Θέλω να γίνω μαμά

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εμείς κλασικά, ο Αντρέας ακόμα είναι λίγο αρρωστούλης, έχει αρκετή μύξα και μια-δυο φορές τη μέρα ανεβάζει δέκατα, αλλά πολύ ελαφριά, γύρω στο 37.2-37.5 και κάνει ιδιοτροπίες. Το πρωί όταν ξύπνησε είπα στον άντρα μου κι έφερε τον ορό να του βάλουμε στη μύτη, και μόλις τον είδε ο Αντρέας κάνει "ΟΧΙ! ΟΧΙ! ΟΧΙ!!!" και μετά έβαζε την κουβέρτα στο κεφάλι του για να κρυφτεί και να μην του βάλουμε ορό! Καγκουράκι είναι λογικό να κουράζεσαι και να εκνευρίζεσαι. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι μόνη τόσες ώρες με τρία μικρά παιδιά, απ' τα οποία το ένα νεογέννητο. Ο Νικόλας είναι πολύ μικρούλης ακόμα και δεν είναι εύκολο να μαζευτεί. Κι ο Αντρέας είναι μωρό που βαριέται πολύ εύκολα. Σήμερα το πρωί χτυπιόταν να του φτιάξω ζυμάρι για να παίξει, σε σημείο που δε με άφηνε να καθίσω και μου έλεγε "όχι πο-υθόνα (πολυθρόνα), μόνο ζυμά-ι". Του έφτιαξα, και σε ένα δεκάλεπτο το βαρέθηκε και το παράτησε. Πάντως μη σκέφτεσαι την ακαταστασία, αυτό είναι πραγματικά το τελευταίο που θα έπρεπε να σε απασχολεί. Εμείς όσο κι αν συγυρίζουμε, ο Αντρέας τα κάνει μπάχαλο σε ένα δευτερόλεπτο, συχνά ακόμα και την ίδια την ώρα που συγυρίζουμε. Σήμερα πάντως, δεν μπορώ να πω, με βοήθησε. Καθάριζα το δωμάτιό μου, και του έδινα διάφορα πράγματα και του έλεγα "αυτό βάλ'το στο τραπέζι της κουζίνας" "αυτό πάρ' το στο μπάνιο" και τα έκανε όλα! Συνήθως, όμως, τον πιάνει η γαϊδουριά του, και μου λέει απλά "όχι". Ο δάσκαλος που λέω μας έκανε μάθημα στη δευτέρα δημοτικού. Πραγματικά δεν ξέρω τι επιτρεπόταν τότε και τι όχι, σίγουρα το ξύλο δεν επιτρεπόταν, αλλά όταν οι γονείς πήγαιναν και του έλεγαν να δέρνει τα παιδιά τους, ποιος να τον καταγγείλει; Άσε που ήταν πάρα πολύ αγαπητός, γιατί όλα εκείνα τα τρελά πράγματα, δεν τα έκανε για τιμωρία, αλλά για αστείο. Δηλαδή, "πάρε μία με τη βέργα στο μπούτι να σου κάνω 'περιθώριο', όχι επειδή έκανες αταξία, αλλά για να γελάσουμε, χαχα". Νομίζω κι αυτός ήταν πολύ πονηρός και πρόσεχε, δηλαδή αν έκοβε κάποιους γονείς ότι θα έκαναν καταγγελία, δεν πείραζε το παιδί τους. Π.χ. εμένα δε μου έκανε ποτέ τίποτα, ούτε και στην κολλητή μου, που οι γονείς της ήταν και οι δύο εκπαιδευτικοί. Τέλος πάντων, σας αφήνω, γιατί πρέπει να ετοιμάσω τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών. Ω ναι, τη φορτώθηκα κι αυτήν, ενώ είναι ξεκάθαρα δουλειά του θεολόγου. Είχαμε πει ότι, αφού μαζί με την εν λόγω γιορτή, θα κάνουμε και συναυλία, θα αναλάβω εγώ να κάνω τη σύνδεση γιορτής-συναυλίας, κ.λπ., να γράψω τα κείμενα, να κάνω τις πρόβες, κ.λπ. Για να πω την αλήθεια, το προτιμούσα, γιατί ο θεολόγος είναι πολύ του πασαλείμματος, π.χ. είχε αναλάβει τη χριστουγεννιάτικη γιορτή, και έψαχνε μαθητές για να συμμετάσχουν μια μέρα πριν! Θα έχουμε και κόσμο, και δε θέλουμε να γίνουμε ρεζίλι. Τελικά, όμως, θα γίνει ξεχωριστά η γιορτή των Τριών Ιεραρχών στις 29/1 και ξεχωριστά η συναυλία στις 4/2, αλλά ο θεολόγος μια χαρά τα κατάφερε και ξεγλίστρισε, ενώ έχει και μείωση ωρών για γιορτές. Γκρρρρ... Ουφ, ξύπνησε κι ο μικρός και γκρινιάζειιιι...

Μύριαμ το καινούριο μωρό είναι μάλλον κορίτσι, αλλά δεν είναι σίγουρο ακόμα. Ο άντρας μου δε βρήκε δουλειά, αλλά το προτιμώ έτσι όπως είμαι τώρα στην εγκυμοσύνη. Θα είχα σοβαρό πρόβλημα αν έλειπε απ' το σπίτι όλο το πρωί και θα έπρεπε να προσέχω τον Αντρέα και να κάνω το μαγείρεμα και να κάνω κάποιες δουλειές, και μετά το απόγευμα να πηγαίνω και σχολείο. Νιώθω τρομερή εξάντληση, έχω ακόμα έντονες ναυτίες, οπότε προτιμώ να τον έχω σπίτι να βοηθά. Τη μικρή πώς τη λένε; Πώς και σταμάτησες να τη θηλάζεις; Όταν λες ότι δεν παίρνει ικανοποιητικό βάρος, τι εννοείς; Δεν παίρνουν συνέχεια βάρος από μια ηλικία και μετά. Ο Αντρέας από τριών μέχρι εφτά μηνών ήταν στάσιμος στα έξι κιλά, αλλά δεν ανησύχησε κανείς. Ούτε με το κουτάλι τον κυνηγούσαμε, ούτε τίποτα, αντίθετα, όταν είδα στην αρχή ότι δεν τρελαίνεται για φρούτα και χορτόσουπες, καθυστέρησα λίγο να του τα δώσω, μέχρι να είναι έτοιμος, και σιγά σιγά άρχισε να τρώει κανονικά, χωρίς προβλήματα. Βάσω για σένα σε σχολιάζω, αφού τα λέμε καθημερινά! Πωπω, πόσο ανώδυνη ακούγεται η περιπέτειά σας, όταν την περιγράφεις εκ των υστέρων...

Γεια σας κορίτσια και ευχαριστώ για τις ευχές για τον άντρα μου! Βάσω δεν πειράζει που αδιαθέτησες, θα κάνεις την εξέταση και θα μείνεις έγκυος στο πιτς φιτίλι! Αλεξάνδρα τελικά έφτιαξα σήμερα πίτσα! Έβαλα πιπεριά, μανιτάρι, ελιές και κρεμμύδι. Έγινε πολύ ωραία! Το άκουσα αυτό με το δάσκαλο. Οκ, αυτοί είναι οι εξαιρέσεις και είναι να μη σου τύχει. Εμείς είχαμε έναν δάσκαλο ολίγον τι ανώμαλο, όχι σεξουαλικά, αλλά του άρεσε να βασανίζει τα παιδιά. Τότε, ενώ απαγορευόταν το ξύλο, συχνά οι διευθυντές έκαναν τα στραβά μάτια, ενώ πολλοί γονείς ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ από το δάσκαλο να δέρνει τα παιδιά τους για "να βάλουν μυαλό". Πολλοί του το ζητούσαν κιόλας. Ε, αυτός εφεύρισκε απίστευτα πράγματα για να μας βασανίζει, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, το έκανε με πονηρό τρόπο, δηλαδή σαν αστείο, οπότε κι εμείς αντί να κλάψουμε, γελούσαμε, γιατί νομίζαμε ότι είναι αστείο. Το καλοκαίρι που δε φορούσαμε καλσόν τα κορίτσια, και που τα αγόρια φορούσαν κοντά παντελονάκια, έπαιρνε μια βέργα και μας έδινε με τη βέργα μία στο μπούτι, με τέτοιο τρόπο που κοκκίνιζε μια ευθεία γραμμή, κι έλεγε ότι έκανε "περιθώριο", κι εμείς τα ηλίθια χαζογελούσαμε. Μας γαργαλούσε στα καλά καθούμενα, όπως ήμασταν αμέριμνοι, ενώ για τα κορίτσια είχε σκεφτεί κάτι σατανικό: όσες είχαμε μακριά μαλλιά, μας τα έκλεινε μέσα στο παράθυρο, και συχνά έκλεινε τα μαλλιά δύο κοριτσιών, κι έβγαινε έξω και τα έδενε μεταξύ τους. Κι εμείς να χαζογελάμε που ο κύριος κάνει τέτοια ωραία αστεία. Αλλά υπήρχαν και παιδιά που οι γονείς τους του είχαν πει να τα δέρνει, κι αυτά τρώγανε το πολύ και σοβαρό ξύλο. Με το παραμικρό που έκαναν, τα σκότωνε στο ξύλο και μετά τα ξεφτίλιζε, τους άδειαζε τη τσάντα, τους έπαιρνε όλα τα βιβλία, γιατί "είναι δικά του, επειδή τους τα έδωσε αυτός", τους άφηνε κασετίνα και πρόχειρο τετράδιο, και τους έλεγε να πάρουν τηλέφωνο σπίτι τους να έρθουν να τους πάρουν, γιατί τους διώχνει απ' το σχολείο. Το παιδί να ξέρει ότι αν γινόταν κάτι τέτοιο, θα έτρωγε και ξύλο απ' τους γονείς, οπότε να κλαίει και να τον παρακαλεί να το δεχτεί πίσω, να υπόσχεται ότι θα είναι καλό παιδί, κ.λπ. Εναλλακτικά, όταν έκαναν αταξίες 2-3 παιδιά, τους έλεγε ότι θα τα χωρίσει, γιατί μαζί κάνουν πολλή φασαρία και δεν τον αφήνουν να κάνει μάθημα, και τα έβαζε να διαλέξουν πού θέλουν να πάνε. Αν σκεφτείτε ότι αυτό συνήθως το έκανε με δύο δίδυμα κοριτσάκια, που πήγαιναν παντού μαζί, καταλαβαίνετε τι δράματα είχαμε. Και το απίστευτο είναι ότι αυτός ο άνθρωπος θεωρούνταν από όλους, συναδέλφους, γονείς, αλλά ΚΑΙ μαθητές, ως κορυφαίος δάσκαλος. Μάγδα κρίμα που θα πρέπει να αλλάξεις κατάστημα... Όταν συνηθίζεις κάπου και περνάς καλά, είναι άσχημο να πρέπει να φύγεις ντε και καλά. Για εμάς δυστυχώς αυτό είναι το αυτονόητο, κάθε οκτώ χρόνια το πολύ πρέπει να αλλάζουμε σχολείο. Αν δεν αλλάξουμε στα οκτώ χρόνια, μας αλλάζουν από μόνοι τους. Καγκουράκι πώς πάνε οι θηλασμοί; Καλά, πολύ γέλασα με το Νικόλα που θήλαζε στην κλινική και σας κοιτούσαν σαν εξωγήινους, χαχαχαχα! Αυτό με το μπάνιο πολύ δύσκολο. Μακάρι να έρχεται έστω και λίγο νωρίτερα ο άντρας σου να σε βοηθά. Πωπω, εγώ με τίποτα δε θα άντεχα στο σπίτι συνέχεια με παιδιά. Αν δε δούλευα, θα είχα τρελαθεί. Σας φιλώ κόρες! Τα λέμε!

Αλεξάνδρα πώς τα μισώ τα πήγαινε-έλα στην τράπεζα και γενικά σε τέτοιες δουλειές. Εμείς δεν έχουμε κάνει ποτέ κατάθεση σε ΑΤΜ, κι ευτυχώς τη δόση του δανείου μου την κόβουν από το μισθό πριν μου τον καταθέσουν, οπότε δεν έχω να πηγαινοέρχομαι και να ταλαιπωρούμαι. Δε με πειράζουν τα ρεβίθια γενικώς, μόνο τώρα που είμαι χάλια, δεν τρώω όσπρια γενικώς, γιατί είμαι που είμαι φουσκωμένη, έτσι και φάω και όσπρια... δεν μπορώ να φανταστώ τι θα γίνει. Στις 5 Γενάρη έκανε η μάνα μου φασολάδα, αλλά έβαλε μέσα πατάτες, κι έφαγα κυρίως πατάτες. Τα ελάχιστα φασόλια πάντως που έφαγα, έκαναν την κοιλιά μου τούμπανο... Την περασμένη Τετάρτη έκανα φακές από τις κόκκινες, που δε φουσκώνουν, αλλά και πάλι φούσκωσα. Ο Αντρεάς γενικώς τρώει όσπρια, φτάνει να μην είναι νερόβραστα. Καλά, πολύ προχωρημένος ο παιδικός! Άκου Πικάσο και κυβισμός!!! Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές για τον άντρα μου! Πίτσα, πίτσα, είχαμε στο πρόγραμμα να φτιάξουμε το περασμένο Σάββατο, αλλά έτσι όπως ήμασταν... ούτε κουβέντα... Επειδή πήραμε τα υλικά, ίσως την φτιάξω αύριο. Πάντως, ποτέ δε βάζω αλλαντικά, μόνο τυριά και λαχανικά.

Γεια σας κορίτσια! Ευτυχώς εμείς είμαστε όλοι καλύτερα σήμερα. Είχα ραντεβού στο γυναικολόγο πριν λίγο. Είδα το μωράκι, όλα καλά! Έχει πάει 9.6 εκατοστά, κοτζαμάν άνθρωπος δηλαδή. Το είδα και τρισδιάστατο, καθόταν με το κεφάλι ακουμπισμένο στο χέρι, όπως όταν τα φυλάμε για το κρυφτό. Ρώτησα για φύλο, και μου είπε κι αυτός μάαααλλον κορίτσι. Θα πρέπει να αρχίσω να το παίρνω απόφαση ε; Καγκουράκι με συγκίνησες με τις περιγραφές σου! Ο Νικόλας όσο ήσουν στην κλινική τι έκανε με το γάλα; Δεν ήπιε καθόλου ή ήπιε ξένο; Βάσω νομίζω ότι και με το παλιό σύστημα στα σχολεία φαινόταν η διαφορά. Ποια διαφορά, δηλαδή, αλλά στα παιδιά και λίγοι μήνες φαίνονται τεράστιο διάστημα. Π.χ. κάποια παιδιά πήγαιναν σχολείο πεντέμιση χρονών, ενώ κάποια άλλα εξήμιση. Μιλάμε για ένα ολόκληρο χρόνο διαφορά. Κάπως έτσι είναι και τώρα, απλά παίρνουν παιδιά μόνο από την ίδια χρονιά. Δεν το σκέφτηκα ποτέ ότι ο Αντρέας θα είναι από τα μικρότερα παιδιά, πόσο μάλλον να αγχωθώ κιόλας! Σας ευχαριστώ πολύ όλες για τις απαντήσεις για τη διατροφή στους παιδικούς! Φαντάζομαι ότι αυτό με το κέρασμα που το βάζει η δασκάλα στη τσάντα ισχύει παντού, οπότε δε θα αγχώνομαι. Εννοείται ότι θα ρωτήσω τα πάντα όταν θα αρχίσουμε το ψάξιμο! Τη γαλοπούλα βλέπω ότι πολύ τη συνηθίζουν, όμως. Εμείς δεν τρώμε αλλαντικά, δε μου αρέσουν, εμένα τουλάχιστον, και ο Αντρέας δεν έχει φάει ποτέ. Τα θεωρώ πολύ ανθυγιεινά, και δεν έχουν και ωραία γεύση κιόλας (κατ' εμένα, βέβαια). Α, είναι τα γενέθλια του άντρα μου σήμερα! Θα φέρει τούρτα, αφού όπως είμαι δεν μπορώ να φτιάξω εγώ μία! Φιλιά σε όλες!

Μάγδα, νομίζω ότι έτσι είναι, όσο θα ψηλώσουν θα ψηλώσουν. Κι ο άντρας μου ήταν κοντός μικρός, αλλά τώρα είναι 1.81, οκ, δεν είναι και γίγαντας, αλλά ούτε και κοντός, ενώ ο πατέρας μου ήταν ο ψηλότερος στην τάξη, και μέσα σε μια χρονιά έγινε ο κοντύτερος, γιατί τον πέρασαν όλοι οι άλλοι!!!

Γεια σας και πάλι! Ο μικρός αποκοιμήθηκε από μόνος του, κι ελπίζω να μην αργήσει και πολύ να ξυπνήσει... Αλεξάνδρα μια χαρά τα ρεβιθάκια! Έχω πεθυμήσει όσπριο, αλλά το στομάχι μου είναι χάαααλια, και τα έντερα φουσκωμένα, οπότε δε λέει, κλαψ... Μ' εμάς πάλι γίνεται το αντίθετο. Ο Αντρέας απ' τον μπαμπά του δεν μπορεί να ξεγλιστήσει, έτσι και τη μύτη θα του καθαρίσει και τ' αφτιά, και θα τον αλλάξει και θα τον ντύσει κι απ' όλα. Μαζί μου πάλι, επειδή ξέρει ότι με έχει του χεριού του, κάνει τις ιδιοτροπίες του. Ο Αντρέας από χτες πηγαίνει και μας φέρνει τα αντιπυρετικά σιρόπια, που τα έχουμε στο κομοδίνο, και θέλει "σι-όπι". Προσπαθεί να τα ανοίξει, αλλά δεν μπορεί και έχουμε δράματα. Καλά, ο Αντρέας το τι έχει φάει... Σήμερα δάγκωνε επανειλημμένως ένα από τα κουτιά των παιχνιδιών του. Βρε να του λέω, βρε να τον μαλώνω, τίποτα αυτός. Εμείς μπαίνουμε με παπούτσια, και δεν καθαρίζω συνέχεια, αλλά τελικά στο σχολείο παραμόνευε το μικρόβιο! Μικροβιοφοβική αποκλείεται να γίνω, ούτε και υστερική με την καθαριότητα, αλλά θα το έχω στο μυαλό μου, τουλάχιστον για λίγο καιρό ακόμα. Κατερίνα ο παιδίατρος μας είπε ότι ο Αντρέας είναι αρκετά ψηλός, και στα κιλά κανονικός. Δε μας είπε, βέβαια, τίποτα του στιλ "είναι γίγαντας, πού θα τον βάζετε σε λίγο καιρό, πάρτε ειδικό κρεβάτι", αλλά είπε ότι είναι ψηλά στις καμπύλες. Η γραμματέας του σχολείου δε νομίζω ότι λέει ψέματα για το ύψος του παιδιού της, αφού λέει ότι είναι 92 εκατοστά, δεν είπε ότι είναι και δυο μέτρα, ενώ ούτε και για τα ρούχα νομίζω ότι λέει ψέματα. Αλλά επειδή αποκλείεται ένα παιδί 91 εκατοστών να είναι μια χαρά με τα ρούχα των δύο ετών και ένα παιδί 92 εκατοστών να χωράει μόνο σε ρούχα για παιδιά 4-5 ετών, σημαίνει ότι το πρόβλημα του παιδιού είναι τα κιλά του και όχι το ύψος του. Όντως το ταΐζει συνεχώς βλακείες, δηλαδή οι σοκολάτες, τα πατατάκια, τα γαριδάκια, τα κρουασάν είναι στην ημερησία διάταξη, και η ίδια λέει ότι είναι παχουλό μωρό, παρ' όλο που η αλήθεια είναι ότι τα κιλά δεν του φαίνονται και τόσο. Δηλαδή αν είναι ο Αντρέας 12 κιλά, αυτό θα είναι σίγουρα πάνω από 15, μπορεί και 18+. Οπότε, το μωρό δε χωράει στα ρούχα των δύο ετών λόγω κιλών. Ευχαριστώ για τις απαντήσεις για τους παιδικούς!!! Στην Κύπρο τα κορν φλέικς παίζουν πάαααρα πολύ εδώ και χρόνια, αλλά δεν ξέρω τι πολιτική ακολουθούν οι παιδικοί σταθμοί με τη διατροφή γενικότερα, με κεράσματα, σνακ, κ.λπ. Έχω έναν συγκεκριμένο σταθμό υπόψη, που είναι παλιός, δοκιμασμένος και πάαααααααααρα πολύ καλός. Απ' ό,τι μου λένε είναι λίγο ακριβός, αλλά να σας πω την αλήθεια, λίγοι ιδιωτικοί σταθμοί εδώ στην Κύπρο είναι καλοί, οι περισσότεροι απλώς απασχολούν τα παιδιά, ούτε ύλη έχουν, ούτε τίποτα. Οπότε, δε θέλω να πάω το παιδί όπου να 'ναι, απλά και μόνο επειδή είναι φτηνά. Όσο για τις ιώσεις, να το σκέφτομαι, αλλά δε γίνεται να κλείσω τον Αντρέα ένα ολόκληρο χρόνο στο σπίτι για να μην αρρωστήσει. Ανθή, κι εσύ αυτό είχες κάνει, έτσι δεν είναι; Αλλά τις αρρώστιες δεν τις γλιτώσατε... Οπότε, θα πρέπει να το διακινδυνεύσουμε. Αν είχα, π.χ. παιδί που πήγαινε Δημοτικό, θα το σταματούσα απ' το σχολείο για να μην αρρωστήσει το νεογέννητο; Το σκέφτομαι πάντως αυτό και με αγχώνει λίγο.

Τώρα που το θυμήθηκα ρε κορίτσια, τι παίζει με τους παιδικούς και το φαγητό; Δε θέλω ο Αντρέας να τρώει εκεί το μεσημέρι, δε μου αρέσει ως ιδέα να τρώει το μωρό αλλού καθημερινά, αλλά εγώ σκέφτομαι το άλλο: τα παιδιά τρώνε σίγουρα πρωινό εκεί. Απ' ό,τι ακούω από διάφορες, παίζουν πολύ τα κορν φλέικς, με τα οποία εγώ δε συμφωνώ. Είναι γεμάτα ζάχαρη και διάφορες άλλες επικίνδυνες ουσίες, είναι ύποπτα για μεταλλαγμένα, και επίσης, είναι αηδιαστικά! Επίσης, αυτό που με προβληματίζει είναι, τι γίνεται όταν ένα παιδάκι γιορτάζει; Υπάρχει περιορισμός στα κεράσματα; Ή θα τον γεμίζουν σοκολάτες, ζελεδάκια, καραμέλες και βλακείες; Φυσικά δεν είμαι κατά να φάει το παιδί μια σοκοφρέτα, αν και δεν έχει φάει ακόμα, βέβαια, αλλά άλλο να φάει μία στο τόσο, και άλλο κάθε τόσο. Ακόμη, υπάρχει περιορισμός στα σνακ που μπορεί ένα παιδί να φέρει απ' το σπίτι; Αν κάποιου παιδιού του δίνουν οι γονείς για δεκατιανό γαριδάκια ή πατατάκια, θα έρθει η νηπιαγωγός να πει ότι απαγορεύεται ή θα τα τρώει και θα κερνάει και τον Αντρέα; Τι παίζει στους δικούς σας παιδικούς σταθμούς; Βάσω, τι παίζει στην Κύπρο, γιατί στην Ελλάδα νομίζω τα προσέχουν περισσότερο αυτά.

Σκέφτομαι μήπως τον αρχίσω σιγά-σιγά από Μάιο-Ιούνιο, για να μην τον στείλω Σεπτέμβρη και νομίσει ότι τον διώχνω λόγω του καινούριου παιδιού. Το κοινοτικό νηπιαγωγείο της περιοχής είναι μεν κοντά μας, αλλά για να πας πρέπει να διασχίσεις έναν από τους κυριότερους, μεγαλύτερους και πιο πολυσύχναστους δρόμους της πόλης. Δεν είναι πάνω στο δρόμο, βέβαια, είναι λίγο πιο μέσα, σε μια πάααρα πολύ ήσυχη πάροδο. Ακριβώς απέναντι, θα μεταφέρει αυτές τις μέρες ο νονός μου το μαγαζί του. Για τη σαλπιγγογραφία δεν ξέρω καθόλου τι να σου πω, αλλά δε νομίζω ότι είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα. Καλή επιτυχία με τη δίαιτα! Τι ύψος έχεις; Εγώ ξεκίνησα την εγκυμοσύνη γύρω στα 59 κιλά και τώρα είμαι 56. Μόνο η κοιλιά μου έχει φουσκώσει κάπως...

Βάσω είχα ουρελόπλασμα και στρεπτόκοκκο τότε. Ο στρεπτόκοκκος με κυνηγάει πάντως. Κι εμένα μου φαίνεται πολύ υπερβολικό αυτό με τα μεγέθη που φοράει το παιδί της γραμματέως, αλλά ανέκαθεν του φορούσε ρούχα για παιδί 2-3 χρόνια μεγαλύτερο. Μάλλον το πρόβλημα είναι τα πολλά κιλά του παιδιού. Τον Αντρέα σκέφτομαι να τον στείλω παιδικό από του χρόνου, παρ' όλο που δε δικαιούται να πάει σε κοινοτικό και θα με βόλευε πολύ κάτι τέτοιο. Οι ιδιωτικοί είναι ακριβοί, αλλά το μωρό δε θα άντεχε με τίποτα ένα χρόνο ακόμα στο σπίτι. Ήδη βαριέται...

Διάλογος με τον Αντρέα πριν από ένα δευτερόλεπτο: (δείχνει ένα παιδικό με νεράιδες). Εγώ: Θα ήθελες να είσαι νεράιδος; Αντρέας: Όσι. Εγώ: Και τι θα ήθελες να είσαι; Αντρέας: Αντέα μου. Όπως βλέπετε, όντως όλα τα παιδάκια λένε τα ίδια!!!

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εγώ τρελές ζαλάδες από χτες... Ανθή μια χαρά αφού είναι καλύτερα τα παιδιά σου! Καλέ κι εγώ σπάνια πηγαίνω στο γιατρό όταν έχω μια απλή γρίππη, αλλά ο άντρας μου δεν είχε απλά "πονόλαιμο-συνάχι-βήχα" αλλά πάρα πολύ ψηλούς πυρετούς, λιποθύμησε δύο φορές και έπαθε διαλείψεις. Βάσω όντως είναι λίγο πιο ψηλός από την Ιωάννα ο Αντρέας, αλλά από κιλά σχεδόν ίδια! Καλά, τόσο καιρό εγώ νόμιζα ότι ο Αντρέας δεν είναι και πολύ ψηλό παιδάκι, γιατί η γραμματέας του σχολείου μου έλεγε συνέχεια ότι "ο γιός της" είναι 92 εκατοστά και είναι πάααρα πολύ ψηλός, και δε βρίσκει ρούχα που να του κάνουν τόσο ψηλός που είναι, και ότι "ο γιός της" φοράει ρούχα για παιδιά 4-5 ετών (είναι όσο κι ο Αντρέας στην ηλικία), γιατί τα μικρότερα δεν του κάνουν με τίποτα, επειδή "ο γιός της" είναι πάαααρα πολύ ψηλός, και ότι το βράδι δεν μπορεί να του φορέσει φορμάκια γιατί είναι τόοοοσο ψηλός που δεν χωράνε τα πόδια του μέσα. Έλεγα κι εγώ ότι ο Αντρέας, για να φοράει κανονικά τα ρούχα των δύο ετών και για να του κάνουν και αρκετά από τα περσινά του, δεν είναι και κανένας γίγαντας φαίνεται. Αλλά να που τελικά ένα εκατοστό έχουν διαφορά, άρα το πρόβλημα μάλλον δεν είναι στο ύψος, αλλά στο πλάτος, χιχι! Μια χαρά η Ιωαννούλα στο σχολείο! Να δούμε ο Αντρέας πώς θα τα πάει. Πιστεύω καλά, αλλά ποτέ δεν ξέρεις! Το μικρόβιο που πήρα, δε σημαίνει ότι το πήρα από κάποιο μολυσμένο ή χαλασμένο τρόφιμο. Θα μπορούσα να το πάρω ακόμα και από κάποο φαγητό που θα έφτιαχνα εγώ, αλλά θα το έπιανα μετά με βρώμικα χέρια ή θα μου το έφερνε ο άντρας μου με βρώμικα χέρια, κ.λπ. Είναι να μη σου τύχει πιστεύω. Ίσως να μας έχει τύχει άπειρες φορές, κι εμείς να νομίζαμε ότι ήταν κάποια ίωση ή γρίππη. Απλά τώρα λόγω της εγκυμοσύνης μου έκανε ο παθολόγος μια εξέταση παραπάνω και το βρήκαμε. Ουφ, εν τω μεταξύ το μικρόβιο είναι στρεπτόκοκκος που είναι επικίνδυνο, (το είχα και στην προηγούμενη εγκυμοσύνη), αλλά δεν είναι στη μήτρα, και ο παθολόγος είπε δεν επηρεάζει καθόλου. Ο παιδίατρος χτες που του το ανέφερα, μου είπε ότι καλά έκανε ο παθολόγος που δεν έδωσε αντιβίωση και έδωσε μόνο αντισηπτικό σπρέι. Γιατί, όμως, είμαι σίγουρη ότι ο γυναικολόγος αύριο θα μου δώσει αντιβίωση;;;;

Πού είσαι ρε Μύριαμ; Τι κάνουν τα ζουζούνια σου; Πόσο είναι τώρα η μικρή; Πώς την είπατε; Εγώ όπως βλέπεις περιμένω το δεύτερο! Πολλά φιλιά!

Μπράβο σας!!!!! Θυμάμαι την ιστορία σας και χάρηκα πολύ!!! Τι ηλικίας είναι το παιδάκι σας; Εύχομαι από δω και μπρος να πηγαίνουν όλα τέλεια στην καινούρια σας οικογένεια!

Να 'μαι και πάλι! Πήγαμε στον παιδίατρο, όλα καλά, στήθος, αφτιά και αμυγδαλές πεντακάθαρα, είναι κάποια ίωση που ξεθυμαίνει μας είπε. Μου έγραψε μια αντιβίωση για να υπάρχει, κι αν αύριο κάνει ψηλό πυρετό, θα του τηλεφωνήσουμε για να συζητήσουμε αν θα τη δώσουμε τελικά. Του μέτρησε ύψος και βάρος επιτέλους, γιατί είχαμε από το Σεπτέμβρη να τον μετρήσουμε. Πήγε 91 εκατοστά ύψος και από βάρος 12 κιλά. Μια χαρά μας είπε, πολύ ψηλά στις καμπύλες στο ύψος, και φυσιολογικά στο βάρος. Όλα καλά, λοιπόν!

Ουφ, με πήρε τηλέφωνο ο διευθυντής και μου είπε να μην πάω σχολείο, γιατί μου δίνει άδεια για αύριο, χωρίς να περαστεί. Δεν το πιστεύω, έχουν σπάσει τα νεύρα μου σπίτι, δεν έβλεπα την ώρα να πάω σχολείο... Φυσικά αύριο και μεθαύριο δε γίνονται μαθήματα, ούτε θα έρθουν μαθητές, αφού είναι το Διήμερο Εκπαιδευτικού, και θα κάνουμε σεμινάρια, και αύριο θα φέρναμε σουβλάκια, κι εγώ προβληματιζόμουν που δε θα μπορούσα να φάω, οπότε από αυτήν την άποψη καλύτερα. Αλλά τι θα κάνω σπίτι, θα τρελαθώωω...

Γεια σας και πάλι! Ο μικρός κοιμάται, η μάνα μου είναι σπίτι της και κοιμάται, ο άντρας μου είναι- πού αλλού;- στον υπολογιστή κι εγώ είπα να σας γράψω. Ευτυχώς ο άντρας μου είναι πολύ καλύτερα, έπλυνε τα πιάτα, πέταξε σκουπίδια, αλλά όλες τις υπόλοιπες ώρες, στον υπολογιστή... Γκρρρ. Αλεξάνδρα και Μάγδα τι ωραία που περάσατε! Στην ομελέτα εγώ βάζω πολλά λαχανικά και την κάνω στο φούρνο. Και φέτα εννοείται! Μαρίνα κουράγιο που θα είσαι μόνη σου. Εγώ δεν μπορώ να μένω πολλές ώρες μόνη μου με τον Αντρέα, τώρα που είμαι έγκυος τουλάχιστον. Κουράζομαι τρομερά. Φυσικά, εξαρτάται και από την ώρα. Το πρωί είμαι πάντα χάλια, το απόγευμα αντέχεται. Προηγουμένως, βέβαια, δε δυσκολευόμουν ιδιαίτερα. Έκανα και τις δουλειές μου, και έβαζα και τον Αντρέα να με βοηθά, π.χ. του έδινα ένα χαρτομάντηλο για να ξεσκονίσει κι αυτός, ή με βοηθούσε με το στρώσιμο των κρεβατιών (τραβούσε τα σεντόνια και από κάποια φάση και μετά, όντως βοηθούσε), ή του έλεγα να με βοηθήσει στο συμμάζεμα. Ανθή, μια χαρά που είναι αθώος ο βήχας! Εμείς θα πάμε αργότερα στον παιδίατρο, να δούμε τι θα μας πει. Ουφ, εμείς έχουμε 1-2 εμβόλια που εκκρεμούν. Τώρα που θα γίνει καλά ο Αντρέας θα πρέπει να τον πάμε για να τελειώνουμε. Πάρε καμιά βιταμίνη που λες, κάνε και καμιά ανάλυση να ελέγξεις το σίδηρό σου. Αν θυμάσαι εγώ όλο το καλοκαίρι σερνόμουν και κάθε τρεις και λίγο κρεβατωνόμουν απ' την εξάντληση (δεν είμαι και ο άνθρωπος με τις μεγαλύτερες αντοχές), κι όλα αυτά ενώ δε δούλευα, ήμουν σε διακοπές υποτίθεται, αλλά δεν είχα πρόγραμμα. Έκανα συνέχεια δουλειές χωρίς πρόγραμμα, δεν κοιμόμουν καλά και μετά έπεφτα και κοιμόμουν το μεσημέρι, πράγμα που με έκοβε πολύ. Μόλις άνοιξαν τα σχολεία, έβαλα πρόγραμμα και είπα ότι κάθε μέρα θα κάνω αυτές τις δουλειές. Το τήρησα, δεν κουραζόμουν, το σπίτι ήταν υποφερτά συμμαζεμένο και καθαρό, και είχα αρκετή ενέργεια, ενώ το μεσημέρι που κοιμόταν ο Αντρέας, πριν πάω σχολείο, καθόμουν λίγο στο κρεβάτι ή στην πολυθρόνα μου, και διάβαζα κάτι. Το πρόγραμμα αυτό με έσωσε! Φυσικά, έχω και βοήθεια απ' τον άντρα μου. Μετά φυσικά ήρθε η εγκυμοσύνη, και έγινα ένα κινούμενο κουρέλι! Μάγδα δεν το θυμόμουν αυτό που λιποθύμησες, μας το έχεις ξαναπεί; Μπρρρ... Ο μικρός μάλλον δεν πανικοβλήθηκε επειδή δεν ήξερε ότι είναι κάτι τρομακτικό να λιποθυμήσει κάποιος. Ίσως νόμισε ότι κοιμόσουν και ήρθε και κοιμήθηκε κι αυτός μαζί σου! Κι ο άντρας μου σαν το δικό σου, αλλά τουλάχιστον ο δικός σου δουλεύει. Ο δικός μου κάνει 2-3 δουλειές του σπιτιού και κουράζεται τρελά λέει. Βάσω μια χαρά η Ιωαννούλα. Σίγουρα αυτά τα πράγματα δε θέλουν αναβολή. Κι εγώ μερικές φορές δεν περιμένω καθόλου. Μια φορά, π.χ., είχε ο Αντρέας πολύ ψηλό πυρετό, και παγωμένο χέρια. Ενώ αυτό είναι κάτι συνηθισμένο, δε μας είχε ξανασυμβεί, έτσι πήρα τηλέφωνο τον παιδίατρο κατά τις δύο το βράδι για να τον ρωτήσω. Κατερίνα τα κατάφερες επιτέλους και άλλαξες το ψευδώνυμό σου;;; Λες να το αλλάξω κι εγώ; Μπα, άσε, θρύλος έχω γίνει εδώ μέσα! Μετά δε θα αναγνωρίζω ούτε κι εγώ τον εαυτό μου! Περαστικά και σ' εσένα και στο Δημητράκη. Ο Αντρέας, πάντως, όταν κάνουμε μάσκες, λέει "τώρα το μπλε", "τώρα το πάνινο" (πράσινο) κ.λπ. Μετά, βάζει ο ίδιος τη μάσκα στο πρόσωπό του, και προσπαθεί να πατήσει την εισπνοή! Τώρα που παίρνει αντιπυρετικά, κλαίει γιατί θέλει κι άλλο σιρόπι... Ο γιατρός μου είπε ότι μάλλον έφαγα κάτι που αυτός που το προετοίμασε δεν είχε πλύνει σωστά τα χέρια του. Απ' την άλλη, σκέφτηκα κι εγώ, το ψωμί και το χαλούμι είναι σχεδόν εκτεθειμένα στο τραπέζι όλο το βράδι, τα πιάνουν τόσα χέρια για να τα κόψουν, ίσως και τα δικά μου χέρια να μην ήταν και τόσο καθαρά. Φρίκαρα πάντως απ' όλο αυτό. Σας αφήνω, ξύπνησε ο μικρός, έχει πάλι πυρετό, ήπιε σιρόπι, ήθελε κι άλλο, και μετά ήθελε μπισκότο τσίντσα (μπισκότο με τζίντζερ)!!!!!!!!! Έλεος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Θα πάρω τον παιδίατρο, φιλιά!

Άντε Καγκουράκι με το καλό στο σπιτάκι σας και να μας κρατάς ενήμερες από το πεδίο της μάχης! Πριν λίγο με πήρε τηλέφωνο ο παθολόγος και μου είπε ότι η καλλιέργεια από το υγρό του λαιμού που μου πήρε, έδειξε ένα μικρόβιο το οποίο το πήρα από κάτι που έφαγα, και ήταν βρώμικο. Ρε κορίτσια, τι τρώω πια; Είχα φάει λίγο ψωμί με χαλούμι στο σχολείο, δηλαδή άμα είναι να μην μπορώ ούτε το πιο απλό να φάω, τι θα κάνω; Έχω φρικάρει, θα φοβάμαι να ανοίξω το στόμα μου, θα γίνω μικροβιοφοβική. Μου είπε να βάζω στο λαιμό μου ένα αντισηπτικό σπρέι. Ουφ, αμάν πια...

Γεια σας κορίτσια! Ευτυχώς είμαστε κάπως καλύτερα. Ο Αντρέας χτες βράδι έκανε πυρετό ανά διαστήματα, και δίναμε αντιπυρετικό. Σήμερα το πρωί ήταν απύρετος και κατά τις εντεκάμιση ανέβασε πάλι πυρετό. Του έδωσα αντιπυρετικό και τον κράτησα στην αγκαλιά μου, γιατί ήταν πάρα πολύ κομμένος, σα μαραμένο το κακομοιράκι μου. Ευτυχώς έπεσε γρήγορα και τώρα είναι καλύτερα. Πήρε κι ο παιδίατρος τηλέφωνο, και θα τον πάω το απόγευμα να τον δει, αφού συνεχίζει να κάνει πυρετούς. Ο άντρας μου είναι κι αυτός καλύτερα, όλο το βράδι είχε ψηλούς πυρετούς κι αυτός, αλλά μετά σιγά σιγά συνήλθε κάπως. Πήγε με τη μάνα μου στο γιατρό και του έδωσε ένα κάρο φάρμακα. Η μάνα μου, όμως, όλο το βράδι δεν κοιμήθηκε, είχε ταχυπαλμίες και το ξενύχτησε αγκαλιά με το πιεσόμετρο. Τώρα το πρωί την εξέτασε κι αυτήν ο γιατρός, και της είπε ότι πρέπει να μιλήσει με τον καρδιολόγο της. Ένας-ένας βγαίνουμε νοκ άουτ!

Γεια σας από το μέτωπο! Δε θα πιστέψετε τι περνάμε εδώ μέσα. Ο Αντρέας ανεβάζει ψηλούς πυρετούς κάθε λίγο. Το απόγευμα ανέβασε 39.2... Είναι συνέχεια κομμένος, θέλει αγκαλιά και μισο-κοιμάται. Όπως ήμουν εγώ την Παρασκευή, μόνο που δεν ήθελα αγκαλιά, και δεν είχα ψηλό πυρετό. Το χειρότερο είναι ο άντρας μου. Ανέβασε πυρετό σχεδόν 39 και έτρεμε σαν κομπρεσέρ. Κοιμόταν όοοολο το απόγευμα, και όταν σηκώθηκε για να πάει στην τουαλέτα, ακούσαμε ένα γδούπο και διάφορα μπαμ-μπουμ. Τρέχω στο μπάνιο και τον βρήκα στο πάτωμα. Τα γυαλιά του στη μια άκρη, το βουρτσάκι της τουαλέτας κάτω, τα σαμπουάν πεσμένα μέσα στην μπανιέρα, και το χειρότερο ήταν ότι μου είπε "τι έγινε;"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Τον βοηθάω να σηκωθεί, κάνει να πάει στο δωμάτιό μας, μπαμ, πάρ'τον κάτω πάλι. Έμεινε κάτω μερικά δευτερόλεπτα μισο-αναίσθητος, του λέω "σήκω γρήγορα, πρέπει να πας νοσοκομείο" και μου λέει "γιατί, τι έγινε;". Του λέω "γιατί λιποθυμάς". Τέλος πάντων, ξάπλωσε για λίγο, μετά σηκώθηκε, έφαγε κάτι κι ένιωσε καλύτερα, απ' ό,τι είπε. Ήταν κι η μάνα μου εδώ για να βοηθήσει, και αποφασίστηκε να κοιμηθεί εδώ. Έφυγε για να πάρει κάτι φάρμακα και γύρισε με τον πατέρα μου και ένα ηλεκτρονικό πιεσόμετρο. Παίρνουν δύο φορές την πίεση του άντρα μου, η μικρή πίεση χαμηλή και οι παλμοί της καρδιάς ψηλοί. Χρυσό τον κάναμε να πάνε στα Επείγοντα, τίποτα αυτός, ούτε να το ακούσει. "Θα φάω και θα μου περάσει". Να του εξηγώ ότι δεν υποσιτίζεται, και το να έχει να φάει από το μεσημέρι δε δικαιολογεί λιποθυμίες και διαλείψεις, δεν είχε και τρεις μέρες νηστικός, τίποτα, ούτε κουβέντα για νοσοκομείο. Ξεροκέφαλος σαν τον πατέρα του, ο οποίος πρέπει να φτάσει λίγο πριν το θάνατο για να πάει στο νοσοκομείο. Ελπίζω να μην έχουμε τίποτα χειρότερα το βράδι...

Έτσι όπως το περιγράφεις φαίνεται ότι όντως έχει πρόβλημα το μωράκι. Η κόρη του κουνιάδου μου είχε κάποιο πρόβλημα με τα ποδαράκια της όταν γεννήθηκε, της έβαλαν γύψο στα ποδαράκια για λίγο καιρό και ξεπεράστηκε αμέσως. Εύχομαι να μην είναι τίποτα και να ξεπεραστεί το ίδιο εύκολα!

Ουφ, τώρα αρρώστησε κι ο άντρας μου... Έχει δέκατα...

Τέλεια, τώρα έχει κρυάδες και ο άντρας μου...

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εμείς χάλια. Αρρώστησε κι ο Αντρέας. Ξύπνησε χτες βράδι στη μιάμιση, με γοερό κλάμα, Τον φέρνει ο άντρας μου στο κρεβάτι μας, μούσκεμα στον ιδρώτα και έκαιγε. Παίρνουμε θερμοκρασία, 38.3. Του δίνουμε νουροφέν, τον αλλάζουμε, να κλαίει και να τρέμει εν τω μεταξύ. Όταν τον αλλάξαμε και τον σκέπασα, ηρέμησε. Μισοκοιμήθηκε, κάνω να σηκωθώ να πάω τουαλέτα, ξυπνάει κι αρχίζει να μου μιλάει για το σκάκι. Τελικά του έπεσε ο πυρετός, στις εφτά ξύπνησε και είχε πάλι, δώσαμε αντιπυρετικό, έπεσε, και ξύπνησε πάρα πολύ ευδιάθετος στις έντεκα! Και τι δε μου έλεγε! Άρχισε να μου λέει για τον άγιο Αντρέα, για την εκκλησία που είναι μέσα, ότι έχει μικρό τρούλο και καμπαναριό και μετά για την "ετσισία αγίου Πόζομου, έχει ζωμάτιο που παίζουμε με τα παιζάκια, τουτούυυυυ, και έχει και σόμπα, με κουμπιάααα... Και παππούς και γιαγιά έχουν σόμπα, με κουμπιάααααα"! Όλα αυτά τώρα ανταποκρίνονται απόλυτα στην πραγματικότητα. Τέλος πάντων, ξυπνάει κι άντρας μου, και του λέει "μόνο γάλα", κλείνει ο άντρας μου τα μάτια του και του κάνει ο Αντρέας "όσι να κοιμάσαι, μόνο γάλα". Πίνει το γάλα του, μες στην τρελή χαρά, τον ντύνει, πάει να παίξει, του ανεβαίνει πάλι πυρετός, και πάλι κλάματα και σκοτωμοί. Του δώσαμε ντεπόν, γιατί δεν είχαν περάσει έξι ώρες απ' το νουροφέν, αλλά ακόμα δεν του έχει πέσει. Το ντεπόν δεν του κάνει τίποτα δυστυχώς... Τελικά τον κοίμισε ο άντρας μου με χίλια ζόρια, και τώρα κοιμάται ακόμη. Εγώ δεν κοιμήθηκα καθόλου καλά το βράδι, στην αρχή είχα υπερένταση, μετά ξύπνησε το μωρό και μετά έβηχα συνέχεια, οπότε τώρα είμαι χάλια. Ουφ, ελπίζω να είμαι καλά αύριο και να πάω σχολείο... Κατερίνα πωπω, πολύ φορτωμένο πρόγραμμα έχεις. Εγώ με τίποτα δε θα το άντεχα, και δεν εννοώ τώρα που είμαι έγκυος, εννοώ γενικώς. Μ' αρέσει που έβαλες και στάτους "energetic". Εγώ θα έβαζα "ptomatic". Καλέ, το δέσατε όλες κόμπο για κόρη! Ένα "μάλλον" είπε η γυναίκα! Ακόμα τίποτα δεν είναι σίγουρο. Εγώ πάντως, το φωνάζω "Γιωργογεωργία" προς το παρόν, όπως και τον Αντρέα τον φώναζα "Αντρεοθεοδώρα". Περαστικά στο Δημητράκη σου εύχομαι! Ανθή περαστικά και στα δικά σου παιδάκια! Εμάς ο γιατρός μας δέχεται και Κυριακές αν χρειαστεί, χωρίς εξτρά χρέωση. Το ιατρείο του είναι κάτω απ' το σπίτι του, οπότε κι ο ίδιος δεν ταλαιπωρείται. Μια φορά που χρειάστηκε να πάρω τον Αντρέα Κυριακή απόγευμα, γινόταν χαμός! Τα έπαιξα που είδα τόσο κόσμο, νόμιζα ότι θα ήμουν μόνη μου. Καλά, το μωρό της Κατερίνας στάνταρ θα γίνει ξανθούλλικο. Ο Αντρέας όταν γεννήθηκε είχε κατάμαυρα μαλλιά και τώρα έχει καστανόξανθα. Ο αδελφός μου ήταν κατάξανθος και τώρα έχει σκούρα καστανά μαλλιά, ενώ εγώ γεννήθηκα μαυρομάλλα, συνέχισα κοκκινομάλλα, και κατέληξα σκουροκαστανομάλλα. Μάγδα πάει ο ύπνος... Κι εγώ χάλια κοιμήθηκα όπως είπα και πιο πάνω... Εμάς ο Αντρέας δε ζηλεύει ακόμα τα φιλιά, αλλά όταν αγκαλιαζόμαστε με τον άντρα μου, συνήθως έρχεται κι αυτός και χώνεται, όχι για να αγκαλιάσει εμένα, αλλά για να συμμετάσχει γενικώς! Όχι πάντα, όμως, κάποιες φορές μας γράφει τελείως! Εμείς εδώ μόνο ήλιο έχουμε, δυστυχώς φέτος έχει βρέξει ελάχιστα. Σας αφήνω κορίτσια, για να φάω καμιά μπουκιά.

Γεια σου και με το καλό το μωράκι σου! Εγώ πήρα όλο το μήνα. 39 και 4 είχα πονάκια και βλέννα με αίμα. Τελικά λόγω πίεσης έκανα καισαρική. Αυτό, βέβαια, δεν ισχύει πάντα. Μια φίλη μου στην πρώτη της γέννα γέννησε δυο βδομάδες πριν από την ΠΗΤ, στη δεύτερη πήγε με πρόκληση μια μέρα μετά την ΠΗΤ και στην τρίτη ακριβώς τη μέρα της ΠΗΤ!