Θέλω να γίνω μαμά

Είστε όλοι καλά;;;;;;;;;;;; Πω πω.... Κι εγώ είχα ένα ατύχημα τον περασμένο Νοέμβριο, ευτυχώς ήμουν μόνη μου στο αμάξι...

Γειά σας κι από μένα! Θα αρχίσω να γράφω από Δευτέρα!!!! (παρατράβηξαν οι διακοπές!!).

Όχι καλέ, η πεθερά μου και η μάνα της φίλης μου (γυμνασιάρχις σε παρακαλώ) το έκαναν δωρέαν! Και από τηλεφώνου βέβαια!

Παρ' όλο που δε μ' αρέσει να είμαι απόλυτη, εντούτοις διαφωνώ με το θέμα αυτό. Κατ' αρχήν, πρόκειται για ένα παιδί κατά παραγγελία. Δεν δίνουν πάντοτε οι "γονεις", ή τέλος πάντων αυτοί που "παραγγέλλουν" το παιδί, σπέρμα και ωάρια, γιατί μπορεί να μην έχουν. Ο άντρας π.χ. μπορεί να είναι στείρος, ή η γυναίκα να έχει για κάποιο λόγο αφαιρέσει τα εσωτερικά γεννητικά της όργανα. Γνωρίζω περίπτωση όπου η γυναίκα τα ειχε αφαιρέσει λογω καρκίνου, έτσι έδωσε ο άντρας το σπέρμα, μια δευτερη γυναίκα ωάρια, και τα γονιμοποιημένα ωάρια εμφυτεύτηκαν σε μια τρίτη γυναίκα, η οποία φυσικά τα πήρε χοντρά. Όταν γέννησε, της πήραν το μωρό από την πρώτη στιγμή. Ο άντρας της συμπεριφεροταν σα νταβατζής (γιατί ουσιαστικά πουλούσε τη γυναίκα του), κι απ' ό,τι φάνηκε, είχαν σκοπό να το ξανακάνουν. Το ζευγάρι που είχε παραγγείλει το παιδί ήταν από το εξωτερικό κι έπρεπε να περάσει από δικαστήριο για να αποκτήσει το δικαίωμα αυτής της διαδικασίας, μόνο που το δικαίωμα δεν το είχε, έτσι έπρεπε να γίνουν διάφορες ψευδομαρτυρίες, οι οποίες έγιναν επί πληρωμή, από ανθρώπους που το έχουν επάγγελμα. Και το να το κάνεις για κάποιο κοντινό σου πρόσωπο επίσης δεν μπορώ να το καταλάβω. Ποιανού είναι τελικά το παιδί; Αυτών που δίνουν το σπέρμα και τα ωάρια (που μπορεί να μην είναι οι "γονείς"). Αυτής που το κυοφορεί; Αυτών που το μεγαλώνουν; Τελικά η λαχτάρα μερικών ανθρώπων για ένα παιδί αναφέρεται σε μια ανιδιοτελή αγάπη ή για πλήρωση των δικών τους κενών και προβλημάτων; Η τεκνοποίηση είναι τόσο ιερή ως πράξη που μπορεί να αψηφήσει κάθε ηθικό φραγμό και κάθε βιολογικό νόμο;

Εγώ δεν πιστεύω στο μάτι, και δεν έχω ματιαστεί ποτέ μου. Φυσικά πολλές φορές νιώθω άσχημα, ή έχω πονοκέφαλο, αλλά ούτε μου πέρασε ποτέ απ' το μυαλό ότι είναι μάτι. Και βέβαια, μου περνάει πάντα, χωρίς να ξεματιαστώ απο κανένα. Αντίθετα, ο άντρας μου, τα αδέλφια του και κάποιες παλιές μου συγκάτοικοι πίστευαν πάρα πολύ. Κάθε φορά που δεν ένιωθαν καλά, τσουπ, έπαιρναν τις μανάδες τους να τους ξεματιάσουν. Και ως εκ θαύματος, θεραπεύονταν! Εγώ πάντοτε το θεωρούσα αστεία υπόθεση, και δεν υπάρχει περίπτωση να πειστώ για το αντίθετο. Όσο για το ότι το παραδέχεται η Εκκλησία, εγώ το βλέπω ως εξής: από το να πας στη μάγισσα, καλύτερα να σου διαβάσει ο παπάς μια ευχή. Πιστεύω ότι όσα έχουν σχέση με τη βασκανία ανήκουν στα στοιχεία λαϊκής θρησκευτικότητας που έχουν παρεισφρύσει στην Εκκλησία και πρέπει να αφαιρεθούν από τη λατρεία, για να μην υπάρχουν και όλες αυτές οι παρανοήσεις.

Kimon έγραψε: Κίμον, εσύ μη χάσεις. Μόλις δεις συνταγή! Χα χα χα χα!!!

Να σας ζησει!!!!! Καλά, εσύ αγόρι δε θα έκανες;

Ευχαριστώ!

Γειά σας! Αυτό είναι το τελευταίο ποστ που γράφω. Αύριο φεύγω ταξίδι και θα ξαναγυρίσω σε δύο εβδομάδες! Τα χτεσινά μου: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και μία φέτα μαύρο ψωμί με βιτάμ και τυρί. Ένα πιάτο με σκορδαλιά + 2 κομμάτια τηγανιτό μπακαλιάρο + σαλάτα άσπρο λάχανο-κόκκινο λάχανο-καρότο-μαρούλι. Μία βάφλα με σοκολάτα-μπανάνα και μία μπάλα παγωτό βανίλια (δεν την έφαγα όλη!). Ενάμιση κομμάτι μπακαλιάρο + λίγη σκορδαλιά. Ένα ακτινίδιο. Μία κούπα ζεστό γάλα. Καλό Πάσχα κορίτσια μου! Θα τα ξαναπούμε από Δευτερα του Θωμά!!!

Γειά σας! Τα χτεσινά μου: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και μία φέτα χωριάτικο ψωμί με βιτάμ και τυρί. Ένα πιάτο μακαρόνια με σάλτσα λαχανικών + σαλάτα από άσπρο και κόκκινο λάχανο. Ένα ποτήρι φρεσκοστιμμένο χυμο πορτοκάλι. Ένα μήλο. Ένα πιάτο μακαρόνια με σάλτσα λαχανικών + σαλάτα άσπρο-κόκκινο λάχανο. Ένα κομμάτι σπιτική πάστα φλόρα.

Γειά σας κοριτσάρες! Τι μου κάνετε; Τα δικά μου: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και μια φέτα μαύρο ψωμί με βιτάμ και τυρί. Ένα πιάτο που περιείχε: λουβί με λάχανα (=φασόλια μαυρομάτικα με σέσκουλα), λίγες τηγανιτές πατάτες και ταραμά. Τρία τέταρτα ποτηριού φρεσκοστιμμένο χυμό πορτοκάλι (δεν είχαμε άλλα πορτοκάλια). Ένα ρολάκι παξιμάδι με ελιά. Ένα μήλο. Ένα τοστ σε φραντζολάκι με τυρί και φέτα. Ένα kinder bueno (ουπς)! Μία κούπα ζεστό γάλα. Ζύγισμα: 56,2! (Ζυγίστηκα σήμερα που ένιωθα αδύνατη!).

Μπράβο, τέλειο νέο! Πάντα καλά από δω και μπρος!!!!!!!

Ντομάτες στο πιάτο ή ντομάτες με τα ψίχουλα 2 κιλά ώριμες ντομάτες 2 μέτριες πατάτες (ή και περισσότερες. Μπορεί να είναι ίση αναλογία ντομάτων-πατατών) 2 ματσάκια μαϊντανό 4 κρεμμύδια 2 σκελίδες σκόρδο 4 φλιτζάνια τσαγιού παξιμάδι ή ξερό ψωμί τριμμένο (καλύτερα ψωμί) 1 1/4 ποτήρι νερού λάδι αλάτι, πιπέρι κύμινο, αν θέλουμε (Εννοείται ότι με την ποσότητα των υλικών μπορείτε να παίξετε). Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε σε στρόγγυλες φέτες. Το ίδιο και τις ντομάτες (δεν είναι ανάγκη να τις ξεφλουδίσουμε). Ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια, το σκόρδο και το μαϊντανό και τα ανακατεύουμε με το χοντροτριμμένο ψωμί, προσθέτοντας αλάτι. Σε ένα ταψί στρώνουμε τις πατάτες, τις αλατίζουμε, και καλύπτουμε με το μίγμα του ψωμιού. Βάζουμε μετά μια στρώση ντομάτες, αλατίζουμε, και καλύπτουμε και πάλι με το μίγμα του ψωμιού. Συνεχίζουμε το ίδιο μέχρι να τελειώσουν τα υλικά. Τελειώνουμε με στρώση ψωμιού. Αν θέλουμε, βάζουμε τις κόρες από το ψωμί σε μια στρώση από πάνω. Περιχύνουμε με λάδι και το ψήνουμε σε μέτριο φούρνο μέχρι να ροδίσει. Πρέπει το παξιμάδι να στεγνώσει και να μείνει μόνο με το λάδι. Το φαγητό αυτό το έκανε η γιαγιά μου. Η μάνα μου δεν το έφτιαξε και είχε ξεχάσει τη συνταγή, μέχρι που τη βρήκε στο βιβλίο "Σαρακοστιανά", Εκδόσεις Ακρίτας, Αθήνα 1991, σελ. 128-129.

Γειά σας! Τα χτεσινά μου: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και μία φέτα ψωμί με βιτάμ και τυρί. Ένα πιάτο με "ντομάτες στο πιάτο" + σαλάτα μαρούλι-άσπρο λάχανο-κόκκινο λάχανο. Ένα ποτήρι φρεσκοστιμμένο χυμό πορτοκάλι. Δύο ινδοκάρυδα (μπουκιές). Ένα μήλο. Ένα ρολάκι παξιμάδι με ελιά (2 μπουκιές!). Ένα τοστ σε φραντζολάκι με τυρί και φέτα + ελάχιστη πατατοσαλάτα-μαρουλοσαλάτα. Μία κούπα ζεστό γάλα.

Εμείς Τετάρτη στο σχολείο έχουμε γιορτή, άρα μία ώρα μάθημα για μένα. Πέμπτη αργία. Παρασκευή γιορτή, καθόλου μάθημα. Σάββατο φεύγω για Πάτρα για να περάσω την εβδομάδα των Παθών (κυριολεκτικά) με τα πεθερικά μου, και μετά Θεσσαλονίκη!!!!!!!!!!!!!!!

Χα χα, Κίμον, είσαι η φανατικότερη αναγνώστριά μου!!!

bell έγραψε:

Η άποψή μου είναι ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να μεγαλώσει μια γυναίκα το παιδί της μόνη της. Ακόμα κι αν βρει δουλειά, θα πρέπει να έχει κάποιον να της το κρατάει. Οπότε, θα αναγκάζεται είτε να πάρει γυναίκα στο σπίτι, είτε να το πηγαίνει σε βρεφονηπιακό σταθμό, οπότε, τα λίγα που θα βγάζει θα τα δίνει εκεί. Θα πρέπει να μένει κλεισμένη στο σπίτι, αφού δε θα έχει πού να αφήσει το παιδί. Θα βγαίνει μόνο βόλτες με το μωρό. Θα είναι πολύ πολύ πιο δύσκολο να βρει κάποιον, από τη στιγμή που λίγοι άντρες έχουν τη διάθεση να αναλάβουν το παιδί ενός άλλου (στην Ελλάδα τουλάχιστον). Θα πρέπει να κάνει χιλιάδες θυσίες, να υποστεί χιλιάδες στερήσεις. Οπότε, ναι, σίγουρα είναι συνειδητοποιημένη, κι αυτό δεν μπορώ να το θεωρήσω εγωιστικό. Κάθε άλλο μάλιστα. Εγωιστικό είναι να θέλεις να κάνεις ένα παιδί για να ξεπεράσεις τα προβλήματα του γάμου σου, να θέλεις να κάνεις ένα παιδί για να "νιώσεις την εμπειρία της μητρότητας" και μετά να το παρατήσεις στη νταντά ή στη μάνα σου, ή να προσπαθήσεις να κάνεις επιτούτου παιδί, ενώ έχεις πολλά προβλήματα, οικονομικά και άλλα. Αλλά το να μείνεις έγκυος κατά λάθος, και να αποφασίσεις να μην το σκοτώσεις, ε, όχι, δεν το θεωρώ εγωιστικό! Σίγουρα το καλύτερο είναι το παιδί να έχει και τους δύο γονείς και να μην του λείπει τίποτα, αλλά δε σημαίνει ότι τα παιδιά που τα έχουν όλα αυτά είναι ευτυχισμένα. Αν κρίνω από τα ξαδέλφια και τα ανήψια μου, τρώγονται με τα ρούχα τους (τα πανάκριβα) και δημιουργούν προβλήματα απ' το πουθενά. Σίγουρα το σημαντικότερο είναι η αγάπη, αλλά το παιδί δε χορταίνει, ούτε ντύνεται με την αγάπη. Οπότε, κάθε γυναίκα που βρίσκεται στη θέση της φίλης της Αρτέμιδος, πρέπει να είναι έτοιμη να θυσιάσει τα πάντα, ακόμα και τα αυτονόητα. Και φυσικά, θα έπρεπε να γίνουν ενέργειες για να συνδράμει το κράτος, αλλά έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, και που υπάρχουν μισθοί για τους εργαζόμενους πολύ είναι!

Καλέ; Πού πήγατε όλες; Τα δικά μου: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και μία φέτα μαύρο ψωμί με βιτάμ και τυρί. Ένα πιάτο με: πατατοσαλάτα, μαρουλοσαλάτα με κρεμμύδι και 4 μικρά καλαμαράκια τηγανιτά. Ένα ποτήρι φρεσκοστιμμένο χυμό πορτοκάλι. Μια μακαρονάδα με λιαστές ντομάτες, μανιτάρια, φρέσκο κρεμμυδάκι και λευκή σάλτσα από τυρί υποτίθεται. Χάλια ήταν, μόνο τα μακαρόνια έφαγα τα υπόλοιπα τα άφησα. Ένα μπισκοτάκι από αυτά που σερβίρουν με τον καφέ, σε μέγεθος περίπου 3 σπίρτων!!! (αυτά έχει η οικονομική κρίση). Πολύ νερό. Στίβω το κεφάλι μου, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ αν έφαγα κάτι άλλο...

Λοιπόν, εγώ θα απαντήσω από την πλευρά της άτεκνης! Όντως η κοπέλα ήταν αγενέστατη και ανόητη. Για να είμαι ειλικρινής κι εγώ έχω εκνευριστεί όταν πηγαίνω σε σπίτια φίλων μου που έχουν παιδιά και γίνεται ο κακός χαμός. Και μιλάμε για παιδάκια που καταλαβαίνουν, πάνω από τριών χρονών, που η μαμά τους μπορεί να τους κάνει μια παρατήρηση να μην ουρλιάζουν. Δε λέω φυσικά τα χονδροειδέστατα σχόλια της επισκέπτριάς σου, αλλά φεύγω με πονοκέφαλο και ζαλάδα... Καλά, για το τσιγάρο δεν το συζητάμε, συμφωνώ με τη Μπέλλα, δε χρειάζεται να έχεις παιδί στο σπίτι για να μην το ντουμανιάσεις. Όσο για τα παπούτσια... Κι εμένα θα με ενοχλούσε πολύ να με καλέσουν σ' ένα σπίτι και να μου ζητήσουν να βγάλω τα παπούτσια μου. Μπορεί να έχω τρύπιες κάλτσες ρε αδελφέ, μπορεί να κρυώνουν τα πόδια μου, μπορεί να ντρέπομαι να κάθομαι χωρίς παπούτσια. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα περίμενα τουλάχιστον να μου προσφέρουν ένα ζευγάρι παντόφλες. Όσο γι' αυτό που είπε μια κοπέλα, να της πεις "κάτσε να δεις που θα κάνεις κι εσύ παιδάκι με το καλό...", το πιθανότερο είναι να απαντούσε "α πα πα πα, εγώ δεν είμαι για τέτοια, εγώ κοιτάω την καριέρα μου, μπλα μπλα μπλα" και θα γίνονταν ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Στη θέση σου δε θα μιλούσα καθόλου, γιατί έτσι είναι ο χαρακτήρας μου, και δε θα τη ξανακαλούσα. Άλλωστε, και να την ξανακαλούσα, δε θα ερχόταν.

Γειά σας. Τα χτεσινά μου: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και μία φέτα μαύρο ψωμί με βιτάμ και τυρί. Ένα πιάτο "ντομάτες στο πιάτο" (= το γνωστό πλέον κυπριακό φαγητό με: ντομάτες, πατάτες, ψωμί, κρεμμύδι, μαϊντανό και μπαχαρικά, σε στρώσεις, που ψήνεται στο φούρνο). Ένα κομματάκι σπιτικό σιμιγδαλένιο χαλβά. Ένα ποτήρι φρεσκοστιμμένο χυμό πορτοκάλι. Ένα ακτινίδιο. Ένα πιάτο "ντομάτες στο πιάτο" (σαφώς μικρότερη ποσότητα από το μεσημέρι). Μία κούπα ζεστό γάλα. Πολύ νερό!!!!!!!!! Αυτάαα!

Κορίτσια, εγώ δεν έχω παιδιά, θα σας πω όμως κάτι που μου είχε κάνει εντύπωση. Μία από τις συγκατοίκους που είχα πρόσεχε τρία παιδιά, 14, 10, και 3 χρονών. Τώρα θα μου πείτε, 14 χρονών ήθελε νταντά; Αυτό είναι άλλο θέμα. Κάποια στιγμή, το βράδι λίγο πριν φύγει η κοπέλα, έρχεται η μάνα των παιδιών από τη δουλειά της, και γδύνεται για να κάνει μπάνιο. Στο δωμάτιο ήταν και ο δεκατετράχρονος γιός της και μιλούσαν. Κάποια στιγμή, πριν ολοκληρώσει η μάνα το γδύσιμο, ο μικρός βγήκε έξω, αλλά η μάνα θυμήθηκε κάτι που ήθελε να του πει και τον φώναξε και πάλι μέσα. Στάθηκε μπροστά του ολόγυμνη (και μπροστά στην κοπέλα, η οποία ήταν κι αυτή μέσα στο δωμάτιο) και του μιλούσε για αρκετά λεπτά, χωρίς να τυλίξει στο σώμα της ούτε μια πετσέτα. Όσο για την τουαλέτα, εδώ, εδώ, η πεθερά μου! Συνεχίζει ακόμα να πηγαίνει τουαλέτα και να αφήνει την πόρτα ανοιχτή! Ενώ έχει τρεις γιούς με το μεγαλύτερο στα 31 και τον μικρότερο στα 25! Φυσικά η τουαλέτα δε φαίνεται από την πόρτα, αλλά δεν έχει σημασία. Κάποια στιγμή μπήκα στην τουαλέτα (αφού ήταν η πόρτα ορθάνοιχτη) και βλέπω την πεθερά μου με κατεβασμένα τα βρακιά να κάνει την ανάγκη της. Ζητάω συγγνώμη και βγαίνω έξω, και μου λέει "έλα μωρέ, τι ντρέπεσαι; Γυναίκες είμαστε!".

Γειά σας κοριτσάκια! Τα χτεσινά μου: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και μία φέτα μαύρο ψωμί με βιτάμ και τυρί. Ένα πιάτο σπανακόρυζο + φέτα + 2 ελιές Καλαμών. Ένα ποτήρι φρεσκοστιμμένο χυμό πορτοκάλι. Ένα μήλο. Ένα τοστ σε φραντζολάκι με τυρί + ένα καρότο τριμμένο σαλάτα (δεν άντεχα άλλο σπανάκι!).

Μου θυμίζει ένα παραμύθι που είχα διαβάσει μικρή, μ' ένα παιδάκι που είχε βάλει το χέρι του σε μια στάμνα με καρύδια και άρπαξε όσα καρύδια μπορούσε, αλλά έτσι φράκαρε το χέρι του και δεν μπορούσε να το βγάλει απ' τη στάμνα! Έβαλε τα κλάματα και ήρθε ο παππούς του και το συμβούλευσε!

Γειά σας! Τρόμαξα να μπω σήμερα στο φόρουμ! Τα χτεσινά μου: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και μία φέτα μαύρο πολύσπορο ψωμί με βιτάμ και τυρί. Δύο κομμάτια (έκαναν μαζί ένα μεγάλο κομμάτι) νηστίσιμη σπανακόπιτα δικής μου κατασκευής + φέτα. Ένα κομμάτι σιμιγδαλένιο χαλβά με αμύγδαλα, σπιτικό. Ένα μήλο. Ένα κομμάτι σπανακόπιτα + φέτα. Μία μπανάνα. Μία κούπα ζεστό γάλα. Νερό προσπάθησα να πιω αρκετό και νομίζω τα κατάφερα, αλλά αποκλείεται να έφτασα τα δικά σας επιπεδα!