Θέλω να γίνω μαμά

Πες μας τι έγινε τελικά, οκ;

Κι εγώ έχω την ίδια απορία.

Χε χε, πάρε τηλέφωνο την αστυνομία και ανάφερε εξαφάνιση!

Ε, τι να πω. Δεν μπορώ να τον πιάσω πουθενά. Αν πάρεις τηλέφωνο στο σταθερό του μαγαζιού και πεις ότι κάποιος τους έχει βάλει βόμβα; Θα το κλείσει, δε θα το κλείσει; Αν πάθεις υστερική κρίση; Πες του ότι θα πεθάνεις άμα δεν πάει, ότι θα χωρίσετε! Ξέρω κι εγώ, σηκώνω τα χέρια ψηλά!

Πω πω... Αυτό θα πει workaholic, το γράφω λάθος, είμαι σίγουρη! Πες του κάτι να τρομάξει πολύ, αλλιώς δεν πάει στο γιατρό!

Να ζήσουν!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :woohoo:

Ναι ρε συ, το καταλαβαίνω. Κι ο πατέρας μου έτσι είναι. 74 χρονών και περνάει όλη του τη μέρα στο μαγαζί. Τον παρακαλάμε να το κλείσει για 2-3 μέρες να πάνε μια εκδρομή και είναι λες και του λέμε να βάψει τα μαλλιά του φούξια. Υπαλλήλους δεν έχει; Αφού πρέπει να πάτε σε ιδιώτη, δεν γίνεται Σάββατο απόγευμα; Ή είναι και τότε ανοιχτός;

Ώχου, δεν τα μπορώ αυτά τα αντριλίκια! Πες του σήμερα το βράδι κάτι πολύ τρομακτικό, μήπως και φοβηθεί και πάει.

Σαν τον πατέρα μου κι αυτός! Περιμένει να φτάσει ένα βήμα πριν τον τάφο (χτύπα ξύλο) για να πάει στο γιατρό για να μην κλείσει το μαγαζί. Κι εγώ παθαίνω υστερία μ' αυτά. Μπορεί να μην είναι απολύτως τίποτα, αλλά πρέπει να πάει στο γιατρό, δε γίνεται να το αφήσει έτσι. Μπορείς εσύ να κρατήσεις για λίγο το μαγαζί μέχρι να πεταχτεί αυτός στο δερματολόγο;

Όλα όσα λες είναι πιθανά. Κι εγώ σταμάτησα τα αντισυλληπτικά 13/6, περίμενα περίοδο 13/7 και δεν ήρθε. Είχα καθυστέρηση 9 μέρες, έκανα δύο τεστ και βγήκαν θετικά με αχνή γραμμή, την επόμενη μέρα έκανα αναλύσεις και βγήκαν αρνητικές και το ίδιο απόγευμα μου ήρθε η περίοδος. Μάλλον ήταν βιοχημική. Σου εύχομαι να είσαι πιο τυχερή από μένα!!! Τα τεστ φαρμακείου γενικά είναι αναξιόπιστα, οπότε μπορείς να κάνεις μια χοριακή για να είμαστε πάντα σίγουρες!!!!!!! Περιμένουμε νέα σου!!!

Με το καλό! Καλέ, πόσων χρονών είστε; Έφηβοι μοιάζετε στη φωτογραφία!

ΜΑΚΑΡΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Συμφωνώ με όλες σας! Η θανατική ποινή είναι ο απόλυτος μηδενισμός του ανθρώπινου προσώπου και δεν προσφέρει τίποτα απολύτως. Δε λειτουργεί σαν εκφοβισμός και παραδειγματισμός, αφού είναι αποδεδειγμένο ότι στις χώρες με θανατική ποινή υπάρχει αυξημένη εγκληματικότητα, πιο αυξημένη απ' ό,τι στις χώρες χωρίς θανατική ποινή. Και δεν είναι μόνο στην Κίνα με το ολοκληρωτικό της καθεστώς. Χτες διάβαζα για έναν θανατοποινίτη στις Η.Π.Α. που εκτελέστηκε επειδή η δικαστής είπε ότι δεν μπορεί να μείνει λίγο ακόμα στο δικαστήριο για να κάνουν έφεση οι συνήγοροί του, επειδή το δικαστήριο κλείνει στις πέντε, και είχε και δουλειές. Μιλάμε για τον πλήρη εκμηδενισμό της ανθρώπινης ύπαρξης. Οπότε για μένα δεν τίθεται θέμα οργάνων για μεταμοσχεύσεις από θανατοποινίτες, καθώς θεωρώ ότι η θανατική ποινή πρέπει να καταργηθεί!

Απίστευτότατο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Δεν πάνε καλά οι άνθρωποι! Αυτοί που τους ψηφίζουν να τα βλέπουν. Η δική μου άποψη είναι: στις επόμενες εκλογές 100% αποχή!

Μπράβο κορίτσια!!! Καλά, Νέλυ, βλέπω το συνεχίζεις ακάθεκτη!!!!!!

Καλώς ήρθες!!!!!!! Να σου ζήσει το αγοράκι και με το καλό και το άλλο μωρό!!!

Καλέ, ελάχιστο καιρό προσπαθείτε!!! Κι εμείς δύο μήνες προσπαθούμε, είναι πολύ λίγος ο καιρός. Στο χρόνο πάνω αρχίζουμε να το ψάχνουμε!!! Απλά μην αγχώνεσαι, είναι ό,τι χειρότερο!

Χίλια συγχαρητήρια μικρή μου!!!!!!!!!

Έχεις δίκιο, και ο παθολόγος μου είπε ότι όλα αυτά περνάνε μετά τη γέννα! Αλλά εγώ δεν το σκεφτόμουν καθόλου μα καθόλου αυτές τις μέρες και άρχισε να με πιάνει. Μπορεί και να τη σκαπουλάρω, δεν ξέρω, γιατί τώρα μία νιώθω να ζαλίζομαι μία να μου περνάει. Το ελπίζω, γιατί είναι φρικτό. Προσπαθώ να κάνω αυτό που λες, να λέω "δεν έχω τίποτα, δεν έχω τίποτα". Παλιότερα δεν έπιανε, και ο ίλιγγος συνεχιζόταν κανονικά, μέχρι που έπαιρνα το χαπάκι ή που περνούσε από μόνος του. Για να δούμε τώρα...

Δεν πειράζει! Έτσι μπράβο, ψηλά το κεφάλι!!

Μακάρι να έχει γίνει κάποιο λάθος...

Μη γελάσετε: meloula. Και κυρίως μη ρωτήσετε γιατί. Άντε, βάλτε μου κανένα πηρουνάκι, χε χε.

Άμα ήταν όντως άγχος, θα είχα το πρόβλημα και όσο καιρό έπαιρνα τα αντισυλληπτικά. Αντί γι' αυτό, όμως, είχε εξαφανιστεί τελείως. Ο παθολόγος είχε πει ότι είναι ορμονικό και το πιστεύω. Το θέμα είναι, πώς θα παίρνω χάπια άμα προσπαθώ να μείνω έγκυος;

Κορίτσια μου, αυτό το σάιτ είναι καταπληκτικό. Μπαίνω εδώ και πάρα πολύ καιρό και έχω δοκιμάσει πολλές από τις συνταγές του, με μεγάλη επιτυχία!!! Έχω κάνει κι εγώ καταχωρήσεις!!!

Κορίτσια μου, τι μου κάνετε; Λοιπόν, εγώ έχω αρχίσει να αγχώνομαι, τι να αγχώνομαι, να πανικοβάλλομαι, γιατί φοβάμαι ότι αρχίζει και πάλι ένα παλιό πρόβλημα που πίστευα ότι το έχω ξεπεράσει... Που λέτε, τον Απρίλιο του 2005 άρχισαν να με πιάνουν ίλιγγοι, την εβδομάδα αμέσως μετά την περίοδο. Αυτό συνεχιζόταν κάθε μήνα, την ίδια εβδομάδα. Πήγα στο γυναικολόγο, ο οποίος μου είπε ότι το πρόβλημα δεν είναι γυναικολογικό, και με έστειλε σε ωτορινολαρυγγολόγο και νευρολόγο. Πήγα σε διάφορους ω-ρι-λα, οι οποίοι μου είπαν ότι δεν έχω κάτι, και ότι το πρόβλμα προέρχεται από το άγχος. Πήγα και σε νευρολόγους, οι οποίοι επίσης μου είπαν ότι είναι αποτέλεσμα άγχους. Η μία μάλιστα, μου είπε ξεκάθαρα ότι έχω σοβαρό πρόβλημα, κι αν δεν πάω σε ψυχίατρο να μου δώσει αγχολυτικά, να μην περιμένω να γίνω καλά. Φυσικά, παρέβλεπαν μία βασική λεπτομέρεια την οποία τους τόνιζα και κανείς δεν έμοιαζε να την προσέχει: δεν είχα άγχος. Τελικά, λίγο μετά το γάμο μου, δηλαδή τον Ιανουάριο του 2006, ο γυναικολόγος με έστειλε σε παθολόγο, ο οποίος μου είπε ότι το πρόβλημα όντως έχει να κάνει με τον κύκλο μου, και ότι είναι ορμονικό. Μου έδωσε κάτι χαπάκια τα οποία ήταν πολύ αποτελεσματικά, αλλά στην αρχή μου προκαλούσαν ψυχολογικές παρενέργειες, δυσφορία και τρομερό εκνευρισμό. Τον Απρίλιο του 2007 ξεκίνησα τα αντισυλληπτικά, τα οποία σταμάτησα τον περασμένο Ιούνιο, και φυσικά οι ίλιγγοι είχαν σταματήσει. Τώρα, χτες και σήμερα, νιώθω ότι ξαναρχίζουν, κι έχω αγχωθεί. Την Τρίτη που μας έρχεται πιάνω δουλειά, και θα πρέπει να οδηγώ 40 λεπτά για να πάω και άλλα 40 για να γυρίσω. Μέχρι την επόμενη εβδομάδα θα σταματήσουν, βέβαια, αλλά δε θα ξαναρχίσουν πάλι τον επόμενο μήνα; Και κάθε μήνα; Επιπλέον, πώς θα παίρνω χάπια, τώρα που προσπαθούμε για μωρό; Έχει καμία παρόμοια εμπειρία; Σας τρέλλανα με το τεράστιο post μου, αλλά πρόκειται για έναν εφιάλτη που ξαναρχίζει...