Θέλω να γίνω μαμά

Γεια σας κορίτσια μου! Τι κάνετε; Εμείς καλά. Κάθε πρωί κάνουμε δουλίτσες με τον Αντρέα! Με "βοηθά" και καθαρίζω τα δωμάτια! Όπως καταλαβαίνετε, εγώ καθαρίζω κι ο Αντρέας κάνει σκανταλιές. Έχει πλάκα, όμως, και πλέον δεν τρελαίνομαι για τις δουλειές. Ακολουθώ το πρόγραμμα που έβαλα και δεν κουράζομαι ιδιαίτερα. Σήμερα είναι και τα γενέθλια του πατέρα μου, έτσι του αγοράσαμε ένα βιβλίο και πήγαμε και φάγαμε μαζί τους. Το απόγευμα θα τους πάω πάλι τον Αντρέα. Εδώ και καμιά βδομάδα περίπου τους τον παίρνω κάθε απόγευμα, γιατί επειδή ο πατέρας μου δεν είναι ακόμα τελείως καλά, κουράζεται στο σπίτι μας και προτιμά να κάθεται στο δικό του, και όλοι προτιμάμε να κρατάνε αυτοί τον Αντρέα, γιατί παίζουν μαζί του συνεχώς, έτσι απασχολείται και δε βαριέται. Γενικώς, όλοι οι παππούδες ασχολούνται πολύ με τα εγγόνια, και γι' αυτό κι αυτά τους έχουν αδυναμία! Εν τω μεταξύ, σήμερα νομίζω μου ήρθε η περίοδος. Δηλαδή έχω κάτι κιτρινοκαφέ κηλίδες, αλλά λογικά περίοδος είναι. Ουφ, πότε θα με ξεχάσει η ακατανόμαστη; Κατερίνα και Καγκουράκι, εύχομαι να σας πάρουν στις θέσεις που θέλετε! Ο γιατρός μας είπε ότι ο Αντρέας είναι αρκετά ψηλός. Εν τω μεταξύ, μια μαθήτριά μου, που έχει ένα κοριτσάκι τρεις μέρες μεγαλύτερο απ' τον Αντρέα, μας είχε πει όταν ήταν τα παιδιά μας περίπου 15 μηνών, ότι η κόρη της είναι 86 εκατοστά. Είχα πει εγώ ότι ο Αντρέας είναι 80 εκατοστά, κι αυτή λέει με κρυφό καμάρι και δήθεν ταπεινοφροσύνη "εμένα είναι 86". Δηλαδή τώρα πόσο θα είναι, ένα μέτρο; Και το κοριτσάκι το είδα και ήταν κανονικό στο ύψος, δεν ήταν κανένα τεράστιο, μη σας πω ήταν και λίγο κοντό. Τι λένε για να παινέψουν τα παιδιά τους... Βάσω κρίμα για τα παιδάκια που λες... Παλιά η οστρακιά ήταν πάρα πολύ επικίνδυνη, τώρα με τα φάρμακα, κ.λπ. την περνάνε για πλάκα. Σιγά σιγά θα προσαρμοστεί η Ιωαννούλα. Μάγδα σούπερ ο Βασιλάκης! Κι εγώ το ίδιο παθαίνω, διαβάζω και δε γράφω και μετά για να σχολιάσω πρέπει να τα ξαναδιαβάσω απ' την αρχή. Α, σήμερα που αγοράσαμε το βιβλίο για τον πατέρα μου, πήρα κι ένα για τον Αντρέα, το οποίο το είχε γράψει μια παλιά μου φίλη. Λέω στη μάνα μου ότι το έγραψε η τάδε, και φυσικά τι μου είπε; "ΕΙΔΕΣ; ΚΙ ΕΣΥ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΓΡΑΨΕΙ"... Τι της λες;

Γεια σας! Τι κάνετε; Εμείς καλά. Σήμερα έκανε ο Αντρέας το εμβόλιο της ανεμοβλογιάς. Τον μέτρησε και τον ζύγισε ο γιατρός, είναι 88 εκατοστά και 11,200 κιλά. Για το γάμο που έλεγα, σε κάποιους γάμους, όταν είναι σε ξενοδοχεία, κάνουν δεξίωση, με σνακ, ποτά και τέτοια, και για τους πιο στενούς κάνουν τραπέζι. Στους γάμους που είναι σε κέντρα δεξιώσεων έχει κανονικά φαγητό για όλους. Καγκουράκι ωραία περάσατε κι εσείς στην εκδρομούλα σας! Βάσω ρώτησα κι εγώ τον παιδίατρο αν χρειάζεται να κάνει ο Αντρέας αναλύσεις, αλλά είδε τη γενική του εικόνα και μας είπε ότι άδικα θα τον τρυπήσουμε. Για το εμβόλιο της γρίππης ούτε ρώτησα, ούτε πρόκειται να το βάλει. Κατερίνα εύχομαι να τα πάνε καλά και τα δυο σου αγόρια στα αγγλικά. Καλή αρχή και στο σχολείο! Δεν είπαμε καλέ ότι κάθεσαι πάνω απ' το κεφάλι τους! Γενικώς μιλούσα, τα περισσότερα παιδιά δεν μπορούν να διαβάσουν μόνα τους και τα διαβάζουν οι μαμάδες. Και για το ολοήμερο διαφωνώ, γιατί να μη διαβάσει το παιδί στο σπίτι μόνο του δηλαδή, πρέπει να έχει κάποιον από πάνω του; Σας αφήνω κόρες, κουτουλάω.

Γεια σας κορίτσια! Εμείς κι εμείς μείναμε! Πού χαθήκατε όλες; Γράφω απ' το σχολείο και πηγαινοέρχονται συνέχεια πάνω απ' το κεφάλι μου, οπότε θα γράψω το βράδι!

Καλέ, πού χαθήκατε όλες;

Γεια σας κορίτσαροι! Τι κάνετε; Εμείς καλά, είχαμε ένα γεμάτο σαββατοκύριακο. Χτες πήγαμε μια εκδρομούλα στα χωριά της επαρχίας μας. Πήγαμε στην Αγία Άννα, ένα γραφικό χωριό με πετρόχτιστα σπίτια (Agia Anna), προσκυνήσαμε σε ένα ξωκκλήσι λίγο έξω απ' το χωριό, και μετά καθίσαμε στο πευκόδασος, παίξαμε, περπατήσαμε και στρώσαμε κάτω και κάναμε πικ νικ! Ήταν πολύ ωραία, ο Αντρέας ξετρελάθηκε. Το καλύτερό του ήταν να ανακατεύει τα χώματα και να σηκώνει σύννεφο τη σκόνη, να πετάει πέτρες και πευκοβελόνες και να παίρνει χώμα στη χούφτα του και να το αφήνει σιγά σιγά να φεύγει και να το παίρνει ο άνεμος, κι αυτός να το παρακολουθεί. Όπως τρώγαμε, κι ενώ αυτός έτρωγε ωραία και φρόνιμα, σε κάποια φάση δίνει μία και γεμίζει το πιάτο του χώματα και πευκοβελόνες! Οπότε το πιάτο του αποσύρθηκε και τον τάιζα εγώ. Μου έδινε και παραγγελίες, "κετέ", δηλαδή κεφτέ, "πίτα" δηλαδή τυρόπιτα και "πατάτα" δηλαδή ντομάτα!!! Μετά περάσαμε το χωριό Ψευδάς και φτάσαμε στο χωριό Πυργά (Pyrga), όπου ήπιαμε καφέ και πορτοκαλάδα στο καφενείο. Ήταν πολύ ωραία, γιατί δεν είχαμε κάποιο πρόγραμμα, πηγαίναμε όπου μας κατέβαινε. Μετά το απόγευμα πήγαμε εσπερινό με τον Αντρέα και μετά στους γονείς μου. Είναι και ο πατέρας μου άρρωστος αυτές τις μέρες, του βρήκαν υγρό στους πνεύμονες, που προέρχεται από κρύωμα και από κακή λειτουργία της καρδιάς. Έχει και πεσμένηπίεση και καρδιακούς παλμούς. Τώρα παίρνει φάρμακα και είναι πιο καλά. Σήμερα το πρωί πήγαμε εκκλησία, είναι και γιορτή, γιορτάζουμε τη γέννηση της Παναγίας. Το μεσημέρι κλασικά στους γονείς μου για φαγητό και το βράδι είχαμε γάμο στη Λευκωσία. Ημι-συγγενικό, η κόρη της γυναίκας του θείου μου, τρέχα-γύρευε δηλαδή, αλλά δε γινόταν να μην πάμε. Επειδή, όμως, είναι άρρωστος ο πατέρας μου, αποφασίσαμε να πάμε η μάνα μου κι εγώ και να μείνουν ο άντρας μου με τον Αντρέα με το πατέρα μου, για να μη μείνει μόνος του. Κανονίσαμε να πάμε με το θείο και τη θεία μου, τον αδελφό της μητέρας μου δηλαδή. Ο άντρας μου άρχισε την απίστευτη γκρίνια, γιατί λέει, θα βαριόταν στο σπίτι με τον πατέρα μου, κι ήθελε να τον φέρει στο δικό μας σπίτι, προφανώς για να μπορεί αυτός να κάθεται συνέχεια στον υπολογιστή. Μου έσπασε τα νεύρα, είναι δυνατόν, νομίζει ότι όλα περιστρέφονται γύρω απ' αυτόν. Τελικά συμφώνησε, κι εγώ του υποσχέθηκα ότι θα πάμε, θα χαιρετήσουμε και θα φύγουμε, κάτι πολύ συνηθισμένο για τα κυπριακά δεδομένα. Όταν πήγαμε, όμως, είδαμε ότι έχει φαγητό, ενώ νομίζαμε ότι έχει μόνο δεξίωση. Βρήκαμε και διάφορους συγγενείς και φίλους και καθίσαμε, οπότε αργήσαμε λίγο. Εννοείται ότι είχα ένα σωρό τηλεφωνήματα, άντε, και πότε θα 'ρθείτε, και βαρέθηκα, και τελικά έφυγε, πήγε σπίτι να κάνει μπάνιο λέει, άφησε το μωρό με τον πατέρα μου και γύρισε μετά από καμιά ώρα. Ευτυχώς ο Αντρέας έπαιζε με τους κύβους και δεν τον ταλαιπώρησε καθόλου. Εν τω μεταξύ, ο θείος μου κόλλησαν, και δεν έφευγαν με τίποτα. Τελικά, εκεί που λέγαμε θα γυρίσουμε οκτώμιση, γυρίσαμε στις δέκα... Τελικά ο άντρας μου πήρε τον Αντρέα και ήρθαν σπίτι κατά τις δέκα παρά είκοσι, γιατί ο μικρός έκλαιγε, έλεγε συνέχεια "πίτι, πίτι" κι ήθελε γάλα. Ευτυχώς τον πρόλαβα ξύπνιο. Βάσω, λες το αδελφάκι του Αντρέα να τρώει τετράγωνα για πρωινό, τραπέζια για μεσημεριανό και τρίγωνα για δείπνο; Πάντως μόνο ρόμβους δε θα τρώει, γιατί ο Αντρέας επιμένει ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα κι ότι στην πραγματικότητα είναι καμουφλαρισμένο τετράγωνο. Όποτε του ζωγραφίσω ρόμβο μου λέει "τετάγωνο". Του λέω "ρόμβος", απαντά "τετάγωνο", κι αυτό επαναλαμβάνεται πεντέξι φορές και τελικά ο Αντρέας εκνευρίζεται και λέει φωναχτά και νευριασμένα "ΤΕΤΑΓΩΝΟ"!!!!! Καγκουράκι κι εγώ ακριβώς όπως εσένα με τον ύπνο. Το πρωί κουτουλάω και το βράδι κατά τις δώδεκα καταφέρνω να κοιμηθώ... Όντως μόνο το πρόγραμμα στις δουλειές μας σώζει. Όσες φορές είπα να τα κάνω όλα μαζεμένα για να τελειώνω, είχα τραγικά αποτελέσματα! Τελικά πήγατε την εκδρομή που μας έλεγες; Ο Αντρέας μου φαίνεται ότι άρχισε να μαθαίνει κάπως τα χρώματα. Χτες ζωγράφιζε με μαύρο μολύβι και μου λέει "μαύο" και μετά το αφήνει, παίρνει το κόκκινο και μου λέει "κόνινο". Τώρα μαθαίνουμε τα φανάρια, ότι στο κόκκινο σταματάμε, στο πορτοκαλί ετοιμαζόμαστε και στο πράσινο προχωράμε. Όποτε σταματήσουμε στο φανάρι του λέω ότι είναι κόκκινο και γι' αυτό σταματήσαμε, και τώρα κάποιες φορές το βλέπει από μόνος του ότι είναι κόκκινο, μου το δείχνει και μου λέει "κόνινο". Κατερίνα συμφωνώ κι εγώ για το ολοήμερο. Αν είναι όπως τα λες στο νηπιαγωγείο, τότε ποιος ο λόγος να έχεις το παιδί εκεί; Όσο για το ολοήμερο δημοτικό, είναι ένας καλός θεσμός αν η μητέρα εργάζεται και δεν υπάρχει κανείς να κρατήσει το παιδί. Επίσης, εσύ μπορεί να διαβάζεις τα παιδιά σου, αλλά ξέρω πολλούς και πολλές που δεν έχουν αυτήν τη δυνατότητα γιατί είναι λειτουργικά ή και οργανικά αναλφάβητοι. Οπότε, το ολοήμερο είναι μια καλή λύση. Πάντως ρε κορίτσια, εμάς ποτέ δε μας διάβαζαν οι γονείς μας. Κάποιες φορές μας εξέταζαν, αλλά διαβάζαμε μόνοι μας, από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, όπως και οι περισσότεροι συμμαθητές και συμμαθήτριές μου. Ένα συμμαθητή είχα που τον διάβαζε ο πατέρας του, και η δασκάλα το θεωρούσε ενοχλητικό, γιατί δεν το άφηνε να λειτουργήσει μόνος του. Ήταν πάρα πολύ καλός μαθητής, και η δασκάλα του έλεγε να προσπαθήσει να διαβάσει μόνος του, να κάνει μόνος του την έκθεση, κ.λπ. και της έλεγε "εγώ θέλω κυρία, αλλά ο πατέρας μου δε μ' αφήνει"! Σίγουρα στις πρώτες τάξεις του δημοτικού χρειάζεται κάποιος έλεγχος, αλλά δε νομίζω ότι χρειάζεται να είσαι και συνέχεια πάνω απ' το παιδί. Σαλαμίνα Λεμεσού νομίζω δεν υπάρχει. Είναι η Νέα Σαλαμίνα, που ήταν ομάδα της Αμμοχώστου, η οποία στην αρχαιότητα λεγόταν Σαλαμίνα. Μήπως εκεί παίζει ο ξάδελφός σου; Σας φιλώ κόρες!

Καγκουράκι μαζί γράφαμε! Ο Αντρέας ξυπνάει κάθε μέρα στις έξι-εξήμιση, ενώ χτες ξύπνησε έξι παρά δέκα!!! Εννοείται ότι ΔΕΝ ΞΑΝΑΚΟΙΜΑΤΑΙ... Πίνει γάλα και μετά θέλει "λόνι", δηλαδή σαλόνι... Μήπως δεν είναι ακόμη έτοιμος να αποθηλάσει; Εγώ ούτε που το κατάλαβα ότι αποθήλασα τον Αντρέα, αλλά αυτός το είχε επιλέξει. Αλλά καταλαβαίνω, θα είναι δύσκολο με τα ξυπνήματα, την εγκυμοσύνη και το καινούριο μωρό... Κάνε λίγο κράτει με τις δουλειές, όσα μπορείς, μην τρελαίνεσαι. Κατερίνα τα μικρά γραμματάκια βγήκαν κατά λάθος. Έκανα αντιγραφή-επικόλληση από κάπου αλλού τα μαργαριτάρια του μαθητή μου, και πήγε όλο το μήνυμα σ' αυτή τη γραμματοσειρά φαινεται. Σας καληνυχτώ κόρες! Πολλά φιλιά!

Γεια σας κοριτσούδια! Τι κάνετε; Κατερίνα πάλι καλά που ήρθαν πολλές μαμάδες. Στο ολοήμερο δεν ξέρω τι διδάσκουν και τι πρόγραμμα υπάρχει. Π.χ. αν το απόγευμα το παιδί έχει τη δυνατότητα να κάνει κάποια δραστηριότητα, π.χ. να μάθει κάποιο μουσικό όργανο ή χορό, τότε δεν είναι άσχημο να μείνει. Αν, όμως, απλά το απασχολούν μέχρι να έρθει η ώρα να σχολάσει, τότε διαφωνώ! Καλά, ό,τι να 'ναι η πεθερά και η κουνιάδα! Ό,τι να 'ναι πραγματικά! Όπως σου είπαμε και η Χριστίνα και εγώ, ο διαδραστικός πίνακας από μόνος του δε σημαίνει κάτι. Αν το φροντιστήριο αυτό χρεώνει περισσότερα επειδή έχει διαδραστικό πίνακα, τότε να το αποφύγεις οπωσδήποτε, γιατί σημαίνει ότι δεν έχουν καταλάβει τι θα πει εκπαίδευση! Κι εγώ έχω πέδιλο με σαγιονάρα μπροστά, αλλά δε μου αρέσει να είναι η φτέρνα ελεύθερη και να ακούγεται αυτό το φλιπ-φλοπ όταν περπατάω! Γι' αυτό προτιμώ τα πέδιλα. Στο σπίτι φυσικά φοράω παντόφλες, σαγιονάρες ή απ' τις άλλες. Το βράδι δε θέλω να τρώει, γιατί εγώ επιστρέφω κατά τις εννιάμιση. Αυτός δέκα παρά πίνει γάλα και κοιμάται. Αν τρώει φαγητό στις εννιάμιση, τότε θα κάνει εμετό το γάλα. Σήμερα έκανα τοστ και του έδωσα λίγο ψωμί και δεν είχαμε δράματα ευτυχώς! Σήμερα το πρωί ο Αντρέας κρατούσε μια κούκλα-μωρό που έχει και της έδινε να φάει κάτι γεωμετρικά σχήματα. Της έλεγε "κάγκωνο άμμου" (=τετράγωνο μαμ), δηλαδή "φάε το τετράγωνο"!!! Και μετά της το έβαζε στο κεφάλι κι έλεγε "πέο" δηλαδή καπέλο!!!! Απόλαυση είναι!

Γεια σας και πάλι! Πήγα στο σεμινάριο και τώρα ξεκουράζομαι. Το απόγευμα θα πάω σχολείο, και ο μικρός στους γονείς μου. Χτες είχαμε εξετάσεις στα Νέα Ελληνικά και κάναμε και προφορική εξέταση, όπως γίνεται το Σεπτέμβριο. Διαβάστε μαργαριτάρια: Ερώτηση: "Ποιος έγραψε το "Γεφύρι της Άρτας"; Απάντηση: (χτυπάει το κεφάλι του με τα χέρια του, στριφογυρίζει στο κάθισμα) Αμάααανννν... Το ξέρω! Το ξέρω! Εδώ το 'χω! Το ξέρω! Το πρώτο γράμμα πείτε μου! Το πρώτο γράμμα! Κυρία, το ξέρω! Κύριε, πές μου το πρώτο γράμμα! Μα το ξέρω σας λέω!". Του λέμε απ' έξω απ' έξω για τα δημοτικά τραγούδια, κ.λπ. και συνεχίζει "Αααα, μήπως είναι αυτός που πήρε το Όσκαρ; Που πήγε κι έκανε ομιλία σε μια ξένη χώρα;" (ο Σεφέρης που πήρε το Νόμπελ κι έκανε ομιλία στη Στοκχόλμη). "Μήπως είναι αυτός ο Καραγιάννης που αποκεφάλισαν;" (ο Μακρυγιάννης, που φυσικά δεν αποκεφαλίστηκε από κανένα!). Καλά, μιλάμε πήγα να πέσω απ' την καρέκλα απ' τα γέλια. Σχολιάζω τώρα ό,τι θυμάμαι, γιατί σας διαβάζω συνέχεια, αλλά δεν τα καταφέρνω να γράψω. Το πρωί που έγραφα ήρθε ο Αντρέας και μου έδιωχνε τα χέρια απ' το πληκτρολόγιο για να του βάλω μικρό Νικόλα. Μαρία πώς πάει το σχολείο; Τακτοποιήθηκες; Ελπίζω να μη σε χάσουμε πάλι... Βάσω πώς πάει, προσαρμόστηκε η Ιωάννα; Δε νομίζω ότι θα έχει ιδιαίτερο πρόβλημα προσαρμογής. Πολύ γέλασα με τα κακά! Πωπω, προχτές πήγε ο άντρας μου να αλλάξει τον Αντρέα, κι όπως τον έπιασε, βγήκαν απ' έξω λίγα κακά και πήγαν στο χέρι του, και κάνει "τι είναι αυτό; Ααααα, δεν το πιστεύωωωω...!!! Κακά!!! Έπιασα κακάααα!!!". Κι εγώ θα ήθελα να φέρνω γυναίκα για το σπίτι, αλλά δυστυχώς δε μου περισσεύουν... Ευτυχώς, όμως, αν βοηθά και ο άντρας μου, τα καταφέρνουμε. Π.χ. αυτή τη βδομάδα που ξεσκόνισε το γραφείο και τις βιβλιοθήκες κι έκανε το σκούπισμα-σφουγγάρισμα της κουζίνας και του σαλονιού, ήμουν κι εγώ πιο ξεκούραστη, και το σπίτι σχετικά καθαρό και τακτοποιημένο. Λέω "σχετικά" γιατί με τη σκόνη που κυκλοφορεί, δύσκολο να παραμείνει για πολλή ώρα καθαρό. Κατερίνα ΦΥΣΙΚΑ και θυμάμαι που πηγαίνατε και καθαρίζατε! Ξεχνιούνται αυτά; :D Η σαγιονάρες δε μου αρέσουν, γενικώς δε φοράω ποτέ εκτός σπιτιού, ακόμα και στην παραλία με πέδιλο πάω. Εννοείται ότι κανένα παπούτσι μου δεν έχει τακούνι, εκτός από δύο ζευγάρια που έχω για καλά, και τα φοράω πάρα πολύ σπάνια. Έχουμε τελείως διαφορετικό στιλ πάντως! Καλά, ο Αντρέας με τα χρώματα μια τα βρίσκει, μια λέει ό,τι να 'ναι, αλλά μικρός είναι ακόμα. Α, τώρα έμαθε το "πολλά", κι άμα δει περισσότερα από ένα αντικείμενα, λέει "πολλά". Σήμερα το πρωί έβλεπε Ζουζούνια (αυτός το ζήτησε λέγοντας "Νουνούνια" και δείχνοντας την τηλεόραση) και είχε το τραγούδι "τρία γουρουνάκια". Του λέει ο άντρας μου "πόσα είναι τα γουρουνάκια;" κι απαντά αυτός "πολλά!". Μάγδα κάποια στιγμή θα το καταλάβει ο Βασιλάκης ότι το σχολείο είναι για να πηγαίνουμε κάθε μέρα!!! Αφού περνάει καλά μην τον φοβάσαι, μια χαρά θα προσαρμοστεί και δε θα θέλει να φύγει! Καλά, έτσι και μου ζητούσε κάποιος να πάω να δοκιμάσω ρούχα για να ζήσω τη διαδικασία, να μη σου πω καλύτερα τι θα τον έκανα!!! Αλλά αφού δε σου έκανε το άλλο, τι να κάνεις, έπρεπε να πάρεις. Καγκουράκι τι κάνεις; Ξεκουράστηκες καθόλου; Εμένα ο Αντρέας με ταλαιπωρεί το βράδι που επιστρέφω απ' το σχολείο. Όπου πάω με παίρνει από πίσω (οκ, λογικό), αλλά μετά όταν κάθομαι να φάω μια μπουκιά, κάθεται πάνω απ' το κεφάλι μου (που λέει ο λόγος), θρονιάζεται δίπλα μου, μου τραβάει το πιάτο, το χέρι, το πηρούνι, και δε μ' αφήνει να φάω. Χτες βράδι, π.χ. έτρωγα ντοματοσαλάτα και ψωμί. Του έβαλα σε μια χαρτοπετσέτα μισή φέτα ψωμί για να φάει και να μην παίρνει το δικό μου. Ε, όχι, χτυπιόταν, έκλαιγε, έκανε σαν τρελός γιατί ήθελε το δικό μου. Δεν του έδωσα, γιατί στο κάτω-κάτω, το δικό του το είχε εκεί κομματιασμένο μεν, αλλά απείραχτο, αλλά με τι καρδιά να φάω; Δεν ξέρω τι να κάνω για να το αποφεύγω αυτό. Οκ, μια λύση είναι να τον κοιμίζω πρώτα και να τρώω μετά, αλλά μέχρι να τον κάνουμε μπάνιο, να του δώσω γάλα και να τον κουνήσω με το καρότσι, θα πηγαίνει δέκα και, και δε θέλω να τρώω τόσο αργά. Είδα και τις φωτογραφίες, όλοι κουκλάκια είστε! Χριστίνα μια χαρά ο Δημητράκης στο νηπιαγωγείο! Όντως, είναι πολλά τα 200 ευρώ, αλλά τι να κάνεις; Κι αφού το χαίρεται τόσο πολύ, λες άντε, χαλάλι! Το είδες αυτό:https://www.facebook.com/events/418278014949442/?viewer_id=695248904 Σκέφτομαι να λάβω μέρος. Σας φιλώ κόρες!

Γεια σας κορίτσια! Πού κατάντησα, να βλέπω την ανατολή του ήλιου και να λέω "αχ, ευτυχώς λογική ώρα ξυπνήσαμε σήμερα"! Σήμερα έχω σεμινάριο το πρωί, κανονικά είναι σε διδακτικό χρόνο, και πάντα το απόγευμα δεν πηγαίναμε. Φέτος ζήτησε ο διευθυντής μας από τον επαρχιακό επιθεωρητή άδεια να μείνουμε σπίτι το απόγευμα, και εξεμάνη. Αν και, να σας πω την αλήθεια, προτιμώ να πάω σχολείο, ξεκουράζομαι, γιατί είμαι πάρα πολύ κουρασμένη από... τις διακοπές! Με διώχνει ο ΑΝτρέας συνεχίζω μετά.

Ελένη καλώς όρισες! Εγώ είμαι η Άννα-Μαρία κι έχω τον Αντρέα που είναι 21 μηνών. Τώρα προσπαθούμε χαλαρά και χωρίς άγχος για το δεύτερο!

Γεια σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Εγώ χτες βράδι δεν μπορούσα να κοιμηθώ απ' την υπερένταση λόγω σχολείου, και με πήρε ο ύπνος κατά τη μία. Μετά ξύπνησα έξι παρά δέκα, πήγα τουαλέτα, και μέχρι να με ξαναπάρει ο ύπνος (που πολύ αμφιβάλλω αν θα με έπαιρνε, αφού σκεφτόμουν διάφορα), έξι και είκοσι ξύπνησε ο Αντρέας. Μετά κατά τις οκτώ ξάπλωσα πάλι, αλλά δεν κοιμήθηκα... Τώρα πήγαν οι άντρες να αγοράσουν γάλα και ψάρια, εγώ τελείωσα το σίδερο που είχα και κάθισα να ξεκουραστώ λίγο. Μετά θα καθαρίσω το δωμάτιό μου. Ένα δωμάτιο τη μέρα, προσπαθώ να τηρώ το πρόγραμμα, έτσι ώστε να μην τα κάνω μαζεμένα και να κουράζομαι υπερβολικά και να είναι και το σπίτι σχετικά τακτοποιημένο. Ελπίζω να πείσω τον άντρα μου να σφουγγαρίσει σαλόνι-κουζίνα! Καγκουράκι πολύ γέλασα με τη σκηνή στην οδοντίατρο!!! Κανονικά δεν έπρεπε να σας πάρει λεφτά, αφού της χαρίσατε τέτοια ψυχαγωγία! Καλά, πολλή πλάκα η Αγγελική με την ατάκα για το ζευγάρι! Μου θύμισες τη θεία μου, που όταν ήταν μικρή νόμιζε ότι έπρεπε να παντρευτεί τον αδελφό της, δηλαδή τον πατέρα μου! Ε, φαίνεται τόσο πολύ δεν ήθελε, που έμεινε γεροντοκόρη! Βάσω δεν το εξήγησα σωστά. Έξι καθηγητές είμαστε εξ' ολοκλήρου στο σχολείο. Θα έρχονται και ένας θεολόγος, ένας φυσικός, ένας καθηγητής πληροφορικής, ένας οικονομολόγος και μία σύμβουλος καθηγήτρια, αλλά από μία-δύο φορές την εβδομάδα ο καθένας. Πέρσι ήμασταν νομίζω 17. Έχουν μείνει κάποιοι απ' έξω, π.χ. η μία από τις φιλολόγους που είχαμε πέρσι, φέτος δε διορίστηκε... Καλέ, δεν ξέρει τα χρώματα ο Αντρέας. Τα μπερδεύει! Όλα τα λέει "μπλε"! Μόνο το μαύρο αναγνωρίζει, το μπεζ και το πορτοκαλί. Κυρίως μαύρο και πορτοκαλί. Τα υπόλοιπα, όλα μπλε είναι! Σήμερα ανακάτευε τα ρούχα που είχα στην καρέκλα. Του λέω "τι χρώμα είναι η παντελόνα μου;". Απάντηση: "ογκοώνιο" (ορθογώνιο), επειδή την είδε μακρουλή! Μετά πετάω το μαύρο σορτσάκι μου στο κρεβάτι, και τον ρωτάω τι χρώμα είναι και μου απαντά "κύκο" (κύκλος), επειδή όπως το έριξα, είχε κυκλικό σχήμα!!! Αλλά τα σχήματα τα αναγνωρίζει και μπορώ να πω ότι τα έχει εμπεδώσει, π.χ. μπορεί να δει ένα πλακάκι και να μου πει "κάγκωνο" (τετράγωνο) ή να παίζει με ένα καλαμάκι και να κάνει τυχαία ένα τρίγωνο και να μου πει "κίγκωνο" (τρίγωνο). Η πλάκα είναι ότι νομίζει ότι το τραπέζι έχει σχήμα τραπέζιο! Τώρα που φεύγανε με τον άντρα μου, του λέει "πέο" δηλαδή "καπέλο", "κειγιά" (κλειδιά) και γιαγιά (γυαλιά)! Αφήστε που πριν έβαλε ένα ταπεράκι στο κεφάλι του κι έλεγε "πέο"! Έχει πολλή πλάκα! Βάσω, δεν κατάλαβες γιατί δεν προχωρά το τικεράκι; Επειδή η Ιωάννα είναι κορίτσι, και οι γυναίκες πάντα κρύβουν την ηλικία τους...

Γεια σας κορισάκια! Τι κάνετε; Εμείς πήγαμε σήμερα πρώτη μέρα σχολείο. Ήμασταν μόνο έξι καθηγητές, αφού με την αλλαγή στο καθεστώς εργασίας, θα δουλεύουμε εμείς περισσότερες ώρες, έτσι χρειαζόμαστε λιγότερους καθηγητές. Ήταν λίγο αποκαρδιωτικό το θέαμα, ειδικά όταν κάναμε συνεδρίαση μόνο έξι άτομα... Έφτιαξα και μια ροδακινόπιτα κι έγινε ονειρική. Παρ' όλο που ήμασταν τόσο λίγοι, έμεινε μόνο ένα μικρό κομματάκι! Είχαμε εξετάσεις Νέων Ελληνικών και κάναμε και προφορική εξέταση στα αστέρια μας. Καλά, ακούσαμε και κοτσάνες, αλλά το πρόβλημα είναι βαθύτερο, αφού ειδικά οι δύο από αυτούς τους μαθητές έχουν κάποιας μορφής νοητική στέρηση (ο ένας από τη γέννησή του και ο άλλος από ατύχημα). Καγκουράκι πώς τα πήγε η Αγγελική πρώτη μέρα στον παιδικό; Ο άντρας σου πώς είναι; Βάσω χαλάρωσε καλέ! Το άγχος μόνο κακό κάνει. Για ποιο λόγο να αγχώνεσαι; Δες την όμορφη πλευρά της ζωής! Κι εγώ την έχω πατήσει με την εκκλησία έτσι, να πάμε πάρα πολύ νωρίς και να τελειώσει στις δέκα... Και φυσικά να πρέπει να κυνηγάω τον Αντρέα, γιατί ειδικά νωρίς το πρωί δεν έχει άλλα παιδάκια και βαριέται στο νηπιαγωγείο και θέλει να τρέχει. Καλά, πολλές δραστηριότητες κάθε σαββατοκύριακο! Έχω προσέξει ότι έχετε συνέχεια κάποια οικογενειακή εκδήλωση. Είναι ωραίο που είστε τόσο δεμένοι με τις οικογένειές σας. Εμείς καμία σχέση, έχουμε απομακρυνθεί με τους περισσότερους συγγενείς. Τους βλέπω ότι βαθμιαία αποστασιοποιούνται, και κάποιες προσπάθειες που κάναμε για να έρθουμε και πάλι κοντά, έπεσαν στο κενό. Ενώ παλιότερα ήμασταν πάρα πολύ συνδεδεμένοι. Έχω προσέξει ότι, απ' όταν μεγάλωσαν τα παιδιά των θείων μου και των ξαδελφών μου, απομακρυνθήκαμε. Θα δεις ότι πολύ σύντομα θα προσαρμοστεί τέλεια η Ιωάννα στον παιδικό. Κατερίνα κι εσείς πολλές εκδηλώσεις και μάζεμα αβγών, χαχαχαχα! Το φόρεμα αυτό που λέω το είχα αγοράσει το 2010 από ένα μαγαζί όπου πάντα έβρισκα τέλεια ρούχα, αλλά τώρα δυστυχώς έχει κλείσει, ή μάλλον δεν έκλεισε, το έκαναν κατάστημα με αθλητικά ρούχα. Δεν ξέρω πώς και ήταν τόσο φτηνό το φόρεμα, πάντως είναι πάρα πολύ ωραίο. Σαγιονάρα στο γλέντι; Χμ... Δηλαδή παντόφλα;;; Ή χαμηλό πέδιλο; Αυτό με τα χρώματα και τους άντρες δεν το είχα σκεφτεί ποτέ μου. Μπορεί να έχεις και δίκιο, εκτός κι αν ο άντρας είναι ζωγράφος! Σήμερα που ετοιμάστηκα για να πάω σχολείο φορούσα ένα κόκκινο μπλουζάκι και μόλις με βλέπει ο Αντρέας ορμάει πάνω μου, δείχνει το μπλουζάκι και λέει "ΜΠΛΕ"!!!!!!! Του εξήγησα ότι είναι κόκκινο, κι έλεγε "κόνονο", κόκκινο δηλαδή, και μετά δείχνει την παντελόνα μου και δε θυμάμαι τι είπε και του λέω "είναι μπεζ". Πάει και φέρνει το μπεζ μολύβι, μου το δείχνει και μετά μου δείχνει την παντελόνα μουγκρίζοντας, ότι και καλά είναι το ίδιο! Προηγουμένως ζωγράφιζε κι έσπασε η μύτη του μολυβιού του, και μου λέει "έπαζε", δηλαδή "έσπασε". Του λέω "φέρ΄το να το ξύσουμε", μου το φέρνει, κι όπως έψαχνα να βρω την ξύστρα στην κασετίνα μου, μου κάνει "τίττα" (ξύστρα δηλαδή) "πού είναι;". Το "πού είναι" πάρα πολύ καθαρά! Τώρα το βράδι που γύρισα απ' το σχολείο, του λέω "ήρθαν οι παππούς κι η γιαγιά;" "Ναι" μου λέει. "Και τι σου έφεραν;" "ΦΑΙ"!!! Κι αυτό το λέει πολύ καθαρά! Είναι μια απόλαυση τώρα που μιλάει! Σας φιλώ κόρες! Ανθή πού χάθηκες;

Γεια σας κοριτσούδια! Καλό μήνα να έχουμε και καλή χρονιά, μια που σήμερα είναι η πρωτοχρονιά του εκκλησιαστικού έτους. Να σας πω, πολύ πιο λογικό μου φαίνεται να ξεκινάει ο χρόνος το Σεπτέμβρη, παρά τον Γενάρη. Τον Σεπτέμβρη αρχίζουν οι γεωργικές εργασίες, τα σχολεία, μαζεύεται ο κόσμος από τις διακοπές, αλλάζει ο καιρός, γενικώς, υπάρχει παντού η αίσθηση μιας νέας αρχής. Ενώ το Γενάρη, χειμώνας είναι, χειμώνας μένει, ο κόσμος συνεχίζει να δουλεύει όπως και πριν, κ.λπ. Εμείς το πρωί πήγαμε εκκλησία, το μεσημέρι στους γονείς μου για φαγητό και το απόγευμα στο πανηγύρι του αγίου Μάμα στο χωριό Τρούλλοι στην επαρχία μας. Ωραία ήταν, προσκυνήσαμε, κάναμε τις βόλτες μας, φάγαμε τα σουβλάκια μας! Ο Αντρέας χλαπάκιασε μια ολόκληρη κυπριακή πίτα (χωρίς τίποτα μέσα εννοείται, σκέτη πίτα)! Φώναζε όλη την ώρα "πίτα, πίτα". Κάτι παθαίνει αυτό το παιδί με τα ψωμοειδή. Έχει αρχίσει σιγά σιγά να μαθαίνει και τους αριθμούς και τα χρώματα, παρ' όλο που τα μπερδεύει ακόμα. Το πρωί όπως του φορούσα το σορτσάκι του, που ήταν πορτοκαλί, μου λέει "ποκαΐ", πορτοκαλί δηλαδή. Αναγνωρίζει και το μαύρο και το μπεζ, ίσως και το κόκκινο. Τα άλλα τα μπερδεύει. Όσο για τους αριθμούς, ανακατεμένος ο ερχόμενος. Έχει πολλή πλάκα! Καγκουράκι, με γεια τα καινούρια πραγματάκια της Αγγγελικής! Είναι καλά τώρα ο Νικολάκης; Ο άντρας σου; Ο δικός μου πάρα πολύ σπάνια αρρωσταίνει, αλλά μια ελάχιστη ενόχληση να έχει, πέφτει του θανατά. Πάλι καλά που πήγε ο δικός σου δουλειά! Ο δικός μου έχει μια πολύ περίεργη αντίληψη για τη δουλειά και την αρρώστια. Π.χ. αν καμιά φορά δεν έχω κοιμηθεί και γκρινιάζω, μου λέει "ε, μην πας δουλειά τότε". Λες και έχω άπειρες μέρες άδειας και μπορώ να λείπω όποτε θέλω, λες και δεν έχω υπευθυνότητες στο σχολείο και ύλη να καλύψω, και λες και αν μείνω σπίτι δε θα κουραστώ περισσότερο, επειδή θα μου αφήσει τον Αντρέα και θα κάθεται στον υπολογιστή... Άντε βρε, έχουν είκοσι χρόνια διαφορά οι γονείς σου; Εμένα δέκα και επίσης ένιωθα άσχημα γι' αυτό, κι έλεγα ότι ποτέ δε θα παντρευτώ άντρα πολύ μεγαλύτερο από μένα. Αυτό με το ψαλίδι δεν το σκέφτηκα ποτέ μου! Το φαγητό του Αντρέα το κόβω κανονικά με το μαχαιροπήρουνο! Για τα αγγλικά βλέπω συμφωνούμε. Κι εγώ αυτό πιστεύω, ότι αν μιλάνε οι γονείς στο παιδί, χωρίς να είναι η μητρική τους γλώσσα, θα είναι τεχνητό και αποσπασματικό. Και δε νομίζω ότι μαθαίνει αγγλικά με το να ξέρει μερικές λέξεις ή φράσεις. Δηλαδή, δεν περνά μέσα του η γλώσσα, όπως γίνεται με τη μητρική. Παρ' όλα αυτά, δεν είναι κακό να λέμε απλά μερικές λεξούλες, εκτός κι αν το δούμε να μπερδεύεται. Μάγδα, αφού είχες φόρεμα καλέ, γιατί αγόρασες άλλο; Εμένα το καλό μου φόρεμα το αγόρασα 19.90 και το έχω φορέσει σε γάμους, στην ορκομωσία του διδακτορικού μου, σε γιορτές, κ.λπ. Γενικώς έβγαλε τα λεφτά του, χαχαχαχα!!!! Βέβαια, δε θα το φορούσα στο γάμο του αδελφού μου, δεν είναι και τόσο επίσημο. Αλλά άνετα θα φορούσα το φόρεμα που φορούσα στη βάφτιση του Αντρέα ή ακόμα και το φόρεμα που φόρεσα στους αρραβώνες μου το 2002, και που το φόρεσα μόνο δύο φορές. Καλά, πολύ γέλασα με τα σενάρια!!! Οι γονείς μου δε με υποχρέωναν να πάω σε κάποια δραστηριότητα. Το μπαλέτο νόμιζα ότι μου άρεσε, αλλά την τρίτη χρονιά κατάλαβα πλέον ότι, ούτε μου αρέσει, ούτε και έχω ταλέντο, αφού κάθε χρόνο έπαιρνα και χαμηλότερο βαθμό στις εξετάσεις. Ήταν και η δασκάλα πάρα πολύ νευρική και φώναζε, οπότε οι γονείς μου κατάλαβαν τη δυσαρέσκειά μου και με έβγαλαν από τη δύσκολη θέση προτείνοντάς μου οι ίδιοι να σταματήσω. Τα μαθήματα κολύμβησης στη θάλασσα ήταν μόνο για ένα καλοκαίρι, δηλαδή ένα-ενάμιση μήνα, και μετά δεν ξαναγράφτηκα ποτέ, ενώ ο αδελφός μου πήγαινε κάθε χρόνο, ενώ η πισίνα αρχικά μου είχε αρέσει τρελά επειδή ο εκπαιδευτής ήταν ένας κούυυυκλοοοοςςςς!!!!! Λίγο καιρό μετά, όμως, έφυγε αυτός και ήρθε ένας απαίσιος, σιχαμένος, και τότε έγινε εφιάλτης. Κάθισα κανένα μήνα και μετά δεν ξαναπληρώσαμε για πισίνα. Μαρία μπρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ...................................... κατσαρίδα........................................................................... Μη μου λες τέτοια... Είσαι ηρωίδα που τη σκότωσες μόνη σου! Εγώ με τίποτα. Ευτυχώς εμείς από τότε που έκλεισαν τα σχολεία δεν ξαναείδαμε. Μόνο μία στα μέσα Αυγούστου, που την είδα να κυκλοφορεί κοντά στην πόρτα της τουαλέτας μέρα μεσημέρι, μετά μέχρι να πάει ο άνταρς μου να τη σκοτώσει κάπου κρύφτηκε, και το βράδι, βγαίνοντας απ' την τουαλέτα (την άλλη, γιατί σιγά μην έμπαινα σε τουαλέτα που ξέρω ότι κάπου κρύβεται κατσαρίδα), την είδα να μπαίνει χοροπηδώντας (τ' ορκίζομαι) στο δωμάτιό μου, και την σκότωσε ο άντρας μου. Καλά, ό,τι να 'ναι η μαμά της μαθήτριάς σου. Γιατί την έστελνε στο τέννις ενώ το μισούσε; Καλή αρχή για αύριο! Σας φιλώ όλες!

Χτύπησε το παιδί στο στόμα και στην κοιλιά;;;; Καλά, αυτή είναι βάρβαρη! Κι εγώ στη θέση σου το ίδιο θα έκανα, αν προσθέτουμε βία στη βία, απλά θα οδηγηθούμε σ' έναν πιο βίαιο κόσμο...

Γεια σας κορίτσια! Εμείς πήγαμε για μπάνιο, αλλά φυσούσε πάρα πολύ και δεν μπήκαμε στη θάλασσα. Έπαιξε ο Αντρέας στην άμμο που είναι το καλύτερό του, φάγαμε το φρούτο μας και φύγαμε. Άλλωστε, και που μπαίνουμε μέσα, θέλει κατευθείαν να βγει για να παίξει στην άμμο, κι όλο "άμμο" και "άμμο" φωνάζει! Κατερίνα δεν είπα ότι δε μου άρεσε το φόρεμα, για γάμο είναι ό,τι πρέπει, απλά δεν είναι του δικού μου στιλ. Εγώ είμαι του εντελώς απλού! Το εικονίδιο με τη γλώσσα δεν είναι ανάγκη να το ψάξεις, το φτιάχνεις και μόνη σου! Πάτα : και P (αγγλικό p) και στο βγάζει. Κολλητά το ένα με το άλλο εννοείται, χωρίς διάστημα. Καλέ δεν είναι δική μου ιδέα ο φελλός είναι της Μάγδας. Σιγά μη σκεφτόμουν εγώ τέτοιο πράγμα! Εγώ είχα πει κάτι με κρεμάστρες, χαχα! Για τις δραστηριότητες που λέγαμε, όταν η φίλη μου, μου είχε πει πού στέλνει το παιδί της, τους είπα "μήπως είναι πολλά και πιέζεται;" και τότε ο άντρας της μου ανέλυσε ολόκληρο φιλοσοφικό σύστημα πάνω στην εκπαίδευση ενός παιδιού, τις αποφάσεις που πήραν απ' όταν γεννήθηκε, κι άλλα πολλά. Το είχαν ψάξει πάρα πολύ πριν επιλέξουν αυτές τις δραστηριότητες, αλλά και πάλι το θεωρώ υπερβολικό. Στο κάτω-κάτω, όταν ακολουθούμε συστήματα για την ανατροφή του παιδιού μας, κάπου χάνεται η ουσία. Εγώ είχα πάει τρία χρόνια μπαλέτο και ήταν ο εφιάλτης μου, κι ευτυχώς το κατάλαβαν οι γονείς μου και με σταμάτησαν. Πήγα και κολύμπι για ένα καλοκαίρι, στη θάλασσα, όταν πήγαινα δημοτικό και ήταν ακόμα χειρότερος εφιάλτης. Στα δεκαέξι μου πήγα γυμναστήριο, και ο ιδιοκτήτης, που ήταν φίλος της μάνας μου, την έπεισε ότι πρέπει οπωσδήποτε να γραφτώ στην πισίνα, αλλιώς θα γίνω σαν τον Κουασιμόδο, και με ανάγκασαν να πηγαίνω στην πισίνα, και ήταν ο χείριστος εφιάλτης! Από τότε δεν ξαναμπήκα σε πισίνα! Γι' αυτό πιστεύω ότι τα παιδιά δεν πρέπει να τα πιέζουμε να συνεχίσουν κάτι που δεν τους αρέσει. Πολλές φορές οι γονείς το παίρνουν από πείσμα, ότι το παιδί τεμπελιάζει ή ότι τους κοροϊδεύει και πάει από δραστηριότητα σε δραστηριότητα, και επιμένουν να συνεχίσει. Π.χ. μια κοπέλα που πηγαίναμε στο ίδιο ωδείο, πήγαινε και μπαλέτο (συν ένα σωρό άλλα: αγγλικά, κομπιούτερς, ζωγραφική, τζαζ, και κάτι άλλα που δε θυμάμαι). Είχε κουραστεί και ζήτησε απ' τους γονείς της να σταματήσει έστω το ένα, και ο πατέρας της, της είπε το εξής: "το μπαλέτο δεν έχει κόπο, γιατί πηγαίνεις εκεί, χορεύεις κι αυτό είναι, ενώ το πιάνο θέλει πολύ διάβασμα. Οπότε, για να μην τεμπελιάζεις, θα σταματήσεις το μπαλέτο και θα συνεχίσεις το πιάνο"... Πολύ περίεργος τρόπος σκέψης, και η κοπέλα αυτή ήταν μια πολύ κακή πιανίστα, γιατί την υποχρέωναν να παρακολουθεί τα μαθήματα πιάνου... Τι έγινε, τα μάζεψες τ' αβγά! Χαχαχαχα! Μαρία, με γειά το κούρεμα! Κι εγώ τα αλλάζω, τα μακραίνω για να τα μαζεύω, γιατί τα βαρέθηκα συνέχεια ελεύθερα. Αλλά πέρασε όλο το καλοκαίρι, κι ακόμα δεν πιάνονται, γιατί είναι κομμένα μύτες και πετάγονται τα από πάνω, κι έχω ολόκληρο το χαλί στους ώμους μου... Τι είναι ο καφές μανιτάρι; Σήμερα είναι πολύ καλύτερα με την υγρασία. Καμία σχέση με τις προηγούμενες μέρες! Ευχαριστώ για τις συμβουλές για το ζωμό. Θα φτιάξω και θα τον βάλω στο ψυγείο, αφού διατηρείται. Πρέπει να βάλεις και ελαιόλαδο για να διατηρηθεί; Έχω φτιάξει πολλές φορές ζωμό, και συνήθως τον χρησιμοποιώ αμέσως ή τον βάζω στην κατάψυξη. Κυρίως ζωμό κότας, όμως. Κι εγώ έχω βάλει πρόγραμμα με τις δουλειές, κάθε μέρα κάνω και ένα δωμάτιο. Αλλά τώρα το καλοκαίρι ανατράπηκαν και τα προγράμματα και όλα, και γίνεται ένας χαμός. Ελπίζω να περάσει ο καύσωνας και με την έναρξη της σχολικής χρονιάς να ξαναμπούμε σε πρόγραμμα! Σας φιλώ όλες!

Μάγδα μαζί γράφαμε! Θα το έλεγα κι εγώ ότι πάει με τα μάτια σου! Σοβαρή έκπτωση σου έκανε! Όπως σε ένα σούπερ μάρκετ εδώ, που γράφει "Φοβερή προσφορά: πάστα ντομάτας, από 2.59, 2.54"!!!

Γεια σας κοριτσούδια! Τι κάνετε; Εμείς καλά. Σήμερα πήγε ο άντρας μου τον Αντρέα στην κομμώτρια για να κουρευτεί και χάλασε τον κόσμο. Τελικά τον πήρε αγκαλιά για να καθίσει! Έγινε κούκλος πάντως! Καγουράκι με το μαλακό οι δουλειές! Πρόσεχε στην κατάστασή σου! Εγώ πάντως τα έχω φορτώσει στον κόκορα τον τελευταίο καιρό. Αφού βλέπω ότι, με τις αϋπνίες, το χαμηλό σίδηρο και τον καύσωνα, με σκοτώνουν, προτιμώ να ζήσω, χαχα! Τι έγινε με τον άντρα σου; Είναι καλύτερα; Μάγδα το είδα το φόρεμα! Όντως υπερπαραγωγή! Από αυτά που δε θα φορούσα ποτέ μου! Βασικά, το νυφικό μου ήταν πιο απλό από αυτό, χαχαχαχα!!! Αλλά πιστεύω ότι θα σου ταιριάζει πολύ! Κι ο Βασιλάκης κούκλος! Φυσικά, στραβολαίμιασα, γιατί μας τις είχες βάλει πλαγιαστά, αλλά χαλάλι! Κατερίνα μπράβο για τα σκουλαρίκια και τις μπλούζες! Σου εύχομαι να προχωρήσει η δουλειά και να έχεις πελατεία! Δεν ξέρω καθόλου να σου πω για το σταντ. Μήπως αν έφτιαχνες κάτι από το μέρος που κρεμάζονται οι κρεμμάστρες; Χμ... Για τα αγγλικά που λες, δεν ξέρω με ποιαν συμφωνώ. Γενικώς δε θέλω να πιέζεται το παιδί και να μπαίνει στη διαδικασία των φροντιστηρίων από πολύ νωρίς. Σας είχα πει για μια φίλη μου νομίζω, που όταν ο γιός της ήταν τεσσάρων χρονών, τον έστελνε αγγλικά, ωδείο, κολυμβητήριο, κουνγκ φου (ή κάτι παρεμφερές, δεν είμαι σίγουρη) και γκο (κάτι σαν σκάκι). Αγγλικά τον πήγαινε από δύο χρονών, και μάθαιναν και καλά λεξούλες, αλλά πιστεύω ότι μάλλον τους κορόιδευαν, γιατί πέντε λέξεις τις μαθαίνεις κι εσύ στο παιδί, δεν είναι ανάγκη να στείλεις ένα μωρό δύο χρονών, που καλά καλά ακόμα δε μιλάει, σε μάθημα αγγλικών. Όσο για το ωδείο, τώρα στην Κύπρο είναι της μόδας η "μουσική προπαίδεια", δηλαδή ομαδικό μάθημα από παιδιά νηπιακής ηλικίας, στο οποίο μαθαίνουν τα βασικά της μουσικής, κάποιες νότες, τραγουδάνε, κ.λπ. Ίσως είναι ενδιαφέρουσα ως δραστηριότητα, αλλά επειδή έκανα μαθήματα πιάνου και διάφορα θεωρητικά της μουσικής για δέκα χρόνια, ξέρω ότι η προσέγγιση της μουσικής είναι πολύ διαφορετική και όχι τόσο επιπόλαιη. Στο κάτω-κάτω, αν ένα παιδί πραγματικά θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική, θα ασχοληθεί και θα αρχίσει κανονικά τα μαθήματα σε ένα όργανο, και δε χρειάζεται "μουσική προπαίδεια". Τώρα, όσον αφορά στις ξένες γλώσσες, νομίζω ότι αυτό που λέει η Χριστίνα είναι ότι όσο πιο μικρά αρχίσουν μια ξένη γλώσσα, τη μαθαίνουν βιωματικά, δηλαδή μέσα από παιχνίδι, κ.λπ. και όχι μέσα από βιβλία, γραμματική, εκθέσεις, ανάγνωση, κ.λπ. Αλλά πόσα φροντιστήρια μπορούν να το προσφέρουν αυτό; Για το διαδραστικό πίνακα μας είχαν κάνει πέρσι ένα σεμινάριο. Δίνει πάρα πολλές δυνατότητες στο μάθημα, αλλά να σου πω, άμα ο δάσκαλος είναι καλός και έχει ενδιαφέρον, δε χρειάζεται διαδραστικό πίνακα. Δηλαδή ο πατέρας μου πώς έμαθε τέλεια αγγλικά στο σχολείο, χωρίς φροντιστήριο, γιατί τότε φυσικά δεν είχε φροντιστήρια και φυσικά χωρίς διαδραστικό πίνακα, listening, κ.λπ. και έκανε και δι' αλληλογραφίας μαθήματα με αγγλικό κολλέγιο, όντας ακόμα μαθητής λυκείου και κατάφερε να περάσει όλα τα GCE και να εξασφαλίσει θέση σε αμερικανικό πανεπιστήμιο, μόνο με τα αγγλικά του λυκείου; Θέλω να πω ότι έχουμε μάθει να βασιζόμαστε στα διάφορα εποπτικά μέσα, και ξεχνάμε τη πραγματική διδασκαλία τελικά! Άσε, ο Αντρέας κάθε τρεις και λίγο έρχεται και μας τραβάει απ' το χέρι. Σήμερα το πρωί ήθελε να του δίνουμε τα μολύβια του, τα οποία είχε ρίξει μέσα σε ένα φαναράκι που έχουμε στο πάτωμα, από κάτι τρύπες στην οροφή του φαναριού. Του άνοιξα το φανάρι, και μπορούσε να βάλει το χέρι του μέσα να τα πάρει, αλλά όοοοχι, ήθελε εμένα. Του έδινα το ένα "άσι" (όχι δηλαδή), του έδινα το άλλο "άσι". Τελικά τα έβγαλα όλα και τα άπλωσα στο πάτωμα και έπαιρνε όποιο ήθελε. Ε μα!

Καλέ, πότε τα γράψατε αυτά; Είχα μείνει μέχρι το μήνυμα της Μάγδας για το Βασίλη και τους αριθμούς στα αγγλικά... Μαζί γράφαμε! Μαρία κι εσύ μην τρελαίνεσαι με τις δουλειές! Εγώ είπα την περασμένη βδομάδα να τα κάνω όλα μαζεμένα, για να μην έχω λέει κάθε μέρα δουλειές, και κατέληξα στο κρεβάτι... Ευτυχώς εγώ έχω μονιμοποιηθεί, οπότε δεν έχω θέμα. Μέχρι να γίνω μόνιμη δεν είχα κανένα άγχος, γιατί ακόμα τότε δεν υπήρχε θέμα να μείνει κάποιος συμβασιούχος αδιόριστος. Η ανανέωση της σύμβασης ήταν καθαρά τυπικό θέμα. Τώρα τα έχουν κάνει κουλλουβάχατα... Α, Βάσω που έλεγες για το διορισμό μου, ήμασταν η τελευταία φουρνιά φιλολόγων που διορίστηκαν. Μετά, βέβαια, διορίστηκαν κι άλλοι, αλλά όχι μαζικά. Μαρία για το ζωμό έλεγα στη Βάσω, όχι σ' εσένα. Το ζωμό εσύ πώς τον έφτιαξες; Ή μάλλον, καλύτερα, πώς τον διατηρείς; Σκέφτομαι να φτιάχνω κι εγώ μια φορά το μήνα και να τον βάζω στην κατάψυξη σε θήκες για παγάκια. Για πες εσύ... Φιλιά σε όλες!

Γεια σας και πάλι! Λέγαμε να πάμε για μπάνιο, αλλά έκανε ο μικρός κάτι περίεργα κακά, όχι διάρροια, αλλά κάπως κολλώδη, και είπαμε να το αφήσουμε. Εγώ είχα φορέσει κιόλας το μαγιό μου, κι έπρεπε να αλλάξω. Τελικά πήγαμε βόλτα στην παραλία. Μόλις κατεβήκαμε απ' το αμάξι δεν μπορούσες ν' αναπνεύσεις απ' την υγρασία. Μετά σιγά-σιγά κάπως καλύτερα ήταν, φύσηξε και λίγο. Χριστίνα θα του πετάω καμιά αγγλική λέξη, αλλά το θέμα είναι ότι στο σπίτι του μιλάμε ελληνικά (κοινή ελληνική) και έξω του μιλάνε όλοι κυπριακά! Οπότε μπορείς να φανταστείς! Λες να γίνει τρίγλωσσος, όπως οι τριγλωσσίτες του Μεσαίωνα; Χαχαχαχα! Μάγδα πότε είναι ο γάμος; Για μένα το καλύτερο είναι το φροντιστήριο γιατί έχει την εμπειρία της τάξης. Για να μάθει κάποιος ξένη γλώσσα με ιδιαίτερο, νομίζω πρέπει να είναι πολύ τζιμάνι ο δάσκαλος.

Χριστίνα νόμιζε ότι αυτό είναι το σωστό μάλλον! Δεν τον μάλωσα καθόλου, απλά του έδειξα πού είναι τα άπλυτα. ΄Άλλες φορές, βέβαια, έχει βάλει ρούχα στα άπλυτα, άλλες τα ρίχνει και σε κάποιον κάδο (για σκουπίδια!)! Έχω καιρό μέχρι να πάει ο Αντρέας αγγλικά. Ο αδελφός μου κι εγώ είχαμε πάει σε ένα φροντιστήριο που τότε δούλευε ο θείος μας, γιατί οι γονείς μας δεν ήξεραν κάποιο άλλο και είχαν εμπιστοσύνη στο θείο μου. Αλλά ο θείος μου σύντομα έφυγε από εκεί, γιατί δεν άντεξε την ιδιοκτήτρια και την αδελφή της που ήταν η γραμματέας, κι εμείς δεν το πληροφορηθήκαμε. Τέλος πάντων, μείναμε εκεί αρκετά χρόνια, και το τι είδαν τα μάτια μου εκεί μέσα δε λέγεται... Τι έκανε η ιδιοκτήτρια μάθημα σε δύο τάξεις ταυτόχρονα, τι μας είχε πει ψέματα για το βαθμό των εξετάσεων για να μη φύγουμε, τι μας παραπληροφόρησε για τις εξετάσεις των γαλλικών γιατί δεν μπορούσε να μας προετοιμάσει για τις δύσκολες εξετάσεις, και τι δεν είχε κάνει αυτή η γυναίκα. Τελικά φύγαμε και πήγαμε στο θείο μου, που είχε ανοίξει δικό του φροντιστήριο, και γαλλικά πήγαμε σε μια κυρία, η οποία ήταν εξαιρετική καθηγήτρια και μας έμαθε πολύ καλά γαλλικά. Όσο για τα αγγλικά, εγώ ήμουν β' λυκείου όταν πήγαμε στο θείο μου, κι ο αδελφός μου γ' γυμνασίου, και πήγαμε και οι δύο μέχρι τη γ' λυκείου. Αυτά τα δύο επιπλέον χρόνια που έκανε ο αδελφός μου εκεί είναι εμφανή στο επίπεδο των αγγλικών μας, πριν ακόμα πάει στην Αγγλία. Τα δικά του ήταν πολύ καλύτερα. Γι' αυτό σου λέω, έχω καεί από φροντιστήρια! Όσο για τα αγγλικά στα μωράκια, χμ... Σε εμπιστεύομαι, γιατί σίγουρα ξέρεις πολύ περισσότερα από μένα πάνω στο θέμα. Όμως και πάλι, το θεωρώ αυτό τεχνητό και αποσπασματικό, από τη στιγμή που δεν είναι κάποιος από τους γονείς αγγλόφωνος. Θα σε εμπιστευτώ πάντως και θα του λέω κάποιες λέξεις στα αγγλικά. Ήδη έχει ένα εκπαιδευτικό παιχνίδι που λέει τα φρούτα στα αγγλικά, κι όποτε τα ακούει τα επαναλαμβάνει, π.χ. λέει απππ (apple), γκέιπ (grape), κ.λπ.!

Α, ξέχασα να σας πω! Πριν είπα στον Αντρέα να βάλει το παντελόνι του στα άπλυτα, και τι έκανε; Πήγε και το έριξε μέσα στην τουαλέτα! Φαίνεται νόμιζε ότι εκεί εννοούσα να το βάλει!

Γεια σας και πάλι! Πριν ήρθε ο Αντρέας και βαρούσε τα πλήκτρα και μόλις που πρόλαβα να πατήσω "Υποβολή"! Πήγαμε σούπερ μάρκετ, ήρθαμε σπίτι, έκανα λίγο σίδερο, ευτυχώς δεν ήταν πολλά και σε μισή ώρα τα τελείωσα. Έφτιαξα και τις πένες, αλλά αντί για σάλτσα σωτάρισα τα λαχανικά (κολοκυθάκι, πιπεριά, φρέσκο και ξερό κρεμμύδι), πρόσθεσα πιπέρι και έριξα ντομάτες κομμένες σε κύβους και τα άφησα να σιγοβράσουν. Μετά ανακάτεψα τις πένες με φρέσκο μαϊντανό και βασιλικό και έριξα και τη "σάλτσα". Έγιναν πολύ ωραία και ελαφριά, αλλά ο έξυπνος ο άντρας μου πρόσθεσε και κέτσαπ! Σαν τον πατέρα μου κάνει, και μετά τον φώναζα "Αντρέα Παπαδάκη" (το όνομα του πατέρα μου!). Πριν από λίγο βγήκαν οι διορισμοί, και ευτυχώς διορίστηκαν δύο συνάδελφοι που αγωνιούσαν πολύ. Τους ενημέρωσα, κι ο ένας δεν το ήξερε, γιατί τώρα φεύγει από Πάφο! Κατερίνα, είπα κι εγώ, σιγά μην ερχόταν η κουνιάδα! Βάσω γιατί δεν τον άφησες τον άνθρωπο να πάει να δει μπάλα; Αφού ήταν τόσες γυναίκες στο σπίτι, θα αναλάμβανε κάποια άλλη την Ιωάννα κι εσύ θα καθόσουν! Δηλαδή που έμεινε, ασχολήθηκε καθόλου με τη μικρή; Αφού πάλι τη μπάλα έβλεπε! Καλέ χαλάρωσε με το φαγητό της Ιωάννας! Είναι πολύ μεγάλη για να της τα αλέθεις! Εγώ ούτε που θυμάμαι από πότε έκοψα τα αλεσμένα. Μόνο το φρούτο του το άλεθε ο άντρας μου μέχρι το Μάιο περίπου, κι από τότε το τρώει μόνο σε κομματάκια. Και σταφύλι και μήλο κι απ' όλα, δεν έχει πρόβλημα. Το σταφύλι μάλιστα του άρεσε πάρα πολύ, κι όποτε άνοιγε κάποιος το ψυγείο, έτρεχε κι έβρισκε το πιάτο με το σταφύλι, φώναζε "φίι, φίι", και στεκόταν εκεί πέρα κι έτρωγε. Τώρα, όμως, δε θέλει ούτε να το δει... Α, σας είπα! Έκοψε και τα μπισκότα! Ούτε να τα φτύσει!!!! χαχαχαχα! Όσο για το φαγητό, πάρα πολύ σπάνια τρώει διαφορετικό. Μόνο αν έχω θαλασσινά ή αβγό (ομελέτα, π.χ.) που το κάνει εμετό. Αλλιώς πάντα το ίδιο μ' εμάς. Ζωμό γιατί βάζεις; Δεν είναι κι ό,τι καλύτερο. Βασικά, είναι ό,τι χειρότερο. Εμείς τον έχουμε κόψει εδώ και δεκαπέντε χρόνια περίπου, δε χρησιμοποιούμε ποτέ. Λουκουμάδες μιάμ! Κι εμάς προχτές στο πανηγύρι της εκκλησίας μας είχε, αλλά δε φάγαμε. Πήρα, όμως, μια πιατελίτσα τρούφες από το φιλανθρωπικό παζαράκι και είναι τέλειες! Θαυμάσιες! Χριστίνα μήπως δε φταίει το φραπέ αλλά κανένα σπόρι; Να σας ζήσει ο Αλεξανδράκος! Ο Πάρης πότε γιορτάζει; Της αγίας Παρασκευής; Για τα τηλεφωνήματα συμφωνώ κι εγώ! Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο σκέφτομαι. Και για τα φροντιστήρια συμφωνώ. Το πρόβλημα είναι ότι τα περισσότερα φροντιστήρια δε διδάσκουν μια γλώσσα, αλλά τη γραμματική και τις λέξεις μιας γλώσσας, όχι όμως και την ίδια τη γλώσσα ως ζωντανό οργανισμό. Εγώ έχω καεί από το φροντιστήριο ξένων γλωσσών και θα είμαι πάρα πολύ προσεκτική για το πού θα στείλω τον Αντρέα. Ρε κορίτσια, πολλές στο σχολείο πιστεύουν ότι από πολύ μικρά πρέπει να μιλάμε στα παιδιά αγγλικά για να μάθουν. Εγώ το θεωρώ λίγο χαζομάρα αυτό, πιστεύω ότι θα μπερδευτούν, και τα δίγλωσσα παιδιά συνήθως αργούν να μιλήσουν. Ειδικά από τη στιγμή που δεν είναι κάποιος γονιός αγγλόφωνος, και θα είναι τεχνητή αυτή η προσπάθεια, δε με βρίσκει σύμφωνη. Μαρία έχει πρόβλημα με το άνοιγμα του πουλιού του ο Στεφανάκος; Εμάς ευτυχώωωωωωωωωωωωωωωωωωωως ανοίγει για πλάκα. Από τη πρώτη φορά που του το κατέβασε ο γιατρός, κατέβηκε χωρίς κανένα πρόβλημα, κατευθείαν, ούτε να ματώσει, ούτε να πονέσει, ούτε τίποτα. Τη θυμάμαι την εμπειρία της γέννας σου, ξεχνιέται τέτοιο πράγμα; Χαχα! Α, για τη μυωπία που λέτε, αν είναι πολύ ψηλή, πρέπει να γίνει μια εξέταση, η βυθοσκόπηση νομίζω, που ελέγχει τις πιθανότητες αποκόλλησης. Εγώ την είχα κάνει και δεν είχα πρόβλημα, αλλά τελικά δε γλίτωσα την καισαρική, γκρρρ. Ο γιατρός μου, πάλι, δε θεωρούσε τη μυωπία λόγω για καισαρική.

Καλημέρα κοριτσούδια! Τι κάνετε; Χρόνια πολλά στην Αλεξάνδρα και στην Αλεξανδροφραουλίτσα της Ανθής! Εμείς καλά, λέμε να πάμε τώρα σούπερ μάρκετ για κάτι ψιλοπράγματα και μετά θα φτιάξω πένες με λαχανικά. Έχω και λίγο σίδερο, μάλλον θα το κάνω να τελειώνω. Καγκουράκι τι ωραία που το αισθάνεσαι το μωράκι! Καλέ, μάθε φύλο, με έχει φάει η αγωνία!!! Εμάς ο Αντρέας γενικώς παίζει μόνος του, και έρχεται σ' εμάς όταν θέλει κάτι, π.χ. μου φέρνει χαρτί και μολύβι για να του ζωγραφίσω κάτι. Τώρα, όμως, άρχισε κάτι καινούριο, μας παίρνει απ' το χέρι και μας τραβάει για να του δώσουμε κάτι, και είναι πολύ κουραστικό, γιατί κάθε πέντε λεπτά μπορεί να πρέπει να σηκωθούμε. Βάσω κι εμείς χτες πήγαμε παιδότοπο. Πιο πολύ πήγαμε επειδή είχε κλιματιστικό και δεν αντέχαμε τη ζέστη. Από την Τρίτη το απόγευμα πιάνει απογευματινές ώρες κυρίως μια νηνεμία, δεν κουνιέται φύλλο, και πέφτει και μια υγρασία σαν τούβλο. Είναι αποπνιχτικά, χτες παραλίγο να λιποθυμήσω απ' τη ζέστη... Ο μικρός ξεσάλωσε στον παιδότοπο, δε γύρισε ούτε μια φορά το κεφάλι του να δει αν είμαστε εκεί ή αν φύγαμε! Τον τάισα το φρούτο του εκεί, και πάλι βρήκε ευκαιρία να παίξει, κάνοντας πύργους με κάτι πλαστικά ποτηράκια. Από σπουδές, τελείωσα Ιστορικό-Αρχαιολογικό κι έκανα μεταπτυχιακό στην Ιστορία της Τέχνης. Παράλληλα με το μεταπτυχιακό έκανα και δεύτερο πτυχίο στη Θεολογία και όταν το τελείωσα κι αυτό, έκανα διδακτορικό, και πάλι στη Θεολογία. Αλλά διορίστηκα ως φιλόλογος, όταν ήρθε η σειρά μου. Δεν έκανα κάτι, απλά έκανα τα χαρτιά μου και ήρθε η σειρά μου. Ούτε που ήθελα να διοριστώ, γιατί έπρεπε να φύγω από Θεσσαλονίκη! Αλλά δεν μπορούσα και να αρνηθώ. Σας αδήγννωωωωωωω

Βάσω εγώ πάλι δεν ήμουν ποτέ πρωινός τύπος. Για να καταλάβεις, κατέληξα στο εσπερινό ενώ με είχαν διορίσει στο πρωινό σχολείο, επειδή η κοπέλα που είχε διοριστεί στο εσπερινό ήθελε να φύγει, και αμέσως σκέφτηκε εμένα για να κάνουμε αλλαγή! Φυσικά, δεν έχασα την ευκαιρία!!! Τι να πω κι εγώ που σήμερα ξύπνησα απ' τις πεντέμιση και δεν ξανακοιμήθηκα; Άσε, πολύ χάλια... Μάγδα κρίμα που αδιαθέτησες... Καλέ, ηρέμησε με τον παιδικό! Παιδικό θα πάει, δε θα πάει μετανάστης στη Βραζιλία! Πρόσεχε μην αγχώσεις και τον Βασιλάκη! Τους καφέδες τους είχα κόψει από λίγο πριν γεννήσω και είπα ότι, μια που τα κατάφερνα και χωρίς αυτούς, να μην τους ξαναρχίσω. Αλλά τώρα, απ' ό,τι βλέπω, δε γίνεται...

Τελικά άλλο ήθελε να με ρωτήσει, χιχι! Δεν τίθεται θέμα λέει να πάω εγώ πρωινό, πάλι καλά!