εγώ ότι τρομάζεις την μικρή, η Λένα το είπε. Αυτή φταίει κυρία, όχι εγώ. Σας φιλώ.

Πού χαθήκατε όλες καλέ;

Μαρία, όλο τρέχουμε και δε φτάνουμε! Κι εσύ δουλειές... Θα το φτιάξω το γλυκό κεράσι, να δούμε πότε... Δεν είναι καμιά τρελή διαδικασία, αλλά είναι λίγο μανίκι το ξεκουκούτσιασμα. Από κει και πέρα φαντάζομαι θα είναι σαν το γλυκό σταφύλι που είναι πανεύκολο. Για να δούμε. Όταν το φτιάξω θα σας πω.

Που λέτε, γύρισα σπίτι, ο μικρός κοιμάται, έφαγα και είπα να καθίσω να συνεχίσω. Μπριαμάκι σήμερα. Έβαλα πατάτες, κολοκυθάκια, μελιτζάνα, πιπεριές, κρεμμύδι και σκόρδο ψιλοκομμένα, φρέσκια ντομάτα τριμμένη, δυόσμο ξερό, και όταν πήγαινε να γίνει, έβαλα μέσα και τριμμένη φέτα. Έγινε πολύ ωραίο, καλά ο άντρας μου άφησε στο πιάτο του τα κολοκυθάκια, τις μελιτζάνες και τις πιπεριές, δηλαδή έφαγε πατάτες και σάλτσα, άντε και φέτα. Μια απορία έχω, όμως: ποια η διαφορά μπριάμ-τουρλού; Δεν έχω καταλάβει; Εν τω μεταξύ, είπα στη μάνα μου ότι σκέφτομαι να κάνω γλυκό κεράσι και πήγε σήμερα στο μανάβικο και με πήρε τηλέφωνο αν θέλω να μου πάρει κεράσι για γλυκό. Επειδή εκείνη την ώρα έκανα δουλειές, για να την ξεφορτωθώ της είπα "ναι", και ήρθε μετά με μια τσάντα κεράσι, το εργαλείο για το ξεκουκούτσιασμα, και ασβέστη και άρχισε να μου δίνει οδηγίες πώς να το φτιάξω, κι ότι πρέπει να αρχίσω από απόψε γιατί θα χαλάσει. Εγώ με δυσκολία κρατιέμαι να μην καταρρεύσω, τα μάτια μου κλείνουν, θέλω να βγάλω και γάλα, και θα κάθομαι να ξεκουκουτσιάζω κεράσια; Αφήστε που έχω πάρει μια σακούλα φασολάκια, από τη Δευτέρα, και δεν έχω βρει ακόμα ευκαιρία να τα καθαρίσω... Χτες που έφτιαξα φασολάκια έβαλα απ' τα κατεψυγμένα να φεύγουν, και τα φρέσκα τα έχω εκεί και κάθονται... Τέλος πάντων, σας έπρηξα σήμερα. Σας φιλώ όλες! (γιατί όλες γράφετε όταν λείπω

Γειά σας! Πάλι ένα σωρό δουλειές έκανα σήμερα, δεν υπάρχει μέρα που να είναι όλα τέλεια, καθαρά, συγυρισμένα, το φαγητό να γίνει ως δια μαγείας, και να καθίσω να ξεκουραστώ; Κι ο άλλος όλη μέρα στον καναπέ να αράζει, να ξύνεται, να τεντώνεται, να παίζει στον υπολογιστή, να κάνει μισή δουλειά και να θεωρεί ότι μετά θα ξεκουράζεται όλη μέρα. Σήμερα, π.χ. πήγε για κάτι ψώνια, και μετά όλο καθόταν, γιατί λέει κουράστηκε μες στη ζέστη, ενώ εγώ δεν κάθισα λεπτό. Πολύ άσχημο πράγμα η τεμπελιά ρε κορίτσια... Τόσα χρόνια δεν ήταν έτσι, τώρα τελευταία έγινε έτσι. Δεν ξέρω, είναι που δε δουλεύει, είναι που δεν έχει φίλους εδώ, τι να πω... Τέλος πάντων, τώρα είμαι σχολείο και μπήκα να σας γράψω να περάσει και λίγο η ώρα. Τα αποτελέσματα του Αντρέα για όσες ρωτάνε, θα βγουν μάλλον αύριο μεσημέρι-απόγευμα, αλλά θα πάμε Δευτέρα να τα πάρουμε, μήπως και δεν είναι έτοιμα αύριο και ταλαιπωρηθούμε. Χριστίνα, πολύ ωραίες οι μπομπονιέρες και το βιβλίο ευχών! Το βιβλίο ευχών τι είναι; Εμείς δεν είχαμε τέτοιο πράγμα. Να υποθέσω ότι είναι κάποιο βιβλίο που γράφουν ευχές οι καλεσμένοι; Καλά, κι εγώ, όπως έγραψα και πιο πάνω, κουράζομαι πάρα πολύ με τις δουλειές. Αυτά που άλλες τα κάνουν κάθε μέρα και είναι η ρουτίνα τους, εμένα μου φαίνονται βουνό. Μια χαρά τον βλέπω το Δημητράκη, αφού κάθισε τρεις ολόκληρες ώρες στο πάρκο! Λογικό μετά να λυσσάξει το παιδί. Μαρία, περαστικά στους άντρες σου, και με το καλό το καινούριο δοντάκι. Και του Αντρέα τα κάτω ούλα μου φαίνονται κάπως πρησμένα, αλλά δεν ξέρω, νομίζω θα αργήσει να βγάλει δόντια. Κι εμάς ήταν ενός μήνα ο Αντρέας όταν πήγαμε πρώτη φορά για καφέ στην παραλία, και ήταν και Δεκέμβριος! Αλλά γενικώς δεν κάθισα καθόλου μέσα, έβγαινα από την πρώτη μέρα. Ωραία η ιδέα σου για τη δωράκια των γενεθλίων! Εννοείται να μην ξαναπάρεις τον Στέφανο στον παιδικό σταθμό. Απαπαπα... Ανθή, άσχημο αυτό με τα άλλα παιδάκια. Αν κρίνουμε από τους ανθρώπους που μας περιτριγυρίζουν, είναι λογικό να είναι έτσι τα παιδιά τους. Μάλλον θα πρέπει να τον μάθεις να αμύνεται. Δηλαδή χτες στο κοριτσάκι θα έπρεπε να πει κάτι του στιλ "τελειώνω σε λίγο και θα φύγω, κι έτσι θα παίξουμε και οι δύο όπως θέλουμε", κι αν αυτό επέμενε να της έλεγε κάτι όπως "εσένα θα σου άρεσε να σε έδιωχνε κάποιος μεγαλύτερος;". Μήπως είμαι λίγο αιθεροβάμων; Κατερίνα, πω πω, καλά, δε σε φτάνουν οι δικές σου δουλειές και κάνεις και στην πεθερά δουλειές; Σιγά βρε, δεν τους κάλεσε για τραπέζι τους μάστορες, ας τους κάνει έναν καφέ με ένα παξιμάδι και τέλος! Καγκουράκι, εμείς το καρότσι το χρησιμοποιούμε, αλλά όχι και πάρα πολύ συχνά. Στο σούπερ μάρκετ πλέον τον βάζουμε στο καροτσάκι και κάθεται μια χαρά και κοιτάει γύρω γύρω! Είναι πολύ γλύκας με τα μαγουλάκια του να εξέχουν! Σήμερα μπριάμ έφτιαξα, με κόλλησε η Κατερίνα. Ωχ, κάποιος άλλος θέλει να καθίσει, φεύγω!

Γειά σας κορίτσια! Εμείς πήγαμε νοσοκομείο σήμερα και πήραν ούρα απ' τον Αντρέα για καλλιέργεια, για έλεγχο, όχι τίποτε άλλο. Λένα, μια κοπέλα μου είχε πει ότι ο γιός της έτρωγε κάθε μέρα καρότο και είχε αλλάξει το χρώμα του, και της είπε ο γιατρός ότι μάλλον είναι απ' το καρότο. Ρώτησα τον παιδίατρό μας και μου είπε ότι μπορεί να κιτρινίσει το μωρό απ' το πολύ καρότο, αλλά φαντάζομαι αν τρώει μεγάλες ποσότητες. Εγώ του βάζω, όχι κάθε μέρα, αλλά συχνά γιατί είναι και γλυκό, αλλά μικρή ποσότητα, άλλωστε όλα σε μικρές ποσότητες τα τρώει. Σήμερα πάντως έφαγε πολύ περισσότερο από άλλες φορές. Βανεσσάκι, όταν συζητούσα με συναδέλφους για τις σούπες και τα φαγητά, μου είπαν ότι και τα δικά τους παιδιά δεν έτρωγαν και τώρα που μεγάλωσαν δεν τα προλαβαίνουν με το φαγητό. Δε σημαίνει ότι ντε και καλά πρέπει να φάνε τη σούπα. Κάποια στιγμή θα αρχίσει να τρώει και η δική σου! Καλά, δεν το είχα καταλάβει ότι την τρομάζεις για να ανοίξει το στόμα! Νόμιζα ότι ήταν κάποιο παιχνίδι που παίζετε!!! Μύριαμ, ακόμα θέλει όλη μέρα αγκαλιά ο δικός σου; Αλήθεια πώς τον λένε; Μας έχεις πει; Τον βάζεις στο πάρκο; Δοκίμαζε να του αποσπάς την προσοχή με παιχνίδια και τραγούδια. Εμείς έτσι κάνουμε. Αν δούμε ότι όλα αυτά δεν πιάνουν, τον παίρνουμε αγκαλιά φυσικά. Αναστασία, μήπως την ενοχλεί η ζέστη; Ουφ ρε κορίτσια, ο μικρός τώρα έχει αρχίσει να μη θέλει πιπίλα και έχει κάνει πιπίλα το στήθος μου, ενώ πριν μια χαρά την έπαιρνε και κοιμόταν... Τι είναι τώρα αυτό το καινούριο;

Γειά σας κοριτσάκια! Σήμερα πήγαμε στο νοσοκομείο και πήραν ούρα απ' τον Αντρέα για καλλιέργεια, επειδή πρέπει να τον παρακολουθούμε μέχρι να κάνουμε την κυστεογραφία. Ευτυχώς δεν ταλαιπωρηθήκαμε. Είχαμε πάει και τη Δευτέρα, δε σας είπα, είχα αρχίσει να γράφω και τα έσβησα γιατί νομίζω είχε ξυπνήσει ή κάτι τέτοιο, αλλά πήγαμε αργά, επειδή ο μικρός κοιμόταν και δεν τον ξύπνησα γιατί ήταν πολύ ιδιότροπος το βράδι, του έβαλαν το σακουλάκι, μετά από γκρίνια εκ μέρους των νοσοκόμων επειδή αργήσαμε, και τελικά, αντί να κάνει τσίσα έκανε κακά... Οπότε φύγαμε άπραγοι και ξαναπήγαμε σήμερα κι ευτυχώς τα καταφέραμε! Μετά πήγαμε στο μαγαζί μας και πήρα πέδιλα και μια άσπρη τσάντα, γιατί δεν είχα και με μερικά ρούχα δεν ταίριαζε καθόλου η μπεζ που έχω. Γενικώς έχω πολύ λίγα πράγματα, 1-2 χειμωνιάτικες τσάντες και 1-2 καλοκαιρινές... Κι αυτές που έχω τις κρατάω χρόνια, μέχρι να γίνουν χάλια και μετά παίρνω άλλη. Βαριέμαι πολύ τα ψώνια. Ανθή, μια χαρούλα πέρασες χτες! Πάντα τέτοια εύχομαι! Καγκουράκι, άλλαξες τα μαλλιά ε; Κι εγώ θέλω να τα κόψω πολύ πιο κοντά απ' ό,τι τα έχω τώρα, αλλά δεν βρίσκω καιρό να πάω κομμωτήριο. Θα πάω από βδομάδα μάλλον, που θα έχουν κλείσει και τα σχολεία. Ρε κορίτσια, το πιστεύετε, δε θέλω να κλείσουν τα σχολεία... Κατερίνα, να ζήσετε με τον αντρούλη σου! Ρε συ, από όλα αυτά που κάνεις εγώ κάνω τα 3 και γίνομαι πτώμα... Δεν είμαι εγώ για τέτοια πράγματα. Τι φάγατε σήμερα; Εγώ ήθελα να κάνω μπριάμ, μια που μου άνοιξε την όρεξη από προχτές η Κατερίνα, αλλά δεν προλάβαινα αφού θα πηγαίναμε και νοσοκομείο, και έκανα φασολάκια με πατάτες και φρέσκια ντομάτα στην κατσαρόλα για να τελειώσουν πιο γρήγορα. Α, δε σας είπα: ο Αντρέας άρχισε και τρώει περισσότερο τώρα! Όχι μόνο 15 κουταλιές. Σήμερα είπα να μετρήσω κουταλιές κι έχασα το λογαριασμό!!!

Καγκουράκι, ο Αντρέας γενικώς δε μας δυσκόλεψε πολύ με τον ύπνο, και από τριών μηνών περίπου σταμάτησε να ξυπνά ή ξυπνούσε μόνο μία φορά. Εδώ και ένα μήνα ή και περισσότερο ίσως, ξυπνά από τα χαράματα, αλλά όχι μέσα στη νύχτα. Τώρα άρχισε πάλι να ξυπνά και τη νύχτα. Δεν ξέρω, ίσως φταίει και η ζέστη. Σήμερα κοιμήθηκε κατά τις εννιά και κατά τις δέκα ξύπνησε, κλαψούρισε λίγο, τον θήλασα πέντε λεπτά, τον έβαλα στο κρεβάτι του, κι ευτυχώς πήρε την πιπίλα και αποκοιμήθηκε. Γιατί, σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα, με το που βγήκαμε απ' το νοσοκομείο, σταμάτησε να παίρνει πιπίλα, ενώ από τριών μηνών την έπαιρνε... Μαρία, ζουζούναρος ο Στέφανος! Καλά, κι εγώ τις προάλλες είχα καθαρίσει τα μπάνια, έτριβα, έτριβα, και μετά έριξε ο άντρας μου ένα φάρμακο για τις κατσαρίδες, κι έπρεπε μετά να τα ξανακαθαρίσω...

Γειά σας! Χτες δεν μπήκα καθόλου, είχαμε τη γιορτή του σχολείου και γύρισα σπίτι πτώμα. Σήμερα πήγαμε σε πρωινό σεμινάριο, ένα χάλι, τέλος πάντων, και το απόγευμα ήμουν σπίτι. Βάσω, εμάς με τα φρούτα δεν έχει πρόβλημα αν είναι ανακατεμένα, αλλά τα θέλει τελείως λιωμένα. Αν έχουν κομματάκια αναγουλιάζει. Τώρα μπορείς να βάζεις κι άλλα φρούτα, μη μένεις στο κλασικό μήλο-μπανάνα-αχλάδι. Έχει βερύκοκα (χρυσόμηλα), ροδάκινα, πεπόνια, μούσμουλα (μέσπιλα), φορμόζες, σε λίγο καιρό και καρπούζια, που θα φύγουν τα πρώτα με τις ορμόνες. Δώρα, εμάς μπουσουλάει και ανασηκώνεται κάπως, πώς ήταν το Γκόλουμ στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών; Ε, κάπως έτσι! Με το καλό η βάπτιση! Αγγελική, εμείς τα λέμε και στο φέισμπουκ. Ναι κάνει τρελή ζέστη, αλλά μπάνια ακόμα, από βδομάδα. Βανεσσάκι, μάλλον είχες γράψει κάποιο ποστ που δε δημοσιεύτηκε. Δοκίμασε διάφορους συνδυασμούς, π.χ. μπορεί κάποιο λαχανικό να μην το θέλει, να προτιμά κάποιο άλλο. Βάζε λάδι και λεμόνι. Δοκίμασες να βάλεις μαϊντανό ή σέλινο; Εγώ βάζω λίγο και το τρώει. Πάντως κι εμένα πάρα πολύ μικρές ποσότητες τρώει ακόμα, αλλά όσο τρώει, το τρώει ευχάριστα. Αναστασία, κάθε παιδί έχει τους δικούς του ρυθμούς ανάπτυξης. Π.χ. ο Αντρέας κάθεται εδώ και καιρό, σηκώνεται μόνος του, αλλά δε μιλά. Μπαμπαλίζει, αλλά δε λέει κάτι συνειδητά. Είναι στο παιδί.

Άντρια;;;;; Τώρα το βλέπω ότι είσαι έγκυος!!! Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι!!!

Λοιπόν, αρχίζω από το πρώτο ποστ μετά από την τελευταία φορά που έγραψα: Ανθή, τι να ξεκουραστώ καλέ, εγώ δε βλέπω την ώρα να ξανανοίξουν τα σχολεία για να ξαναρχίσω να ξεκουράζομαι! Αφού όποτε μείνω σπίτι σκοτώνομαι στις δουλειές και πηγαίνω στο σχολείο για ξεκούραση! Καλέ, πολύ αργά κοιμάται ο Πανούλης... Πάλι καλά που δεν τρώει έξω και κυρίως σε φαστφουντάδικα. Πού λέτε να πάτε διακοπές; Για τον Πανούλη και τις σφαλιάρες, είναι λίγο δύσκολο, τι να σου πω, δεν το έχω περάσει. Πιστεύω ότι το καλύτερο είναι αυτό που είπαν όλες, να αμύνεται μεν, να μη γίνει ο νταής του παιδότοπου δε, αλλά πόσο εύκολο είναι να τα ξεχωρίσει αυτά τα δύο ένα νήπιο; Χριστίνα, τι να πω για τη φίλη σου; Συμφωνώ με την Κατερίνα, είτε είναι η σούπεργούμαν, είτε θα καταρρεύσει μια μέρα. Μα είναι δυνατόν να κοιμάται μόνο 4 ώρες τη μέρα; Πόσο ν' αντέξει δηλαδή; Εγώ δε θα άντεχα ούτε δύο μέρες έτσι. Δεν ξέρω, συνήθως αυτές οι τέλειες γυναίκες έχουν πολλά απωθημένα και κρατάνε πολλά πράγματα μέσα τους, κι όταν ξεσπάσουν τότε καταστρέφονται τα πάντα, και κυρίως οι οικογένειές τους. Τον Αντρέα φοβάμαι να τον αφήσω κάτω, δε θέλω να χτυπάει το κεφάλι του στο πάτωμα, είναι πολύ μικρούλης ακόμα βρε... Το φαγητό το φτιάχνω συνήθως για δύο μέρες, αλλά ποτέ δεν τρώει όσο του λιώνω, και δεν μπορώ να λιώνω λιγότερο γιατί μετά θα είναι απειροελάχιστο και δε θα το λιώνει το μούλτι. Έτσι το τρώω εγώ... Κι ο Αντρέας όταν τον αφήνουμε με την πάνα, τα καταφέρνει και την ανοίγει! Βρε, είναι η βάφτισή σας την Κυριακή; Άντε, με το καλό!!! Δεν είναι υποχρεωτικό να τον έχετε αγκαλιά, μπορεί να στέκεται και όρθιος, φτάνει να μην τρέχει και να φεύγει. Τους ενήλικες που βαφτίζονται τους έχουν αγκαλιά οι νονοί; Καγκουράκι, περαστικούλια στην Αγγελικούλα. Αμάν πια μ' αυτές τις ιώσεις... Ούτε το καλοκαίρι δεν τις ξεφορτωνόμαστε... Μια χαρά μου φαίνεται τα πάει με τις αλλαγές, αλλά μόνο όταν γεννηθεί το μωρό θα φανεί η πραγματική της διάθεση! Ελπίζω και τότε να συνεχίσει έτσι! Κατερίνα, τέλειο παιδί ο Νικολάκης! Τον μεγαλώνετε σωστά! Καλά, πολύ γέλασα με το αλεύρωμα!!! Σας φιλώ όλες!!!

Γειά σας κορίτσια! Χτες μπήκα και σας διάβασα αλλά δεν πρόλαβα να γράψω, και το βράδι που γράφω συνήθως ήμουν υπερβολικά κουρασμένη και είχα κι ένα σωρό πράγματα να κάνω. Αφήστε, ο Αντρέας άρχισε να ξυπνά πάλι τη νύχτα ενώ το είχε κόψει εδώ και καιρό. Χτες κοιμήθηκε στις 8.30-9 που ήμουν σχολείο και ξύπνησε 1.52. Μετά κοιμήθηκε κατά τις 2.10 και ξύπνησε πάλι στις 3.10. Μετά ξύπνησε 6, στις εξήμιση ξύπνησα τον άντρα μου να αναλάβει αυτός, 7.30 σηκώθηκα και τον θήλασα και κοιμήθηκε. Με σκοτώνει αυτό το πράγμα, δεν μπορώ να διακόπτεται κάθε λίγο ο ύπνος μου. Η γιορτή χτες πήγε μια χαρά. Μη φανταστείτε ότι είχε κάτι, ομιλία του διευθυντή, ομιλία της μαθήτριας που ήρθε πρώτη, επίδοση τιμητικών διπλωμάτων, βραβείων, αριστείων και απολυτηρίων. Είχε και μια προβολή με φωτογραφίες από τη σχολική χρονιά, τίποτα το φοβερό. Λίγα και καλά, αλλά κουράστηκα, γιατί πάντα τρέχω για όλα, δεν μπορώ να βλέπω τους άλλους να τρέχουν κι εγώ να κάθομαι, θα βοηθήσω σε όλα, κι έτσι κουράστηκα, δεν είχα κοιμηθεί και καλά... Και μετά πήγα σπίτι κι έτρεχα, να πλύνω τα διάφορα σκεύη του Αντρέα να είναι έτοιμα για σήμερα το πρωί που θα έλειπα, να πλύνω τα λαχανικά που θα του μαγείρευε ο άντρας μου για τη σούπα, να βγάλω γάλα... Μία παρά είκοσι έπεσα για ύπνο και 1.52 ξύπνησε ο μικρός, καταλαβαίνετε... Τέλος πάντων, σήμερα το πρωί πήγαμε σε υποχρεωτικό σεμινάριο στη Λευκωσία για τα εσπερινά σχολεία και καλά. Τι να πω ρε κορίτσια, τέτοιο πράγμα, πραγματικά ήταν μια ξεφτίλα. Ήρθε η διευθύντρια Μέσης Εκπαίδευσης, η οποία είναι μια σκύλα, κι όλη την ώρα επενέβαινε, προσέβαλλε όλο τον κόσμο, ήταν επιθετική και αρνητική. Με το που ήρθε επέμενε να κατέβουν και να καθίσουν μπροστά όσοι κάθονταν στις πάνω σειρές του αμφιθεάτρου, λες και είμαστε δέκα χρονών. Ευτυχώς μόνο 2-3 κατέβηκαν, οι υπόλοιποι δεν το κούνησαν, κι αυτή τσαντίστηκε και μετά το σεμινάριο ήταν μια κόλαση. Με το που τελείωσε η πρώτη εισήγηση μας έκανε επίθεση ότι βαριόμασταν και δεν παρακολουθούσαμε, και να της αποδείξουμε ότι παρακολουθούσαμε κάνοντας απορίες (λες και είμαστε 5 χρονών...). Μας ζητούσε συνέχεια να της πούμε τα προβλήματα των εσπερινών, κι όταν της τα λέγανε, μας έλεγε ότι αυτά είναι δικά μας προβλήματα που μπορούμε να τα λύσουμε μόνοι μας (π.χ. το ότι δε μας σέβονται οι μαθητές, ενώ το βασικό πρόβλημα που μας αφαιρεί το κύρος μας είναι οι κανονισμοί που θέτει αυτή και προκαλούν ασυδοσία στους μαθητές) κι όταν αποδεχόταν κάτι ως πρόβλημα, αμέσως έλεγε ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι. Τέλος πάντων, καταλαβαίνετε, πήγε έτσι όλη η μέρα, μέχρι τη μία το μεσημέρι... Ένα χάλι, και υποτίθεται μας επιμόρφωσαν τώρα... Τέλος πάντων. Πάω να σας ξαναδιαβάσω για να σας γράψω.

Κατερίνα, όντως η χαρά της φρουτόκρεμας, του βάζουμε ένα σωρό φρούτα κι ευτυχώς τα τρώει όλα! Πάντως μέχρι τώρα ήθελε και μπανάνα μέσα, την περασμένη Κυριακή που έβαλα μόνο βερύκοκα αναγούλιασε. Για την Αγγελική του Καγκουρακίου που λες, εδώ εμείς καλά καλά δεν το συνειδητοποιούμε ότι έρχεται ένα μωρό, και το κουβαλάμε και στην κοιλιά μας κιόλας, και θα το καταλάβει το παιδάκι; Εμάς ο καιρός εδώ παραμένει ζεστός μέχρι αηδίας. Τώρα μάλλον ψέκασαν γιατί δεν έχουν καλυφθεί τα τζάμια μου από κουνούπια. Χτες και σήμερα πάντως φυσούσε κάπως και σε κάποια σημεία της Κύπρου έβρεξε κιόλας... Αύριο έχουμε την τελική γιορτή του σχολείου και φυσικά, για τρίτη χρονιά, με έβαλαν να παρουσιάζω το πρόγραμμα... Και φέτος θα το παρουσιάσω με έναν άλλο, και δε θέλω, προτιμώ μόνη μου. Θα είναι λίγο χαζομάρα να βγαίνουμε εναλλάξ. Τέλος πάντων... Σας φιλώ.

Λένα, κάνει να του δίνεις κάθε μέρα καρότα; Γιατί μας είχε πει ο παιδίατρος ότι η πολλή κατανάλωση καρότου από τα βρέφη επιδρά στο χρώμα τους, και τα μωρά που τρώνε πολύ καρότο κιτρινίζουν. Εγώ τώρα δυο μέρες δεν του έβαλα γιατί μου τελείωσαν, κι αγχωνόμουν ότι δε θα του αρέσει το φαγητό, επειδή το καρότο το γλυκαίνει πολύ, αλλά μια χαρά το έφαγε. Φυσικά ούτε το μισό δεν τρώει, πάντως τρώει καμιά δεκαριά με δεκαπενταριά κουταλιές και όσο τρώει φαίνεται να του αρέσει!

Καλέεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!!!! Πού χαθήκατε όλεςςςςςςςςςς;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Πω πω, τέτοια ερημιά δεν την περίμενα... Σήμερα όλο στη βόλτα ήμασταν. Το πρωί πήγαμε εκκλησία, το μεσημέρι στη μάνα μου για φαγητό, μετά για παγωτό και αργά το απόγευμα σε παιδότοπο με ένα ζευγάρι με το κοριτσάκι τους, Πατρινούς, που τους γνωρίσαμε στο νοσοκομείο. Έπαιξε κι ο Αντρέας για λίγο! Τον έβαλε ο άντρας μου σε ένα χώρο με παιχνίδια για μωρά, και μπήκε μέσα κι αυτός και τον πρόσεχε. Έπαιξε λίγο, αλλά ήταν σαν χαμένος ο κακομοίρης, πρώτη φορά σε τέτοιο μέρος με άλλα παιδιά. Πάντως, όποτε βγούμε έξω, όλοι έχουν να το λένε για το πόσο ήσυχος και κυριούλης είναι! Σήμερα του δώσαμε πρώτη φορά πεπόνι και του άρεσε! Φοβόμουν ότι θα το έφτυνε επειδή έχει πολύ έντονη γεύση, αλλά ευτυχώς το έφαγε! Εσείς πού χαθήκατε ρε κορίτσια; Για γράψτε κάτι.

Γειά σας κορίτσια! Σήμερα όλη μέρα έξω ήμασταν. Το πρωί πήγα με τον Αντρέα στην εκκλησία. Μετά το μεσημέρι πήγαμε στη μάνα μου για φαγητό και μετά στο καπάκι για παγωτό σε μια παγωταρία. Τέλος, αργά το απόγευμα πήγαμε σε έναν παιδότοπο με ένα ζευγάρι και το κοριτσάκι τους, από την Πάτρα, που τους γνωρίσαμε στο νοσοκομείο! Βάλαμε και τον Αντρέα λίγο κι έπαιξε! Τον πήγε ο άντρας μου μέσα και κάθισε για λίγο κι έπαιζε με κάτι μπάλες! Τα είχε παίξει, όμως, ήταν σαν χαμένο το κακόμοιρο. Ήταν πολύ περίεργη η αίσθηση, πρώτη φορά έβλεπα τον Αντρέα ως μέρος ενός συνόλου. Μετά τον θήλασα λίγο και κοιμήθηκε, επειδή νύσταζε τρελά, και ευτυχώς δεν ξύπνησε τώρα που ήρθαμε σπίτι. Ρε συ Ανθή, αφού σε χαλάει τόσο το φαΐ, τρώγε λιγότερο ρε παιδάκι μου! Σίγουρα θα αγαπήσεις και την Αλεξανδροφραουλίτσα το ίδιο όπως τον Πανούλη! Κι εμένα μου αρέσει η τάξη, αλλά δυστυχώς το σπίτι μου είναι ένα χάλι τον περισσότερο καιρό. Κι ο άντρας μου, ενώ παλιότερα ήταν πιο τακτικός, τώρα αφήνει τα πράγματά του όπου να 'ναι. Έχει ένα σύστημα να μπαίνει στο σπίτι, να βγάζει την μπλούζα του και να την αφήνει στην καρέκλα της τραπεζαρίας. Εμ, έλα που εκεί δεν είναι μέρος για μπλούζες... Του το λέω και μου λέει ότι δε θα την ξαναφήσει εκεί, και την άλλη μέρα τα ίδια. Καλά, ο Πανούλης δεν κάνει ακαταστασίες; Καγκουράκι, μια χαρά που τελειώσατε κιόλας με το δωμάτιο! Πες μας τις αντιδράσεις της Αγγελικής, ελπίζω να το πάρει θετικά! Α, δε σας είπα. Σήμερα δώσαμε πρώτη φορά πεπόνι στον Αντρίκο και του άρεσε! Φοβόμουν ότι δε θα το έτρωγε επειδή έχει πολύ έντονη γεύση, αλλά το έφαγε όλο!

Που λέτε... Τον Αντρέα τον έχω κυρίως στο πάρκο και παίζει με τα παιχνίδια του, ενώ πιάνεται και σηκώνεται όρθιος και κάνει και διάφορα ακροβατικά. Στο πάτωμα ρε κορίτσια φοβάμαι να τον βάλω. Μου φαίνεται ότι, όσο κι αν σφουγγαρίζω, είναι πενταβρώμικα. Αφήστε που σκουπίζεις το πρωί και κατά το μεσημεράκι γεμίζουν όλα σκόνες. Πιάνει πάρα πολύ εύκολα σκόνη το σπίτι μας... Για τα έπιπλα δεν το συζητάμε. Ξεσκονίζω και σε λίγη ώρα πάλι έχουν σκόνη. Ε, δεν μπορώ να καθαρίζω εκατό φορές τη μέρα. Ούτε καν κάθε μέρα δεν μπορώ να σφουγγαρίζω. Για το χαλί και το σεντόνι σας τα έγραψα. Το θέμα είναι ότι κάθεται στο πάρκο, δεν έχουμε πρόβλημα, αλλά σκέφτομαι μήπως τον περιορίζω, και θέλει να μπουσουλήσει και δεν τον αφήνω. Μου είχαν πει ότι αν μπουσουλήσει ένα μωρό μετά αργεί να περπατήσει. Ισχύει αυτό; Δε νομίζω, αλλά είπα να ρωτήσω. Ανθή, να τον βάλω στο γυμναστήριο δεν παίζει. Πρώτον δεν έχουμε πάρει γυμναστήριο, και δεύτερο, δε νομίζω να καθίσει τόσο περιορισμένος. Αυτός πλέον θέλει να πιάνεται και να σηκώνεται. Α, δεν είναι έξι μηνών ο Αντρέας, είναι εφτά πλέον! Άντρακλας σωστός! Ανθή και Κατερίνα, χαίρομαι μ' αυτά που μου γράφετε! Νόμιζα ότι είμαι εγώ άχρηστη ή απλά δεν το έχω με τις δουλειές, και γι' αυτό είναι το σπίτι μου χάλια κι εγώ ερείπιο. Κατερίνα, τι γίνεται με την περίοδο; Τα πριμολούτ τα έπαιρνα κι εγώ στην εφηβεία, γιατί είχα πρόβλημα με την περίοδο. Ελπίζω να μην είναι τίποτα και να ξεπεραστεί εύκολα! Τι ωραία που βοηθά ο Νίκος! Τι γλύκας! Καγκουράκι, μήπως της μικρής να της λέγατε ότι η γιαγιά πήγε κοντά στο Θεούλη, χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις; Σ' αυτήν την ηλικία τι να εξηγήσεις για τον θάνατο; Είναι πάρα πολύ μικρή. Ρε συ, μήπως θα ήταν καλύτερα να βοηθούσε κι αυτή στις προετοιμασίες για το μωρό; Να συμμετέχει με κάποιο τρόπο δηλαδή, μη νομίσει ότι την παραμερίζετε. Κι εγώ κουραζόμουν πάρα πολύ εύκολα στο τέλος της εγκυμοσύνης... Αφού πήγαινα σχολείο και δεν έκανα τίποτα και νόμιζα ότι έσκαβα όλη μέρα. Ανθή, μην καθίσεις βρε μες στο σπίτι μέχρι να σαραντίσεις, αυτά είναι χαζομάρες! Δε λέει η Εκκλησία πουθενά ότι πρέπει να μένουμε κλεισμένες στο σπίτι σαράντα μέρες! Νομίζω τα έγραψα όλα λίγο συγκεχυμένα, γιατί σχολιάζω από δω κι από κει! Κλείνω πριν γίνει ακαταλαβίστικο το ποστ μου!

Γειά σας κορίτσια! Σήμερα πήγαμε ΙΚΕΑ επιτέλους! Αν θυμάστε, είχαμε πει ότι θα πηγαίναμε πριν δύο εβδομάδες, αλλά ήταν η μέρα που ανέβασε πυρετό ο Αντρίκος και πήγαμε νοσοκομείο. Κουραστήκαμε αρκετά, αλλά περάσαμε ωραία! Ο Αντρέας ήταν ο απόλυτος κυριούλης! Ήταν ήσυχος, φρόνιμος και συνεργάσιμος. Δεν έκλαψε, δεν γκρίνιαξε, δεν κλαψούρισε ούτε για ένα δευτερόλεπτο. Κουβάλησα μαζί μου το φαΐ του και τον τάισα εκεί πέρα. Μια χαρά, πριν μου φαινόταν βουνό, τώρα νομίζω βρήκαμε τους ρυθμούς μας και δεν έχουμε πρόβλημα. Σήμερα του έφτιαξα κοτόπουλο-πατάτα-φασολάκια-ελάχιστο σέλινο και τα έφαγε με ευχαρίστηση, μικρή ποσότητα, βέβαια, αλλά έχει κάνει πολλή πρόοδο. Πήραμε μερικά πραγματάκια, κάποια για τον Αντρέα και πολλά προστατευτικά για συρτάρια, ντουλάπια, πόρτες, παράθυρα, κ.λπ. Μετά πήγαμε στο Mall που είναι δίπλα και συναντήσαμε έναν συμμαθητή του άντρα μου. Σας έχω πει γι' αυτόν; Είναι από Πάτρα, κι αυτός και η γυναίκα του, και ήρθαν Κύπρο πριν τέσσερα χρόνια για δουλειά, και τον ανακάλυψε ο άντρας μου πριν από λίγους μήνες μέσω facebook. Είναι πάρα πολύ καλό παιδί και σήμερα μας ανακοίνωσε ότι η γυναίκα του είναι έγκυος! Χτες πήγαν και έκαναν τον πρώτο υπέρηχο και είναι 5 εβδομάδων. Μετά ήρθαμε σπίτι και για μαντέψτε... Έκανα δουλειές... Ξεσκόνισα, σκούπισα και σφουγγάρισα σαλόνι και κουζίνα, συμμάζεψα το χάος που δημιούργησαν τα πράγματα που φέραμε, και διάφορα άλλα. Αφήστε που όταν πήγαμε να κάνουμε μπάνιο τον Αντρέα τον έγδυσα και περίμενα τον άντρα μου να φέρει το μπανάκι με το νερό, κι όπως ήταν αυτός γυμνός έκανε τα ακροβατικά του, και σε κάποια φάση ήταν σκυμμένος με το κωλαράκι να ακουμπάει πάνω μου, ρίχνει μια κλανιά και με έχεσε ο γάιδαρος! Ευτυχώς λίγα ήταν... Τώρα τον έχω εδώ στο πάρκο και παίζει ησυχούλης, ενώ κάνει και ακροβατικά για να καταφέρει να δει τηλεόραση. Πάω να σας διαβάσω ξανά και να σχολιάσω.

Μαρίνα, οι θηλές δε θα επουλωθούν αν δεν μάθει το μωρό να πιάνει το στήθος σωστά. Να προσέχεις να ανοίγει διάπλατα το στόμα και να βάζει στο στόμα του όλη τη θηλή και μεγάλο μέρος από τη θηλαία άλω, δηλαδή το καφέ γύρω γύρω. Αν δεις ότι δεν το πιάνει σωστά, να το βγάζεις από το στήθος και να το ξαναβάζεις. Εγώ έτσι έκανα, μέχρι που έμαθε και το έπιανε σωστά, γιατί και σε μένα είχε κάνει πληγές, αλλά κάτι μικροσκοπικές, κι επειδή το πρόλαβα πέρασαν αμέσως και δεν είχα κανένα πρόβλημα. Για την τηλεόραση που λέει η Εύη, εννοεί ότι όσες "σελέμπριτις" γεννάνε, μετά από πέντε μέρες είναι σαν μοντελάκια, με κοιλιακούς φέτες, κυτταρίτιδα μηδέν, κ.λπ. Αλλά οι περισσότερες κάνουν ένα σωρό πλαστικές, μην κάθεσαι να αγχώνεσαι, θα τα χάσεις τα κιλά!

Γειά σας κοριτσάκια. Είμαι ένα πτώμα... Κουράστηκα τρομερά σήμερα. Ρε κορίτσια, πώς κάποιες γυναίκες δουλεύουν, έχουν το σπίτι τους στην εντέλεια, ντρέπεσαι να πατήσεις, φτιάχνουν ένα σωρό φαγητά και γλυκά, έχουν και 3-4 παιδιά, και έχουν και χρόνο και ενέργεια να πάνε για καφέ ή γυμναστήριο ή ένα σωρό άλλα; Γιατί εγώ έχω ένα παιδί, σ' αυτή τη φάση αυτό που κάνω δεν ονομάζεται δουλειά, δεν έχω χρόνο για τίποτα, όλη μέρα κάνω δουλειές, και το σπίτι μου είναι ένα χάος και ποτέ δεν είναι καθαρό, ή τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται. Και κατά το μεσημέρι αρχίζω να μην μπορώ να πάρω τα πόδια μου... Τέλος πάντων, δε σχολιάζω τίποτα, είμαι πτώμα. Τα λέμε αύριο.

Γειά σας κοριτσάκια! Σήμερα έφτιαξα στον Αντρίκο κοτόπουλο-πατάτα-καρότο-φασολάκι και τα έκανα ρευστά σα σουπίτσα, όχι σαν πουρέ όπως ήταν τις άλλες φορές, και έφαγε το μισό περίπου! Τεράστια πρόοδος! Λένα, είπε κι ο δικός μου σήμερα "μπαμπά"!!! Δηλαδή όχι μπαμπά, είπε "α μπα μπα", και μετά είπε "μπα μπα". Σίγουρα δεν ήταν συνειδητά, όμως. Πειραματίζεται με διάφορους ήχους κι έτυχε να πει και αυτό. Μάντι, τεράστια η μικρή σου! Ο δικός μου είναι ο μισός! Οκ, ίσως υπερβάλλω λίγο, αλλά είναι μικροσκοπικούλης. Πώς τη λένε τη δική σου; Βάσω, τις πισίνες εγώ τις σιχαίνομαι, άσχετα από το πόσο καλά συντηρημένες είναι. Έχω και ψυχολογικά από ένα μήνα που πήγα γυμναστήριο και με ανάγκασαν να γραφτώ και στην πισίνα και έκανα κολύμβηση με έναν απαίσιο γυμναστή, οπότε ούτε που τις πλησιάζω... Οι υπόλοιπες πού είστε; Η Αναστασία πού χάθηκε καλέ να μας πει νέα από τη βάφτιση;