Θέλω να γίνω μαμά

Καλορίζικο κοριτσάκια μου! Συμφωνώ με τη Γιωταμαρία, μη φυσάς προς το μέρος μου, όχι ακόμα!!!

Κατά τα άλλα, πού χαθήκατε ρε κορίτσια; Απολαμβάνετε τις τελευταίες μέρες των διακοπών; Εμείς το πρωί πήγαμε εκκλησία. Ο Αντρίκος ήταν πολύ φρόνιμος, κοινώνησε και ο παπάς θυμόταν και το όνομά του (πράγμα που μου έκανε εντύπωση μια που έχει αλτσχάιμερ!). Τώρα θα πάμε στη μάνα μου, και μετά το απόγευμα μάλλον σε ένα πανηγύρι σε ένα χωριό εδώ κοντά. Θα έρθει και μια φίλη μου με τον άντρα και τα παιδιά της. Σας κλείνω, γιατί πρέπει να ετοιμαστούμε για να φύγουμε, γιατί πεινάααααααω!!!!!!! Α! Ρε κορίτσια, χτες στην εκδρομή έφαγα τον αγλέουρα, μουσακά, παστίτσιο, ταβά, κλέφτικο, πατάτες, κι ένα σωρό άλλα, και έχασα μισό κιλό. Δεν έφαγα, όμως, γλυκό, περπατήσαμε αρκετά και κυρίως, έχω και περίοδο. Έχω αρχίσει να αγχώνομαι, όμως, όχι ότι θέλω να βάλω κιλά, αλλά γιατί χάνω κιόλας;

Για τα κορίτσια του καφενέ που δεν κατάλαβαν, ήμουν κι εγώ μέλος στο εν λόγω γκρουπ και αποχώρησα για πολλούς και διάφορους λόγους, με ηρεμία και ευγένεια. Σας ζητώ συγγνώμη που έγιναν αυτές οι παρεμβολές στο καφενεδάκι μας, όπως καταλαβαίνετε, το ποστάκι μας είναι δημόσιο και μπορεί να μπαίνει ο καθένας και να γράφει ό,τι θέλει. Δε φαντάζομαι να επαναληφθεί, όλοι έχουμε έστω και λίγη αξιοπρέπεια. Και αν επαναληφθεί δε θα ξανασχοληθώ να σχολιάσω βεβαίως. Σας το γράφω τώρα για να μην αναρωτιέστε από πού ξεφύτρωσαν όλα αυτά τα καινούρια φρούτα.

Κορίτσια, νομίζω ήρθε η ώρα να ανοίξουμε το καινούριο μας ποστάκι! Αφού αυτό τελείωσε με την ανακοίνωση της εγκυμοσύνης της Μύριαμ, νομίζω ότι αυτή πρέπει να ανοίξει το επόμενο! Μύριαμ, παλιά σου τέχνη κόσκινο!

Γιωταμαρία, το βράδι οργίασες!

Γιώτα, σου τα γράφω αφού το θες τόσο πολύ: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και- όσο κι αν σκεφτόσασταν, δε θα το βρίσκατε ποτέ- ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Ένα χυμό ροδάκινο. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο με: αρνί κλέφτικο, πατάτες φούρνου, σαλάτα, τζατζίκι, ταβά, παστίτσιο, μουσακά, μια μικρή ντομάτα γεμιστή. Νομίζω είχε κι άλλα, αλλά δεν τα θυμάμαι! Πάντως, όλα αυτά ήταν σε ένα πιάτο, σε πολύ μικρές ποσότητες, μη φανταστείτε ότι έφαγα ένα ταψί απ' το καθένα. Απογευματινό: Πέντε σύκα, δύο μεγάλα και τρία σε μέγεθος μπουκιάς. Βραδινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί, χαλούμι και ντομάτα.

etheodorr ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με εμάς και ακριβώς τα ίδια με σένα σκέφτηκα κι εγώ! Ότι δηλαδή ο μικρός με έχει συνδέσει με την τροφή, ενώ τον πατέρα του με το παιχνίδι και τη διασκέδαση. Να σου πω την αλήθεια, όμως, δε με πειράζει. Γενικώς ο δικός μου δεν είναι χαδιάρικο μωρό, τον αγκαλιάζουμε και μας σπρώχνει, τον χαϊδεύουμε και διώχνει το χέρι μας, τον φιλάμε και εκνευρίζεται! Οπότε, δε δείχνει την αγάπη του με χάδια και αγκαλιές σε άλλους, αλλά είναι προφανές ότι χαίρεται πάρα πολύ όταν βλέπει τους γονείς μου ή τον μπαμπά του. Με εμένα πιο πολύ ηρεμεί πιστεύω. Τώρα τελευταία που μεγάλωσε κάπως, κάποιες φορές απλώνει χέρια να έρθει σε μένα, αλλά μη φανταστείς και πολύ συχνά και πολύ φανατικά! Δεν ξέρω, όμως, τι θα γίνει από τη Δευτέρα που ανοίγουν τα σχολεία και επιστρέφω στη δουλειά. Φυσικά, είχα γυρίσει απ' όταν ήταν τριών μηνών, αλλά τότε με είχε τελείως γραμμένη! Ούτε που στεναχωριόταν όταν έφευγα, ούτε και φαινόταν να με ζητά όσο έλειπα. Τώρα, όμως, δεν ξέρω, θα μάθουμε τη Δευτέρα. Δεν υπάρχει λόγος να σε πιάνουν ανασφάλειες και κατάθλιψη. Δε σημαίνει ότι το παιδί σου δε σε αγαπά! Να χαίρεσαι που δεν είναι και τόσο δύσκολο να την αφήνεις για να πηγαίνεις στη δουλειά. Δε θα πονούσε η ψυχή σου αν, κάθε φορά που έφευγες ακούγονταν σπαρακτικά κλάματα, τα οποία θα ήξερες ότι κρατάνε για ώρες;

Καλό μήνα και καλό φθινόπωρο!

Γεια σας κοριτσάκια! Πόπη, όπως λέει και η Κατερίνα, είναι κρίμα να φθείρεις τον εαυτό σου για ανοησίες. Καλά θα κάνεις να μη δίνεις σημασία και να αποχωρήσεις για να διατηρήσεις την ψυχική σου ηρεμία. Όπως λέει κι ο αδελφός μου, άμα είναι στην δουλειά σου ή κάπου αλλού που δεν μπορείς να το αποφύγεις, θα το ανεχτείς, τι θα κάνεις. Αλλά γκρουπ στο φέισμπουκ;;; DELETE!!! Καγκουράκι, βησματάκι βησματάκι; :P :P :P :P Μακάρι να σε πάρουν, σου το εύχομαι ολόψυχα, αφού, μάλιστα είναι αυτό που θέλεις. Θήλαστρα, θήλαστρα, ουφ, πρέπει από αύριο ν' αρχίσω κι εγώ αντλήσεις... Καλά να περάσετε στην Καλαμάτα! Μαρίνα, κουράγιο με τον μικρό, είναι νωρίς ακόμη. Στα ζώδια δεν πιστεύω, πάντως ο Αντρέας έδωσε ρεσιτάλ χτες: κοιμήθηκε μεσάνυχτα, ξύπνησε 3.40 για γάλα και δεν ξέρω πότε ξανακοιμήθηκε (με πήρε κι εμένα ο ύπνος και ξύπνησα πέντε παρά με κοκκαλωμένο το χέρι που τον κρατούσα και τον έβαλα στο κρεβάτι του) και τέλος, ξύπνησε για πρωί στις 6 και κάτι!!!!! Εγώ σήμερα εννοείται κουτουλάω... Τελικά είναι πολύ δημοφιλές το ασπρόμαυρο φόρεμα, έχω δει κι άλλες να το φοράνε! Κατερίνα, ωραία περάσατε κι εσείς! Πήγαμε κι εμείς εκδρομούλα σήμερα στα βουνά, μαζί με τους γονείς μου. Πήγαμε αρχικά Πλάτρες για καφέ, μετά στη Μονή Παναγίας Τροοδίτισσας και προσκυνήσαμε, μετά στο χωριό Πρόδρομος και φάααααγαμεεεεε, και μετά στην πλατεία Τροόδους όπου περπατήσαμε και καθίσαμε σ' ένα πάρκο. Ωραία περάσαμε, αναπνεύσαμε καθαρό αέρα. Δύο αρνητικά σημεία υπήρχαν όμως: το σύννεφο από μύγες στο εστιατόριο που καθίσαμε και η γκρίνια του άντρα μου, που κάθε τρεις και λίγο έλεγε "άντε, θα φύγουμε;". Γενικώς το έχει αυτό, βαριέται εύκολα (στον υπολογιστή πώς δεν βαριέται και κάθεται με τις ώρες; και πάντα θέλει να φεύγουμε νωρίς. Μια μέρα ήμασταν στην παραλία για φαγητό μαζί με την κουμπάρα μας και λέει "να ζητήσουμε λογαριασμό;" και η κουμπάρα ακόμα έτρωγε, και μετά ένιωθε και άσχημα η κοπέλα. Τώρα το δικαιολογεί και καλά ότι κουράζεται ο Αντρέας, αλλά πιστεύω ότι αν καθόμασταν περισσότερο θα ξεκουραζόταν και μετά δε θα διαμαρτυρόταν στο αμάξι. Τέλος πάντων... Ωραία ήταν πάντως, ξεφύγαμε. Συμφωνώ μ' αυτό που λες για τις σχέσεις. Δυο ολόιδιοι άνθρωποι κάποια στιγμή θα βαρεθούν ο ένας τον άλλο, γιατί δε θα έχουν κάτι άλλο να ανακαλύψουν! Κλείνω, γιατί το βράδι έχουμε γάμο και θέλω να κάνω αποτρίχωση γιατί είμαι σαν αρκούδα! Δε θα πάμε οικογενειακώς, θα πάω με τη μάνα μου στο κέντρο να χαιρετήσουμε. Σας φιλώ όλες!

Γεια σας! Εμείς πήγαμε εκδρομή σήμερα, πήγαμε σε ένα εστιατόριο με μπουφέ και φάαααααγαμεεεε!!!!! Θα σας τα γράψω αναλυτικά απόψε ή αύριο. Γιωταμαρία, διάβαζα αυτό με τον τενεκέ τριαντάφυλλο και έπινα νερό και παραλίγο να πνιγώ! Εγώ πιστεύω ότι δε βάζω κιλά επειδή θηλάζω. Μαρίνα και Χριστίνα, μια χαρά σας βλέπω!

Γιωταμαρία, εσύ λιμοκτονείς. Ειδικά αυτά τα δύο κουταλάκια λάδι κάνουν το φαγητό σου να μοιάζει με το μενού του Νταχάου... Ελίνα, εσύ πάλι καλοπερνάς βλέπω!!! Μ' αρέσει που πεινάς!!! Κι εγώ πεινάω, γιατί έφαγα λίγο και έλεγα να φάω και κανένα φρουτάκι πιο μετά, αλλά το καμάρι μου το ξενύχτησε σήμερα. Καλές δώδεκα κοιμήθηκε και έχασα κι εγώ κάθε ελπίδα για να τσιμπήσω κάτι ακόμα. Οπότε, γράφω τι έφαγα: Πρωινό: Δύο φέτες ψωμί του τοστ φρυγανισμένες με βιτάμ και σπιτική μαρμελάδα + ένα τριαντάφυλλο (μη μου πείτε, ούτε που μπορούσατε να το φανταστείτε, έτσι. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Πατάτες φούρνου λεμονάτες + αντίδια βραστά σαλάτα. Απογευματινό: Τίποτα. Βραδινό: Το ίδιο με το μεσημεριανό, αλλά σε μικρότερη ποσότητα.

Ουφ, δεν το πιστεύω! Ακόμα είναι στο πάρκο και παίζει... Δεν κοιμάται με τίποτα σήμερα...

Ανθή, κι εμένα το ίδιο μου έλεγαν για το ξένο. Ο δε άντρας μου, ακριβώς σαν τον δικό σου: δώσε ξένο να κοιμηθούμε. Λες και το μωρό που πίνει ξένο γάλα κοιμάται το βράδι, και το μωρό που θηλάζει δεν κοιμάται!!! Φυσικά, σε καμία περίπτωση δεν τον άκουγα. Για τους κολικούς μόνο υπομονή μπορείς να κάνεις και να αποκλείσεις από τη διατροφή σου ό,τι προκαλεί αέρια. Α, σου είπα ότι σε λατρεύω (επειδή μου είπες ότι το Αντράκι μοιάζει πιο πολύ σε μένα!). Συμφωνώ κι εγώ φυσικά ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις το καλύτερο είναι το διαζύγιο, κυρίως για τα παιδιά. Μια χαρά είσαι με τα κιλά καλέ! Τι περίμενες, ότι θα τα χάσεις αμέσως όλα; Έχασες 12!!!!!!!!!!!! Μαρία, πόσο σε ζηλεύω! Αγκαλιά με την πεθερά! Σας αφήνω, γιατί μου φαίνεται ότι επιτέλους νύσταξε ο μικρός!

Γεια σας και πάλι! Χριστίνα, κι εμείς με τον άντρα μου είμαστε άλλοι κόσμοι! Στο έχω ξαναγράψει νομίζω. Εμένα μου αρέσει το διάβασμα, είμαι ακαδημαϊκός τύπος, π.χ. αν ήμουν καθημερινά σε ένα σπουδαστήριο και διάβαζα θα ήταν η καλύτερή μου! Ο άντρας μου σπανιότατα διαβάζει βιβλία, ούτε καν περιοδικά δε διαβάζει! Στον άντρα μου αρέσει το σκάκι, έχει ασχοληθεί πάρα πολύ και ασχολείται και τώρα όσο μπορεί. Εγώ πάλι, ούτε να το δω! Σε μένα αρέσει να βγαίνω, στον άντρα μου να είναι κλεισμένος στο σπίτι. Όπως καταλαβαίνεις, μας αρέσουν τελείως διαφορετικά πράγματα! Επίσης, έχουμε πολύ διαφορετικές απόψεις για πολλά θέματα, π.χ. για το μεταναστευτικό, για τη θανατική ποινή, κ.λπ. Είμαστε άλλοι κόσμοι! Και όμως, καταφέρνουμε και συνυπάρχουμε! Συχνά τσακωνόμαστε, αλλά μια σχέση χωρίς καβγάδες νομίζω ότι δεν είναι υγιής. Δε λέω με ξύλο και βρισιές, αλλά μια συζήτηση πού και πολύ δε βλάπτει! Αντίθετα, εκτονώνει! Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές σκέφτηκα να τον χωρίσω, αλλά μετά λέω αφού τον παντρεύτηκα, έχουμε έναν Αντρέα, και έχουμε πολλές όμορφες στιγμές μαζί, και στο παρελθόν και στο παρόν, γιατί να μην κρατήσω αυτά, και να μάθω να ζω με τα άλλα; Πω πω, έχεις κι εσύ δύσκολο πρόγραμμα. Εγώ αντοχές πολλές δεν έχω, θα είχα καταρρεύσει! Καγκουράκι, για το σίδηρο και τις βιταμίνες συμφωνώ με τη Μαρίνα. Εμένα δε μου έχουν δώσει τίποτα πάντως για τον μικρό. Μακάρι να σε πάρουν στη δουλειά και όλα θα γίνουν! Εγώ σήμερα έκανα μερικές δουλίτσες και μετά θα πάμε με την κουμπάρα μου και τον Αντρέα για κάτι ψώνια. Σας φιλώ όλες!

Ξέχασα να σας πω ότι χτες έκανα δυόμιση φορές την παραλία με γρήγορο βηματισμό! Ρε κορίτσια, δεν μπορείτε να φανταστείτε, κατευθείαν ένιωσα τους μηρούς μου να σφίγγουν! Όχι ότι έγινα μοντέλο, αλλά αμέσως μόλις ασκήθηκα λίγο, ένιωσα διαφορά, επειδή έκανα λίγο γυμναστική και πριν την εγκυμοσύνη και ήμουν σε κάααπως καλή φόρμα. Αλλά πού χρόνος και δύναμη να το κάνω αυτό καθημερινά; Ειδικά τώρα που θα ανοίξει το σχολείο. Γιωταμαρία, νομίζω ότι ο σκοπός σου είναι ένας και μόνο ένας: θέλεις να κλέψεις από την Τόνια τον τίτλο της αδελφής της ερήμου!!!!!!!!! Πω πω ρε συ, έχεις κι ένα μωρό να μεγαλώνεις, χρειάζεσαι δυνάμεις και ενέργεια! Εκτός αν νιώθεις καλά έτσι. Εγώ πάντως θα τα είχα φτύσει σε ... χμ... μία μέρα!!!!!!!!! Τόνια, την μακαρονάδα είναι λες και την ένιωθα στο στόμα μου, τη γευόμουν κανονικά!!!

Καλημέρα! Κάπως καλύτερα κοιμήθηκα σήμερα! Μαρίνα, όντως ανατριχιαστικό το όνειρο, αλλά να σου πω την αλήθεια, στα όνειρα δεν πιστεύω και πολύ. Κοίτα, προβλήματα έχουν σχεδόν όλα τα ζευγάρια με τον ερχομό του πρώτου μωρού. Είναι απολύτως φυσιολογικό, από τη στιγμή που αλλάζουν τα πάντα. Εμείς σκοτωνόμασταν συνέχεια, και απ' ό,τι θυμάμαι, όλα τα κορίτσια που είχαμε γεννήσει μαζί, ίδια και χειρότερα προβλήματα είχαν. Σιγά σιγά θα στρώσουν τα πράγματα. Περάσατε όμως και όλα εκείνα με τα νοσοκομεία, το ξεχνάς; Σας φιλώ και θα τα ξαναπούμε πιο μετά.

Καλημέρα! Μύριαμ, όλα τέλεια με το μικράκι! Πιστεύω ότι δικαιωματικά πρέπει να ανοίξεις εσύ το επόμενο ποστάκι! Γιωταμαρία, ο Αντρέας πάει σε όλους, αλλά τώρα τελευταία μόνο αν είμαστε κι εμείς εκεί. Αλλιώς, μόνο αν τους γνωρίζει, π.χ. τους γονείς μου. Βάσω, κι εμείς έτσι, τον βάζουμε κάτω, αλλά καθόμαστε συνέχεια από πάνω του. Αναστασία, μπάνιο τον Αντρέα τον κάνουμε στο μπανάκι του. Αυτό που πήραμε είναι αρκετά μεγάλο, είναι για μωρό μέχρι τριών ετών. Τον κρατάει ο άντρας μου κι εγώ τον μπανιάρω, γιατί μόνη μου με τίποτα δεν μπορώ να τον κουμαντάρω. Εδώ δυο άτομα είμαστε και δυσκολευόμαστε! Η Νάσια σου είχε απαντήσει ότι τη μικρή την κάνει στην μπανιέρα.

Καλημέρα! Τόνια, όντως αυτό που σου συνέβη δεν είναι τίποτα μπροστά σ' αυτά που έπαθαν άλλες κοπέλες. Κι εγώ το ίδιο έλεγα όταν είχα τη δική μου αποβολή, κι έκανα και απόξεση. Αλλά αν είναι εξωμήτριο, θα πρέπει να το κοιτάξεις! Πάρε τη γυναικολόγο και πες της, αν και, πιστεύω ότι αν υπήρχε κάτι στις σάλπιγγες θα το είχε δει. Χριστίνα, έλα μωρέ, έφαγες δυο τυροπιτάκια παραπάνω, χαρά στο πράγμα! Κι εγώ θέλω να γυμνάζομαι, αλλά δεν έχω ούτε χρόνο, ούτε κουράγιο, ούτε δύναμη... Χτες ευτυχώς περπάτησα αρκετά στην παραλία! Και προχτές το ίδιο, αλλά με αργό βήμα! Μαρίνα, μια ρόγα σταφύλι χαχα! Τσαμπί το λένε καλέ! Ελίνα, τέσσερις κρέπες!!!!!!!!!!!!!!!!!! Θα τα βάλω, επειδή μετά θα λέει η Τόνια ότι δεν τα έβαλα: Α, καλέ, να γράψω και τι έφαγα εγώ χτες! Πώς μου διέφυγε! Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και- μαντέψτε- ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Μακαρονάκι παραδοσιακό με σάλτσα (φρέσκια ντομάτα, λάδι) και τριμμένη ξερή μυζήθρα, ένα χωριάτικο λουκάνικο στο γκριλ και ντοματοσαλάτα. Απογευματινό: Σταφύλι. Ένα κομμάτι μηλόπιτα (δεν ξέρω ποια την έφτιαξε, γιατί την αγόρασα από τη φιλανθρωπική αγορά της εκκλησίας, αλλά πρέπει να είχε πολύ λίγη ζάχαρη, γιατί ήταν άγλυκη τελείως). Βραδινό: Μακαρονάκι με μυζήθρα και ένα λουκάνικο (είχε μείνει απ' το μεσημέρι). Αυτάααααα!!!!!!!!!!

Καγκουράκι, καλή επιτυχία για τη δουλειά! Μακάρι να σε πάρουν! Κατερίνα, καλά, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο γέλασα με τον διευθυντή και το στιλό!!!!! Χειρότερος κι απ' την κυρία Γεωργία!!!!!!!!!! Καλέ, ακόμα γελάω μόνη μου!!! Με έπιασε σπαστικό!

Α, έβαλα και κάτι φωτογραφίες στην ομάδα! Μην σχολιάσετε τις παντόφλες μου στην τελευταία φωτογραφία! Είναι γιαγιαδίστικες, αλλά τις πήρα πέρσι που ήμουν έγκυος επειδή είναι άνετες, και ξέμειναν! Όσο για τα ρούχα μου, και το φανελάκι και το σορτσάκι, είναι του άντρα μου, εννοείται, κι από μέσα φαίνεται το τεράστιο σουτιέν θηλασμού του Mothercare, το οποίο είναι τρομερά άβολο, γιατί είναι τόσο μεγάλο, που φαίνεται κάτω από όλα τα ρούχα, και σχεδόν μόνο στο σπίτι το φοράω!

Γεια σας κοριτσάκια μου! Εμείς πήγαμε για μπάνιο υποτίθεται το απόγευμα, αλλά φυσούσε και ήταν κρύα η θάλασσα, έτσι δεν μπήκαμε μέσα. Κάναμε τη βόλτα μας, καθίσαμε, χαλαρώσαμε, είδαμε το υπέροχο φεγγάρι να λούζει τα νερά της θάλασσας με το φως του, με φόντο ένα γαλάζιο και ροζ ουρανό, έφαγε ο Αντρέας την μπανάνα του, κι εμείς μηλόπιτα, και μετά γυρίσαμε, μπανιαριστήκαμε, ο μικρός θήλασε και κοιμήθηκε. Χρίστινα, σούυυυυυυπερ ο καινούριος τίτλος! Αν συμφωνούν και τα κορίτσια, το επόμενο καφενεδάκι μας μπορείς να το ανοίξεις εσύ, με αυτό ή άλλο όνομα! Καλά, ο Δημητράκης είναι τέρας υπομονής! Πιο άλλο μωρό θα καθόταν να το ξεψειρίσεις σε τέτοια ηλικία; Πω πω, κάτι ξεψειρίσματα που μας έκανε η μάνα μου... Είχα και μακριά μαλλιά, ένας χαμός γινόταν... Αφήστε για τη σχολίατρο που ερχόταν να μας εξετάσει αν έχουμε ψείρες. Σας έχω πει γι' αυτήν; Την κυρία Γεωργία, η οποία ήταν ο φόβος και ο τρόμος. Αυτή μας έκανε και τα εμβόλια, οπότε την είχαμε συνδέσει με δυσάρεστες καταστάσεις. Μιλάμε, ερχόταν μέσα στην τάξη και μας εξέταζε τα κεφάλια όπως καθόμασταν στα θρανία. Έτσι και έβρισκε καμιά ψείρα, την έδειχνε σε όλο τον κόσμο και έλεγε μεγαλοφώνως "ΒΡΗΚΑ ΨΕΙΡΑ" και ο ένοχος μαθητής/μαθήτρια ριχνόταν αμέσως στο πυρ το εξώτερον! Χαίρομαι πάρα πολύ για το μωράκι σας! Δεν τα ξεχνάω και τα δύο, να το ξέρεις! Με τον άντρα σου μακάρι να τα βρείτε, για χάρη του Δημητράκη σας. Κι εγώ πολλές φορές αισθάνομαι ότι μιλάμε άλλη γλώσσα. Μερικές φορές καλό είναι να κάνουμε υπομονή και να σωπαίνουμε, όχι να θυματοποιούμαστε, αλλά να μιλάμε όταν πρέπει. Π.χ. όταν κάθεται ο άντρας μου στον υπολογιστή, αν αρχίσω να του λέω "σήκω, τελείωνε, κάνε δουλειές, μας έσκασες, βαρέθηκα" κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ., θα αντιδράσει και θα αρχίσει καβγάς. Ενώ, αν περιμένω κάποια άλλη στιγμή, που θα κάθεται ήρεμος και χαλαρός, πάω, τον αγκαλιάσω και του μιλήσω όμορφα κι ωραία για κάτι που θέλω να κάνει, υπάρχουν πάρα πολλές πιθανότητες να πετύχω αυτό που θέλω. Έτσι και το δικό μου γίνεται, και τον καβγά γλιτώνω! Καλά, πολύ γέλασα με την αντίδραση της αδελφής σου! Μήπως τους είπε κιόλας "τα λεφτά μας πίσω"; Κι εγώ πλάκα στήθος έχω, και τώρα που θηλάζω, πλάκα παραμένει! Με τον ύπνο είχα κι εγώ πολλά θεματάκια, αλλά τώρα με τον Αντρέα κοιμάμαι πολύ πιο εύκολα, λόγω κούρασης! Σήμερα μόνο με έπιασαν οι αϋπνίες μου. Ο Αντρέας βήματα μόνος του δεν κάνει ακόμα, τον κρατάμε και περπατά, αλλά στέκεται για αρκετή ώρα (μερικά λεπτά, μη φανταστείς κανένα δίωρο!!!) μόνος του. Γενικά πειραματίζεται μόνος του! Ρε συ, κι εγώ τη σκεφτόμουν τη Βάνια, δεν ξέρω τι κάνει. Ανθή, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χάρηκα που σιγά σιγά ηρεμεί ο Πανούλης!!! Τέλεια!!!!!!!!! Έπρεπε να με φωνάξεις εμένα να σου κρατήσω τη φραουλίτσα. Δεν κοιμόμουν που δεν κοιμόμουν... Ο Αντρέας συνήθως ξυπνά μία φορά κατά τις πεντέμιση-έξι, θηλάζει και ξανακοιμάται μέχρι τις εφτάμιση-οκτώ. Επίσης υπάρχει και άλλο σενάριο, να ξυπνήσει στις έξι-εξήμιση και να το πάρει σερί, που είναι και το πιο συχνό. Τότε τον κρατάω μέχρι τις οκτώ και μετά τον παραδίδω στον άντρα μου, και ευτυχώς καταφέρνω και ξανακοιμάμαι. Το πρόβλημα είναι ότι, ενώ έχω τη δυνατότητα τώρα, το βράδι δεν πηγαίνω για ύπνο νωρίς, στις έντεκα, ας πούμε, γιατί δε θέλω όλη μέρα να κάνω δουλειές και να κοιμάμαι με τις κότες. Καλά, από Δευτέρα που θα πάω σχολείο και θα επιστρέφω στις δέκα και στο σπίτι, και να θέλω δε θα μπορώ να κοιμάμαι πριν τις δώδεκα. Χτες μίλησα με κάποιους συναδέλφους, ευτυχώς ο ένας βοηθός διευθυντής, ο κακοπροαίρετος θα πηγαίνει μόνος του. Ο άλλος, όμως, ο κακιασμένος φαφλατάς ( :P :P) θα έρχεται μαζί μας μάλλον... Τέλος πάντων, θα το αντέξω! Α, πρόσεχε, μην κάνεις δίαιτα, ο θηλασμός θέλει φαΐ, ειδικά τις πρώτες σαράντα μέρες! Φάε και τοστ, φάε φαγητό, σαλάτα, ψωμί, φρούτο, τυρί, φάε ενδιάμεσα γεύματα. Ούτε θα παχύνεις, αλλά και τα κιλά σου θα χάσεις! Αφού έχεις ήδη χάσει 12 κιλά (κάτσε ρε, πόσα είχες βάλει, δεν έχεις φόβο! Οι υπόλοιπες πού είστε; Καγκουράκι, φτάσατε Αθήνα; Α, Μαρίνα, τώρα που γίναμε φίλες στο φέισμπουκ, έχω μια απορία: μήπως σου αρέσει η Βίσση; :P :P :P :P

Έχω να σας πω ένα τρομερό μυστικό: δε με λένε "Θέλω να γίνω μαμά!".

Κι εγώ θέλω να αλλάξω το ψευδώνυμό μου, αλλά δε γίνεται...

Χαχα, Γιωταμαρία, πλάκα κάνω βρε! Θυμάμαι που πόσο καιρό σε λέγαμε Μαράκι και Μαράκι κι έρχεσαι μετά από κάτι μήνες και λες "κορίτσια, Γιώτα με λένε"!!!!!!!!!!!

Γιώτα τη λένε τη χαζή, και έχει ψευδώνυμο Μαρία. Βγάλε άκρη!!!