Θέλω να γίνω μαμά

Γεια σας! Ήρθαν οι μαθητές στο σχολείο σήμερα, και γινόταν ένας πανικός! Μπήκα και στις τρεις τάξεις που θα κάνω, πρόσεξα κάποιους καινούριους μαθητές που φαίνεται ότι θα δημιουργήσουν κάποιο πρόβλημα, αλλά κατά τα άλλα, εντάξει μου φάνηκαν όλοι. Σε μία τάξη είναι δυο κοπέλες, η μία ήταν και πέρσι, χωρισμένες με παιδιά. Η μία είναι Ρουμάνα, πέρσι το Πάσχα πήρε το παιδί και πήγε στη μάνα της στην Ιταλία και εγκατέλειψε τον σύντροφό της. Μετά πήγε Ρουμανία, τέλος πάντων, αυτός την κυνηγούσε, και τελικά αυτός την πήγε στα δικαστήρια και της πήρε το παιδί, και τώρα αυτή μένει μόνη της και βλέπει το παιδί σαββατοκύριακα μόνο. Έχει κάνει έφεση, και ελπίζει να πάρει πίσω το παιδί. Η άλλη έχει τρεις αδελφές, τις εγκατέλειψε ο πατέρας της όταν ήταν 13 χρονών, την έβγαλε η μάνα της απ' το σχολείο και την έστειλε για δουλειά, από δύο ετών έχει προβλήματα υγείας και έκανε καμιά εικοσαριά χειρουργεία (μεταξύ άλλων έκανε αφαίρεση μήτρας και είναι μόνο 26 ετών), χώρισε, ο άντρας της πάτησε πάνω στα χειρουργεία που έκανε, ότι δε θα μπορούσε να φροντίζει τα παιδιά, και της τα πήρε, κι εδώ και δύο χρόνια αυτή μένει με συγκάτοικο και βλέπει τα παιδιά μόνο Παρασκευοσαββατοκύριακα. Και μετά λέμε εμείς ότι έχουμε προβλήματα... Αυτά για να καταλάβετε πώς είναι το σχολείο μου... Ο Αντρέας τελικά δεν έκανε άλλα βηματάκια σήμερα, αλλά όλο και αλωνίζει το σπίτι! Πλέον δεν τολμάμε να αφήσουμε τίποτα στα τραπεζάκια, έρχεται και τα πειράζει όλα! Πάντως, εμένα δεν είχε καθόλου γκρίνια σήμερα, το αντίθετο θα έλεγα!

Γεια σας! Κι εμένα με πονάει η κοιλιά μου, ίσως απ' τα πολλά πράγματα που έφαγα. Ακούστε τι έφαγα χτες: Πρωινό: Μισό κουλούρι, ένα αβγό βραστό, λίγο κασέρι, ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Ένα λιβανέζικο μπακλαβαδάκι-μπουκιά. Μεσημεριανό: Μια μικρή μερίδα κοτόπουλο με πατάτες, μανιτάρια, κρεμμύδια, καρότα στη γάστρα + λίγο γιαούρτι. Απογευματινό: Σαρλότ... Βραδινό: Διάφορα από μπουφέ (2 μικρές πατάτες κρασάτες, ένα κομμάτι ομελέτα με κολοκυθάκια, ένα μικρό κομματάκι πατάτα τηγανιτοψητή, 4 κεφτέδες, μια μικροσκοπική πιπεριά γεμιστή). Δυστυχώς, ενώ το βράδι ήθελα να φάω κανένα καλαμπόκι ή κανένα τοστ, επέμεναν ο άντρας μου και η κουμπάρα μου να πάμε σε ένα εστιατόριο που έχει μπουφέ, και αναγκάστηκα να φάω κι εγώ κάτι. Σε σχέση με αυτά που είχε, όσα έφαγα ήταν λίγα!!! Ουφ, με κατέστρεψαν... Χριστίνα, τέλειο το μενού σου! Πήγες τελικά σε διαιτολόγο; Τόνια, κι εσύ μια χαρά! Χάνεις βλέπω, μπράβο! Μαρίνα, περαστικά σου καλέ. Εμάς δεν κάνει κρύο, μόνο λίγο δροσούλα κι αυτό όχι όλες τις ώρες.

Καλημέρα κορίτσια! Τι μου κάνετε; Σήμερα ο Αντρέας έκανε τα πρώτα του βηματάκια!!!!! Δηλαδή εγώ δεν ήμουν εκεί, ο άντρας μου τον είδε. Λέει πήγε μόνος του από το έπιπλο της τηλεόρασης μέχρι την μπαλκονόπορτα, ένα δικό μου βήμα περίπου, χωρίς να κρατάει πουθενά! Φαινόταν αυτές τις μέρες ότι ήταν έτοιμος, είχε μπει τελείως στο νόημα και έκανε πειράματα με την ισορροπία του! Καγκουράκι, ελπίζω να τα εξολοθρεύσατε τα απαίσια μαυράκια! Είδες, ό,τι θέλουν μας κάνουν. Αυτό με τον ύπνο πολύ ζόρι πάντως, να σε θέλει δίπλα της... Συμφωνώ κι εγώ για την πιπίλα και τα μωρά που θηλάζουν, πιστεύω ότι είναι μύθος ότι παθαίνουν σύγχυση θηλών. Ο Αντρέας πάντως δεν έπαθε, ούτε και συνήθισε στο μπουκάλι που ήπιε τρεις μέρες ξένο στο μαιευτήριο. Κατερίνα, μ' αρέσει που έχουν και προτιμήσεις τα μικρά σας στη μεταφορά!!! Ελπίζω να το λύσατε το πρόβλημα. Λες να γίνουμε σκύλλες πεθερές; Το γάλα μπορείς να το αντικαταστήσεις με γιαούρτι. Αν τρώει γιαούρτι, τότε παίρνει το ασβέστιο που χρειάζεται και δεν είναι ανάγκη να πίνει και γάλα. Το κοτόπουλο αυτό είναι πάρα πολύ ωραίο και ζουμερό, και έχει λίγο ιδιαίτερη γεύση. Το κάνω χρόνια και ποτέ δε με έχει απογοητεύσει. Πάντα με βγάζει ασπροπρόσωπη. Σας αφήνω μήπως κάνω λίγο σίδερο, γιατί μαζεύονται...

Καλημέρα! Τι κάνετε κορίτσια; Σήμερα το πρωί ο Αντρέας έκανε τα πρώτα του βήματα!!! Δηλαδή έτσι λέει ο άντρας μου, γιατί εγώ δεν ήμουν εκεί... Λέει πήγε μόνος του από το έπιπλο της τηλεόρασης μέχρι την μπαλκονόπορτα, δηλαδή ένα δικό μου βήμα περίπου! Μου φαίνεται ότι πολύ σύντομα θα είμαστε τρεχάτε ποδαράκια μου!!!!!!!!! Βάσω, όταν κοιμάται εκτός σπιτιού εμείς τον βάζουμε στο καρότσι. Σε κρεβάτι μόνο του, έστω και με μαξιλάρια δεν τον έχω βάλει ποτέ μου. Μόνο η μάνα μου μερικές φορές όταν ήταν πιο μικρός, τον έχει βάλει στον καναπέ, περιτριγυρισμένο με μαξιλάρια και καθόταν όλη την ώρα από πάνω του. Δεν είναι να τα αφήνεις δευτερόλεπτο! Σας φιλώ όλες!

Ο Αντρέας γενικώς είναι μωρό που του αρέσει να παίρνει μόνο του τις αποφάσεις!!! Για τις γυναίκες, όμως, δε θα χρειάζεται να πάρει καμιά απόφαση. Θα τις παίρνω όλες εγώ. :P :P :P :P :P :P :P :P

Κι εμένα όλοι μου έλεγαν ότι έτσι και μάθει την πιπίλα δε θα την αποχωρίζεται μετά, αλλά εφτά μηνών αποφάσισε ότι μπορεί να κάνει και χωρίς αυτήν και όποτε του τη δίναμε την έφτυνε μετά βδελυγμίας!

Αναστασία, θα τον λιώσεις τον κρόκο, βάλε λίγο λαδάκι, λίγο τυράκι αν το τρώει, δεν ξέρω τι άλλο, θα σου πουν όσες έχουν δώσει αβγό. Αγγελική, ο Αντρέας μόνο όταν θέλει να θηλάσει με προτιμά, αλλιώς χέστηκε! Όταν είπα ότι τρώει φρουτόκρεμα, εννοώ φρέσκα φρούτα λιωμένα, γιατί ακόμα τα κομμάτια δεν τα θέλει.

Ανθή, ο Αντρέας ακόμα, όταν τον κοιμίζω εγώ, θέλει στήθος. Οκ, δε χρειάζεται να κοιμηθώ κι εγώ πια! Όταν τον κοιμίζει κάποιος άλλος, ο άντρας μου ή η μάνα μου, κοιμάται με κούνημα. Εγώ, όμως, αν δοκιμάσω να τον κουνήσω κλαίει, γιατί ξέρει ότι μπορεί να θηλάσει. Τους λίγους μήνες που πήρε πιπίλα, τον έβαζε ο άντρας μου στο κρεβατάκι του με την πιπίλα και αποκοιμιόταν μόνος του... Φυσικά τότε δεν μπορούσε να σηκώνεται, οπότε ήταν πιο εύκολα τα πράγματα. Τώρα μόλις τον βάλουμε στο κρεβάτι, σε δευτερόλεπτα βρίσκεται όρθιος! Καλά της είπες της μάνας σου, χαχα!

Γεια σας! Τι κάνετε; Χτες είχαμε τραπέζι, οπότε καταλαβαίνετε... Γράφω στο περίπου τι έφαγα: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Έγλειψα λίγο το μπολ απ' το γλυκό που έφτιαξα + ένα τέταρτο από σαβουαγιάρ. Μεσημεριανό: Μια κυπριακή πίτα με γύρο, σαλάτα και πατάτες (δεν προλάβαινα να μαγειρέψω και για μεσημέρι). Απογευματινό: Τίποτα, τσίμπησα μερικά κεφτεδάκια! Βραδινό: Ένα κομμάτι λαζάνια με λαχανικά, λίγο κοτόπουλο ψητό, μερικά κεφτεδάκια, χωριάτικη, λίγη φέτα ψητή και λίγο χαλούμι ψητό + ένα ποτήρι σπράιτ. Επιδόρπιο: Σαρλότ με κρέμα μασκαρπόνε και ροδάκινα. Όπως καταλαβαίνετε, ήταν μια καταστροφική μέρα!!!

Γεια σας κοριτσάκια! Χτες είχα τραπέζι και γινόταν λίγο πανικός. Νάσια, κούκλα η Χρυσούλα στη βάφτιση! Αναστασία, εμάς αβγό μας είπε όχι ακόμα, αλλά απ' όσο ξέρω τώρα οι παιδίατροι λένε βραστό και όχι μελάτο. Χρυσάνθη, εγώ δεκατιανό δίνω κάποια κρέμα (βρήκα κάτι βιολογικές της Holle χωρίς ζάχαρη και γάλα) ή κουάκερ με φρούτο ή (εδώ και μία εβδομάδα) γιαούρτι με κουάκερ. Σήμερα, π.χ. που ήμασταν στην κουμπάρα μου, έφαγε μια μπανάνα λιωμένη με το πιρούνι. Φρουτόκρεμα κανονική, χωρίς κάτι άλλο μέσα, τρώει το απόγευμα.

Να 'μαι πάλι! Μαρίνα, κουράγιο, κι εσύ δύσκολη βδομάδα θα περάσεις... Εμένα είπε θα μείνει κανένα βράδι εδώ ο αδελφός μου, να δούμε πώς θα τα βγάλουμε πέρα. Όχι τίποτε άλλο, αλλά έχω και το σχολείο, κι άμα ξυπνάω απ' τις έξι, και μετά δέκα και είκοσι επιστρέφω απ' το σχολείο, άντε να δούμε πώς θα αντέξω... Κατερίνα, εμάς εδώ απλά δρόσισε. Μακρυμάνικα και κουβέρτες θα κάνουμε πολύ καιρό να δούμε! Τι έγινε με τη μεταφορά των παιδιών; Ανθή, χαίρομαι που σου άρεσε το διήγημά μου, αλλά άμα είναι να σου τύχει, σου τυχαίνει και στο φροντιστήριο, δεν υπάρχει θέμα! Τώρα είμαι σίγουρη ότι τα μισά τα ξέχασα, αλλά τέλος πάντων, πρέπει να ετοιμαστούμε κιόλας για να φύγουμε...

Χριστίνα, πολύ στεναχωρέθηκα μ' αυτά που μας έγραψες... Γιατί έτσι χάλια; Το μικρό δεν έχεις κανένα να σου τον κρατά; Με τον άντρα σου δε βρήκατε ακόμα κανάλι επικοινωνίας; Μη νομίζεις, κι εμείς ακόμα το ψάχνουμε. Ελπίζω την επόμενη φορά που θα μας γράψεις να έχεις καλύτερα νέα. Ανθή, αυτό που γράφεις εσύ σήμερα, στο έγραψα εγώ χτες. Δε νομίζω ότι τρώει, μάλλον πιπιλίζει. Όπως σου είπε και η Κατερίνα, θα συνηθίσει στην απουσία σου. Συμφωνώ με τη Μαρίνα, για δοκίμασε να δώσεις πιπίλα. Ο Αντρέας ξέρεις πώς κοιμόταν στην αρχή; Όχι μόνο με στήθος, αλλά έπρεπε να με πάρει κι εμένα ο ύπνος, να χαλαρώσω, να χαλαρώσει κι αυτός, και τότε κοιμόταν και δεν ξυπνούσε όταν τον έβαζα στο πορτ μπεμπέ. Και τώρα όταν τον έχω εγώ πάλι στήθος θέλει, έτσι και δοκιμάσω να τον κουνήσω κλαίει. Όταν λείπω, όμως, κοιμάται και με κούνημα! Καγκουράκι, όπως είπε και η Ανθή, μόνο που σε διάβασα κουράστηκα... Πω πω, χαρά στο κουράγιο σας, αλλά τι άλλο να κάνατε; Ελπίζω να τα ξεφορτωθήκατε τα μαυράκια. Πω πω, ποιος το περίμενε ότι θα γινόταν τέτοιο πράγμα από μια αφηρημάδα... Κλείνω, και ξαναμπαίνω.

Γεια σας κοριτσάκια! Χτες βράδι σας έγραψα ένα κατεβατό, αλλά με πέταξε έξω και δεν είχα κουράγιο να το ξαναγράψω... Που λέτε, το τραπέζι πήγε μια χαρά. Τελικά έφτιαξα το κοτόπουλο με το λεμόνι στην κοιλιά (όταν το φάγαμε έβγαλα το λεμόνι), κεφτεδάκια (ήταν πολύ ωραία αλλά λίγο ανάλατα) και λαζάνια με λαχανικά που ενθουσίασαν! Έκανα και μια χωριάτικη, φέτα ψητή σε πήλινο με ντομάτα και πιπεριά και χαλούμι ψητό επίσης στο πήλινο, με ντομάτα. Για γλυκό έκανα αυτό που έβαλα, τη σαρλότ με κρέμα μασκαρπόνε και ροδάκινα. Μου πέτυχε και ήταν απίστευτο (απίστευτο που πέτυχε!!!), αλλά ακούστε φάση: η συνταγή έλεγε να κόψουμε φρέσκα ροδάκινα σε φετάκια και να γαρνίρουμε, αλλά εγώ είχα την έμπνευση να τα κόψω σε σπιρτόξυλα. Οπότε, έτσι όπως τα έκοψα, και με το χρώμα που είχαν, το γλυκό έμοιαζε γαρνιρισμένο με πατάτες τηγανιτές!!!!!!!!!!!! Ο Αντρέας έκλεψε καρδιές, πηγαινοερχόταν στο καθιστικό, πιανόταν από όλους, τους έκανε χαρούλες και ναζάκια, πείραζε τα πάντα, γενικώς ήταν μια γλύκα! Κοιμήθηκε σε κάποια φάση κατά τις δέκα και μισή, ξύπνησε μία και είκοσι, τέσσερις, εφτά και τελικά ξύπνησε στις οκτώ και τέταρτο... Ξύπνησα κι εγώ, τον πήρα πήγαμε εκκλησία και μετά στην κουμπάρα μου για πρωινό, και φύγαμε κατά τις δωδεκάμιση... Τώρα έβαλα το φαγητό του να γίνεται, και μετά θα πάμε στη μάνα μου για φαγητό, που θα έχει κοτόπουλο κατσαρόλας με μανιτάρια και καρότα. Μας έχουν μείνει, φυσικά, φαγητά, αλλά θα τα φάμε αύριο μάλλον. Σας σχολιάζω στο επόμενο ποστ.

Καγκουράκι, τι πάθατε πάλι κι εσείς; Πώς μου τη σπάει όταν ξαφνικά προκύπτει μια τέτοια δουλειά, που πρέπει να καθαρίσεις το σπίτι εκ βάθρων... Ελπίζω να καθαρίσετε και να φύγουν τα παλιο-μαυράκια... Κι εγώ δε θα ψέκαζα για τους λόγους που αναφέρεις. Σήμερα έχω το τραπέζι, σας τρέλανα! Ουφ, ρε κορίτσια, πώς να μάθω τον Αντρέα ότι κάποια πράγματα δεν πρέπει να τα πειράζει; Του λέω "όχι" και "δεν πρέπει να το πειράζεις", αλλά είναι προφανές ότι δεν καταλαβαίνει και το παίρνει για παιχνίδι...

Γεια σας! Ναι, ναι, εγώ είμαι και γράφω τέτοια ώρα... Το καμάρι μου ξύπνησε απ' τις έξι και δέκα. Τον θήλασα, κοιμήθηκε, ξαπλώνω κι εγώ να συνεχίσω τον ύπνο μου, και φυσικά μόλις έκλεισα τα μάτια μου ξύπνησε... Είπα να ξυπνήσω τον άντρα μου να αναλάβει αυτός την πρώτη βάρδια, γιατί δεν αντέχω κάθε πρωί ξύπνημα απ' τις έξι και μετά να είναι αμφίβολο αν θα ξανακοιμηθώ. Μετά από πολλή γκρίνια και δηλώσεις του τύπου "μη μου ζητήσεις να κάνω τίποτα σήμερα", "δε σε βοηθάω με το τραπέζι", κι ενώ του εξήγησα ότι θα με ξυπνήσει στις οκτώ να αναλάβω και θα ξανακοιμηθεί, σηκώθηκε, ξαπλώνω και δε μου κολλούσε ύπνος. Έτσι του είπα να πάει να πέσει και θα τον ξυπνήσω σε καμιά ώρα, κι ελπίζω να τα καταφέρω να ξανακοιμηθώ... Ουφ, έχω ένα σωρό δουλειές σήμερα και μόνο που σκέφτομαι ότι την επόμενη βδομάδα θα είναι κάθε μέρα έτσι... Πώς θα το αντέξω; Γιατί έχω και το σχολείο, όχι τίποτε άλλο. Μαρία, τι ωραία η Κέρκυρα! Δεν έχω πάει ποτέ, αλλά απ' όσο ξέρω είναι πανέμορφο νησί! Ανθή, η πεθερά όλο λόγια είναι. Η δική μου θα έκανε το σίδερο, αλλά μετά θα είχε μια στάση που θα "φώναζε" "αν δεν ήμουν εγώ τι θα είχατε κάνει, ήρθα εγώ και σας έσωσα". Το άρθρο πιο πολύ μιλά για τη στάση του ανθρώπου απέναντι στη φύση, με αφορμή τις φοβίες και τις υστερίες. Κάτσε να το τελειώσω πρώτα, γιατί ψάχνω κάτι και δεν το βρίσκω. Θέλω να ξεκουραστώ επιτέλουςςςςςςςςςςςςςς!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλημέρα! Τι καλημέρα δηλαδή, τέτοια ώρα; Απ' τις έξι και δέκα είμαι ξύπνια, ελπίζω να μπορέσω να κοιμηθώ λίγο μετά, γιατί δεν την παλεύω με τίποτα... Τόνια, έλα μωρέ, ένας γύρος κάπου κάπου χρειάζεται! Βάλερυ, συμφωνώ με τη Μαρίνα (μωρουδένια). Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Δύο φρυγανιές από άρτο με σπιτική μαρμελάδα φράουλα και ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Ένα ποτήρι χυμό. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο φασολάδα + αρκετές πράσινες ελιές + λίγο ψωμάκι (παπάρα στη φασολάδα!). Απογευματινό: Κριτσίνια + ένα κράκερ διαίτης. Βραδινό: Κουάκερ (με νερό) με μια μπανάνα, μια κουταλιά γλυκού μέλι και λίγη τριμμένη μαύρη σοκολάτα.

Ουφ, πάλι απ' τις έξι ξύπνησε το καμάρι μου σήμερα. Τον θήλασα, τον κοίμισα, ξάπλωσα να συνεχίσω τον ύπνο μου και ξύπνησε πάλι. Ξύπνησα τον άντρα μου να αναλάβει αυτός μια φορά την πρώτη βάρδια και να με ξυπνήσει εμένα κατά τις οκτώμιση, κι αφού σηκώθηκε μετά από φοβερή γκρίνια και δηλώσεις του τύπου "δεν κάνω τίποτα σήμερα, δε σε βοηθάω με το τραπέζι", πέφτω να κοιμηθώ και δε μου κολλάει ύπνος. Του είπα να πάει να κοιμηθεί, και θα τον ξυπνήσω στις οκτώμιση, μήπως καταφέρω τότε να κοιμηθώ (σιγά μην κοιμηθώ...). Ουφ, μόνο που σκέφτομαι ότι η επόμενη βδομάδα θα είναι έτσι... Νάσια, δεν ξέρω τι γίνεται με τις κατατακτήριες, δεν τα διόρθωσα εγώ τα γραπτά. Στις ανεξετάσεις θα είχε πιο πολλή πλάκα αν έμπαιναν στον κόπο να γράψουν κάτι. Ένα γραπτό νέων ελληνικών που διόρθωσα είχε μέσα μόνο μία πρόταση! Κι αυτή ήταν λάθος!!! Είχε να γράψει έκθεση, λεξιλογικές ασκήσεις, ανάλυση άγνωστου δοκιμίου, ανάλυση λογοτεχνίας, κι αυτός έγραψε μόνο μία πρόταση! Όταν τον εξετάσαμε προφορικά είδα ότι είναι λειτουργικά αναλφάβητος, δηλαδή ξέρει ανάγνωση και γραφή, αλλά δεν καταλαβαίνει τι διαβάζει. Τελικά αυτός έμεινε στάσιμος, αλλά δεν ξέρω αν αυτό θα τον βοηθήσει. Ουφ, νυστάζω...

Νάσια, πολύ γέλασα και με τα ψευδώνυμα και με τη Μαρία και τη τσουλήθρα! Δεν ξέρω αν περνάει άλμα ο Αντρέας, δεν το έχω ψάξει το θέμα με τα άλματα ποτέ μου. Μάλλον είναι επειδή βγήκε απ' τους ρυθμούς του τώρα που λείπω το απόγευμα-βράδι. Πού να τον είχα μαθημένο σε αυστηρό πρόγραμμα. Δεν ξέρω πώς θα είχε αντιδράσει... Τα αστέρια μας έρχονται τη Δευτέρα! Μέχρι τώρα είχαμε εξετάσεις, και θα τις συνεχίσουμε για λίγο ακόμα, γιατί έρχονται καινούριοι μαθητές οι οποίοι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις κατάταξης σε κάποια τάξη, οπότε πρέπει να μπουν με εξετάσεις...

Γεια σας! Σήμερα είχα μια πάρα πολύ κουραστική μέρα και πριν καμιά ώρα γύρισα σπίτι απ' το σχολείο... Αύριο έχω τραπέζι, οπότε και η αυριανή μέρα προβλέπεται κουραστική και η ερχόμενη εβδομάδα ακόμη περισσότερο, αφού θα πάει ο άντρας μου στην Πάτρα. Εύη, να σας ζήσει η Μίλα και να τη χαίρεστε! Βάσω, ναι, το απόγευμα ο Αντρέας μένει με τον άντρα μου, και έρχονται και οι γονείς μου για καμιά ώρα και τον κάνουν μπάνιο, γιατί ακόμα έχει ζέστη, και δεν έχει νόημα να τον κάνουμε μπάνιο κατά τις τεσσεράμιση, λίγο πριν φύγω δηλαδή. Δεν έχει κανένα πρόβλημα, ούτε φαίνεται να με ζητά καθόλου, ούτε γκρινιάζει, αλλά έχει χαλάσει ο ύπνος του. Ο λόγος είναι ότι δεν πίνει το γάλα που αφήνω. Διώχνει το μπιμπερό και δεν το δοκιμάζει καν. Έτσι κι εγώ σταμάτησα να αφήνω γάλα, γιατί δεν είχε νόημα, και ήταν και κρίμα να κάνω τόσο κόπο να το βγάλω και να το πετάμε. Οπότε κοιμάται χωρίς να πιεί γάλα, και σε κάποια φάση ξυπνά και θηλάζει. Μπορεί στις δέκα, μπορεί στις δώδεκα, αλλά μετά ξυπνά κι άλλες φορές μέσα στη νύχτα. Μπορεί στις τρεις, μπορεί στις πέντε, μπορεί και δύο φορές, και το πρωί μετά ξυπνά νωρίς, κατά τις εφτά το αργότερο. Αυτό γίνεται από την Τρίτη. Κάποια στιγμή θα το πάρει απόφαση και θα στρώσει, να δούμε πότε. Νάσια, τις είδα τις φωτογραφίες. Καλά, αυτή που είναι στο καροτσάκι του σούπερ μάρκετ και οι δύο είναι όλα τα λεφτά. Έχουν ένα ύφος του στιλ "την πατήσατε, δε θ' αφήσουμε τίποτα όρθιο". Αναστασία, είδες, μπορεί να μας κουράζουν και να μας σπάνε τα νεύρα τα μωρά μας, αλλά είναι μοναδικά! Σας φιλώ όλες!

Γεια σας! Ακούστε πρόγραμμα σήμερα και κουραστείτε μαζί μου: Το πρωί, όπως σας είπα, σηκώθηκα μετά από μια δύσκολη νύχτα. Θήλασα τον Αντρέα και κοιμήθηκε, έφαγα πρωινό, σας έγραψα, έβαλα τη φασολάδα να γίνεται και είπα να αρχίσω να καθαρίζω το δωμάτιό μου. Μόλις μπήκα μέσα με τη σκούπα ξύπνησε ο Αντρέας. Του έφτιαξα γιαούρτι με κουάκερ, τον τάισα, τον έβαλα στο πάρκο και τον πήγα μαζί με το πάρκο στο διάδρομο έξω απ' το δωμάτιό μου, για να καθαρίζω και να με βλέπει και να τον βλέπω. Πάνω στη φάση που τελείωνα ήρθα και ο άντρας μου από τις εξωτερικές δουλειές. Έβαλα το φαγητό του Αντρέα να γίνεται και καθάρισα και το δικό του δωμάτιο. Τον έντυσα, ντύθηκα κι εγώ και πήγαμε οικογενειακώς στον ξάδελφό μου που φεύγει (τώρα πια έφυγε) για σπουδές για να τον αποχαιρετήσουμε και μετά σούπερ μάρκετ. Ήρθαμε σπίτι, φάγαμε, ετοίμασα το φαγητό του Αντρέα, τον ταΐσαμε από λίγο με τον άντρα μου και μετά καθάρισα το γραφείο. Μόλις τελείωσα είχε πάει τέσσερις παρά δέκα, δηλαδή ώρα για το σχολείο. Κάνω ντους, θηλάζω τον Αντρέα, φεύγω, πάω σχολείο, αρχίζω να ελέγχω τα βιβλία της βιβλιοθήκης και με βάζουν επιτήρηση στις εξετάσεις. Κάνω την επιτήρηση και μετά επιστρέφω στο σύλλογο και βρίσκω δύο συναδέλφους να κάνουν αυτές τον έλεγχο των βιβλίων. Βοήθησα κι εγώ και τελειώσαμε. Μετά από ένα διάλειμμα, κάναμε συνεδρίαση, αρκετά μακροσκελή και δύσκολη... Κατά τις δέκα γύρισα σπίτι... Και η αυριανή μέρα προβλέπεται δύσκολη... Και η ερχόμενη εβδομάδα προβλέπεται ακόμα δυσκολότερη, αφού θα πάει ο άντρας μου Πάτρα... Ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω... Καγκουράκι, ξέχασα να σου ευχηθώ να ζήσετε με τον αντρούλη σου! Κι εμένα μου έχει τύχει να κοιμηθεί ο Αντρέας κι εμένα να μη με παίρνει ο ύπνος και στριφογυρίζω στο κρεβάτι και σκάω απ' τα νεύρα μου! Ανθή, νόμιζα ότι κάποια στοιχειώδη βοήθεια είχες απ' την πεθερά. Αυτή θέλει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Και να καμαρώνει τα εγγόνια, και να μη βοηθά... Τους κινδυνολόγους και τους σπαστικούς τους βαρέθηκα. Σιγά σιγά πρέπει να αποκλείσουμε τα πάντα από τη ζωή μας ή να αφιερώνουμε ένα τεράστιο μέρος του χρόνου μας για ολόκληρη τη ζωή μας, εξουδετερώνοντας τους κινδύνους, είτε με θετικό τρόπο, π.χ. απολυμαίνοντας τα πάντα για να αποκλείσουμε τα μικρόβια, είτε με αρνητικό τρόπο, π.χ. φτιάχνοντας δικό μας γιαούρτι για να μη φάμε έτοιμο, κ.λπ. Το δεύτερο είναι καλό μεν, όταν γίνεται με μεράκι και αγάπη, κακό δε όταν γίνεται από φόβο και υστερία. Τέλος πάντων, όλο αυτό μου βγήκε σε καλό, γιατί με ώθησε στο να γράψω ένα άρθρο για τις φοβίες του σύγχρονου ανθρώπου σε σχέση με το περιβάλλον και την υπέρβαση της φοβίας και της υστερίας μέσα από την στάση του ανθρώπου απέναντι στην κτίση, όπως την παρουσιάζει και τη βιώνει η ορθόδοξη θεολογία. Το τελειώνω αυτές τις μέρες, θα το δώσω σε κάποιους φίλους μου να το διαβάσουν για να μου πουν μια γνώμη, και θα δω πού θα το στείλω για δημοσίευση. Α, και κάτι που διάβασα σήμερα (στο διάλειμμα ανάμεσα στην καταγραφή των βιβλίων και τη συνεδρίαση!!!) και μου άρεσε και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας: "Έχω ένα τρομερό άγχος για το γάριασμα του πουκαμίσου μου: θα φύγει ή δεν θα φύγει; Αλλά ευτυχώς υπάρχει το Ariel και θα μου λύσει και αυτό το υπαρξιακό μου πρόβλημα. Υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται μόνο για το Ariel και την αισθητική τους. Θα κριθούν όπως τα μπουμπουκιασμένα φυτά ή τα τρυφερά ζώα. Πάντως αυτούς δεν τους ενδιαφέρει ο χριστιανισμός. Πρέπει κανείς να φτάσει στα όρια της φυσικής του υπάρξεως, να βαρεθεί τον περιορισμένο εαυτό του για να ανοιχθεί σε κάτι άλλο, να φτάσει στα όρια της αντοχής και της απόγνωσης, να συντριβεί για να αφεθεί να τον οικοδομήσει ο Θεός. Κάποιος που δεν έφτασε στα όρια της αυτοκτονίας δεν μπορεί ποτέ να γίνει καλός χριστιανός. Δεν θέλω να μάθω τις απαντήσεις σε όλα τα προβλήματα που με απασχολούν, γι' αυτό και δεν τηλεφωνώ στο 090... του μέντιουμ, διότι δεν υπάρχουν απαντήσεις. Ούτε θέλω να διευκολύνω τη ζωή μου, γι' αυτό ο κ. Λεφάκης μου είναι άχρηστος, διότι η ζωή μου είναι προς θάνατον. Δεν μου αρκούν οι συνδικαλισμοί για κάποιες ψευτοπαροχές και τα τερτίπια της ζωής αλλά η ζωή. Μπορεί να σου πουν πότε θα πεθάνεις αλλά όχι πώς να μην πεθάνεις· πώς να κάνεις μια επιτυχημένη κίνηση επαγγελματική αλλά εμένα η καριέρα μου δεν με ενδιαφέρει, την έχω για περνάω την ώρα μου διασκεδαστικά. Ο Ησαΐας (ξδ' 5) έγραψε ότι 'πάσα δικαιοσύνη ανθρώπου ως ράκος αποκαθημένης (γυναικός)'. Συνεπώς όλες οι καλοσύνες, οι ευγένειες, οι ευφυΐες, η ευτυχισμένη καλή ζωή και το Ariel εν όψει του θανάτου είναι σαν χρησιμοποιημένες σερβιέτες". (Νίκος Κουραμπής, Όπου εστίν ο θησαυρός ημών, εκεί εσταί και η καρδία ημών, 2000 χρόνια μετά. Τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι είναι, Ακρίτας, Αθήνα 2001, σ. 248-249.

Καλημέρα! Ελίνα, το αβγό είναι κάπως παρεξηγημένο για τη χοληστερόλη. Νομίζω είναι ελάχιστη η χοληστερόλη που δημιουργεί ο οργανισμός μας από το αβγό. Κάτι διάβαζα σχετικά τώρα τελευταία. Όταν ήμουν έγκυος, ο μικροβιολόγος μου έλεγε να τρώω καθημερινά ένα αβγό ολόκληρο, και ασπράδι και κρόκο, για να παίρνω σίδηρο. Το ασπράδι έχει και ασβέστιο. Τους κρόκους τι τους κάνει ο άντρας σου; Εγώ πεθαίνω για κρόκο από βραστό αβγό! Κι ένας μαθητής μου ήταν μποντιμπιλντεράς και κάθε πρωί έτρωγε εφτά ασπράδια και τους κρόκους τους πετούσε! Κι εγώ αβγό έφαγα χτες το μεσημέρι. Μαρίνα, μια χαρά σε βλέπω! Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί και χαλούμι και ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Μισή μπανάνα. Μεσημεριανό: Πληγούρι με γιαούρτι, ένα βραστό αβγό, ντοματοσαλάτα και λίγο ψωμάκι. Απογευματινό: Τρία κριτσίνια. Τέσσερα μικρά σύκα και σταφύλι. Βραδινό: Πληγούρι με γιαούρτι.

Καλημέρα! Ανθή "Μα καλα πανε καλα αυτοι οι ανθρωποι;;;Μεσα στο φοβο ζουν;;;;Δεν το αντεχω αυτο..Το αφεντικο μου κινδυνολογει μονιμως και δεν την παλευω. Στην τελικη ολοι θα πεθανουμε καποτε.Ας ζησουμε τουλαχιστον ωραια " έεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεετσιιι ακριβώς!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ε μα! Έχω πει κι εγώ ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια σε τέτοιους ανθρώπους και μόνο που δε με έφαγαν στο φούρνο με πατάτες! Έχεις δίκιο για τον Πάνο, και καλό φαγητό πρέπει να τρώει και έξω να βγαίνει. Καλά, αφού μαγειρεύει η μαμά σου για τον Πάνο, ας κάνει μεγαλύτερη ποσότητα να τρώτε κι εσείς. Κι εσύ που θηλάζεις πρέπει να τρως πολύ καλά, ειδικά πριν σαραντίσεις. Κατερίνα, χαίρομαι που τα πάει καλά ο Γιώργος στο σχολείο. Είδες, δεν έχει σημασία αν είναι δάσκαλος ή δασκάλα! Για το τραπέζι θα κάνω τελικά τα εξής: το κοτόπουλο (κοίτα εδώ, εγώ το είχα αναρτήσει: http://www.sintagespareas.gr/sintages/k ... imone.html), τα κεφτεδάκια, αντί για τις ραβιόλες που είναι πάρα πολύ συνηθισμένες στην Κύπρο θα κάνω τα λαζάνια με τα καλοκαιρινά λαχανικά που είχα κάνει τις προάλλες και μια χωριάτικη. Παίζει και καμιά φέτα ψητή. Για γλυκό είδα μια συνταγή σαρλότ με ροδάκινα (κοίτα εδώ: http://www.gastronomos.gr/grigores_sint ... i-rodakina), αν και όπως ξέρεις, δεν το έχω και πολύ με τη ζαχαροπλαστική. Μαρίνα, δε χρειάζεται να μας ευχαριστείς. Αν θέλεις, σου δίνω το ΙΒΑΝ μου να μου κάνεις ένα χμ... δώρο. :P :P :P :P Πόπη, κι εμάς ο Αντρίκος μας κάνει νούμερα αυτές τις μέρες με τον ύπνο. Όπως σας έχω ξαναπεί, κοιμάται χωρίς γάλα. Χτες ξύπνησε 12.30, θήλασε, κοιμήθηκε μία. Μετά ξύπνησε 3.10, θήλασε, κοιμήθηκε 3.25. Μετά ξύπνησε 6.55...Τον κράτησα μέχρι τις οκτώ και είκοσι, μετά τον παρέδωσα στον άντρα μου, αλλά πολλή γκρίνια, και κανένα τέταρτο κατάφερα να ξανακοιμηθώ. Και σήμερα είναι μια πολύ δύσκολη μέρα, έχουμε πολλές δουλειές και εξωτερικές και στο σπίτι, και στο σχολείο έχω να καταγράψω τα βιβλία της βιβλιοθήκης γιατί είμαι υπεύθυνη και έχουμε και συνεδρίαση και είμαι πρακτικογράφος... Κι αύριο έχω το τραπέζι... ουααααααααα................ Σήμερα εμείς τρώμε φασολάδα. Ρε συ Πόπη, μπες στο ποστ με τα κιλά και γράφε!!! Βοηθά σου λέω! Πες μας τι έγινε με τα αποτελέσματα. Σας φιλώ όλες!

Μπα, τι μούτρα καλέ, μες στην τρελή χαρά είναι όταν φεύγω. Παίζει και χαριεντίζεται συνέχεια! Καληνύχτα!

Κι εμένα το ίδιο, έχει μειώσει τους θηλασμούς, αλλά όχι τόσο όσο η δική σου. Θηλάζει δύο με τρεις φορές το πρωί, μία φορά το απόγευμα και με το βράδι έχουμε ένα θέμα τώρα που επέστρεψα στο σχολείο. Άφηνα γάλα και έδιωχνε το μπιμπερό, οπότε τώρα δεν αφήνω και κοιμάται χωρίς γάλα. Συνήθως ξυπνά και θηλάζει, αλλά κάποιες φορές το παραλείπει. Τώρα είναι δύο βράδια που ξυπνάει 2-3-4 φορές... Είναι μέχρι να συνηθίσει με τα νέα δεδομένα μάλλον... Αλλά τον θηλασμό αμέσως μετά το φαΐ τον ξεπέρασε!

Χμ... Νομίζω ότι στη φάση που είσαι δεν έχεις την πολυτέλεια για ιδιοτροπίες! Αν μπορείς να φας 10 τροφές και οι 7 δε σου αρέσουν, τότε είναι δύσκολα τα πράγματα! Πάντως εγώ δεν ξέρω αν θα άντεχα τόσο μακροχρόνια αποχή από τα γαλακτοκομικά... Θα με δυσκόλευε πάρα πολύ... Εγώ είμαι 54 και τρώω μεγάλες ποσότητες. Κοίτα, με το θηλασμό χάνεις θερμίδες πάντως. Θέλει αρκετό φαγητό.