Θέλω να γίνω μαμά

Γεια σας και πάλι! Τελικά έκανα ένα μπάνιο, αφού με είχε πασαλείψει με τα τζελ του υπέρηχου, και πήγα εκκλησία, στο Απόδειπνο, αφού δε θα έχω άλλη ευκαιρία να πάω φέτος, λόγω σχολείου. Μετά πέρασα από μια φίλη μου και της πήγα κάτι πράγματα και καθίσαμε λίγο και τα είπαμε. Καλό κι άγιο το εσπερινό σχολείο, αλλά στερείσαι πολλά πράγματα, όπως ένας απλός καφές με μια φίλη σου... Τώρα ήρθα σπίτι και τάισα τον Αντρέα ελιόπιτα. Το πρώτο πράγμα που μου είπε μόλις μπήκα ήταν "σέλω ελιόπιτα". Του είχα πάρει από το φούρνο, ελιόψωμο είναι δηλαδή, όχι πίτα, και έκανε σαν τρελός. Μεγάλος έρωτας! Τώρα κρατάει ένα μιξεράκι του φραπέ και μας εξετάζει τα μάτια! Μάγδα δυστυχώς αυτή τη νοοτροπία την έχουν και οι γονείς του άντρα μου και κυρίως η μάνα του. Δεν μπορούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους, π.χ. καίει η μάνα του το φαΐ, και φταίνε οι άλλοι που δεν της το θύμισαν... Αυτό με την κλήση δεν ισχύει σ' εμάς δυστυχώς... Πολύ βασικό πράγμα να έχει κάποιος αδέλφια και συγγενείς... Κι εγώ με τον άντρα μου μπορεί να τρωγόμαστε, αλλά σπάνια να μείνουμε τσακωμένοι περισσότερο από μερικές ώρες. Κι ο άντρας μου πήρε γύρο για το βράδι, εγώ τυρόπιτα, κι ο Αντρέας ελιόπιτα! Αύριο κοτόσουπα αβγολέμονο, να δούμε τι θα φάει ο μικρός που ούτε να τις δει τις σούπες...

Καλή επιτυχία εύχομαι!

Γεια σας κορίτσια! Πήγαμε για τη β' επιπέδου και εγκατασταθήκαμε στη γιατρό... Αρχίσαμε 12.15 περίπου, και τελειώσαμε 13.45... Κι όλα αυτά, επειδή το μωρό δε γύριζε για να εξετάσει αποτελεσματικά την καρδιά του... Τελικά, μετά από τις άπειρες φορές που έμεινα ξαπλωμένη στο ένα πλευρό, που πήγα τουαλέτα, που έφαγα μπισκότα, γύρισε και μπόρεσε να δει και την καρδιά. Όλα φυσιολογικά, έχει απ' όλα όσα πρέπει να έχει, δε λείπει τίποτα, εκτός από πουλάκι, δηλαδή έχει πουλάκι, αλλά όχι απ' αυτό που εξέχει και κρέμεται... Γεωργία λοιπόν! Στο τέλος ρώτησα τη γιατρό "είναι σίγουρα κορίτσι έτσι; Δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει κάτι, να φυτρώσει κάτι, κ.λπ.;" Η γιατρός, όπως ήταν φυσικό, γέλασε, αλλά ο άντρας μου τσαντίστηκε και δυσανασχέτησε, γιατί λέει δεν είναι πράγματα αυτά να τα ρωτάω, και θα έπρεπε να είμαι ευχαριστημένη που είναι καλά το μωρό, κ.λπ. Να του εξηγώ ότι έκανα πλάκα, τίποτα αυτός. Τελικά, μου αποκάλυψε ότι τον γράψανε, γιατί είχε παρκάρει παράνομα και είχε τα νεύρα του. Φυσικά, φταίγανε οι αστυνομικοί που τον γράψανε, "ενώ τους άλλους δεν τους γράφουνε", έφταιγε η γιατρός που μας καθυστέρησε, όλοι έφταιγαν εκτός από αυτόν που είχε παρκάρει παράνομα, με το σκεπτικό ότι "μισή ωρίτσα θα κάνουμε και θα φύγουμε". Να του εξηγώ ότι μπορεί να τον έγραψαν πέντε λεπτά μετά που πάρκαρε, άρα δεν ισχύει αυτός ο ισχυρισμός, εκεί αυτός, μπλα μπλα, και στους άλλους κάνουν τα στραβά μάτια, και γράψανε εμένα που δεν ενοχλούσα κανένα. 65 ευρώ, έτσι τζάμπα. Τέλος πάντων... Μάγδα ο άντρας σου δηλαδή γιατί ζηλεύει, δεν κατάλαβα. Πολύ γέλασα με τις λέξεις του Βασιλάκη! Εμάς ο Αντρέας μιλάει πολύ καθαρά, και καταλαβαίνουμε σχεδόν όλα όσα λέει. Αλλά κάποιες λέξεις τις μαγειρεύει όπως θέλει, π.χ. τραγουδάει "να ζήσεις Αντέα και χόνια πολλά, μεγάλος να γίνεις με άπτα μαλλιά (εδώ κάνει παρένθεση και λέει "σαν του παππού"). Παντού να κοπίζεις συώμη (συγγνώμη αντί "της γνώσης"!) το φως και όλοι να λένε κανένας (αντί "να ένας") σοφός! Εγώ στο σχολείο τρώω πολλά και διάφορα. Προχτές τη Δευτέρα ήρθε η τρελή μαθήτρια και έφερε ένα γλυκό με μπισκότα, σοκολάτα και σαντιγύ. Είχε πει και καλά ότι το έφερε για μένα που είμαι έγκυος, κ.λπ., αλλά έφερε αρκετά κομμάτια. Έφαγα εγώ ένα, έφαγε ένα ο φαφλατάς, και οι άλλοι δεν τα ακούμπησαν κι ο διευθυντής πανικοβλήθηκε ότι αν έβλεπε αυτή ότι το γλυκό της έμεινε σχεδόν ανέγγιχτο, θα έκανε κανένα επεισόδιο, έτσι το πήρε και το έκρυψε! Μετά έφαγα σάντουιτς που πήρα μαζί μου, το οποίο περιείχε κιμά από τα μακαρόνια και σαλάτα λάχανο-καρότο-σέλινο (απροσδόκητο σάντουιτς, δεν μπορείτε να πείτε) και τέλος ήρθε ένας παλιός συνάδελφος και έφερε τριμυθόπιτες, που είναι κάτι σαν λεπτά παξιμάδια με σταφίδες και ένα άλλο σπόρο που δεν ξέρω τι ακριβώς είναι, κι έφαγα και δύο απ' αυτές. Τούμπανο έγινε η κοιλιά μου! Ανθή μια χαρά και η Αλεξάνδρα και τα ψώνια. Α, να σε ρωτήσω, κι εσένα και το Καγκουράκι που γεννήσατε καλοκαίρι, στο νεογέννητο φοράμε μόνο ζιπουνάκι, ζιπουνάκι και φορμάκι, κοντομάνικα, μακρυμάνικα, τι ακριβώς; Καλά, το ζευγάρι που χωρίζει, αν μπήκαν στη μέση και πεθερές, άσ'τα να πάνε... Πάντως, ο γάμος, επειδή έχει πολλές ετοιμασίες, πίεση, κ.λπ. φέρνει πολλές εντάσεις και βγαίνουν στην επιφάνεια προβλήματα που υπέβοσκαν, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολύ προβληματικές καταστάσεις. Βάσω εμένα ο Αντρέας όταν δεν καταλαβαίνω κάτι, το εξηγεί κιόλας! Χτες πήγαν στο Τζάμπο, τον ρωτάω τι αγόρασαν και μου λέει "μακαζοάκια". Νόμιζα ζητούσε μακαρόνια, μετά νόμιζα έλεγε κάτι για ζωάκια, οπότε μου λέει "μακαζοάκια. Που γάφω". Εννοούσε μαρκαδοράκια που γράφει! Η μάνα της κουμπάρας μου δεν είναι μεγάλη, είναι 67 χρονών, αλλά είχε πίεση και αρρυθμίες, και απ' όσο ξέρω, δεν πρόσεχε όσο έπρεπε. Ο δε πατέρας της, που είναι 69 χρονών, είναι σε χειρότερη κατάσταση, γιατί μάλλον έχει Αλτσχάιμερ, ή τέλος πάντων, κάτι έχει, γιατί δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον, αλλά δεν πηγαίνει στο γιατρό, για να μάθουν τι είναι και να πάρει κάποια αγωγή. Για να καταλάβετε, χτες του είπε να καθίσει δύο ώρες στο νοσοκομείο με τη γυναίκα του, για να πεταχτεί η φίλη μου να φέρει διάφορα πράγματα, και όπως έφευγε, τον είδε να φεύγει κι αυτός. Το βράδι πήγε στο καφενείο να δει μπάλα... Εν τω μεταξύ, η φίλη μου είναι μοναχοπαίδι, δεν είναι παντρεμένη, ούτε έχει άντρα, συγγενείς από την πλευρά της μητέρας της έχει εδώ μόνο μια αδελφή που είναι 74 χρονών και ούτε κι αυτή στέκει και πολύ καλά στα μυαλά της, ενώ όλοι οι συγγενείς του πατέρα της είναι Λευκωσία και Λεμεσό. Είναι ολομόναχη δηλαδή, κι έχει να τρέχει όλη μέρα στο νοσοκομείο για τη μάνα της, να αγχώνεται και να φροντίζει και τον πατέρα της και το σκύλο (που θα τον δώσει, γιατί δε γίνεται αλλιώς), να μαγειρεύει, να βάζει πλυντήρια, κι έχει και τη δουλειά της, στην οποία δεν πηγαίνει αυτές τις μέρες, αλλά θα πρέπει να πάει για να μην τη χάσει, και που όταν δεν πηγαίνει, δεν πληρώνεται. Εγώ να πάω στο νοσοκομείο να την αλλάξω σε καμιά βάρδια δε γίνεται, ο άντρας μου θα μπορούσε, αλλά δε νομίζω να ήθελε η μάνα της κάτι τέτοιο, φυσικά δε χρειάζεται να είναι όλη μέρα εκεί, αλλά αυτή αγχώνεται, επειδή η μάνα της δυσκολεύεται πάρα πολύ στην επικοινωνία, και πιστεύει ότι πρέπει να είναι συνέχεια μαζί της. Καγκουράκι, κι εμάς ο καιρός εδώ είναι ό,τι να 'ναι. Το πρωί που φεύγαμε για Λευκωσία ήταν 20 βαθμοί και ντάλα ήλιος. Φεύγοντας άρχισε να ψιχαλίζει, κι όταν επιστρέψαμε Λάρνακα, είχε πέσει στους 14 βαθμούς, και έβρεχε... Η κουμπάρα μου είπε να μην πάω στο νοσοκομείο, γιατί νιώθει άσχημα που η μάνα της είναι σ' αυτήν την κατάσταση, και δεν μπορεί να δεχτεί επισκέψεις. Κι εμείς λέγαμε να πάμε σήμερα ΙΚΕΑ μετά τη β' επιπέδου, αλλά αργήσαμε πολύ και τελικά το αναβάλαμε. Όχι τόσο για κάγκελο, δηλαδή, όσο για μια μικρή ραφιέρα για το παιδικό δωμάτιο, και κάτι κορνίζες. Να δούμε πότε θα πάμε τώρα... Καλά, εγώ αν περιμένω απ' τον άντρα μου να φτιάξει κάτι, ζήτω που καήκαμε. Δε νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που να πιάνουν τόσο λίγο τα χέρια του. Μιλάμε, για το πιο απλό πράγμα, φωνάζει μάστορα. Κι έτσι και προσπαθήσει να φτιάξει κάτι, μετά χρειαζόμαστε πέντε μάστορες για να διορθώσουν τις ζημιές... Σας αφήνω κορίτσια, πάω να κάνω ένα μπανάκι.

Γεια σας κορίτσια! Χτες δεν μπόρεσα να γράψω, παρ' όλο που σας διάβασα, και τώρα έχω να σχολιάσω ένα σωρό... Σήμερα το πρωί με πήρε η κουμπάρα μου και μου είπε ότι έπαθε η μάνα της εγκεφαλικό και είναι στο νοσοκομείο από χτες. Ευτυχώς είναι ελαφρύ κατά τα φαινόμενα, χτες είχε ημιπληγία, αλλά σήμερα επανήλθε, αλλά ακόμα έχει πρόβλημα στην ομιλία και έχει σύγχυση. Ουφ, δεν ξέρω αν μπορώ να πάω να τη δω. Φοβάμαι μήπως κολλήσω και τίποτα στο νοσοκομείο... Η κουμπάρα μου είναι και ανύπαντρη, ούτε σχέση έχει, και τώρα είναι ολομόναχη, και έχει απελπιστεί. Δεν ξέρει τι να κάνει, σκέφτεται τα χειρότερα, ποιος θα φροντίζει τους γονείς της, γιατί και ο πατέρας της δε στέκει και πολύ καλά, τι θα απογίνουν κ.λπ... Εμείς καλά, αύριο πάμε για τη β' επιπέδου! Τώρα οι άντρας πήγαν στο Τζάμπο για να αλλάξουν το κάγκελο, κι εγώ λέω να φτιάξω πατάτες φούρνου και σαλάτα, και να κάνω επιτέλους εκείνη την αποτρίχωση! Αλεξάνδρα κι εμένα μ' αρέσουν τα playmobil. Έχει πάρει κάποια ο άντρας μου στον Αντρέα και φυσικά, τα μισά έχουν χαθεί... Του άντρα μου του πέρασε η γαϊδουριά, δυο-τρεις μέρες κρατάει συνήθως και μετά του περνάει. Σιγά μην έκανα όλες τις δουλειές μόνη μου, είτε τώρα, είτε και πριν την εγκυμοσύνη. Μένουμε και οι δύο στο σπίτι, άρα προσφέρουμε και οι δύο. Κι αυτός έτσι το βλέπει. Είχε πλάκα κιόλας που τις προάλλες κοινοποίησα στον τοίχο του στο φέισμπουκ μια εικόνα που έλεγε "Είμαι άντρας κι εγώ θα αποφασίσω τι ώρα θα σφουγγαρίσω"! Ακριβώς ένα κι ένα για την περίπτωσή μας! Το βλέπει αυτός και τι μου λέει;;; "Ε, βλέπεις; Καλά λέει"!!!! Κατερίνα μια χαρά ο Νίκος, μπράβο του! Παιδί-διαμάντι!!! Κι εμάς σήμερα έβγαλε κρύο, και φυσάει κιόλας... Τρελοκαιρός, όπως πάντα τέτοια εποχή... Την Κυριακή υποσχέθηκε ο άντρας μου στον Αντρέα ότι θα τον πάει παιδική χαρά, αλλά δεν το βλέπω να γίνεται... Εν τω μεταξύ, αυτό του το είπε Κυριακή βράδι, κατά τις 10.30-11, κι ο Αντρέας ήθελε να πάει εκείνη την ώρα. Του εξηγήσαμε ότι τώρα είναι νύχτα, είναι σκοτάδι και είναι κλειστή η παιδική χαρά, είπε "α, καλά", και την άλλη μέρα ξυπνά, πίνει γάλα και λέει "άντε, πάμε την παιτική χα-ά. Ζεν είναι κοτάζι. Έχει κούυυνιες, τσουλήηηηθες, γύ-ω γύ-ω όλοι, ται-νάκι, αζεφάκια"!!! Και σήμερα πάλι το ζητούσε το κακόμοιρο... Δεν είναι πρόβλημα το κρύο, αλλά ο αέρας... Εγώ με το εσπερινό σχολείο χάνω κάθε χρόνο τους Χαιρετισμούς, κλαψ... Ανθή περαστικά στα παιδάκια σου... Κι ο Αντρέας πρέπει να πέρασε την Η1Ν1 το Γενάρη, που ανέβαζε πάρα πολύ ψηλούς πυρετούς. Εμάς έκανε ψηλό πυρετό για τρεις-τέσσερις μέρες, και την υπόλοιπη βδομάδα ανέβαζε δέκατα δυο-τρεις φορές τη μέρα. Βάσω όντως, για τους άντρες στην Κύπρο το θέμα εργασία είναι μεγάλο πρόβλημα. Όπου πάει, του λένε ότι θέλουν κοπέλα. Αυτό το κάγκελο πάντως, μεγάλη μάπα. Για ποιο λόγο το φτιάχνουν έτσι, αφού δεν μπορεί να καθίσει καλά το στρώμα; Καλά, πολύ γέλιο η Ιωάννα στην εκκλησία! Κι εμάς δεν κάθεται δευτερόλεπτο, αλλά ευτυχώς υπάρχει το "νηπιαγωγείο" και μένουμε εκεί, έτσι δε χρειάζεται να τον κυνηγώ σε όλη την εκκλησία. Πάντως, άκυρος ο παπάς που έκανε παρατήρηση που έψελνε ο κόσμος. Κι ας γίνονταν παραφωνίες, δεν είναι συναυλία! Δε σημαίνει βέβαια ότι οι ψάλτες πρέπει να γκαρίζουν, αλλά αν ο άλλος θέλει να ψάλλει ένα τροπάριο, ειδικά αυτών των ημερών που είναι πολύ γνωστά, αγαπητά και συγκινητικά, θα του πεις μη μιλάς γιατί είσαι παράφωνος; Μια χαρά περάσατε και το Σαββάτο! Εγώ νομίζω δεν έχω βγει ποτέ ειδικά για τη μέρα της γυναίκας. Καγκουράκι πωπω, καλά, πότε μεγάλωσε ο Γιωργάκης τόσο που παίζει και στο γυμναστήριο;;; Εμείς δε βάλαμε ασφάλειες σε συρτάρια και ντουλάπια, γιατί δεν ήθελε ο έξυπνος ο άντρας μου να τα τρυπήσει. Στις μπαλκονόπορτες, όμως, βάλαμε αυτές τις ασφάλειες που λες κι εσύ, απ' όταν μπήκαμε στο σπίτι. Τι ωραία που κάνατε τις κατασκευές με την Αγγελικούλα! Μάγδα μια χαρά η πρώτη μέρα στη δουλειά! Μη σκας με την προϊσταμένη, αφού είναι προσωρινή! Ανθή, καλά τι έγινε καλέ με το ζευγάρι και χωρίζουν μόλις παντρεύτηκαν;;; Απαπαπα! Βάσω περαστικά, κι εγώ με τα έντερα έχω διάφορα προβλήματα, όλο φουσκώνω και γίνομαι χάλια... Σας αφήνω, πάω για μαγείρεμα!!!

Μάγδα κι εγώ το ίδιο με το σκάκι! Δεν αντέχω με τίποτα να περιμένω, άσε που κάθε φορά που κάνεις μία κίνηση, ανοίγονται δεκάδες πιθανές επόμενες κινήσεις, και θα πρέπει να τις προβλέπεις, κ.λπ., κι εγώ χάνομαι σ' αυτά. Δεν το μπορώ, δεν το μπορώ! Με είχε μάθει παλιότερα, αλλά δεν είχα υπομονή να παίζει. Το τάβλι το προτιμώ, αλλά ο άντρας μου το περιφρονεί, επειδή, λέει, είναι κυρίως τύχη, όταν οι αντίπαλοι είναι ισοδύναμοι. Απλά όταν ασχολείσαι με το σκάκι, θέλει πολύ χρόνο, γιατί έχει πάρα πολύ διάβασμα... Τα συμπτώματα πέρασαν, αλλά ζαλάδες είχα και εκτός εγκυμοσύνης, άρα είναι λογικό να έχω και τώρα! Κατερίνα ξέχασα να σου πω, συγχαρητήρια για τα αγγλικά! Κι εγώ πιστεύω ότι η ξένη γλώσσα είναι ταλέντο. Πωπω, κιόλας κλείνει ενός ο ανηψιός; Εγώ συμμάζεψα καθιστικό και τραπεζαρία. Το τραπέζι της τραπεζαρίας το έχουμε για να ακουμπάμε ό,τι κρατάμε όταν μπαίνουμε στο σπίτι, οπότε καταλαβαίνετε, γίνεται ένας χαμός. Κάθε λίγο καιρό τα μαζεύουμε όλα και το συγυρίζουμε, και τώρα αυτός ο καιρός είχε φτάσει! Το καθιστικό επιτέλους είναι συγυρισμένο, φυσικά υπάρχουν παιχνίδια, αλλά δεν το λες ακατάστατο. Τα παιχνίδια με τα οποία παίζει μια εποχή, του τα αφήνω στο καθιστικό, όσα βλέπω ότι τα έχει παρατήσει, τα παίρνω στο δωμάτιό του. Οι καναπέδες, για πρώτη φορά εδώ και πολύυυυυυυυυ καιρό, είναι εντελώς άδειοι!!! Δεν άφησα τίποτα!!! Σκούπισα κιόλας κουζίνα-καθιστικό-διάδρομο-τραπεζαρία, ξεσκόνισα την τραπεζαρία που ήταν χάλια, αλλά αποτρίχωση δεν πρόλαβα να κάνω, κλααααψ... Θα κάνω μπικίνι και θα πάρω τους γονείς να έρθουν να με πάρουν, γιατί θα αρχίσουν τη γκρίνια...

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εμείς έχουμε μια βροχερή μέρα σήμερα... Χτες βράδι ο Αντρέας κοιμήθηκε απ' τις εννιάμιση, γιατί δεν είχε κοιμηθεί καθόλου μεσημέρι, και ξύπνησε εξήμιση, αφού συμπληρώθηκε το εννιάωρο. Ήρθε σ' εμάς, έκλαιγε να πάει στο σαλόνι, ήθελε να βγάλει τον υπνόσακκο, τελικά σηκώθηκε ο άντρας μου, τον άλλαξε, τον έντυσε (είχε κατουρήσει τον υπνόσακκο), ο μικρός συνέχιζε να κλαίει για σαλόνι, τον έφερε στο κρεβάτι μας, του έφτιαξε γάλα, το ήπιε, και ξανακοιμήθηκε, όπως και ο άντρας μου. Εγώ δεν μπόρεσα να ξανακοιμηθώ, αφενός γιατί είχα υπερένταση και αφετέρου γιατί ο άντρας μου ροχάλιζε σα βόδι... Τελικά οκτώ σηκωθήκαμε ο άντρας μου κι εγώ, έφαγα κάτι και ήπια καφέ για να αντέξω, ντύθηκα, εν τω μεταξύ ξύπνησε κι ο μικρός, και μας πήγε ο άντρας μου εκκλησία, μια που σήμερα είναι της Ορθοδοξίας. Μετά τον Αντρέα τον πήγαν οι γονείς μου σπίτι τους, κι εμένα με έφεραν στο δικό μου. Ο άντρας μου πήγε Λευκωσία σε ένα τουρνουά σκάκι. Ξάπλωσα για καμιά ώρα και κοιμήθηκα τουλάχιστον ένα μισάωρο. Τώρα ξαναέφαγα τοστ και θέλω να κάνω κάποιες δουλίτσες, και ίσως και αποτρίχωση, και μετά θα έρθουν να με πάρουν πάλι να πάμε για φαγητό σπίτι τους, και θα καθίσουμε εκεί μέχρι το απόγευμα που θα έρθει ο άντρας μου να μας πάρει. Μάγδα μια χαρά περάσατε χτες! Μ' αρέσει που είσαι πάντα τόσο χαρούμενη! Ζαλίζομαι επειδή ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ! Επίσης, χτες δεν είχα κοιμηθεί καλά. Εμάς οι γονείς μου δεν κακομαθαίνουν τον Αντρέα, το αντίθετο θα έλεγα, αλλά βλέπω ότι, επειδή είναι μεγάλοι, δεν έχουν υπομονή και τρόπο για κάποια θέματα. Χτες το απόγευμα ήταν σπίτι τους, και μετά το Κατηχητικό πήγα κι εγώ. Ο Αντρέας έπαιζε με τη μάνα μου ντόμινο (τα έβαζαν σε διάφορα σχήματα, μη φανταστείτε ότι ξέρει να παίζει ντόμινο!!!) και σε κάποια φάση άρχισε να τα πετάει κάτω. Η μάνα μου του γκρίνιαζε και του φώναζε να σταματήσει, γιατί πονάει η μέση της και δεν μπορεί να σκύβει να τα μαζεύει, κι ο πατέρας μου άρχισε ένα κύρηγμα του στιλ "δεν ξαναέχει άλλο παιχνίδι ποτέ, αν τα πετάς κάτω". Ο μικρός, όσο τον έπρηζαν τόσο αντιδρούσε, και τελικά τα πέταξε όλα κάτω. Αυτοί, αντί να τα αφήσουν εκεί και να τα μαζέψουν μετά είτε μόνοι τους, είτε με τον Αντρέα, τα μάζεψαν εκείνη την ώρα, και μόλις έβαλαν το κουτί στο τραπεζάκι, ο Αντρέας το ξαναχτύπησε και τα μισά έπεσαν πάλι κάτω. Ξανά κήρυγμα και μουρμούρα και γκρίνια, τελικά τον πήρα και φύγαμε. Αφού εκείνη την ώρα τον έβλεπαν ότι τον είχε πιάσει πείσμα, έπρεπε να τον αφήσουν, γιατί όσο τον τσιγκλούσαν, τόσο αντιδρούσε... Καλά, πολύ γέλασα με το Βασιλάκη που θέλει να τις παντρευτεί όλες! Ο Αντρέας δε θέλει να παντρευτεί καμία προς το παρόν! Κατερίνα μ' αρέσει που έχεις και ενέργεια για ζούμπα! Δεν κατάλαβα, στην εκκλησία πήγες μετά τη ζούμπα και τη συννυφάδα; Καλά, μεταμεσονύχτια ομιλία είχε; Ο άντρας μου ασχολείται με διάφορα, κάνει μαθήματα τοξοβολίας, είχε αρχίσει να ασχολείται με αστρονομία, αλλά δεν αγοράσαμε τελικά τηλεσκόπιο γιατί ήταν πολύ ακριβό και κυρίως γιατί φοβόταν μήπως του το φέρει κάτω ο Αντρέας, ενώ με το σκάκι ασχολείται όποτε μπορεί, αλλά όχι όπως παλιά. Ο φίλος του, που έβγαιναν και έπαιζαν σκάκι, πέθανε πριν ενάμιση χρόνο δυστυχώς, ένας άλλος που πήγαινε σπίτι του είναι πολύ ηλικιωμένος και είναι με τη μάσκα οξυγόνου επί 24ώρου βάσεως, μια κοπέλα που επίσης έβγαιναν κι έπαιζαν σκάκι είναι καθηγήτρια και δεν έχει και πολύ χρόνο (είναι και λίγο περίεργη), και στον τοπικό όμιλο εδώ δεν πάει, γιατί ο πρόεδρος και τα μέλη δημιουργούν διάφορα προβλήματα. Παίζει στον υπολογιστή, αλλά κι αυτό δεν είναι εύκολο, αφού χρειάζεται συγκέντρωση, και με τον Αντρέα να τρέχει πάνω-κάτω, αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο. Έτσι, παίζει το βράδι, μετά που κοιμάται ο μικρός. Όταν έχει κάποιο τουρνουά πηγαίνει, αλλά εδώ δυστυχώς δε διοργανώνονται και πολλά... Σκέφτομαι μήπως το Τζάμπο δε μας αλλάξει το κάγκελο, γιατί δε θα πάρουμε άλλο κάγκελο, θα πάρουμε κάτι άλλο. Αφού το συγκεκριμένο μοντέλο δε μας εξυπηρετεί, και δεν υπάρχει άλλο... Ξύλινα κάγκελα τα σκεφτήκαμε κι εμείς, και μου είπε ο άντρας μου να πω σε ένα συγγενή μου μαραγκό να μας φτιάξει. Δεν ξέρω, ίσως βάλουμε τέτοια τελικά, αλλά και η πολυθρόνα δε μου φαίνεται και άσχημη λύση! Καλά, ο Αντρέας από ατάκες άλλο τίποτα. Δε θυμάμαι αν σας είπα για την ατάκα που μας λέει "θα κάνεις τσεκάπ" που την πήρε από τη "μικρή γιατρό". Τώρα παίρνει το πλαστικό από μια εισπνοή που τελείωσε, και μας εξετάζει τα μάτια, και μετά και την καρδιά για να δει αν χτυπάει, και θέλει να γράψει τα περιστατικά στο "βιβλίο των βαβά" (επίσης από τη μικρή γιατρό)! Συμφωνώ κι εγώ για το φόρουμ, το έχουν παρατήσει τελείως. Παλιά θυμάμαι έμπαινα, και έβρισκα δέκα ποστ που με ενδιέφεραν και ήθελα να τα διαβάσω. Τώρα μόνο στο δικό μας μπαίνω... Σας αφήνω μήπως κάνω κανένα συμμάζεμα.

Γεια σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Εγώ ζαλίζομαι λίγο, αλλά κατά τα άλλα οκ. Το πρωί πήγα στη Δημοτική Βιβλιοθήκη για να δανειστώ άλλα βιβλία, και στο χαρτοπωλείο και πήρα κάτι πράγματα για την κατασκευή που θα φτιάξουμε σήμερα στο Κατηχητικό. Τώρα φτιάχνω ομελέτα στο φούρνο και σαλάτα λάχανο-καρότο-σέλινο. Εννοείται είχα βοηθό τον Αντρέα. Όλη την ώρα ήθελε να ανακατεύει κι αυτός. Μόλις είδε τις πατάτες στο ταψί, μου λέει "πατάτα ωμή" επειδή μια μέρα που πάλι κάτι έφτιαχνα με πατάτες, ήθελε να φάει και του είπα ότι είναι ωμές και πρέπει να περιμένει να ψηθούν. Α, δε σας είπα, το βράδι κοιμήθηκε στο κρεβάτι του, πρώτη φορά! Το κάγκελο που πήρα δε μας βόλεψε καθόλου, γιατί έχει κάτι σωλήνες που στερεώνονται κάτω από το στρώμα, αλλά μετά το στρώμα δεν κάθεται, αφού είναι οι σωλήνες από κάτω. Δεν ξέρω πώς υποτίθεται ότι λειτουργεί αυτό το πράγμα. Πάντως, στην απόδειξη που μου έδωσαν, μπορούμε να το αλλάξουμε αν είναι ελατωματικό, αλλά αυτό δεν είναι ελατωματικό, απλά δεν ταιριάζει στο κρεβάτι μας. Τώρα, στο Τζάμπο δε νομίζω να μας το αλλάξουν, πάντως θα κάνουμε μια προσπάθεια. Τελικά του έβαλε ο άντρας μου μια πολυθρόνα δίπλα απ' το κρεβάτι, και δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα. Το βράδι είχαμε πει να τον κοιμίσω στο κρεβάτι μας, και μετά να τον βάλουμε στο δικό του κρεβάτι, αλλά αυτός ήθελε να πάει "το μεγάλο κιεβάτι με τα ζωάκια" (τα αυτοκόλλητα που βάλαμε προχτές). Ο άντρας μου, όμως, τον έφερε στο κρεβάτι μας, μετά ήθελε να πάει στο δικό του κρεβάτι, αλλά τελικά ο κύριος δεν ήθελε να κοιμηθεί στο κρεβάτι του, ήθελε να κάθεται και να παίζει με τα ζωάκια. Τελικά ζήτησε από μόνος του να πάμε "το κιεβάτι του μπαμπά και της μαμάς", πήγαμε, αποκοιμήθηκε, τον μετέφερε ο άντρας μου στο δικό του, και, ενώ περίμενα ότι θα ξυπνούσε τρομαγμένος μες στη νύχτα και θα έκλαιγε, τελικά ξύπνησε στις οκτώμιση το πρωί, χωρίς να δείξει ότι ενοχλήθηκε που είναι σε άλλο κρεβάτι. Του φώναξα να κατέβει μόνος του και να έρθει σ' εμάς, αλλά ξύπνησα και τον άντρα μου, γιατί συνήθως όταν ξυπνά ο Αντρέας είναι λίγο μπερδεμένος και δεν κατεβαίνει μόνος του. Αλλά μέχρι να σηκωθεί ο άντρας μου, ο Αντρέας κατέβηκε, ήρθε και μας λέει "σέλω γάλα"!! Χριστίνα ο Αντρέας έχει ξεφύγει με τις ατάκες! Σήμερα το πρωί μου λέει "αποφάσισα να γίνω..." και μετά είπε μια αδιάγνωση λέξη, κάτι σαν ελύτης ή κάτι τέτοιο. Εμένα ακόμα και η παραμικρή εκδήλωση ζήλιας με εκνευρίζει αφάνταστα. Ούτε εγώ ζηλεύω, οπότε δεν μπορώ να ζηλεύει ο άλλος. Ευτυχώς δεν έχουμε τέτοια θέματα! Κι ο Αντρέας είναι ατίθασο και πεισματάρικο μωρό, θέλει να γίνεται πάντα το δικό του. Δεν του κάνουμε, βέβαια, το χατίρι, αλλά το παλεύει! Με τον ύπνο, όμως, δε μας καθοδηγεί αυτός, αλλά εμείς. Κοιμάται έντεκα-εντεκάμιση και ξυπνά οκτώ-οκτώμιση. Νωρίτερα είναι εξαντλητικό, εκτός κι αν τον προσέχει ο διευθυντής μου, που απ' ό,τι μας έλεγε χτες, ποτέ δεν σηκώθηκε απ' το κρεβάτι μετά τις εξήμιση!!!!! Καλά, πολύυυυυ γέλασα με την Ειρήνη! Και στα δικά μας!!! Μάγδα πολλά φιλιά!

Τώρα που είδα και πώς σφουγγαρίζει, μάλλον θα φέρνω γυναίκα. :P

Σφουγγαρίζει!!!!!

Ναι, όντως το έχουν εγκαταλείψει. Δυστυχώς το μάμμυ έχει αδειάσει, καμία σχέση με το πώς ήταν το 2009 που έγινα μέλος. Πιστεύω ότι φταίνε σε μεγάλο βαθμό και οι διαχειριστές που δεν ασχολούνται, αλλά φταίει και το γεγονός ότι, πολλά μέλη που έγραφαν σε συγκεκριμένα θέματα, δημιούργησαν κλειστές ομάδες στο φέισμπουκ και έφυγαν τελείως από το μαμμυ...

Βρε ψάχνει, αλλά δε βρίσκει. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι μετά από τόσο καιρό έχει απογοητευτεί κι αυτός...

Χε χε, την πατήσατε! Κι εμείς δύο φορές την εβδομάδα που φεύγουμε νωρίτερα, πολλές φορές την πάθαμε και αναγκαζόμαστε να μείνουμε... Κι εμάς αυτός διαχειρίζεται τα οικονομικά, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα καταφέρνει πολύ καλύτερα από μένα. Εγώ απλά έχω αλλεργία σε τέτοια θέματα. Πάντως, μια χαρά τα καταφέρνει, αφού μας μένουν και λεφτά!

Μάγδα έλα ντε, χάθηκε αντί για κατάπτωση να τον πιάσει οίστρος δημιουργικότητας; Κοίτα, η αλήθεια είναι ότι κάνει αρκετά πράγματα, αλλά όχι όσα έπρεπε. Οι στάνταρ δουλειές του είναι το πλύσιμο των πιάτων, το πλυντήριο, το άπλωμα και το μάζεμα των ρούχων, τα σκουπίδια και τα ανακυκλώσιμα, τα ψώνια, οι λογαριασμοί, τα τζάμια (2-3 φορές το χρόνο!). Τώρα που είμαι έγκυος, αλλάζει και ντύνει πάντα αυτός τον Αντρέα, τον προσέχει, μου φτιάχνει κάθε μέρα πρωινό. Υποτίθεται κάνει και το σφουγγάρισμα, αλλά αυτό ει΄ναι μια πονεμένη ιστορία. Τώρα είπε θα πάει να τον πάρει και μετά θα σφουγγαρίσει. Για να δούμε... Το θέμα είναι ότι τον πήγε στους γονείς μου για να καθαρίσει. Τέλος πάντων... Ας καθαρίσει και δεν πειράζει. Σίγουρα είναι άσχημη η κατάσταση στην οποία βρίσκεται, και γι' αυτό νιώθει και κόμπλεξ, ότι εγώ του επιβάλλομαι, του λέω τι να κάνει, επειδή εγώ φέρνω τα λεφτά. Ούτε κι εγώ είμαι η ίδια σε σχέση με τότε που γνωριστήκαμε, είμαι καλύτερη. :P :P

Μάγδα εμένα δεν προσποιούνταν, απλά άλλαξε λόγω της υποχρεωτικής απραξίας στην οποία έπεσε εδώ στην Κύπρο. Στη Θεσσαλονίκη δούλευε εξωτερικός πωλητής βιβλίων και γύριζε όλη την πόλη με τα πόδια και τα βιβλία στον ώμο και στα χέρια, μετά καθόταν στο μαγαζί κι έπαιζε σκάκι με τους συναδέλφους του, ερχόταν σπίτι, έπλενε πιάτα, πετούσε σκουπίδια, και το απόγευμα μπορεί να πήγαινε για να παίξει μπάλα ή για καφέ, κ.λπ. Τώρα έχει απογοητευτεί που δεν έχει φίλους και δουλειά, κλείστηκε στο σπίτι, εθίστηκε στον υπολογιστή και κατήντησε έτσι. Τώρα ήρθε στο σπίτι, του λέω "θα σφουγγαρίσεις;" "όχι τώρα" μου λέει "να ξεκουραστώ πρώτα, έτρεχα να κάνω τόσα ψώνια". Τελικά τσακωθήκαμε, εγώ να σκοτώνομαι να μαγειρέψω, να καθαρίσω το νεροχύτη, να σκουπίσω και να ξεσκονίσω το μισό σπίτι, παράλληλα του γκρίνιαζα και μου λέει "παράτα με, δεν έχω την όρεξή σου". Του απαντώ "κι εγώ δεν έχω όρεξη να κάνω δουλειές, αλλά τις κάνω, γιατί δεν τις κάνεις εσύ, μπλα μπλα μπλα, κι ήσουν πμορστά που μου είπε ο γιατρός να μην κουράζομαι". Και τι μου απαντά;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; "Ναι, αλλά ο γιατρός φέρνει γυναίκα να του καθαρίζει το σπίτι". Ρε κορίτσια, είναι απάντηση αυτή ανθρώπου που στέκει λίγο καλά στα μυαλά του ή έχει έστω και λίγο υποφερτό iq;;;;;; Τώρα θα φάμε, μετά θα μου πει ότι θέλει να χωνέψει, και μετά ότι θα πάει να πάρει το μωρό... Δεν αντέχω άλλο, αυτός έτσι έχει μάθει να ζει, μες στην απόλυτη βρώμα, γιατί η μάνα του δεν είναι καθόλου καθαρή, αλλά εγώ δεν έχω μάθει έτσι. Δε βλέπω την ώρα να γεννήσω, να μπει το σπίτι σε μια τάξη... Άντε, πάω για φαγητό.

Γεια σας κορίτσια! Είμαι χόουμ αλόουν, πήγε ο άντρας μου το μικρό στους γονείς μου, θα πάει να κάνει κάτι ψώνια, και μετά θα έρθει σπίτι και αννννν... μπορεί... θα σφουγγαρίσει... Για να δούμε... Εγώ σήμερα λέω να φτιάξω πιλάφι ρύζι με διάφορα λαχανικά και αρακά φρέσκο, όχι κατεψυγμένο, κι έχω και κάποιες δουλίτσες στο σπίτι και στον υπολογιστή. Μάγδα λαχείο όντως οι σύζυγοι! Εγώ πάντως, άλλον παντρεύτηκα, κι άλλος μου βγήκε! Πάντως εμείς, δε ζηλεύουμε ΚΑΘΟΛΟΥ. Μα καθόλου όμως! Απλά δεν μπορώ να ζηλέψω, δε μου βγαίνει, δεν μπορώ να αισθανθώ αυτό το συναίσθημα, και ο άντρας μου το ίδιο. Σκούπισμα δύο φορές τη μέρα και σφουγγάρισμα μία φορά τη μέρα;;;;;;;; Ναι, δεν ήξερα να παίρνω και μισθό καθαρίστριας. Απαπαπα... Κι εμείς το τραπεζάκι το χρησιμοποιήσαμε αρκετά, δηλαδή από 6-7 μηνών μέχρι δύο ετών περίπου. Μετά το αφήσαμε, γιατί είχε γίνει επικίνδυνο. Τώρα τρώει στο τραπέζι μαζί μας, και κάθεται κανονικά σε καρέκλα για μεγάλους. Του βάζουμε και μαξιλάρι και φτάνει μια χαρά. Όσο για το παιχνίδι και τη ζωγραφική, έχουμε παιδική καρεκλίτσα, αλλά προτιμά να τα κάνει όλα όρθιος ή καθιστός στο πάτωμα. Βάσω, κι εμάς κάπως έτσι θα κατέληγε αν συνεχίζαμε να τον βάζουμε στο καρεκλάκι. Πάλι καλά που δε χτύπησε! Σας αφήνω να κάνω καμιά δουλίτσα!

Γεια σας κορίτσια! Είμαι ένα πτώμα. Νιώθω αφάνταστα κουρασμένη, νομίζω ότι δεν μπορώ καλά καλά να σηκωθώ απ' την πολυθρόνα. Το πρωί (μεσημέρι) πήγαμε με τη μάνα μου και τον Αντρέα στο Τζάμπο και πήραμε ένα προστατευτικό κάγκελο για το κρεβάτι του Αντρέα. Κουράστηκα πολύ εκεί, μετά ήρθαμε σπίτι, κολλήσαμε κάτι αυτοκόλλητα ζωάκια που πήραμε και πάλι για το κρεβάτι του Αντρέα και ο μικρός ενθουσιάστηκε! Όλο για τα ζωάκια του μιλούσε και ήθελε συνέχεια να πηγαίνει να τα βλέπει! Μετά φάγαμε, και πάλι μας έβγαλε την ψυχή. Είχαμε φασόλια από χτες και ψαράκια, σαργούς και λιθρίνια, τηγανιτά. Εγώ είχα και λαχανάκια Βρυξελλών και παντζάρια ξυδάτα, αλλά για τους άλλους δεν τέθηκε θέμα γι' αυτά τα δύο τελευταία. Βάζω στον Αντρέα φασόλια, έφαγε ελάχιστα, του έδωσα και λίγο ψαράκι, μετά κατέβηκε απ' την καρέκλα, και τριγύριζε, βγήκε στη βεράντα, κ.λπ. Τελικά είπε ότι θέλει να δει Πέπα το γουρουνάκι, λέω να του βάλω μήπως και απορροφηθεί απ' αυτό και φάει, τίποτα. Γύριζε απ' την άλλη. Τελικά αποφάσισε ότι θέλει τριμμένο τυρί πάνω στα φασόλια, του έβαλα, και τα έφαγε όλα! Ό,τι να 'ναι! Εν τω μεταξύ, είχαμε πάει με τη μάνα μου στο Τζάμπο, έτσι ώστε να μείνει ο άντρας μου στο σπίτι για να καθαρίσει. Εμείς τελειώσαμε γρήγορα, τον παίρνω τηλέφωνο και μου λέει ότι εκείνη την ώρα άρχιζε την καθαριότητα, γιατί πριν καθόταν στον υπολογιστή. Πηγαίνουμε εμείς στους γονείς μου για να μπορέσει να καθαρίσει, με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει ότι σκούπισε, και να πάμε σπίτι για να μην αργούμε, και θα σφουγγαρίσει όταν θα κοιμηθεί το μωρό. Αφού φάγαμε, πήρε τον Αντρέα βόλτα, κοιμήθηκε, τον ρωτάω αν θα σφουγγαρίσει, και μου απαντά ότι είναι... κουρασμένος από χτες (!!!!!!!) γιατί του πέσανε πολλές δουλειές, και θα σφουγγαρίσει τελικά αύριο... Εν τω μεταξύ, ούτε που ξέρω από πότε έχει να σφουγγαριστεί το σπίτι... Ουφ, δεν μπορώ να ζω έτσι, αλλά τι να κάνω; Συμβιβάζομαι... Ελπίζω να το κάνει αύριο επιτέλους... Καγκουράκι μήπως είναι ακόμα λόχεια ή κάτι τέτοιο; Πάντως ξέρω κι άλλες που τους ήρθε η περίοδος σχεδόν μόλις σαράντισαν. Εμένα μου ήρθε στους οκτώ μήνες. Τα ποδαράκια της κυρα-Σαρακοστής είναι οι εφτά εβδομάδες που διαρκεί η Σαρακοστή. Υποτίθεται κόβουμε ένα κάθε Σάββατο και το τελευταίο το Μεγάλο Σάββατο, αλλά εμένα έτσι όπως κάηκαν, θα θέλουμε πριόνι για να τα κόψουμε... Οι εφτά εκκλησίες δεν ξέρω αν έχουν σχέση με τις εφτά εβδομάδες, πάντως ο αριθμός εφτά είναι ένας ιερός αριθμός στη χριστιανική παράδοση. Αυτό το έθιμο μου το έμαθαν οι γονείς μου, αλλά δεν ξέρω ποιοι άλλοι το γνωρίζουν και το τηρούν. Βάσω μια χαρά η Ιωάννα! Αφού της πέρασε, μην το ψάχνεις, κι ας ελπίσουμε ότι δε θα επανέλθει! Μάγδα η κατακουζηνίτιδα είναι το ίδιο εκνευριστική με τη βρομυλότητα. Καλά, τα έκανες τα όλα αυτά, και πήγες και δουλειά, και είχε παράπονο;;;;;;; Δε μας τα λέει καλά!!! Θα έπρεπε να είναι συγκάτοικοι οι σύζυγοί μας. Θα έπεφτε πολύ γέλιο! Τι τυχερή που είσαι που σου δίνουν φρέσκα ψάρια και θαλασσινά! Ειδικά τα θαλασσινά, όπως είπα και χτες, είτε είναι πανάκριβα, είτε γεμάτα συντηρητικά. Εμείς το καρεκλάκι το έχουμε καταργήσει εδώ και πολύ καιρό, γιατί ο Αντρέας σηκωνόταν όρθιος (ακόμα κι όταν φορούσε ζώνες) και ήταν πάρα πολύ επικίνδυνο. Καμιά φορά τον έβαζε ο άντρας μου το πρωί για να φάει εκεί πρωινό, αλλά σιγά σιγά το κατήργησε κι αυτό. Τι έπαθες καλέ και τα λόγια δε φτάνουν; Αλεξάνδρα τώρα κατάλαβα για ποια μάσκα έλεγες! Νόμιζα ότι έλεγες για τη μάσκα σκριμ. Τον Αντρέα είπαμε να τον κοιμίζουμε λίγο πιο αργά, για να μην ξυπνάει απ' τις έξι. Το μεσημέρι συνήθως κοιμάται 2-3 ώρες. Αν δεν κοιμηθεί μεσημέρι, δε θα γκρινιάζει καθόλου, θα έχει πάρα πολλή ενέργεια, και θα παίζει συνέχεια, αλλά το βράδι θα κοιμηθεί νωρίς, μπορεί εννιάμιση, μπορεί εννιά, μπορεί και οκτώμιση, μας έχει τύχει κι αυτό. Το πρωί ξυπνάει γύρω στις οκτώ-οκτώμιση, αλλά τον τελευταίο καιρό πάλι άρχισε τα πρωινά καψόνια, και ξυπνούσε εφτά-εφτάμιση. Οπότε, μάλλον γι' αυτό ο άντρας μου μετέθεσε την ώρα του ύπνου μια ώρα πιο αργά. Ο Αντρέας δε φαίνεται να ενοχλείται καθόλου, εγώ όμως κουράζομαι. Σας αφήνω κόρες, δέκα και 37 και τώρα θα τον ετοιμάσει για ύπνο, γκρρρ...

Μάγδα τα θαλασσινά είναι νηστίσιμα, απλά οι καραβίδες και οι αστακοί είναι ιδιαίτερα πολυτελή εδέσματα, και είναι λίγο υπερβολικό να νηστεύουμε τρώγοντας φαγητά που ο περισσότερος κόσμος δυσκολεύεται ακόμα και να αγοράσει! Γι' αυτό και το ανέκδοτο! Εμείς τρώμε καλαμαράκια, σουπιές, χταποδάκια, όχι την Καθαρά Δευτέρα, βέβαια, ή τη Μεγάλη βδομάδα που είναι και αλάδωτο (άσχετο αν τελικά κάνουμε την αλάδωτη νηστεία!), αλλά γενικότερα, προτιμώ να τα αποφεύγω, γιατί τα φρέσκα είναι πανάκριβα, και τα κατεψυγμένα έχουν συντηρητικά και Ε. Ο άντρας μου σήμερα πήγε σε δύο σούπερ μάρκετ και φρουταρία, έτριψε την μπανιέρα, έβαλε πλυντήριο και άπλωσε τα ρούχα, πέταξε τα σκουπίδια, έπλυνε μια στοίβα πιάτα, και άλλαξε σεντόνια. Καλά είναι ε; Και η κατακουζινίαση πάντως δεν είναι κι ό,τι καλύτερο, είναι μεγάλη πίεση. Να σας ρωτήσω ρε κορίτσια: ο ταραμάς επιτρέπεται στην εγκυμοσύνη; Γιατί έφαγα αυτές τις μέρες, και μου ήρθε μια φλασιά ότι μπορεί και να απαγορεύεται.

Εμ, δεν τα 'λεγα εγώ; Ακριβώς όπως τα είπα έγιναν τα πράγματα. Τουλάχιστον έτριψε την μπανιέρα. Αύριο θα φύγουμε με τον Αντρέα για να κάνει σφουγγαρίσματα. Για να κάνει ένα καθάρισμα πρέπει να γίνει ολόκληρη επιχείρηση... Εγώ έφτιαξα τα φασόλια και μια μηλόπιτα, γιατί είχα κάτι μήλα που πήγαιναν να χαλάσουν. Ήρθε και η κουμπάρα μου και τα είπαμε. Την είχα προειδοποιήσει, βέβαια, ότι πρέπει να έχει κάνει όλα τα εμβόλια, αλλά αυτή ήταν πολύ θαρραλέα και ήρθε!

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εμείς καλά, τώρα έβαλα φασόλια να βράζουν για να τα φτιάξω μετά στο φούρνο που μας αρέσουν πολύ. Ο Αντρέας είναι στους γονείς μου, κι ο άντρας μου πήγε για ψώνια. Θα έρθει και θα κάνει δουλειές λέει, για να δούμε... Αφού ξεκουραστεί στον υπολογιστή για καμιά ώρα... μετά θα φάει... ε, μετά το φαγητό δεν μπορεί να κάνει δουλειές, έχει βαρύνει... θα καθίσει καμιά ώρα στον υπολογιστή να χωνέψει... ε, μετά θα πρέπει να πάρει τον Αντρέα... δεν πειράζει μωρέ, αύριο! Για να δούμε, θα γίνει το σενάριο όπως το λέω ή θα με εκπλήξει; Καγκουράκι το κουνέλι έγινε πάρα πολύ νόστιμο! Ήταν κρασάτο, με διάφορα μυρωδικά και πατάτες-κρεμμύδια. Ο Αντρέας είναι αριστερόχειρας, αλλά κανείς από εμάς δεν είναι, δεν ξέρω πώς του βγήκε. Β' επιπέδου έχω σε μία εβδομάδα ακριβώς. Βάσω μια χαρά η Ιωάννα με την Πόπη, πιστεύω θα προσαρμοστεί και δε θα έχετε προβλήματα! Ο Αντρέας κοιμάται αργά, για να ξυπνάει και κάπως αργά, αλλιώς ξυπνούσε από τις έξι-εξήμιση και δεν παλευόταν. Πριν μείνω έγκυος, ξυπνούσα εγώ, του έφτιαχνα γάλα και τον πρόσεχα μέχρι τις οκτώ-οκτώμιση, που τον αναλάμβανε ο άντρας μου. Τώρα, όμως, επειδή εγώ δεν μπορώ να σηκωθώ τόσο νωρίς, γιατί ζαλίζομαι, ακόμα κι αν είναι να ξανακοιμηθώ μετά, έπρεπε να σηκώνεται ο άντρας μου από τις έξι, και δεν το άντεχε με τίποτα... Οπότε τον κοιμίζουμε πιο αργά, και συνήθως ξυπνάει οκτώ-οκτώμιση, αλλά και πάλι, ο άντρας μου γκρινιάζει μισή ώρα μέχρι να σηκωθεί, γιατί κοιμάται πάρα πολύ αργά, και δεν ξυπνάει με τίποτα. Πόσες φορές του έχω πει να κοιμάται νωρίτερα, τσαντίζεται, ότι και καλά του λέω τι να κάνει. Σα μωρό κάνει. Δηλαδή δεν είναι λογικό, αν κοιμηθείς στις τρεις και ξυπνήσεις στις οκτώ, θα νυστάζεις και θα είσαι κομμένος. Αλλά εκεί... στον υπολογιστή... Τέλος πάντων, αυτό είναι δικό του πρόβλημα. Μάγδα ο άντρας μου αυτές τις μέρες είναι σε φάση που δεν παίρνει από λόγια. Δεν ξέρω τι έχει πάθει, κάνει σαν μωρό που έχει πεισμώσει. Μπορεί να χάνει στα παιχνίδια που παίζει, ξέρω 'γω; Όποτε τον πιάσω να του μιλήσω, τσινάει. Μόνο όταν του βάλω το χέρι στην κοιλιά μου και νιώθει το μωρό που κουνιέται, γλυκαίνει και γίνεται άνθρωπος. Π.χ. σήμερα το πρωί γκρίνιαζε τουλάχιστον ένα τέταρτο επειδή κάπου έκρυψε ο Αντρέας τη χτένα του. Του βρίσκω εγώ μία, όχι μου λέει, είναι κοντή αυτή, δε μου κάνει. Ρε άνθρωπέ μου, πέντε τρίχες έχεις (δεν είναι φαλακρός, αλλά έχει πολύ κοντά μαλλιά), πέρνα τη μια φορά και θα είσαι μια χαρά. Όχι, δε μου κάνει, και άσε με, κ.λπ. Τελικά δεν τη βρήκε, και θα αγοράσει άλλη λέει. Γαρίδες έχω φάει, αλλά δε μου αρέσουν, όπως και τα οστρακοειδή. Αστακό και καραβίδα δε θα έτρωγα, τουλάχιστον αν νήστευα, γιατί είναι και λίγο αστείο να λέω ότι νηστεύω και τρώω αστακό! Είναι και ένα ανέκδοτο που πηγαίνει ένας τύπος σε ένα εστιατόριο και παραγγέλνει γαρίδες, καραβίδες, αστακούς, μύδια, στρείδια, τρώει και στο τέλος κάνει το σταυρό του και λέει "Θεέ μου, σ' ευχαριστώ που με βοήθησες και νήστεψα και σήμερα". Δίπλα του ο φτωχός έτρωγε σουβλάκια, οπότε κάνει κι αυτός το σταυρό του και λέει "Θεέ μου, βοήθησέ με να γίνω κι εγώ πλούσιος για να μπορώ να νηστεύω"! Καλά, με τα προγράμματα που παίζει η τηλεόραση σε ώρες που βλέπουν παιδιά τα έχουμε ξαναπεί. Την Καθαρά Δευτέρα είχαν βάλει ένα επεισόδιο Κωνσταντίνου και Ελένης που είχε μέσα όλο σεξ, βιάγκρα, κ.λπ. Στις δύο η ώρα το μεσημέρι! Σας αφήνω να συγυρίσω λίγο.

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εμείς καλά, γύρισα απ' το σχολείο, κι ο Αντρέας είναι ακόμα ξύπνιος... Είπαμε να κοιμάται αργά, αλλά αυτό παραπάει... Ο άντρας μου δε σηκώνεται απ' τον υπολογιστή, με αποτέλεσμα, τώρα να είναι έντεκα, και να του φοράει τώρα το φορμάκι. Μέχρι να πιεί γάλα και να τον βάλει στο κρεβάτι, θα πάει εντεκάμιση... Και μέχρι να κοιμηθεί, καλά μεσάνυχτα... Εγώ πρέπει να ξαπλώσω μαζί του, κι αφού είναι πλέον αργά, θα κοιμηθώ κι εγώ κατευθείαν. Δηλαδή μην διαβάσω κι εγώ λίγο το βιβλίο μου. Λίγο χρόνο που είχα για μένα το βράδι, τον έχασα κι αυτόν, γιατί ο άντρας μου δεν ξεκουνιέται απ' τον υπολογιστή. Και πολλή γκρίνια ρε κορίτσια, πολλή γκρίνια... Όλο κουρασμένος είναι, όλο δεν μπορεί, το σπίτι μες στη βρώμα, κι αυτός είναι πολύ κουρασμένος για να κάνει δουλειές, επειδή έπλυνε τα πιάτα, ή επειδή κράτησε τον Αντρέα λίγη ώρα= τον έβαλε να βλέπει παιδικά... Τέλος πάντων, υποσχέθηκε ότι αύριο θα σκουπίσει, θα σφουγγαρίσει όλο το σπίτι, και θα τρίψει και την μπανιέρα. Ίδωμεν... Αλεξάνδρα, να σου πω την αλήθεια, απ' το να μη βγάζει τη στολή από πάνω του, προτιμώ να μην τη φορέσει καθόλου! Δεν τρόμαξε ο Αντρέας με τη μάσκα, αλλά ο Δημητράκης της Κατερίνας. Εμάς δεν είχε παιδάκι με τρομακτική μάσκα, κι αυτά που ήταν ντυμένα βρυκόλακες δεν ήταν τρομακτικά, κι άλλωστε, ο Αντρέας δεν ξέρει τι είναι ο βρυκόλακας για να φοβηθεί! Αυτό που λες να πω στο τελευταίο άτομο της ουράς να έχει το νου του ότι είμαι ακριβώς πίσω του και να πάω να καθίσω, το σκέφτηκα, αλλά αφού είδα ότι προχωρούσαμε για πλάκα, δεν το έκανα. Επίσης, σκέφτηκα να πάρω την καρέκλα με τα ροδάκια από ένα άδειο γραφείο και να πηγαίνω τσουλώντας, αλλά θα με κοιτούσαν όλοι. Πάντως στον Αντρέα είχα πάει μια φορά με την κοιλιά τούρλα και δε μου έδωσε κανείς προτεραιότητα, ούτε με φώναξε κανένας υπάλληλος, αλλά η αλήθεια ότι πριν από μένα ήταν όλο ηλικιωμένοι, οπότε, και γι' αυτούς θα ήταν δύσκολο να περιμένουν στην ουρά. Εμείς έχουμε θέμα με τα παιδικά, γιατί τον έμαθε ο άντρας μου, όποτε του κατέβει του βάζει παιδικό για να τον αφήνει ήσυχο. Αλλά η αλήθεια είναι ότι βλέπει μεν, αλλά την περισσότερη ώρα παίζει κιόλας, οπότε η συνολική ώρα που παρακολουθεί τηλεόραση δεν είναι πάρα πολλή. Σας αφήνω, το βρήκα τι θα κάνω! Θα πάω τώρα να ξαπλώσω, έτσι μέχρι να πιεί το γάλα του, θα μπορέσω να διαβάσω λίγο το βιβλίο μου!

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εμάς εδώ μας έκανε κατακλυσμό το πρωί, κατά τις εφτά, αλλά στις εννιάμιση που ξύπνησαν οι άντρες, ήταν χαρά Θεού! Έχει αρκετή ζέστη, φυσάει λίγο, αλλά έχει και λίγα σύννεφα, μπορεί να ξαναβρέξει. Μακάρι, για να δούμε! Εγώ πριν πήγα για διάφορες εξωτερικές δουλειές, ταχυδρομείο, τράπεζα και βιβλιοπωλείο. Στην τράπεζα είχε μεγάλη ουρά, και δυστυχώς δεν υπάρχει το σύστημα της αναμονής με αριθμό προτεραιότητας. Απλά στέκεσαι (όρθιος) στην ουρά και περιμένεις. Δεν ξέρω αν ισχύει εδώ η προτεραιότητα στις εγκύους, αλλά να σας πω την αλήθεια, ντρέπομαι κιόλας να ζητήσω να περάσω μπροστά, αφού δεν έχω κάποιο πρόβλημα. Ευτυχώς όσοι ήταν πριν από μένα τελείωναν σε κλάσματα δευτερολέπτου, έτσι δεν περίμενα πάνω από 2-3 λεπτά! Τώρα φτιάχνει ο άντρας μου μακαρονάδα, δηλαδή, όπως λέει ο Αντρέας "μακα-ονάκια με τυ-άκι, και να βάλουμε και σατσούλα". Α, τώρα τρίβει το τυρί στο μηχάνημα, και λέει ο Αντρέας "το τυ-άκ, να φάμε το παγέτι" (σπαγέττι)! Καλά, χτες πήρε τη ζώνη από τη ρόμπα μου και έκανε σχήματα, και καλά μία έκανε χταπόδι, μία σαλιγκάρι, μία σκουλήκι. Με τη χελώνα είχε μεγάλο έρωτα, πήρε μια ξύλινη κουτάλα και την τάιζε, και της φυσούσε κιόλας το φαγητό να κρυώσει, μήπως και καεί! Στο τέλος μου έλεγε ότι την αγαπά, και του λέω "κάν'την μια αγκαλίτσα", οπότε παίρνει τη ζώνη, την αγκαλιάζει και την κολλάει στο μούτρο του, και μου λέει "ου, χάλασε"! Χριστίνα τουλάχιστον το κάνατε το παρτάκι σας! Δεν πειράζει που ήρθαν τα μισά παιδάκια. Καλά, λογικό να τρώτε μια βδομάδα μετά! Περαστικά εύχομαι σε όλους σας! Καγκουράκι μια χαρά περάσατε! Μόνο που, αυτό το χταπόδι, μου κάθισε στο στομάχι έτσι όπως το περιέγραψες! Μάγδα μια χαρά κι εσείς! Εμένα το βράδι με πονούσε η κοιλιά μου, αλλά δεν ήταν επειδή έφαγα και τόσο πολύ, αλλά από τα φαγητά που φάγαμε, Εμείς Καθαρά Δευτέρα δεν τρώμε ποτέ θαλασσινά, όσο για γαρίδες, καραβίδες και τα τέτοια, δεν τρώμε ποτέ μας, γιατί μοιάζουν με μεγάλες κατσαρίδες! Άσε που αστακούς και καραβίδες τους βράζουν ζωντανούς και δε θα μπορούσα ποτέ να φάω! Πάντως, κι εγώ είμαι σαν έγκυος! Κι εμείς πρέπει να οργανώσουμε μια γενική στο σπίτι. Εγώ θέλω, αλλά το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενής... Ο άντρας μου πάλι, μια χαρά σάρκα έχει, αλλά από πνεύμα... άσ'τα να πάνε... Όλο "κουρασμένος" είναι, και δεν κάνει ένα σφουγγάρισμα, ούτε τρίβει την μπανιέρα. Δε γίνεται, θα τον βάλω σε πρόγραμμα... λέμε τώρα! Βάσω άντε, μακάρι να μείνει σήμερα στην Πόπη χωρίς προβλήματα! Μια χαρά περάσατε κι εσείς, εμείς είδαμε περίπου πέντε λεπτά από την παρέλαση στην τηλεόραση. Η Ιωάννα ντύθηκε αρκετές φορές και κάλυψε και τον Αντρέα! Ο Βεζυράκης ποιος είναι; Σας αφήνω κόρες, θα τα πούμε μετά!

Μάγδα κι εμένα ο άντρας μου κάπως έτσι, όποτε του πω να ασχοληθεί λίγο με το μωρό, απλά του βάζει μίκυ-μάους... Του λέω "παίξτε λίγο κρυφτό, λίγο κυνηγητό, λίγη μπάλα που του αρέσουν" και συνήθως η απάντηση είναι "δεν είναι όλες οι ώρες ίδιες" ή "είμαι κουρασμένος" ή "είμαι απ' τις εφτάμιση στο πόδι" ή "θα μου πεις εσύ τι θα κάνω;". Αυτό το "προτιμάει εσένα" μου το έλεγε όσο θήλαζα, τώρα πλέον δεν ισχύει αυτό το πράγμα, γιατί πολύ συχνά ο Αντρέας θέλει αυτόν και λέει "μόνο ο μπαμπάς". Σήμερα στη μάνα μου έπαιξαν πολύ κυνηγητό και ο Αντρέας ενθουσιάστηκε! Α, βλέπω κι άλλοι έχουν κόλλημα με το άρτ αττάκ! Χτες βράδι κι εμένα άπλωσε τη ζώνη απ' τη ρόμπα μου, και μου είπε ότι έφτιαξε χταπόδι!!! Εν τω μεταξύ, χτες που φτιάχναμε την κυρα-Σαρακοστή, του λέω "ξέρεις πόσα ποδαράκια έχει η κυρα-Σαρακοστή;" "Δύο" μου λέει. "Όχι", του λέω "έχει εφτά". "Σαν το χταπόζι" μου λέει! Για τα μαλλιά δεν ξέρω να σου πω, δεν έχω ιδέα από βαφές και τέτοια. Αλεξάνδρα πώς τα περνάτε στη μαμά; Το Art Attack είναι μια εκπομπή του Disney Channel με διάφορες κατασκευές, ζωγραφίες, κ.λπ. για παιδιά. Είναι πολύ ωραίο, αλλά όλα αυτά που φτιάχνει ο τύπος, ενώ φαίνονται της πλάκας, είναι αφάνταστα δύσκολα έτσι και προσπαθήσεις να τα φτιάξεις. Εγώ πάντως δεν το επιχείρησα, γιατί κι ο Αντρέας είναι μικρός ακόμα. Ο Άλεξ είναι ένα ένθετο στο αρτ αττάκ, και φτιάχνει κάτι απίστευτες κατασκευές με υφάσματα και άλλα αντικείμενα. Τα απλώνει σε μεγάλες επιφάνειες (πάτωμα, γρασίδι, παραλία, κ.λπ.) και όταν τα δεις από ψηλά, σχηματίζουν κάποια εικόνα. Κατερίνα φαντάζομαι λύθηκε κι εσένα η απορία σου για το αρτ αττάκ! Πώς με εκνευρίζει αυτό που ντύνουν τα παιδιά με τρομακτικά κοστούμια για τα καρναβάλια. Άκου μάσκα σκριμ το παιδάκι... Κι εμείς προχτές στο πάρτι που πήγαμε, είδαμε κάτι παιδάκια ντυμένα βρυκόλακες. Έλεος, όμως. Επίσης, δε μου αρέσει να βλέπω παιδάκια ντυμένα στρατιωτάκια ή κάτι παρεμφερές και να κρατάνε όπλα. Κι εγώ θα ήθελα να φτιάξω λαγάνα, αλλά πήρε αναβολή για του χρόνου. Πήγε ο άντρας μου να αγοράσει, αλλά είχαν τελειώσει, έτσι φάγαμε κουλούρα, που τρώνε εδώ παραδοσιακά. Εν τω μεταξύ, ξέχασα να σας πω, χτες σε κάποια φάση φύσηξα τη μύτη μου, και το αριστερό ρουθούνι έβγαλε αίμα, αρκετές φορές. Μετά σταμάτησε. Σας έχει τύχει ποτέ στην εγκυμοσύνη; Τώρα με ενοχλεί λίγο το αριστερό αφτί, ελπίζω να μην είναι τίποτα, ουφφφφ....

Γεια σας κορίτσια! Πώς τα περνάτε; Ερημιές βλέπω! Εμείς ωραία, το Σαββάτο πήγα στο Κατηχητικό και κάναμε ένα πολύ ωραίο κολλάζ για την παραβολή της Τελικής Κρίσης και μετά φτιάξαμε νηστίσιμο μωσαϊκό, εν όψει της νηστείας. Ο Αντρέας ήταν στους γονείς μου, και μετά το Κατηχητικό πήγα εκεί, με τη στολή του πειρατή, για να τον ντύσω και να πάμε στο αποκριάτικο πάρτι γενεθλίων που ήμασταν καλεσμένοι. Δε δέχτηκε, όμως, με κανένα τρόπο να ντυθεί, έτσι τον πήρα ντυμένο κανονικά με τα ρούχα του και πήγαμε στο πάρτι. Όχι θα κάτσω να σκάσω! Η στολή είναι αρκετά μεγάλη, και θα τη φορέσει του χρόνου, άμα είναι. Στο πάρτι περάσαμε ωραία, αλλά είχε πάαααρα πολύ κόσμο. Μιλάμε γινόταν χαμός. Δυσκολευόμασταν να κινηθούμε μέσα στο σπίτι, κόσμος καθόταν στις σκάλες, απίστευτη φασαρία, κι ο Αντρέας, που είχε κοιμηθεί στο αυτοκίνητο, σάστισε στην αρχή. Βέβαια, μη φανταστείτε ότι μιλάμε για κανένα σάστισμα του στιλ "μένω κολλημένος στους γονείς μου και δε μιλάω σε κανέναν". Μόλις μπήκαμε στο σπίτι, έτρεξε κατευθείαν στο μπουφέ και άρπαξε ένα πατατάκι. Γκρρρ, δεν είχε ξαναφάει ποτέ του, αλλά ευτυχώς δε θέλησε δεύτερο! Μετά έφαγε τυροπιτάκια και μπουρεκάκια με μυζήθρα, σπιτικά όλα. Όποτε του κατέβαινε πήγαινε κι έπαιρνε απ' τον μπουφέ, δεν ντρεπόταν καθόλου! Όταν έφυγαν οι πολλοί, έπαιξε και με άλλα παιδάκια, γενικώς φάνηκε να περνά καλά. Σε κάποια φάση φόρεσα μια μαύρη μάσκα του Ζορρό και το μαύρο καπέλο του Ζορρό και μόλις με είδε, μάλλον τρόμαξε, άρχισε να κλαψουρίζει και έλεγε "μόνο η μαμά", δηλαδή να τα βγάλω όλα αυτά, και να μείνω μόνο η μαμά! Χτες το μεσημέρι βγήκαμε για φαγητό με κάτι φίλους, αλλά ο Αντρέας ήταν πάαααρα πολύ ιδιότροπος. Ήθελε συνέχεια να βγαίνει έξω, ενώ ο καιρός ήταν χάλια, είχε πάρα πολύ αέρα, και απίστευτη σκόνη, σε σημείο που έμοιαζε με ομίχλη. Εννοείται ότι δεν κάθισε καθόλου, πριν μας φέρουν το φαγητό τον πήγε ο μπαμπάς του σε ένα καρουσέλ, γιατί απ' έξω έχει κάτι σαν μικρό λούνα πάρκ, αλλά μετά ήθελε να μπει και στα συγκρουόμενα, και εννοείται δεν τον έβαλε. Όταν μας έφεραν το φαγητό, κάθισε κι έφαγε αρκετό εντελώς μόνος του. Μακαρόνια με σάλτσα και τυράκι πήραμε, το παιδικό μενού, έφαγε αρκετά, αλλά έκανε και αρτ αττάκ με τις σάλτσες! Το ένα απ' τα ζευγάρια που ήταν μαζί μας έχει ένα κοριτσάκι, νομίζω γύρω στα τέσσερα, αλλά δεν έδωσε καθόλου σημασία στον Αντρέα, ενώ ο δικός μας μόλις το είδε χοροπηδούσε απ' τη χαρά του, κι έτσι, ενώ νόμιζα ότι θα έπαιζαν μαζί και δε θα είχαμε τον Αντρέα πάνω απ' το κεφάλι μας, δυστυχώς δεν έγινε κάτι τέτοιο, και όχι μόνο τον είχαμε πάνω στο κεφάλι μας, αλλά ήταν και αφάνταστα ιδιότροπος. Κάθε λίγο, όταν δε γινόταν το δικό του, έκανε ένα ψεύτικο κλάμα, σα νιαούρισμα. Τελικά, μόλις φάγαμε φύγαμε, γιατί δε μαζευόταν, ήθελε να βγαίνει και να κάθεται στα έξω τραπέζια, και να παίζει με το χώμα απ' τις γλάστρες... Μετά πήγαμε στους γονείς μου, ο Αντρέας κι εγώ, κοιμήθηκε στο αυτοκίνητο, και κοιμόταν μέχρι τις έξι... Κανένα τρίωρο δηλαδή... Ξύπνησε ακόμα πιο ιδιότροπος και γκρινιάρης, δεν ήθελε τίποτα, δεν ευχαριστιόταν με τίποτα, τελικά τον πήρα και πήγαμε μια μεγάααλη βόλτα με το αυτοκίνητο, και ηρέμησε. Στο σπίτι μετά ζυμώσαμε ένα ζυμαράκι και φτιάξαμε κυρα-Σαρακοστή. Έγινε πολύ ωραία, αλλά μας άρπαξε λίγο! Του άρεσε πολύ, με βοήθησε κιόλας, να βάλουμε τα γαρύφαλλα που έβαλα για διακόσμηση, και φυσικά, έκανε κι αυτός άρτ αττάκ με το δικό του ζυμαράκι, καρφώνοντας πάνω του ξυλάκια για σουβλάκια (πλάκα-πλάκα, αν το έφτιαχνε κάποιος κανονικός καλλιτέχνης, άνετα περνούσε για έργο τέχνης!). Σήμερα το πρωί πήγαμε με τον Αντρέα και τον πατέρα μου σε διάφορες εκκλησίες και προσκυνήσαμε, γιατί σήμερα το έχουμε έθιμο να πηγαίνουμε και να προσκυνάμε σε εφτά εκκλησίες. Εμείς πήγαμε μόνο σε τέσσερις, γιατί οι περισσότερες ήταν κλειστές... Του Αντρέα του άρεσε, και μετά πήγαμε στους γονείς μου για φαγητό. Βγάλαμε τα χίλια-μύρια νηστίσιμα, μ' αρέσει που η νηστεία είναι λιτή διατροφή, κι εμείς τρώμε τον αγλέουρα τέτοια μέρα! Τώρα ευτυχώς κοιμήθηκε στο αμάξι!

Άντε ρε! Από το "Ιωακείμ"; Έτσι λένε τον ιερέα της ενορίας μας, κι ο Αντρέας όποτε δει παπά, λέει "παπούληςιωακείμ" (μια λέξη εννοείται)! Κι εμένα κάπως έτσι είναι από οργάνωση... Άσε που συνήθως ακυρώνει τα πάντα, γιατί βαριέται. Σας είπα ότι ο Αντρέας πορώθηκε με το Art attack; Όλη μέρα απλώνει διάφορα αντικείμενα στο πάτωμα, για να κάνει "ατ αττάκ" και λέει "ατά είναι τα ματάκια του, ατή είναι η μυτούλα του" κ.λπ., και σα να μην έφτανε αυτό, κάνει την κίνηση που κάνει ο Άλεξ, ο καλλιτέχνης που φτιάχνει αυτές τις κατασκευές, όταν έχει μια καλή ιδέα (ανοίγει προς τα έξω το δείκτη και τον αντίχειρα), και όταν τελειώνει, ανοίγει τα χέρια για να δείξει το αριστούργημά του, όπως κάνει και ο Άλεξ. Αλλά δε σταματάμε εδώ: χτες βράδι είχε Art attack, και τι μου λέει "εγώ είμαι ο Άλετς"!

Τελικά ο άντρας μου έκανε φιλότιμη προσπάθεια, κι έφαγε αρκετές αγκινάρες, αλλά δεν άδειασε το πιάτο του. Πάντως, έφαγε αρκετά! Εγώ θυμάμαι παλιά που έλεγα μακάρι να πέσει η περίοδος σαββατοκύριακο, οι δύσκολες μέρες εννοείται, για να μη χρειαστεί να βγω απ' το σπίτι! Στη Θεσσαλονίκη όταν ζούσαμε, τις πολύ δύσκολες μέρες, δηλαδή τρίτη και τέταρτη, δεν πήγαινα πουθενά! Μετά που ήρθαμε Κύπρο κι άρχισα σχολείο, δυσκολευόμουν αρκετά, αλλά τι να κάνω; Αλεξάνδρα Μάκη λένε και το δικό σου άντρα; Από πού βγαίνει; Του δικού μου από Γεράσιμος. Εμένα πήγε τώρα να ψωνίσει κάτι λίγα σαρακοστιανά, έχω κάτι πατζάρια να βράσω, και λογικά θα κάνει η μάνα μου φασόλια, αν και, τώρα που το σκέφτομαι, έκανε σήμερα... Χμ... Τέλος πάντων, το πολύ πολύ τα φτιάχνω εγώ! Δε νομίζω να πάμε σε αγρούς και τέτοια, γιατί ούτε αντοχές έχω εγώ, αλλά ούτε και ο καιρός προμηνύεται καλός. Τραχανά τρώει κι ο Αντρέας, αλλά γενικώς, δεν τρελαίνεται για σούπες. Το φύλο σήμερα δε φαινόταν, γιατί όπως μας είπε ο γιατρός, ήταν σε στάση "προσευχόμενου Μουσουλμάνου"!!! Ούτε καν φωτογραφίες του υπέρηχου δεν μας έδωσε, γιατί δεν έβγαιναν καλές.