Θέλω να γίνω μαμά

Πού είστε ρε κορίτσια; Μονόλογο κάνω πια... Ουφ, νυστάζω, η μικρή ξύπνησε απ' τις εξήμιση. Έκανα ότι δεν άκουσα μήπως και ξανακοιμηθεί, αλλά πού τέτοια τύχη. Εφτά παρά την πήρα να τη θηλάσω και στις εφτά ξύπνησε ο Αντρέας κι ήθελε γάλα. Τον άντρα μου τον είχα ξαποστείλει στο παιδικό γιατί ροχάλιζε, οπότε έπρεπε να ετοιμάσω και το γάλα του Αντρέα... Μετά έπαιζε στο κρεβάτι με τους Τόμες και κάτι ρολόγια, και όταν επιτέλους τον είχε ντύσει ο άντρας μου και του είχα ετοιμάσει όλα τα πράγματα για τον παιδικό κι έλεγα μόλις φύγουν να την ξαναπέσω, χτυπά την πόρτα ο γείτονας και μας ανακοινώνει ότι σε κανένα εικοσάλεπτο (έχει περάσει προ πολλού) θα έρθει ο μπογιατζής να μας βάψει τη βεράντα εξωτερικά. Ουφ, νόμιζα ότι ήταν για αύριο αυτό. Ουφ και πάλι ουφ. Χτες πέθανα στις δουλειές, έκανα δυο τέεεεελειες πίτες, μια σπανακοτυρόπιτα κι επειδή μου περίσσεψε φύλλο, έκανα και μια πίτα με μοτσαρέλα, ντομάτα και ελιά. Το φύλλο μου πέτυχε απίστευτα, είχα βάλει και αλεύρι ολικής άλεσης κι έγινε τραγανό και αφράτο! Μετά κάτι καθαρίσματα, συμμαζέματα, κ.λπ., και το βράδι ετοίμασα και παστίτσιο για να το ψήσουμε σήμερα, επειδή τώρα το πρωί θα πάμε με την κουμπάρα μου να δούμε για βαφτιστικά. Γράφω και το άρθρο και με κουράζει πολύ, νομίζω η στάση στον υπολογιστή, επειδή γράφω στο λάπτοπ στο σαλόνι και δεν είναι κι ό,τι πιο αναπαυτικό. Μάγδα που είσαι βρε; Όλα εντάξει με τα ράμματα; Το Σαββάτο έχει εκδήλωση ταυτόχρονου θηλασμού, και θέλω να πάμε με τη Γεωργία, αλλά το σκέφτομαι λίγο. Αν κολλήσει τίποτα εκεί πέρα; Την περασμένη φορά που είχα πάει με τον Αντρέα, ήμασταν σε μια μικρή αίθουσα, η μία πάνω στην άλλη. Αύριο γίνεται δυόμιση μηνών και είναι η ηλικία που είχε αρρωστήσει ο Αντρέας με βρογχιολίτιδα και πήγε νοσοκομείο, και δεν ξέρω γιατί, αγχώνομαι μην πάθει το ίδιο και η μικρή. Ουφ, δεν ξέρω τι να κάνω τελικά. Μπείτε καλέ να γράψετε τίποτα, μόνη μου μιλάω, μόνη μου τα διαβάζω!

Καλέ, πού χαθήκατε όλες;;; Πάτε και γράφετε αλλού; Τι έχετε απογίνει; Εμείς καλά, σήμερα έχουμε αργία, γιατί είναι η επέτειος της Κυπριακής Ανεξαρτησίας. Οπότε, έχω και τον Αντρέα στο σπίτι. Ο καιρός έχει αλλάξει, έπεσε η θερμοκρασία και συνέχεια φυσάει. Ο Αντρέας είναι καλά αυτές τις μέρες (να δούμε μέχρι πότε)... Η Γεωργία μεγαλώνει, της αρέσουν οι κουδουνίστρες, το άγου και το κουπεπέ. Όποτε της κάνω κουπεπέ ενθουσιάζεται! Τεντώνει τα χεράκια μπροστά, λες και πάει να κάνει κι αυτή κουπεπέ, και κουνάει χέρια πόδια γελώντας! Εγώ άρχισα και κάνω τα ντουλάπια της κουζίνας. Χαλαρά, ένα-δύο τη μέρα, γιατί έχω κι άλλες δουλειές. Παράλληλα γράφω κι ένα άρθρο για το ηλεκτρονικό περιοδικό που σας έλεγα ότι θα κάνουμε. Μεθαύριο θα έρθουν να μας βάψουν τη βεράντα, κι όταν τελειώσει και αυτό, θα φέρω τη γυναίκα να κάνουμε μια γενική στο σπίτι, εν όψει του χειμώνα. Τι άλλο να γράψω, αφού δεν μπαίνει και καμία να σχολιάσω τίποτα. Μαρίνα άρχισε παιδικό ο Αντωνάκης ή ακόμα; Ακούστε (ή μάλλον διαβάστε) ατάκες του Αντρέα: προχτές έτρωγε ένα μπισκότο κι ήταν λίγο φαγωμένο στη μία άκρη. Μου λέει "είναι δαγκωμένο το μπισκότο μου". Του λέω "ποιος να σου δάγκωσε ρε το μπισκότο;". Απάντηση: "Ήταν ένα τέ-ας. Και ή-θε και μία τί-γη στο σαλόνι μας. Και ελέφαντες". Χτες έπαιζε με ένα μαρκαδόρο και λέρωσε τα χέρια και το παντελόνι του. Του λέω "να αλλάξουμε το παντελόνι σου" και μου λέει "και χέγια να αλλάτσουμε μαμά"! Πολλά φιλιά σε όλες!

Καλέ;

Καλώς όρισες! Εύχομαι αυτή η φορά να είναι και η τυχερή!

Βάσω ευτυχώς η Γεωργία ήταν μια χαρά με το εμβόλιο! Είχε ελάααχιστη γκρινίτσα και ο πυρετός που ανέβασε δεν ήταν καν πυρετός. Ήταν 38 απ' τον πωπό, κι έδωσα το αντιπυρετικό προληπτικά, γιατί ήταν βράδι. Γι' αυτό το κέντρο με τα 7 ευρώ έγραψα πριν. Μου είπαν πολλοί φίλοι ότι το φαγητό είναι πάρα πολύ καλό, και διάβασα και πολύ καλές κριτικές στο ίντερνετ. Αλλά έβαλε το ποτό 6 ευρώ, σόρι, αυτό είναι κοροϊδία. Τι θα πιούν πια οι καλεσμένοι μας; Θα πάμε πάντως να δούμε, να δοκιμάσουμε κιόλας, και να συνεννοηθούμε, μήπως γίνεται να πάμε με τα 7 ευρώ το άτομο και τα ποτά εξτρά. Θα δούμε! Καλά, τι λαχτάρα κι αυτή στο εκκλησάκι!!! Απαπαπαπα!!!!!! Πήγατε στο Σεφερλή; Το έχω ξαναπεί νομίζω, τον ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ!!!!!!! Αλλά γούστα είναι αυτά! Εμάς πάντως στη Λάρνακα ό,τι υπαίθριο είχε το Σάββατο αναβλήθηκε. Είχε μια συναυλία στο Μεσαιωνικό Κάστρο, που την έκανε ένας γνωστός μου με τη γυναίκα του, πήγαν ένα ζευγάρι άλλοι φίλοι μας που είναι κολλητοί μ' αυτούς που τραγουδούσαν, και μας είπαν ότι είπαν τρία τραγούδια, άρχισε να βρέχει, και αναβλήθηκε η συναυλία. Νωρίς άρχισε το κρύο φέτος, πέρσι αρχές Νοεμβρίου φορούσαμε σχεδόν κοντομάνικα.

Πού είστε ρε κορίτσια; Ερημιές στο καφενεδάκι μας... Εμείς καλά, εδώ έβγαλε κρύο. Όλο το σαββατοκύριακο είχε τρελό αέρα και χτες είχε και δροσούλα. Τώρα που σηκωθήκαμε για να πάει ο Αντρέας σχολείο, έχει ψυχρούλα. Του φορέσαμε ζιπουνάκι, κοντομάνικη μπλούζα, σορτσάκι, κλειστό παπούτσι με κάλτσα, και ελαφρύ σακάκι για έξω, κι έβαλα στη τσάντα του και μακριά φόρμα και ελαφρύ φουτεράκι μήπως χρειαστούν. Καλά, εγώ μέσα κάθομαι με φανελάκι και σορτσάκι, αλλά μάλλον θα φορέσω κοντομάνικο μπλουζάκι. Τελικά δε μου ήρθε περίοδος, μάλλον οι ορμόνες που τα είχαν παίξει ήταν. Μου είχε συμβεί ακριβώς το ίδιο και στον Αντρέα, στους δύο μήνες και κάτι είχα δέκατα, πόνους στα κόκαλα, λες και ήμουν άρρωστη, και είχα και λίγο αίμα. Τώρα είχα απλά συμπτώματα περιόδου και δυο σταγόνες αίμα, και τέλος ευτυχώς! Το σαββατοκύριακο δεν κάναμε τίποτα. Το Σαββάτο το μεσημέρι λέγαμε να πάμε να φάμε σ' αυτό το εστιατόριο που σας έλεγα με το μπουφέ, αλλά φυσούσε τόσο πολύ που το αναβάλαμε. Εν τω μεταξύ, πήρα τηλέφωνο σ' αυτόν να ρωτήσω για τη βάφτιση. Χρεώνει 7 ευρώ το άτομο το μπουφέ, και με το ποτό βγαίνει 12 ή 13. Δηλαδή τι θα πιούν πια οι καλεσμένοι μου;;;; ΟΛΟ ΤΟ ΒΟΣΠΟΡΟ;;;;;;; Θα δούμε, μάλλον στην πρώτη ταβέρνα που ρώτησα θα κλείσουμε τελικά. Τελικά το Σαββάτο το απομεσήμερο ο Αντρέας ήθελε να πάει στη γιαγιά, τον πήγε ο άντρας μου και μόλις γύρισε άρχισε να ρίχνει καρέκλες. Πιο μετά έκοψε η βροχή, και πήγα σ' ένα γάμο που ήμουν καλεσμένη. Στην εκκλησία δηλαδή και χαιρέτησα εκεί. Χτες πάλι δεν κάναμε τίποτα, εκκλησία το πρωί, μετά στους γονείς μου για φαγητό και μετά σπίτι, αφού ο καιρός ήταν χάλια. Ουφ, να έκανε μόνο κρύο να ντύναμε τα παιδιά και να βγαίναμε. Αλλά είναι αυτός ο τρελο-αέρας... Καγκουράκι με γεια τα μαλλιά και συγχαρητήρια για τη δουλειά! Μην αγχώνεσαι, κανείς δεν είχε ασχοληθεί επαγγελματικά με τη διδασκαλία πριν από την πρώτη φορά!!! Μια χαρά θα τα πας. Τι θα διδάσκεις; Μη με βρίσεις, αλλά θύμισέ μου τι σπούδασες! Δεν μπορώ να το συγκρατήσω με τίποτα. Κάτι με πολυτεχνείο σωστά; Ο Αντρέας όντως ηρέμησε, ούτε επιθετικός είναι πια, και άνοιξε και η όρεξή του και τρώει αρκετά! Επιλεκτικά μεν, αλλά τρώει. Την Παρασκευή δεν είχε φάει σχεδόν τίποτα και αρνούνταν ό,τι κι αν του προσέφερα. Είχαν έρθει για λίγο οι γονείς μου, κι άρχισε η μάνα μου τα γνωστά, "δε γίνεται να μην τρώει το μωρό" και "γιατί δεν τρώει;" "μήπως έχει τίποτε σοβαρό;" οπότε του λέω "Αντρέα, θες σοκολάτα;" και μου λέει αμέσως "ναι"!! Να το σοβαρό που έχει της λέω... Αυτό με τα κακά δεν το ήξερα καθόλου, στην αρχή σκέφτηκα ότι ήταν δυσκοιλιότητα, αλλά όταν πέρασαν τόσες μέρες ανησύχησα. Ευτυχώς έκανε δύο φορές χτες, και νομίζω και προχτές! Εν τω μεταξύ, χτες στην εκκλησία, ο Αντρέας πήγε σε κάποια φάση στη σκάλα, που είναι δίπλα απ' το χώρο που καθόμαστε κι άρχισε να φωνάζει α και αααα. Άκουγε τον αντίλαλο και ενθουσιαζόταν. Πηγαίνει ένα μεγαλύτερο παιδάκι, πέντε χρονών, και φώναζε Μπανάνα. Άρχισαν, λοιπόν, να φωνάζουν μαζί μπανάνα και μπανάνα. Έκαναν πάρα πολλή φασαρία και γινόταν χαμός. Προσπαθούσαμε να τους σταματήσουμε, κι εμείς και η γιαγιά του άλλου παιδιού. Ο άλλος ως μεγαλύτερος συμμορφώθηκε πιο εύκολα, και μετά πήγαινε ο Αντρέας και του έλεγε "αγο-άκι, έλα να φωνάτσουμε μπανάνα στη σκάλα". Σε κάποια φάση τους λέει η γιαγιά του άλλου "μη φωνάζετε γιατί θα έρθει ο πάτερ και θα σας κόψει τη γλώσσα σας". ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ;;;;;;;;;;;;; Ο Αντρέας το πήρε κυριολεκτικά, πήγε και κρύφτηκε, πήγα κοντά του και μου λέει "θα του πά-ω το ψαλίδι του πάτεγ, να το πετάτσω και να μην έχει ψαλίδι". Μα είναι δυνατόν;;; Λένε τέτοια πράγματα σε μικρά παιδιά;;;;;;;;;;; Ευτυχώς μετά ξανάρχισε να φωνάζει, δηλαδή δεν είχε τρομοκρατηθεί κιόλας, και δεν το ανέφερε ξανά. Ελπίζω να το ξέχασε. Οι υπόλοιπες πού είστε;

Νίκη, μ' αρέσει που συνεχίζεις και απαντάς!

Γκρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ................. Ήπια χαμομήλι και καλά για να κάνει η μικρή κακά, κι όχι μόνο δεν έκανε αυτή, αλλά μου έφερε διάρροια... Γκρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ.................................... Αφήστε που νομίζω ότι μου ήρθε και περίοδοοοοος....

Για την αρίθμηση των καφέ που είπε η Κατερίνα, μπήκα στο σχετικό θέμα και είδα τα προηγούμενα. Αυτό και τα δύο προηγούμενα δεν είχαν αριθμό, και το τελευταίο που βρήκα με αριθμό ήταν το 6. Άρα, αυτό είναι το 9 και το επόμενο το 10.

Ουφ, τα νεύρα μου... Ο Αντρέας σήμερα έφαγε ΜΟΝΟ μπισκότα. Δεν τον αδικώ δηλαδή. Πόσες μέρες με τα νερομπούλια το μωρό; Γκρρρ... Ξέχασα να σας πω: όποτε είμαι στη σελίδα του μάμμυ, ο Αντρέας βλέπει τις φωτογραφίες από τη γκαλερί που είναι πάνω-πάνω σε γραμμή. Ξέρει να τις βάζει, να τις μεγαλώνει, τις χαζεύει και τις έχει μάθει όλες απ' έξω. Πρώτη και καλύτερη, η φωτογραφία της Κατερίνας με το σκουφάκι-κουκουβάγια. Χτες ήμουν στο φέισμπουκ και στον τοίχο φαινόταν μια δημοσίευση της Κατερίνας, οπότε με το που βλέπει τη φωτογραφία προφίλ με το ίδιο σκουφάκι, αμέσως την αναγνώρισε!!! Χτες κάτι παίζαμε, κι αυτός πήρε ένα παιχνίδι και μου είπε ότι είναι το μωρό μου. Το παίρνω εγώ και καλά και το νανουρίζω και μετά το παίρνει αυτός και μου λέει "είναι το δικό μου μω-ό. Ω! Τι χα-ιτωμένο! Έλα, έλα, να σου βάλω αλοιφή για να μην πονάς"!

Γεια σας κορίτσαροι! Τι κάνετε; Εγώ έπηξα στις δουλειές... Συγύρισα το σαλόνι που ήταν ένα χάλι, δεν έβλεπες το πάτωμα απ' τα παιχνίδια, το καθάρισα, έκανα τα μπάνια, κι έβαλα να γίνεται κολοκάσι κοκκινιστό με σέλινο και βραστό κοτόπουλο με πατάτα και ρύζι για τον Αντρέα. Ο μικρός ακόμα έχει το στομαχάκι του, τα κακά του δεν έχουν σφίξει τελείως. Χτες το μεσημέρι έκανε κανονική διάρροια και σήμερα το πρωί κρεμώδη. Αλλά κάνει 2-3 φορές τη μέρα, δεν είναι διάρροια απ' αυτή που δε βγαίνεις απ' την τουαλέτα. Βασικά, κι εγώ έχω το ίδιο πρόβλημα εδώ και χρόνια, χωρίς να είμαι κρυωμένη ή άρρωστη, οπότε φαντάζομαι από μένα θα πήρε ο Αντρέας. Πήρα τον παιδίατρο και μου είπε ότι είναι απολύτως φυσιολογικό, συνεχίζουμε τα προβιοτικά και μπορεί να πάει και σχολείο. Έτσι τον πήγε ο άντρας μου κατά τις έντεκα. Απ' το τίποτα, έστω κι αυτό, γιατί το παιδί σκυλλοβαριόταν στο σπίτι. Ρώτησα και για τη Γεωργία που δεν κάνει κακά. Έχει απ' τη Δευτέρα να κάνει νομίζω. Μου είπε ότι είναι επίσης απολύτως φυσιολογικό σε μωρό που θηλάζει. Μπορεί να κάνει και πέντε μέρες να ενεργηθεί και δε θεωρείται δυσκολιότητα. Η μάνα μου, εννοείται, συνεχίζει να παίρνει τηλέφωνο και να το παίζει Κασσάνδρα, μήπως έχουν κάτι τα έντερα του μωρού. Για τον Αντρέα εννοείται, γιατί για τη Γεωργία δεν της έχω πει τίποτα. Δεν αντέχω άλλο πρήξιμο. Ουφ, μη λέτε για σίδερο. Προχτές σιδέρωσα ένα πλυντήριο μεν, αλλά απ' αυτά που κάνουν για δέκα, που έχουν ένα σωρό μικρά μικρά ρούχα και δεν τελειώνουν με τίποτα. Τώρα έχω άλλο ένα, αλλά είναι όλο πετσέτες και σεντονάκια ευτυχώς. Κατερίνα τρέχεις κι εσύ και δε φτάνεις. Καλά βρε, έχεις πάρει σβάρνα τα προεδριλίκια; Μια φίλη μου έχει μπει στους συνδέσμους γονέων στα σχολεία και των τριών παιδιών της και κατέληξε να μην μπαίνει σπίτι της! Το είχε απωθημένο, όμως, επειδή οι γονείς της δεν έμπαιναν ποτέ σ' αυτήν. Για το φροντιστήριο καλά έκανες, γιατί είναι πολλά τα λεφτά. Στο ιδιαίτερο όπως λέει και η Μάγδα, μαθαίνουν καλύτερα γιατί τα προσέχει πιο πολύ η δασκάλα, αλλά απ' την άλλη είναι σημαντική η εμπειρία της τάξης, κυρίως στο να κάνουν συζήτηση στα αγγλικά. Αλλά το θέμα είναι ότι πολλές δασκάλες δε βάζουν καν τα παιδιά να μιλάνε μεταξύ τους αγγλικά, και οι ίδιες μιλάνε ελληνικά. Η δική μου τουλάχιστον αυτό έκανε στο φροντιστήριο, αλλά εγώ είχα πέσει στην περίπτωση. Την αναζήτηση κέντρου την άφησα αυτές τις μέρες, λόγω ασθενειών και εμβολίων. Θα πάρω όμως σ' αυτό το κέντρο που χρεώνει λίγα, να δούμε τι είναι. Με εκνευρίζει που ο άντρας μου, μου λέει "πάρε εσύ τηλέφωνο που τα λες καλύτερα", και πρέπει να παίρνω παντού εγώ, στις ταβέρνες, στο νηπιαγωγείο, στον παιδίατρο. Αλλά η αλήθεια είναι ότι συνεννοούμαι καλύτερα! Έχουμε μαστόρους αυτήν την εβδομάδα, γιατί βάφουμε την πρόσοψη της πολυκατοικίας. Άρχισαν Δευτέρα και σήμερα λέει τελειώνουν τη δική μας πλευρά, δηλαδή τη μισή πρόσοψη. Τις σκαλωσιές τις μάζεψαν, αλλά το μπαλκόνι είναι ανάστα ο Κύριος, όλες οι γλάστρες μετακινημένες. Δεν έχει νόημα να καθαρίσω και να συμμαζέψω, γιατί τρίβανε κάτω την είσοδο με ένα μηχάνημα και σηκώνονταν σύννεφα σκόνης. Κι εγώ πρέπει να κάνω γενική, αλλά θα φέρω γυναίκα για τα πολύ χοντρά. Περιμένω, όμως, να τελειώσει το βάψιμο και μετά. Εγώ πάντως στο όνειρό μου είδα ότι περίμενες κορίτσι και κάνατε και τραπέζι για να το γιορτάσετε, χαχα! Μάγδα καλά, ο άντρας σου περιμένει ότι θα κάθεσαι να σιδερώνεις εγχειρισμένη; Και δεν κατάλαβα, θα σου πει αυτός αν έρθει η μάνα σου να κάνει το σίδερο ή όχι; Ή μήπως εννοούσε ότι τα βγάζει πέρα αυτός; Αν είναι έτσι πάω πάσο. Αλλά απ' ό,τι θυμάμαι, δε σιδερώνει, όπως κι ο δικός μου! Μια χαρά ο Βασιλάκης! Είδες που αγχωνόσουν για την πλατυποδία; Του Αντρέα το πουλάκι άνοιγε πάρα πολύ εύκολα, αλλά εδώ και πάρα πολύ καιρό δε μας αφήνει να του αγγίξουμε, έτσι δεν ξέρω αν ανοίγει. Λέτε να κλείνει με τον καιρό; Μόλις, όμως, πάμε να του το αγγίξουμε, διπλώνεται στα δύο και γίνεται χαμός. Ουφ, θα ρωτήσω τον παιδίατρο... Συγκεκριμένο βιβλίο δεν έχω να σου προτείνω, αλλά έχει πάρα πολύ καλές παιδικές εκδόσεις. Είναι η σειρά Άθως παιδικά http://www.stamoulis.gr/%CE%95%CE%BA%CE%B4%CF%8C%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%86%CE%B8%CF%89%CF%82-%CE%A0%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AC_sp-2822.aspx Μπορείς να κοιτάξεις και στις εκδόσεις Αρμός που είναι επίσης πολύ καλές. Σας φιλώ, τα λέμε μετά!

Γεια σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Εμείς τα ίδια. Ο Αντρέας πάλι δεν πήγε σχολείο, γιατί τα κακά του δεν έχουν σφίξει τελείως. Μου φαίνεται, όμως, ότι πάνε καλύτερα. Διάρροια πάντως δεν κάνει, απλά δεν είναι και τελείως σφιχτά. Ουφφφ... Η Γεωργία χτες έκανε το πρώτο της εμβόλιο. Ευτυχώς όλα καλά. Το βράδι είχε 38 απ' τον πωπό κι επειδή ήταν αργά, έδωσα αντιπυρετικό, μην ανεβάσει κανένα σαραντάρι μες στη νύχτα. Ευτυχώς τώρα είναι μια χαρούλα! Δυσκολεύομαι πάντως, γιατί ο Αντρέας όλο θέλει να την παρατηρεί, να τη χαϊδεύει, να της παίζει, και δε γίνεται, μήπως και την κολλήσει. Προσπαθώ να τον απασχολώ με άλλα, αλλά νομίζω ότι το διαισθάνεται ότι τον απομακρύνουμε απ' την αδελφή του. Για να τον απασχολώ με άλλα, αναγκάζομαι ν' αφήνω τη Γεωργία στο πορτ μπεμπέ και να την παραμελώ, σκέφτομαι κι ότι κάτι κάνω λάθος και αρρωσταίνει συνέχεια ο Αντρέας, αμάν πια. Έχω και τη μάνα μου, κλασικά, να γκρινιάζει συνέεεχεια, ότι δε γίνεται ν' αρρωσταίνει όλη μέρα το μωρό, γιατί να κάνει συνέχεια διάρροιες, θα του μείνει μόνιμο, μήπως έχουν κάτι τα έντερά του, και πού το ξέρω ότι είναι απ' το κρύωμα οι διάρροιες και δεν είναι κάτι πιο σοβαρό; Της λέω "και για το βήχα τα ίδια μου έλεγες, και του πέρασε" "Α, δεν του πέρασε" μου λέει "βήχα ακόμα λίγο". Γκρρρ... Τέλος πάντων, ο μικρός έχει βαρεθεί σπίτι, τα πρωινά χτες και προχτές ήταν στους γονείς μου, σήμερα άργησε να ξυπνήσει, πήγε εννιά, και κατά τις έντεκα πήγαν για ψώνια με τον μπαμπά του. Μετά μπορεί να τον αφήσει για λίγο και πάλι στους γονείς μου. Ούτε παιδότοπο μπορεί να πάει, ούτε πουθενά. Αμάν πια... Εν τω μεταξύ, ακόμα εργοτάξιο είμαστε. Υποτίθεται χτες θα είχε τελειώσει το σοβάντισμα και θα άρχιζαν βάψιμο, αλλά ακόμα σοβαντίζουν... Γκρρρ... Θα γίνει ωραίο πάντως όοοταν τελειώσει! Βάσω μια χαρά η Ιωάννα με την πάνα! Είναι να είναι έτοιμο το παιδί τελικά. Ο Αντρέας με τίποτα ακόμα. Ο γιος της φίλης μου που πήγαμε τις προάλλες, είναι τεσσάρων χρονών και δεν έχει κόψει ακόμα την πιπίλα. Ούτε να το ακούσει δε θέλει. Τώρα το καλοκαίρι ήρθε μια φίλη μας που ζει στο Λονδίνο και είναι εκπαιδευτική ψυχολόγος. Τον έπιασε, λοιπόν, και του είπε ότι στη θάλασσα γεννήθηκαν κάτι μικρούλια ψαράκια και κλαίνε, γιατί δεν έχουν πιπίλες, και να πάνε μαζί να ρίξουν τις δικές του πιπίλες στη θάλασσα, για να τις πάρουν τα καημενούλια τα ψαράκια και να μην κλαίνε. Κι αυτός τι της απάντησε; "Όχι, εγώ τις θέλω τις πιπίλες μου, και να πάμε στο Τζάμπο ν' αγοράσουμε άλλες για τα ψαράκια". Αυτή είναι μια απάντηση που άνετα θα έδινε κι ο Αντρέας! Η φίλη μας της είπε ότι τα Αγγλάκια δε δίνουν τέτοιες απαντήσεις, κι ότι όλα συμφωνούν μαζί της! Μάγδα μια χαρούλα σε βρίσκω! Εγώ μπισκοτάκια δε φτιάχνω ούτε όταν είμαι καλά! Βαριέμαι τρελά αυτό το ένα-ένα. Όλο κέικ φτιάχνω! Κι εγώ τον Αντρέα κάπως έτσι τον προσεγγίζω για το σχολείο, αλλά είτε δε λέει τίποτα απολύτως, είτε λέει ό,τι να 'ναι. Καγκουράκι εμένα ο Αντρέας αν δε θέλει να κάνει κάτι, δε θα το κάνει ό,τι κι αν του τάξεις, ακόμα κι αν είναι κάτι που το έχει ήδη ζητήσει και το λαχταρά πολύ. Π.χ. σήμερα ήθελε να δει μικρούς Αϊνστάιν και είχε κάνει κακά. Του λέω "έλα πρώτα να σε αλλάξω και μετά θα σου βάλω μικρούς Αϊνστάιν". Φυσικά δεν ήρθε. Προτιμά να στερηθεί αυτό που θέλει, παρά να κάνει κάτι που δε θέλει. Τελικά το πήρε απόφαση από μόνος του και μου λέει "έλα, πάμε να με αλλάτσεις". Ό,τι να 'ναι. Όσο για το κέντρο, μου είπαν για ένα εστιατόριο που έχει μπουφέ με 24 πιάτα, δώδεκα κρύα και δώδεκα ζεστά, το φαγητό είναι καταπληκτικό, αλλά ο χώρος όχι και τόσο, και χρεώνει 7 ευρώ το άτομο. Έχουν γίνει κι άλλες βαφτίσεις εκεί. Θα πάμε να δούμε τι είναι κι αυτό, να δοκιμάσουμε και το φαγητό, αλλά να ελέγξουμε και το χώρο. Αυτές τις μέρες το αφήσαμε λίγο, λόγω ασθενειών και εμβολίων. Για να δούμε... Σας αφήνω, πάει να κοιμηθεί η μικρή και θα κάνω καμιά δουλίτσα.

Αααα, καλάααα, η Αγγελική έχει ξεφύγειιιιι..... Και μετά διαβάζω σε διάφορα μαμαδογκρούπ ότι γύρισε ένα παιδάκι χτυπημένο από τον παιδικό, είπε ότι το χτύπησε η δασκάλα και γράφουν οι άλλες από κάτω "τα παιδια δε λένε ψέματα, ερεύνησέ το"...

Καγκουράκι όντως ταίριαξαν ο Αντρέας μ' αυτό το παιδάκι! Γενικώς, ο Αντρέας κάνει πολύ εύκολα παρέες. Τώρα όλη μέρα τον μελετά και θέλει να πάει σπίτι του Παναγιωτάκη. Αλλά κι ο Παναγιωτάκης ρωτούσε για τον Αντρέα μου είπε η φίλη μου! Κι εγώ πιστεύω ότι θα έχει άλλο χαρακτήρα η Γεωργία. Εμάς η εστία είχε τη Δευτέρα κάτι με κιμά, μακαρόνια ή μπιφτέκι, την Τρίτη κοτόπουλο, την Τετάρτη όσπριο ή ψάρι/θαλασσινό, την Πέμπτη κρέας και την Παρασκευή όσπριο/θαλασσινό, ανάλογα με το τι είχε την Τετάρτη. Τα βράδια είχε συνήθως λαδερά ή μακαρόνια ογκρατέν, μουσακά, τέτοια πράγματα. Σπανιότερα έκαναν και πίτσα και στα πρώτα έτη, όποτε είχε πίτσα, σχηματιζόταν μια ουρά μέχρι έξω στο προαύλιο! Ο Αντρέας πάντως δε λέει τίποτα για το σχολείο. Τις προάλλες που του έδωσα κουτί για να φτιάξουν μουσικό κουτί, τον ρώτησα αν το έφτιαξαν και μου είπε όχι. Τελικά, το βρήκα μέσα στην τσάντα του. Δεν ξέρω τι είχε γίνει, το ξανάστειλα τη Δευτέρα, και όταν τον ρώτησα αν φτιάξανε μουσικό κουτί μου είπε "δε θέλω να το αφήσω στο Μανιτα-ούλη". Τον ρώτησα αν το έβαλε στο ράφι με τα μουσικά όργανα και είπε ναι. Μια μέρα τον ρώτησα αν τους είπε ιστορία η δασκάλα, και απάντησε ότι ναι, τους είπε μια ιστορία με ένα τζίτζικα, αλλά δεν είχε μέρμηγκα. Μια μέρα που πήγα να τον πάρω εγώ ρώτησα αν τους είπε τέτοια ιστορία και μου είπε όχι, αλλά είναι συνηθισμένο να λένε διάφορα δικά τους σ' αυτήν την ηλικία. Τις πιο πολλές φορές λέει ότι δεν έκαναν τίποτα ή ότι μόνο έπαιζαν. Μια μέρα μου είπε ότι έκαναν μάθημα και ότι η δασκάλα τους είπε κάτι. Αυτό ήταν το πιο πολύ που είπε!

Γεια σας κορίτσια, τι κάνετε; Ερημιές και πάλι βλέπω... Εμένα είχε έρθει προηγουμένως η φίλη μου που είχαμε πάει την Κυριακή στο σπίτι της, μαζί με την αδελφή της για να μας χαιρετήσουν για το μωρό. Είπαν να έρθουν πρωί που είναι τα παιδιά στο σχολείο, για να μην τα κουβαλάνε μαζί τους και γίνει χαμός. Θα ερχόταν και μια τρίτη κοπέλα, αλλά έπεσε το μωρό της που είναι οκτώ μηνών απ' το καρότσι, έκανε ένα τεράστιο καρούμπαλο, και δεν ήθελε να φύγει και να το αφήσει. Πριν έρθουν έτρεχα σαν τρελή να κάνω δουλειές και η μικρή δεν κοιμόταν με τίποτα. Κάθε πρωί τρώει το χέρι της και κοιμάται συνέεεχεια, ούτε που την καταλαβαίνω σχεδόν μέχρι το μεσημέρι, αλλά σήμερα δεν κοιμόταν. Την κράτησε ο άντρας μου κι έκανα τις δουλειές μου, μετά τη θήλασα, αλλά πάλι δεν κοιμόταν. Ύστερα όταν ήρθαν οι κοπέλες την ξαναθήλασα και πάλι δεν κοιμήθηκε. Μάλλον επειδή κοιμήθηκε πάρα πολλές ώρες το βράδι. Κοιμήθηκε απ' τις εννιάμιση-δέκα μέχρι τις εφτάμιση το πρωί! Ο Αντρέας τελικά κρύωσε. Έχει λίγες μυξούλες, λίγο βήχα, ευτυχώς ξερόβηχα, απ' τις μύξες που καταπίνει, και κάνει διάρροια. Δηλαδή όχι διάρροια νερό, αλλά κάπως νερουλά κακά. Δεν κάνει συνέχεια, όπως γίνεται με τις διάρροιες, χτες έκανε τέσσερις φορές κακά όλη μέρα, σήμερα μία. Έτσι δεν τον πήραμε σχολείο, πήγε από νωρίς το πρωί στους γονείς μου. Μια χαρά περνάει, παίζει και πήγαν και σε μια φίλη της μάνας μου που έχει κοτούλες και τις είδε! Πάντως, ακόμα παίρνει φάρμακα για την προηγούμενη αρρώστια, και ξαναρρώστησε... Δεν ησυχάζει, αμάν πια. Λίγος αέρας τον χτύπησε κι αρρώστησε κατευθείαν... Εγώ ψάχνω για κέντρο και δε βρίσκω. Βασικά εδώ οι τιμές που παίζουν είναι γύρω στα 15 ευρώ. Οι πιο φτηνοί είναι γύρω στα 13. Απλά στη βάπτιση του Αντρέα δώσαμε δέκα ευρώ, και είχε πολύ πλούσιο μπουφέ με καλό φαγητό και το ποτό μέσα στην τιμή, και πίστευα ότι θα ξαναβρώ με τόσα. Μέχρι και σε προσφυγικό σωματείο ρώτησα, που έχει και ταβέρνα, και μου είπαν 15 ευρώ. Ο άντρας μου επέμενε να ρωτήσουμε εκεί, γιατί λέει πρόσφυγες είναι, θα κάνουν καλές τιμές. "Καλά", του λέω "τι νομίζεις, ότι είναι πρόσφυγες αμέσως μετά τη μικρασιατική καταστροφή; Έχουν περάσει 40 χρόνια, οι πιο πολλοί έχουν από δύο πολυκατοικίες". Απλά μου κάνει εντύπωση που αντί να ρίξουν τις τιμές με την κρίση, τις έχουν ανεβάσει κάποιοι. Η βοήθεια που μπορούν να μας προσφέρουν οι γονείς μου είναι ελάχιστη, και δε θέλω να δώσω και μια περιουσία... Τέλος πάντων... Το πολύ πολύ να πάμε σ' αυτόν με τα 13, που είναι πάρα πολύ καλή ταβέρνα και πηγαίνουμε συχνά εκεί, οπότε ξέρουμε και ότι το φαγητό είναι καλό, και το περιβάλλον τέλειο. Μάγδα μια χαρούλα σε βλέπω! Σε δυο-τρεις μέρες θα είσαι τελείως καλά! Σε σκεφτόμουν αυτές τις μέρες, κι έλεγα ότι δε θα μπορείς να κάνεις τίποτα, κι εσύ έκανες βόλτες στα Τζάμπο! Καλέ, 24 Σεπτεμβρίου έχει γενέθλια ο Βασίλης; Ίδια μέρα με τον αδελφό μου! Στον δικό μας παιδικό δεν επιτρέπεται η τούρτα. Έχουν μία ψεύτικη τούρτα και σβήνουν κεράκια εκεί τα παιδιά, και κερνάνε κάτι το οποίο μπαίνει στη τσαντούλα. Κάποια παιδάκια δίνουν γλυκό, άλλα δωράκι, άλλα κι απ' τα δύο. Εμείς φέτος αυτό το μίνι παρτάκι στον παιδικό θα κάνουμε, γιατί δε θα κάνουμε πάρτι γενεθλίων για τον Αντρέα, αφού ένα μήνα μετά είναι η βάπτιση, οπότε θα έχουμε εκεί τούρτα για να σβήσει κεράκια. Νομίζω θα είναι και καλύτερα, επειδή θα αισθάνεται ότι είναι παραγκωνισμένος, οπότε όταν θα σβήσει τα κεράκια, θα γίνει το επίκεντρο της προσοχής. Συμφωνώ να βάλουμε τίτλο στο καινούριο ποστ κάτι που θα διώχνει τις ιώσεις! Εσύ έχεις ανοίξει καμιά φορά ποστάκι; Καγκουράκι βλέπω προσαρμόστηκες κι εσύ στο καινούριο πρόγραμμα! Κι εγώ πολλές φορές για να μην προβληματίζομαι τι να μαγειρέψω, ακολουθώ το πρόγραμμα της Φοιτητικής Λέσχης του ΑΠΘ!!! Σήμερα πάντως έκανε ο άντρας μου μακαρονάδα, αλλά δεν πεινάω, γιατί έφαγα ένα σωρό τυροπιτάκια και λουκανοπιτάκια! Σας αφήνω τώρα, τα λέμε μετά! Φιλούρες!

Πού είστε όλες;

Καλέ! Ξέχασα να ευχηθώ στη Βάσω!!!!! Έχει γενέθλια σήμερα! Βασούλα, χρόνια πολλά, να χαίρεσαι την Ιωάννα και με το καλό και το καινούριο μωρό!

Γεια σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Εγώ κοιμήθηκα χάλιααα... Ξύπνησα πριν τις πεντέμιση απ' τη γκρίνια της μικρής. Σηκώνομαι, πάω τουαλέτα, κι όταν γύρισα στο δωμάτιο για να τη θηλάσω, είχε ξανακοιμηθεί. Πέφτω κι εγώ να ξανακοιμηθώ, άκουγα τον Αντρέα που ρουφούσε τις μύξες του, κι απ' το άγχος μου ότι ξαναρρώστησε, δε με έπαιρνε ο ύπνος. Μετά στις εξήμιση αποφάσισα να τη θηλάσω για να τελειώνω, κατά τις εφτά την έβαλα στο κρεβατάκι της, ξανακοιμήθηκα ευτυχώς, αλλά εφτάμιση ξύπνησε ο Αντρέας. Του κάνει ο άντρας μου γάλα, μετά σηκωνόμαστε για να ετοιμαστεί για τον παιδικό, και μόλις έφυγαν, ξανάπεσα στο κρεβατάκι μου με σκοπό να κοιμάμαι μέχρι τις δέκα. Αμ δε... Με το που κλείνω τα μάτια μου, χτυπάει το σταθερό. Με δυσοίωνα προαισθήματα τρέχω να το απαντήσω, αφού κανείς δε μας παίρνει στο σταθερό τόσο νωρίς χωρίς σοβαρό λόγο. Στη σύντομη διαδρομή απ' το δωμάτιο στο σαλόνι, πέρασαν απ' το μυαλό μου τα εξής σενάρια: 1. Είναι η μάνα μου και παίρνει να μου πει ότι πήγε τον πατέρα μου στο νοσοκομείο. 2. Είναι η πεθερά μου και απλά θεώρησε ότι οκτώ και τέταρτο το πρωί είναι μια πολύ καλή ώρα για να πάρει τηλέφωνο και να ρωτήσει τι καιρό κάνει. 3. Είναι από την υπηρεσία/το σχολείο και έχουν να μου ανακοινώσουν κάτι συνταρακτικό. 4. Είναι από ένα διαγωνισμό που έλαβα μέρος και με παίρνουν να μου πουν ότι κέρδισα κάποιο βραβείο. Τελικά ήταν απλά ο άντρας μου, ο οποίος έπαιρνε στο κινητό αλλά φυσικά το είχα κλειστό, και με πήρε να μου πει ότι ξεκίνησαν σήμερα να βάφουν την πρόσοψη της πολυκατοικίας ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΟΥΝ κι ότι πρέπει να μετακινήσουμε όλες τις γλάστρες με τα λουλούδια... Φυσικά ξέραμε ότι θα γινόταν αυτό και είχαμε πληρώσει και το μερίδιό μας, αλλά δεν ξέραμε πότε, και δε θεώρησαν καλό να μας ενημερώσουν... Πάει ο ύπνος. Μέχρι να μετακινήσω τις μικρές γλάστρες, ξύπνησε η μικρή... Τώρα να δούμε πώς θα πάει η μέρα, γιατί αν μυρίζει πολύ η μπογιά, θα πρέπει να πάμε στους γονείς μου, γκρρρ... Όσο για το σαββατοκύριακο, σας είπα, το Σαββάτο το βράδι ήρθε το φιλικό ζευγάρι για να μας χαιρετήσουν για τη Γεωργία. Έφτιαξα πίτσα κι έγινε τέλεια (χεχε!). Είχα πει στον Αντρέα ότι θα έρθουν κάποιοι φίλοι μας, αλλά αυτός νόμιζε ότι θα έρθουν παιδάκια, κι έλεγε συνέχεια "θα έθουν οι φίλοι μου για το πάτι μεταμφιεσμένων". Βέβαια, δεν έλεγε "μεταμφιεσμένων", αλλά μπέρδευε τη γλώσσα του προσπαθώντας να το πει, κι είχε πολλή πλάκα! Όταν ήρθαν, ο Αντρέας έψαχνε παιδάκια, κι έλεγε "μα πού είναι οι φίλοι μου; Έμειναν στο αμάτσι;". Χτες το πρωί ο Αντρέας πήγε στους γονείς μου και το μεσημέρι πήγαμε κι εμείς για φαγητό. Μετά πεταχτήκαμε στην ταβέρνα-ψητοπωλείο που είχαμε περάσει και το Σαββάτο, να ρωτήσουμε τιμές για βάπτιση. Αυτός προσφέρει πάρα πολλά πιάτα, δέκα ευρώ, αλλά χωρίς ποτό, οπότε θα βγει το ίδιο και περισσότερο ίσως. Ουφ, όλοι αυτό μας λένε... Πήραμε και τον Αντρέα μαζί μας γιατί χτυπιόταν, και αναγκαστικά, ο ένας μιλούσε με τον άνθρωπο κι ο άλλος κυνηγούσε τον Αντρέα που είχε λυσσάξει... Τελικά κοιμήθηκε στο αμάξι, κι όταν ξύπνησε, είχε μια ιδιοτροπία άλλο πράγμα. Μουγγάνιζε πόση ώρα, και δε μιλούσε να πει τι έχει, τι θέλει, ποιο είναι το πρόβλημα. Έχει συγκαεί κιόλας, γιατί δεν έρχεται να τον αλλάξουμε, και γίνεται μάχη κάθε φορά... Το απόγευμα πήγαμε σε μια φίλη μου, αυτήν που είχε γενέθλια ο γιος της το περασμένο Σαββάτο και δεν πήγαμε γιατί είχα ένα μάτι σαν μπαλάκι του τένις. Ο μικρός είναι αυτός που στα περσινά του γενέθλια είχε επιτεθεί στον Αντρέα για να τον χτυπήσει, και γενικώς είχε πολύ προβληματική συμπεριφορά. Τώρα ήταν άλλο παιδί, έχει ηρεμήσει απίστευτα. Είναι σχεδόν ίδιοι με τον Αντρέα σε συμπεριφορά, μη σας πω και σε ύψος, ενώ αυτός είναι 14 μήνες μεγαλύτερος! Έπαιξαν πάαααρα πολύ με τον Αντρέα, μία ήταν μες στις αγάπες, μία δέρνονταν και μαλλιοτραβιούνταν! Σε κάποια φάση όρμηξε ο άλλος κι αγκάλιασε σφιχτά το δικό μας, και του λέει ο Αντρέας "είσαι καλό αγο-άκι εσύ"! Η Γεωργία ήταν πολύ φρονιμούλα, στην αρχή κοιμόταν μόνη της μέσα, γιατί εμείς καθόμασταν στη βεράντα κι είχε λίγο αέρα, μετά τη θήλασα, την κράτησα λίγο αγκαλιά και την έβαλα στο πορτ μπεμπέ. Καθόταν εκεί φρόνιμη, γελούσε σε όλους, και πήγαιναν τα παιδάκια και της έπαιζαν με διάφορα παιχνιδάκια και χαιρόταν! Αυτή είναι διαφορετική απ' τον Αντρέα, δεν είναι πολύ της αγκαλιάς. Εγώ τα είπα με τη φίλη μου, με την οποία γνωριζόμαστε από τη γ' δημοτικού! Ο άντρας μου κάνει πολύ καλή παρέα με το δικό της: πιάσανε τη συζήτηση και δεν άφησαν κανένα θέμα: ποδόσφαιρο, πολιτική, θρησκεία, υγεία. Είπαμε να καθίσουμε μιάμιση ώρα, και καθίσαμε τρεις, και θα μέναμε κι άλλο, αλλά ήταν αργά κι έπρεπε να κάνει μπάνιο η Γεωργία και να κοιμηθούν. Δυστυχώς, όμως, απ' τον αέρα εκεί πάνω, γιατί είναι σε χωριό λίγο έξω απ' τη Λάρνακα και το σπίτι τους είναι ψηλά, μάλλον την άρπαξε ο Αντρέας κι είχε μυξούλες. Του βάλαμε ορό το πρωί, ελπίζω να του περάσει, μην έχουμε πάλι τα ίδια. Ακόμα παίρνει φάρμακα απ' την προηγούμενη ασθένεια... Ανθή, όπως βλέπω κι εσείς τα ίδια. Περνά η μία αρρώστια κι αρχίζει η άλλη... Στη βάπτιση του Αντρέα είχαμε δώσει 10 ευρώ το άτομο, το ποτό μέσα στην τιμή, και είχε ένα πλουσιότατο μπουφέ. Αλλά απ' ό,τι βλέπω, μάλλον μας είχε κάτσει το λαχείο, δε βρίσκω άλλον με τέτοιες τιμές, και θα δυσκολευτούμε πολύ. Μάλλον θα μειώσω τα άτομα. Είχα πει να καλέσω κάποια πρώτα ξαδέλφια της μάνας μου με τον πατέρα τους, εφτά άτομα σύνολο, αλλά μάλλον τελικά θα τους σβήσω απ' τη λίστα. Στο κάτω-κάτω, ούτε ένα τηλέφωνο δεν πήραν να μου ευχηθούν για το μωρό. Κι ο άντρας μου έχει λυσσάξει να στείλει τον Αντρέα σε ακαδημία ποδοσφαίρου. Εγώ δεν τρελαίνομαι, ας πάει, βέβαια, για άθληση, αλλά δε θέλω να αφιερώνει όλο τον ελεύθερο χρόνο του εκεί. Θέλω να ασχολείται και με άλλα πράγματα. Βέβαια, σημασία έχει τι θέλει αυτός. Ουφ, θα πηγαίναμε για εμβόλιο της μικρής σήμερα, αλλά αν θα πάμε στους γονείς μου, προτιμώ να μην το κάνει σήμερα. Θέλω να είμαστε σπίτι να την παρακολουθώ. Σε λίγο θα πάω Δημοτική Βιβλιοθήκη, και μετά βλέπουμε τι θα κάνουμε.

Γεια σας! Γυρίσαμε από την έξοδό μας! Ωραία περάσαμε, ο Αντρέας δεν ήταν ιδιαίτερα άτακτος, αν και μιλούσε συνέεεχεια! Το μαγαζί δεν είχε καθόλου κίνηση, πιο πολύ βράδι πιάνει κόσμο, έτσι ήμασταν εμείς και οι ιδιοκτήτες που τρώγανε κι αυτοί το μεσημεριανό τους, και τους τρέλανε τους ανθρώπους μπούρου μπούρου. Μας είπε ένα μενού, παραδοσιακό και χορταστικό, αλλά κι αυτός 13 ευρώ χρεώνει. Μετά περάσαμε κι από μια άλλη ταβέρνα-ψητοπωλείο, αλλά κοιμήθηκαν τα μωρά στο αυτοκίνητο, έτσι κατέβηκα μόνο εγώ κι ο υπεύθυνος μου είπε ότι θέλουμε τουλάχιστον ένα μισάωρο να δούμε τα μενού, πώς θα κανονίσουμε τις τιμές, κ.λπ. Ελπίζω να είναι πιο συγκαταβατικός αυτός και να έχει διάθεση να ρίξει κάπως τις τιμές του. Κατερίνα εδώ ακόμα όλοι κάνουν τραπέζι. Μη φανταστείς ότι θέλουμε κάτι το εξωπραγματικό. Π.χ. σε δύο βαφτίσεις που είχα πάει, μία της κόρης του ξάδελφού μου τον Οκτώβρη του 2012 και μία του γιου μιας φίλης μου τον Απρίλη του 2013 ήταν υπερπαραγωγές. Είχαν κλείσει ολόκληρη αίθουσα για πάνω από εκατό άτομα, διακοσμητικά σε κάθε τραπέζι και γενικώς στο χώρο, τεράστιο μενού. Εμείς δε θέλουμε τέτοια πράγματα, ένα απλό κέντρο, χωρίς ιδιαίτερη διακόσμηση, χωρίς τυπικότητες, χωρίς να λέμε στον κόσμο πού να καθίσει, αφού άλλωστε θα είναι και λίγοι. Απλά δεν μπορούμε να δώσουμε 13 ευρώ το άτομο. Την άλλη φορά είχαμε δώσει 10, αλλά έκλεισε εκείνο το κέντρο δυστυχώς. Καλά, ακόμα κάνουν αποστήθιση στα σχολεία; Κι εγώ θυμάμαι έκλαιγα απ' τα νεύρα μου όταν δεν κατάφερνα να λύσω μια άσκηση. Κι εγώ δυσκολεύομαι να συνηθίσω το πρωινό ξύπνημα. Το να ξυπνάω νωρίς και να κάθομαι σπίτι, είναι το χειρότερό μου. Να ξυπνάω για να πάω στη δουλειά, οκ, το καταλαβαίνω, είμαι και σε υπερένταση και δε νιώθω κουρέλι. Ενώ στο σπίτι χαλαρώνω στην αρχή, και καλά για να συνέλθω απ' το πρωινό ξύπνημα, και τελικά γίνομαι χάλια. Σας αφήνω, τελικά δε θα πάμε στην εκδήλωση γιατί φυσάει, έτσι θα έρθουν οι φίλοι μας. Πριν σκούπισα και ξεσκόνισα, τώρα που κοιμάται ο Αντρέας θα σφουγγαρίσω. Φιλιά!

Γεια σας κορίτσαροι! Μάγδα χαίρομαι πάρα πολύ που πήγαν όλα τέλεια! Καλή ανάρρωση εύχομαι!!! Καγκουράκι τρέχεις κι εσύ βλέπω... Θα έπρεπε να το ζεσταίνουν το φαγητό στο σχολείο. Κι εγώ από Νοέμβριο που θ' αρχίσω σχολείο, θα μαγειρεύω απ' το βράδι αναγκαστικά, εκτός από τις μέρες που θα μαγειρεύει ο άντρας μου το πρωί. Ανθή σίγουρα νιώθεις πιο άνετα στο παλιό φροντιστήριο! Κι εγώ στο καινούριο σχολείο, όσες φορές πήγα, όσο τέλεια κι αν είναι, νιώθω λίγο περίεργα. Άλλο να είσαι σ' ένα σχολείο με δεκαπέντε καθηγητές, μία γραμματέα και πενήντα μαθητές, κι άλλο σ' ένα σχολείο με ενενήντα καθηγητές, τρεις ή τέσσερις γραμματείς και από μαθητές... δε ρώτησα καλύτερα! Καλά έκανες και πήγατε στον παιδότοπο. Κι εμάς ο άντρας μου παίρνει τον Αντρέα όσο συχνότερα μπορεί. Την παιδική χαρά σχεδόν την έχουμε κόψει, γιατί το πρωί έχει πολύ ήλιο και το απόγευμα πολύ αέρα... Εύχομαι να μην έχει τίποτα η Αλεξάνδρα. Κατερίνα σε διαβάζω και κουράζομαι. Τα γράφεις κι όλα μαζί, χωρίς τελείες, κι είναι λες και τα λες με μια ανάσα!!! Όταν λες ότι τους διαβάζεις, τι εννοείς; Κάνουν μόνοι τους τα μαθήματά τους και μετά τους εξετάζεις ή κάθεσαι δίπλα τους και διαβάζετε μαζί; Γιατί το πρώτο είναι σκότωμα και όχι και τόσο σωστό, αφού το παιδί πρέπει να διαβάζει μόνο του. Καλά, από τώρα και Γερμανικά ο Νίκος; Αυτό είναι όρος της τρόικα ή το βάλαν από μόνοι τους; :P Μην αγχώνεσαι για την ιστορία και τα θρησκευτικά, τι θα μαθαίνανε πια στη γ' δημοτικού; Καλά, πολύ γέλιο ο Δημητράκης! Κι ο Αντρέας έτσι ήταν, ποτέ δεν του κοβόταν η όρεξη όσο ήταν άρρωστος, γι' αυτό ανησυχήσαμε τώρα. Ευτυχώς χτες έφαγε αρκετά. Επανέρχεται, πάλι καλά! Εμείς καλά, ο Αντρέας ευτυχώς έχει κόψει τα πολλά παιδικά, βλέπει, βέβαια, αλλά παίζει και πολύ, είτε μαζί μου, είτε μόνος του, και σπανιότερα με τον μπαμπά του. Είναι φοβερό, μεταμορφώνει τα πάντα σε κάτι άλλο, φτιάχνουμε αεροπλανάκια με τουβλάκια, κάνει ολόκληρα σενάρια, παίζει ρόλους, και φυσικά, όπου πάει, κουβαλάει μαζί και τους "δύο του Τόμες"! Σήμερα το μεσημέρι θα πάμε να ρωτήσουμε σ' ένα κέντρο για τη βάφτιση, και επί τη ευκαιρία, θα φάμε κιόλας εκεί. Αφήστε, κάτι άλλα που ρωτήσαμε ήταν αρκετά ακριβά. Μια πάρα πολύ καλή ταβέρνα χρεώνει 13 και 14 ευρώ το άτομο. Έχει ρίξει τις τιμές, στον Αντρέα που ρωτήσαμε ήταν 18 νομίζω, αλλά και πάλι είναι πολλά. Όπως τα υπολόγισα, στην καλύτερη περίπτωση θα μας βγουν 750 ευρώ. Αλλού που ρώτησε η κουμπάρα μου χρεώνουν 15 το άτομο, να δούμε αυτός σήμερα τι θα μας πει... Το απόγευμα έχει μια εκδήλωση για παιδιά στο Δημοτικό Κήπο, αλλά δεν ξέρω αν θα πάμε, γιατί φυσάει πολύ. Ουφ... Μας είπε κι ένα φιλικό ζευγάρι να έρθουν να μας χαιρετήσουν για τη Γεωργία, αλλά δεν έχουμε πει ακόμα σίγουρα, γιατί εκκρεμεί η εκδήλωση. Είπα πάντως στον άντρα μου να μου ψωνίσει κάποια υλικά για να φτιάξω πίτσα και βλέπουμε. Τώρα θα κάνω μια καθαριότητα στο σαλόνι, γιατί μ' αυτόν τον τρελοαέρα που φυσάει, έχει γίνει χάλια. Για να μην πω για το βομβαρδισμένο τοπίο και για τα σχέδια με κραγιόν στο τραπεζάκι... Φιλιά πολλά!

Κορίτσια μου, τι κάνετε; Είχε καμία νέα της Μάγδας; Έχει καμία το τηλέφωνό της; Αν και, είμαι σίγουρη ότι όλα πήγαν καλά! Εμείς καλά, ο Αντρέας πήγε το πρωί σχολείο και πήρε και ένα κουτί κι ένα μπουκαλάκι για να κάνουν μουσικό κουτί με ρύζι ή κάτι άλλο! Τέτοιο είχαμε κάνει και σπίτι κάποια στιγμή. Μετά πήγε ο μπαμπάς του και τον πήρε νωρίτερα, για να τον πάει στον παιδίατρο. Τον βρήκε πολύ καλύτερα, είπε να σταματήσει κάποια φάρμακα, αλλά του βρήκε υγρό στο αφτάκι, επειδή, λέει, περνάνε οι μύξες από τη μύτη και λαιμό στο αφτί. Εν τω μεταξύ, τον πήρε ο άντρας μου τηλέφωνο χτες το απόγευμα, γιατί είχε τρομάξει που δεν έτρωγε τίποτα ο Αντρέας, και του είπε ότι κόπηκε η όρεξή του επειδή, λόγω της βρογχίτιδας που πέρασε, κατεβαίνουν οι βλέννες στο στομάχι και το ανακατεύουν. Σιγά σιγά λέει, θα επανέλθει η όρεξή του. Σήμερα ευτυχώς έφαγε σχεδόν όλο το σάντουιτς στον παιδικό και το μισό αχλάδι που του είχα βάλει. Όταν ήρθαν σπίτι έφαγε μία σερενάτα που τον είχε κεράσει ένα παιδάκι, και στο καπάκι τώρα τρώει μακαρόνια με λαχανικά. Ευτυχώωως! Όσο για τη Γεωργία, σήμερα έχει μηνογενέθλια! Κλείνει τους δύο μήνες! Γυναικάρα της παντρειάς έχει γίνει πια! Πλέον κοιμάται αρκετές ώρες και μέσα στη μέρα, έχει αραιώσει τους θηλασμούς, αλλά και το χρόνο θηλασμού. Είναι πολύ διαφορετική απ' τον Αντρέα. Αυτός ήθελε στήθος για να κοιμηθεί, η Γεωργία θέλει καρότσι και κούνημα, ή πιπίλισμα του χεριού. Χώνει στο στόμα της το τρίτο και το τέταρτο δάχτυλο, δεν έχω ξαναδεί τέτοιο πράγμα! Λέτε ν' αρχίσω να δίνω πιπίλα; Βάσω άσχημο πράγμα ο αυχένας. Καλά, το κολάρο είναι χάλια, αλλά τι να κάνεις; Να το φοράς για να ανακουφίζεσαι. Οι υπόλοιπες πού είστε καλέ; Πολλά φιλιά!

Ουμφ, τα νεύρα μου... Ο Αντρέας πλέον κάνει κανονική απεργία πείνας. Δεν είναι μόνο ότι δε θέλει από ιδιοτροπία. Δεν έχει όρεξη. Δεν πεινάει. Σήμερα ήπιε γάλα το πρωί και στο σχολείο έφαγε σάντουιτς με μαρμελάδα και τριμένο τυρί κι ελάχιστο κέικ. Το μεσημέρι είχαμε μπακαλιάρο τηγανιτό και πουρέ. Θυμήθηκα το κόλπο της Ανθής, που έκρυβε το ψάρι στον πουρέ για να το φάει ο Πανούλης, κι είπα να το δοκιμάσω. Αποτέλεσμα: έφαγε μια κουταλιά πουρέ και την έφτυσε αμέσως. Τον ξεγέλασα πιο μετά και του έδωσα άλλη μία, και την έφτυσε κι αυτή. Μετά του δείξαμε κάτι παιδικά ζυμαρικά που πήρε ο άντρας μου, σε σχήματα ζώων, τα πήρε και τα περιεργαζόταν για ώρα, και τελικά του έδωσε μερικά ο άντρας μου κι έπαιζε. Τον ρώτησα αν θέλει να του μαγειρέψω μερικά, κι ενώ προηγουμένως έλεγε από μόνος του ότι θέλει μακαρόνια με τ-ιμμένο τυ-άκι και σάλτσα, μου είπε όχι. Έφαγε μια φέτα ψωμί, και πιο μετά ένα μπισκότο. Όταν γύρισα εγώ από μια δουλειά που πήγα, τον ρώτησα αν θέλει γιαούρτι, είπε ναι, έφαγε 2-3 κουταλιές, και είπε "δε θέλω άλλο". Μετά έτρωγα εγώ κέικ και ζήτησε, αλλά είχε χαλάσει. Σας έχει τύχει να χαλάσει το κέικ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Είναι δυνατόν; Χάλασαν τα φρούτα που είχε μέσα. Δε μου έχει ξανατύχει ποτέ τέτοιο πράγμα. Αναγκάστηκα να πετάξω το μισό κέικ. Γκρρρρρρρρρρρ.......................... Τέλος πάντων, εσείς αντιμετωπίσατε παρόμοιο πρόβλημα; Λέτε να είναι παρενέργεια απ' τα φάρμακα; Να του κόπηκε δηλαδή η όρεξη απ' τα φάρμακα που έπαιρνε; Τώρα παίρνει κάποια απ' αυτά. Λέτε να επανέλθει; Αύριο έχουμε παιδίατρο και θα του το πω εννοείται, αλλά αν συνεχιστεί αυτό το πράγμα τι θα κάνουμε;

Καλημέρα κοριτσάκια. Τι κάνετε; Ουφ, εγώ νυστάζω. Με ξύπνησε ο άντρας μου τρεις φορές χτες βράδι με τα ροχαλητά του, ε, μετά είχε πάει πλέον έξι η ώρα, η Γεωργία ήταν ανήσυχη, τη θήλασα, την έβαλα στο πορτ μπεμπέ, αλλά πάλι ήταν ανήσυχη οπότε την κουνούσα. Μετά ξύπνησε κι ο Αντρέας, πάει ο ύπνος. Ξυπνάει που λέτε, ο κυριούλης και ζητάει γάλα. Του λέω ότι δεν του φτιάχνω, γιατί δεν είπε παρακαλώ. Ε, λοιπόν, πείσμωσε και δεν έλεγε ο γαϊδουρογαΐδαρος. Σε κάποια φάση μου λέει "θ' αφήσω το πα-ακαλώ και θα πιώ σκέτο γάλα, χω-ίς πα-ακαλώ"... Τέλος πάντων, τώρα τον πήγε ο άντρας μου στον παιδικό. Εν τω μεταξύ ρε κορίτσια, ο Αντρέας έχει φάει ένα κόλλημα με τον πατέρα μου. Δε θέλει να τον βλέπει στα μάτια του, ενώ πριν τον λάτρευε. Όποτε τον δει του λέει "φύγε παλιοπαππού", τον κλωτσάει, τον χτυπάει, του πετάει πράγματα, του λέει "θα σε βάλω φυλακή", "θα σε σπάσω και να μην έχω παππού". Χτες το βράδι που ξαπλώσαμε για ύπνο, τον ρωτούσα γιατί δε θέλει τον παππού, αλλά μου έλεγε διάφορα του στιλ "δεν τον θέλω τον παππού Αντέα να τον αγαπήσω". Δεν μπορώ να καταλάβω τι έχει πάθει, αν και, μου φαίνεται ότι δεν τον θέλει επειδή ο πατέρας μου του πήγαινε κόντρα "μην πετάς πράγματα κάτω", "αφού τα πετάς δε σου ξαναδίνω άλλο παιχνίδι", "γιατί πετάς τις εικόνες κάτω, είναι μεγάλη αταξία", και τον έπρηζε γενικώς. Καγκουράκι τις είδα τις φωτογραφίες, τέλειες! Κι εγώ κοιμάμαι νωρίς, αφού ξυπνάω πρωί. Κι από Νοέμβρη, ακόμα νωρίτερα, γκρρρ... Χτες κοίμισα τον Αντρέα και αποκοιμήθηκα κι εγώ, ούτε που ξέρω από τι ώρα. Πριν τις έντεκα πάντως... Εγώ έχω θέμα πλέον με το φαγητό του Αντρέα. Για πρωινό δε θέλει τίποτε άλλο εκτός από ψωμί με μαρμελάδα. Καμιά φορά βάζω και τριμμένο τυρί μέσα. Μια μέρα του έκανα σάντουιτς με φέτα και ελιές που υποτίθεται του αρέσουν, αλλά δεν έφαγε πολύ. Θα νομίζει κι η δασκάλα ότι δεν ασχολούμαι με το μωρό και του βάζω κάθε μέρα τα ίδια. Φρούτο ούτε να το δει. Χτες είχαμε μπριάμ, του το ανακάτεψα με ρύζι από την προηγούμενη μέρα και γιαούρτι, και το έφαγε, αλλά έκανε δύο ώρες, με τεράστια διαλείμματα... Το βράδι του έβρασα μακαρόνια αστράκια, με γιαούρτι και τυρί, και τα έφαγε, αλλά όχι όλα. Έχει κοπεί η όρεξή του και τρώει λιγότερο τώρα. Αλλά, αν του πεις για γλυκό, το καταβροχθίζει. Δεν ξέρω τι να κάνω, μια χαρά έτρωγε μέχρι τώρα... Το ήξερα ότι από μια ηλικία και μετά τα παιδιά περιορίζουν τις επιλογές τους στο φαγητό, αλλά άλλο "περιορίζω" κι άλλο "διαγράφω τα πάντα". Μάγδα εύχομαι καλή επιτυχία αύριο στην επέμβαση! Μπες σήμερα να μας γράψεις! Πολλά φιλιά σε όλες!

Καλά ε, είναι έντεκα η ώρα το πρωί και μέχρι τώρα, ετοίμασα το πρωινό του Αντρέα για το σχολείο, θήλασα τη Γεωργία, πήρα πρωινό με την ησυχία μου, χάζεψα λίγο στον υπολογιστή, σκούπισα, ξεσκόνισα και σφουγγάρισα σαλόνι-κουζίνα-διάδρομο, έπλυνα το μπανάκι της μικρής και τις λεκανίτσες που βάζουμε το νερό όταν τους αλλάζουμε και πέρασα τα μπάνια με ντετόλ. Παλιότερα τέτοια ώρα σηκωνόμουν!

Α, καλέ, πώς το ξέχασα; Κατερίνα πού είσαι; Σε είδα όνειρο χτες βράδι, ότι και καλά ήσουν έγκυος, και κάνατε τραπέζι για να το γιορτάσετε!