Θέλω να γίνω μαμά

Κορίτσια μου, εγώ πιστεύω ότι μετά το χρόνο προσπαθειών, πρέπει να προχωράμε σε εξετάσεις. Συμφωνώ ότι το άγχος έχει γίνει η κλασική μας καραμέλα! Μέχρι που μου έχουν πει για κοπέλα πολύ νέα που είχε μια σπανιότατη πάθηση στον εγκέφαλο που θεραπευόταν με εγχείρηση, και οι γιατροί απέδωσαν τα συμπτώματα στο άγχος! Τώρα η κοπέλα δυστυχώς δε ζει, και άφησε ορφανό και το μωράκι της, που τότε ήταν δεν ήταν ενός έτους... Είναι καλό αν δούμε ότι ο καιρός περνά, ανεξάρτητα από την ηλικία μας, να το ψάξουμε λίγο, γιατί αν όντως υπάρχει κάποιο πρόβλημα, είναι κρίμα να προσπαθούμε άδικα για καιρό...

Καλέ, τι είναι αυτά που λες; Τι φορτική; Γι' αυτό μπαίνουμε εδώ μέσα, για να ακούμε και να μιλάμε! Τέσσερα χρόνια είναι πολύς καιρός, αλλά σκέψου ότι προσπαθούσατε ενώ είχες πρόβλημα, οπότε ήταν λες και δεν προσπαθούσατε καθόλου. Τώρα πάλι, πριν ένα χρόνο έκανες εγχείρηση, οπότε δεν προσπαθείτε ούτε ένα χρόνο! Δηλαδή δεν είναι και τόοοσος πολύς καιρός τελικά! Εγώ δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη για την εξωσωματική, γιατί δεν έχω παρόμοιες εμπειρίες. Καλό θα ήταν να πάρετε και δεύτερη και τρίτη ιατρική γνώμη. Όσο για τις ενοχές, δεν πρέπει να νιώθεις καθόλου. Δε φταις εσύ! Συνέβη! Θα μπορούσε να έχει αυτός το πρόβλημα... Προσπάθησε να αποβάλεις το άγχος, ηρέμησε, και, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλα θα πάνε καλά!!!!!!

καντινου έγραψε: ΩΩΩΩΩΩΩΩΩωωωωωωωωωωωωωωωωω!!!! Πολύ ωραίο!!!

Peep toe, δεν ξέρω αν πέτυχα την ορθογραφία! Είναι πολύ κομψά παπούτσια, εμένα όμως δυστυχώς δε μου πηγαίνουν, επειδή πετάγονται τα δάχτυλά μου απ' το άνοιγμα και είναι χάλια!!! Είναι πολύ της μόδας. Όσο για το αν πηγαίνουν με το συγκεκριμένο φόρεμα, θα σε διαφωτίσουν τα άλλα κορίτσια! Εγώ δεν είμαι καλή στους συνδυασμούς!

Οκ τότε!!! Μια χαρά! Και συμφωνώ κι εγώ για το άσπρο-μαύρο. Είναι πολύ καλύτερο από τους χρωματισμούς του ορίτζιναλ!!!

Εννοείται χωρίς την ουρά!!! Κι εμένα δε μ' αρέσουν οι ουρές, χε χε!!! Το μήκος θα είναι όπως και στη φωτογραφία; Γιατί για βάφτιση είναι κάπως κοντό. Το λέω έχοντας υπόψη πολλούς παπάδες που κάνουν παρατήρηση την ώρα του μυστηρίου για την αμφίεση μάνας και νονάς... Μη συμβεί τίποτα τέτοιο και χαλαστείτε μέρα που θα είναι...

Θα συμφωνήσω κι εγώ με την Ηλέκτρα!!! Δεν είναι ανάγκη να μπεις σε τέτοιες διαδικασίες απλά και μόνο για τη βάφτιση!!! Επίσης θα συμφωνήσω και με τα κορίτσια που το παρομοίασαν με κομπινεζόν!!! Η άποψή μου είναι, μη με παρεξηγείς!!!

Όχι καλέ, πώς σου ήρθε αυτό!!! Χα χα χα χα!!!!! Είναι δύο απαντήσεις και βγάζει ή τη μία ή την άλλη. Η πλάκα είναι ότι τα πιο πολλά τα πετυχαίνει!!!!!!! :silly:

Χε χε, δεν έχεις άδικο!!!!!!! Έτσι ακριβώς είναι! Ευχαριστώ για τις ευχές και τις ανταποδίδω!!!!

Εμείς προσπαθούμε πολύ λίγο καιρό, 2 μήνες, τώρα μπαίνουμε στον 3ο. Από σπόντα γράφω σ' αυτό το ποστ, επειδή διάβασα τα σχόλια κάποιων κοριτσιών για τους διάφορους πρήχτες-καλοθελητές και είπα κι εγώ τον πόνο μου!!!! Σε καταλαβαίνω ότι δεν έχεις το σθένος, εγώ δεν ξέρω αν μετά από ένα χρόνο δεν τα καταφέρουμε, αν θα μπορώ να αντιμετωπίσω οποιοδήποτε πρόβλημα. Γενικά, δε θα ήθελα να μπω σε διαδικασίες εξωσωματικών κ.λπ. δε νομίζω ότι θα μπορούσα να το αντέξω. Θα προτιμούσα την υιοθεσία, αλλά είναι πάααρα πολύ νωρίς να μιλάω για κάτι τέτοιο! Κι εσείς δεν προσπαθείτε και υπερβολικά πολύ καιρό. Πολλά ζευγάρια τα καταφέρνουν μετά από 2 χρόνια, ακόμη και μετά από 10 χρόνια!!!!!!! Και μιλάμε για φυσιολογική σύλληψη!!!!!!!

Χεχε, ένα δίκιο το έχεις!!! Να τους πεις άλλη φορά να μη μένουν αμέσως ή να μην έχουν άγχος για να μη μας μπερδεύουν!!! Εντάξει, πλάκα κάνω. Δε σημαίνει ότι θα μείνουμε και αμέσως, είναι πολλοί οι παράγοντες (τα λέω για να τα ακούω κι εγώ!!!). Αφού προσπαθείτε για ένα χρόνο, τότε θα μπορούσατε να κάνετε κάποιες εξετάσεις. Μπορεί να μην έχετε τίποτα απολύτως, οπότε δε θα αγχώνεσαι γι' αυτό, μπορεί να έχετε κάποιο προβληματάκι που να αντιμετωπίζεται πολύ εύκολα!!!!!

Νέλη, συνομήλικες είμαστε! Εμένα όμως ο άντρας μου είναι 30. Έχετε κάποιο διαγνωσμένο πρόβλημα ή απλά δε συμβαίνει; Μήπως είναι απ' το άγχος (η κλασική καραμέλα μας!!! ) Πολλές φορές δεν έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα και τα χαλάμε όλα εμείς με το άγχος μας...

Σίγουρα βγήκε κάτι καλό!!!!!!! Αφού ανακάλυψαν το πρόβλημα, κι ελπίζω ότι το έλυσαν, σίγουρα τα πράγματα θα βελτιωθούν πολύ!!!

RUBELA έγραψε: ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ Η ΕΜΒΡΥΟΜΕΤΑΦΟΡΟΥΛΑ....ΕΓΩ ΤΑ ΕΝΙΩΣΑ ΤΑ ΝΙΝΑΚΙΑ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΜΠΗΚΑΝΕ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΤΣΑ ΜΟΥ... :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΝΑ ΕΤΡΕΧΕ ΣΑΝ ΛΙΓΟ ΝΕΡΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ :silly: :silly: :silly: :woohoo: :woohoo:

Α, kitten, τώρα που μπήκες στο mammy θα πρέπει να εξηγήσεις στον άντρα σου ότι δε θα σε βλέπει και τόσο συχνά! Εντάξει, δεν είναι τίποτα, οι πιο πολλοί αντιδρούν στην αρχή, αλλά μετά συνηθίζουν!

Α, Νέλυ, τελικά το ανέλαβε η μάνα σου ε; Χε χε, όχι που θα της γλίτωνε!!!!!!! Καλά, εμένα πήγε η μάνα μου και καλούσε για το γάμο μου, όχι τους δικούς της φίλους που δεν ήξερα εγώ, αλλά μέχρι και τις φιλενάδες μου!!!!!!!!!!!! Ήρθα εγώ στην Κύπρο και είχε καλέσει όλο τον κόσμο. Κι όταν τους είπα ότι εγώ ήθελα κλειστό γάμο, να καλέσω τους φίλους μου και τους συγγενείς, γύρισαν και μου είπαν "άμα καλούσες μόνο τους φίλους σου δε θα ερχόταν κανείς στο γάμο".

Εμένα στην αρχή του γάμου μου, με πρήζανε όλοι. Θείοι, θείες, φίλοι, κ.λπ. "Πότε θα κάνετε κι εσείς ένα παιδάκι;". "Όσο το καθυστερείτε, τόσο δε θα έρχεται όταν το θέλετε", κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ. Τώρα δε μιλάει κανείς, μπορεί και να νομίζουν ότι τόσα χρόνια προσπαθούσαμε και δεν μπορούμε. Μόνο κάτι φίλες μου, "άντε, πρέπει να κάνετε ένα εγγονάκι στους γονείς σου για να χαρούν", λες και το παιδί είναι δώρο που το κάνεις για τους άλλους ή ψυχοφάρμακο ή καραμέλα για τον πονοκέφαλο. Εγώ είμαι παντρεμένη 3.5 χρόνια, και δεν ήθελα παιδιά, δεν το μετανιώνω, αφού δεν ήθελα, σόρι κιόλας, πρέπει να απολογηθώ γι' αυτό; Η κοπέλα απ' το σχολείο νομίζω περιμένει πραγματικά την απολογία μου. Α, καλά, να μην αναφέρω τους μαθητές μου που με ρωτάνε όλοι μα όλοι λες κι είναι συνεννοημένοι "κυρία, έχεις παιδιά;". Μια κοπελίτσα μάλιστα με ρώτησε και πόσα παιδιά θέλω να κάνω!!!!!! Και είναι ενήλικες, δεν είναι έφηβοι να πεις έχουν το ακαταλόγιστο!!!!!!!!!!!!!!!!!!

*Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΕΛΚΥΕΤΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟ ΓΟΥΣΤΟ, ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗ ΦΙΝΕΤΣΑ ΣΑΣ*: Είστε διακριτικοί, ευαίσθητοι και φινετσάτοι. Σας χαρακτηρίζει μια ανεξάντλητη ενέργεια, την οποία όμως κρύβετε κάτω από την καθωσπρέπει και κάπως συγκρατημένη συμπεριφορά σας. Η γοητεία σας έγκειται στην ικανότητά σας να συνδυάζετε τον πάγο με τη φωτιά, χωρίς να απειλείται το ένα από το άλλο. Τα χρησιμοποιείτε όμως και τα δύο με δεξιοτεχνία κι έτσι το αποτέλεσμα είναι να γοητεύετε τους άλλους χωρίς να το αντιλαμβάνονται άμεσα. Είστε πολύ ανεξάρτητα άτομα και για να σας κατακτήσουν, πρέπει να είναι και εκείνοι που θα επιχειρήσουν εξίσου ραφινάτοι και φινετσάτοι με εσάς. Μόνο τότε είστε διατεθειμένοι να τους ακολουθήσετε παντού. Δεν πιστεύω σ' αυτά, αλλά νομίζω το βρήκε!!!! She' s got it! ... The rain in Spain stays mainly in the plain...

Καλώς ήρθες γλυκιά μου! Εγώ είμαι η Άννα-Μαρία και προσπαθούμε για παιδάκι εδώ και λίγους μήνες!!! Καλή τύχη μας εύχομαι!!!

Αυτό κάνω κι εγώ!!!!! Τώρα που ξεκίνησα δουλειά, το μυαλό μου είναι αλλού, οπότε δεν αγχώνομαι καθόλου!!!!!!! Παρ' όλο που η φιλενάδα μου στο σχολείο προσπαθεί φιλότιμα να με αγχώσει, με τα υπονοούμενά της, ενώ της είπα ότι είμαστε στις προσπάθειες, οπότε και θα έπρεπε να μη μιλάει καθόλου...

Μπράβο Λενάκι!!!!! Ελπίζω κι εμείς γρήγορα να έχουμε ένα μωράκι!!!

Mikroulaxristos, σε καταλαβαίνω, κι εμένα ακριβώς τα ίδια. Είπα σε φίλες μου κολλητές για τη βιοχημική, και είτε που δε με πίστευαν, και μου έλεγαν ότι ήταν η ιδέα μου, είτε μου έλεγαν "σιγά, αυτά συμβαίνουν, δεν έγινε και τίποτα". Νομίζω ότι το ξέχασαν κιόλας, ή ότι νόμισαν ότι δε με επηρέασε καθόλου. Τον προηγούμενο μήνα είχα καθυστέρηση, και το έλεγα σε μια φίλη μου γιατρό και στην κουμπάρα μου, και το μόνο που είχαν να μου πουν ήταν "έλα μωρέ, θα σου έρθει, σιγά". Και όταν μου ήρθε, χάρηκαν, που ήρθε και δε βασανιζόμουν άλλο με την αναμονή!!!!! Τι άλλο να πω;;;;;;; Δεν το κάνουν από κακία. Απλά ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ.

Κοριτσάκια μου, εμείς προσπαθούμε μόνο 2 μήνες, κι ευτυχώς κανείς δε μας ρωτάει. Η μάνα μου μας έπρηζε, αλλά από τότε που σταμάτησα τα αντισυλληπτικά δε λέει τίποτα, γιατί κι αυτή τράβηξε πολύ μεγάλο ζόρι μέχρι να μας κάνει, εμένα και τον αδελφό μου. Τώρα ήρθε στο σχολείο που δουλεύω ως αναπληρώτρια μια παλιά μου συμμαθήτρια. Είναι 29 χρονών και έχει ένα γιό 8.5 και μια κόρη 2.5. Μπράβο της, της κοπέλας, πάλεψε, ξεπέρασε τρομερές δυσκολίες, όλα μόνη της με τον άντρα της, τής βγάζω το καπέλο. Αλλά συμπεριφέρεται λες και όφειλα κι εγώ να κάνω παιδιά, κι ότι της φαίνεται αδιανόητο που δεν έχω παιδιά σ' αυτήν την ηλικία. Ό,τι και να πούμε, εκεί καταλήγουμε, στο ότι θα έπρεπε να είχα ήδη παιδιά. Δεν της είπα ότι είχα μια βιοχημική τον Ιούλιο, γιατί δε θέλω να με λυπούνται, αλλά είναι τρομερά ενοχλητικό αυτό το πράγμα, ειδικά όταν είσαι στις προσπάθειες.

Miss_Yakinthos είσαι λίγο εκτός μάλλον!!! Η fox αδιαθέτησε τελικά, και τώρα το πρόβλημα είναι να υπολογίσουμε τις γόνιμες μέρες της! Κι εγώ κάπου χάθηκα είναι η αλήθεια, και διάβασα τις προηγούμενες σελίδες!!!!! Με τόσα κορίτσια, άρχισα να μπερδεύομαι. Μήπως είναι αρχές αλτζχάιμερ; Χε χε!!!

Είχα μπει, αλλά δε θυμόμουν ότι ήσουν εσύ... Σόρι, αλλά έχω χαθεί λίγο!!!!!