Θέλω να γίνω μαμά

Ανθή, ο γιατρός μάλλον το ξέρει, ο άντρας σου το ξέρει; Για το θηλασμό που λες, εγώ μόνο που σκεφτόμουν ότι αν δεν θήλαζα θα έπρεπε όλη μέρα να πλένω, να αποστειρώνω, να βράζω νερά, κ.λπ., με έπιανε πανικός! Α, να σας ρωτήσω ρε κορίτσια, όσες ξέρετε: επειδή τώρα θα επιστρέψω στο σχολείο και θα πρέπει να αρχίσω πάλι να αντλώ με το θήλαστρο, μέχρι πότε αποστειρώνουμε το θήλαστρο; Πρέπει να το αποστειρώνω ούτως ή άλλως, κι ας σταματήσαμε τις αποστειρώσεις για το μωρό; Καλά, με κούφανες με το 13!!!!!!! Όσο για την καισαρική και τον φ.τ., ο γιατρός μου, όταν μου είχε πει ότι είναι καλύτερα να προχωρήσουμε σε καισαρική, μου είπε επίσης ότι αν κάνω καισαρική δε σημαίνει ότι θα πρέπει και η επόμενη γέννα να είναι με καισαρική. Πιστεύω ότι αυτός αναλαμβάνει, φτάνει να μην αρχίσει τα σπαστικά του. Α, δε σας είπα, γέννησε και η φίλη μου που ήταν έγκυος στο κοριτσάκι με το πρόβλημα στο πρόσωπο. Τελικά το πρόβλημα είναι μεγάλο, αλλά ευτυχώς κατά τα άλλα το μωρό είναι υγιέστατο. Γέννησε με καισαρική για να μη ζοριστεί το μωρό, και τώρα τρέχουν από νοσοκομείο σε νοσοκομείο και ταλαιπωρούνται αφάνταστα. Κι έχουν ακόμα ένα κοριτσάκι, αρκετά δύσκολο και απαιτητικό... Μακάρι να τους δίνει ο Θεός δύναμη ν' αντέχουν...

Γιωταμαρία, κι εμένα η μέση μου πάει να διαλυθεί, και του άντρα μου το ίδιο... Μύριαμ, τελικά τον έβαλες το μικρό στη θάλασσα; Κι εμένα η μάνα μου κάπως έτσι, τον κρατά μόνο αν έχουμε να πάμε κάπου, και όταν έρχεται στο σπίτι να τον δει, κάθεται μισή-μία ώρα, παίζουν, το πολύ πολύ να τον ταΐσει καμιά φρουτόκρεμα, και μετά φεύγει.

Μαρίνα, ωραίο ακούγεται το φαγητό σου! Αυτή τη συνταγή, αρακά με μαρούλι δηλαδή, την είχε πάνω στη συσκευασία κατεψυγμένου αρακά που αγόραζα, αλλά δε θυμάμαι ποιας εταιρείας. Κι εγώ έβλεπα πάρα πολλές εκπομπές μαγειρικής από ένα αμερικάνικο κανάλι, αλλά τώρα το κόψανε, δεν ξέρω γιατί. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσες εκπομπές, αλλά δε μου άρεσε που βάζανε πολύ βούτυρο και κρέμα γάλακτος, όπως επίσης και το ότι χρησιμοποιούσαν υπερβολικά πολλά και μπερδεμένα μπαχαρικά. Εμείς φάγαμε ρεβύθια στο φούρνο αγιορείτικα!

Καλημέρα! Σήμερα ο Αντρέας δεν ξύπνησε καθόλου όλο το βράδι. Ξύπνησε στις έξι και είκοσι περίπου, μια και καλή! Το στήθος μου είχε γίνει τούμπανο! Τον κοίμισα δύο φορές, κοιμόταν στο στήθος, τον έβαζα στο κρεβάτι, ξυπνούσε, τον ξανακοίμιζα και πάλι τα ίδια. Τώρα φυσικά είναι στο πάρκο και παίζει. Κορίνα, χαχα, μισελέν και σκυλάκι, πολύ γέλασα! Μαρίνα, τσάι μην του δίνετε βρε, δεν το χρειάζεται. Εμένα ο άντρας μου βάζει πλυντήρια, απλώνει και μαζεύει τα ρούχα, πετάει σκουπίδια και ανακυκλώσιμα, πλένει τα πιάτα, κάνει τα ψώνια, και διάφορα άλλα μαστορέματα. Επίσης, μπορεί να σφουγγαρίσει (σπάνια πλέον), και να μαγειρέψει. Αλλά αυτές τις μέρες που πονάει το χέρι μου, θα περίμενα κάτι παραπάνω. Αυτός λίγο να γδαρθεί το χέρι του, και μου λέει "αχ, δεν μπορώ να πλύνω πιάτα, τσούζει". Τέλος πάντων. Τώρα πλένει τα μαγιό από χτες. Α, τώρα ήρθε με μια γεμάτη λεκάνη για να βάλει πλυντήριο. Κορίνα, αυτό έλεγα κι εγώ χτες, ότι σε δέκα μέρες ανοίγουν τα σχολεία! Αλλά από ζέστη καλά πάμε ακόμα. Εδώ τέλη Οκτώβρη αρχίζει το "φθινόπωρο" πλέον...

Καλημέρα! Αδελφή Τόνια της ερήμου, πάλι ασκήτεψες! Μαρίνα, αν μπορείς να τρως τις σούπες του μικρού, καλό θα σου κάνει! Αλλά πρόσεχε, να τον ταΐζεις πρώτα!!! Μη μένει το μωρό νηστικό!!! Ευγενία, εγώ δε θέλω να χάσω σε καμία περίπτωση. Απλά εδώ και πολύ καιρό γράφω σε ποστ για κιλά και έχω πάθει εξάρτηση!

Μαρίνα, κάπως καλύτερα σήμερα! Ρε συ, μήπως σε πιάνει υπογλυκαιμία και ζαλίζεσαι; Τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Μοσχαράκι κοκκινιστό με διάφορα λαχανικά και κριθαράκι και σαλάτα ντομάτα-πιπεριά. Απογευματινό: Φρουτοσαλάτα (μισό ροδάκινο-μια μπανάνα-λίγο σταφύλι), λίγο παγωτό βανίλια και σιρόπι φράουλα από δικό μου γλυκό κουταλιού. Σταφύλι και ένα κομμάτι χαλούμι (στην παραλία). Βραδινό: Μοσχάρι με κριθαράκι (το έφαγα μη μείνει, και πάλι έμεινε...).

Κορίνα, μια χαρά με τον ύπνο ο δικός σου! Αλήθεια, πώς τον λένε; Κι ο Αντρέας έτσι, πολύ λίγες φορές μας ταλαιπώρησε, αλλά κι αυτές ξυπνούσε και ήθελε να τον κρατάμε και να κοιτάει γύρω γύρω. Όταν ήταν πολύ μικρός αυτό, τώρα συνήθως ξυπνά μία φορά, θηλάζει και ξανακοιμάται, σε κανένα μισάωρο περίπου. Μόνο μια φορά τον τελευταίο καιρό ξύπνησε και για μια ώρα δεν κοιμόταν, καθόταν στην αγκαλιά μου, πήρε ένα κουτάκι απ' το καλάθι με τα πράγματά του, το κρατούσε κι έπαιζε! Τελικά θήλασε ξανά και κοιμήθηκε! Βρε, δεν είναι και τόσο χοντρούλης, απ' ό,τι βλέπω στη φωτογραφία! Κι ο Αντρέας περίπου έτσι είναι, αλλά αυτόν τον καιρό έχει κάνει κοιλιά! Απ' τις μπίρες θα είναι! Εγώ πάλι ΔΕΝ θέλω να πάω για ψώνια, τα μισώ, τα σιχαίνομαι, τα απεχθάνομαι, είναι ο εφιάλτης μου!!! Πάω για ύπνο, σας καληνυχτώ! Τα λέμε αύριο!

Εμ, βλέπεις! Ο Αντρέας λέει μαμαμαμα, μπαμπαμπα, νιανιανιανια, κακακακα, γκαγκαγκαγκα, καθαρά μεν, αλλά όχι συνειδητά. Δε λέει "μαμά" για να με φωνάξει, απλά λέει συλλαβές στο άσχετο, ό,τι του κατέβει!

Αναστασία, το κάθε παιδί έχει τους ρυθμούς του, κάποιο γρηγορότερα, κάποιο αργότερα. Εγώ, π.χ. περπάτησα 16 μηνών, αλλά μίλησα πολύ νωρίς. Άλλα παιδιά περπατάνε εννιά μηνών και μιλούν αργά, άλλα τα κάνουν όλα γρήγορα, άλλα όλα αργά. Αν την έπαιρνες βόλτα το απόγευμα, ίσως να σταματούσε τη γκρίνια. Μπορεί να γκρινιάζει επειδή θέλει να αλλάξει παραστάσεις. Εγώ τα νύχια του το κόβω την ώρα που θηλάζει και πάει να τον πάρει ο ύπνος. Καμιά φορά κι όταν τον κρατάω αγκαλιά, αλλά έτσι σπάνια καταφέρνω να κόψω και τα δέκα! Για να κοιμηθεί εμένα ο κυριούλης θέλει στήθος, εκτός κι αν είναι πάααααααααααρα πολύ κουρασμένος, οπότε μπορεί να κοιμηθεί και με κούνημα, φτάνει να μην τον κουνήσω εγώ.

Γεια σας! Μύριαμ, εμείς του έχουμε βάλει δύο πάντες εδώ και δυόμιση μήνες, αλλιώς θα είχαμε πρόβλημα. Χτες βράδι που κοιμόταν, πήγα να τον ελέγξω και βλέπω ότι εκείνη την ώρα στριφογύριζε, και χτυπούσε πάνω στην πάντα! Όταν είναι ξύπνιος, μπορείς να φανταστείς τι κάνει! Ο Αντρέας σηκώνεται από τότε που ήμασταν στο νοσοκομείο (τη δεύτερη φορά εννοείται!) και αυτές τις μέρες κάνει πειράματα και όπως είναι όρθιος αφήνει τα χέρια και στέκεται μόνος του για μερικά δευτερόλεπτα. Επίσης, προσπαθεί να σηκωθεί χωρίς να πιάνεται από κάπου, αλλά νομίζω δεν τα έχει καταφέρει ακόμα! Ευτυχώς στην κούνια δε σφηνώνει, γιατί είναι αρκετά μεγάλα τα διαστήματα ανάμεσα στα κάγκελα, αλλά όχι, βέβαια, τόσο μεγάλα ώστε να μπορεί να πέσει έξω! Είναι και αδύνατος, άλλωστε, αν και τώρα τελευταία έχει κάνει μπάκα! Δωράκι, πρόσεχε όσο μπορείς. Εγώ πάντως είμαι συνέχεια κουρασμένη, δεν μπορώ να διανοηθώ να έχω δουλειές, Αντρέα και εγκυμοσύνη! Κι ο Αντρέας έχει μόνο δύο δόντια, αλλά τα έβγαλε εντελώς ανώδυνα. Μακάααααααρι όλα να βγουν έτσι! Αγγελική, χαίρομαι πάρα πολύ που είναι Ιαπωνία ο Χαρούλης. Με φίλους πήγε; Αναστασία, μην κλείνεσαι ρε συ, παίρνε καμιά φίλη σου και την Κωνσταντίνα και πηγαίνετε βόλτες μετά τις πέντε το απόγευμα.

Ευγενία, καλώς ήρθες! Τι ύψος έχεις; Μαρίνα, αν θυμάσαι, κι εγώ σε ποστ για κιλά είχα ανακοινώσει την εγκυμοσύνη μου! Δεν έκανα δίαιτα, αλλά διατροφή, έτρωγα κανονικά, αλλά δεν έσκαγα απ' το φαΐ και είχα κόψει τα γλυκά. Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ να μην πάρω καθόλου κιλά το πρώτο τρίμηνο (και το ότι μου είχε κοπεί η όρεξη και είχα αναγούλες και εμετούς, βεβαίως βεβαίως!!! ). Χριστίνα και Ελίνα, καλώς ξαναήρθατε! Χριστίνα, μουσακάαααααααααααααας!!!!!!!!!!! Όλο λέω κι εγώ να φτιάξω, να δούμε πότε! Μήπως να παρέλειπες το ψωμί που έφαγες με τον μουσακά; Ελίνα, η κοιλιά φεύγει μόνο με γυμναστική, με δίαιτα δε γίνεται τίποτα. Μπράβο, πάντως, που έχασες! Α, χτες ξέχασα να σας πω ότι μετά το παγωτό-τραγωδία, έφαγα και δύο δαγκωματιές από το καλαμπόκι του άντρα μου!

Γεια σας και πάλι! Τελικά δε βγήκε και χάλια το μοσχαράκι μου, αλλά επειδή γκρίνιαζα πάρα πολύ στον άντρα μου ότι πήρε χάλια κρέας, δεν έφαγε καθόλου, μόνο κριθαράκι και σάλτσα απ' το κοκκινιστό έφαγε. Και τώρα το βράδι, ενώ δεν πεινούσα, αναγκάστηκα κι έφαγα πάλι φαγητό, για να μη μείνει, τι να μη μείνει, που ούτως ή άλλως έμεινε... Με τον άντρα μου εννοείται τα ξαναβρήκαμε σε δέκα λεπτά, όπως πάντα! Τώρα το απόγευμα πήγαμε για μπάνιο. Ο Αντρέας στην αρχή ήταν κουμπωμένος και ήθελε να είναι κολλημένος πάνω μας σα στρείδι, αλλά μετά είπα στον άντρα μου να τον βάζει και να τον βγάζει στο νερό και ξεθάρρεψε, άρχισε να γελά και να τσιρίζει! Κατερίνα, μπράβο που έφαγαν το τουρλού! Τι έγινε σήμερα με τα γεμιστά; Σήμερα το πρωί έφτιαξα κουάκερ με ροδάκινο στον Αντρέα για δεκατιανό, και το έφαγε με ευχαρίστηση! Μύριζε πολύ ωραία, και νομίζω θα αρχίσω να τρώω κι εγώ! Είναι πολύ υγιεινό κιόλας! Καγκουράκι, ωραίο το παγωτό; Εγώ σήμερα έφτιαξα φρουτοσαλάτα, έβαλα από πάνω λίγο παγωτό και λίγο σιρόπι από γλυκό κουταλιού φράουλα και το απόλαυσα! Όχι αυτό το πράμα το χτεσινό! Σήμερα συνειδητοποίησα ότι μετά την επόμενη βδομάδα, πάμε σχολείο! Δεν είμαι έτοιμη ψυχολογικά, αλλά χαίρομαι!

Γεια σας! Τι κάνετε; Εμένα έχουν σπάσει τα νεύρα μου. Προσπαθώ να φτιάξω ένα μοσχαράκι κοκκινιστό, και το κρέας είναι τόσο χάλια, που δεν ψήνεται, ή μάλλον έχει ψηθεί, αλλά είναι σαν τσίχλα. Το είχε πάρει ο άντρας μου για το μωρό (!!!!!!!!!!!!!!!!), κι όταν το είδα τόσο χάλια, λέω, άσε, το φτιάχνω για μας. Πού να φανταστώ ότι θα έβγαινε έτσι; Έκανα τόσο κόπο, έβαλα ένα σωρό μπαχαρικά και λαχανικά, και τελικά μάλλον σάλτσα και κριθαράκι θα φάμε. Εν τω μεταξύ, τσακώθηκα και με τον άντρα μου, κατ' αρχήν γιατί όλη μέρα είναι στον υπολογιστή. Το πρωί κρατά τον Αντρέα για να κοιμηθώ, τον βάζει στο πάρκο, κλαίει. Τον παίρνει αγκαλιά και κάθεται στον υπολογιστή, και φυσικά το μωρό βαριέται και κλαίει. Οπότε εγώ δεν καταφέρνω να κλείσω μάτι, γιατί ακούω το κλάμα του Αντρέα, και σε λίγη ώρα (αυτό κάθε μέρα, έτσι έρχεται και μου λέει "νυστάζει, θήλασέ τον να κοιμηθεί", και ο ύπνος πάει περίπατο. Δεν καταλαβαίνει ότι το μωρό έχει ανάγκες, ότι βαριέται, ότι θέλει να παίξει. Νομίζω ότι απλά με τον να τον κρατά αγκαλιά και να κάθεται στον υπολογιστή, ψυχαγωγείται. Μετά, του λέω να βοηθήσει λίγο περισσότερο στις δουλειές, γιατί αυτές τις μέρες με πονάει το χέρι μου, εσωτερικά στην παλάμη, κάτω απ' τον αντίχειρα. Δεν ξέρω αν είναι τενοντίτιδα, αλλά καταλαβαίνω ότι απ' τις δουλειές και το κράτημα του μωρού με πονάει περισσότερο, και σίγουρα δεν πρόκειται να περάσει. Αλλά αυτός, κλασικός τεμπέλαρος, μου λέει να φέρω γυναίκα. Δηλαδή τον έχω αυτόν όλη μέρα στο σπίτι και κάθεται και παίζει στον υπολογιστή, και θα φέρω γυναίκα. Και η πλάκα είναι ότι παραπονιέται ότι όλο τον βάζω δουλειές και δεν προλαβαίνει να καθίσει στον υπολογιστή!!!!!!!! Τέλος πάντων, πάω να δω το χάλια μοσχαράκι, μην καεί, τουλάχιστον να φάμε τη σάλτσα.

Καλημέρα! Εγώ πάλι χτες δεν ασκήτεψα καθόλου! Τι έφαγα: Πρωινό: Δύο φέτες ζυμωτό ψωμί με βιτάμ και ντομάτα και ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Μισό ροδάκινο. Μεσημεριανό: Πατάτες φούρνου ψημένες με μουστάρδα, λεμόνι και κύμινο + σαλάτα ντομάτα-πιπεριά-κρεμμύδι. Απογευματινό: Λίγο καρπούζι. Φρουτοσαλάτα με μια μπάλα σορμπέ βατόμουρο (ήταν ΑΠΑΙΣΙΑ. Η φρουτοσαλάτα φρικτή, τίγκα στο μήλο, είχε φράουλες ενώ δεν είναι εποχής, και ένα φρούτο που είχε άσχημη γεύση, και το σορμπέ ξινό, σαν ξινισμένο, μπλιάααααααααααχ! Τη θυμάμαι και αναγουλιάζω!). Βραδινό: Πατάτες και σαλάτα. Μαρίνα, περιμένουμε να δούμε σήμερα τις λαχανοφαγίες σου! Τόνια, κι εγώ και τις δύο φορές που έμεινα έγκυος, από στιγμή σε στιγμή την περίμενα. Τη δεύτερη (και τυχερή) φορά, μάλιστα, είχα και λίγα καφέ και χάρηκα που ήρθε να ξεμπερδεύω! Δε θέλω όμως να σε βάζω στο τρυπάκι να σκέφτεσαι ότι είσαι έγκυος, καλύτερα να λες ότι θα σου έρθει η περίοδος, επειδή τα έχω περάσει κι εγώ ξέρω πώς είναι... Άσε αυτό το "η χοριακή είναι αρνητική". Ευτυχώς άκουσα και δύο φορές ότι είναι θετική, και ξεπέρασα τη φοβία! Μην τρως τόσο πολύ ρε κορίτσι μου, θα πάθεις τίποτα!

Γεια σας! Πήγαμε βολτίτσα στην παραλία και καθίσαμε στα Haagen Datz που είχαμε καθίσει και χτες. Θυμάστε το υπέροχο λαχταριστό παγωτό που είχα φάει χτες; Ε, καμία σχέση. Σήμερα είπα να πάρω κάτι διαιτητικό και μου βγήκε μια αηδία. Φρουτοσαλάτα με σορμπέ βατόμουρο και καλά. Τι να σας πω... Η φρουτοσαλάτα απαίσια, τίγκα στο μήλο, είχε και φράουλες, ενώ υποτίθεται έχει μόνο φρούτα εποχής, και είχε και ένα φρούτο με πολύ έντονη και άσχημη γεύση, και το σορμπέ ήταν ξινό, σαν ξινισμένο όχι ωραία ξινό όπως το βύσσινο, ας πούμε... Πώς το έφαγα αυτό το πράγμα απορώ... Αφού τώρα το θυμάμαι και αναγουλιάζω. Μετά κάναμε μια πολύ ωραία και μεγάλη βόλτα, αλλά περάσαμε κι από τα στέκια του φίλου του άντρα μου που πέθανε και τον θυμήθηκε και στεναχωριόταν... Δηλαδή, γι' αυτό το λόγο περάσαμε από κει, επειδή ήθελε να τον θυμηθεί. Τέλος πάντων... Ο Αντρέας κοιμήθηκε στη βόλτα, κοιμόταν στο αυτοκίνητο, ξύπνησε μόλις φτάσαμε, τον θήλασα, κοιμήθηκε, ξύπνησε όταν τον έβαλα στο κρεβάτι, και τώρα κάνει τρελές χαρούλες στο πάρκο του! Ανθή, τέλεια η περιγραφή σου!!! Ζηλεύωωωωωωωωωωωω!!!!!!!!!!!!! Θέλω κι εγώ να γεννήσω έτσι. Δεν παίζω! Να σας ζήσει η φραουλίτσα σας και πάλι! Ρε συ, με το γιατρό το έκανες το παιδί, και μία σου κρατούσε το χέρι, μία σε φιλούσε; :P :P Η αντίδραση του Πανούλη νομίζω είναι εντελώς φυσιολογική! Για τα κακά σου είπαν τα κορίτσια, και για τις τροφές το ίδιο. Μην μπεις στο τριπάκι της δίαιτας, ειδικά τώρα που είναι αρχή, πρέπει να τρως καλά αφού θηλάζεις. Τουλάχιστον τις πρώτες σαράντα μέρες δεν έχει δίαιτα! Εγώ πάντως έτρωγα και τρώω πολύ (ξέρει η Μαρίνα! ), και έχασα τα κιλά της εγκυμοσύνης, + άλλα τρία... Για το θηλασμό που λες, κι εγώ τους πρώτους μήνες με μαξιλάρι θήλαζα. Όταν έβγαινα έξω, απλά κρατούσα τον Αντρέα στα χέρια χωρίς μαξιλάρι. Είναι λίγο πιο κουραστικό, επειδή το μωρό είναι μικρό και δε στηρίζεται από μόνο του, αλλά άμα είναι για να βγεις έξω, θα το υποστείς! Με το σλινγκ εγώ δεν θήλασα ποτέ, δεν το δοκίμασα, αλλά νομίζω είναι πολύ βολικό. Όπως σου είπαν και τα κορίτσια, φοράς κάτι άνετο που σε βοηθά στο θηλασμό, και σκεπάζεις το μωρό με μια πάνα. Εγώ όποτε είναι να βγούμε, φοράω μπλούζα και φανελάκι τιραντέ από κάτω, έτσι ώστε να σηκώσω τη μπλούζα και να κατεβάσω το φανελάκι, οπότε δε χύνεται το βυζί έξω! (όχι ότι έχω και πολύ, αλλά λέμε τώρα) Αν είναι, μάλιστα ριχτή η μπλούζα, δε χρειάζεται καν η πάνα. Μαρίνα, ευχαριστώ για τις ευχές! Τρέξε να πάρεις λαχανικά. Για το θηλασμό μην αγχώνεσαι τόσο πολύ! Τι να τα κάνεις τα χάπια μαγιάς μπίρας; Μια χαρά γάλα έχεις, αφού το μωρό μεγαλώνει κανονικά. Καγκουράκι, φιλιά!

Αμάν πια, έλεος με τους αφορισμούς: "όταν γίνουν τα μωρά έξι μηνών θηλάζουν μόνο πρωί-βράδι", "όταν γίνουν τα μωρά 18 μηνών σταματούν να πιπιλάνε το δάχτυλο". Από πότε βγαίνουν τα μωρά με καρμπόν; Το κάθε μωρό έχει τους δικούς του ρυθμούς, δε γίνεται να είναι όλα ίδια! Κατερίνα, το φάγανε τα παιδιά σου το τουρλού ή κάνανε "μπλιάααααααααααχ"; Εμάς ωραίες έγιναν οι πατάτες, έβαλα μουστάρδα, χυμό λεμονιού, κύμινο και πιπέρι, έκανα και μια σαλάτα, σκάσαμε! Ήπιαμε και λίγη μπίρα! Τώρα πια δεν του ξαναδίνω μη αλεσμένα, εκτός από τα μακαρονάκια. Σήμερα του έδωσα αλεσμένη τη χορτόσουπα με αστράκι μη αλεσμένο, και την έφαγε μια χαρά! Καλέ, σας είπα ότι ο Αντρέας γίνεται σήμερα εννιά μηνών;

Μαρίνα, πόσο σε καταλαβαίνω... Αλλά αφού μαγειρεύεις που μαγειρεύεις, κάνε κανένα λαχανικό, κανένα τουρλού, φακές που έχουν σίδηρο. Ο μικρός δεν κάθεται στο ριλάξ; Εγώ τον έπαιρνα στην κουζίνα, του τραγουδούσα και μαγείρευα. Καλά, μη φανταστείς ότι έπιανε πάντα, ούτε και τώρα πιάνει που τον βάζω στο πάρκο. Πολλές φορές κλαίει, τσιρίζει και αναγκάζομαι να αφήσω το μαγείρεμα... Αλλά τι να κάνω; Ειδικά τώρα που μαγειρεύω και γι' αυτόν... Όποτε λείπει ο άντρας μου τρέχω και δε φτάνω! Εσένα ο άντρας σου λείπει επί καθημερινής βάσεως απ' το σπίτι; Τόνια, σου εύχομαι να μη σου έρθει, αλλά και να έρθει μην απογοητεύεσαι! Προσπαθείς πολύ λίγο καιρό, στο πρόγραμμα είναι αυτά!

Κορίνα, δεν ξέρω καθόλου να σου πω για το κόκκινο... Κι εγώ μια φορά είδα κόκκινο στα κακά του, νόμισα ότι ήταν αίμα, και τελικά ήταν μια κόκκινη κλωστή που είχε φάει! Θα πρέπει να τον παρατηρείς και να ενημερώσεις τον παιδίατρο. Εμάς η ξαπλωτή στάση θηλασμού δε μας βόλεψε καθόλου. Μια φορά το δοκίμασα, θήλασε, και μετά άρχισε να κλαίει. Για να κοιμηθεί ούτε λόγος. Δε σας είπα, χτες του έλιωσα με το πιρούνι το φαγητό του. Του είχα φτιάξει μόνο λαχανικά και του έβαλα και αστράκι, αλλά τα μισο-έτρωγε και τελικά τα έκανε εμετό. Του κράτησα όσο είχε μείνει, το άλεσα και του το έδωσα για απογευματινό και το έφαγε ευχάριστα. Οπότε, μένουμε στη μπανάνα λιωμένη με πιρούνι, στο μη αλεσμένο ρύζι-αστράκι-πληγούρι, στο ψωμάκι, και βλέπουμε! Κατερίνα, τώρα τα είδα τα δικά σου! Με γεια τα ρούχα σου! Τι καλό φτιάχνεις σήμερα; Εμάς ακυρώνονται οι ντομάτες στο πιάτο, γιατί το ψωμί που έχω τελικά είναι ακατάλληλο. Μου το είχαν δώσει στην εκκλησία και το είχα ολόκληρο απείραχτο να μπαγιατέψει. Το κόβω σήμερα και τελικά είναι γλυκό ψωμί, με μαστίχα, μαχλέπι και τέτοια, οπότε θα βάλω τον άντρα μου να το κόψει σε φέτες να το κάνουμε φρυγανιές, και για φαγητό πατάτες φούρνου!

Γεια σας! Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί. Δεν ήπια κάτι, μόνο νερό. Δεκατιανό: Μισό ροδάκινο (όπως καταλαβαίνετε, το άλλο μισό το τρώει ο Αντρέας). Μεσημεριανό: Ένα μεγάλο κομμάτι τυρόπιτα που έφτιαξα εγώ με μυζήθρα, φέτα, ντομάτα, πιπεριά, ρίγανη και βασιλικό + κολοκυθάκια τηγανιτά με αβγά. Απογευματινό: Σταφύλι. Ένα παγωτό με δύο μπάλες, σος καραμέλας, μπανάνα, και κομμάτια από χωνάκι! Βραδινό: Ένα κομμάτι τυρόπιτα. Ένα ποτήρι γάλα με τριαντάφυλλο. Τόνια, εσύ ασκήτεψες! Μαρίνα, επαναλαμβάνω ότι δεν είναι μόνο θέμα δίαιτας, είναι και θέμα καλής διατροφής. Σαλάτα δεν αναφέρεις, και όλο σουβλάκια, γύρο και λουκάνικα μας λες αυτές τις μέρες!

Καλημέρα! Καγκουράκι, εμένα αν ερχόταν κάποιος να μου χαϊδεύει μια απ' τις ελιές που έχω στο στήθος (γιατί έχω πολλές και μικρούλικες), θα εκσφενδονιζόταν με την ταχύτητα του φωτός! Έχω ένα θέμα με τις ελιές, ούτε εγώ καλά καλά δεν μπορώ να τις αγγίζω! Ούτε καν να τις κοιτάνε δε θέλω, ανατριχιάζω τρελά. Αφού τον Αντρέα, όταν τον κρατάω αγκαλιά, του κρατάω τα χέρια, μήπως και ακουμπήσει (ή γδάρει, μπρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ) καμία... Το παγωτό ήταν σούπερ, ήταν μια μπάλα κρεμ μπρουλέ, μια μπάλα σοκολάτα με κάτι κριτσανιστά μέσα, ροδέλες μπανάνας, ζεστή σος καραμέλας και κομμάτια από χωνάκι. Ήμουν περιγραφικότατη, μη μου πείτε ότι θέλετε να αγιάσετε και δε σας αφήνω, φάτε κι εσείς ένα! Κορίνα, ζόρικο αυτό που λες με το μωρό. Αν πάτε σε καφετέρια και τον κρατάτε αγκαλιά; Εμείς έτσι κάναμε μέχρι μια ηλικία. Τώρα, βέβαια, ούτε γι' αστείο, δεν κάθεται λεπτό, ευτυχώς που μένει στο καρότσι και του αρέσουν και οι βόλτες. Και στο σλινγκ έμπαινε, αλλά τώρα έχω πολύ καιρό να το χρησιμοποιήσω, γιατί κουνιόταν συνέχεια κι έφευγε από κάτω... Για το στρώμα δεν ξέρω να σου πω. Στο κρεβάτι σας τον κοιμίζετε; Εμείς τον είχαμε στο πορτ μπεμπέ μέχρι τριών μηνών και μετά στην κούνια. Στο πορτ μπεμπέ του είχαμε σελτεδάκι, στην κούνια του έχω απλωμένη μια πάνα από κάτω, οπότε αν λερωθεί κάτι θα είναι η πάνα. Μαρίνα, κι εσύ ωραία ωράρια βλέπω. Χτες βράδι ξύπνησε ο μικρός στις τρεις και ούτε που τον πήρε χαμπάρι. Τον άκουσε ο άντρας μου που δεν είχε κοιμηθεί ακόμα και με ξύπνησε. Τον θήλασα, κατά τις τέσσερις παρά είκοσι ξανακοιμήθηκε, αλλά εν τω μεταξύ, εγώ κοιμόμουν όταν τον θήλαζα! Μετά ξύπνησε στις εφτά, χωρίς κλάματα, στεκόταν στην κούνια του κι έπαιζε. Κάτι άκουσα μέσα στον ύπνο μου και δεν έδωσα σημασία, και μετά ξαφνικά ακούω κάτι "α-ο-ε", πάω στο δωμάτιό του, και τον βλέπω όρθιο να μου σκάει ένα τεράααστιο χαμόγελο! Τα παιχνίδια οδοντοφυίας τα πλένεις με υγρό πιάτων και τα σκουπίζεις καλά. Τι τρώτε σήμερα; Εμείς ντομάτες στο πιάτο!!!!!

Μαρίνα, εγώ το πάθαινα αυτό για αρκετό καιρό συστηματικά κάθε μήνα και είχα προσέξει ότι μου συνέβαινε κάπου στα μέσα του κύκλου. Ζαλάδα, αστάθεια, αδυναμία. Ουσιαστικά ήταν ίλιγγος, αλλά όχι πολύ έντονος. Ο ωρλ μου βρήκε ερεθισμένα αφτιά, οι νευρολόγοι μου είπαν ότι είναι απ' το άγχος και η μία μάλιστα μου είπε να πάω σε ψυχίατρο να μου γράψει ψυχοφάρμακα, αλλιώς δε θα γίνω ποτέ καλά, τελικά πήγα σε παθολόγο και βρήκε ο άνθρωπος ότι το πρόβλημα είναι ορμονικό και έχει να κάνει με τον κύκλο μου. Μου έδωσε κάποια φάρμακα να παίρνω όποτε το παθαίνω, αλλά ήταν πολύ δυνατά, δε νομίζω ότι μπορεί να τα πάρει γυναίκα που θηλάζει. Τέλος πάντων, τελικά πέρασε από μόνο του σιγά σιγά!

Γεια σας! Τι κάνετε κοριτσόπουλα; Εγώ σήμερα κουράστηκα, έφτιαξα τυρόπιτα με φέτα, μυζήθρα, ντομάτα, πιπεριά, ρίγανη και βασιλικό, κολοκυθάκια με αβγά, το φαγητό του Αντρέα, έπλυνα το νεροχύτη, ξεσκόνισα το σαλόνι, σφουγγάρισα σαλόνι, κουζίνα, διάδρομο και μπάνιο... Και φυσικά, έπαιζα με τον Αντρέα, θήλαζα τον Αντρέα, τάιζα τον Αντρέα, κοίμιζα τον Αντρέα... Το απόγευμα πήγαμε με την κουμπάρα μου για καφέ. Ο άντρας μου είχε ραντεβού, και πήγαμε οι τρεις μας, αυτή, εγώ κι ο Αντρέας. Ωραία περάσαμε! Έφαγα κι ένα παγωτό με καραμέλα και διάφορα άλλα! Κορίνα, κάποιες μέρες είμαστε άσχημα ψυχολογικά χωρίς λόγο. Καλό είναι να βγαίνουμε απ' το σπίτι, όσο μένουμε κλεισμένες μέσα είναι χειρότερα. Καγκουράκι, κι εγώ μια απ' τα ίδια, ο Αντρέας χτες βράδι ξύπνησε κάποια στιγμή στις τέσσερις ή στις πέντε, δε θυμάμαι, κοιμήθηκε σε κανένα μισάωρο, αλλά μετά ξύπνησε εξήμιση και δεν ξανακοιμήθηκε. Τον κράτησα μέχρι τις οκτώ και μετά τον παρέδωσα στον άντρα μου, αλλά κανένα μισάωρο κατάφερα να κοιμηθώ, γιατί μετά άρχισε να κλαίει, ο άντρας μου τον κρατούσε, δε λέω, αλλά αυτός ήθελε να θηλάσει ο γάιδαρος. Ε, μετά πού να ξανακοιμάμαι; Κάθε μέρα γίνεται αυτό, και δε λέω να χορτάσω ύπνο. Κατερίνα, μια χαρά το μενού σου. Από γλυκά μόνο τούρτα θα έχεις και τα γλειφιτζούρια; Μαρία, πόσες φορές σφουγγαρίζεις τη μέρα; Απαπαπα! Ανθήηηηηηηηηηη!!!!!!!!!!!!!! Καλώς μας ήρθες πίσω!!!!!!!!!!!!!! Πωπω, πόσο σε ζηλεύω που είχες τόσο ωραία εμπειρία! Αλλά ας μην παραπονιέμαι πάλι! Χαίρομαι πάρα πολύ που τα καταφέρνεις με το θηλασμό! Αυτό με τη γουλιά όντως είναι λίγο φρίκη, ευτυχώς που δεν ήταν τίποτα. Τις θηλές άφηνέ τις εκτεθειμένες, βάζε κρεμούλα ή δικό σου γάλα και το σημαντικότερο, να προσέχεις πώς πιάνει το στήθος το μωρό. Γιατί κι εγώ έλεγα "τι ωραία που πιάνει το μωρό το στήθος μου, λες και το ήξερε από πριν", αλλά τελικά το έπιανε όπως να 'ναι, και μου έκανε πληγές. Δεν έτρεχαν αίμα, βέβαια, ήταν κάτι πληγούλες που πέρασαν αμέσως. Αλλά αυτό που έκανα ήταν να προσέχω πώς πιάνει το στήθος. Αν δεν το έπιανε καλά, τον έβγαζα και τον ξαναέβαζα μέχρι να το πιάσει σωστά. Αλλιώς οι πληγές δεν πρόκειται να περάσουν ποτέ. Περιμένουμε να μας γράψεις την εμπειρία σου! Με τα ξενύχτια πώς τα πάτε!

Καλημέρα! Μαρίνα, είναι λάθος αυτό που σου είπε ο παιδίατρος. Το μωρό αποφασίζει μόνο του πόσο θέλει να θηλάζει και πότε. Π.χ. ο Αντρέας παρ' όλο που τρώει τρία γεύματα στερεών τροφών τη μέρα, θηλάζει πέντε με έξι φορές τη μέρα, και ξυπνά και τη νύχτα. Μπορεί το μωρό σου μόνο του να αποφασίσει ότι θέλει πρωί και βράδι μόνο, αλλά νομίζω ότι αυτό είναι λίγο σπάνιο. Μια φίλη μου που είχε την ίδια οδηγία από τον παιδίατρό της, οδηγήθηκε τελικά σε αποθηλασμό μ' αυτόν τον τρόπο, αρκετά νωρίς, στους οκτώ μήνες. Πού χαθήκατε οι υπόλοιπες καλέ;

Καλημέρα! Τόνια μια χαρά σε βλέπω εσένα. Μαρίνα, δεν ξέρω από θερμίδες τι γίνεται, γιατί δεν το κατέχω το άθλημα, αλλά καλό θα ήταν να προσθέσεις λίγη ποικιλία στο μεσημεριανό σου, δηλαδή όχι όλο πουρέ με λουκάνικο! Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Δύο φέτες ζυμωτό ψωμί, η μία με βιτάμ, τυρί και ντομάτα και η άλλη με βιτάμ, φέτα και ντομάτα. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα κομματάκι ρολό κιμά, γίγαντες, λίγο πληγούρι, φέτα και γιαούρτι (όπως καταλαβαίνετε, κάναμε καθάρισμα του ψυγείου απ' ό,τι είχε μείνει!). Απογευματινό: Λίγο σταφύλι. Ένα χωνάκι παγωτό με δύο μπάλες. Βραδινό: Μια μικρή ντομάτα σαλάτα, ένα κομμάτι χαλούμι και δύο φέτες ζυμωτό ψωμί. Ένα μεγάλο ποτήρι γάλα με τριαντάφυλλο.

Συμφωνώ κι εγώ, λογικά σάκο θα δείτε, αν δείτε! Και τίποτα να μη φανεί, δεν είναι ανησυχητικό, αφού είναι πάρα πολύ νωρίς.