Θέλω να γίνω μαμά

Διάβασα όλα τα ποστ, αλλά όχι και με μεγαλη προσοχή (δε με αφήνει να συγκεντρωθω ο πόνος απ' το σπασμένο χέρι). Κατ' αρχην δεν μπορω να καταλάβω πώς η συζήτηση πήγε στις μονογονεϊκές οικογένειες. Εδώ δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, αλλά για μια παντρεμενη που έμεινε εγκυος από άλλον και όμως φροντισε να πείσει το σύζυγο ότι είναι δικό του. Άρα, οι μονογονεϊκές οικογένειες πού κολλάνε; Αυτό που έχω να πω είναι το εξής: μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην πεις. Όσο 'ηθικές' κι αν νομίζουμε ότι είμαστε, δεν ξέρουμε πώς θα μας τα φέρει η ζωή και τι επιλογες μπορεί να κανουμε στο μελλον... Το θέμα είναι ότι κάτι τέτοιο είναι πολύ πιο σοβαρο από την εξωσυζυγική σχέση. Πραγματικά δε νομίζω αυτό το παιδί να ευχαριστήσει αύριο τη μάνα του για τις επιλογές της. Σε έναν ιδανικό κόσμο ναι, όχι, όμως και στον δικό μας... Κάποια στιγμή αυτό θα μαθευτεί (η κοπέλα προφανώς δεν κρατα το στόμα της κλειστό, κάποια εξέταση μπορεί να γίνει) και τότε ποια η δική της θέση, ποια του άντρα της και ποια του παιδιού; Δύσκολα πράγματα... Ελευθερία, αυτή πώς σου το είπε; Ως κάτι που τη βαραίνει, που την αγχώνει, που την τυραννά ή έτσε απλά;

Σας ευχαριστώ κορίτσια! Ακυρώσαμε και το ταξίδι μας για θεσσαλονίκη.... Όλα στραβά τον τελευταίο καιρό...

Μακάρι να είσαι!!!!!

ΣΟΦΑΚΙ06 έγραψε: ναι

Σας ευχαριστώ κορίτσια μου....... Υπομονή κάνω, και κάθομαι συνέχεια ακινητη.......

Ρε σεις, φοβάμαι να πάρω πολλά παυσίπονα, γιατί έχω πρόβλημα με το στομάχι και στην απίθανη περίπτωση που είμαι έγκυος, τι γίνεται;;; Ο γυναικολόγος μου είπε είναι οκ τα παναντόλ, αλλά δε μου κάνουν και τίποτα...

Σας ευχαριστώ... Μόνο υπομονή, τίποτε άλλο...

Αχ κορίτσια μου, η μια ωαναποδιά πάνω στην άλλη τον τελευταίο καιρό... Χτες το πρωί γλίστρησα στο προαύλιο της εκκλησίας και έσπασα το χέρι μου στον ώμο.... Είμαι με νάρθηκα τώρα και πονάω. Κάθε φορά που θέλω να πάω τουαλέτα είναι μαρτύριο... Δεν μπορώ ούτε να περπατήσω, ούτε να κινηθω γενικά... Στην παραμικρή κίνηση ουρλιάζω από τους πόνους... Ο γιατρος μου είπε να το κραταω ακίνητο, για να κολλήσει. Κάθε φορά που σηκώνομαι όμως το νιώθω να κάνει σα συσπάσεις, πονάω φρικτά και φοβάμαι μη μετατοπιστεί...

Αναστασία, τώρα το είδα... Είναι λες και διαβάζω τη δική μου ιστορία. Ακριβώς τα ίδια με σένα πέρασα κι εγώ τον περασμένο Ιούλιο... Κρίμα... Σίγουρα κάτι θα γίνει σύντομα και θα γίνουμε μανούλες...

Ζούμπι, εγώ δεν έπαιρνα απολύτως τίποτα. Ήταν ο πρώτος μήνας προσπαθειών, οπότε, εννοείται ότι δεν έπαιρνα τίποτα!!!!!!! Τα άλλα κορίτσια δεν ξέρω! Αλλά δεν ανέφεραν τίποτα τέτοιο. Αν δουν το ποστ σου θα μας απαντήσουν!

Εγώ δεν έχω ιδέα, αλλά δώσε δέκα φιλιά στο γιό σου από μένα!

Καλέ!!!!!!!!!!!!!!!! Άκου αγένεια!!!!!!!!!!!!!! Μην ξαναπαντήσεις και τελείωσε!!!!!!! Τόσα ακούγονται. Στη Ρωσία τέτοια μέντιουμ-μάγοι, κ.λπ. τσαρλατάνοι όλοι τους βέβαια, έχουν πολλή πέραση, και δεν είναι λίγοι οι βιασμοί που έχουν κάνει σε ανυποψίαστες κοπέλες που νομίζουν ότι θα τους λύσουν τα προβλήματά τους... Καλά, δε λέω ότι θέλει να το φτάσει μέχρι εκεί, αλλά ΠΡΟΣΕΧΕ!!! Εγώ έχω 4-5 μέιλ, δεν έγινε και τίποτα!!!!!!!

Ναι, κι εγώ έκανα μεταπτυχιακό και διδακτορικό, γι' αυτό τα λέω αυτά. Αλλά αν είναι θέμα νομοθεσίας, τότε είναι δουλειά των δικηγόρων. Ένα πράγμα, όμως, δεν κατάλαβα: αφού τα γράφουν υποτίθεται για να βοηθήσουν τον κόσμο, δε χαίρονται που κάποιος τα είδε, τον βοήθησαν, και τα χρησιμοποιεί για να βοηθήσει και άλλους; Δηλαδή, τι είναι, ιδιωτική ιατρική, μόνο για λίγους και εκλεκτούς; Άμα είναι εκτός της συγκεκριμένης σελίδας, καίγεσαι;

Συμφωνώ κι εγώ ότι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικές για να μη μας κλείσουν το φόρουμ, κι άντε μετά να βρούμε μέρος να μιλάμε!!!!!!!!!!!!!!!! Αλλά μου έκανε χείριστη εντύπωση το μήνυμα του γιατρού, λες και μιλούσε σε κοινούς εγκληματίες. Νομίζω μια κοπέλα από το φόρουμ είναι δικηγόρος, και ίσως θα μπορεί να μας διαφωτίσει, γιατί εγώ μπορεί να γνωρίζω τις αρχές της επιστημονικής έρευνας (παραπομπές, δάνεια από άλλους επιστήμονες) τις οποίες και δεν παραβαίνουν σε καμία περίπτωση τα κορίτσια, αλλά όχι και τη νομοθεσία.

Εντάξει, με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσαν οι κοπέλες που τα δημοσίευσαν να γράψουν απλά το link. Μου φαίνεται ακριβώς το ίδιο πράγμα, και δε θα υπήρχε κανένα πρόβλημα υποθέτω, εκτός κι αν και αυτό απαγορεύεται. Υποθέτω ότι η κοπέλα που τα δημοσίευσε, το έκανε απλά και μόνο για να βοηθήσει και να μη δυσκολέψει τις κοπέλες που τα διάβαζαν παραπέμποντας σε ένα άλλο link. Τέλος πάντων, η αντίδραση του γιατρού μου φαίνεται υ-περ-βο-λι-κό-τα-τη. Αν έχει τέτοιο καημό να δημοσιεύονται οι απόψεις του αποκλειστικά στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα, θα μπορούσε απλά να γράψει σε ένα μήνυμα ότι απαγορεύεται η αναδημοσίευση, και να ζητήσει να μην ξαναγίνει, όχι να κινήσει κατευθείαν νομική διαδικασία, λες και οι κοπέλες που τα δημοσίευσαν είναι εγκληματίες!!! Επίσης, να πω ότι συχνά σε διάφορα επιστημονικά συγγράμματα αναφέρεται ότι απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τις παραπομπές, από τη στιγμή που αναφέρεται το όνομα του συγγραφέα. Τέλος πάντων, εγώ να βοηθήσω ήθελα, αλλά όπως γίνεται συνήθως, πάλι βρήκα το μπελά μου...

Δε νομίζω ότι είμαι υπεύθυνη να απαντήσω, καθώς δεν είμαι η συντονίστρια του φόρουμ, αλλά πιστεύω ότι από τη στιγμή που παρατίθεται το όνομα του συγγραφέα και η ημερομηνία συγγραφής, δεν τίθεται κανένα θέμα κλοπής!!!!! Τουλάχιστον, αυτό συμβαίνει κατά τη συγγραφή επιστημονικών άρθρων και εργασιών, και ονομάζεται παραπομπή!!!!!!! Εκτός κι αν έχουν αλλάξει άρδην οι επιστημονικές μέθοδοι μέσα στο τελευταίο 24ωρο και δεν προλάβαμε να το μάθουμε!!! Επιπλέον, τα μηνύματα τα οποία αποκαλείτε κλεμμένα, δεν είναι δημοσιεύσεις σε επιστημονικές ιστοσελίδες, σε επιστημονικά περιοδικά ή ανακοινώνσεις σε συνέδρια, αλλά απαντήσεις σε συζητήσεις, και δεν αξιώνουν καμία πρωτοτυπία και καμία επιστημονική αναγνώριση. Και τέλος, η ιστοσελίδα αυτή είναι απόρρητη; Απαγορεύεται κάποιος να τη διαβάσει και να χρησιμοποιήσει τα δεδομένα της, κυρίως όταν δεν αποκρύπτει το όνομα του συγγραφέα και δεν τα παρουσιάζει ως δικές του απόψεις; Πραγματικά, κύριε Χατζηπαναγή, δεν πιστεύω ότι θα καταφέρετε τίποτα με τη νομική διαδικασία που αναφέρετε, πέρα από το να ταλαιπωρηθείτε. Αυτό ισχύει και για τα μηνύματά σας στα άλλα ποστ.

Λοιπόν, δε διάβασα τα άλλα ποστ, αλλά σου γράφω την περίπτωση της ξαδέλφης μου. Αυτή παντρεύτηκε πάρα πολύ μικρή, 19 χρονών, και ξεκίνησαν προσπάθειες για μωράκι κάποια χρόνια αργότερα. Για αρκετά χρόνια δεν μπορούσε να μείνει έγκυος, και οι εξετάσεις δεν έδειχναν ποιος από τους δύο φταίει, ή αν φταίνε και οι δύο. Έπαθε σχεδόν κατάθλιψη, και τελικά, έκανε εξωσωματική και γέννησε ένα κοριτσάκι. Έγινε άλλος άνθρωπος. Τέσσερα χρόνια περίπου μετά, ξαναέκανε εξωσωματική για δεύτερο μωράκι, και έμεινε έγκυος σε τριδυμάκια, όπως εσύ! Ο γιατρός της είπε να κάνει μείωση εμβρύων για τους ίδιους λόγους που είπε και σε σένα. Αυτή αρνήθηκε κατηγορηματικά, όπως εσύ! Θεώρησε ότι, αφού της έδωσε ο Θεός τρία μωράκια, δεν μπορεί να σκοτώσει κανένα από αυτά. Έμενε ακίνητη στο κρεβάτι, κ.λπ. αλλά τελικά το ένα μωράκι έφυγε από μόνο του... Η ίδια είπε ότι είδε στο όνειρό της τον άγιο Εφραίμ να της ανακοινώνει το θάνατο του ενός και να της λέει ότι θα γεννήσει τα δύο παιδάκια. Τώρα, δεν ξέρω αν τα πιστεύεις αυτά, δεν έχει σημασία, σημασία έχει το αποτέλεσμα, που είναι οι δύο αγόραροι που έχει τώρα και χαίρεται!!! Είναι δύο κούκοι 3.5 χρονών!!! Η ξαδέλφη μου είπε τότε ότι ο Θεός αποφάσισε και όχι αυτή... Δε σου λέω τι να κάνεις, γιατί κανείς δεν μπορεί να σου πει κάτι τέτοιο, απλά σου λέω τι έγινε σε μια περίπτωση ολόιδια με τη δική σου!!!

Εγώ τρελλαίνομαι για τάβλι, τρίβιαλ, ταμπού και σκραμπλ!!! Ο άντρας μου είναι μανιακός σκακιστής. Τώρα που γράφω, αυτός είναι σε σκακιστικό τουρνουά!!!

an-n μη φανατίζεσαι!!!! Δεν βλασφήμησε η Αναστασία, έκφραση είναι! Μη βλέπεις παντού εχθρούς της πίστης και να ετοιμάζεσαι για σταυροφορίες!!!!!!! Κι όταν η Αναστασία είπε ότι έχει πιο σημαντικά πράγματα να ασχοληθεί, προφανώς εννοούσε πιο σημαντικά από εσένα, όχι από το Θεό! Οσο για τα τεστ, το έχω πει χιλιάδες φορές, και το λέω άλλη μία: δεν πρόκειται να ξαναγοράσω στον αιώνα τον άπαντα... Ρένα, δηλαδή, κάθε φορά που βγαίνει το τεστ θετικό είναι βιοχημική οπωσδήποτε; Πόσο ομως μπορεί να πέσει η ορμόνη; Εγώ έκανα 2 τεστ και βγήκαν και το 2 αχνά θετικά. Το ένα μάλιστα, το έκανα αργά το βράδι, μετά τις 12, και τη χοριακή την επόμενη μέρα στις 9-9.30 το πρωί. Πόσο να έπεσεσε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και βγήκε 0; Όσο για τη μήνυση, πιστέψτε με, το σκέφτηκα, αλλά εκτός από το 99%, υπάρχει και το άλλο: θα σου πουν ήταν βιοχημική, που δεν ανιχνεύεται εκ των υστέρων, άρα το τεστ ήταν σωστό, άρα είναι αξιόπιστα!!!

Εμένα ο άντρας μου είναι άνεργος εδώ και ενάμιση χρόνο. Εγώ πέρσι παρακολουθούσα ένα υποχρεωτικό πρόγραμμα για εκπαιδευτικούς και έπαιρνα ένα επίδομα 1000 ευρώ, κι αυτό ήταν το μόνο μας έσοδο... Τώρα βέβαια διορίστηκα, οπότε δεν έχουμε ιδιαίτερο οικονομικό πρόβλημα, αλλά τώρα, που μένουμε με τους γονείς μου. Γιατί πολύ σύντομα θα κάνουμε δάνειο για σπίτι, και παράλληλα προσπαθούμε για παιδάκι! Μην αγχώνεσαι, έχει δίκιο ο γιατρός σου, είναι κρίμα να βλάφτεις το μωράκι σου... Όλο και κάτι θα βρεθεί, στο κάτω-κάτω, ένα εισόδημα το έχετε από το ενοίκιο που λες + τα λεφτά στην τράπεζα!!!

Μπράβο, συγχαρητήρια!!! Σου εύχομαι όοολα να σου πάνε καλά!!!

Α, επίσης να πω ότι 2-3 μέρες μετά το γάμο μου ήρθε η περίοδος που αναγκάστηκα να καθυστερήσω με χάπια για να μην έρθει τη μέρα του γάμου, με τρομερούς πόνους. Μόλις τελείωσε η περίοδος αρρώστησα ελαφρά και λίγες μέρες μετά πήγε ο πατέρας μου νοσοκομείο με τρομερή δύσπνοια (δεν τον κράτησαν). Η μάνα μου έπαθε με τη μέση της από τις πολλές δουλειές και για αρκετές μέρες έμεινε ξαπλωμένη. Όταν πήγε να μου περάσει η γρίππη, επανήλθε πολύ πιο σοβαρή, και κρεβατώθηκα. Μετά, έπαθα μόλυνση στο αιδοίο, από τρίχα που γύρισε απ' το ξύρισμα και άρχισα αντιβίωση, μετά πήγα Θεσσαλονίκη (ο άντρας μου είχε ήδη πάει, 10 μέρες πριν), η περίοδος μου καθυστέρησε 15 μέρες περίπου, ήρθε, έφυγε, και μόλις έφυγε ξαναρρώστησα. Και είχα και εξεταστική. Τι άλλο να πω για να σας ψυχοπλακώσω περισσότερο;

Λοιπόν, ο δικός μου γάμος... 26/12/2005 Σηκώθηκα το πρωί κατά τις 9.30!!! Φόρεσα τα ρούχα του σπιτιού, κι έφτιαξα πρωινό, αυτό που τρώω πάντα, δηλ. ένα σκέτο νες και μια φέτα ψωμί με τυρί. Κάθισα στο καθιστικό να το φάω βλέποντας κινούμενα σχέδια, και με την πεθερά μου και τη γιαγιά του άντρα μου μές στα πόδια μας (έμεναν σπίτι μας). Κάθονταν συνεχώς και δε σηκώθηκαν ούτε ένα δευτερόλεπτο να βοηθήσουν, εκτός από τη στιγμή που βγήκαν στη βεράντα και είπαν, "α, τι ωραία λιακάδα, συμπεθέρα, φέρε μας μαξιλάρες να καθίσουμε έξω να λαιστούμε". Λίγο μετά ήρθε η ξαδέλφη μου από την Πάφο που θα με χτένιζε. Ο άντρας της, με το που μπήκανε στο σπίτι, άρχισε να μου επιτίθεται, επειδή εγώ δε λούστηκα, ως όφειλα, αλλά αντίθετα, καθόμουν και έβλεπα τηλεόραση, ενώ αυτοί ξύπνησαν από τις 6 το πρωί για να έρθουν. Νόμισα ότι έκανε πλάκα και αστειευόμουν κι εγώ, αλλά αυτός είχε τσαντιστεί στ' αλήθεια και συνέχισε τη μουρμούρα... Πήγα και λούστηκα, η ξαδέλφη μου μού στέγνωσε τα μαλλιά, μου τα τύλιξε σε ρόλεϊ, και με πήγε με το αμάξι της στην αισθητικό (με το κεφάλι τυλιγμένο με ένα σάλι για να μη φαίνονται τα ρόλεϊ). Με βάψανε, μετά ήρθε και η κουμπάρα μου (η οποία είχε εξαφανιστεί, δεν ήρθε καθόλου να βοηθήσει, κι εμφανίστηκε τη μέρα του γάμου) και την ώρα που τελείωνα, ήρθε και η μάνα μου. Πήγα σπίτι, έφαγα και ντύθηκα, μόνη μου, με την ξαδέλφη μου να με βοηθά. Λίγη ώρα μετά ήρθε κι ο γαμπρός με τους φωτογράφους. Βγάλαμε κάποιες φωτογραφίες στο σπίτι, και μετά πήγαμε στο ξενοδοχείο, όπου βγάλαμε και τις υπόλοιπες. Εκεί, ένιωθα πάρα πολύ άβολα, γιατί έπρεπε να κάνω το φωτομοντέλο, κάτι που δε μου πάει καθόλου. Κουράστηκα πάρα πολύ, ήμουν και τσαντισμένη από τα πεθερικά (είχαν προηγηθεί κι άλλα τις προηγούμενες μέρες) και ήμουν χάλια ψυχολογικά. Δηλαδή ήμουν κουρασμένη πριν καν αρχίσει ο γάμος. Επέστρεψα σπίτι, ο άντρας μου πήγε στου νονού μου, απ' όπου βγήκε γαμπρός, ήρθαν διάφοροι συγγενείς (όχι όλοι, π.χ. δεν ήρθαν πρώτα ξαδέλφια μου), μου τραγούδησαν κάτι παραδοσιακά και με λιβάνισαν (έθιμο). Τελικά, πήγαμε στην εκκλησία, έγινε ο γάμος, όπου κουράστηκα κι άλλο, γιατί έχω πρόβλημα με την ορθοστασία, και για να είμαι ειλικρινής, το σκέφτηκα να το σκάσω. Μετά τη χαιρετούρα στην εκκλησία, πήγαμε σπίτι, καθίσαμε λίγο, εγώ εξουθενωμένη, και μετά φύγαμε για το κέντρο. Στους κυπριακούς γάμους, το αντρόγυνο, οι γονείς και οι κουμπάροι, στέκονται σε ένα βάθρο και περνάνε οι καλεσμένοι και τους χαιρετάνε. Επειδή δεν είχαμε πάρα πολύ κόσμο (σε σχέση με άλλους, που έχουν 5000!!!), η χαιρετούρα πήγε περίπου 2 ώρες. Εγώ είχα κουραστεί τρομερά, μου είχαν βάλει μια καρέκλα από πίσω και καθόμουν όποτε δεν είχε κόσμο, και είχα και τα πεθερικά να γκρινιάζουν ότι θέλουν να φάνε και να διασκεδάσουν, κι ότι βαρέθηκαν. Σχεδόν τσακώθηκαν με τον πατέρα μου γι' αυτό το πράγμα. Τελικά, πήγαμε μέσα στο κέντρο (η χαιρετούρα γινόταν στην υποδοχή), από όπου ο περισσότερος κόσμος είχε φύγει, εν τω μεταξύ, και μπήκαμε σε ένα άδειο κέντρο. Κόψαμε την τούρτα και χορέψαμε. Μετά καθίσαμε να φάμε, αλλά εγώ δεν μπόρεσα να φάω σχεδόν τίποτα. Ένιωθα χάλια ψυχολογικά, και από όλα όσα είχαν προηγηθεί, και από το άδειο κέντρο. Αναγκάστηκα να συμμετέχω και στο χορό μετά, ενώ δεν ξέρω να χορεύω και δεν έχω ρυθμό, και τώρα που με βλέπω στο dvd ήμουν οικτρή, πραγματικά. Τελικά, φύγαμε και πήγαμε στο ξενοδοχείο. Ο γάμος μου ήταν μία από τις χειρότερες μέρες της ζωής μου, και τώρα που τον θυμήθηκα, έπεσα ψυχολογικά...

Δεν είπα να της πούμε "δεν είσαι έγκυος, τελείωσε". Άλλωστε, ούτε κι εγώ λέω αυτό το πράγμα. Απλά, το έχω δει 100 φορές στο μάμμυ αυτό το πράγμα, και με άλλες και με μένα. Όταν βγαίνει η χοριακή αρνητική και το τεστ αχνά θετικό, τι θα πιστέψεις; Το τεστ ή τη χοριακή; Τον Ιούλιο, την πρώτη φορά που έγραψα στο μάμμυ, ήταν για ένα ολόιδιο περιστατικό. Δύο αχνά θετικά τεστ, χοριακή αρνητικότατη, κι όλες μου λέγανε "Συγχαρητήρια, είσαι έγκυος". Εκεί που είχα πέσει ψυχολογικά, αναπτερώθηκαν οι ελπίδες μου, ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι είμαι έγκυος κι ότι απλά δεν έδειξε η χοριακή, και μισή ώρα μετά μου ήρθε η περίοδος. Μπορείς να φανταστείς πώς ένιωσα τότε; Γιατί, λοιπόν, να θέλω να το περάσει αυτό και μια άλλη κοπέλα; Αν διάβασες το τέλος του ποστ μου, της γράφω να ηρεμήσει, να μην ενθουσιάζεται υπερβολικά, να κάνει πράγματα που την ευχαριστούν, κι αν είναι έγκυος θα το μάθει σίγουρα. Γιατί λοιπόν είμαι σκληρή;

Καλά ρε κορίτσια, πλάκα κάνετε; Εδώ πέρα έχουμε ένα σωρό κοπέλες με θετικά τεστ που δεν ήταν έγκυες, κι εγώ είμαι μία από αυτές, με 2 θετικά. Η Κέλυ με 4 θετικά, και η Λένα με 1 ή 2 νομίζω... Και πόσες άλλες που γνωρίζω εκτός μάμμυ... Τα τεστ φυσικά και κάνουν λάθος: μπορεί να βγουν αρνητικά και μια κοπέλα να είναι έγκυος, μπορεί, όμως, να βγουν και θετικά και να μην είναι! Αυτό το σενάριο το έχω δει πολλές φορές να επαναλαμβάνεται στο μάμμυ: μια κοπέλα να κάνει τεστ και να βγαίνει αχνά θετικό, να κάνει χοριακή και να βγαίνει αρνητικότατη, κι όλες να της λένε ότι μάλλον είναι έγκυος!!! Κι όταν ξανακάνει χοριακή και φυσικά ξαναβγαίνει αρνητική, τρέχουμε όλες να την παρηγορήσουμε! Θα συμφωνήσω με την Κόννα: Αναστασία μην ενθουσιάζεσαι πάρα πολύ, για να μην απογοητευτείς πάρα πολύ στο τέλος. Οι πιο πολλές έχουμε βρεθεί στη θέση σου, δυστυχώς... Άλλωστε, ακόμα δεν έχεις καθυστέρηση, και ο πόνος στη μέση είναι κάτι συνηθισμένο. Κι εμένα με πονάει όποτε περιμένω περίοδο... Τα προαισθήματά μας τις πιο πολλές φορές μας ξεγελάνε, γιατί υποσυνείδητα τα προκαλούμε (έχω την εντύπωση ότι το ίδιο έγινε και με μένα τον Ιούλιο, που ήμουν σιγουρη ότι είμαι έγκυος). Ηρέμησε, μην το σκέφτεσαι, φτιάξε μελομακάρονα, κάνε τα ψώνια σου, δες καμιά χαζοταινία να ξεφύγεις, και αν είσαι έγκυος, ε, θα το μάθεις, δεν κρύβεται!!!