Θέλω να γίνω μαμά

Μαρίνα, το ταχίνι όπως το τρώω είναι από τα πιο συνηθισμένα στην Κύπρο. Όταν βγεις έξω σε ταβέρνα, σου το φέρνουν μαζί με το τζατζίκι, τον ταραμά, τις ελιές, κ.λπ. ως ορεκτικό. Συνοδεύουμε τα σουβλάκια μ' αυτό και πολλά άλλα φαγητά. Εγώ το τρώω με το κουτάλι, τόσο πολύ μ' αρέσει! Μια χαρά το μενού σου. Χυμό, όμως, που λες, τι πίνεις; Εμένα ο γιατρός μου είχε πει να αποφεύγω χυμούς πορτοκαλιού και πορτοκάλια, γιατί μπορεί να προκαλέσουν σύγκαμα στο μωρό.

Εύη, σιγά μην ζύμωνα και ψωμί, δε με φτάνουν όλα τ' άλλα! Απ' το φούρνο το παίρνουμε καλέ, αλλά είναι απ' αυτό το τέλειο με το προζύμι, που έχει ξινή γεύση όπως τα αντίδωρα. Ρε συ, ελάχιστα τρως. Η διατροφή που κάνεις είναι από διαιτολόγο; Μήπως δεν τρως τις σωστές τροφές και έχει μπλοκάρει ο μεταβολισμός σου; Μαρίνα, το ταχίνι το ξέρω ότι παχαίνει, αλλά εγώ το τρώω χρόνια ολόκληρα σε τεράστιες ποσότητες και δεν έχω παχύνει καθόλου. Δεν το τρώω σκέτο καλέ, δεν τρώγεται έτσι. Το φτιάχνω ταχινοσαλάτα ως εξής: Το αραιώνω με ζεστό νερό, ρίχνω χυμό λεμονιού, σκόρδο λιωμένο, αλάτι αρκετό και τα ανακατεύω να γίνουν μια λεία κρέμα, αρκετά νερουλή (σφίγγει μετά στο ψυγείο). Αν θέλω προσθέτω και λευκό πιπέρι. Είναι πεντανόστιμο!

Γειά σας! Νομίζω κάπως έπεσε η ζέστη. Τώρα κάθομαι στο γραφείο και φυσάει ένας πολύ δροσερός αέρας. Μακάρι να συνεχίσει έτσι. Προηγουμένως πήγα για διάφορες εξωτερικές δουλειές και μετά θα συνεχίσω με τις δουλειές στο σπίτι, να είναι έτοιμα για αύριο. Φυσικά, το σαλόνι σκούπισμα-ξεσκόνισμα-σφουγγάρισμα δεν έχει νόημα να το κάνω από σήμερα, αφού θα γίνουν χάλια. Αύριο μια και καλή. Ανθή, ελπίζω να κοιμήθηκες και να χόρτασες ύπνο! Μαρία, αμάν αυτή η περίοδος, όλο τις πιο ακατάλληλες στιγμές έρχεται. Αυτό με τα βυζιά το έκανε και η ξαδέλφη μου πάρα πολύ, η αδελφή του ξάδελφου που ήταν μανιακός με τις δουλειές. Μα όλα τα έχει πάρει απ' αυτήν την οικογένεια ο Στεφανάκος; Καγκουράκι μου χαίρομαι πάρα πολύ με τα νέα σου! Πολύ καλό που το βλέπει έτσι η Αγγελικούλα! Μακάρι να συνεχίσει έτσι! Καλά, κι αυτός ο μπέμπης πολύ χουβαρντάς ρε παιδάκι μου. Με το που ήρθε κατευθείαν δώρο; Ααα, θα την κακομάθει... Κι εγώ που δεν είχα rooming in, όλο μαζί μου τον είχα. Πήγαινα εγώ και τον έπαιρνα και τον είχα στο δωμάτιο, και το βράδι με ξυπνούσαν. Ειδικά το τελευταίο βράδι θυμάμαι, δεν είχα κοιμηθεί καθόλου, κάθε λίγο σηκωνόμουν και τον θήλαζα. Λοιπόν, σας κλείνω, και θα ξαναμπώ μετά! Φιλούμπες!

Αγγελική, συγχαρητήρια! Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά και να κρατήσεις στην αγκαλιά σου ένα υγιέστατο μωράκι. Ρε συ Μαρίνα, ό,τι να 'ναι σου λέει ο γυναικολόγος σου. Σου έδωσε χάπια για αποθηλασμό ενώ το μωρό σου είναι δύο μηνών; Την άλλη φορά σου έλεγε ότι αν δεν σου έρθει περίοδος όσο θηλάζεις, δε μένεις έγκυος. Πάντως όσα σου είπε για τον αποθηλασμό νομίζω είναι λάθος, θα σου πουν και άλλα κορίτσια που ξέρουν καλύτερα.

Εύη, εμείς ξεκινήσαμε πέντε μηνών το ρυζάλευρο και δυο-τρεις βδομάδες μετά και φρούτο. Ρυζάλευρο πήρα της ΗΙΡΡ που είναι χωρίς γάλα και ζάχαρη. Αρχικά το έφτιαχνα με δικό μου γάλα και τώρα με νερό και φρούτο. Πρόβλημα δυσκοιλιότητας δεν είχε ο δικός μου, οπότε δεν είχαμε παρατράγουδα. Η γιατρός τι σου είπε για τη δυσκοιλιότητα; Φαντάζομαι τη ρώτησες. Τώρα που κλείνει οκτώ μηνών, ο παιδίατρος μας είπε να αλλάξουμε το ρυζάλευρο σε φαρίν λακτέ ή μπισκοτόκρεμα ή φρουτόκρεμα σε σκόνη με σιτάλευρο. Μας έδωσε ένα σωρό δείγματα και τρόμαξα με τα συστατικά τους. Είχαμε μια διαφωνία με τον άντρα μου που επέμενε να δώσουμε, και είχα αναρτήσει και σχετικό ποστ. Τελικά χτες βρήκα σε κατάστημα με βιολογικά χυλό από σιμιγδάλι της Holle που προσομοιάζει στο φαρίν λακτέ, αλλά δεν έχει καθόλου ζάχαρη, ούτε και γάλα, γιατί, από τη στιγμή που το μωρό θηλάζει δεν υπάρχει λόγος να παίρνει αγελαδινό γάλα. Του το έφτιαξα χτες με νερό και μπανάνα και ενθουσιάστηκε! Αργότερα θα δώσω και βρώμη. Φυσικά, για τον δικό σου είναι νωρίς να δώσεις γλουτένη, απλά το λέω για αργότερα. Πάντως, όντως ο κάθε γιατρός λέει τα δικά του. Και για τις κρέμες, και για τα φρούτα, και για τα λαχανικά, και για το γιαούρτι και για το αβγό και για όλα. Δεν υπάρχει κάτι στάνταρ απ' ό,τι καταλαβαίνω. Εγώ ακολουθώ τις οδηγίες του, π.χ. αρχίσαμε ρυζάλευρο όταν μας είπε, γλουτένη όταν μας είπε, σούπες όταν μας είπε, αλλά δε θα δώσω κρέμες εμπορίου που μας είπε, θα δώσω αυτές που πιστεύω ότι είναι καλύτερες για το παιδί μου. Γενικώς, το καλύτερο είναι να δίνουμε όσο πιο αθώες τροφές γίνεται στα μωρά.

Ελίνα, τα πατατάκια στο σάντουιτς τι τα ήθελες; Κατά τα άλλα, δεν τα πήγες κι άσχημα! Τι έφαγα σήμερα εγώ: Πρωινό: Ένα τριαντάφυλλο (κρύο ρόφημα) και δύο φέτες ζυμωτό ψωμί με μαργαρίνη. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο φακές + μια φέτα ζυμωτό ψωμί με ταχίνι. Απογευματινό: Καρπούυυυζιιιι!!! Βραδινό: Μισό ελιόψωμο + μια φέτα ζυμωτό ψωμί με ταχίνι.

Ουφ, πήγαμε και πήραμε τα γυαλιά μου, πήγαμε σε μια κάβα και πήραμε ξηρούς καρπούς για την Κυριακή και μετά σούπερ μάρκετ. Ο Αντρίκος κοιμήθηκε στο αμάξι, αλλά ξύπνησε μόλις φτάσαμε σπίτι κι έφαγε φρουτάκι! Λέτε να μην έκανε που του το έδωσα σχετικά αργά, κατά τις οκτώ; Πάντως αυτός το καταβρόχθισε! Τώρα είναι στο πάρκο και κάνει ακροβατικά. Έχει πολλή πλάκα όταν κολλάει τη μούρη του στο δίκτυ κι όταν στέκεται και κοιτάει πάνω απ' το δίκτυ. Έχει ψηλώσει πολύ τώρα τελευταία, όλο του το κεφάλι εξέχει από πάνω όταν στέκεται. Μαρία, συμφωνώ κι εγώ με το παν μέτρο άριστο για τη διατροφή, και των μωρών μας και τη δική μας βέβαια! Πιστεύω ότι κάπου υπάρχει ένα όριο, κι αν το ξεπεράσεις κατρακυλάς, είτε από τη μία πλευρά είτε από την άλλη. Δηλαδή, είτε δίνεις (και τρως κι εσύ) όλα τα σκουπίδια, είτε γίνεσαι υστερική και ξεφεύγεις τελείως. Ωραίο ακούγεται το ρυζόγαλο! Εγώ δεν το φτιάχνω, όπως είπα και τις προάλλες, γιατί δεν το τρώει ο άντρας μου, οπότε να κάνω γλυκό και να το φάω μόνη μου, με τίποτα. Στον Στέφανο τι γάλα δίνεις τώρα; Χριστίνα, αυτό το παιδί που λέω δεν το έχω δει παρά μόνο σε φωτογραφίες. Η μάνα του λέει ότι είναι χοντρό, σε σημείο που η κοιλιά του δεν το αφήνει να φέρει το πόδι στο στόμα του ή δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος του σώματός του και να γυρίσει από ανάσκελα μπρούμυτα. Ο γιατρός της είπε ότι είναι τεμπέλικο μωρό κι αυτή προσπαθεί να του δίνει ερεθίσματα για να αρχίσει να αναπτύσσεται κινητικά. Η κήλη είναι πολύ συνηθισμένη σε νεογέννητα. Τώρα είναι τρεις μήνες που γεννήθηκαν, αλλά είχαν γεννηθεί έξι μηνών αν δεν κάνω λάθος; Δηλαδή τώρα έχουν φτάσει σε φάση νεογέννητου; Πάντως δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι μ' αυτήν την εξέλιξη! Σκατοσυζήτηση πιάσαμε σήμερα! Οι υπόλοιπες πού είστε καλέ;

Μαρία, κι εγώ έχω ζήσει κι άλλες φορές λάιβ χέσιμο, αλλά τώρα είχα καιρό και ξεσυνήθισα! Καλά, τέτοια υπερπαραγωγή όπως τη δική σου όχι πάντως! Σήμερα, όμως, ήταν του χεσίματος. Όταν έλειπα το πρωί, τον είχε ο άντρας μου στα πόδια του, χέστηκε και τον γέμισε. Μετά όπως τον τάιζα τη σούπα του, σε κάποια φάση βλέπω ότι είχε λεκέδες στο πάτωμα και λέω "κοίτα που έριξε φαγητό και στο πάτωμα". Αμ δε που ήταν φαγητό... Είχε κάνει κακά ο κύριος και πέσανε και στο πάτωμα... Οπότε φακές δε δίνω. Καλά, βέβαια, ο κάθε παιδίατρος λέει τα δικά του... Η γραμματέας του σχολείου που το παιδί της είναι τρεις βδομάδες μεγαλύτερο απ' τον Αντρέα, έχει ήδη δώσει τα πάντα: ζυμαρικά, φακές, όλα τα είδη κρέατος, μπισκότα, μέχρι και αλλαντικά!!! Φυσικά το παιδί της είναι τετράπαχο, αλλά αυτή λέει ότι είναι δυνατό, και καλά... Τέλος πάντων, ό,τι να 'ναι οι πιο πολλοί. Εμείς πάντως φακές φάγαμε σήμερα!

Θα του βάλω λίγο στο φαγητό του και θα δω αντιδράσεις!

Γειά σου Βαλερί. Να σου ζήσει το παιδάκι σου! Αφού θα λείπεις δυο ώρες μια-δυο φορές την εβδομάδα, αξίζει να τον πάρεις παιδικό και να τον αποχωρίζεσαι κάθε μέρα για πόσες ώρες; Βάλε και τα λεφτά που θα δίνεις... Αλλά γιατί φοβάσαι να οδηγήσεις με το μωρό; Είναι κρίμα να κλείνεσαι μέσα, πάρα πολύ ψυχοφθόρο.

Τελικά πήρα χυλό (πόριτζ) από σιμιγδάλι της Holle. Είναι κατά κάποιο τρόπο φαρίν-μη λακτέ! Το έφτιαξα με νερό και μπανάνα και ενθουσιάστηκε! Παραλίγο να φάει και το κουτάλι!

Γιούπι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Βρήκα σε ένα μαγαζί με βιολογικά χυλό από σιμιγδάλι της Holle, ΧΩΡΙΣ ΖΑΧΑΡΗ και ΓΑΛΑ!!!!!!! Το έφτιαξα του Αντρέα με νερό και μπανάνα και ενθουσιάστηκε! Κόντεψε να φάει και το κουτάλι. Όταν αργούσα να του δώσω έκλαιγε! Χάρηκα πάρα πολύ!

Καλημέρα! Τι κάνετε κοριτσάκια μου; Εμάς εδώ μου φαίνεται ότι σαν να κατέβηκε ελαφρώς η θερμοκρασία. Δεν ψηνόμαστε, απλά βράζουμε. Αλλά μπορεί να είναι και η ιδέα μου. Σε λίγο θα πάω στον οπτικό να του πάρω τα γυαλιά μου να μου περάσει τους καινούριους φακούς, για να τα έχω μέχρι το βράδι, γιατί έτσι και ξυπνήσει ο Αντρέας μες στη νύχτα και δεν έχω γυαλιά, τι θα κάνω; Θα πάω να δω και για κάποιο βιολογικό φαρίν λακτέ χωρίς ζάχαρη. Ανθή, τι τέλειο που πήγατε και είδατε το Καγκουράκι μας και το αγοράκι της! Ελπίζω να της μετέφερες τα φιλιά και τις ευχές μας! Η Αγγελική πώς αντέδρασε; ΟΛΥΜΠΟΣ δεν έχει στην Κύπρο. Καλά, ακόμα δε δίνω γιαούρτι, μέχρι να δώσω θα δούμε. Όσο για τον γιατρό σου, ο καθένας έχει τα δικά του κολλήματα. Ο δικός μου αν θυμάσαι, είχε κόλλημα με τα πυοσφαίρια και το ουρεόπλασμα, και είχα πάρει 6589563 φορές αντιβίωση. Άλλοι έχουν κόλλημα με τα κιλά, άλλοι με χίλια δυο. Τελικά, γιατρός και νορμάλ, δε γίνεται! Κλείνω για να ετοιμαστώ να προλάβω να κάνω τις δουλειές μου και να έρθω να δώσω ρυζάλευρο στον κυριούλη, γιατί ο άντρας μου με το ρυζάλευρο δενν... Α, δε σας είπα: το πρωί είδα και λάιβ χέσιμο. Πήγα να τον αλλάξω, είχε μόνο τσίσα, του βγάζω την πάνα, την κλείνω, κι όπως είναι κλειστή, τη βάζω κάτω απ' το κωλαράκι του, μη λερώσει το σελτεδάκι. Οπότε χραπ, αρχίζει να χέζει! Ευτυχώς μόνο η ήδη λερωμένη πάνα λερώθηκε. Τι ωραία που περνάμε! Α, δεν μπορώ... Αυτό το μωρό κάνει για 25! :P :P

juliet κι εμείς με τον άντρα μου τα ίδια περνάμε. Όλο νεύρα, φωνές, ένταση, καβγάδες. Ακριβώς επειδή είναι άνεργος και είναι όλη μέρα στο σπίτι και μουχλιάζει. Ευτυχώς δεν έχουμε αυτόν τον "ανταγωνισμό" που έχετε εσείς, αλλά κατά τα άλλα, όλο νεύρα. Τι να πω, δυστυχώς η κρίση έχει και άλλες επιπτώσεις εκτός από οικονομικές...

Αμάν ρε Χριστίνα, μακάρι να είναι το τελευταίο με τον Παρούλη αυτό κι από δω και μπρος, μόνο ευχάριστα να έχετε! Κορίτσια, μια που είπε η Μαρία φακές, εγώ δικαιούμαι να δώσω φακές στον Αντρέα, ή είναι πάρα πολύ νωρίς;

Κοριτσάκια, μια χαρά τα πάτε! Εγώ τρώω, τρώω και πάλι τρώω. Το μεγάλο μου πρόβλημα είναι ότι τρώω αρκετά μεγάλη ποσότητα βραδινού. Προτιμώ να τρώω ένα τοστ, αλλά τρώω φαγητό για να μη μείνει και χαλάσει και το πετάμε. Από οικονομία το κάνω, μη νομίζετε... Λοιπόν, γράφω κι εγώ τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Δύο φέτες ζυμωτό ψωμί με βιτάμ και τυρί και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο μοσχαράκι κοκκινιστό με αρακά με γιαούρτι + ντοματοσαλάτα με φέτα. Απογευματινό: Ένα μπολ παγωτό παρφέ. Βραδινό: Μια μικρή κυπριακή πίτα με τυρί, χαλούμι και ντομάτα + λίγο αρακά με γιαούρτι απ' το μεσημέρι (να το πετάξουμε το φαγητό; Κρίμα). Τώρα είμαι φουσκωμένη, αλλά μάλλον θα πιώ κι ένα γάλα με τριαντάφυλλο.

Μαρία, κι εμένα ο άντρας μου ζούσε μόνος του πολλά χρόνια, αλλά και πάλι... Αλλά ας μην έχω παράπονο... Σας έχω πει, κάνει αρκετές δουλειές, πιάτα, πλυσίματα, απλώματα και μαζέματα ρούχων, σκουπίδια. Σήμερα έπλυνε το πατάκι του μπάνιου και της εξώπορτας, έκανε ψώνια και τώρα αλλάζει το κάλυμμα στο στρωματάκι του πάρκου του Αντρέα. Κοιτούσε και το φαγητό την ώρα που καθάριζα, κρατούσε και τον Αντρέα. Αλλά δεν μπορώ την ακαταστασία. Π.χ. θα έρθει στο σπίτι και θα βγάλει την μπλούζα του επειδή ζεσταίνεται. Θα την αφήσει στον καναπέ, ή στην καρέκλα της τραπεζαρίας, και θα μείνει εκεί... Και γενικώς, θα πάρει κάτι και δε θα το ξαναβάλει στη θέση του. Α, Κατερίνα, στο ρυζόγαλο βάζεις και νερό; Εγώ μόνο γάλα βάζω, όοοποτε το φτιάχνω...

Κατερίνα, κι εμείς στην αρχή που γεννήθηκε ο Αντρέας όποτε ήταν να πάμε κάπου, αρχίζαμε να ετοιμαζόμαστε μια ώρα πριν... Και πάλι, πάντα αργούσαμε. Μία έκανε κακά με το που τον ντύναμε, μία κατουρούσε το σύμπαν κι έπρεπε να τα αλλάξουμε όλα, πάντα κάτι γινόταν και αργούσαμε... Καλά, κι εγώ δεν μπορώ τη γκρίνια. Δηλαδή, είναι δυνατόν ένα παιδί να είναι πιο ζωηρό από τρία μαζί; Αμάν πια, δεν τους μπορώ αυτούς που όλο γκρινιάζουν και όλα τα βλέπουν μαύρα. Πάντως ο Αντρέας πια έχει γίνει πολύ καλόβολο παιδάκι. Παίζει στο πάρκο του ησυχούλης ησυχούλης, κι άμα βαρεθεί βάζει καμιά φωνή να πάμε. Φυσικά, θέλει και το στράτα του, θέλει και το μπουσούλημα, αλλά αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα. Δε μου έχει γίνει εμμονή με τα φαγητά, αλλά μου αρέσει να γράφω τι τρώω, έχω συνηθίσει. Το μοσχαράκι μας πάρα πολύ ωραίο έγινε. Το ευχαριστηθήκαμε! Κι ο Αντρίκος το έφαγε το μοσχάρι, του έβαλα μοσχάρι, γλυκοπατάτα, κολοκυθάκι, καρότο, φασολάκι κι έφαγε αρκετό. Όχι όλο, αλλά αρκετό. Ουφ, απ' το πρωί παιδεύομαι να καθαρίσω το γραφείο, κι ακόμα ούτε στα μισά δεν είμαι... Πάω να συνεχίσω...

juliet εγώ δεν ξέρω να σου πω, γιατί ο δικός μου είναι μικρούλης. Βέβαια, κι εμείς ίδια περίπτωση είμαστε, εγώ δουλεύω κι ο άντρας άνεργος και κάθεται μαζί του, αλλά λείπω μόνο κάποιες ώρες το απόγευμα, έτσι όλη την υπόλοιπη μέρα είμαστε μαζί. Αλλά δεν είναι λίγο σκληρό, όταν γυρνάς σπίτι κουρασμένη απ' τη δουλειά, να τρέχεις να κάνεις και δουλειές του σπιτιού, ενώ ο άντρας σου είναι σπίτι και κάθεται; Αυτός γιατί δεν κάνει καμιά δουλειά; Είναι λίγο άδικο νομίζω. Αν δεν τα έχεις και αυτά όταν έρχεσαι σπίτι, τουλάχιστον θα έχεις περισσότερο χρόνο με το μωρό σου.

Μα είναι δυνατόν να ξυπνήσει μόλις πήρα τη σκούπα;

Συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου! Σου εύχομαι μια τελειόμηνη εγκυμοσύνη και ένα υγιέστατο μωράκι!

Μαρία, κι εγώ δεν έχω καθόλου μα καθόλου όρεξη, αλλά πρέπει να αρχίσω καθάρισμα για την Κυριακή, γιατί αν μου μείνουν όλα μαζεμένα, άστα βράστα... Δημητριακά και τέτοια δεν ξέρω αν μπορώ να δώσω ακόμα, γιατί ο Αντρέας τα θέλει όλα αλεσμένα. Αν του δώσω κάτι όχι πολύ καλά αλεσμένο, αναγουλιάζει. Μόνο μπανάνα τρώει λιωμένη με το πιρούνι, κατά τα άλλα, τα θέλει αλεσμένα. Τώρα να κάθομαι να κάνω τα rice crispies σκόνη στο μούλτι δε λέει. Προτιμώ να δώσω κάτι άλλο. Καλά, εμείς μικρά τρώγαμε πάαααρα πολλά δημητριακά, όλων των ειδών. Ήμασταν και μέλη του Kellog's Fan Club. Τι χαζομάρες! Τώρα ούτε να τα δω μπροστά μου. Σε κάποια φάση όταν σπούδαζα έπαιρνα αυτά που έχουν μέσα διάφορα αποξηραμένα φρούτα και ήταν τέλεια, αλλά σε κάποια φάση κάτι είχε μέσα, ένα από αυτά τα κομματάκια φρούτου, ήταν σαν σάπιο, τέλος πάντων, ήταν λες και έφαγα κάτι χαλασμένο, κάτι φρικτό τέλος πάντων, κι από τότε δεν ξαναπήρα. Γιαουρτάκια τι δίνετε ρε κορίτσια; Βέβαια, δεν είπε ακόμα ο γιατρός να δώσουμε και δε θα δώσω, αλλά λέω για όταν δώσω... Δε θέλω αυτά τα παιδικά, γιατί είναι όλο ζάχαρη, συντηρητικά, ζελατίνη, και γενικώς, δεν είναι γιαούρτια. Αφήστε που με φρικάρουν αφάνταστα τα γιαουρτάκια που τα πουλάνε στα ράφια των σούπερ μάρκετ και δεν μπαίνουν στο ψυγείο. Πώς είναι δυνατόν να είναι κανονικά γιαούρτια; Φαντάζομαι τι θα έχουν μέσα... Λέω να δώσω κανονικό γιαούρτι, αλλά δεν ξέρω αν θα το φάει. Όοοοταν θα δώσω... Καλά, στο έχω ξαναπεί και στο ξαναλέω: ο Στέφανος είναι ΙΔΙΟΣ ο ξάδελφός μου ο Μάριος όταν ήταν μωρό!!! Ίδιος όμως!!!! Όλο με τέτοια έπαιζε! Αλλά μεγαλώνοντας έγινε κι αυτός ακατάστατος όπως όλοι οι άντρες! Για να μπεις στο δωμάτιό του πρέπει να φορέσεις στολή για ραδιενέργεια... Οπότε, μη χαίρεσαι ότι θα έχεις βοήθεια στις δουλειές! :P Σας αφήνω, να πάω να κάνω κανένα καθάρισμα τώρα που κοιμάται.

Αναστασία, τι να κάνουμε; Αναγκαστικά βάλαμε κλιματιστικό στο δωμάτιο του Αντρέα γιατί το κυπριακό καλοκαίρι δεν αντέχεται. Στο δωμάτιό μας δε βάλαμε για να μην μπαίνουμε στον πειρασμό να το ανάβουμε, και τη βγάζουμε με ανεμιστήρα. Δεν έχουμε πρόβλημα, το αντέχουμε, αλλά χωρίς ανεμιστήρα δεν παλεύεται ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ και φυσικά δεν μπορώ να έχω τον ανεμιστήρα να χτυπάει το μωρό. Έφη, συμφωνώ κι εγώ με τα κορίτσια (και μαζί σου, βέβαια) ότι μάλλον φταίει η μια βδομάδα απουσίας σου. Φαντάζομαι σύντομα θα επανέλθει! Δώρα, προόδους και το κόσμημα! Γιώτα, φιλιά!

Ανθή, μια χαρά τα νεάκια σου! Τέλεια! Αμάν ρε παιδί μου αυτός ο γιατρός σου με τα κιλά. Έλεος... Ο δικός μου ούτε μία φορά δεν είπε οτιδήποτε για τα κιλά, και πήρα περίπου όσα κι εσύ, αν κρίνω από τις φωτογραφίες. Όλα στην κοιλιά τα πήρες, όπως κι εγώ. Μετά τη γέννα πάντως, σε περιμένουμε στο ποστάκι της Μαρίνας! Καλά, εγώ τα έχω χάσει τα κιλά, αλλά με ξέρεις, μια ζωή τρώγομαι με τα ρούχα μου. Κι εγώ κουράστηκα που διάβασα όσα έφτιαξε η Μαρία! Μ' αυτή τη ζέστη δεν έχω όρεξη ούτε για μαγείρεμα, ούτε για δουλειές, και τα γενέθλια είναι την Κυριακή... Να δω τι θα πρωτοκάνω... Είπαν και καλά θα πέσει κάπως η θερμοκρασία, αλλά δεν το βλέπω... Ουφ ουφ ουφ... Σήμερα το μενού έχει μοσχαράκι με αρακά. Θα βράσω και μοσχαράκι για τον Αντρέα. Να δούμε πώς θα του φανεί.

Καλημέρα κορίτσια! Εμείς εδώ ακόμα βράζουμε και ψηνόμαστε... Στην Ελλάδα βλέπω έχει υποχωρήσει ο καύσωνας, εδώ ακόοοομα... Χτες βράδι ο μικρός ξύπνησε στις 4.20, τον θήλαζα, τον ξαναθήλαζα, τον έβαζα στο κρεβάτι του κοιμισμένο και ξυπνούσε αμέσως. Τελικά έβαλα κλιματιστικό και κοιμήθηκε κατά τις πέντε, μέχρι τις οκτώ και είκοσι. Δεν είχε κι άδικο το μωρό, αφού εμένα έτρεχε ο ιδρώτας ποτάμι. Αμάν ρε Έφη, τι νέα είναι αυτά; Πω πω ρε κορίτσι μου, όλα μαζί σας βρήκαν; Ο κηδεμόνας που έχει ο άντρας σου τι είναι; Γιατί δεν τον χρησιμοποιεί, μαζί και τις πατερίτσες; Πονάει, φοβάται, ή δεν κάνει να πολυκινείται; Θα δείτε πάντως ότι από τη μια μέρα στην άλλη θα είναι θεαματική η πρόοδός του. Και με το χέρι μου έτσι έγινε. Από εκεί που έπρεπε να με σηκώνουν απ' τον καναπέ, να με χτενίζουν, να με παίρνουν τουαλέτα, να με ντύνουν, χωρίς να το καταλάβω τα έκανα όλα μόνη μου. Κρίμα για τη φίλη σου... Πολύ άσχημο αυτό που της συνέβη. Συλληπητήρια και για το φίλο σας. Αμάν ρε παιδί μου, όλο άσχημα...