Θέλω να γίνω μαμά

Γεια σας κορίτσια μου! Τι κάνετε; Κολλάει το μάμμυ ή εγώ φταίω; Που λέτε, χτες βράδι γύρισα απ' το σχολείο, κάναμε μπάνιο τον Αντρέα, έφαγα, του έδωσα το γάλα του, και τον έβαλα στο καρότσι να τον κοιμίσω. Με το που τον ξάπλωσα, τον βλέπω αναγουλιάζει. Τον σηκώνω, και μόλις κάθισε, μπλιαχ, κάνει έναν εμετό... Λερώθηκε το καρότσι, το πάτωμα, λίγο το χαλί... Αφήστε... Τον ξαναπλύναμε, τον αλλάξαμε, καθάρισα το καρότσι, σφουγγάριζα και μετά, επειδή το καρότσι ήταν βρεγμένο, δεν μπορούσα να τον κοιμίσω. Τι τραγουδάκια του έβαζα, τι τον κουνούσα στην αγκαλιά μου, τίποτα. Τελικά, τον κούνησε λίγο ο άντρας μου στο ριλάξ και αποκοιμήθηκε αμέσως, αλλά είχε πάει σχεδόν εντεκάμιση... Το πρωί, όμως, στο πόδι από τις εφτά παρά ο κυριούλης. Σήμερα επιτέλους σήκωσε ο άντρας μου το χαλί, και το πήγε καθαριστήριο τελικά. Ο Αντρέας κι εγώ πήγαμε βόλτα με το ποδηλατάκι μέχρι τον χασάπη και του πήρα κοτόπουλο και μετά έκανα γενική στο σαλόνι: τίναξα καναπέδες και πολυθρόνες, μετακίνησα έπιπλα, κ.λπ... Το μεσημέρι πάλι δεν έφαγε το φαγητό του, έφαγε πολύ λίγο, μια φέτα ψωμί και ένα μπισκότο που του έδωσε ο έξυπνος ο άντρας μου γιατί έκλαιγε, ενώ εγώ δεν ήθελα να του δώσει... Τέλος πάντων... Μάγδα ωχ, έφαγε ξύλο ο Βασιλάκης; Δεν πειράζει, μες στη ζωή είναι όλα! Το χειρότερό μου είναι οι σκάλες στο σπίτι. Στο πατρικό μου που μέναμε ταλαιπωρούμασταν πολύ. Ενώ στο διαμέρισμα, όλα στα πόδια σου, χιχι! Μαρίνα δεν πειράζει, πηγαίνετε άλλη φορά στο σινεμά. Χριστίνα άσε, ο Αντρέας δεν κάθεται με τίποτα να του κόψουμε ούτε μαλλιά, ούτε νύχια. Καμιά φορά όπως κοιμάται του κόβει η μάνα μου καμιά μύτη απ' τα μαλλιά, αλλά ακόμα και στον ύπνο του το νιώθει, και γυρίζει το κεφάλι του δεξιά-αριστερά. Είναι πολύ επικίνδυνο με το ψαλίδι, μην του βγάλουμε κανένα μάτι. Μόνο τα Χριστούγεννα κουρεύτηκε κανονικά, όταν είχαμε πάει στην Αγγλία και είχε έρθει στο σπίτι του αδελφού μου μια κοπέλα από την Ελλάδα, κομμώτρια, η οποία είχε κάνει μαθήματα για να κουρεύει μικρά παιδιά που κουνιούνται. Έτσι, παρ' όλο που ο Αντρέας πήγαινε πέρα-δώθε και χάλασε τον κόσμο, αυτή τον κούρεψε μια χαρά. Αλλά τώρα; Τι να κάνεις με τη δουλειά του άντρα σου; Δε λες καλά που την έχει κι αυτήν; Κι εμείς το καρότσι εκτός σπιτιού δεν το πολυχρησιμοποιούμε, γιατί δεν κάθεται. Μόνο όταν περπατάμε, όταν καθίσουμε κάπου, σηκώνεται από μόνος του, παρά τις ζώνες και τον παίρνουμε για να μην πέσει. Τι έγινε, τον πήγες στο γιατρό για το βήχα; Καγκουράκι άντε βρε!!! Περπάτησε ο Νικολάκης κιόλας;;;;;;;;;;;;;; Τρεχάτε ποδαράκια μου! Καλά πολύ γέλασα με την Αγγελική και το χτένισμα! Άκου "τι μαλακά που είναι τα μαλλιά μου"!!! Χαχαχαχα! Δύσκολο αυτό με τη δουλειά του άντρα σου, αλλά κι εμείς κάνουμε καθημερινά μισή ώρα για να πάμε σχολείο από το σημείο συνάντησης, δηλαδή περίπου σαρανταπέντε λεπτά από το σπίτι μου, και έχουμε και συναδέλφους από Λευκωσία, που κάνουν το διπλάσιο χρόνο... Α, Βάσω, συγγνώμη, δεν το ήξερα ότι είσαι τόσο γριά! Κι εγώ έλεγα να κάνω νωρίς τα παιδιά μου, επειδή οι γονείς μου με έκαναν μεγάλοι (45 ο πατέρας μου, 35 η μάνα μου) και ήμουν και το πρώτο παιδί, αλλά τελικά στα 31 έκανα τον Αντρέα και να σου πω, δεν το μετάνιωσα καθόλου. Αν έκανα νωρίτερα παιδιά, σημαίνει ότι θα άφηνα πίσω κάτι από αυτά που ήθελα να κάνω, κυρίως από σπουδές, και θα το είχα απωθημένο μια ζωή ή θα προσπαθούσα να συνεχίσω τις σπουδές μου αργότερα, αλλά δε θα το έκανα όπως ήθελα. Έχουμε ξεκινήσει προσπάθειες για το δεύτερο, αλλά τώρα είπαμε να σταματήσουμε γιατί θα πάμε Πάτρα τον άλλο μήνα, κι έτσι και μείνω έγκυος θα πρέπει να τα αναβάλουμε όλα. Μόνο αυτό το μήνα δηλαδή, και μετά θα ξαναρχίσουμε! Σας φιλώ κόρες!

HelenMammy γεια σου! Καλώς όρισες και με το καλό το μωράκι σου! Θήλασε όσο μπορείς και μην ακούσεις κανένα! Φαντάζομαι θα είσαι αρκετά ενημερωμένη για το θηλασμό, αν όχι, εδώ θα βρεις πολλές μανούλες που θα σε βοηθήσουν! Για τις τροφές που λες, εγώ ποτέ μου δεν αγόρασα κάτι έτοιμο, ούτε φρούτα, ούτε σούπες-πουρέ. Αγόραζα ένα στήθος κοτόπουλο, π.χ., το έκοβα στα τέσσερα και έβαζα τα κομμάτια χωριστά στην κατάψυξη. Έβραζα ένα κομμάτι και από πάνω έβαζα ένα ειδικό δισκάκι με τρυπούλες και πάνω του τα λαχανικά: πατάτα, καρότο, κολοκυθάκι, κρεμμύδι, μαϊντανό, σέλινο, πιπεριά, ό,τι ήταν της εποχής. Μικρές ποσότητες πάντα. Έλιωνα στο μούλτι ένα μικρό μέρος του κοτόπουλου και των λαχανικών, και κρατούσα το υπόλοιπα για την επόμενη μέρα. Συνήθως έφτανε για δύο μέρες, ενώ κάποιες φορές προτιμούσα να ετοιμάζω κάθε μέρα φρέσκα λαχανικά. Στην κατάψυξη φαγητό του μωρού δεν έβαλα ποτέ μου, αν και ξέρω πάρα πολλούς που το κάνουν. Δε χρειάζεται, βέβαια, να ετοιμάσεις μεγάλες ποσότητες για την κατάψυξη. Μπορείς να έχεις 2-3 βαζάκια για ώρα ανάγκης. Γενικώς, όμως, απ' όσο ξέρω, είναι καλύτερα τα λαχανικά να λιώνονται εκείνη την ώρα και όχι εκ των προτέρων, γιατί καταστρέφονται οι βιταμίνες τους. Όσο για το φρούτο του, πάντα του λιώναμε εμείς στο μούλτι, ενώ αν θα πηγαίναμε κάπου, έπαιρνα μπανάνα και ένα πιρούνι και του την έλιωνα επί τόπου. Σίγουρα χρειάζεται λίγος χρόνος παραπάνω για να ετοιμάσεις το φαγητό του μωρού, αλλά όχι τόσος που να χρειάζεται να αγοράζεις έτοιμες τροφές!

kurina γειά σου και καλώς όρισες στο φόρουμ μας! Δεν έχω ιδέα αν ήσουν στις γόνιμες μέρες. Η συμβουλή μου είναι να μην κάθεσαι να ψειρίζεις τόσο πολύ τα συμπτώματα, γιατί αυτό μόνο άγχος μπορεί να προκαλέσει. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να ασχολείσαι με κάτι άλλο και αν έχεις καθυστέρηση να κάνεις μια χοριακή! Σου εύχομαι να είσαι εγκυούλα, αφού το θέλεις τόσο πολύ!

Γεια σας κοριτσούδια! Τι κάνετε; Εμείς καλά. Εδώ και δύο βράδια ο Αντρέας ξυπνά κατά τις 3-4, ξανακοιμάται στο καρότσι, αλλά ξυπνά μόλις τον βάλουμε στο κρεβατάκι του, έτσι τον παίρνουμε στο κρεβάτι μας και κοιμάται σερί μέχρι τις εφτά. Δεν ξέρω τι έχει πάθει... Ελπίζω να το κόψει, γιατί δεν έχω διάθεση να μας κουβαλιέται στο κρεβάτι μας κάθε βράδι, παρ' όλο που δε μας ενοχλεί καθόλου, αν εξαιρέσουμε τα ακροβατικά που κάνει στο ύπνο του! Μάλλον περνάει κάποια φάση, ίσως να φταίει και το εμβόλιο. Σήμερα κάναμε κάποια ψώνια, μαγείρεψα, και άρχισα τις καθαριότητες, γιατί γεμίσαμε σκόνες και ψίχουλα. Έφτιαξα λουβί, δηλαδή φασολάκι μαυρομάτικο, φρέσκο, βραστό με κολοκυθάκια και πατάτες. Ο Αντρέας μόλις που το δοκίμασε και μετά δεν το ήθελε καθόλου. Του έδωσα ψωμί, τυρί, ντομάτα και αγγούρι. Ξέρω ότι κανονικά πρέπει να μη δίνουμε άλλο φαγητό και να προσφέρουμε το ίδιο, αλλά πιστεύω ότι ο καθένας δικαιούται να έχει τις προτιμήσεις του. Αφού τρώει ό,τι του δίνουμε, και τρώει και όλα τα όσπρια, ας μη φάει το μαυρομάτικο, δεν πειράζει! Αλλά τελικά, ούτε τη ντομάτα και το αγγούρι τα έφαγε... Κάποια στιγμή πήρα ένα κομματάκι ντομάτα και το έβαλα στο στόμα μου, μήπως και ζηλέψει, οπότε παίρνει κι αυτός άλλο ένα και... μου το ταΐζει! Σου λέει, αφού τις αρέσει, ας της τα δώσω να τα ξεφορτωθώ! Βάσω εγώ απλά δε φοράω ποτέ μου ψηλά παπούτσια, ή τα φοράω πάρα πολύ σπάνια. Ειδικά τώρα το καλοκαίρι, που έχει τόσα ωραία χαμηλά πέδιλα με στρασάκια και τέτοια, είναι το καλύτερό μου! Από εμβόλια έχουμε το ΜΜR και ένα άλλο που θα κάνει στον παιδίατρο και μετά γύρω στα δύο το επόμενο. Τις φωτογραφίες σου τις έχω δει και στο φέισμπουκ. Η Ιωάννα είναι πολύ γλυκούλα, όσο για σένα, μοιάζεις 15 χρονών! Μαρίνα ξυλόσομπα;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Εμείς έχουμε 35 βαθμούς!!!!!!!!!!!!!!!! Αμάν πια με το θηλασμό... Τι κόλλημα... Τι τις νοιάζει αυτές τι κάνεις; Εμένα μια ξαδέλφη μου, η οποία δεν παντρεύτηκε και δεν έχει παιδιά, μου έλεγε όταν ο Αντρέας ήταν δέκα μηνών, ότι πρέπει να σταματήσω να θηλάζω, γιατί μετά θα δυσκολευτεί να το κόψει. ΚΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ;;;;; Όσο για τις συγκρίσεις μεταξύ μωρών, τι σπάσιμο... Πάντως, η γραμματέας του σχολείου που συγκρίνει συνέχεια το γιό της με άλλα μωρά, πάντα τον βρίσκει κατώτερο, και γενικώς καταλαβαίνω από αυτά που λέει και σ' εμάς και στο τηλέφωνο, ότι τον υποτιμά, αλλά και τον πιέζει πολύ, και θα έχει άλλα προβλήματα μετά. Για την ταινία αυτή έχω διαβάσει καλά λόγια, αλλά δεν έτυχε να τη δω. Κατερίνα όντως ο Νίκος είναι πια μεγάλος για παιδότοπο! Αφού δεν ασχολείται ο άντρας σου, τι ασχολείσαι εσύ; Για το μαντού το είδαμε σήμερα στο ίντερνετ, γιατί σε κάποια φάση μου λέει ο άντρας μου "πώς κοκκίνησε έτσι το χέρι του Αντρέα, ούτε το μαντού να έκανε". Τον ρωτάω τι είναι το μαντού, δεν ήξερε, και το έψαξε στο ίντερνετ. Ο Αντρέας είναι περδίκι! Να σας ρωτήσω ρε κορίτσια. Η μεζονέτα από ένα κανονικό διώροφο σπίτι ποια διαφορά έχει; Σας φιλώ, πάω να συνεχίσω τα καθαρίσματα...

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εμείς σήμερα ήσυχα, δεν πήγαμε πουθενά. Το πρωί εκκλησία, το μεσημέρι στους γονείς μου και όλες τις υπόλοιπες ώρες σπίτι. Δεν έκανα δουλειές, ξεκουράστηκα κάπως! Καγκουράκι εμάς εδώ κάνει αφόρητη ζέστη! Το βράδι κάπως δροσίζει είναι η αλήθεια, και προχτές στο σχολείο με τιραντέ φόρεμα κρύωσα. Αλλά μέσα στο σπίτι έχει πολλή ζέστη. Όταν βραδιάζει δεν τολμάμε να ανοίξουμε παράθυρα, επειδή μπαίνουν κουνούπια και κατσαρίδες... Έξω από την Κόρινθο; Μακριά δεν είναι αυτό; Αχ, δουλειές μου ανοίγεις... Το είχα ξεχάσει το ψυγείο... Καλέ, πλάκα κάναμε με την "εμβολίτιδα"! Σήμερα είναι μια χαρά ευτυχώς! Είναι πολύ ωραία η ιδέα για το βασιλικό και την αλόη, αν και δεν έχουν σχέση μεταξύ τους! Οι υπόλοιπες πού χαθήκατε ρε κορίτσια;

Μαρίνα μην αγχώνεσαι, θα περπατήσει κι ο Αντωνάκης και μετά δε θα σταματά! Τι ωραία που θα κάνετε αρτοκλασία! Μάγδα όπως βλέπεις υπάρχουν και χειρότεροι άντρες. Κι ο δικός μου ώρες ώρες είναι ολόιδιος ο δικός σου, ανοίγει το στόμα του και πετάει βατράχια. Συμφωνώ για τη σύγκριση ανάμεσα στα παιδιά. Χτες που μιλούσαμε στο σχολείο, άρχισε η γραμματέας ότι ένα παιδάκι που είναι ένα μήνα πιο μικρό απ' το δικό της ανεβαίνει στη τσουλήθρα του νηπιαγωγείου ενώ το δικό της όχι, ότι ένα άλλο παιδάκι που είναι δύο μήνες πιο μικρό απ' το δικό της λέει το όνομά του, ενώ το δικό της όχι (αυτά με τις συγκρίσεις τα κάνει από τότε που γέννησε) και την κόβει η καθηγήτρια των αγγλικών κάπως απότομα κιόλας και της λέει "ποτέ να μη συγκρίνεις το παιδί σου με άλλα παιδιά". Και μετά μας έλεγε για ένα παιδάκι στην ηλικία των δικών της, που όταν ήταν πολύ μικρά η μάνα του τον είχε βγάλει κολλητό του Σούπερμαν, και τελικά όταν μεγάλωσε έτυχε να είναι μαθητής της, και το παιδί δεννν... δεν του έκοβε, δε λειτουργούσε. Είτε που η μάνα έλεγε ψέματα και καυχησιές, είτε που το παιδί αντέδρασε απ' την υπερβολική πίεση και κατέληξε έτσι.

Γεια σας κορίτσαροι! Τι κάνετε; Εμείς σήμερα ήμασταν όλη μέρα μέσα, αφού ο Αντρέας κάθε λίγο ανέβαζε πυρετό. Το μπράτσο του στο σημείο που του έκαναν το εμβόλιο έχει φουσκώσει, έχει κατακοκκινήσει και καίει συνέχεια, είτε έχει πυρετό, είτε όχι. Ουφ, ελπίζω αύριο να είναι καλύτερα. Και το κορυφαίο ήταν που το μεσημέρι έκανε κι ο άντρας μου δέκατα! Μου λέει "λες να με κόλλησε ο Αντρέας;" "Τι να σε κόλλησε" του λέω "εμβόλιο;" "Όχι", μου κάνει "εμβολίτιδα". Τώρα πάντως είναι μια χαρά, πλένει τα πιάτα. Έκανα, λοιπόν, διάφορες δουλειές, μάζεψα όλα τα χειμερινά και τα ανοιξιάτικα του Αντρέα και καθάρισα τη συρταριέρα του, σιδέρωσα, έφτιαξα μπισκοτάκια, σφουγγάρισα... Κομπλέ... Κατερίνα, να ζήσετε για την επέτειό σας! Χίλια χρόνια μαζί σας εύχομαι! Έκλεισα την πόρτα της τουαλέτας για να μην πάει ο Αντρέας την ώρα που κατουράω να ανοίξει το ντουλάπι με τα απορρυπαντικά και να πρέπει να σηκώνομαι εγώ με τα βρακιά κατεβασμένα (τα λέω πιο ωμά από τη Μάγδα, χιχι). Συνήθως τον βάζουμε στο πάρκο ή στο κρεβατάκι του, αλλά τις προάλλες είπα να τον αφήσω έξω, γιατί ήταν απορροφημένος από το παιχνίδι του. Αμ δε! Μπράβο στο Γιώργο που είναι τόσο γενναίος! Το μαντού ποιο εμβόλιο είναι; Ακόμα συνεχίζεται το σίριαλ πεθερικακουνιάδακάποιοςνατουςμαζέψει; Αμάν πια! Καλά, ο άντρας της αδελφής σου γιατί δε θέλει να φροντίζει το μωρό; Γιατί το έκανε δηλαδή; Πάντως, είναι αρκετοί άντρες που συμπεριφέρονται έτσι. Μια συνάδελφός μου, μου έλεγε ότι ο γαμπρός της δεν ασχολείται ποτέ με την κόρη του, δεν της δίνει καν σημασία. Και άλλες στο σχολείο μου λένε ότι οι άντρες τους δεν μπορούν να κρατήσουν τα παιδιά τους ή όταν τα κρατάνε, συμπεριφέρονται κι αυτοί σαν πεντάχρονα. Π.χ. χτες μας έλεγε η καθηγήτρια των αγγλικών ότι την πρώτη φορά που είχε αφήσει τα παιδιά στον άντρα της για να πεταχτεί να πάρει κάτι απ' το μπακάλικο της γειτονιάς, γύρισε και βρήκε την κόρη της να έχει πέσει απ' τις σκάλες με την περπατούρα. Για να μην πω για τη γραμματέα του σχολείου, που ο άντρας της έδωσε στο μωρό μπίρα (σας το έχω ξαναπεί) και τις προάλλες μας είπε η κοπέλα ότι γύρισε στο σπίτι και βρήκε το μωρό (19 μηνών) να κρατά ένα σαλιγκάρι (μαγειρεμένο) και να προσπαθεί να το βγάλει απ' το κέλυφος με μια οδοντογλυφίδα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Αυτή του έβαλε τις φωνές, και τι της απάντησε; Ότι προηγουμένως ο μικρός είχε φάει ένα σωρό σαλιγκάρια, και γι' αυτό του έδωσε την οδοντογλυφίδα, για να προσπαθήσει να το βγάλει μόνος του και να τον καθυστερήσει, έτσι ώστε να φάει λιγότερα!!!!!!!!! Εμένα ο άντρας μου μπορεί να είναι πανήβλακας, αλλά τουλάχιστον με το μωρό είναι πιο σχολαστικός απ' ό,τι εγώ, ειδικά με το θέμα της ασφάλειας. Καγκουράκι βασιλικό και αλόη, τι ωραία! Κι εγώ σε κάποια τραπέζια που έχω κάνει, έβαλα στο τραπέζι ματσάκια με βότανα, μαϊντανό, άνηθο, δυόσμο, μέσα σε ποτήρια με νερό και ήταν πολύ ωραία, και μύριζαν και υπέροχα! Κι εμάς ο Αντρέας δε θέλει τίποτα στο κεφάλι του, και συνήθως βγάζει το καπέλο που του αγοράσαμε...

Γεια σας, δε σχολιάζω, η παραπάνω ανάρτηση είναι δουλειά του Αντρέα, απλά εγώ πάτησα "Υποβολή" γιατί σκέφτηκα ότι, για να τα γράψει, κάτι θέλει να μοιραστεί μαζί σας το καμάρι μου! Τα λέμε μετά!

wd;sw1;;/ n tgjj hhkkkkjkkk gd

Γεια σας και πάλι! Γύρισα νωρίτερα απ' το σχολείο, αλλά δυστυχώς βρήκα τον Αντρέα με πυρετό... Λόγω του εμβολίου προφανώς, ουφ, αμάν πια! Αύριο λέγαμε να πάμε σε μια φίλη μου που μένουν στα βουνά, αλλά μάλλον θα το αναβάλουμε... Χριστίνα, ξέχασα να σου πω για τις φωτογραφίες: τις είδα, κούκλος ο Δημητράκης! Είναι μεγάλη φάτσα. Και το μαλλάκι μακρύ ε; Κι ο δικός μας κάπως έτσι είναι, μαλλιάς, γιεγιές, κ.λπ. Δεν κάθεται με τίποτα να του κόψουμε τα μαλλιά, ούτε καν στον ύπνο του! Όσο για τις ατάκες, είναι πραγματικά απίστευτος! Οι υπόλοιπες πού χαθήκατε ρε κορίτσια;

Χριστίνα έφυγα απ' το σαλόνι γιατί η κατσαρίδα δεν είχε βρεθεί και δεν μπορώ να συνυπάρχω στο ίδιο δωμάτιο με μια κατσαρίδα. Ευτυχώς δεν την είδα να έρχεται στο υπνοδωμάτιο! Με τα χαρτιά τελειώσαμε, ο Αντρέας είναι και επισήμως πολίτης του Ελληνικού κράτους. Κι εμάς ο Αντρέας έχει γνωριστεί με τον εγγονό του γείτονα, ο οποίος τη βιβλιοθήκη του την έχει κάνει παιχνιδότοπο (παράρτημα του Τζάμπο το ονομάζει) και πηγαίνουμε τον Αντρέα εκεί και παίζει. Όταν τον ρωτήσουμε αν θέλει να πάει στον Αχιλλέα (τον εγγονό), αυτός λέει "τουτου", επειδή στο παράρτημα του Τζάμπο έχει πάρα πολλά αυτοκινητάκια, φορτηγά, εκσκαφείς, κ.λπ. Χτες που ήμουν στο σχολείο πέρασε ο γείτονας για να μας πει ότι ο εγγονός του θα έρθει σήμερα, κι ο Αντρέας μόλις τον είδε τον πήρε απ' το χέρι και τον τραβούσε στην πόρτα του απέναντι διαμερίσματος (νόμιζε ότι εκεί μένει, ενώ στην πραγματικότητα μένει στον πάνω όροφο), για να παίξει με τα τουτού! Καλέ, έκανε εμβόλιο, αλλά όχι το MMR. Κι αυτό το χρωστούσαμε. Μετά από το MMR είναι δύο που πρέπει να τα κάνουμε στον παιδίατρο, δεν τα κάνει το νοσοκομείο τζάμπα... Σας αφήνω, πάω να κάνω μπάνιο, γιατί λέω να περάσω κι απ' το σχολείο!

Ενάμιση μήνας καθυστέρηση, αναγούλες, κάτι μου θυμίζουν όλα αυτά... Περιμένουμε εναγωνίως!

Γεια σας και πάλι! Τελικά δεν το κάναμε το MMR. Χρωστούσαμε και την τρίτη δόση του πνευμονιόκοκκου, και μας είπαν καλύτερα να κάνουμε αυτήν και το MMR σε δυο βδομάδες. Ο Αντρίκος έκλαψε λίγο την ώρα που του έβαλαν το εμβόλιο, αλλά μετά του πέρασε και ήθελε να παίζει. Αφήστε που πήγαμε στο σούπερ μάρκετ και τον βάλαμε σε ένα καρότσι που έχει μπροστά ενσωματωμένο αυτοκινητάκι (μέσα στο αυτοκινητάκι τον βάλαμε δηλαδή) και μετά δεν ήθελε να βγει. Πήγαμε στο πάρκινγκ, κι αυτός δεν έβγαινε. Κάναμε ότι φεύγουμε και θα τον αφήσουμε μόνο του, τίποτα. Τελικά τον έβγαλε ο άντρας μου και γκρίνιαζε συνέχεια! Το μεσημέρι που φάγαμε, ο Αντρέας έφαγε για πρώτη φορά μόνος του με το κουταλάκι!!!! Κι άλλες φορές το προσπαθούσε, αλλά έπεφταν όλα έξω. Σήμερα τα κατάφερε και έφαγε το μεγαλύτερο μέρος του φαγητού του! Σας αφήνω, πάω να... σφουγγαρίσω!

Γεια σας! Τι κάνετε; Τελικά ο τίτλος της μις Σφουγγαρίστρας δεν απέδωσε, αφού χτες βράδι εμφανίστηκε κατσαρίδα στο σαλόνι. Μάλλον μπήκε από καμιά χαραμάδα της μπαλκονόπορτας, δεν εξηγείται αλλιώς, από κει που εμφανίστηκε... Ο άντρας μου ο Ράμπο δεν την πρόλαβε κι αυτή εξαφανίστηκε, έτσι από τις δέκα και μισή έπεσα στο κρεβάτι και διάβαζα. Μου βγήκε σε καλό όμως, γιατί τελείωσα το βιβλίο μου. Τώρα το πρωί έχουμε ένα σωρό εξωτερικές δουλειές. Θα πάμε τράπεζα, θα πάμε να κάνει ο Αντρέας το MMR, σούπερ μάρκετ και βιβλιοθήκη... Χριστίνα καλά, τι τρομάρα πέρασες... Απαπαπα... Εγώ τις προάλλες που ήμουν όλο το πρωί μόνη μου με τον Αντρέα, σε κάποια φάση πήγα τουαλέτα, έκλεισα την πόρτα και τον άφησα απ' έξω. Λέω θα παίξει λίγο, ούτε που θα το καταλάβει. Έλα, όμως, που στάθηκε απ' έξω κι έκλαιγε, και προσπαθούσε ν' ανοίξει την πόρτα... Ποιο το πρόβλημα θα μου πεις. Το πρόβλημα είναι ότι το πόμολο της πόρτας έχει λίγο πρόβλημα, και καμιά φορά αν το τραβήξεις βγαίνει. Οπότε, μου πέρασε σαν αστραπή απ' το μυαλό ότι με το τράβα τράβα θα ξεχαρβάλωνε ο Αντρέας το πόμολο και θα κλεινόμουν μέσα... Πράγμα δύσκολο τώρα που το σκέφτομαι, γιατί αν έβγαινε το πόμολο απ' έξω, δε θα επηρεαζόταν το από μέσα. Όπως και να 'χει, πετάχτηκα όπως όπως απ' την τουαλέτα και άνοιξα την πόρτα! Όσο για το τροχόσπιτο, συμφωνώ μαζί σου, αλλά σε έναν κόσμο χωρίς κατσαρίδες! Μαρίνα διάβασα την ιστορία σου και ανατρίχιασα. Καλά, πώς τα έπαθε όλα αυτά είκοσι ημερών μωράκι; Ευτυχώς που πήγαν όλα καλά! Πάντως, ελάχιστες γυναίκες θα κατάφερναν να συνεχίσουν το θηλασμό. Θυμάμαι που μας έλεγες για τα θήλαστρα και τις αποστειρώσεις και σε συμβουλεύαμε, αλλά δεν είχαμε ιδέα για όλα τα υπόλοιπα. Βάσω συμφωνώ κι εγώ, σε κανένα χρόνο θα αρχίσουμε προσπάθειες για γιογιό και κόψιμο πάνας! Σας αφήνω, πάω να ετοιμαστώ για να φύγουμε.

Καλημέρα κορίτσια! Τι κάνετε; Εγώ είμαι μόνη μου στο σπίτι με τον Αντρέα. Ο άντρας μου έφυγε πριν λίγο για Λευκωσία, για τρίτη φορά μέσα σε μια βδομάδα, για να δηλώσει αυτή τη φορά τη βάφτιση στην πρεσβεία. Ελπίζω να μη χρειαστεί να ξαναπάει... Είπα και στη μάνα μου να έρθει για να με βοηθήσει λίγο με το μωρό, μήπως και μπορέσω να μαγειρέψω τίποτα και να κάνω και καμιά δουλειά, δεν ξέρω όμως αν θα έρθει τελικά. Ανθή χάρηκα πάρα πολύ για τον Πανούλη! Άχου το μωρέ, τι γλύκας που είναι!! Βλέπεις, αν δεν τον είχες μεγαλώσει σωστά και δεν είχε καλό χαρακτήρα, ούτε που θα τον ένοιαζε που στεναχωρήθηκες. Πάντα τέτοια από δω και μπρος! Κατερίνα όταν έγραψες ότι έπλυνες το σπιτάκι του σκύλου, σε φαντάστηκα με πλαστικά γάντια, κουβάδες, σφουγγάρια, σαπουνάδες, να το τρίβεις να γυαλίσει. Με το λάστιχο οκ, αν και σπαταλιέται πολύ νερό. Εμάς οι ντοματιές θέριεψαν! Συμφωνώ κι εγώ για το γιογιό, είναι πάρα πολύ νωρίς, δεν περιμένω ότι θα μου το πει ο Αντρέας, αλλά το βλέπω το μωρό ότι δεν είναι έτοιμο. Ελένη καλώς όρισες, εγώ είμαι η Άννα-Μαρία κι έχω ένα αγοράκι 18 μηνών, τον Αντρέα. Βάσω, συμφωνώ απόλυτα, είναι στο παιδί πότε θα μιλήσει. Πάντως ο Αντρέας να πει "όχι, ζικό μου" δεν υπάρχει περίπτωση. Α, τώρα αν του πέσει κάτι κάτω ή αν πέσει κι ο ίδιος, λέει "παπππ", επειδή όποτε έπεφτε κάτι του έλεγε η μάνα μου "πάππου" που στα κυπριακά μωρουδιακά σημαίνει "έπεσε"!!! Σας αφήνω κόρες.

Κατερίνα καλά όλα τ' άλλα, αλλά πλένεις κάθε μέρα το σπιτάκι του σκύλου; Απαπαπα!!! Εμείς φράουλες φάγαμε όχι πάρα πολλές, όμως, γιατί συνήθως την πρώτη χρονιά τα φραουλόφυτα δε βγάζουν πολλές. Τώρα σιγά σιγά σταματάνε να κάνουν απ' ό,τι βλέπω, γιατί εδώ ήδη κάνει πολλή ζέστη, τη μέρα πάει πάνω από 30. Παρ' όλα αυτά, βλέπω κάτι μικρές που ετοιμάζονται. Οι ντοματιές είναι φορτωμένες, αλλά οι πιπεριές και οι μελιτζανιές δεν καταλαβαίνω αν έχουν πιάσει. Στις πιπεριές κάτι πάει να γίνει, στις μελιτζανιές δεν υπάρχει εξέλιξη. Θα δείξει. Α, σας είπα ότι τα φασόλια που φύτεψα για πλάκα άρχισαν να κάνουν φασολάκια; Για τα πεθερικά και την κουνιάδα σου τα έχουμε ξαναπεί, εντελώς άκυροι. Σας αφήνω κορίτσια, πάω να την πέσω!

Γεια σας κορίτσαροι! Πολλή κούραση πάλι σήμερα... Το πρωί πήγαμε φρουταρία και ψαράδικο και μετά πήγε ο άντρας μου το αμάξι για σέρβις. Εγώ δουλειές, έφτιαξα τσιπούρες στο φούρνο με φασολάκια, πατάτες, ντομάτα, κ.λπ., και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ τελείωσα τα ντουλαπάκια της κουζίνας!!! Γιούπιιι!!! Τώρα μένει η συρταριέρα του μωρού και κάτι ντουλαπάκια στο μπάνιο. Έκανα και το καθιερωμένο σφουγγάρισμα, είπαμε, έχω κερδίσει επάξια τον τίτλο της μις Σφουγγαρίστρας. Στο σχολείο διόρθωσα τα γραπτά των εξετάσεων, έσκισαν τα αστέρια μου. Μαθήτρια με δεκαοκτώ στο τετράμηνο, έγραψε τέσσερα, επειδή απλά βαριόταν... Της έριξα και το βαθμό του τετραμήνου, όχι να νομίζουν ότι μας κοροϊδεύουν. Ανθή μας έχεις πρήξει καθόλου.. Συμφωνώ με τη Χριστίνα, μήπως να μιλούσες με παιδοψυχολόγο; Το καταλαβαίνω να είναι άτακτο ένα παιδάκι, αλλά αφού είναι προφανές ότι ο Πανούλης αντιδρά έτσι λόγω ζήλιας, ίσως θα μπορούσε ο ειδικός να σου προτείνει καποιες λύσεις, γιατί σίγουρα οι φωνές και οι ξυλιές δεν είναι λύση. Δε σε κατηγορώ, βέβαια, είναι εντελώς ανθρώπινες αυτές οι αντιδράσεις, κι εγώ το ίδιο θα έκανα. Για τη διαφορά των παιδιών, είναι όλα σχετικά. Μπορεί να έχουν πολύ μικρή διαφορά τα αδέλφια και το μεγαλύτερο να ζηλεύει τρομερά, επειδή δεν είναι έτοιμο ακόμα να δεχτεί άλλο παιδάκι στη ζωή του. Μπορεί να έχουν μεγάλη διαφορά και να μην υπάρχει καθόλου ζήλια, επειδή το μεγαλύτερο είχε λυσσάξει για αδελφάκι, και όταν αυτό γεννήθηκε το είδε ως δώρο. Είναι σχετικά όλα. Όσο για τον άντρα σου, καλά, έχω εκατό τέτοιες ιστορίες με το δικό μου. Βάσω εμάς ο Αντρέας δε μιλά και τόσο καθαρά. Μου έχουν πει ότι τα παιδάκια που πάνε στον παιδικό μιλάνε πιο γρήγορα και πιο καθαρά, αλλά δε νομίζω ότι θα τον έστελνα στον παιδικό μόνο γι' αυτό! Είναι και στο παιδί βέβαια. Εγώ παιδικό πήγα τεσσάρων χρονών, γιατί όλοι τότε τόσο πήγαιναν, και ενός έτους πήγαινε ροδάνι η γλώσσα μου! Πάντως και του Αντρέα έχει ανοίξει κάπως το γλωσσάκι του. Τώρα αν τον κρατάμε αγκαλιά και θέλει κάτω, λέει "κάκω, κάκω" και το λέει συνέχεια μέχρι να τον αφήσουμε ή να κατέβει από μόνος του! Αλεξάνδρα εμάς ευτυχώς όλες τις εξωτερικές δουλειές τις έχει αναλάβει ο άντρας μου. Αλλά εμένα κάνει το εξής: αποφασίζει ότι κάποιες δουλειές πρέπει να τις κάνω εγώ. Π.χ. ρίχνει ο Αντρέας φαγητό κάτω, και μου λέει "να σφουγγαρίσεις". Του λέω κι εγώ "και γιατί δε σφουγγαρίζεις εσύ;" και μου απαντά "εγώ το λέω στο σκύλο μου, κι ο σκύλος στην ουρά του". Δηλαδή το ότι αυτός μου λέει να κάνω κάτι το οποίο μπορει΄να κάνει και μόνος του δεν είναι η αρχή του προβλήματος, ας πούμε... Τέλος πάντων... Πολλή χαρτούρα πάντως το Ελληνικό Δημόσιο, αυτά έλεγα και τις προάλλες που είχαμε μπλέξει με την πρεσβεία. Ο άντρας μου πήγε και τη Δευτέρα για να τους παραδώσει το πιστοποιητικό γάμου και θα πάει και αύριο για να δηλώσει τη βάφτιση... Μπράβο για το μπάνιο, εμάς ο Αντρέας κάθεται, του αρέσει και παίζει με το παπάκι του. Μου άρεσαν πολύ οι ιδέες σου για τα μπισκότα του Καγκουρώ! Χριστίνα άσε, κι εγώ δεν μπορώ, έχω τόσα πράγματα που θέλω να γράψω και να διαβάσω και όλη μέρα σφουγγαρίζω, γκρρρ... Ο άντρας μου πάλι, ενώ ΔΕ δουλεύει, δικαιούται να έχει το χρόνο του... Φυσικά κι εγώ δικαιούμαι, μπορώ απλά να αφήσω το σπίτι να σκουληκιάσει... Να σας ρωτήσω ρε κορίτσια: η μάνα μου έχει φαγωθεί να αρχίσω από τώρα να βάζω τον Αντρίκο στο γιογιό για να φτιάξει πρόγραμμα με τα κακά και να τον βάζω συγκεκριμένη ώρα και να τα κάνει τότε. Το μωρό, όμως, ούτε τα λέει τα κακά, ούτε και το βλέπω έτοιμο για κάτι τέτοιο. Δεν είναι πολύ νωρίς για γιογιό;

Λυπάμαι πολύ γι' αυτό που σου συνέβη... Σίγουρα είναι πάρα πολύ δύσκολο... Κάνε κουράγιο, κι εμείς οι γυναίκες είμαστε δυνατές και όλα τα αντέχουμε! Υπάρχουν και πολύ χειρότερα, τουλάχιστον εγώ έτσι σκεφτόμουν όταν είχα τη δική μου αποβολή: γυναίκες που χάνουν τα παιδιά τους στον όγδοο ή ακόμα και στον ένατο μήνα... Σου εύχομαι γρήγορα να αναρρώσεις και να έχεις στα χέρια σου ένα θετικό τεστάκι! Εμείς εδώ θα είμαστε για σένα.

Δεν έχεις άδικο. Εγώ, όπως σου έγραψα και παραπάνω, περίμενα περίπου δυο βδομάδες, αλλά δεν είχα τα δικά σου συμπτώματα. Βασικά δεν είχα κανένα απολύτως σύμπτωμα. Αλλά τουλάχιστον, ήξερα ότι έδωσα μια ευκαιρία στο σποράκι να αναπτυχθεί. Ό,τι κι αν είναι, κάνε κουράγιο. Αυτές οι εμπειρίες μας δυναμώνουν και μας προετοιμάζουν για τα καλύτερα που έρχονται!

Γεια σας! Πήγαμε στο πάρκο κι ο Αντρέας έπαιξε πάρα πολύ. Πιο πολύ ήθελε κούνια, ενώ συνήθως τη βαριέται. Τα είπα λίγο και με τις φίλες μου, ωραία ήταν, είχε και δροσούλα. Μετά πήγαμε και μια βόλτα απ' τους γονείς μου, κατά τις εννιά γυρίσαμε σπίτι. Καλή η άδεια, αλλά πολύ κουραστική! Μαρίνα, τελικά δεν ξέρω πώς διορθώνεται ο τίτλος, έκανα ένα δοκιμαστικό ποστ για να δω αν μπορώ να αλλάξω τίτλο, αλλά δε βρήκα άκρη. Για το γάλα που λες είναι νωρίς, τι του πήρες φρέσκο γάλα, αφού δε θέλεις ακόμα να αποθηλασεις; Το κατσικίσιο που πίνει ο Αντρέας μυρίζει αρκετά, κατσικίλα, αλλά αφού το πίνει, δεν έχω πρόβλημα. Από ποσότητα, πίνει περίπου 240 μλ κάθε βράδι, αλλά τρώει και πολύ γιαούρτι, και με το φαγητό και το βράδι με κουάκερ. Μάγδα όλες σαν τρελές τρέχουμε. Κι εγώ μια μέρα άδεια είχα, και όλη μέρα δουλειές έκανα. Μα να μην τελειώνουν ποτέ ρε κορίτσια;

Ευανθία στην έκτη εβδομάδα είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ για να ακούσετε καρδιά. Εγώ καρδιά άκουσα στο τέλος της έβδομης εβδομάδας. Υπάρχουν περιπτώσεις που άκουσαν καρδιά μέχρι και την 9η εβδομάδα. Άλλωστε και η χοριακή σου είναι αρκετά χαμηλή για να δείτε οτιδήποτε στον υπέρηχο. Γιατί δεν περιμένετε λίγο ακόμα; Και να μην εξελιχθεί η εγκυμοσύνη, τουλάχιστον θα ξέρεις ότι έκανες ό,τι περνούσε από το χέρι σου.

Σε καταλαβαίνω, κι εγώ τα έχω περάσει, ενώ είχα πολύ ψηλή χοριακή, δεν ακούγαμε καρδιά, κι έπρεπε να περιμένουμε δέκα μέρες για να ξανακάνω υπέρηχο, γιατί ήταν και Δεκαπενταύγουστος και ήταν όλα κλειστά. Τελικά δεν ακούσαμε ποτέ καρδούλα, έκανα απόξεση, και έξι μήνες μετά κρατούσα ένα θετικό τεστάκι. Εννιά μήνες μετά πάλι, κρατούσα στην αγκαλιά μου ένα μικρό αγοράκι! Σου εύχομαι να έχεις καλά αποτελέσματα!

Καλέ, δε σας είπα! Σήμερα φάγαμε τα πρώτα ντοματίνια απ' τις ντοματιές μας!

Γεια σας! Ευτυχώς ο Αντρέας είναι μια χαρά σήμερα, ίσως να ήταν από το κλάμα ο εμετός. Το βράδι κοιμήθηκε καλά, αλλά ξύπνησε στις πεντέμιση. Τον έβαλα στο καρότσι και τον κούνησα και τον άφησα εκεί, και ξύπνησε στις οκτώ και δέκα. Λέτε να πειράζει που τον άφησα στο καρότσι; Κατά τις δέκα παρά ήρθαν οι γονείς μου, μας άφησαν το αμάξι τους και πήραν το δικό μας για να πάνε Λευκωσία, στο νοσοκομείο, για να κάνει ο πατέρας μου εξετάσεις για τον καρκίνο του προστάτη, και να του πουν το πλάνο της θεραπείας. Αλλά τον έβαλαν στον αξονικό, δεν ήταν εντελώς γεμάτη η ουροδόχος κύστη του, και θα ξανακάνει πιο αργά, οπότε κατά τις τέσσερις-τεσσεράμιση τους περιμένουμε να γυρίσουν. Σε κάποια φάση βγήκε ο Αντρέας στο μπαλκόνι και είδε απ' έξω το αμάξι των γονιών μου παρκαρισμένο, και φώναζε ασταμάτητα σαν κουρντισμένο: "ζαζα, ζαζα, ζαζα, ζαζα...". Κατερίνα να να πω για την κουνιάδα; Είναι πολύ περίεργος άνθρωπος, ό,τι να 'ναι. Δεν έπρεπε να την πάρεις καθόλου τηλέφωνο και τέρμα, γιατί έτσι μπλέκονται περισσότερο τα πράγματα. Κρίμα και για τα πεθερικά. Καλά, πολύ γέλασα με τον τρόπο που χαλαρώνεις! Τη συνταγή με τα γλειφιτζούρια την είδα, εύκολη φαίνεται, αλλά είναι μία από κάτω που δεν της πέτυχαν, και κάνει κάτι πολύ ξινά σχόλια! Το σπιτικό γύρο δε μου τον βγάζει κατευθείαν, και τώρα βαριέμαι να ψάξω, θα το δω μετά. Καλά, οι φωτογραφίες τέλειες! Τα παιδάκια σου έχουν μεγαλώσει πάρα πολύ! Ολόκληροι άντρες έχουν γίνει! Όσο για την τούρτα, μου άρεσε πολύ: απλή και μοντέρνα. Μου άρεσε και το "εννιά" που έβαλες, που είναι η ηλικία του Νίκου, αλλά παραπέμπει και στη "Φανέλα με το εννιά"! Ο μπεμπούλης είναι χάρμα! Καγκουράκι δουλειές κι εσύ ε; Κι εγώ χτες σιδέρωσα δύο πλυντήρια και σήμερα έχω άλλο ένα, κι ένα ακόμα που έβαλε ο άντρας μου και το άπλωσε πριν δυο ώρες... Τώρα θα την πέσω για λίγο και μετά θα πιάσω κάτι ντουλαπάκια της κουζίνας και σκούπισμα-σφουγγάρισμα σαλόνι-κουζίνα-διάδρομο. Πριν σφουγγάρισα το δωμάτιο του Αντρέα, γιατί δε σφουγγαρίστηκε καλά χτες που έκανε εμετό και είχε λεκέ, και με την ευκαιρία σφουγγάρισα και το δικό μας δωμάτιο και τα δύο μπάνια. Η μις σφουγγαρίστρα έχω καταντήσει, αλλά τι να κάνω; Δια τον φόβον των κατσαρίδων... Ωχ, σε καμιά πενταετία;;;;; Σ' ευχαριστώ που μου δίνεις τόσο θάρρος! Ανθή λες και περιγράφεις τον Αντρέα. Είναι αεικίνητος. Δε σταματά δευτερόλεπτο. Κάνει συνέεεεεεεχεια σκανταλιές... Δε μου πέρασε απ' το μυαλό ποτέ ότι δεν έχω πυγμή, αλλά ότι ο Αντρέας είναι ξεροκέφαλος και με γράφει. Μάλλον απ' τον πατέρα του πήρε (όπως πάντα, όλα τα κακά, απ' τον πατέρα τα παίρνουν, από εμάς ποτέ!). Πάντως χτες που συζητούσαμε με κάτι μαθήτριές μου που έχουν παιδιά (και εγγόνια), μου λένε "καλά, και πού είσαι ακόμα...". Κι εγώ αισθάνομαι κουρασμένη. Δεν έχω χρόνο να διαβάσω λίγο. Δηλαδή, λογοτεχνία διαβάζω όλη μέρα, την περασμένη βδομάδα διάβασα δύο βιβλία, κι αυτήν ένα και είμαι στο δεύτερο, και διαβάζω και άλλα πράγματα ταυτόχρονα. Αλλά δεν έχω χρόνο να διαβάσω αυτά που θέλω για μια έρευνα που κάνω, ενώ ένα άρθρο που γράφω για να το παραδώσω 15 Ιουνίου, το έχω παρατήσει... Όλη μέρα σφουγγαρίζω, ξεσκονίζω, σιδερώνω, μαγειρεύω, συγυρίζω, ξεσκατίζω, ταΐζω, παίζω, α, πηγαίνω και σχολείο... Όποτε μένω σπίτι μόνη μου, είναι για να κάνω δουλειές... Ναι, είχα ξαναβρεί ξεχασμένα λεφτά, αλλά ήταν του Αντρέα, και του αγοράσαμε το ποδηλατάκι του! Βάσω μια χαρά είναι και τα 20 ευρώ! Μια φορά ένας συνάδελφος που έχει πάρει σύνταξη τώρα, κέρδισε 50 ευρώ στο ξυστό, και του λέω εγώ τι ωραία, κ.λπ. και μου κάνει "σιγά, τι είναι 50 ευρώ;", οπότε του απαντάω κι εγώ "είναι 50 ευρώ". Ε μα! Δεν τους μπορώ αυτούς που δεν είναι ευχαριστημένοι με τίποτα. Μαρίνα δεν ξέρω πώς αλλάζεις τον τίτλο, θα το ψάξω και θα σου πω, αν το βρω κι εγώ δηλαδή. Τα γάλατα που πήρες είναι σκόνη; Σας φιλώ, πάω να ξαπλώσω λίγο για να διαβάσω, όχι για να κοιμηθώ, και μετά δουλειές. Α, σήμερα μου έδωσε άδεια ο διευθυντής, έτσι το απόγευμα θα πάω με δύο φίλες μου και τα παιδιά τους στο πάρκο!

Γεια σου Ευανθία! Εδώ μέσα έχω ακούσει άπειρες ιστορίες χοριακής που δεν ανέβαινε κανονικά, και μετά γεννήθηκαν πανέμορφα, υγιέστατα μωράκια! Επίσης, πάρα πολλές κοπέλες έχουν πάρει ουτροτζεστάν και τα έμβρυα δεν επηρεάστηκαν στο ελάχιστο! Λες να το έδιναν οι γιατροί έτσι εύκολα, αν ήταν να επηρεάσει την υγεία του μωρού; Φυσικά, πάντα θα πρέπει να έχεις και στο πίσω μέρος του μυαλού σου την πιθανότητα της αποτυχίας. Οι πιο πολλές από εμάς είχαμε μια αποβολή τουλάχιστον, και αν είναι να συμβεί, καλύτερα στην αρχή. Σου εύχομαι πάντως να πάνε όοοολα καλά!!! Περιμένουμε τα νέα σου.