Θέλω να γίνω μαμά

Γεια σας κοριτσάκια! Χτες βράδι πήγαμε βόλτα στην παραλία και σήμερα το πρωί είχαμε διάφορες εξωτερικές δουλειές. Τώρα που φάγαμε είπα να καθίσω να σας γράψω, αλλά ξύπνησε ο μικρός... Ω ναι! Ελπίζω να καθίσει για λίγο φρόνιμος να σας γράψω, και μετά θα τον ταΐσω, γιατί δεν έφαγε μεσημεριανό, αφού κοιμόταν. Το πρωί σήμερα του έδωσα γιαουρτάκι με κουάκερ, και έφαγε το περισσότερο. Δε φάνηκε να ενθουσιάζεται, αλλά ούτε και να μην του αρέσει. Το έφαγε με σχετική ευχαρίστηση. Α, ευτυχώς όχι μόνο κάθεται στο πάρκο, αλλά κάνει τρελές χαρούλες και κολλάει τη μούρη στο δίκτυ του πάρκου! Ανθή, το είπα αυτό για το δύσκολα μωρά, γιατί ξέρω αρκετές περιπτώσεις που τα μωρά θήλαζαν και δεν κοιμούνταν, έδωσαν ξένο μήπως και ηρεμήσουν κάπως, και τα πράγματα έμειναν ίδια, μη σου πω ότι έγιναν και χειρότερα. Απλά δεν είχαν το κόλλημα στο βυζί όλη τη μέρα και τη νύχτα! Καγκουράκι, εμείς από την αρχή του δίναμε το ρυζάλευρο το πρωί και όταν βάλαμε φρούτο, του το δίναμε απόγευμα. Μετά που αντικαταστήσαμε το ρυζάλευρο με τις βιολογικές κρέμες χωρίς γάλα και ζάχαρη, μπλα μπλα μπλα, και το κουάκερ, συνεχίσαμε να του το δίνουμε το πρωί. Φυσικά, έχει τύχει να του δώσουμε και φρούτο το πρωί, χωρίς πρόβλημα. Αλλά το θέμα είναι ότι τώρα που πάω σχολείο, ο άντρας μου δεν καταφέρνει να του φτιάξει κρέμα, ενώ τη φρουτόκρεμα τη φτιάχνει χωρίς δυσκολία, οπότε αναγκαστικά το φρούτο πάει απόγευμα που λείπω. Σήμερα του αντικατέστησα την κρέμα με γιαούρτι, δηλαδή, ούτε καν την αντικατέστησα, αφού του το έδωσα μαζί με το κουάκερ. Για το γλέντι που λες, στην Κύπρο ο περισσότερος κόσμος δεν κάνει τον κόπο να πάει στην εκκλησία, πάνε κατευθείαν στο γλέντι... Και πολλοί ούτε καν κάθονται, απλά πάνε, χαιρετούν, δίνουν το φακελάκι και φεύγουν. Κορίνα, άσε τα χάπια απ' το φαρμακείο και πήγαινε σε γιατρό. Για ίλιγγο πρέπει να πας σε ωτορινολαρυγγολόγο και νευρολόγο. Εγώ είχα ιλίγγους πριν από εφτά χρόνια, κάθε μήνα και είχαν σχέση με τον κύκλο μου. Μου έδωσαν κάτι χάπια και τα έπαιρνα όποτε είχα ίλιγγο, αλλά είχαν πολλές παρενέργειες, και τελικά μου πέρασαν από μόνοι τους οι ίλιγγοι. Μαρίνα, τι να σου πω για τις κατσαρίδες, εμάς βγαίνουν από τα σιφόνια, καμιά φορά μπαίνουν και ιπτάμενες απ' έξω, οπότε απλά περιμένουμε να φύγει το καλοκαίρι... Πόπη, καλώς ορίσατε! Χαίρομαι που περάσατε τόσο ωραία! Στην Τήνο εγώ δεν έχω πάει ποτέ μου. Χρόνια πολλά για την επέτειό σας! Σας φιλώ όλες, γιατί άρχισε να γκρινιάζει ο γαϊδαράκος!

Γεια σας! Χτες βράδι πάλι κουτουλούσα, οπότε γράφω τώρα τα χτεσινά μου: Πρωινό: Ένα αντίδωρο! Μια τυρόπιτα και ένα ποτήρι νερό (μην ανησυχείτε, πήγα σήμερα σούπερ μάρκετ και πήρα ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ!!!!). Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Χοιρινό με πατάτες στη γάστρα + σαλάτα μαρούλι-ρόκα-ντομάτα + μισή πολύ μικρή μελιτζάνα γεμιστή με ρύζι με ελάχιστο γιαούρτι. Απογευματινό: Δύο λουκούμια-μπουκιές. Καρπούζι με χαλούμι. Ένα φρέσκο χυμό ανάμεικτο. (όλα αυτά σε διάφορες ώρες, όχι όλα μαζί εννοείται!). Βραδινό: ένα πιάτο μακαρόνια με ελάχιστη σάλτσα και λίγη τριμμένη φέτα (είχαν μείνει από την Παρασκευή). Αυτάαααααα!!!!!!!

Κι εμένα ο παιδίατρος μου είχε πει ότι μέχρι έξι μηνών είναι επικίνδυνο να κοιμούνται τα βρέφη μπρούμυτα. Άλλωστε, από τη στιγμή που το μωρό γυρίζει μόνο του, πώς γίνεται να το γυρίζεις ανάσκελα συνέχεια; Εγώ στην αρχή επειδή είχα αγχωθεί, αυτό έκανα, αλλά είδα ότι είναι αδύνατο!

Άντε, ευτυχώς κάθισε ήσυχος στο πάρκο του! Σας σχολιάζω και πάω να ετοιμαστώ γιατί θα φύγουμε. Καγκουράκι, ωραία περάσατε στον παιδότοπο! Πώς πήγε το γαμήλιο πάρτι χτες; Είχαμε κι εμείς γάμο χτες βράδι, αλλά δεν πήγαμε. Παντρευόταν ο γιός μιας συναδέλφου και το γλέντι ήταν σε ένα χωριό, τρέχα γύρευε. Δεν το ξέρω το παιδί, αν έλεγα στον άντρα μου να πάμε θα γκρίνιαζε, μόνη μου να πήγαινα αποκλείεται, οπότε θα της πάω αύριο το δώρο. Χριστίνα και Ανθή, για την Αθήνα που λέτε, και να ερχόμουν Πάτρα δε θα περνούσαμε από Αθήνα. Έχουν βάλει τώρα πτήσεις από την Πάφο στον Άραξο και αυτό το δρομολόγιο θα κάνει ο άντρας μου. Από Αθήνα ήταν τεράστια ταλαιπωρία. Την τελευταία φορά που πήγαμε Πάτρα από Κύπρο περάσαμε μια οδύσσεια, θα σας τα πω άλλη φορά! Ανθή, κράτα γερά! Κάνεις το καλύτερο για το παιδάκι σου!!! Άσε που, αν το μωρό είναι δύσκολο, είτε θηλάζει είτε δε θηλάζει, πάλι δε θα κοιμάται και θα σε ταλαιπωρεί. Πολλές κοπέλες που δε θηλάζουν έχουν τα ίδια προβλήματα, οπότε μη σκέφτεσαι ότι ο θηλασμός φταίει που η φραουλίτσα δεν κοιμάται. Κατερίνα, περαστικά στο Γιωργάκη! Πολύ δυνατό παιδί έχεις, αφού δεν έκλαψε! Αν και, θα του είχαν κάνει τοπική αναισθησία, οπότε λογικά δε θα πόνεσε. Αλλά και μόνο στη σκέψη ότι τον ράβουν, το κάθε παιδί θα έκλαιγε! Ρε συ, για πες το μυστικό σου που τα προλαβαίνεις όλα, γιατί κι εγώ έναν έχω και δεν είναι και δύσκολο παιδί, και δεν προλαβαίνω τίποτα. Οκ, και φαγητά φτιάχνω, και γλυκά, αλλά κάπου βλέπω ότι πνίγομαι. Ειδικά τώρα που άρχισε το σχολείο, μέχρι να βρούμε τους ρυθμούς μας, είμαι χαμένη τελείως. Όλη τη βδομάδα μόνο μαγείρεμα και τα βασικά προλάβαινα να κάνω. Εσύ πώς τα προλαβαίνεις όλα αυτά, και τρία παιδιά, και δουλειές, και μαγείρεμα, και χίλια δυο γλυκά και σνακ και κοιλιακούς στο γκαζόν; Για πες το μυστικό σου. Το σεμινάριο είναι υποχρεωτικό δυστυχώς. Αν δεν πας πρέπει να στείλεις επιστολή στον επιθεωρητή, με πολύ καλή δικαιολογία, κ.λπ., οπότε πας, το υπομένεις και ξεμπερδεύεις. Λοιπόν, σας κλείνω και σας φιλώ! Θα τα πούμε αργότερα!

Γεια σας κοριτσούδια! Χτες δεν μπόρεσα να γράψω γιατί κουτουλούσα το βράδι. Όλη μέρα έκανα δουλειές, καθάρισα τα δύο υπνοδωμάτια, γιατί ήταν μες στη σκόνη. Δε σας είπα, την Παρασκευή το βράδι, πριν πάω για ύπνο, πάω να ελέγξω τον Αντρέα. Όπως έβγαινα απ' το δωμάτιο, παίρνει το μάτι μου μια τεράστια κατσαρίδα πάνω στην αλλάχτρα του!!!!!!!!!!!! Πανικοβάλλομαι, εννοείται, λέω στον άντρα μου να πάει αμέσως να τη σκοτώσει, αλλά αυτός έπαιζε σκάκι με χρόνο λέει, και καθόμουν και τον περίμενα να τελειώσει. Έλα, όμως, που η κατσαρίδα δεν είχε την ίδια υπομονή και έφυγε... Αυτός κοίταξε λίγο, δεν τη βρήκε, τσαντίστηκε κιόλας που τον έκοψα απ' το σκάκι, κι έφυγε. Μετά που ξαναπήγα στο δωμάτιο, την ξαναείδα κάτω απ' τη συρταριέρα, κι ευτυχώς την πρόλαβε αυτή τη φορά και τη σκότωσε. Οπότε, την επομένη, απολύμανα τη συρταριέρα με οινόπνευμα, σφουγγάρισα με ντετόλ, κ.λπ. Μετά το βράδι πήγαμε σε ένα φιλικό ζευγάρι που μας έφτιαξαν μακαρονάδα, κι όταν γυρίσαμε κουτουλούσαμε. Σήμερα το πρωί πήγαμε εκκλησία, και μετά, αφού τάισα τον Αντρέα την κρέμα του, καθάρισα το γραφείο, που για το ξεσκόνισμα και μόνο θέλει πάνω από ώρα... Τώρα σε λίγο θα πάμε στη μάνα μου για φαγητό, είπε θα φτιάξει χοιρινό με πατάτες στη γάστρα. Χτες έδωσα για πρώτη φορά στον Αντρέα γιαούρτι. Του πήρα κανονικό άσπρο γιαούρτι. Είχα διαβάσει ότι το πιο ελαφρύ είναι το κατσικίσιο, αλλά δε βρήκα κι έτσι του πήρα αιγοπρόβειο. Έφαγε λίγο με το κουταλάκι και του άρεσε, και μετά που του έφτιαξα τη σούπα, δεν του έβαλα το πληγούρι μαζί, αλλά ξεχωριστά με λίγο γιαουρτάκι. Αυτός έτρωγε, έτρωγε, και τελικά σε κάποια φάση αναγούλιασε και έβγαλε και λίγο. Δε νομίζω, όμως, ότι το έπαθε επειδή δεν του άρεσε το γιαούρτι, αλλά ίσως λόγω της υφής του φαγητού. Όσες φορές έκανε εμετό φαγητό, ήταν γι' αυτόν τον λόγο. Αν δεν του είχε αρέσει, δε θα το έτρωγε ευθύς εξ' αρχής. Τώρα πότε λέτε να του δίνω το γιαούρτι; Το πρωί αντί για την κρέμα; Πώς να του το δίνω; Σκέφτηκα με φρούτο, αλλά είναι ξινό γιαούρτι, δεν είναι από αυτά τα επιδόρπια γιαούρτης, και δε νομίζω ότι πάει με φρούτο. Μήπως να του δίνω γιαούρτι και ψωμάκι; Ωχ, ξύπνησε. Θα σας σχολιάσω μετά.

Γεια σας! Χτες κουτουλούσα και δεν έγραψα. Μαρίνα, δεν μπορώ να μη φάω το βράδι. Είτε τοστ, είτε σαλάτα, είτε φαγητό, πάντα κάτι θέλω. Αν έχει μείνει φαγητό απ' το μεσημέρι και είναι κατάλληλο (π.χ. να μην είναι φασόλια ή κάτι πάρα πολύ βαρύ), θα φάω το φαγητό, αλλιώς κάτι πρόχειρο. Να μαγειρέψουμε άλλο φαγητό για βράδι ποτέ, εκτός κι αν κάνουμε καμιά σουπίτσα. Η πεθερά μου πάλι νομίζω μαγειρεύει, αλλά συνήθως αυτό που μαγειρεύει είναι τηγανιτά, τηγανιτά, τηγανιτά... Γράφω τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα... χμ... όχι, δεν το βρήκατε! Δεν ήπια τριαντάφυλλο!!! Μου τελείωσε, και το χειρότερο, ξέχασα να πάρωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω..............!!!!!!!!!!!! Έτσι, ήπια απλά ένα ποτήρι νερό... Δεκατιανό: Ένα μπισκοτάκι σκέτο, χωρίς γέμιση, κ.λπ. Μεσημεριανό: 6-7 μικρά ψαράκια ψητά (τα πάναρα με αλεύρι και βρώμη και τα έψησα στη λαμαρίνα του φούρνου) + πατατοσαλάτα + μερικές πράσινες ελιές. Απογευματινό: Καρπούζι με μια γωνίτσα χαλούμι. Βραδινό: Μια μακαρονάδα με τόνο και λίγο παγωτό με γλυκό κεράσι (ήμασταν καλεσμένοι). Το γλυκό κεράσι ήταν το χειροτεροτερότερο που έχω δοκιμάσει ποτέ μου. Κατ' αρχήν είχε αφήσει τα κουκούτσια μέσα (!!!) και δεν το είχε βράσει σωστά, με αποτέλεσμα να είναι ωμό. Δεν ήταν ώριμο κεράσι, ήταν σφιχτό, σαν άγουρο κάπως και η γεύση του ήταν σαν βερνίκι...

Γεια σας! Τι κάνετε κορίτσαροι; Πεσμένη η κίνηση στο καφενεδάκι μας, ελέω σαββατοκύριακου προφανώς! Καγκουράκι, πώς, πώς, έρχομαι να σου κάνω το σίδερο το συζητάς; Το καλύτερό μου! Διεύθυνση δώσε και σε πέντε λεπτά είμαι εκεί! Κι ο Αντρέας σήμερα το πρωί πολλή γκρίνια, αλλά πώς γίνεται να γκρινάζει μόνο όταν τον κρατά ο άντρας μου; Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι δεν κοιμήθηκα και πολύ... Χριστίνα, το είδα το σχόλιο, αλλά επειδή μου είχες γράψει εδώ ότι θα το διαβάσεις, νόμισα ότι ήταν για το πρώτο διήγημα. Καλέ, διαβάστε το και οι υπόλοιπες να μου πείτε καμιά γνώμη! Το πρόβλημα είναι ότι είναι πολύ μεγάλο για να δημοσιευτεί σε περιοδικό και πολύ μικρό για να εκδοθεί ως αυτόνομο βιβλιαράκι. Μακάρι να πάρουν τον άντρα σου στη δουλειά. Κοίτα, δες το από τη θετική πλευρά. Αν δεν βλέπεστε συχνά, τότε δε θα τσακώνεστε και συχνά! Τα μωράκια σας τα σκέφτομαι, δε σας ξεχνώ! Καρολινάκι, ξέχασα να σου πω για το χαλούμι! Έχω λίγο στο σπίτι. Παλιότερα δε μου άρεσε καθόλου, τώρα άρχισα να το τρώω. Όταν θα πεταχτώ στου Καγκουρακίου για το σίδερο, θα περάσω κι από σένα να σου το φέρω! Ωχ, ξύπνησε.

Γεια σας! Τώρα κάθισα... Απ' το πρωί τρέχω σήμερα. Το πρωί πήγα στο σχολείο γιατί είχαμε σεμινάριο. Πήγα μόνη μου, γιατί δεν κανονιζόμασταν με τους άλλους φιλολόγους, θα πήγαιναν ο καθένας μόνος του και νωρίτερα, έτσι είχα την οδήγηση, είχα και την αφόρητη πλήξη του σεμιναρίου. Μιλάμε, τα σεμινάρια αυτής της επιθεωρήτριας είναι τα ανιαρότερα από τη δημιουργία του θεσμού των σεμιναρίων. Τουλάχιστον απαλλαχτήκαμε από το απόγευμα. Το μεσημέρι ήρθα σπίτι, τάισα τον Αντρέα, παίξαμε, τον κοίμισα κι έπιασα το σίδερο. Σιδέρωνα, σιδέρωνα, ξύπνησε ο Αντρέας, εγώ σιδέρωνα, σιδέρωνα, σιδέρωνα. Μετά σκούπισα, μπανιαριστήκαμε και τον πήρα και πήγαμε στην εκκλησία. Πήγαμε με τα πόδια για βόλτα, δηλαδή εγώ περπατούσα, ο Αντρέας ήταν στο καρότσι του. Μετά την εκκλησία κάναμε κι άλλη βόλτα στη γειτονιά και μετά ήρθαμε, αφού έφαγε, παίξαμε, τον κοιμίζαμε εκατό ώρες και δεν κοιμόταν, (τελικά τον πήρε ο ύπνος στο πάρκο), τελείωσα με το υπόλοιπο σίδερο. Ευτυχώς έκανε ο άντρας μου το σφουγγάρισμα όταν λείπαμε, κι αύριο θέλω να καθαρίσω τα υπνοδωμάτια γιατί κολυμπούν στη σκόνη... Μαρίνα, μάλλον σου έτυχε γκρινιάρικο και δύσκολο μωρό! Είσαι σίγουρη ότι είναι δόντια; Μήπως είναι κάτι άλλο; Μήπως δεν είναι τίποτα κι απλώς γκρινιάζει; Βόλτα τον πηγαίνετε; Κι εγώ γι' αυτό δεν ήθελα να βρει ο άντρας μου δουλειά. Τις ελάχιστες φορές που έμεινα όλη τη μέρα μόνη μου με τον Αντρέα τα έφτυσα. Πού να ήμουν κάθε μέρα, και το απόγευμα σχολείο; Χριστίνα, πολύ χάρηκα που βρήκε δουλειά ο άντρας σου! Τελικά το διήγημα το διάβασες; Καρολινάκι, κι εμένα στις 26 μέρες μου ήρθε η περίοδος τις δύο τελευταίες φορές. Δηλαδή τρεις φορές μου ήρθε μετά τη γέννα, ε, την πρώτη ήρθε στο άσχετο και μετά τις δύο επόμενες στις 26 μέρες. Κατερίνα, πολύ γέλασα με το Δημήτρη και το περιεχόμενο της τσάντας του!!! Σήμερα στο σεμινάριο είδα ένα φίλο του άντρα μου από Ελλάδα που είναι διορισμένος Κύπρο. Η γυναίκα του είναι δασκάλα, διορισμένη στη Θεσσαλονίκη, και λέει στο σχολείο δεν έχουν καθαρίστριες, ενώ έκαναν μια ολόκληρη συνεδρίαση για το χαρτί υγείας, γιατί λέει, δεν έχουν και πρέπει να το χρησιμοποιούν με φειδώ... Αν θέλεις, τους λέω να πηγαίνεις να καθαρίζεις κι εκεί. :P :P :P :P Ρε κορίτσια, δε θέλω να πάω στην Πάτρα!!! Γιατί να θέλω να πάω να μείνω με τα πεθερικά μου, έστω και για μια βδομάδα; Κι όχι μόνο με τα πεθερικά. Θα γίνεται ένας χαμός στο σπίτι τους, θα πάει και ο άλλος γιός που είναι στη Μυτιλήνη με τη γυναίκα και το παιδί του, είναι και το παιδί του από τον πρώτο γάμο που όλο και τριγυρίζει στο σπίτι, είναι και ο μικρός γιός που μένει μεν στη γιαγιά, αλλά θα πηγαίνει και στο σπίτι, είναι και η γιαγιά, χαμός σας λέω! Πού να πάμε ο Αντρέας κι εγώ; Αφήστε που δε θέλω να σπαταλώ έτσι την άδεια ασθενείας. Δεν ξέρω τι μπορεί να συμβεί μέσα στη χρονιά, και θέλω να έχω την άδεια όποτε τη χρειαστώ πραγματικά. Αφήστε που είναι και ανεύθυνο να σηκωθώ να φύγω μια μέρα μετά που έρχονται οι μαθητές. Ανθή, ζήτησα από μια κοπέλα από το ποστ με τις φθινοπωρινές μανούλες ένα άρθρο που μας είχε παραθέσει και παλιά για τον ύπνο του μωρού, μήπως και σε βοηθήσει, αλλά έτσι όπως το είδα, είναι λίγο άσχετο με την περίπτωσή σου. Τι γίνεται με τη φραουλίτσα; Σας φιλώ όλες!

Γεια σας! Γράφω για αρχή τα σημερινά μου και μετά θα σχολιάσω: Πρωινό: Δύο φρυγανιές από άρτο με μαρμελάδα φράουλα και ένα- ναι, ναι, ρουτίνα κατάντησε πια...- τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Δύο μικρά τετραγωνάκια νηστίσιμη πίτσα. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα. Απογευματινό: Μια σειρά σοκολάτα υγείας. Βραδινό: Ένα πιάτο μακαρόνια με σάλτσα. Καρπούζι. Ελίνα, καλέ, εσύ τρως σαν κι εμένα!! Μαρίνα, μια χαρά σε βλέπω. Οι λουκουμάδες που έφαγα ήταν κυπριακοί, δηλαδή τηγανιτοί και μετά βουτηγμένοι σε σιρόπι, όχι με μέλι και καρύδια. Τόνια, καλό το αγγούρι;

Σας έβαλα και το άλλο διήγημα. Έσβησα κάποια που μου φάνηκαν περιττά. Παραμένει, όμως, αρκετά μεγάλο. Διαβάστε το, αν βρείτε χρόνο και πείτε μου εντυπώσεις.

Χριστίνα, συγγνώμη, γράφεις αυτό το μενού μετά από το δικό μου, και λες ότι τα πήγες χάλια;;;;;; Α, καλέ, είχε ρωτήσει η Τόνια τι είναι η πισία. Δεν είναι αυτή η ποντιακή πίτα;

Αναστασία, μήπως κλείνεσαι πολύ μέσα στο σπίτι και σπάνε τα νεύρα σου; Αν είσαι όλη μέρα στο σπίτι με το μωρό, λογικό είναι να νιώθεις έτσι. Αφού είναι και δύσκολο μωρό, κάποια στιγμή νιώθεις ότι δεν αντέχεις άλλο. Δώρα, όλα τέλεια με την αυχενική!

Τόνια, δεν υπάρχεις!!! Ελίνα θέλεις ν' αγιάσεις και δε σ' αφήνουν... Εγώ αν σας γράψω τι έφαγα σήμερα, θα με πάρετε στο κυνήγι. Άντε, τα γράφω ούτως ή άλλως! Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και- πάμε όλες μαζί... με το ένα... με το δύο... με το τρία...- ΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΟΟΟΟΟ!!!! Δεκατιανό: Ένα παγωτό χωνάκι με δύο μπάλες. Μεσημεριανό: Δύο μπιφτέκια σπιτικά τηγανιτά σε ελαιόλαδο (τουλάχιστον!) και λουβί με λάχανα και μια φέτα ψωμί. Απογευματινό: ΛΟΥΚΟΥΜΑΔΕΣ!!!! ΠΟΛΛΟΙ ΛΟΥΚΟΥΜΑΔΕΣ!!!!!!!!!!!!!! (δε φταίω εγώ, είχε πανηγύρι το χωριό που είναι το σχολείο, και μια συνάδελφος που είναι από εκεί, μας τους κουβάλησε σε κουτιά. Κουτιά, όχι δίσκους... Χαμός γινόταν!). Βραδινό: Δύο κομμάτια-ουπς!-πίτσα! Βρίστε με!!!

Γεια σας! Εγώ σήμερα έτρεχα όλη μέρα. Σας διάβαζα, αλλά δεν μπόρεσα να γράψω. Το πρωί πήρα τον Αντρίκο και τον άφησα στο μαγαζί των γονιών μου, έτσι για να κάνει βόλτα, κι εγώ πήγα τράπεζα, και μετά με τη μάνα μου στο μαγαζί με τις κουρτίνες και τις έκλεισα. Μετά παλεύαμε να κλείσουμε εισιτήριο για τον άντρα μου μέσω ίντερνετ, κι όλο κάποιο λάθος κάναμε και έπρεπε να ξαναρχίσουμε να συμπληρώνουμε τη φόρμα απ' την αρχή. Σας είπα ότι θα πάει Πάτρα; Δε σας είπα. Θα πάει 18-24 του μήνα. Να δούμε πώς θα αντέξω μόνη μου με τον Αντρέα σε συνδυασμό με το σχολείο. Ευτυχώς θα είναι κι ο αδελφός μου εδώ, και θα έρχεται να κοιμάται κανένα βράδι. Μετά μέχρι να φάμε πέρασε η ώρα, με το τρέξιμο να κάνω ένα μπάνιο, κάναμε μπάνιο το μωρό, τον θήλασα κι έφυγα με την ψυχή στο στόμα για το σχολείο. Πάλι δεν ήπιε το γάλα του ο κυριούλης και πετάχτηκε τόσο γάλα... Τώρα δεν ξαναβγάζω, αλλά λογικά όταν έρθουν οι μαθητές και θα επιστρέφω στις δέκα-δέκα και είκοσι, θα θέλει νωρίτερα να πίνει γάλα. Θα δείξει... Από την άλλη, φοβάμαι να φεύγω τόσες ώρες απ' το σπίτι και να μην αφήνω γάλα. Εν τω μεταξύ, εκεί στο χωριό που είναι το σχολείο είχε πανηγύρι, και μια συνάδελφος που είναι από εκεί έφερε διάφορα εδέσματα. Μιλάμε για τρία κουτιά, όχι δίσκους, κουτιά, λουκουμάδες, βάζα με ξηρούς καρπούς, ένα δισκάκι σουτζούκο, και κάτι άλλα ψιλά. Έφαγα τόσους πολλούς λουκουμάδες που πόνεσε η κοιλιά μου! Ανθή, τέλεια περάσατε! Μπράβο που βγήκες και θήλασες και σε δημόσιο χώρο! Βρε, αυτά που σου λέει η πεθερά, τα έλεγε και σ' εμένα η μάνα μου. "Μήπως είναι αραιό το γάλα σου και δε χορταίνει το μωρό και γι' αυτό κλαίει; Να πεις στο γιατρό να το ζυγίσει (λες και κατά παραγγελία ζυγίζουν τα νεογέννητα οι παιδίατροι) για να δούμε αν τον φτάνει το γάλα σου". Και είχα και τον άντρα μου να μου λέει να δώσουμε ξένο για να κοιμηθούμε, λες και αν έδινα ξένο θα κοιμόταν! Από το ένα μπαίνανε, από το άλλο βγαίνανε. Ούτε που έδινα σημασία, και τελικά δικαιώθηκα. Πόσο ζηλεύω που συναντηθήκατε! Καλέ, πες στην Κάλη να μπαίνει, τι θα πει δε θέλει να μας φορτώνει με τα δικά της; Καρολινάκι, συμφωνώ μ' αυτό που λες για τα μεγαλύτερα αδελφάκια. Πιστεύω ότι, αν πάρουμε πολύ αυστηρά τα μεγαλύτερα παιδιά που ζηλεύουν, θα χειροτερέψουμε τα πράγματα, γιατί θα βλέπουν ότι το μωρό όλο κλαίει και δεν αφήνει κανένα να κοιμηθεί και οι γονείς δεν το τιμωρούν, ενώ αυτά τα τιμωρούν αν κάνουν μια μικρή αταξία, ότι το μωρό τραβά όλη την προσοχή κι αυτοί είναι αδικημένοι, κ.λπ. Κι ο Αντρέας ιδρώνει, αλλά με το κλιματιστικό σπάνια. Εμάς έχει δροσίσει, αλλά το βράδι που κλείνουμε τα παράθυρα κάνει ζέστη στο σπίτι. Τώρα που κοιμήθηκε δεν του έχει βάλει ο άντρας μου κλιματιστικό, και μου φαίνεται αρκετά ιδρωμένος. Εμείς στο σχολείο έχουμε έναν υπολογιστή στο σύλλογο, εκτός αν πάμε στην αίθουσα υπολογιστών, αλλά η οθόνη βλέπει προς τα εκεί που καθόμαστε, πράγμα που σημαίνει ότι ό,τι βλέπουμε, το βλέπουν και οι υπόλοιποι. Εγώ μπαίνω στο μάμμυλαντ και διαβάζω, αλλά δε γράφω, γιατί δε θέλω να κάθομαι πολλή ώρα. Στο facebook δεν τολμώ να μπω. Κατερίνα, ντόνατς φούρνου ε; Δεν τρελαίνομαι γενικώς για ντόνατς. Προτιμώ τους λουκουμάδες! Καλά, από τώρα αρχίσατε με τις ιώσεις; Μακριά από μαααααααααααας!!!!!!!! Μαρία, όπως λέει και η Χριστίνα, οι άνθρωποι κάνουν το μάθημα, όχι τα κτίρια! Χριστίνα, σκέφτηκα λίγο για τον διαγωνισμό που μας είπες, αλλά δε μου έρχεται κάτι. Μάλλον θα πρέπει να σκεφτείς κάποιο στόρι με βάση κάποια ομάδα από αυτές τις λέξεις, και τις υπόλοιπες να τις χρησιμοποιήσεις ως δευτερεύουσες. Δεν είναι ανάγκη όλες να παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στην ιστορία. Εγώ γι' αυτό δε θα ήθελα να συμμετάσχω σε τέτοιο διαγωνισμό, γιατί είναι πολύ περιοριστικός. Σίγουρα έχω ξεχάσει να σχολιάσω πολλά, γιατί γράψατε και πολλά! Σας φιλώ όλες προς το παρόν!

Γεια σας, δε σχολιάζω τίποτα γιατί κρατάω Αντρέα! Κατερίνα, το έβαλα στην ομάδα μας. Άνοιξα συζήτηση με θέμα "Διήγημα για λίγες".

Αααααα, Βάσω, τότε δικαιολογημένα πήρες τόσα κιλά. Το σημαντικό είναι να αισθανόμαστε εμείς καλά!

Καλημέρα! Ρε συ Μύριαμ, ξεκουράσου και λίγο! Εγώ που δεν είμαι έγκυος και δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω τόσα! Με γεια τα δώρα, καλοφόρετα! Γιωταμαρία, σου έγραψα και στο άλλο ποστ για τον άντρα σου. Πώς το έπαθε; Ευχαριστώ πολύ για το άρθρο, αλλά τελικά έτσι όπως το βλέπω δε νομίζω ότι θα τη βοηθήσει την κοπέλα, γιατί δεν τα κάνει όλα αυτά. Βάσω, μεγάλες αυξομειώσεις στο βάρος! Τι ύψος έχεις; Εγώ δίαιτα από διαιτολόγο δε θα μπορούσα ποτέ μου να ακολουθήσω. Αυτό το "δέκα ρόγες σταφύλι" ή "100 γρ. κοτόπουλο" δεν το μπορώ, δεν το μπορώ! Ευτυχώς μετά τη γέννα και ίσως λόγω θηλασμού, χάνω πάρα πολύ εύκολα. Όταν έμεινα έγκυος ήμουν 56-57, έφτασα 70 και τώρα είμαι 54! Λοιπόν, κλείνω γιατί έχουμε διάφορες εξωτερικές δουλειές, και θα τα πούμε μετά! Σας φιλώ όλες!

Γεια σας! Χτες βράδι κουτουλούσα και δεν μπορούσα να γράψω. Γιωταμαρία, πολύ στεναχωρέθηκα για τον άντρα σου. Πώς το έπαθε βρε; Ελίνα, φάε κάτι παιδί μου, νηστική έμεινες. Χριστίνα και Μαρίνα, μια χαρά σας βλέπω! Μαρίνα, εγώ ζυγίστηκα σήμερα και είμαι 54. Τόνια, χαχα, εγώ μόνο τριαντάφυλλο; Ας γελάσω!!! Λογικά δεν μπορείς να βρεις τριαντάφυλλο στην Ελλάδα, εγώ πάντως δέκα χρόνια δεν είχα δει πουθενά. Γράφω τι έφαγα χτες: Πρωινό: Δύο φρυγανιές από άρτο με σπιτική μαρμελάδα βερύκοκο και ένα ΤΡΙΑΝΤΑΑΑΑΑΦΥΛΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Δεκατιανό: Πολύ λίγο κουάκερ (με νερό) με μπανάνα (ήταν το δεκατιανό του Αντρέα και άφησε λίγο). Μεσημεριανό: Ένα πιάτο λουβί με λάχανα (=φασόλια μαυρομάτικα με σέσκουλα) βραστά με κρεμμύδι, μαϊντανό και λαδολέμονο + πράσινες ελιές + δύο φέτες ψωμί. Απογευματινό: Ένα αχλάδι. Βραδινό: Ντοματοσαλάτα με δύο φέτες ψωμί. Αυτάααααααα!!!!!!!!!!!!

Άντε, ευτυχώς ξύπνησε στις δέκα και τέταρτο και θήλασε!

Γεια σας κοριτσάκια! Πεσμένη η κίνηση σήμερα. Εγώ νυστάαααζωωωω!!!! Ξύπνησα απ' τις εφτάμιση σήμερα και δεν ξεκουράστηκα καθόλου. Στο σχολείο έκανα και επιτήρηση στις εξετάσεις, πράγμα πάρα πολύ βαρετό, γιατί δεν μπορώ να διαβάσω ή να κάνω κάτι άλλο, μόνο να κοιτάω τους μαθητές που γράφουν. Ευτυχώς τα αστέρια μας δεν έγραψαν για περισσότερα από σαρανταπέντε λεπτά, αλλά μέχρι να περάσουν αυτά τα τρία τέταρτα... παραλίγο να κοιμηθώ στην τάξη... Ρε κορίτσια, μέχρι τον Ιούνιο που πήγαινα σχολείο, άφηνα γάλα και το έπινε ο Αντρέας πριν κοιμηθεί. Τώρα κοιμάται χωρίς να πίνει γάλα. Την πρώτη μέρα, προχτές δηλαδή, κοιμήθηκε κατά τις εννιά και ξύπνησε πεντέμιση για να πιεί γάλα. Εγώ, όμως, πριν κοιμηθώ έβγαλα γάλα με το θήλαστρο. Χτες τον θήλασα όταν ήρθα, οπότε πάλι δε χρειάστηκε να πιεί το γάλα που άφησα. Σήμερα κοιμήθηκε πάλι κατά τις εννιά. Το θέμα είναι το εξής: αν ξυπνήσει πάλι στις πεντέμιση, θα αφήσω το στήθος χωρίς να θηλάσω/αντλήσω; Γιατί η τελευταία φορά που τον θήλασα ήταν κατά τις τρεις παρά το μεσημέρι. Είναι πάρα πολλές οι ώρες. Μπορώ, βεβαίως, να αντλήσω, αλλά αξίζει τον κόπο, αφού το πιθανότερο είναι να μην πιεί ποτέ το γάλα; Μπορώ να το καταψύξω, αλλά και πάλι πιστεύω ότι απλά θα περάσουν οι έξι μήνες και θα το πετάξω... Με προβληματίζει αυτό. Είναι πολλές οι ώρες για να μείνει το στήθος έτσι...

"Κορμουδάκο"!!!!!!!!!!!!

Πετάει η ομάδα βλέπω! Η Γιωταμαρία πού χάθηκε;

Γεια σας! Βάσω, ένα κομμάτι έμεινε απ' τα λαζάνια, άμα θες να στο στείλω! Κι ο Αντρέας σαν την Ιωάννα και τη Χρυσή, όλο σκανταλιές και ακροβατικά! Δώρα, κι εγώ δεν τολμώ να τον αφήσω απ' τα μάτια μου. Σήμερα τον είχα δίπλα μου στο πάτωμα, κι εγώ καθόμουν στην πολυθρόνα μου και κάτι κοιτούσα στον υπολογιστή. Αυτός προσπαθούσε να πιαστεί από το τραπεζάκι και να σηκωθεί, κι ευτυχώς είχα βάλει το χέρι μου στη γωνία του τραπεζιού, γιατί φοβόμουν μήπως χτυπήσει, και όντως χτύπησε! Έδωσε μια κουτουλιά. Αν δεν είχα το χέρι μου θα έβγαζε κανένα μάτι! Όσο για το φαγητό, ο Αντρέας προς το παρόν τρώει τις σουπούλες του. Μια φορά του έλιωσα τα λαχανικά με πιρούνι, αλλά τα έκανε εμετό και δεν ξαναδοκίμασα. Κάνει να δώσεις μπάμιες στο μωρό; Μήπως επειδή έχουν τα σποράκια είναι επικίνδυνες για αλλεργίες; Αλλά αφού δεν έπαθε τίποτα, δε νομίζω να υπάρχει πρόβλημα! Μύριαμ, μπάμιες ε; Τι πάθατε όλες με τις μπάμιες; Δεν τρελαίνομαι και δεν έχω φτιάξει ποτέ, γιατί ο άντρας μου δεν τις τρώει με τίποτα. Εγώ θα τις φάω αν δεν υπάρχει κάτι άλλο.

Γεια σας! Σας διαβάζω όλο το πρωί, αλλά να γράψω δεν μπορούσα, αφού έχω τον Αντρέα και είμαι μόνη μου. Ο άντρας μου πήγε Λευκωσία για το μάθημα. Ήρθε και η μάνα μου και τον κράτησε για κανένα δίωρο, αλλά και τότε έκανα λίγες δουλίτσες, μαγείρεψα, και ξεκουράστηκα κυρίως! Τώρα επιτέλους κοιμήθηκε! Δηλαδή και το πρωί κατά τις δέκα αυτό είπα, αλλά σε ένα τέταρτο ήταν στο πόδι ο κυριούλης! Κορίνα και Μαρίνα, εσάς είναι τεράστια τα παιδιά σας! Ο Αντρέας θα μοιάζει μικροσκοπικός κοντά τους, και είναι αρκετά μεγαλύτερος. Από ύψος πρέπει να είναι 70 και κάτι, αλλά από κιλά νομίζω είναι εφτά. Είναι αδύνατος, αλλά δε με χαλάει καθόλου! Αφού τρώει κανονικά, δεν τον φοβάμαι. Κορίνα, πολύ γέλασα με την περιπέτειά σας! Κι εμένα το κάνει αυτό με την πάνα, αλλά ευτυχώς δεν έτυχε να έχει και περιεχόμενο μέσα η πάνα. Μαρίνα, για τον αποκλειστικό θηλασμό που ρώτησες, αυτό με το γάλα που δεν έχει κατέβει είναι μύθος. Κι εγώ την πάτησα, όμως, και τις τρεις πρώτες μέρες έφαγε και ξένο γάλα. Αλλά ήμουν τόσο χάλια από την καισαρική, και ψυχολογικά και σωματικά, που δε με ένοιαζε και δεν είχα το κουράγιο να κάνω θέμα. Αλλά δε χρειάζεται ξένο. Δηλαδή παλιότερα που δεν υπήρχε το ξένο γάλα, τι έκαναν τα μωρά; Έμεναν νηστικά τρεις μέρες; Καγκουράκι, η κοπελίτσα αυτή είναι 21 ετών και ήρθε στο σχολείο όταν ήταν 19. Μπορεί να πάει σε ειδικό σχολείο, και μάλιστα έχει ένα στην περιοχή, αλλά η μάνα της επέμενε να τη φέρει στο εσπερινό, και μάλιστα πήγε κατευθείαν στο υπουργείο και την έγραψε στο σχολείο μας, κι εμείς είτε θέλαμε, είτε όχι, οφείλαμε να τη δεχτούμε. Έχει ακόμα μια αδελφή, μικρότερη, η οποία έχει πολύ σοβαρότερο πρόβλημα και πηγαίνει στο ειδικό σχολείο, και πιστεύω ότι η μάνα της δε θέλει να παραδεχτεί ότι και τα δύο παιδιά της έχουν κάποιο νοητικό πρόβλημα, έτσι προσπαθεί να πιστέψει και η ίδια ότι τουλάχιστον η μεγάλη κόρη είναι καλά. Για την περίοδο που λες, απ' όσο ξέρω είναι σπάνιο όταν θηλάζεις, αλλά μια φίλη μου που θήλαζε αποκλειστικά, είχε περίοδο με το που σαράντιζε... Μήπως, όμως, είναι λόχεια ακόμα; Γιατί κι εμένα μου συνέχιζε και είχα λίγο αιματάκι που και που. Τι έκανες τελικά με τα κολοκυθάκια; Ωχ καλέ, δε σας έγραψα για τα χτεσινά μου λαζάνια, θα σου έδινα ιδέα! Έκανα λαζάνια στο φούρνο με λαχανικά, δηλαδή κυρίως κολοκυθάκια. Έβαλα και πιπεριές, κρεμμύδι, σκόρδο, ντομάτα σε κύβους, πελτέ, και στο τέλος φρέσκο βασιλικό. Τα έβαλα σε στρώσεις και μετά μπεσαμέλ! Σήμερα εμείς φάγαμε λουβί με λάχανα, δηλαδή φασόλια μαυρομάτικα με σέσκουλα βραστά. Τι "φάγαμε", έφαγα, αφού ο άντρας μου δεν έχει έρθει ακόμα.

Ελίνα, δεν υπάρχει το βραδινό σου!!!!! Ο μισός καφές του πρωινού μου άρεσε! Γράφω τα σημερινά μου: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα - ω, ναι!- τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Δύο κομμάτια λαζάνια στο φούρνο με λαχανικά και μπεσαμέλ (ήταν όνειρο!) + ένα μπισκότο ορέο (τα αγόρασε ο άντρας μου και έφαγα ένα έτσι για τη λιγούρα, αλλά είναι πολύ χάλια αυτά τα μπισκότα). Απογευματινό: Ένα ροδάκινο (πήγα με προμήθειες σήμερα στο σχολείο!) + ένα μπισκότο πτι-μπερ (ήρθαν και άλλοι με προμήθειες!). Βραδινό: Ένα κομμάτι λαζάνια. ΕΝΑ ΓΑΛΑ ΜΕ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ!!!!!