Έχεις δίκιο, και ο παθολόγος μου είπε ότι όλα αυτά περνάνε μετά τη γέννα! Αλλά εγώ δεν το σκεφτόμουν καθόλου μα καθόλου αυτές τις μέρες και άρχισε να με πιάνει. Μπορεί και να τη σκαπουλάρω, δεν ξέρω, γιατί τώρα μία νιώθω να ζαλίζομαι μία να μου περνάει. Το ελπίζω, γιατί είναι φρικτό. Προσπαθώ να κάνω αυτό που λες, να λέω "δεν έχω τίποτα, δεν έχω τίποτα". Παλιότερα δεν έπιανε, και ο ίλιγγος συνεχιζόταν κανονικά, μέχρι που έπαιρνα το χαπάκι ή που περνούσε από μόνος του. Για να δούμε τώρα...