Θέλω να γίνω μαμά

Εντάξει, αν μπορείς περίμενε λίγο ακόμα. Αν δεν μπορείς, πήγαινε καλύτερα για χοριακή. Δεν έγινε και τίποτα, και να μην είσαι έγκυος, είναι πάρα πολύ νωρίς! Τρεις μήνες έχει που παντρεύτηκες και είσαι είκοσι χρονών; Μια χαρούλα!!!!!!!

Γειά σου και καλώς ήρθες και πάλι! Η επιθυμία σου ποια είναι, θα μας πεις; Μας έσκασες!!!

Καλώς ήρθες. Για πες τα θεματάκια σου...

Άντε βρε!!!!! Μια τεράστια χωριακή σου εύχομαι!!!!!!! :woohoo: :woohoo:

Nα σας ζήσει η κουκλάρα! Το φόρεμά σου είναι σούπερ, και το μακιγιάζ φαίνεται όντως πολύ καλό: είναι αυτό που σε κάνουν να φαίνεσαι κουκλάρα χωρίς να φαίνεται ότι έχεις μακιγιάζ!!! Έτσι με κάνανε κι εμένα στο γάμο μου!!! Χα χα!!! Και πάλι να σας ζήσει!!!

Άντε ρε! Μακάρι να είσαι έγκυος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ρε συ ran, δεν υπάρχει αχνό αρνητικό! Αχνό θετικό είναι!!!!! Έχεις και καθυστέρηση! Αλλά, για μια ακόμη φορά: τα τεστ είναι αναξιόπιστα! Κάντε από μία χοριακή να σας φύγει το άγχος, και πείτε μας τι έγινε!!!!!!!

Λοιπόν, άκου τι έπαθα εγώ: είχα κάνει ένα τεστ, το οποίο βγήκε αρνητικό. Δεν περίμενα τα τρία λεπτά (ήταν η πρώτη φορά που έκανα τεστ) και το πέταξα στα σκουπίδια. Αρκετή ώρα μετά, το βγάζω απ' τα σκουπίδια, το κοιτάω, και ήταν αχνά θετικό! Το βράδι ξανακάνω ένα τεστ, και βγαίνει και πάλι αχνά θετικό, αλλά με πιο έντονη γραμμή αυτή τη φορά. Την επόμενη μέρα κάνω αιματολογικές (δυστυχώς όχι χοριακή, γιατί τότε είχα μαύρα μεσάνυχτα) και βγαίνουν αρνητικές. Το ίδιο απόγευμα μου ήρθε η περίοδος. Πρέπει να ήταν βιοχημική, αλλά δε σημαίνει ότι το ίδιο θα συμβεί και σε σένα! Μπορεί να είσαι όντως έγκυος και να πάνε όλα καλά. Αλλά προσπάθησε να αποβάλεις το άγχος σου!!!!!!!

Καλέ, ηρέμησε!!!!!!!!!!! Κι εμείς θέλουμε να γίνουμε μάνες, δεν κάνουμε έτσι!!!!!!! Χωρίς πλάκα, ξέρω πόσο απίστευτα ψυχοφθόρο είναι αυτό το πράγμα, η αναμονή, η αναξιοπιστία των τεστ... Κατά τη γνώμη μου, κάνε μια χοριακή αύριο να ηρεμήσεις, αλλά είναι πολύ νωρίς! Γιατί τέτοιος πανικός, αφού ακόμα δεν έχεις καθυστέρηση;; Ηρέμησε, όσο πιο πολύ αγχώνεσαι, τόσο πιο πολύ κακό κάνεις στον εαυτό σου, και αν είσαι έγκυος- που σου το εύχομαι ολόψυχα!!!- κάνεις κακό και στο μωρό σου... Σκέψου κάτι άλλο, πήγαινε μια βόλτα, βγάλτο απ' το μυαλό σου!

Sweetmammy, εγώ αναγκάζομαι να περιμένω να γυρίσουν για να τους μιλήσω, γιατί έτσι και τους πω κύριε και κυρία Τάδε, θ' αρχίσουν γκρίνια και μουρμούρα, ότι είναι πεθερικά μου, και δε γίνεται να τους αποκαλώ κύριο και κυρία. Πάλι, πεθερά και πεθερέ, μου φαίνεται λίγο αστείο να τους λέω. Μαμά και μπαμπά, με τί-πο-τα, οπότε, αναγκαστικά, δεν τους προσφωνώ τίποτα...

Αυτή είναι μητέρα-τέρας. Και είναι προφανές ότι αναφέρεσαι σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο...

Molly, καλό το Γιωργάρας! Το μικρό όνομα+πληθυντικός, έπαιζε κάποτε, και είναι τρομερά γελοίο! Π.χ. "Δημήτρη, θα θέλατε ένα τσάι;". "Μαρία, θα σας πείραζε να περάσετε στο σαλόνι;" Χα χα χα χα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ο πεθερός μου τη δικιά του πεθερά, τη λέει Γιωργούλα και εναλλακτικά και Γιώργο, και πέφτει πολύ γέλιο!!!

Μαρία (νομίζω έτσι σε λένε, ελπίζω να μην κάνω λάθος! ), εγώ παίρνω φυλλικό οξύ, ακολουθώντας τις οδηγίες του γιατρού μου. Παίρνω 5 miligramm, αλλά η δοσολογία διαφέρει, π.χ. αν έχεις το στίγμα, κ.λπ. Καλύτερα ρώτα το γιατρό σου.

Ελάτε ρε κορίτσια, μην πιστεύετε στα όνειρα! Το υποσυνείδητό μας είναι και μας παίζει άσχημα παιχνίδια. Μην αγχώνεστε από τα όνειρα, μας αρκεί η πραγματικότητα για να μας αγχώνει!

kaili έγραψε: Kaili, εσένα η πεθερά σου ανήκει σε άλλη κατηγορία: συνήθως σκίζονται να τους λες μαμά και μπαμπά, όχι ότι σε λατρεύουν, αλλά γιατί το θεωρούν τρόπαιο! Τώρα εσένα, αφού θέλει να κρατήσει αποστάσεις, και σου ζήτησε να την αποκαλείς κυρία τάδε, αυτό να κάνεις, και κράτα κι εσύ τις δικές σου αποστάσεις, χωρίς να της δίνεις και πολλά πολλά δικαιώματα.

Η Μίνα πού είναι;

Δε σας είπα και το πιο κουλό: η πρώην νύφη τους, που έχει χωρίσει τώρα με το γιό τους, τους αποκαλεί "μητέρα" και "πατέρα", επειδή άρχισε να τους λέει έτσι και συνήθισε!!!!!!! Χα χα!!! Καμιά φορά η πεθερά μου το λέει, μισοαστεία-μισό-κι-εσύ-δε-με-λες-έτσι, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση!!! Φαντάζομαι και η καινούρια τους νύφη, που έχουν γίνει κολλητάρια, μαμά και μπαμπά θα τους λέει, οπότε, ας τους αποκαλεί και κάποιος αλλιώς!!!

Χε χε, καντινού, άψογο το "καλέ"! Καλά, άμα τους έλεγα εγώ έτσι, θα με βρίζανε, δεν υπάρχει περίπτωση!!! Είναι και νευρικοί, άσε άσε... Μαριλού, εμένα οι γονείς μου δε μιλούσανε στον πληθυντικό στις πεθερές τους (πεθερούς δεν είχανε, είχαν πεθάνει και οι δύο πάρα πολύ νωρίς), και τις αποκαλούσαν μητέρα. Στην Κύπρο, είναι σαν τίτλος: δηλαδή, τον πεθερό τον λες "πατέρα" και την πεθερά "μητέρα" και όχι μπαμπά και μαμά. Αλλά μιλάμε για άλλες εποχές (είναι και αρκετά μεγάλοι οι δικοί μου). Τώρα πολλοί τα πεθερικά τους τα αποκαλούν μαμά και μπαμπά, μέχρι και τη νονά μιας ξαδέλφης μου ο άντρας της την αποκαλεί νονά, λες και τον βάφτισε!!! Επιπλέον, κάνουμε πάντοτε ό,τι έκαναν και οι γονείς μας; Εγώ συνήθως κάνω το αντίθετο!!!!

Εγώ αρχικά τους αποκαλούσα κύριε και κυρία τάδε, και πάντα στον πληθυντικό. Το ίδιο και ο άντρας μου τους δικούς μου. Όταν παντρευτήκαμε, απλά τους μιλούσα, φροντίζοντας να μη χρειάζεται να τους προσφωνώ. Σε κάποια φάση πήρα τηλέφωνο την πεθερά μου να τη ρωτήσω για την υγεία του πεθερού μου, που ήταν στο νοσοκομείο για κάτι όχι και τόσο σοβαρό, και της λέω "ο κύριος Τ... πώς πάει;". Και μου λέει "ο πεθερός μου λέμε, άκου ο κύριος Τ...". Ε, τι να κάνω, όταν μιλάω στον ένα και είμαι αναγκασμένη να αναφερθώ στον άλλο, λέω "ο πεθερός μου" και "η πεθερά μου". Μαμά και μπαμπά ούτε γι' αστείο. Θέλω να τους μιλάω στον ενικό, γιατί ο πληθυντικός μου τη σπάει, αλλά είναι δύσκολο, όταν έχεις αρχίσει με πληθυντικό. Έτσι, τους μιλάω μια στον ένα αριθμό και πότε στον άλλο, ό,τι μου βγει! Ο άντρας μου τους λέει "πεθερέ" και "πεθερά" και τους μιλάει κι αυτός στον πληθυντικό!

Άντε βρε! Δεν το ξέραμε ότι το παιδί ανήκει σ' αυτόν που μοιάζει κι όχι σ' αυτόν που το γεννάει! Εγώ δηλαδή που μοιάζω στη Σοφία Λόρεν, να πάω να της ζητήσω να με αναγνωρίσει; Καλά, οκ, δεν της μοιάζω, ένα παράδειγμα έδωσα, μη βαράτε! Όντως, πολύ δηλητήριο!!!!!!! Ωραία κουνιάδα! Γιατί την κάνεις παρέα;

Τυρογαριδάκι, κι εγώ περίπου μια απ' τα ίδια. Εγώ ξύλο έτρωγα από τη μάνα μου και σπανιότατα απο τον πατέρα μου. Καλά, μη φανταστείτε με το ζωνάρι, που είπε και μια κοπέλα, ούτε μελανιές είχα, πιο ήρεμα πράγματα. Αλλά πραγματικά είναι ό,τι χειρότερο, ιδίως όταν είναι παράλογο. Π.χ., εγώ ανέκαθεν είχα προβλήματα με τον ύπνο. Ε, λοιπόν, η μάνα μου με έδερνε επειδή δεν μπορούσα να κοιμηθώ και τους ταλαιπωρούσα. Είναι λογική αυτή; Ίσως να πίστευαν ότι το έκανα επίτηδες, τι να πω... Οι γονείς μου μας έκαναν και μεγάλοι και δεν είχαμε καμία απολύτως επικοινωνία από κάποια φάση και μετά. Μιλούσαμε τελείως άλλη γλώσσα και βέβαια συνεχίζουμε να μιλάμε. Καλά, κι εγώ δε σημαίνει ότι δε θα δώσω ένα μπατσάκι στα παιδιά μου, αλλά αν πραγματικά υπάρχει ανάγκη.

Τυρογαριδάκι, κι εγώ περίπου μια απ' τα ίδια. Εγώ ξύλο έτρωγα από τη μάνα μου και σπανιότατα απο τον πατέρα μου. Καλά, μη φανταστείτε με το ζωνάρι, που είπε και μια κοπέλα. Αλλά πραγματικά είναι ό,τι χειρότερο, ιδίως όταν είναι παράλογο. Π.χ., εγώ ανέκαθεν είχα προβλήματα με τον ύπνο. Ε, λοιπόν, η μάνα μου με έδερνε επειδή δεν μπορούσα να κοιμηθώ και τους ταλαιπωρούσα. Είναι λογική αυτή; Ίσως να πίστευαν ότι το έκανα επίτηδες, τι να πω... Οι γονείς μου μας έκαναν και μεγάλοι και δεν είχαμε καμία απολύτως επικοινωνία από κάποια φάση και μετά. Μιλούσαμε τελείως άλλη γλώσσα και βέβαια συνεχίζουμε να μιλάμε. Καλά, κι εγώ δε σημαίνει ότι δε θα δώσω ένα μπατσάκι στα παιδιά μου, αλλά αν πραγματικά υπάρχει ανάγκη.

Περίπου είπα! Σήμερα δε δουλεύουμε καθόλου! Έχουμε αργία!

Καλώς ήρθες γλυκιά μου συνονόματη!!!! Εγώ είμαι η Άννα-Μαρία, περίπου συνομήλική σου και προσπαθούμε για παιδάκι εδώ και ελάχιστο καιρό!

Το είχα πάθει κι εγώ αυτό όταν ήμουν μωρό! Έτσι μου είπαν δηλαδή, αλλά δεν θυμάμαι τίποτα, λογικό, αφού ήμουν 2 χρονών. Εντάξει, αφού είναι οκ το μικρό σου, όλα καλά!