Θέλω να γίνω μαμά

Πω πω, αυτήν την αναισθησία των γιατρών δεν την μπορώ... Συμπεριφέρονται λες και είμαστε αριθμοί σε μια στατιστική... Τι να κάνει η κοπέλα; Κουράγιο, προσπαθείστε να της συμπαρασταθείτε όσο μπορείτε...

Παίζει και τα δύο. Δε μου αρέσει καθόλου το σκάκι, το βαριέμαι αφάνταστα. Βέβαια, για να μην είμαι και άδικη, κι εγώ κολλάω πολλές ώρες στον υπολογιστή, χεχε...

ΧΡΙΣΤΙΝΑ Κ. έγραψε: Κι εμένα έτσι είναι γλυκιά μου, κομπιούτερ και σκάκι, ούτε γκόμενες να τα είχε...

Καλά είναι, απλά τα έκανε η μάνα μου και ό,τι κάνει η μάνα μου βγαίνει κάπως νερόβραστο...

Τα φασόλια μαυρομάτικα και τα λάχανα τα σέσκουλα. Αντί να βάλω "=" έβαλα κατά λάθος "+"...

Εμείς σήμερα θα φάμε μακαρόνια με κιμά από χτες + λουβί με λάχανα (+φασόλια μαυρομάτικα με σέσκουλα). Κι εμείς τα κανελόνια με δικές μας κρέπες, ποτέ δεν έχουμε αγοράσει έτοιμα!

Μαριρενα έγραψε:

Χε χε, σ' ευχαριστώ, κι ας με ξέχασες!!! Χα χα χα χα!!! Και σε σένα ό,τι καλύτερο τώρα με το μωράκι σου!!!!!!!

Εεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Είμαι κι εγώ εδώ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Χμ... Εμένα όταν μέναμε μόνοι μας στη Θεσσαλονίκη έκανε πάρα πολλές δουλειές. Τώρα, επειδή μένουμε με τους γονείς μου και δεν αντέχει τη μάνα μου, ούτε νιώθει άνετα στο σπίτι, δεν κάνει και πολλά πράγματα. Βάζει μόνο πλυντήριο τα ρούχα μας, τα απλώνει, τα μαζεύει, πετάει κάποιες φορές τα σκουπίδια, καθαρίζει πατζούρια και τζάμια (μετά από χιλιάδες παρακάλια) και πλένει το αμάξι. Το θέμα είναι ότι την έχει δει καπως, και θεωρεί ότι είμαι ο προσωπικός του οδηγός. Αυτός δεν έχει ακόμα δίπλωμα, ενώ εγώ έχω, κι έτσι, επειδή το αμάξι αγοράστηκε με τα λεφτά του γάμου, δηλαδή ανήκει και στους δύο, θεωρεί ότι από τη στιγμή που ανήκει και σ' αυτόν, πρέπει εγώ να του κάνω τον οδηγό και να τον πηγαίνω όπου θέλει. Όσες φορές κι αν του έχω εξηγήσει ότι αυτό το πράγμα είναι παράλογο, αυτός επιμένει ότι έχει δίκιο, κι απαιτεί συνεχώς να του κάνω τον ταξιτζή. Σήμερα ήθελε να πάει σινεμά. Μετά από τρομερούς καβγάδες, αποφασίστηκε να πάει στις δέκα. Γύρισα εγώ απ' τη δουλειά στις εννιά το βράδι, έφαγα, κάθισα να δω την αγαπημένη μου σειρά, και αναγκάστηκα να την παρατήσω στα μισά για να τον πάω στο σινεμά. Πριν φύγουμε του ζήτησα να μου φέρει τα παπούτσια μου από πάνω, και μου λέει "δεν κατάλαβα, δεν είμαι υπηρέτης σου". Του λέω "δε φτάνει που θα σηκωθώ να σε πάω" και μου απαντά "και τι μ' αυτό, πρέπει να σου κάνω τα θελήματα;". Τελικά τα έφερε, αλλά είναι το θράσος του... Και φυσικά, ξεσηκώθηκα στις 12.45 και πήγα και τον έφερα από το σινεμά, και όλα αυτά τα θεωρεί αυτονόητα!!!!! Επειδή απλά του καρφώθηκε να πάει σινεμά!

Γιορτάζουν οι Ιφιγένειες σήμερα; Να ζήσετε κορίτσια!!!

Ζωγραφιά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Εγω έκανα μακαρόνια με κιμά και λαχανοσαλάτα!

cristi δεν ήταν μπροστά και ο άντρας σου όταν τα έλεγε αυτά; Εμένα ευτυχώς δε λέει τίποτα, παρ' όλο που ο ... ο άντρας μου πήγε και της είπε ότι ξεκινήσαμε προσπάθειες για παιδί. Μέχρι τώρα δεν έχει αναφέρει τίποτα (ίσως φταίει που έχουμε να μιλήσουμε στο τηλέφωνο ούτε θυμάμαι από πότε, πολύ πιθανόν από το δεκαπενταύγουστο), ούτε και ο άντρας μου μού έχει πει κάτι. Όπως την έκοψα όμως, πάντοτε ψάχνει τον αίτιο, οπότε, αν αργήσουμε πολύ να κάνουμε παιδί, σε κάποιον από τους δυο μας θα ρίξει το φταίξιμο...

liberty81 έγραψε: Έχεις απόλυτο δίκιο, το θέμα είναι το ζευγάρι. Το παιδί έρχεται ως καρπός της αγάπης και όχι ως αυτοσκοπός.

Κρίμα, κρίμα........... Εμείς θα είμαστε εδώ για σένα...

Κι εγώ πραγματικά λυπάμαι........... Προσπάθησε να ασχολήσαι με το κοριτσάκι σου.... Θα έρθει και δεύτερο και τρίτο παιδάκι, θα δεις..!!

Κι εμένα Ανδρέα λένε τον πατέρα μου, και μου αρέσει το όνομα. Έχω την εντύπωση, όμως, ότι άμα κάνουμε γιό (όταν και αν) και τον βγάλουμε Ανδρέα θα γίνει ο κακός χαμός με τα πεθερικά. Από την άλλη, όταν ο άλλος τους γιός έκανε κόρη, επέμενε να τη βγάλει Αγγελική, δηλαδή το όνομα της μάνας του, και η πεθερά μου είπε, "αν θέλετε να τη βγάλετε Ελένη που είναι η άλλη γιαγιά, δεν έχω κανένα πρόβλημα, καλά να είναι το παιδί". Μερικές φορές κάνουν κάτι τέτοια αψυχολόγητα και σε μπερδεύουν, χα χα. Πάντως Αγγελική το βγάλανε το παιδί.

Χα χα, κι εγώ το εύχομαι!!!!!

Οι πράξεις παίζουν ρόλο μόνο με την έννοια ότι αποτελούν τη δική μας αποδοχή ή όχι της θείας χάριτος. Όπως είπε ο γέροντας Παΐσιος, τον φιλότιμο άνθρωπο ο Χριστός θα τον βάλει με τα τσαρούχια στον Παράδεισο. Αυτόν που πέφτει, ξανασηκώνεται, πέφτει, ξανασηκώνεται, θα τον πάρει στην πιο καλή του ώρα, εκείνη που θα έχει μετανοήσει και θα τον σώσει. Φυσικά και αν θέλεις το κακό ενός ή πολλών ανθρώπων δε θα σε σώσει η θεία χάρη, γιατί με αυτή σου τη στάση ζωής απορρίπτεις τη θεία χάρη. "Το μέτρο της αγάπης προς τον πλησίον φανερώνει και το μέτρο της πίστεως. Άλλωστε τα έργα του ανθρώπου καθεαυτά δεν είναι τόσο βαρυσήμαντα, ώστε να συνεπάγονται την αιώνια σωτηρία ή την αιώνια καταδίκη του. Όταν λέει η Γραφή, παρατηρεί ο όσιος Μάρκος ο Ερημίτης, ότι ο Θεός θα ανταμείψει τον καθένα σύμφωνα με τα έργα του, δεν εννοεί έργα αντάξια για τη γέενα ή τη βασιλεία του Θεού, αλλά έργα απιστίας ή πίστεως (PG 65, 933AB). Τα έργα αξιολογούνται ανάλογα με την προαίρεση και τον σκοπό του ανθρώπου. Άλλωστε ο Θεός δεν ζητά από τον άνθρωπο μόνο έργα αλλά και ευγενή προαίρεση" (Γ. Μαντζαρίδης, Χριστιανική ΗΘική ΙΙ, Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2004, σ. 199). Εν τέλει, αν με κατακρίνεις μια ζωή και θέλεις το κακό μου και μετανοήσεις, τότε ναι, θα σε σώσει η θεία χάρη!!!

Βαλεντίνα, οι δέκα εντολές είναι απλά μέρος μιας διδασκαλίας. Ο Χριστός δεν τις κατήργησε, αλλά έφτασε στην υπέρβασή τους. Δηλαδή, οι δέκα εντολές λειτουργούν σε ένα δικανικό πλαίσιο: κάνε αυτά για να σε αγαπά ο Θεός και να σου πηγαίνει η ζωή σου καλά (για παράδεισο δε μιλάμε, γιατί ο Ιουδαϊσμός δεν πιστεύει στον παράδεισο). Ο χριστιανισμός υπερβαίνει αυτό το δικανικό σχήμα και σου λέει: ό,τι και να κάνεις, δε θα σωθείς από τις πράξεις σου, ούτε και θα καταδικαστείς από αυτές. Δηλαδή, το να μη φονεύσεις, π.χ. δε θα σε στείλει σούμπιτο στον παράδεισο, ούτε και αν φονεύσεις είσαι καταδικασμένος. Δεν είναι σχέση δούναι και λαβείν: έκανες καλές πράξεις, ανταμοίβεσαι εισερχόμενος στον Παράδεισο, έκανες κακές πράξεις πας στην κόλαση. Οι πράξεις δεν είναι και τόσο σημαντικές για να κοστίσουν σ'έναν άνθρωπο την αιώνια ζωή. Γι'αυτό άλλωστε υπάρχει και η μετάνοια. Πρόκειται για μια ευρύτερη στάση ζωής που δεν περιορίζεται σε απλή τήρηση κάποιων εντολών, δέκα ή δώδεκα ή εικοσιοχτώ, δεν έχει σημασία, αλλά καλύπτει ολόκληρο το φάσμα του ανθρώπινου βίου, και την παραμικρή έκφανση της ζωής του. Και εν τέλει, ο άνθρωπος δεν σώζεται με τις δικές του δυνάμεις:αυτό είναι ηθικισμός, δηλαδή σώζομαι επειδή το αξίζω. Ο άνθρωπος δεν αξίζει τη σωτηρία, κι όταν μιλάμε για σωτηρία, δε μιλάμε για λειβάδια και αγγελάκια, αλλά για την ένωση με τον Θεό, γι'αυτό που λες κι εσύ, πάρα πολύ σωστά, να γίνει ένας μικρός θεός. Ό,τι κι αν κάνει, ο άνθρωπος δεν μπορεί να γίνει άξιος αυτής της ένωσης. Ο Θεός βλέπει την αγαθή του προαίρεση και τον σώζει. Η θεία χάρη, λοιπόν, σώζει τον άνθρωπο και όχι οι καλές του πράξεις!

ISMHNH έγραψε: Ισμήνη, και το Ελένη αρχαίο ελληνικό όνομα είναι!!!

Αγγελική, γιατί δημιουργήθηκε γκρίνια για το Δημήτρης; Δε θέλανε να τον βγάλετε έτσι; Το Ιάσονας είναι πάρα πολύ ωραίο όνομα, σου το έχω ξαναπεί. Από τα αρχαία ελληνικά ονόματα μόνο αυτό μου αρέσει και το Ορέστης. Άντε και το Ορφέας (έτσι έβγαλε ο θείος μου τον τρίτο γιό του. Ο δεύτερος είναι ο Γιώργος-Γκάρεθ που έχω ξαναπεί!!). Εμείς όταν και αν κάνουμε παιδί, το πιθανότερο είναι να κρατήσουμε την παράδοση. Αν είναι αγόρι ο άντρας μου θέλει οπωσδήποτε το όνομα του πατέρα του, Παναγιώτης, το οποίο απεχθάνομαι. Αλλά δε θα τσακωθώ για ένα όνομα, εκτός κι αν προκύψει κάτι άλλο (π.χ. κανένα τάμα). Αν είναι κορίτσι θα βγει το όνομα της μητέρας μου, δηλαδή Θεοδώρα (όχι η Ντενίση). Πάντως, ψάχνω τρόπους να αποφύγω το Παναγιώτης, κι απορώ γιατί ο άντρας μου επιμένει τόσο πολύ, αφού από τον πατέρα του δεν είδε τίποτα μα τίποτα καλό... Τώρα, όμως, τι κάθομαι και γράφω... Ακόμα δεν τον είδαμε και Γιάννη (Παναγιώτη) τον βαφτίσαμε!!!

Και κάτι ακόμα: ο άντρας μου μικρός είχε βρογχικό άσθμα, και μάλιστα είχε νοσηλευτεί στο νοσοκομείο με πνευμονία που το επιδείνωσε. Ο πατέρας του ουδέποτε έσβησε το τσιγάρο μέσα στο σπίτι. Ουδέποτε σκέφτηκε ότι θα έπρεπε να σεβαστεί το παιδί του που είχε πρόβλημα υγείας και συνέχιζε να καπνίζει κανονικότατα. Το ίδιο έκανε και όταν έμεινε έγκυος η πρώτη του νύφη και, φυσικά, και όταν γεννήθηκε το παιδί, και το ίδιο έκαναν και οι 2 γιοί του (εκτός από τον άντρα μου που δεν καπνίζει). Σήμερα ο πατέρας του άντρα μου έχει τρομερό αναπνευστικό πρόβλημα, δυσκολεύεται να αναπνεύσει, κάνει μάσκα, και με το άλλο χέρι κρατάει το τσιγάρο. Είναι μόνο 59 χρονών, και οι γιατροί του είπαν ότι δεν έχει πολλή ζωή ακόμα, εξαιτίας του τσιγάρου. Το έχει μειώσει, βέβαια, αλλά τώρα πια είναι αργά...

Γιατί η ζωή συνεχίζεται. Στα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού οι Χριστιανοί πίστευαν ότι το τέλος του κόσμου είναι πάρα πολύ κοντά, κι ότι θα γίνει σε μερικά χρόνια. Μιλάμε για τον πρώτο αιώνα μ. Χ.!!!!!! Δηλαδή, φαντάζεστε τι θα γινόταν αν όλοι σταματούσαν να κάνουν παιδιά;;;;; Μπορείτε να φανταστείτε πώς θα ήταν η ζωή μας αν απλά καθόμασταν και περιμέναμε όλες αυτές τις βιβλικές καταστροφές να συμβούν; Καταστροφή δεν είναι μόνο το τέλος του κόσμου (οπότε και δε θα έχουμε καμία έννοια μια που θα καταστραφούμε κι εμείς!). Καταστροφή είναι ο κάθε πόλεμος, ο κάθε σεισμός, η κάθε πλήμμυρα, η κάθε επιδημία. Θα σταματήσουμε να ζούμε επειδή όλα αυτά συμβαίνουν;