Θέλω να γίνω μαμά

Τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Δύο φέτες μαύρο ψωμί με βιτάμ και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο χορτόσουπα. Απογευματινό: Μερικές φρυγανιές από άρτο. Ένα αχλάδι. Βραδινό: Περίπου 3/4 από μια μεγάλη ατομική ταχινόπιτα. Χριστίνα το νηστίσιμο μωσαϊκό αντί για γάλα έχει πορτοκάλι. Αν θέλεις, πες μου να γράψω τη συνταγή. Χαίρομαι που σου άρεσε το γάλα!

Βάσω να σας ζήσει η Ιωαννούλα!!! Εμείς κάναμε το πάρτι Κυριακή για να έχουμε χρόνο να τα ετοιμάσουμε όλα. Γιωταμαρία σας το είχα ξαναπεί ότι το σκέφτομαι για δεύτερο τώρα κοντά. Πώς αποθηλάζουν όμως; Ο Αντρέας εδώ και λίγες μέρες θηλάζει-πιπιλίζει, κοιμάται και μόλις τον βάλω στην κούνια ξυπνά και κλαίει. Αυτή είναι συμπεριφορά νεογέννητου, όχι παιδιού ενός έτους... Δεν μπορώ να καταλάβω τι έχει πάθει...

Γεια σας! Όλη μέρα ο κυριούλης κοιμήθηκε μόνο μία ώρα, κι αυτή ήταν λίγο πριν φύγω το απόγευμα. Επειδή κοιμόταν και δεν είχα να τον θηλάσω, είπα να φύγω λίγο νωρίτερα και να περάσω από την εκκλησία της ενορίας μας που είναι του αγίου Νικολάου και γιορτάζει αύριο, ν' ανάψω ένα κεράκι και να καθίσω κανένα τεταρτάκι στον εσπερινό. Ε, με το που κατέβηκα κάτω, βγαίνει ο άντρας μου στο μπαλκόνι και μου φωνάζει ότι ξύπνησε... Πάει το κεράκι, πάει ο εσπερινός, ανεβαίνω πάνω να τον θηλάσω. Τώρα που γύρισα, πάλι ήταν ξύπνιος. Τον παίρνω, τον θηλάζω, τον βάζω στην κούνια, ξυπνάει. Τον ξαναθηλάζω, τον ξαναβάζω στην κούνια, κοιμάται για τρία λεπτά, πάλι ξυπνάει... Τελικά τον άφησα στον άντρα μου και πήγα και κλείστηκα στο γραφείο, γιατί όσο με βλέπει δεν κοιμάται, και αποκοιμήθηκε... Τι έχει πάθει ρε κορίτσια; Είναι δυνατόν να είναι δόντια; Τι λάθος κάνω πια, αμάν! Τα νεύρα μου! Αλεξάνδρα μια χαρά οι βόλτες σας. Εμείς σήμερα πήγαμε για ψώνια στη γειτονιά, στη φρουταρία (=μανάβικο) και στον χασάπη. Εκεί τον άφησα κάτω και περπατούσε, οπότε πηγαίνει κοντά στην πόρτα, βλέπει μια γυναίκα με ένα μεγάλο σκυλί και κάνει "γαβ"!!!! Στο σπίτι του έβαλα τον "Μπάρμπαμπρίλιο" απ' τα Ζουζούνια, και σ' ένα σημείο βλέπει που κρατούσαν μια φραντζόλα ψωμί και κάνει "αμ"!!! Για το λάδι ΟΟΟΟΟΟΧΙΙΙΙΙ!!!!!!! Εννοούσαν ότι δεν βάζουν ΠΟΤΕ λάδι να ψηθεί με το φαγητό γιατί είναι καρκινογόνο... Τέλος πάντων, εγώ δεν πρόκειται να το εφαρμόσω αυτό το πράγμα, είπαμε να κάνουμε υγιεινή διατροφή, αλλά όχι κι έτσι... Γιάμ, τέλειες οι πιτούλες! Καγκουράκι φιλιά! Σας φιλώ κι όλες τις υπόλοιπες!

Καλημέρα, τι καλημέρα δηλαδή, από τις τρεις τραβιόμαστε με τον τύραννο-Αντρέα... Μια χαρά σας βλέπω όλες καλέ! Τι ψυχή έχει ένα μελομακάρονο; Εγώ δεν έφτιαξα ακόμα, συνήθως φτιάχνω μια βδομάδα πριν τα Χριστούγεννα, και τότε στολίζω κιόλας. Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Ένα μικρό κομμάτι νηστίσιμο μωσαϊκό. Μεσημεριανό: Ενάμιση μπιφτέκι μοσχαρίσιο με λαχανικά και κουάκερ (αντί φρυγανιάς), στο τηγάνι με νερό όχι με λάδι + πληγούρι + γιαούρτι + σαλάτα μαρούλι-φρέσκο κρεμμυδάκι-άνιθο. Απογευματινό: Λίγος χαλβάς σιμιγδαλένιος. 3-4 κράκερ διαίτης. Μια μπανάνα. Βραδινό: Ένα πιάτο πληγούρι με γιαούρτι και σαλάτα.

Βάσω κι εμείς προσπαθούμε να τον περιορίσουμε στο σαλόνι, αλλά δραπετεύει συνέχεια. Προτιμώ να τον βάζω στο δωμάτιό του να παίζει, να κλείνω και την πόρτα για να μην το σκάει και να κάθομαι μέσα να τον προσέχω εννοείται, παρά αυτό το συνεχές κυνηγητό. Δεν ξέρω τι έχει και δεν κοιμάται, χτες έπεσε και χτύπησε, κι απ' το πολύ κλάμα αποκοιμήθηκε απ' τις εφτάμιση χωρίς να φάει. Εν τω μεταξύ ούτε το μεσημέρι έφαγε, γιατί προφανώς βαρέθηκε το κοτόπουλο-πατάτα-καρότο-ρύζι που του δίνω επειδή κάνει νερουλά κακά, ξύπνησε στις εννιάμιση, του έδωσε ο άντρας μου λίγη κρέμα Humana μήλο που μας είπε ο γιατρός να πάρουμε για τη γαστρεντερίτιδα, αλλά δεν έφαγε πολύ. Πάω σπίτι στις δέκα, τον κοιμίζω, μία ξύπνησε, θήλασε πάλι και κοιμήθηκε σε κανένα εικοσάλεπτο, και μετά στις τρεις ξύπνησεεεεεε.... Εν τω μεταξύ, το πρωί, όπως κοιμήθηκε δίπλα μου, με τις μαγουλάρες και τις βλεφαριδάρες του, ήταν τόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοσο γλύκας, που ξεκουράστηκα μόνο που τον έβλεπα. Φυσικά τώρα είμαι ένα κουρέλι...

Εν τω μεταξύ, όταν αποκοιμήθηκε δίπλα μου, με τις μαγουλάρες του και τις βλεφαριδάρες του, ήταν τόοοοοοσο γλύκας που ξεκουράστηκα μόνο που τον έβλεπα. Φυσικά τώρα είναι χάλια το στομάχι μου, ζαλίζομαι και τα πόδια μου είναι κομμένα... Πόπη εγώ ακόμα δεν του έχω δώσει δικό μας φαγητό. Δεν του το αλέθω πλέον, ούτε το πατάω με το πιρούνι, του το κόβω σε μικρά κομματάκια και το μασουλάει. Όταν λέμε ότι δε γίνεται τσιγαριστά, δηλαδή, π.χ. κάνω πιλάφι. Δε θα τσιγαρίσω λίγο πριν το κρεμμύδι; Απαγορεύεται αυτό; Ουφ, κατάλαβα, εισερχόμαστε στον κόσμο του άνοστου φαγητού...

ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Η ΧΤΕΣΙΝΗ ΝΥΧΤΑ... Δεν υπήρχε σας λέω... Ξύπνησε στις τρεις και ΔΕΝ ΞΑΝΑΚΟΙΜΗΘΗΚΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Παιδευόμασταν κι εγώ κι ο άντρας μου, τι τον θήλαζα εγώ, τι τον κουνούσε αυτός, ΤΙΠΟΤΑ. ΔΕΝ ΚΟΙΜΟΤΑΝ... Τελικά κατά τις έξι τον πήρα και ήρθαμε στο σαλόνι, τον έβαλα στο πάρκο και του έβαλα τραγουδάκια. Μου λέει ο άντρας μου να τον κρατήσει αυτός και να πάω εγώ να κοιμηθώ και μετά αλλάζουμε. Ε, για δύο ώρες δεν μπορούσα να κοιμηθώ απ' τα νεύρα και την υπερένταση. Τελικά τον έφερε στο κρεβάτι μας, τον θήλασα ξαπλωμένη και κοιμηθήκαμε όλοι για ένα δίωρο. Ο άντρας μου ακόμα κοιμάται. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑαα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1 Τα νεύρα μουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Η ΧΤΕΣΙΝΗ ΝΥΧΤΑ... Δεν υπήρχε σας λέω... Ξύπνησε στις τρεις και ΔΕΝ ΞΑΝΑΚΟΙΜΗΘΗΚΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Παιδευόμασταν κι εγώ κι ο άντρας μου, τι τον θήλαζα εγώ, τι τον κουνούσε αυτός, ΤΙΠΟΤΑ. ΔΕΝ ΚΟΙΜΟΤΑΝ... Τελικά κατά τις έξι τον πήρα και ήρθαμε στο σαλόνι, τον έβαλα στο πάρκο και του έβαλα τραγουδάκια. Μου λέει ο άντρας μου να τον κρατήσει αυτός και να πάω εγώ να κοιμηθώ και μετά αλλάζουμε. Ε, για δύο ώρες δεν μπορούσα να κοιμηθώ απ' τα νεύρα και την υπερένταση. Τελικά τον έφερε στο κρεβάτι μας, τον θήλασα ξαπλωμένη και κοιμηθήκαμε όλοι για ένα δίωρο. Ο άντρας μου ακόμα κοιμάται. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑαα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1 Τα νεύρα μουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Βάσω τι τραπεζάκι, ο Αντρέας εδώ και πολύ καιρό αλωνίζει όλο το σπίτι. Δεν μπορεί να περιοριστεί σε ένα σημείο! Ευτυχώς δεν σκαρφαλώνει ακόμα, αλλά κατά τα άλλα και πριν περπατήσει κανονικά πιανόταν από έπιπλα, από τοίχους και γύριζε όλο το σπίτι. Άσε, κι εμάς έχει αρχίσει κάτι τρελά πεισματάρικα, αν π.χ. αργήσουμε να τον πάρουμε αγκαλιά ή αν αργήσουμε να του δώσουμε την επόμενη κουταλιά όταν τον ταΐζουμε, αρχίζει κάτι "ααααααααα" θυμωμένα... Δεν πάμε καλάααα... Στο άλλαγμα εμείς σχεδόν από όταν γεννήθηκε πάντα με βαμβάκι και νερό, ποτέ μωρομάντηλα. Μόνο όταν είμαστε εκτός σπιτιού.

Γεια σας! Ανθή ξέχασα να σου γράψω χτες... Ανέβα βρε! Κουράζεσαι σίγουρα, κι εγώ είναι φάσεις που νιώθω όχι τόσο να καταρρέω, όσο τα νεύρα μου να σπάνε, αλλά τι να κάνουμε; Έχουμε τα παιδάκια μας! Το άσχημο είναι ότι εσένα κοιμούνται πολύ αργά και δεν βρίσκεις καθόλου χρόνο για σένα. Αν προσπαθούσες σιγά σιγά να τα κοίμιζες λίγο νωρίτερα; Χριστίνα περαστικά στην πεθερά σου... Έμφραγμα; Είναι καλά τώρα; Έχει γιορτή ή γενέθλια ο άντρας σου; Θέλω κι εγώ να έρθω, θα με καλέσεις; Μόνο που διάβασα το μενού μου τρέξανε τα σάλια! Καγκουράκι εμείς δεν βάλαμε φωτάκια επειδή εκεί που βάζουμε το δέντρο έχει μόνο μία πρίζα, στην οποία έχουμε το πολύπριζο που έχει πάνω τηλεόραση, ίντερνετ, κ.λπ. και έπρεπε να φέρουμε πολύπριζο από την κουζίνα, και είπαμε "άσε μωρέ". Η αλήθεια είναι ότι τα φωτάκια με εκνευρίζουν λίγο, άσε που χαλάνε για πλάκα. Τώρα δε νομίζω να βάλω φωτάκια, να πάει ο Αντρέας να τα αναδομήσει... Άσ' το καλύτερα... Ωραία τα κόλπα με τα συρτάρια! Ευτυχώς προς το παρόν ανοίγει μόνο της συρταριέρας του και βγάζει από μέσα τις κάλτσες (μόνο αυτές!). Σήμερα άνοιξε και της δικής μου συρταριέρας, αλλά δεν έβγαλε τίποτα έξω. Στην κουζίνα τα μισοανοίγει, αλλά συνήθως τον παίρνουμε κατευθείαν. Θέλουμε να βάλουμε αυτά τα προστατευτικά, αλλά πρέπει να τρυπήσουμε το συρτάρι και το σκεφτόμαστε...

Αναστασία την ουρολοίμωξη την καταλαβαίνεις μόνο από την καλλιέργεια ούρων. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Ο Αντρέας δεν πονούσε καθόλου και ήταν και αρκετά ευδιάθετος όταν είχε ουρολοίμωξη. Μάλιστα, ο καλύτερος τρόπος είναι η υπερηβική, δηλαδή να πάρουν ούρα με σύριγγα κατευθείαν από την κύστη και όχι με σακουλάκι που μπορεί να επιμολυνθεί. Αν δεις ότι συνεχίζεται ο πυρετός κάντε μια καλλιέργεια, έστω και με σακουλάκι. Για το δεύτερο μωρό κι εγώ αυτό σκέφτομαι, ότι μπορεί να αργήσει, οπότε ας μην το καθυστερούμε και πολύ! Δέντρο εμείς ακόμα δεν στολίσαμε, αλλά σκέφτομαι πού να το βάλω... Αποκλείεται να το αφήσει ο Αντρέας σε ησυχία. Ό,τι κι αν βάλω γύρω του, θα βρει τρόπο να πάει... Εδώ του έχουμε κλείσει όλο το σαλόνι με ένα σωρό πράγματα, καρέκλες, πολυθρόνες, τραπέζια, καλοριφέρ, και πάλι βρίσκει τρόπο και δραπετεύει. Γιωταμαρία κι ο Αντρέας χτύπησε σήμερα όταν ήμουν στο σχολείο. Σκόνταψε και τώρα έχει γδαρθεί στο μάγουλο. Δώρα ευχαριστώ για τις ευχές! Σας φιλώ όλες!

Να σου ζήσει το κοριτσάκι σου! Ο θηλασμός δεν έχει ωράριο. Κάθε τρεις ώρες που σου είπε η παιδίατρος μου φαίνεται μεγάλο διάστημα, αφού υποτίθεται έπρεπε να τρώει συχνά. Είναι πάρα πολύ νωρίς για να βάλεις πρόγραμμα στο θηλασμό και πολύ καλά έκανες που ακολούθησες το ένστικτό σου και την είχες συνέχεια στο στήθος! Το συμπλήρωμα, όπως είπαν και τα άλλα κορίτσια, μάλλον αχρείαστο είναι! Κι εμένα ο μικρός από ημερών κοιμόταν αρκετές ώρες το βράδι. Το πρώτο βράδι που τον φέραμε σπίτι, έξι ημερών, κοιμήθηκε εξάωρο! Και τελικά επειδή αγχώθηκα, τον ξύπνησα το πρωί για να φάει. Αυτό έγινε και την επόμενη μέρα, αλλά μετά δεν τον ξαναξύπνησα. Και η μαία στην κλινική μου είχε πει ότι, αφού κοιμάται σημαίνει ότι το γάλα μου τον χορταίνει. Τώρα είναι ενός έτους και πάντα θα ξυπνήσει το βράδι, μία φορά, δύο φορές, κι όταν βγάζει δόντια ας μην πω πόσες φορές καλύτερα!

Κατερίνα ξέχασα να σου απαντήσω χτες. Η γιορτή μου είναι καλέ την Κυριακή, της αγίας Άννας! Τι ξελαρυγγιάζεται ο Καλογιάννης "Αχ Αννούλαααα του χιονιάααααααα... δε θα είμαι πιαααα μαζίιιιι σουυυυυυ.... στου Δεκέμβρηηηη τις εννιάααααααα πού έχεις Άννααααα τη γιορτήηηηηηηη σου".

Πόπη πού χάθηκες βρε ψυχή; Όλο λες θα μπαίνεις και όλο εξαφανίζεσαι! Μια χαρά ο Αχιλλάκος! Καγκουράκι φιλιά! Κλείνω γιατί θα τα διαλύσει όλα!

Γεια σας! Δεν κοιμήθηκα και πολύ καλά χτες βράδι, αλλά ευτυχώς προς το παρόν δεν αισθάνομαι άυπνη. Ο Αντρέας ξύπνησε στις 4.38 και δεν κοιμόταν, καθόταν και με κοιτούσε και θήλαζε-πιπίλιζε... Τελικά τον κοίμισα κατά τις πεντέμιση και 5.38, δηλαδή μια ώρα μετά που ξύπνησε, ξάπλωσα κι εγώ. Ε, 5.42 άρχισε να γαβγίζει ένα σκυλί και τον ξύπνησεεεεε..... Σηκώθηκε ο άντρας μου, και καλά να βοηθήσει, και σε τριάντα δευτερόλεπτα μου φωνάζει "έλα, δεν κοιμάται". Μετά κάθισε λίγο μαζί του, αλλά τι έκανε; Τον είχε στο κρεβάτι κι ο μικρός έκλαιγε, κι αυτός καθόταν στην πολυθρόνα και μου φώναζε "άντε, θα έρθεις; Δεν κοιμάται!". Τελικά πήγα και κοιμήθηκε κατά τις έξι, αλλά εγώ μετά δεν κοιμήθηκα αμέσως. Ευτυχώς ξύπνησε δέκα παρά είκοσι και τον ανέλαβε ο άντρας μου, αλλά δεν κατάφερα να ξανακοιμηθώ. Κατερίνα τελικά θα κάνω τη λαδένια και τη σπανακόπιτα!

Σκεφτόμουν για τονοσαλάτα με ζυμαρικά και λαχανικά. Η λαδένια, όμως, νομίζω είναι πολύ καλύτερη επιλογή, είναι πιο εύκολη και χορταστική και θα φάνε και τα παιδιά. Τα καλτσόνε με λαχανικά έχουν μέσα τυρί, οκ, μπορώ να το παραλείψω, αλλά είναι με καλοκαιρινά λαχανικά, οπότε δε λέει για χειμώνα. Καλέ, δε σας είπα!!! Βρέχει!!!

Κατερίνα δίκιο έχεις! Διαφωνούσα με την υστερία και πήγα κι έπεσα κι εγώ στη λούμπα! Θ' αρχίσω σιγά σιγά να δίνω και λίγο δικό μας φαγητό, όχι τώρα, βέβαια, να σφίξουν τα κακά του και μετά βλέπουμε. Χμ... όχι κεφτεδάκια... Δε θέλω τηγανίλες... Άσε που την άλλη φορά που είχα καλέσει ένα ζευγάρι και ένα άλλο παιδί και έφτιαξα φαλλάφελ, ήρθε το παιδί και μετά περιμέναμε το ζευγάρι και τελικά ήρθε μόνο ο άντρας, τόσο αργοπορημένος, που είχαν παγώσει τα φαλάφελ και δεν τρώγονταν... Κι επειδή είναι κι αυτοί καλεσμένοι, δε θέλω να το διακινδυνεύσω. Άσε που θα μυρίζει όλο το σπίτι... Πω πω, πολύ ιδιότροπη είμαι! Η τονοσαλάτα δεν είναι καλή ιδέα λες; Α, για δώσε και τη συνταγή της λαδένιας!

Γεια σας! Χριστίνα βλέπω το δοκίμασες το γάλα με μέλι και κανέλα! Μαρίνα φάε βρε ένα κομμάτι τούρτα, και μετά κάνε διακόσιες κάμψεις. :P Γιωταμαρία θέλω κι εγώ να επισκεφθώ την τουαλέταααααααααααα........... Έχω μια δυσκοιλιότητα άλλο πράγμα... Νιώθω τούμπανο... Ελίνα μου αρέσει πολύ η αυτοκριτική σου. Τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Μια φέτα χωριάτικο ψωμί με τυρί και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Λίγες πατάτες φούρνου + σαλάτα μαρούλι-φρέσκο κρεμμυδάκι-άνηθο + μια φέτα ψωμί. Απογευματινό: Μια φέτα χωριάτικο ψωμί με τυρί. Βραδινό: Το ίδιο με το μεσημεριανό εκτός ψωμιού.

Κατερίνα ευχαριστώ για τις συνταγές! Ελιοψωμάκια δε θέλω να φτιάξω. Είναι από τα πιο συνηθισμένα στην Κύπρο και δεν τρελαίνομαι είναι η αλήθεια! Τα μανιταροπιτάκια φαίνονται τέλεια, αλλά ο άντρας μου δεν τρώει μανιτάρια... Κι εγώ το θεώρησα υπερβολικό αυτό με το λάδι, αλλά όταν είναι για τον Αντρέα, αγχώνομαι. Έγραψα και ολόκληρο άρθρο για να καταλάβεις για την υστερία της διατροφής και τη θέση της θεολογίας (το έστειλα και περιμέεεενωωωω...), αλλά πάλι, το έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Όλο και κάτι βγαίνει, όμως, μία είναι το λάδι, μία είναι το αλάτι, μία είναι το μέλι, μία είναι οι συνδυασμοί των φρούτων... Πριν μερικά χρόνια κανείς δε μιλούσε για υδατάνθρακες και πρωτεΐνες, τώρα όλοι λένε "έκοψα τους υδατάνθρακες" ή "τρώω δύο γεύματα με πρωτεΐνη"... Αν καθόμαστε να τα πιστεύουμε όλα αυτά, είτε που δε θα τρώμε τίποτα, είτε που θα αποτρελλαθούμε! (τα λέω για να τ' ακούω!)

Χι χι, οκ είπα ότι μπορεί να το έκανε τυχαία για να μη με πείτε χαζομαμά κουκουβάγια!!! :P Καταλαβαίνω πώς το σκέφτεσαι, παίρνεις διάφορα θρησκευτικά στοιχεία και συνθέτεις ένα δικό σου μύθο. Αυτό είναι δημιουργικό και γόνιμο και στο κάτω κάτω, είναι κάτι δικό σου. Εγώ δεν μπορώ αυτούς που γράφουν υποτίθεται για να κριτικάρουν τον Χριστιανισμό (ή κάποια άλλη θρησκεία) και διαστρεβλώνουν τα πάντα, σατιρίζοντάς τα, δείχνοντας ότι απλά δεν έχουν καταλάβει τίποτα, ενώ παίζουν ότι τα καταλαβαίνουν όλα απλά δεν τα αποδέχονται. Εν τω μεταξύ, την Κυριακή είναι η γιορτή μου και έχω καλέσει λίγους φίλους, έτσι για να μαζευτούμε να πούμε καμιά κουβέντα. Θα είμαστε έντεκα άτομα, οκτώ μεγάλοι και τρία παιδιά. Οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) νηστεύουν. Σκέφτομαι να φτιάξω νηστίσιμη σπανακόπιτα και νηστίσιμη μηλόπιτα για γλυκό. Άλλο γλυκό δε θέλω να φτιάξω, αλλά δεν ξέρω τι άλλο να φτιάξω για αλμυρό. Μήπως μια νηστίσιμη πίτσα, μόνο με σάλτσα και λαχανικά ή μήπως κάποια σαλάτα με ζυμαρικά, λαχανικά και τόνο; Μήπως η σαλάτα είναι πολύ καλοκαιρινή; Ρώτησα τον άντρα μου και έκανε ολόκληρο θέμα που δε θα κάνω αρτύσιμα (εμείς ακόμα δε νηστεύουμε). Του εξηγώ ότι μια χαρά θα φάει τα νηστίσιμα και χωρίς να νηστεύει, π.χ. δε θα πάθει κάτι αν δεν φάει τυρόπιτα και φάει σπανακόπιτα, που τρελαίνεται στο κάτω κάτω. Όχι, αυτός, να χτυπιέται ότι θέλει και αρτύσιμα. Είναι φορές που κάνει σαν πεντάχρονο και πρέπει κι εγώ να τον αντιμετωπίζω σαν τέτοιο. Εννοείται δε θα καθίσω να κάνω ένα σωρό φαγητά, δύο αλμυρά και ένα γλυκό, όλα νηστίσιμα, που μπορούν να φάνε και οι νηστεύοντες και οι μη νηστεύοντες. Για πείτε καμιά ιδέα για δεύτερο αλμυρό νηστίσιμο.

(Προσπάθησα να γράψω και πριν, αλλά κάτι πάτησε ο Αντρέας και με πέταξε έξω...). Χμ... Χριστίνα, δεν είναι ακριβώς έτσι. Δηλαδή για την ορθόδοξη θεολογία αρμονία είναι ο Θεός που είναι το απόλυτο καλό. Αρμονικό είναι και το σύμπαν και ο άνθρωπος, που ο Θεός δημιούργησε λίαν καλό και που οδεύει προς την τελειότητα. Το κακό είναι δυσαρμονία, με το κακό χαλούν οι ισορροπίες (ο Άνσελμος του Κάρντενμπέρι έχει γράψει ένα σωρό σχετικά με το θέμα, αλλά το έχει πάει τελείως αλλού). Ο Θεός δεν προσπαθεί να προστατεύσει τα πλάσματά του από τον διάβολο, γιατί και ο διάβολος είναι πλάσμα του Θεού. Ο διάβολος προσπαθεί να επηρεάσει και να καταστρέψει τους ανθρώπους, επειδή τους μισεί, αλλά οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να επιλέξουν (όπως και ο διάβολος ήταν ελεύθερος να επιλέξει και επέλεξε να κάνει το κακό). Ο Θεός έθεσε στον εαυτό του έναν και μόνο "περιορισμό", να μην μπορεί να επέμβει στην ελευθερία του ανθρώπου. Ο άνθρωπος επιλέγει αν θα ακολουθήσει τον Θεό ή τον διάβολο. Επιλέγοντας ο άνθρωπος τον Θεό τότε ακολουθεί τον αγιαστικό του δρόμο, και αγιάζεται ο ίδιος, δηλαδή ζει μέσα στη θεία χάρη (αυτό είναι η αγιότητα και όχι τα θαύματα, οι προφητείες, κ.λπ. Αυτά είναι απλά αποτέλεσμα της αγιότητας και όχι απαραιτήτως). Οπότε, ζώντας μέσα στη θεία χάρη, ο άνθρωπος απωθεί τον διάβολο, δηλαδή στην πραγματικότητα, ο Θεός τον απωθεί. Είναι αρκετά περίπλοκο το θέμα και εδώ και είκοσι αιώνες έχουν χυθεί τόνοι μελανιού γι' αυτό. Α, ακούστε τι έκανε σήμερα ο Αντρίκος: έχει πλέον μάθει να ανοίγει συρτάρια. Τον είχα στο δωμάτιό του κι έπαιζε, και σε κάποια φάση πήγε στη συρταριέρα του και προσπαθούσε ν' ανοίξει τα συρτάρια. Εγώ έσπρωχνα τα συρτάρια με το χέρι μου και δεν άνοιγαν. Αυτός προσπαθούσε από το ένα χερούλι, τίποτα. Πήγαινε στο άλλο, γιατί μάλλον θα σκέφτηκε "χάλασε αυτό", πάλι τίποτα. Άλλο συρτάρι, πάλι τίποτα. Οπότε σε κάποια φάση βλέπει το χέρι μου που το είχα στο συρτάρι και το κρατούσα κλειστό και πήγε και μου το έδιωξε!!! Καλά, πώς το συνέδεσε; Εκτός κι αν το έκανε τυχαία.

Α, οκ, με νεράκι! Καλή ιδέα! Εμάς τώρα έχουν αρχίσει να εμφανίζονται τα πάνω δόντια, δειλά δειλά!

Αναστασία απ' τα δόντια θα είναι. Εγώ χτες και σήμερα έχω δυσκοιλιότηταααααααααα............ Τι γαστρεντερίτιδα είναι αυτή, ήθελα να 'ξερα... Ο μικρός έκανε μια φορά κακά, κολλώδη και όχι τελείως υγρά. Του περνάει λέτε; Γιωταμαρία έκανες ό,τι μπορούσες, στο κάτω κάτω τον θήλασες για αρκετούς μήνες! Χρυσάνθη ευχαριστώ για τις ευχές! Να σας ρωτήσω ρε κορίτσια. Τα δόντια των μωρών σας τα πλένετε;

Ρε κορίτσια, τι κάνει το άτομο; Τον έχω βάλει στο πάρκο και του έβαλα ένα παιχνίδι από αυτά με τις τρύπες και τα σχήματα, για να βάζεις τα σχήματα στις τρύπες. Ε, λοιπόν, αυτά τα σχήματα τα εκσφενδονίζει έξω απ' το πάρκο του, λες και είναι Παλαιστινιάκι και πετάει πέτρες στους ισραηλινούς στρατιώτες. Φοβάμαι μη φάω καμιά αδέσποτη.

Αλεξάνδρα βλέπω κι εσείς περάσατε ένα πολύ γεμάτο σαββατοκύριακο! Μια χαρά! Κι εμένα έβαλε ο άντρας μου χτες ένα πλυντήριο, και σήμερα κι άλλο... Μαζεύονται τα άτιμα και δε στεγνώνουν και γρήγορα. Καλέ, η ρόκα πέταξε κάτι πολύ ψιλά φυλλαράκια, σα γρασίδι! Θέλει ακόοοοομα... Τουλάχιστον ενάμιση μήνα. Χριστίνα ελπίζω η εβδομάδα να πάει για σας πιο καλά απ' ό,τι το σαββατοκύριακο, και το ίδιο εύχομαι και για μας! Στο δέντρο βάζουμε μπάλες, πάρα πολλά αγγελάκια και διάφορα άλλα στολίδια. Η ιστορία, χμ... Πραγματικά με εκπλήσσεις! Έχεις πάει σε τελείως άλλη σφαίρα! Σίγουρα είναι κάτι που δεν το περίμενα. Θεολογικά δε νομίζω ότι στέκει, γιατί ο Θεός δεν πολεμά το διάβολο, αντίθετα τον αγαπά. Ο διάβολος μισεί το Θεό, τους ανθρώπους, ακόμα και τ' άντερά του, αλλά ο Θεός αγαπά τους πάντες και τα πάντα, ακόμα και το διάβολο. Δηλαδή δεν είναι δύο αντίθετες ισότιμες δυνάμεις, αλλά ο Θεός είναι το απόλυτο καλό, το οποίο είναι χωρίς αρχή και χωρίς τέλος, ενώ ο διάβολος το κακό, το οποίο δεν έχει απόλυτη ισχύ, και κάποια στιγμή θα πάψει να υπάρχει. Η θεολογία και την κόλαση την παρουσιάζει όχι σαν την παρουσία του διαβόλου, ούτε καν σαν την απουσία του Θεού, αφού ο Θεός υπάρχει παντού, αλλά οι κολασμένοι τυλίγονται από την αγάπη του Θεού την οποία δε δέχονται, και γι' αυτό είναι σαν φωτιά που τους καίει. Μέχρι τώρα απ' όσα έγραψες δεν προκύπτει κάτι αντίθετο από τη θεολογική διδασκαλία. Πάντως, το θέμα του κακού είναι κάτι που καίει τους θεολόγους (γιατί δεν το αφανίζει ο Θεός; Γιατί το επιτρέπει ο Θεός; κ.λπ.) και υπάρχουν ακόμα αναπάντητα ερωτήματα ή μάλλον συνεχώς τίθενται ερωτήματα που ψάχνουν απάντηση. Για το φαγητό που λέτε, κάποιες κοπέλες μου έχουν πει ότι το ελαιόλαδο χάνει όλες τις θρεπτικές του ουσίες και γίνεται καρκινογόνο αν ξεπεράσει τους 70 βαθμούς. Δεν το έχω εφαρμόσει στα φαγητά που τρώμε εμείς, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού μου έχω ένα ψιλοάγχος για το μωρό. Να το αποβάλω λέτε ε; Για το αλάτι ο γιατρός μου είπε ότι όσο δεν του δίνω τόσο το καλύτερο. Δεν ξέρω, έχω διαβάσει διάφορα για το αλάτι, άλλοι λένε ότι κάνει καλό εκτός αν είσαι υπερτασικός, καρδιακός, κ.λπ., άλλοι το δαιμονοποιούν. Πάντως με ξεαγχώνεται μ' αυτά που μου λέτε, σιγά σιγά θ' αρχίσω να του δίνω κι απ' τα δικά μας. Α, έκανε κακά ο μικρός! Πολλάααα, και κάπως κολλώδη, όχι σα νερό. Του περνάει λέτε ε;

Γιωταμαρία ξέρω κι άλλα μωρά που κόβουν μόνα τους το στήθος σ' αυτήν την ηλικία περίπου. Δοκίμασες να του δίνεις δικό σου γάλα σε μπιμπερό; Πώς ήξερες ότι δεν τρώει πολύ; Δεν καθόταν πολύ στο στήθος ή έκλαιγε κ.λπ; Ή δεν το έπιανε καθόλου; Και η κόρη της καθηγήτριας των Αγγλικών στο σχολείο θήλαζε την κόρη της μέχρι οκτώ-εννιά μηνών, και μια μέρα η μικρή σταμάτησε να πιάνει το στήθος. Δε σου κρύβω ότι τα σαββατοκύριακα, ειδικά έτσι προς το βράδι, πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται "τι καλά που τη Δευτέρα θα πάω σχολείο"!!!!!