Θέλω να γίνω μαμά

Πω πω ρε κορίτσια, πήγα να φάω λίγο ψωμοτύρι, και ήταν λες και κατάπινα αγκάθια. Χάλια ο λαιμός. Λέτε να έχω κι εγώ άφθες; Θα βάλω λίγο απ' το τζελ του Αντρέα πάντως, μήπως ηρεμήσει λίγο.

Μαρίνα, έλεος με την πεθερά! Άκου ερχόταν συνέχεια στο δωμάτιό σας! Έλεος!!! Φυσικά να της πεις ότι θα το ησυχάζεις εσύ το παιδί. Αφού θηλάζεις, αυτή τι θα κάνει δηλαδή; Άντε το πολύ-πολύ να το κουνήσει. Δύσκολο πάντως αυτό με τις πεθερές, ειδικά αν δεν έχεις και τη συμπαράσταση του συζύγου. Εμένα η δική μου έπαιρνε τηλέφωνο μόλις γέννησα και έλεγε "το παιδί να το θηλάζεις κάθε τρεις με τέσσερις ώρες, και στα ενδιάμεσα να δίνεις κιντέρτε και μετά το θηλασμό να δίνεις και συμπλήρωμα για να βεβαιώνεσαι ότι χορταίνει", κι ο άντρας μου την έβαζε στην ανοιχτή ακρόαση για να την ακούω, και καμάρωνε κιόλας που μου μετέδιδε η μάνα του τη σοφία της και μετά υποστήριζε αυτές τις χαζομάρες. Το καλό είναι ότι εγώ δεν την έχω μες στα πόδια μου. Δε νομίζω να μας μάτιαξε η κοπέλα απ' τα τάπερ, είναι πολύ καλή, αν εξαιρέσουμε το κόλλημα με τα τάπερ. Στο μάτι και τα ξεματιάσματα δεν πιστεύω, αλλά έναν αγιασμό θα τον κάνουμε. Είχαμε πει μόλις βάψουμε το διάδρομο και το γραφείο θα πούμε στον ιερέα να έρθει για αγιασμό, αλλά από τότε είμαστε συνέχεια άρρωστοι (από την Τετάρτη δηλαδή), οπότε με το που θα γίνουμε καλά, θα τον κάνουμε τον αγιασμό οπωσδήποτε! Κατερίνα, μ' αρέσει που και καλεσμένη να είσαι, όλο δουλειές κάνεις! Πιστεύω ότι εξασθένισε ο οργανισμός μου, γιατί όλο αυτόν τον καιρό έκανα συνέχεια πάρα πολλές δουλειές. Δεν είμαι εγώ για τέτοια, καθόλου, όμως. Θα πάω πάντως να κάνω αναλύσεις.

Γεια σας κοριτσάκια. Τελικά έγινε καλά ο μικρός και αρρώστησα εγώ. Χάλια είμαι, πονάει ο λαιμός μου, όλα μου τα κόκκαλα, ανέβασα δέκατα αρκετές φορές, ζαλίζομαι κι έχω αδυναμία, να μην πω για τη μέση μου που είναι χάλια. Χτες έκανα διάρροιες και μια φορά εμετό, και φοβήθηκα για γαστρεντερίτιδα, αλλά ευτυχώς δεν ξανάκανα. Θηλάζω τον μικρό με μάσκα, ιδρώνω, χάλια είμαι... Γράφω τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Δύο κομμάτια ντοματόπιτα. Απογευματινό: Δύο ποτήρια σπράιτ (για να φτιάξει το στομάχι). Βραδινό: Δύο φέτες ζυμωτό ψωμί με τυρί (τις έκανα εμετό...).

Ουφ, τελικά αρρώστησα κανονικά. Χτες πέρασα μια εφιαλτική νύχτα, πονούσα πάρα πολύ όλο μου το σώμα, κάθε λίγο ξυπνούσα κι έπινα νερό, στις έντεκα έκανα εμετό, ανέβασα και δέκατα, ίδρωνα συνέχεια, χάλια... Τώρα πονάει ο λαιμός μου, πονάνε τα κόκκαλά μου, αλλά ευτυχώς λιγότερο, και έχω αδυναμία. Τι είναι αυτό το πράγμα ρε κορίτσια, από τότε που γέννησα έχω αρρωστήσει πεντακόσιες φορές. Προηγουμένως αρρώσταινα το πολύ μια φορά το χρόνο και το περνούσα στο πόδι... Τώρα τι ιώσεις, τι γρίππες, τι κρώματα, τι γαστρεντερίτιδες... Αμάν πια... Ο Αντρέας είναι μια χαρά ευτυχώς, αλλά δεν κοιμάται. Ξύπνησε απ' τις εφτάμιση το πρωί, δυο φορές τον κοίμισα από τότε, και με το που τον βάζω στο κρεβάτι του ξυπνά και κλαίει... Ανθή, μια χαρά περάσατε χτες! Άντε αφού είσαι και προετοιμασμένη ψυχολογικά, μια χαρά! Εγώ μέχρι ένα μήνα μετά που γέννησα δεν ήμουν.... Καγκουράκι, πω πω... Δελφοί!!! Πήγα δύο φορές, πιο μαγικό μέρος δεν υπάρχει...!

Ουφ, δεν το πιστεύω. Έγινε καλά ο Αντρέας κι αρρώστησα εγώ. Από το μεσημέρι δεν ένιωθα καλά και ξάπλωσα. Πονάω όλα μου τα κόκκαλα, ζαλίζομαι κι έχω τρομερή αδυναμία, πονάει η κοιλιά μου, κάνω διάρροιες, ανέβασα και δέκατα... Ευτυχώς ο πυρετός έπεσε, αλλά τα υπόλοιπα παραμένουν. Τώρα σηκώθηκα, γιατί όσο ξαπλώνω τόσο χειρότερα γίνονται τα πράγματα. Το είχα ξαναπάθει μια φορά δυο μήνες μετά που γέννησα και πρέπει να ήταν ωορρηξία. Ελπίζω να είναι και τώρα το ίδιο και να μου έχει περάσει μέχρι αύριο...

Γεια σας κοριτσάκια! Καλά και κακά νέα βλέπω! Δώρα, σου ευχήθηκα και στο φέισμπουκ, σου εύχομαι κι εδώ: μια τέλεια εγκυμοσύνη κι ένα υγιέστατο μωράκι! Εγώ δε θέλω ακόμα, μετά το χρόνο το σκέφτομαι. Για να δούμε... Γιωταμαρία, λυπήθηκα πολύ με τα νέα σου... Κουράγιο, τι άλλο να πω; Χρυσάνθη, τι κάνετε εσείς; Εμείς είχαμε τον Αντρίκο με πυρετό από την Τετάρτη. Δεν έτρωγε κιόλας, τελικά χτες τον πήγαμε παιδίατρο και είδε ότι ο λαιμός του είναι γεμάτος άφθες. Είναι επιδημία μας είπε, και θαύμασε το πόσο ήσυχος και ευδιάθετος είναι, παρ' όλο που πρέπει να πονάει πολύ απ' τις άφθες. Τώρα νομίζω υποχωρούν οι πυρετοί, και μάλλον και οι άφθες, γιατί έφαγε και λίγο. Σας φιλώ όλες. (Η Αναστασία πού χάθηκε

Γεια σας! Ευτυχώς σήμερα ο μικρός είναι πολύ καλύτερα. Είναι ευδιάθετος και ζωηρός, έφαγε ρυζάλευρο σκέτο το πρωί και τη μισή του σουπίτσα το μεσημέρι. Πυρετό έκανε λίγο το πρωί, του έδωσα ντεπόν και έπεσε, ελπίζω να μην ξανανεβάσει. Ανθή, είπα κι εγώ, πού ήταν το κατεβατό σου χτες; Μάλλον καμιά χαζομάρα του συστήματος θα ήταν. Κι εγώ απεχθάνομαι τις προετοιμασίες, μακάρι να είχα κάποιον να τις κάνει για μένα. Καλά, θυμάμαι όταν πρωτοπήγα φοιτήτρια που καθόμασταν με τη μάνα μου κάθε φορά και φτιάχναμε βαλίτσες. Ήταν ολόκληρη διαδικασία που έπαιρνε ώρες. Τελικά μια φορά αποφάσισα και την έφτιαξα μόνη μου, μέσα σε μισή ώρα, και μετά η μάνα μου δεν το πίστευε. Από τότε δεν την ξανάφησα να ανακατευτεί. Κατερίνα, πού είσαι; Έφτιαξα ντοματόπιτα σήμερα, αλλά όχι αυτήν που έφτιαξες κι εσύ, μια άλλη, πολύ πιο απλή. Είναι αυτή εδώ: http://www.sintagespareas.gr/sintages/n ... aniki.html Άρεσε πολύ και στον άντρα μου. Έλεγα να την κάνω με φέτα, αλλά όπως είδα τη γέμιση δεν της πήγαινε, και τελικά είχα δίκιο. Είναι πολύ ωραία, η ντομάτα είναι ξινή και το κρεμμύδι γλυκό και κάνουν αντίθεση. Καγκουράκι, καλές διακοπές! Ποιο είναι το χωριό, μας είπες; Μαρία, να σου ζήσει ο αδελφός σου! Αχ, θα ακούσω ποτέ κι εγώ το ίδιο για τον δικό μου αδελφό; Δε νομίζω... Μου τη σπάει πάρα πολύ να έχω κάτι πολύ σημαντικό να κάνω και να μην κοιμάμαι το βράδι... Τι να κάνεις, όμως; Ευτυχώς ο Αντρέας κοιμήθηκε αρκετά καλά, ξύπνησε στις δυόμιση που του έκλεισε ο έξυπνος ο άντρας μου το κλιματιστικό και μετά στις εξήμιση. Μαρίνα, νομίζω είναι φυσιολογικό αυτό που λες για τον μικρό, γιατί είναι ακόμα πολύ νωρίς. Δε νομίζω ότι δε χορταίνει. Κι ο Αντρέας έτσι συχνά θήλαζε, αλλά δεν είμαι και σίγουρη. Θα σου πει και ο γιατρός. Σας κλείνω κοριτσάκια, θα τα πούμε μετά!

Γεια σας! Ο μικρός τελικά έχει μια ίωση με πυρετό και άφθες. Ευτυχώς τώρα υποχώρησαν οι πυρετοί και φαίνεται φεύγουν σιγά σιγά και οι άφθες, αφού σήμερα έφαγε σχετικά μεγάλη ποσότητα. Γράφω τι έφαγα χτες: Πρωινό: Δύο φέτες μαύρο ψωμί του τοστ με βιτάμ και μέλι και ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Πένες με καλοκαιρινά λαχανικά (μελιτζάνα-κολοκυθάκι-πιπεριά-κρεμμύδι-σκόρδο-φρέσκια ντομάτα-βασιλικός). Απογευματινό: Ένα γλυκό νεραντζάκι. Βραδινό: Το ίδιο με το μεσημεριανό. Ένα ροδάκινο.

Μαρία, εγώ άφθα βγάζω όποτε πληγωθώ στο στόμα από την οδοντόβουρτσα. Καμιά φορά αν μου ξεφύγει απότομα η οδοντόβουρτσα, κάνει πληγή και μετά η πληγή γίνεται άφθα. Αλλά το μεγάλο πανηγύρι με τις άφθες ήταν όταν έκανα εγχείρηση φρονιμήτες. Τότε είχε γεμίσει όλο μου το στόμα και δεν μπορούσα όχι να φάω, όχι να πιώ νερό, αλλά ούτε και να καταπιώ, ούτε και να μιλήσω. Θυμάμαι ήταν Μεγάλη Παρασκευή που είχε γίνει αφόρητη η κατάσταση, φεύγαμε το πρωί απ' την εκκλησία και η μάνα μου παρεξηγήθηκε επειδή δεν της μιλούσα, ενώ εγώ η κακομοίρα δεν μπορούσα να μιλήσω απ' τον πόνο! Τώρα ο Αντρέας είναι σε χειρότερη κατάσταση νομίζω, αλλά είναι πολύ ζωηρός. Πριν είχαν έρθει οι γονείς μου κι όλο χαρούλες έκανε, χοροπηδούσε, χόρευε, ανέβαινε στα χέρια των καναπέδων και των πολυθρόνων κι έφαγε και λίγο ρυζάλευρο, γιατί τις στερεές τις έχει κόψει τώρα που έβγαλε τις άφθες. Μας έδωσε ο παιδίατρος μια αλοιφή και του τη βάζω, αλλά πιπίλα δεν παίρνει πλέον για να τη βάζω εκεί. Η πλάκα είναι ότι η αλοιφή έχει γεύση ούζο!!! Σίτες ποιοι βάζουν στα παράθυρα; Θέλω κι εγώ να βάλω κάποια στιγμή, αλλά μάλλον το επόμενο καλοκαίρι. Καλά, εμάς εννοείται δε μας έκανε τη χάρη να βρέξει. Μαρίνα, ο Παπαβέντσης που λες, είναι πάρα πολύ γνωστός και θεωρείται κορυφή, αλλά δε μου αρέσουν κάποιες απόψεις του γιατί τις θεωρώ πάρα πολύ απόλυτες και επίσης πιστεύω ότι σύμβουλος γαλουχίας μπορεί να γίνει μόνο μια γυναίκα που έχει θηλάσει. Πάντως, καλά κάνεις και πηγαίνεις σ' αυτόν, σίγουρα θα σε βοηθήσει, αλλά γιατί αγχώνεσα τόσο πολύ για την παραγωγή σου; Δε χορταίνει ο μικρός; Δεν κάνει κακά και τσίσα; Δε βάζει βάρος; Δεν κοιμάται (οκ, το να μην κοιμηθεί μια-δυο νύχτες δε λέει κάτι).

Τι κάνετε κορίτσια; Ο Αντρίκος ανέβασε πάλι ψηλό πυρετό πριν λίγο, δώσαμε νουροφέν, θήλασε και τώρα κοιμάται. Όχι για πολύ φαντάζομαι... Πάντως υποχωρούν οι πυρετοί, και ελπίζω να υποχωρήσουν και οι άφθες. Μαρίνα, μεγάλο μανίκι αυτό με τα γαλακτοκομικά. Εγώ έλεγα ότι δε θα το άντεχα ποτέ, αλλά μετά τη γέννα τα γαλακτοκομικά τα έχω μειώσει ούτως ή άλλως, γιατί δε με τραβάνε. Αλλά να τα κόψω τελείως, πολύ δύσκολο. Αξίζει τον κόπο όμως, και υπάρχουν πολλές νηστίσιμες συνταγές, κυρίως για γλυκά που θα σε βοηθήσουν να μη καταλάβεις τη διαφορά! Τις άφθες τις κόλλησε από κάπου, είναι επιδημία μας είπε ο παιδίατρος. Και την ώρα που ήμασταν εκεί, τον πήρε τηλέφωνο ένας μπαμπάς για τον ίδιο λόγο. Μάλλον κόλλησε τη Δευτέρα που είχαμε πάει στο νοσοκομείο για το εμβόλιο, παρ' όλο που εκεί που γίνονται οι εμβολιασμοί, πηγαίνουν μόνο τα παιδιά που θα εμβολιαστούν, όχι τα άρρωστα, είναι ένα μικρό ξεχωριστό κτίριο. Αλλά όλο και κάποιο παιδί θα ήταν στην αρχή της ίωσης, ή κάποιο απ' τα αδελφάκια που συνόδευαν τα παιδιά που θα εμβολιάζονταν, δεν είναι δύσκολο να κολλήσει από κάπου. Καγκουράκι, κι ο Αντρέας έτσι έκανε στην αρχή. Όλο έκλαιγε, ήθελε αγκαλιές, μόλις τον έβαζα στο πορτ μπεμπέ κοιμόταν. Ουφ, κι εγώ έκανα δουλειές, μαγείρεψα, σκούπισα και σφουγγάρισα σαλόνι, κουζίνα και διάδρομο, ξεσκόνισα το σαλόνι, σιδέρωσα κάτι λίγα ρούχα που είχα πλύνει χτες στο χέρι, και τώρα είμαι σε δίλημμα αν θα κάνω ή όχι τη βεράντα, αλλά τελικά το αποφάσισα: άσε και κάτι για αύριο! Σας φιλώ όλες! Τα λέμε μετά.

Γεια σας και πάλι! Πήγαμε παιδίατρο και τελικά ο μικρός έχει πάρα πολλές άφθες στο λαιμό. Είναι επιδημία μας είπε. Μας έδωσε κάτι φάρμακα και είπε ότι μέχρι τη Δευτέρα θα είναι πολύ καλύτερα. Μας είπε ότι κανονικά με τέτοιο λαιμό θα έπρεπε να κλαίει και να γκρινιάζει όλη μέρα, αλλά φαίνεται να αντέχει πολύ. Είναι δυνατό μωρό το καμάρι μου! Τώρα του έδωσα τα φάρμακα μετά από μάχη και κοιμήθηκε, οπότε πάω κι εγώ για μαγείρεμα!

Καλημέρα κοριτσάρες! Ο μικρός ξύπνησε απύρετος, κατά τις εννιάμιση ανέβασε 38.2, και θα τον πάμε τώρα στον παιδίατρο να τον δει. Μας είπε ότι υποχωρεί, αλλά καλύτερα να του τον πάμε. Κι εμείς το προτιμάμε βέβαια, να ξέρουμε τι μας γίνεται. Κατερίνα, άλλα συμπτώματα δεν έχει, εκτός από το ότι έχει πολλά αέρια και κλάνει συνεχώς! Κατά τα άλλα, δεν έχει κάτι πέρα απ' τον πυρετό. Δεν τρώει, βέβαια, αλλά αυτό είναι σύμπτωμα του πυρετού. Χτες βράδι πάντως ήταν πάρα πολύ ανήσυχος, όλο ξυπνούσε κι έκλαιγε. Ξύπνησε κατά τις δωδεκάμιση, μετά τον ξύπνησε ο άντρας μου στις δύο να του δώσει το φάρμακό του και μετά ευτυχώς κοιμήθηκε μέχρι τις πεντέμιση και μετά ξύπνησε πάλι στις οκτώμιση. Δηλαδή, ξυπνούσε κάθε τρεις ώρες περίπου που ήταν να πάρει το φάρμακο, ούτε συνεννοημένοι να ήμασταν! Χαχα, τώρα του κρατάει ο άντρας μου ένα κουκλάκι, και το κουτουλάει συνέχεια! Έχει πολλή πλάκα! Τα ψώνια εμένα είναι το χειρότερό μου. Σπανιότατα πηγαίνω, και μόνο όταν υπάρχει απόλυτη ανάγκη. Τώρα τελευταία, όμως, πηγαίνουμε οικογενειακώς στο σούπερ μάρκετ και είναι ωραία. Τι τρώτε σήμερα; Εμείς μακαρόνια με σάλτσα λαχανικών. Χτες φάγαμε καλαμαράκια και πατάτες που τα επιμελήθηκε ο άντρας μου!

Γεια σας! Ξύπνησε απύρετος ο μικρός, αλλά τώρα πάλι ανέβασε λίγο. Ο παιδίατρος είπε ότι μάλλον υποχωρεί, αλλά θα του τον πάμε να τον δει έτσι κι αλλιώς. Γράφω τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Ένα πολύ μικρό κομματάκι κολοκυθοτυρόπιτα. Μεσημεριανό: Καλαμαράκια και πατάτες τηγανιτές + σαλάτα ντομάτα-πιπεριά. Απογευματινό: Λίγο γλυκό σταφύλι. Ένα ροδάκινο και μισή μπανάνα σε φρουτόκρεμα (δεν την έφαγε ο μικρός και ήταν κρίμα να την πετάξουμε). Βραδινό: Μια κυπριακή πίτα με τυρί, φέτα και ντομάτα. Δεν μπορείτε να πείτε, χτες έεεεφααααγαααα!

Ουφ, πέθανα σήμερα... Σκούπισα όλο το σπίτι, σφουγγάρισα τα τρία δωμάτια και τα μπάνια, έπλυνα ρούχα στο χέρι, έπλυνα τα ξεσκονόπανα, έπλυνα το μπάνιο, έπλυνα το μπανάκι του Αντρέα, σιδέρωσα λίγα ρούχα και φυσικά, κρατούσα τον Αντρέα, τον πλύναμε χιλιάδες φορές που έκανε κακά, τον θηλάζω όλη μέρα γιατί δεν έφαγε τίποτα, μόνο λίγο ρυζάλευρο το πρωί, του έπαιζα, κ.λπ... Είμαι ένα πτώμα... Τώρα πάλι έχει πυρετό, κοιμάται και ξυπνά κάθε μισή-μία ώρα... Τώρα ξύπνησε και ήταν πάρα πολύ ανήσυχος. Παλεύαμε να του δώσουμε το ντεπόν και αυτός πάλευε να μην το πιεί. Τελικά του το έριξα στο στόμα και το έβγαλε... Αλλά δεν μπορώ να δώσω άλλο, γιατί δεν ξέρω πόσο κατάπιε... Τρόμαξα μετά να τον ηρεμήσω... Τώρα κοιμήθηκε πάλι και φαντάζομαι σε λίγο θα ξυπνήσει. Μαύρη νύχτα προβλέπεται... Αύριο το πρωί λογικά θα πάμε στο γιατρό, αφού ο πυρετός δεν προβλέπεται να πέσει. Μαρία, για πόσες μέρες σου έκανε πυρετό ο Στέφανος στα δόντια; Εμάς πάντως βγάζει ένα δόντι τώρα. Για τα γενέθλιά σου, σου έγραψα στο φέισμπουκ. Φιλιά σε όλες, πάω να την πέσω, μήπως προλάβω να κοιμηθώ έστω και λίγο.

kellie δεν ξέρω καθόλου να σου πω για τον έρπη, αλλά εύχομαι να μην είναι τίποτα τελικά. Φιλική συμβουλή: μην το ψάχνεις και πολύ, γιατί θα τρελαθείς απ' το άγχος. Εγώ όσο ήμουν έγκυος είχα πολλές μολύνσεις (ουρεόπλασμα, στρεπτόκοκκο), και ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ. Το έψαχνα συνέχεια στο ίντερνετ και βιβλία, και πήγα να πεθάνω απ' το άγχος μου. Τι για πρόωρους τοκετούς διάβαζα, τι για μολύνσεις των νεογνών, δε χάρηκα την εγκυμοσύνη μου μ' όλα αυτά. Τελικά όλα πήγαν καλά, γέννησα μια χαρά και το μωρό δεν είχε τίποτα! Σου εύχομαι να σου συμβεί το ίδιο!

Γιούπι, δεν είναι ουρολοίμωξη!!! Είχε πέσει ο πυρετός, τώρα ανέβασε πάλι 38.4, αλλά ο γιατρός είπε θα υποχωρήσει σιγά σιγά. Αν δεν υποχωρήσει θα του τον πάμε αύριο να τον δει.

Χριστίνα, ο παιδίατρος μας είπε ότι αποκλείεται να είναι από το εμβόλιο γιατί πέρασαν μέρες, ούτε από δόντια (βγάζει τώρα το δεύτερο), γιατί είναι πολύ ψηλός ο πυρετός. Φυσικά, ξέρω και από τις δύο περιπτώσεις που συνέβησαν τέτοια, αλλά ξέρω γω; Λάθος έγραψα πριν, όταν νοσηλεύτηκε για βρογχιολίτιδα ήταν δυόμιση μηνών.

Άντε, σαν να έπεσε κάπως ο πυρετός, για να δούμε... Είναι αρκετά ευδιάθετος και ζωηρός, μες στην τρελή χαρά θα μπορούσα να πω, αλλά και την άλλη φορά έτσι ήταν και η καλλιέργεια έδειξε ουρολοίμωξη. Τώρα κοιμάται. Για να δούμε... Καγκουράκι, άσε, ό,τι να 'ναι τα ηλεκτρονικά θερμόμετρα. Δε μου είχε ξανατύχει. Σας φιλώ όλες, ελπίζω να επιστρέψω με ακόμα καλύτερα νέα.

Χριστίνα, εμένα μια φίλη μου θα γεννήσει αυτό το μήνα ένα μωρό το οποίο έχει ένα πρόβλημα, δεν έχει κλείσει το οστό στο πρόσωπο, με αποτέλεσμα να γεννηθεί παραμορφωμένο. Θα το ταΐζουν με σωληνάκια, κι άλλα τέτοια, και θα κάνουν χειρουργεία για δέκα ετών για να αποκατασταθεί. Κι εμείς κάναμε εμβόλιο τη Δευτέρα, αλλά χλωμό να είναι απ' το εμβόλιο, ο γιατρός είπε αποκλείεται, γιατί πέρασαν μέρες. Για να δούμε... Πάντως ο Αντρέας μέχρι τώρα έχει νοσηλευτεί δύο φορές, μία για βρογχιολίτιδα όταν ήταν πέντε μηνών και μία για ουρολοίμωξη όταν ήταν εξήμιση...

Χριστίνα, μια χαρά τα πήγες χτες! Τι βίντεο είδες; Ευτυχώς σαν να πέφτει ο πυρετός, αλλά δεν είμαι και πολύ αισιόδοξη...

Γεια σας κορίτσια. Ο Αντρέας ακόμα έχει πυρετό, μια πέφτει λίγο, μια ανεβαίνει... Το βράδι έκαιγε ο κακομοίρης. Κάθε λίγο σηκωνόμουν, και κατά τις τεσσεράμιση έβαλα τον άντρα μου να μείνει μαζί του στο δωμάτιο, στην πολυθρόνα. Δεν ήθελα να μείνω εγώ, μήπως χρειαστεί να κάνουμε εισαγωγή στο νοσοκομείο και είμαι ήδη ράκος, να πάρω όσες δυνάμεις μπορώ. Τώρα κάπως έχει πέσει, αλλά ακόμα έχει πυρετό... Ο γιατρός είπε ότι είναι είτε ίωση είτε ουρολοίμωξη. Δόντια το αποκλείει και εμβόλιο έκανε τη Δευτέρα, οπότε χλωμό να ανέβασε πυρετό δυο μέρες μετά, και μάλιστα τόσο παρατεταμένο. Πήραμε ούρα για καλλιέργεια, και περιμένουμε τώρα... Ουφ, είμαι τόσο σίγουρη ότι είναι ουρολοίμωξη πάλι... Κατερίνα, ναι βάψαμε, πάρα πολύ ωραίος έγινε ο διάδρομος και το γραφείο ούτε που φαίνεται ότι είχε φύγει η μπογιά. Το διάδρομο τον βάψαμε σε ένα απαλό κιτρινάκι. Εγώ ήθελα κροκί, ο άντρας μου εκρού, καταλήξαμε σε μια μέση λύση. Πολύ καλή δουλειά έκανε το παιδί, δε φαίνεται καθόλου το σημείο που είχαν σπάσει τον τοίχο, και η μπογιά πολύ καλή, δε μυρίζει καθόλου! Μπράβο του Δημητράκη που κοιμάται σε μεγάλο κρεβάτι! Ανθή, από τις 36 εβδομάδες και μετά είναι φυσιολογικό να γεννηθεί το παιδί, αλλά σίγουρα, όσο πιο αργά τόσο το καλύτερο. Κι εσύ βρε μην κουράζεσαι τόσο πολύ! Θα γεννήσεις όταν έρθει η ώρα σου! Θυμάμαι μια κοπέλα από τις Φθινοπωρινές μανούλες που έκανε όλη μέρα δρόμο, ανέβαινε σκάλες, έκανε 800 δουλειές, και τελικά γέννησε νομίζω κάπου στις 40 εβδομάδες! Ό,τι κι αν κάνεις, η φραουλίτσα θα έρθει όταν θέλει αυτή. Εκτός κι αν σηκώσεις κανέναν καναπέ όπως έκανε η γυναίκα του διευθυντή μας στο τρίτο τους παιδί, και γέννησε αμέσως! Δεν ξέρω αν κόλλησε από κάπου ο Αντρέας, η κοπέλα με τα τάπερ έχει τρία παιδιά, δεν ξέρω αν είναι κάποιο απ' αυτά άρρωστο, εμείς πάντως δεν είμαστε, γι' αυτό φοβάμαι ότι είναι ουρολοίμωξη, γιατί δεν είχε από πού να κολλήσει. Το θερμόμετρο είναι ηλεκτρονικό, πήγε τώρα ο άντρας μου και πήρε κι ένα άλλο. Τα υδραργύρου έχουν καταργηθεί και απαγορευτεί! Για την τάξη που λες, με δύο παιδιά είναι λίγο ουτοπικό να έχεις απόλυτη τάξη μες στο σπίτι, στο λέω για να μην απορήσεις όταν θα βλέπεις το σαλόνι σου σαν πίνακα του Τζάκσον Πόλλοκ! Καρολινάκι, φαντάζομαι οι ζήλειες είναι μες στο πρόγραμμα, αλλά μήπως όταν τη βάζεις τιμωρία την κάνεις να νιώθει κάπως παραμελημένη. Δηλαδή ότι γι' αυτήν έχεις τιμωρίες και για τον μικρό χάδια και φιλιά; Μήπως της βγαίνει αντίδραση; Άντε, σας κλείνω, θα σας κρατάω ενήμερες.

Γειά σας! Τι έγινε Μαρίνα; Πάλι οι δυο μας μείναμε; Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και ντομάτα και ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Λίγο πιλάφι που είχε μείνει απ' τη Δευτέρα και ένα πιάτο σαλάτα με μαυρομάτικα φασόλια και λαχανικά. Απογευματινό: Τίποτα. Βραδινό: Ένα πιάτο σαλάτα με μαυρομάτικα. Μισό ροδάκινο. Χτες έφαγα πολύ λίγο γιατί έχω τον μικρό με πυρετό και ούτε πρόλαβα, ούτε και όρεξη είχα... Τώρα ακόμα δεν του έχει πέσει, ελπίζω να μην είναι πάλι ουρολοίμωξη, αλλά την ξέρω εγώ την τύχη μου...

Ουφ, ανέβηκε πάλι ο πυρετός. Αλλά και το θερμόμετρό μας μάλλον τα έχει παίξει. Του το βάζουμε στο κωλαράκι, δείχνει 38.9, του το βάζουμε μερικά λεπτά μετά στη μασχάλη και δείχνει 36.9. Τέλος πάντων, τον κάναμε μπανάκι, του έδωσα ντεπόν και τον θήλασα. Όσο τον θήλαζα, του έβαζα θερμόμετρο στη μασχάλη. Μία έδειχνε 38.1, μία 38.2, μία 37.5. Νομίζω αυτό ήταν το τελευταίο. Αμάν πια, τι έπαθε πάλι; Ουφ, είμαι και χάλια σήμερα γιατί δεν κοιμήθηκα καθόλου καλά...

Κοριτσάκια μου, τι μου κάνετε; Ο Αντρίκος ανέβασε πυρετό σήμερα το μεσημέρι, 38.9, σε κάποια φάση πήγε και πάνω από 39. Δεν έπεφτε, τελικά τον κοίμησα και πήγα στην παράκληση της Παναγίας, και όλη την ώρα προσευχόμουν κι έλεγα "Παναγία μου, κάνε να γίνει καλά ο Αντρέας μας, να ξυπνήσει και να μην έχει πυρετό". Βγαίνοντας απ' την εκκλησία, βλέπω κλήση απ' το σπίτι. Παίρνω τον άντρα μου και μου λέει "μόλις ξύπνησε, του έβαλα θερμόμετρο στη μασχάλη και δείχνει 36.5 και δεν είναι ζεστός". Τώρα ήρθα σπίτι και του ξαναέβαλε στο κωλαράκι και έχει 38.1. Είμαι πολύ συγκινημένη, μακάρι να έγινε το θαύμα και να έγινε καλά το μικράκι μου!

Καλημέρα κοριτσάκια! Εγώ ξύπνησα πεντέμιση που ξύπνησε ο Αντρέας, τον θήλασα κοιμήθηκε, ξύπνησε, τον ξαναθήλασα και κατά τις έξι και πέντε κοιμήθηκε. Εφτά και πέντε ξαναξύπνησε, τον ξαναθήλασα, αλλά δεν ξανακοιμήθηκε. Κάθισα μαζί του μέχρι τις οκτώμιση και μετά ξύπνησα τον άντρα μου να αναλάβει αυτός. Εγώ ξάπλωσα το κουρασμένο μου κορμί στο ωραίο μου κρεβατάκι για να ξεκουραστώ και εννιά και δέκα χτυπά το κουδούνι... Ω ναι! Ήρθε ο ελαιοχρωματιστής για να βάψει το διάδρομο και το γραφείοοοο.... Είχε πει ότι θα ερχόταν σήμερα, αλλά δε συνεννοηθήκαμε, και νόμιζα ότι δε θα ερχόταν τελικά. Τώρα τα έξυσε, έβαλε φάρμακο για την υγρασία και άρχισε βάψιμο. Πάνω που είχα καθαρίσει όλο το σπίτι και είχα πει ότι σήμερα δεν κάνω δουλειές... Αμ δε! Κατερίνα, βροχές και καταιγίδες;;; Εμάς πάλι, μόνο ήλιο, ήλιο, ήλιο. Κι εμένα η κολοκυθοτυρόπιτα βγήκε λίγο υγρή από κάτω, και δε ψηνόταν το κάτω φύλλο, απ' τα υγρά του κολοκυθιού, γιατί δεν πρόλαβα να το βάλω να στραγγίξει. Τελικά, την έβγαλα απ' το φούρνο και έβαλα το ταψί πάνω στο αναμμένο μάτι της κουζίνας και ψήθηκε από κάτω! Χαχα, κι εγώ ειδικά στην αρχή όποτε θήλαζα τον Αντρέα κοιμόμουν, όχι μόνο το βράδι, αλλά κάθε φορά! Και τώρα καμιά φορά αν ξυπνήσει κατά τις πέντε, όπως τον θηλάζω με παίρνει ο ύπνος. Ανθή, εγώ τέτοια ψύχωση με την τάξη δεν έχω ευτυχώς! Αν είχα θα υπέφερα εδώ μέσα! Πάντως, προσπαθώ ό,τι χρησιμοποιώ να το βάζω στη θέση του για να μη μαζεύονται πολλά. Αλλά μέχρι εκεί. Κι εγώ όταν είχα αγοράσει το πορτ μπεμπέ, είχα αγοράσει και στρώμα από το ίδιο μαγαζί, για το συγκεκριμένο πορτ μπεμπέ και το στρώμα ήταν μεγαλύτερο! Τελικά μου το έφτιαξε η μάνα μου και ταίριαζε. Τάπερ δεν αγόρασα πολλά, ένα σετ με τρία, που είχε 25 ευρώ και ήταν σε προσφορά, έλεος. Τι να έκανα, έπρεπε να αγοράσω κάτι, όχι πολύ φτηνιάρικο, αλλά όχι και πανάκριβο. Η μάνα μου πήρε για μένα μια πιατέλα για κέικ με κάλυμμα και ασορτί σπάτουλα. Τι να κάναμε; Άσε που έπρηζε τη μάνα μου και μια φίλη μου που πήρε τηλέφωνο για να παραγγείλει για να κάνει επίδειξη και σπίτι τους, αλλά την απέφυγαν εντέχνως! Μαρίνα, εμάς εδώ το ηλεκτρικό έχει εκτιναχθεί σε δυσθεώρητα ύψη... Σε πολλούς γνωστούς μου το χειμώνα που έβαζαν καλοριφέρ ή κλιματιστικά, τους είχε έρθει 1000-1500 ευρώ. Εμείς γενικώς κάνουμε οικονομία, αλλά το χειμώνα δεν είχαμε πέσει κάτω απ' τα 300 καμία φορά. Τώρα το 158 μας φάνηκε υπερβολικά λίγο! Πού καταντήσαμε... Μόλις ήρθαμε στο σπίτι πριν δύο χρόνια, πληρώναμε 80 ευρώ το δίμηνο και τώρα μας ήρθε 158 και μας φαίνεται ελάχιστο... Τι τρώτε σήμερα; Εμείς λουβί (φασόλια μαυρομάτικα) σαλάτα.