Θέλω να γίνω μαμά

Γεια σας! Τι κάνετε κοριτσάκια; Ο Αντρέας άρχισε κάπως να στρώνει στον ύπνο. Ξύπνησε μία φορά το βράδι, και μετά ξύπνησε στις πεντέμιση, θήλαζε για αρκετή ώρα, κοιμήθηκε κατά τις έξι και κάτι και μετά από δέκα λεπτά περίπου ξαναξύπνησε για πρωί... Τον κρατούσαμε με βάρδιες με τον άντρα μου, και τελικά κατά τις έντεκα κοιμήθηκα ξανά... Βάσω, εμείς δεν τον αφήνουμε μόνο του πουθενά. Το πολύ πολύ να βγω απ' το δωμάτιο, να πάρω κάτι από κάποιο άλλο δωμάτιο και να ξαναπάω. Δεν είναι αυτός να του έχεις εμπιστοσύνη... Σήμερα που τον κρατούσε ο άντρας μου στο σαλόνι κατάφερε και ξέφυγε απ' τα μπλόκα, ήρθε έξω απ' το δωμάτιό μου, γρατσούνιζε την πόρτα και φώναζε "μάμα, μάμα, μάμα". Του ανοίγει ο άντρας μου, μπαίνει, πήγαινε πάνω-κάτω (σ' εμένα τελικά δεν έδωσε και πολλή σημασία), και μετά έκλεισε ο άντρας μου την πόρτα και τον άφησε μέσα. Ε, λοιπόν, κατάφερε και την άνοιξε (είναι συρτή) και μπαινόβγαινε!!! Γιωταμαρία εμάς ο Αντρέας αν βρει σκουπιδάκι το τρώει, αλλά αν τον δούμε και του φωνάξουμε "ΑΝΤΡΕΑ!!!" έρχεται και μας το δίνει!

Χρυσάνθη καλά, δεν την τσούζουν τα μάτια με το κρεμμύδι;;; Εμένα ακούει κάποιες φορές. Π.χ. αν τον δούμε να πάρει κάτι από κάτω και να το βάλει στο στόμα (π.χ. χνούδι απ' το χαλί) και του πούμε "ΑΝΤΡΕΑ!!!" αμέσως το αφήνει κι αρχίζει να τρέχει μπουσουλώντας, λες και φοβάται μην τον πιάσουμε!!!

Γεια σας! Μαρίνα μ' αρέσει που πιστεύεις στο μάτι!!! Κι ο δικός μου κάπου τόσο, δυόμιση μηνών ανταποκρινόταν και γελούσε όταν του μιλούσες. Για το κεράκι, δε φρόντισα να τον μάθω από πιο πριν, αλλά δε νομίζω να το έκανε. Στην εκκλησία, π.χ. του έδειχνα τα κεριά και του έλεγα να κάνει "φου", αλλά μάταια... Και να μπορούσε να το κάνει, πρέπει και να θέλει. Αλλά εκείνη την ώρα, με τόσο κόσμο από πάνω μας, και να το είχε ξανακάνει άλλη φορά, αποκλείεται να το έκανε. Καλά, πλάκα σας κάνουν τα πεθερικά; Ας ξεκαθαρίσουν τη θέση τους. Πώς θα κάνετε γαμοβάφτιση σε τρεις μήνες; Αλεξάνδρα είπαμε να ετοιμάσουμε παιχνίδια για να μη βαρεθούν τα παιδιά, και όντως πέρασαν πάρα πολύ ωραία και δεν ήθελαν να φύγουν. Μια χαρά ήταν, με το τίποτα χαίρονται τα παιδιά. Σε άλλα πάρτι που έχουμε πάει έφερναν κλόουν κ.λπ. κι έβλεπα ότι πολλά παιδάκια βαριούνταν ή δεν ήθελαν να παίξουν ή δεν περνούσαν καλά. Η πινιάτα είναι τέλεια ιδέα, θα την έχω στα υπόψην! Κατερίνα η τούρτα από μέσα ήταν νηστίσιμο μωσαϊκό. Δεν βάλαμε κάποια κρέμα ή γλάσο από πάνω, βάλαμε κατευθείαν τη ζαχαρόπαστα, γι' αυτό και έχει ατέλειες στο στρώσιμο. Αφού, όμως, θέλαμε να κάνουμε νηστίσιμη τούρτα, τι κρέμα να βάζαμε; Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές! Περαστικά στον Δημητράκη. Χριστίνα ευχαριστώ για τις ευχές! Περαστικά και σ' εσένα και στον μικρό. Ελπίζω να το ξεπεράσετε σύντομα και οι δύο! Πω πω ρε κορίτσια, σήμερα έμαθα κάτι και στεναχωρέθηκα πολύ. Μια κοπελίτσα γνωστή μου ήταν έγκυος 32 εβδομάδων, χτες βράδι είχε αίμα και πήγε στο νοσοκομείο, άκουσαν το μωρό, αλλά είδαν ότι έχει πρόσθιο πλακούντα, την κράτησαν μέσα, το πρωί αυξήθηκε το αίμα, την έστειλαν στη Λευκωσία, πάλι άκουγαν το μωρό, και σε κάποια φάση σταμάτησαν να το ακούνε... Δυστυχώς το μωρό πέθανε και θα το γεννήσει με τεχνητούς πόνους (μάλλον τώρα θα το έχει γεννήσει ήδη). Είναι δυνατόν, δεν είδαν οι γιατροί ότι υπήρχε πρόβλημα, να της κάνουν πρόκληση ή και καισαρική; Το μωρό θα ήταν βιώσιμο... Και μιλάμε για ένα κορίτσι πολύ βασανισμένο. Έχασε σε μικρή ηλικία τους γονείς της, τον έναν μετά τον άλλο, μένει με τη γιαγιά και τα δύο μικρότερα αδέλφια της και είναι πολύ φτωχή. Τώρα είπαμε ότι θα γεύονταν λίγη χαρά με τη γέννηση του μωρού, και πάλι ατυχία...

Γεια σας! Βάσω ελπίζω να έχει αναρρώσει πλήρως η Ιωαννούλα! Πλησιάζει και το δικό σας πάρτι. Γιωταμαρία όντως σε κάποια φάση χτες συγκινήθηκα λίγο! Ο Αντρέας δε νομίζω ότι κατάλαβε ότι ήταν το πάρτι γενεθλίων του! Σάστισε που είδε τόσο πολύ κόσμο στο σπίτι της γιαγιάς του, και στην αρχή ήταν μαζεμένος, αλλά μετά έπαιζε με όλους. Στο τέλος, όταν είχαν φύγει οι πιο πολλοί, θήλασε και κοιμήθηκε! Νάσια τι τα ήθελες τα διάσπαρτα στολίδια ρε κορίτσι μου; Εμείς μόνο δέντρο στολίζουμε και ένα στεφάνι στην πόρτα. Και να θέλουμε, δεν έχουμε άλλα στολίδια! Αυτό με το σίδερο το έχω πάθει κι εγώ, όχι με λάσπες, αλλά να πάω να το ανοίξω και να πεταχτεί ο ατμός. Ευτυχώς, επειδή έκαιγε η βαλβίδα φορούσα γάντι κουζίνας και δεν κάηκα, ενώ το έκλεισα αμέσως και δεν είχαμε ζημιές. Κι εμένα ο Αντρέας είναι όλη μέρα μες στα πόδια μου. Ξεφεύγει απ' τα μπλόκα του σαλονιού και έρχεται καμαρωτός-καμαρωτός στην κουζίνα και με βρίσκει! Σήμερα ζέσταινα κάτι στο φούρνο, κι αυτός πήγαινε κι ακουμπούσε πάνω τα χέρια του. Ευτυχώς ο φούρνος μας έχει τέτοιο σύστημα, που ακόμα κι όταν είναι αναμμένος, η πόρτα του εξωτερικά είναι κρύα, αλλά πάλι, μπορεί να την τραβούσε και να την άνοιγε. Και στο πλυντήριο πάει και πειράζει τα κουμπιά. Προχτές είχε βάλει ο άντρας μου πλυντήριο και πήγε ο Αντρέας και το σταμάτησε! Αναστασία αφού με σένα μιλούσαμε για τον ύπνο, σε σένα αναφέρομαι! Εντάξει, σιγά σιγά θα το κόψετε κι αυτό, εκτός κι αν δεν σε ενοχλεί. Καλά, πολύ γέλασα με τα ματάκια που θα αναβοσβήνουν!!! Σας φιλώ όλες!

Γεια σας! Μπράβο σε όλες σας! Και εις κατώτερα εύχομαι! Ευτυχώς εγώ στην εγκυμοσύνη μόνο κοιλιά έκανα, οπότε έμπαινα στα παντελόνια μου ακόμα και λίγο πριν γεννήσω. Φυσικά το φερμουάρ ήταν εντελώς ανοιχτό, αλλά δεν άνοιξα στη λεκάνη (ήδη έχω ανοιχτή λεκάνη, έτσι και άνοιγε κι άλλο θα έφτανε σε μέγεθος το λεκανοπέδιο της Αττικής!). Γράφω τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Ένα σάντουιτς με τυρί, γαλοπούλα και διάσπαρτες ελιές, πιπεριές, αγγούρι (περίσσεψαν από το πάρτι) και ένα τσάι δυόσμο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Μερικές κοτομπουκιές (φούρνου), ένα σπανακοπιτάκι, δύο μικρά τυροπιτάκια, ένα βολ-ω-βαν τόνου, τρεις μικρές πιτσούλες (όπως καταλαβαίνετε, περίσσεψαν από το πάρτι). Απογευματινό: Ένα μικροσκοπικό κομματάκι γαλακτομπούρεκο (την ώρα που τα έβαζα στο τάπερ για να τα πάρω στο σχολείο να κεράσω). Τρία κουλουράκια με ταχίνι και κανέλα. Δύο μανταρίνια. Βραδινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί, φέτα, ντομάτα και γραβιέρα!

Λένα δε σε ξέχασα, γι' αυτό δε ρώτησα για λάδι!!! Για αλάτι και πιπέρι ρώτησα! Εγώ προτιμώ να του φτιάχνω ξεχωριστό φαγητό, παρά να τρώμε κι εμείς τόσο άνοστα φαγητά. Π.χ. σε κάποια φάση έκανα κριθαράκι με κιμά (όπως τα μακαρόνια με κιμά). Στο δικό μας έβαλα πελτέ ντομάτας και πολλά μπαχαρικά, και φυσικά και αλάτι. Σε ένα μικρό κατσαρολάκι έβαλα τον κιμά και τα λαχανικά όπως τα είχα ετοιμάσει για μας, και τα έψησα χωρίς λάδι, αλάτι, πελτέ και μπαχαρικά και μετά έριξα και το κριθαράκι. Του το έδωσα και ξετρελάθηκε! Εγώ πάλι, αν το έτρωγα αυτό, δε νομίζω να τρελαινόμουν! Το θεωρώ πάρα πολύ καλό που δεν είναι λαίμαργος ο Αντρέας, γιατί δεν έχουμε πρόβλημα να φάμε μπροστά του οτιδήποτε. Απλά δεν τον νοιάζει, δε θα ζητήσει ποτέ τίποτα. Π.χ. το πρωί που τρώω το τοστ μου, έρχεται και μου τραβά το πιάτο, αλλά δεν τον ενδιαφέρει να φάει τοστ. Αυτό που θέλει είναι να παίξει με το πιάτο και με τα ψίχουλα!

Κοριτσάκια μου δε γράφω τι έφαγα το σαββατοκύριακο γιατί είχαμε το πάρτι γενεθλίων του Αντρέα σήμερα και έτρωγα ό,τι να 'ναι, τσιμπολογούσα από δω κι από κει, και ούτε που θυμάμαι καλά καλά τι έφαγα. Θα επανέλθω από αύριο!

Τελικά τον παρέδωσα στον άντρα μου... Γιωταμαρία εμάς ο Αντρέας δεν είναι δυο νύχτες που ξυπνά, είναι σχεδόν δυο βδομάδες. Με έχει κουράσει πάρα πολύ αυτή η ιστορία, και το θέμα είναι ότι θέλει να θηλάζει, δηλαδή να πιπιλά, οπότε ο άντρας μου δεν μπορεί να βοηθήσει... Η βιοψία του πατέρα μου νομίζω βγαίνει αυτές τις μέρες. Πάντως έκανε διάφορες άλλες εξετάσεις που έδειξαν ότι δεν είναι επιθετικός καρκίνος, άλλωστε και στην ηλικία που είναι αυτού του είδους ο καρκίνος σπάνια είναι επιθετικός. Έχει κι ο ξάδελφός του που είναι γιατρός και έχουν την ίδια ηλικία, εδώ και δέκα χρόνια και είναι μια χαρά. Νάσια χαρά στο κουράγιο σου να καθαρίζεις το σπίτι με το μωρό αγκαλιά. Καλά, πώς γίνεται να καθαρίζεις και να κρατάς το μωρό;;;;;;; Βάσω θα περπατήσει η Ιωάννα, πού θα πάει; Αναστασία εμένα ο παιδίατρος μου είπε λίγα πράγματα να δίνω από δικά μας, π.χ. κανένα μπιφτέκι, κανένα ντολμαδάκι, κοτόπουλο ψητό, και τέτοια, αλλά να προσέχω το αλάτι, και καλύτερα καθόλου αλάτι. Ακόμα δεν έχω δώσει από δικά μας φαγητά, αλλά από λαχανικά έχω δώσει σχεδόν τα πάντα, από κρέας κοτόπουλο και μοσχάρι, ζυμαρικά, τραχανά, ρύζι, πληγούρι, από γαλακτοκομικά πρόβειο, αιγοπρόβειο και κατσικίσιο γιαούρτι και ανάλατη φρέσκια μυζήθρα. Πιπέρι του έβαλα προχτές που του έκανα κρεατόσουπα ελάχιστο και δε φάνηκε να του δημιουργεί πρόβλημα. Σοκολάτα δε σκέφτηκα να του δώσω, άλλωστε ούτε κι εγώ τρώω σοκολάτες, επειδή δε μου αρέσουν πολύ. Ο γιατρός ούτε καν την ανέφερε! Δεν είναι και μωρό που θα δει τον άλλο να τρώει και θα ζητήσει να φάει κι αυτό. Π.χ. σήμερα στα γενέθλια δεν του έδωσα απολύτως τίποτα να φάει, κι αυτός δεν ήθελε απολύτως τίποτα. Όταν ήρθαμε σπίτι έφαγε μια μπανάνα. Δεν είναι λαίμαργος, ευτυχώς! Καλά μ' εμάς δε θα λειτουργούσε ποτέ το σύστημα με τον ύπνο! Ο Αντρέας κοιμάται κατά τις εννιά με δέκα, κι εγώ δέκα και είκοσι περίπου επιστρέφω σπίτι απ' το σχολείο! Φαντάζεστε να γυρνούσα πεινασμένη και να θέλω να καθίσω λίγο στον υπολογιστή να σας γράψω, να διαβάσω κανένα βιβλίο, να κάνω τέλος πάντων κάτι που με ξεκουράζει, και να είμαι υποχρεωμένη να πέσω να κοιμηθώ, επειδή ο Αντρέας θα ήθελε να κοιμάται μαζί μου στο κρεβάτι μου; Θα αυτοκτονούσα! Σας φιλώ όλες!

Γεια σας! Είχαμε το παρτάκι μας σήμερα και περάσαμε πολύ ωραία! Είχαμε δέκα παιδάκια και γινόταν χαμός! Παίξανε, τσιρίζανε, είχε πολλή πλάκα. Σε κάποιες φάσεις ο Αντρέας τρόμαζε απ' τη φασαρία και έβαζε τα κλάματα, αλλά την πιο πολλή ώρα ήταν με άλλα παιδάκια που τον πρόσεχαν και του παίζανε, ειδικά με μια ανηψιά μου που είναι έντεκα χρονών. Το κεράκι του φυσικά δεν το έσβησε, ούτε καν τον βάλαμε να το σβήσει, αλλά το έσβησε στη θέση του η ξαδέλφη μου που έχει σήμερα γενέθλια. Ευτυχώς δεν έκλαιγε εκείνη την ώρα. Ήταν πολύ ωραία, αλλά τώρα είμαι κομμάτια, κι εννοείται ότι ο μικρός ΔΕΝ κοιμάται... Τον έχω στο πάρκο και κλαψουρίζει, πάω μήπως και καταφέρω να τον κοιμίσω...

Βάζω ακόμα μια φωτογραφία της τούρτας.

Είχαμε και πολλά άλλα φαγητά και γλυκά, αλλά μη σας τα βάζω ένα-ένα! Πάω να βάλω τις άλλες φώτο στην ομάδα.

Η τούρτα μας! Όπως βλέπετε, είχε αρκετές ατέλειες, αλλά πιστεύω ότι για πρώτη προσπάθεια δεν ήταν κι άσχημη!

Καναπεδάκια με σκορδαλιά και ταραμά για όσους νηστεύουν και όχι μόνο!

Σαντουιτσάκια φατσούλες με τυρί. Και πάλι κάθε σάντουιτς είναι διαφορετικό (όχι παίζουμε).

Σαντουιτσάκια φατσούλες με γαλοπούλα. Προσέξτε, κάθε σαντουιτσάκι είναι διαφορετικό, όχι παίζουμε!

Γεια σας κοριτσάκια μου! Χρόνια πολλά στις Κατερίνες μας! Χρόνια πολλά και στο Καρολινάκι που ξέχασα χτες να ευχηθώ... Περάσαμε πάρα πολύ ωραία στο πάρτι μας. Φυσικά αυτή τη στιγμή είμαι κομμάτια κι ο μικρός νυστάζει, αλλά δεν κοιμάται... Είχαμε δέκα παιδάκια και παίξανε με την ψυχή τους! Στην αρχή παίζανε ένα αυτοσχέδιο παιχνίδι με τα μπαλόνια που είχαμε στολίσει, μετά τους οργάνωσε ο άντρας μου στο ίδιο παιχνίδι, και μετά παίξαμε μουσικές καρέκλες, μουσικά αγάλματα και το παιχνίδι με το δώρο που είναι τυλιγμένο πολλές φορές και το ανοίγει όποιος το κρατά την ώρα που σταματά η μουσική. Τους άρεσε πάρα πολύ και δεν ήθελαν να φύγουν. Ο Αντρέας ήταν ήσυχος, σάστισε από τον κόσμο, φυσικά δεν έσβησε το κεράκι, ούτε καν κάναμε προσπάθεια να τον βάλουμε να το σβήσει, αλλά αντί γι' αυτόν το έσβησε η ξαδέλφη μου που έχει σήμερα γενέθλια! Δεν έκλαιγε πάντως στο κεράκι, όπως τα περισσότερα παιδάκια. Σε κάποιες φάσεις φοβήθηκε κι έκλαιγε, όπως όταν ρώτησα αν θέλουν να παίξουμε μουσικές καρέκλες και τσίριξαν όλα μαζί "ναιιιιιιιιιιι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!", αλλά τον πήρα αγκαλιά και ηρέμησε. Την πιο πολλή ώρα τον κρατούσαν άλλα παιδάκια και παίζανε, κυρίως μια ανηψιά μου που είναι έντεκα χρονών. Τα φαγητά και τα γλυκά μας ήταν όλα τέλεια (τι μετριόφρων που είμαι!). Η τούρτα ήταν πολύ ωραία, θα σας βάλω φωτογραφίες. Φυσικά, έμειναν πολλά πράγματα, οπότε θα έχουμε να τρώμε τις επόμενες μέρες! Θα σας βάλω εδώ φώτο του μπουφέ και στην ομάδα μας φώτο του Αντρέα.

Γεια σας κοριτσάκια μου! Τα έπαιξα σήμερα! Το πρωί πήγαμε με τον Αντρέα για κάτι τελευταία ψώνια. Πήραμε τα δωράκια για τα παιδάκια που θα έρθουν στο πάρτι μας, χαρτί περιτυλίγματος για να τα τυλίξουμε κι ένα μικρό δωράκι που θα το βάλουμε σε ένα παιχνίδι. Μετά γυρίσαμε σπίτι, τον κοίμισα, σιδέρωσα δύο πλυντήρια, με ένα διάλειμμα για να φάμε και να ταΐσω Αντρέα. Το απόγευμα πήγαμε στη μάνα μου και κάναμε τη διακόσμηση της τούρτας. Έγινε ένα ωραίο ξυπνητήρι! Φαίνεται, βέβαια, ότι δεν είναι επαγγελματική, έχει αρκετές ατέλειες, αλλά πιστεύω ότι είναι πολύ ωραία για πρώτη προσπάθεια. Θα σας βάλω αύριο φωτογραφία. Μετά που γυρίσαμε σπίτι κάναμε όλοι μπάνιο, έψησα τα σιροπιαστά και τα σιρόπιασα και ετοίμασα τις κοτομπουκιές και τις έβαλα στο γιαούρτι να μαριναριστούν. Μένει να τις περάσω φρυγανιά και να τις ψήσω. Χτες βράδι πάλι είχαμε πάρτι... Πότε θα ηρεμήσει επιτέλους; Αφήστε που δεν τρώει... Το πρωί δεν του έδωσα τίποτα, το μεσημέρι τον τάισα, έφαγε μισό μπιφτέκι και λίγο τραχανά με λαχανικά και μετά τίποτα. Όταν πήγαμε στη μάνα μου, πήρα και το φαγητό του μαζί και το έδωσα στον πατέρα μου να τον ταΐσει. Ε, λοιπόν, πήγαινε, ερχόταν, έπαιζε, περπατούσε, και κάθε λίγο έτρωγε και μια κουταλιά. Πήγε εφτάμιση για να το φάει όλο! Μετά τον τάισε κι ο άντρας μου μια μπανάνα και την έφαγε. Ανθή και Μάγδα ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας! Ανθή κι εγώ φέτος νιώθω ότι δουλεύω περισσότερο, ίσως όμως να φταίει και που έχω πολλές δουλειές στο σπίτι. Πάντως για μένα είναι μια πάρα πολύ καλή χρονιά φέτος. Μάγδα ο άντρας μου δεν έχει κόλλημα με τα αμάξια, έχει κόλλημα γενικώς. Κι εγώ το δεύτερο πάλι αγόρι το θέλω! Καγκουράκι θέλω κι εγώ τάρτα σοκολάτα με φουντούκια, δεν παίζω! Κι εσύ τρέξιμο βλέπω... Κι εγώ μικρή ήμουν πολύ φοβητσιάρα. Και τώρα είμαι δηλαδή! Θυμάμαι όταν είχα δει σε μια προβολή στη φοιτητική εστία, όταν ήμουν φοιτήτρια το γιαπωνέζικο θρίλερ "The ring" είχα τρομάξει τόσο πολύ που για δυο βδομάδες κοιμόμουν είτε με το αγόρι μου (τον νυν άντρα μου) είτε με τη συγκάτοικό μου, ενώ δεν έμενα σπίτι μόνη μου ούτε τη μέρα! Μαρίνα ψώνια βλέπω! Εγώ δεν έχω πάει ποτέ μου στα Τζάμπο. Στη βρεφική κούνια έχω βάλει κι εγώ τον Αντρέα και του αρέσει πολύ. Σε κάποια φάση, μάλιστα, απ' το κούνημα κοιμήθηκε κιόλας! Σας φιλώ όλες! Αύριο ελπίζω να τα καταφέρω να βάλω καμιά φωτογραφία.

Γεια σας! Πάρτι είχαμε πάλι χτες βράδι. Ξύπνησε στις δωδεκάμιση περίπου, μετά στις τρεις παρά δέκα, κοιμήθηκε τρεισήμιση και ξύπνησε τέσσερις! Σηκώθηκε αρχικά ο άντρας μου, τον κράτησε πέντε λεπτά και τα έφτυσε... Σηκώθηκα εγώ, τον έβαλα στο στήθος και δεν κοιμόταν, κι ευτυχώς σηκώθηκε ο άντρας μου και κατάφερε και τον κοίμισε. Μετά ξύπνησε πάλι στις εφτά παρά είκοσι και ξανακοιμήθηκε σε κανένα μισάωρο, και ξύπνησε εννιά και δέκα... Ελπίζω σιγά σιγά ν' αρχίσει να στρώνει ο ύπνος γιατί είναι βασανιστικό. Ούτε νεογέννητο να είχα. Καγκουράκι μήπως περνάει άλμα ο Νικολάκης; Η Αγγελική μάλλον φοβήθηκε το σκοτάδι στο σινεμά. Καλά, πολύ γέλασα με το λιοντάρι! Κατερίνα ευχαριστώ πολύ για τις ευχές! Φαντάζομαι με την αγωγή θα φύγει η κύστη. Ποιος σε πιάνει τώρα με το πολυμίξερ! Ο Αντρέας είναι καλά, δεν ξαναέκανε εμετό, αλλά η όρεξή του δεν έχει επανέλθει πλήρως. Σιγά σιγά... Ρίχνει πολύ περπάτημα και έχει αρχίσει να επικοινωνεί με τον τρόπο του. Έκανα μια δόση μωσαϊκό προχτές, για να δω πώς είναι, και για να πάρω και στο σχολείο να κεράσω και έγινε πολύ ωραίο. Σήμερα έκανα την τούρτα για τα γενέθλια, για να σφίξει και να βάλουμε τη ζαχαρόπαστα αύριο. Την Κυριακή είναι το πάρτι. Τελικά οι υαλοκαθαριστήρες δε σπάσανε, το πρόβλημα ήταν στο μηχανισμό που τους κινεί, είχε λασκάρει μια βίδα. Ο άντρας μου ώρες ώρες δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Είχε την απαίτηση, αν έβρεχε, να καθίσω στο αυτοκίνητο και να περιμένω να κόψει για να φέρω το αυτοκίνητο στο σπίτι γιατί το χρειαζόμαστε. Του λέω "επιστρέφω στις δέκα, θα καθόμουν μες στο σκοτάδι και τη βροχή να περιμένω να σταματήσει να βρέχει, κι αν σταματούσε στις δώδεκα;" και μου απαντά "έλα μωρέ, σιγά, σε λίγο θα σταματούσε, πώς κάνεις έτσι; Πνίγεστε σε μια κουταλιά νερό και πανικοβάλλεστε με το παραμικρό κι εσύ και οι γονείς σου". Αυτό γιατί ήταν και οι γονείς μου εδώ όταν του τηλεφώνησα να του πω τη ζημιά, και άκουγαν τη συζήτηση και μετά του την είπαν που επέμενε για κάτι τόσο βλακώδες, και σήμερα γυρνάει και μου λέει "αμάν αυτός ο πατέρας σου, είναι πολύ επίμονος, δεν μπορεί να συζητήσει"! Τρία πουλάκια κάθονταν, μερικές φορές νομίζω ότι μιλάω με δίχρονο ή με διανοητικά καθυστερημένο. Μαρία σε διέλυσε η Λεμεσός ε; Εμένα είναι ο εφιάλτης μου να με στείλουν Λεμεσό... Ευχαριστώ για τις ευχές! Φιλιά στο Στεφανάκο!

Έφη κρίμα για τον πατέρα σου. Μακάρι να το ξεπεράσει, τίποτα δεν είναι αδύνατο! Κι ο δικός μου διαγνώστηκε το καλοκαίρι με καρκίνο του προστάτη, αλλά ευτυχώς δεν πρέπει να είναι επιθετικός. Τώρα περιμένουμε τα αποτελέσματα της βιοψίας. Πώς πάει η εγκυμοσύνη; Κι εμάς ο Αντρέας από ομιλία πολύ λίγα πράγματα.

Λένα από τα δικά σας φαγητά του δίνεις κανονικά, με αλάτι; Εγώ δεν του έχω δώσει ακόμα γιατί σκέφτομαι τα αλάτι, τα μπαχαρικά, κ.λπ...

Γεια σας! Τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Ένα σάντουιτς με μαύρο ψωμί και μέλι και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Τίποτα, εκτός απ' το ότι έγλειψα τα χέρια μου που έφτιαξα το νηστίσιμο μωσαϊκό (θα είναι η τούρτα για τα γενέθλια την Κυριακή). Μεσημεριανό: Ένα πιάτο ντοματόσουπα, τηγανιτές πατάτες και ελιές. Απογευματινό: Δύο νηστίσιμα κουλουράκια με ταχίνι και κανέλα, μερικά πολύ μικρά κομμάτια νηστίσιμο μωσαϊκό και δύο μανταρίνια. Βραδινό: Ένα μπολ ντοματόσουπα, μια φέτα ψωμί και μερικές ελιές.

Γεια σας! Πάρτι είχαμε χτες βράδι, ευτυχώς σε κάποια φάση σηκώθηκε ο άντρας μου και τον κράτησε αυτός. Αμάν πια, ούτε νεογέννητο δεν έκανε έτσι... Ευτυχώς δεν κλαίει ασταμάτητα, κ.λπ., απλά ξυπνάει κάθε λίγο και θέλει να θηλάσει ή να πιπιλίσει... Γιωταμαρία ευχαριστώ πολύ για τις ευχές! Κι εμένα πήρε φόρα αυτές τις μέρες! Σήμερα είχαμε πάει στη μάνα μου κι έβγαινε στη βεράντα και πήγαινε, πήγαινε πήγαινε!!! Αναστασία είναι πολύ βασικό αυτό, το ότι δεν μπορείς να έχεις λίγο χρόνο με τον άντρα σου ούτε καν στο κρεβάτι το βράδι. Εγώ έχω και μια άλλη απορία. Όταν κοιμάται η μικρή, πρέπει απαραιτήτως να κοιμάται κάποιος μαζί της; Γιατί αν όχι, τότε δε φοβάστε μήπως πέσει; Μη αλεσμένα εγώ του δίνω και τα τρώει. Δεν επέμεινα, όμως, ποτέ, ούτε στο θέμα φαγητό, ούτε και σε οτιδήποτε άλλο. Του είχα δώσει μη αλεσμένα όταν ήταν περίπου οκτώ μηνών, αλλά αναγούλιαζε και σταμάτησα. Ξανάρχισα όταν είδα ότι είναι έτοιμος και όντως τα δέχτηκε χωρίς πρόβλημα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να επιμένεις, όταν είναι έτοιμη θα φάει και μη αλεσμένα. Κανείς δεν τρώει αλεσμένα για όλη του τη ζωή!

Μαρίνα δεν καταπιέζομαι καθόλου! Τρώω αυτά που μου αρέσουν. Πέρασα πολλά χρόνια στα Goodys και στα γυράδικα και τώρα επέστρεψα στους κόλπους της σωστής διατροφής που είναι και η πιο νόστιμη!

Γεια σας! Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας! Δεν κάναμε τίποτα το ιδιαίτερο σήμερα, πήγαμε μόνο παιδότοπο, γιατί ήταν λίγο αδιάθετος ο Αντρεάκης. Του έδωσα αβγό το πρωί, και παρ' όλο που έφαγε ελάχιστο (κι αυτό επειδή τον ξεγέλασα με λίγο ψωμάκι), το έκανε εμετό και μετά ξαναέκανε 3-4 φορές. Επειδή είναι λίγο κρυωμένος τον πείραξε το αβγό. Την Κυριακή θα κάνουμε το παρτάκι μας! Για μένα θα ήταν πρόβλημα αν ο Αντρέας δεν μπορούσε να κοιμηθεί παρά μόνο στο κρεβάτι μας. Άλλο να έρθει ένα πρωί να χουζουρέψουμε, κι άλλο να κοιμάται απαραιτήτως στο κρεβάτι μας. Ο κάθε άνθρωπος θέλει το χώρο του, και πιστεύω ότι και ο Αντρέας θέλει το δικό του, γι' αυτό και προτιμά το κρεβάτι του και ποτέ μα ποτέ δε βολεύτηκε στο δικό μας και ούτε και του αρέσει να χουζουρεύει μαζί μας. Εγώ στο γιογιό δε θα τον βάλω να κάνει τίποτα ακόμη. Μου φαίνεται πάρα πολύ μικρούλης ακόμα για τέτοια πράγματα, αν και δε θα με χαλούσε να μη δίνω τόσα λεφτά στις πάνες! Για την πιπίλα που λέτε, είναι στο παιδί. Ξέρω παιδιά που μέχρι τα τέσσερα ήθελαν πιπίλα. Ο Αντρέας έχει κάνει το στήθος πιπίλα πάντως και σκέφτομαι τι θα γίνει όταν αποθηλάσω.

Γεια σας κοριτσάκια μου! Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ για τις ευχές σας! Σήμερα δεν κάναμε τίποτα το ιδιαίτερο, τόσο γιατί ήταν καθημερινή, είχα σχολείο, κ.λπ., όσο και γιατί ήταν λίγο αδιάθετος ο Αντρίκος. Το πρωί κατά τις έντεκα του έδωσα το αβγό του, αλλά δεν το ήθελε. Τον ξεγέλασα με ψωμάκι και έφαγε λίγο, αλλά μετά αναγούλιασε και δεν επέμεινα. Τον άφησα να φάει λίγο ψωμάκι, αλλά λίγα λεπτά μετά έκανε εμετό. Λέμε "άντε, αυτό ήταν, του πέρασε" και πηγαίνουμε σε ένα παιδότοπο, λόγω της ημέρας. Έπαιξε πολύ και του άρεσε. Όταν του έβαζα τα παπούτσια για να φύγουμε έκανε και πάλι εμετό και μετά στο σπίτι έβγαλε 2-3 φορές ακόμα γουλίτσες. Ευτυχώς μετά από αυτό κοιμήθηκε αρκετά και ηρέμησε και το στομαχάκι του. Πήρα και τον παιδίατρο και μου είπε ότι τον πείραξε το αβγό, έστω και το ελάχιστο που έφαγε, επειδή είναι κρυωμένος και καλύτερα να μην φάει τίποτα σήμερα, μόνο τσαγάκι, ούτε γάλα. Του λέω "καλά, να μη θηλάσει;" και μου λέει "ααα, ναι, θηλάζει, ναι ναι, φυσικά να θηλάσει, ο θηλασμός μόνο καλό θα του κάνει, ενώ το ξένο γάλα θα το κάνει εμετό". Τον θήλασα πριν φύγω, κι ευτυχώς είχα γάλα στην κατάψυξη, το ξεπάγωσαν και του το έδωσαν και το ήπιε όλο! Τώρα κοιμάται, αλλά αφού είναι νηστικούλης, προβλέπεται πάρτι το βράδι... Αλεξάνδρα ωραία πράγματα ακούω! Δικό μου γάλα σε μπιμπερό δε θέλει πια. Μέχρι τον Ιούνιο έπινε κανονικά, από το Σεπτέμβριο που ξανάρχισα σχολείο δεν το ήθελε, έτσι σταμάτησα να αφήνω. Σήμερα το ήπιε επειδή πεινούσε πάρα πολύ πιστεύω. Χριστίνα περαστικά! Ούτε κι εγώ τα πάω καλά με τα οικονομικά. Τα πάω χάλια είναι η αλήθεια... Και σ' αυτό μοιάζουμε! Μαρίνα δε μου κάνει αίσθηση η περιγραφή του μαθητή σου. Εμένα οι περισσότεροι έτσι είναι. Πάρτι γενεθλίων θα του κάνουμε την Κυριακή. Ετοιμάζω διάφορα και τα βάζω στην κατάψυξη. Μέχρι τώρα έκανα σπανακοπιτάκια, πιτσάκια, γαλακτομπουρεκάκια και μπακλαβαδάκια. Α, δε σας είπα τι έπαθα σήμερα! Θα πηγαίναμε στο σχολείο με το δικό μου αμάξι, οπότε πήρα έναν συνάδελφο απ' το σπίτι του και πήγαμε μαζί στο σημείο συνάντησης. Εν τω μεταξύ έβρεχε αρκετά. Σε κάποια φάση γκλαααανγκ! κολλάνε μεταξύ τους οι υαλοκαθαριστήρες και μπλοκάρουν! Τέτοιο πράγμα δεν έχει ξανασυμβεί! Σταματάμε, κατεβαίνει ο άνθρωπος και τους ξεμπλοκάρει. Ξεκινάμε, στα δέκα μέτρα ξαναμπλοκάρουν, και η βροχή να δυναμώνει. Να είμαστε σε ένα δρόμο που δεν μπορούσα να σταματήσω, και δεν έβλεπα τίποτα. Από απέναντι να έρχονται συνέχεια αυτοκίνητα. Ευτυχώς είχα τον άνθρωπο δίπλα μου και με βοηθούσε και φτάσαμε τελικά στο σημείο συνάντησης, το οποίο ήταν δύο λεπτά από εκεί. Φυσικά πήγαμε με άλλο αυτοκίνητο στο σχολείο. Ο Θεός μας βοήθησε και δε σκοτωθήκαμε. Ευτυχώς που το πάθαμε εκεί, και όχι στον αυτοκινητόδρομο που έβρεχε καταρρακτωδώς. Πάω στο σχολείο, παίρνω τον άντρα μου και του το λέω, και του λέω ότι αν βρέχει όταν γυρίσω θα με φέρει κάποιος σπίτι και πάμε αύριο και παίρνουμε το αμάξι. "Όχι" μου λέει "να περιμένεις να σταματήσει η βροχή και να έρθεις με το αμάξι μας σπίτι, γιατί το χρειαζόμαστε". Βρε να του εξηγώ ότι θα σκοτωθώ, βρε να του λέω ότι έχω και τον άλλο μαζί μου, τίποτα αυτός "όχι, να περιμένεις να σταματήσει και να έρθεις". Φυσικά του είπα "καλά καλά" και του το έκλεισα. Ευτυχώς δεν έβρεχε, έτσι δεν είχα πρόβλημα.