Θέλω να γίνω μαμά

Γεωργία, άσε, πολύ χάλια όντως. Δικαιούμαι να ζητήσω μέχρι τέσσερις εβδομάδες πριν την έναρξη της άδειας, δηλ. 6 εβδομάδες πριν την ΠΗΤ. Τελικά ζήτησα τέσσερις εβδομάδες πριν την ΠΗΤ, αλλά είναι και πάλι αργά, πιστεύω, ειδικά σε μια δουλειά όπως τη δική μου, που έχει αρκετή ορθοστασία, τρέξιμο, και κυρίως, πολλά νεύρα!!! Επίσης, πιστεύω ότι είναι πάρα πολύ νωρίς να μου ζητάνε να καθορίσω τις ημέρες που θέλω άδεια! Ρώτησα και το γιατρό, και δε συνεννοούμασταν. Άλλα του έλεγα, άλλα καταλάβαινε, τελικά μου έδωσε ένα βιβλιαράκι με τα δικαιώματά μου, αλλά τα γνώριζα ήδη! Φυσικά μου είπε και πολλά σωστά πράγματα, ότι, π.χ., δεν είναι δυνατόν να ξέρω από τώρα την έκβαση της εγκυμοσύνης και πώς θα είμαι στην 25η ή στην 30η εβδομάδα για να ξέρω πότε ακριβώς θα ζητήσω άδεια. Τέλος πάντων, εδώ δεν τα βγάζεις πέρα με τους κανονισμούς των Δημοσίων Υπηρεσιών. Είναι ένας λαβύρινθος. Στις 20 Δεκεμβρίου του 2009 έσπασα το χέρι μου κι έπρεπε να πάρω έξι εβδομάδες άδεια. Παίρνω τηλέφωνο τη διευθύντρια, της το λέω, και μετά με ξαναπαίρνει και μου λέει το κορυφαίο, ότι πρέπει να μου δώσει ο γιατρός δύο πιστοποιητικά, ένα από τις 21/12 μέχρι τις 23/12 που θα έκλειναν τα σχολεία για τις διακοπές των Χριστουγέννων και ένα από τις 7/1 μέχρι τις 31/1 που θα ξανάνοιγαν τα σχολεία, γιατί αν περιλαμβάνονταν οι διακοπές στην άδεια, δε θα πληρωνόμουν για τις μέρες των διακοπών!!!!!!! Δηλαδή, έσπασα το χέρι μου από τις 21 μέχρι τις 23, στις διακοπές ήμουν καλά και ξαναέσπασε στις 7/1. Κι άντε να εξηγήσεις στο γιατρό το παράλογο της δημόσιας υπηρεσίας...

Κατερίνα, εμένα η υποχρεωτική άδεια ξεκινά 15 ημέρες πριν από την ΠΗΤ!!!!!! Μέχρι τότε μπορεί να έχω ήδη γεννήσει! Φυσικά, δικαιούμαι να ζητήσω μέχρι τέσσερις εβδομάδες νωρίτερα από τη μέρα που ξεκινά η υποχρεωτική άδεια. Εγώ ζήτησα άδεια από την μέρα που αρχίζει η 36η εβδομάδα, αλλά το θεωρώ πολύ αργά.

Σωστό, δεν το σκέφτηκα έτσι!

Νάσια, κι εγώ θέλω να καθαρίσουμε (με τον άντρα μου εννοείται, μόνη μου αποκλείεται), αλλά με τη ζέστη δεν μπορώ να κουνηθώ. Μετά θα καθαρίσω λίγο τους πάγκους, το νεροχύτη και την πιατοθήκη, κι ελπίζω αύριο να μπορέσουμε να κάνουμε το μπάνιο. Εμείς φάγαμε σήμερα σνίτσελ με πιλάφι με πιπεριά, κρεμμύδι και λίγο χυμό ντομάτας. Κατερίνα, δεν ξέρω τι σύστημα έχετε! Αθανασία, σου εύχομαι να είσαι εγκυούλα!

Νάσια, η Ζαν ντ' Αρκ μόνη της μιλούσε; Ολόκληρο στρατό της Γαλλίας είχε πάρει με το μέρος της! Αναστασία, ξέρεις τι θυμήθηκα; Σε κάποια φάση, πριν από αρκετά χρόνια, είχα αίμα στη μέση του κύκλου. Ήμουν και Θεσσαλονίκη, ο γιατρός μου Κύπρο, είχα αγοράσει τότε ένα βιβλίο με τίτλο "Γυναικολογία με λόγια απλά". Το παίρνω, λοιπόν, για να δω μήπως αναφέρει κάτι για την περίπτωσή μου. Καλά, το τι έγραφε... Μιλάμε, τι πολύποδες έλεγε, τι καρκίνος της μήτρας. Εννοείται ότι φρίκαρα, δεν το ξανάνοιξα και ευτυχώς εκείνο το μήνα έτυχε να έρθω Κύπρο για κάποιο λόγο και πήγα στο γιατρό μου. Τελικά ήταν μια απλή μόλυνση! Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο μόνος ειδικός είναι ο γιατρός μας, και όχι οι διάφοροι καλοθελητές.

Ε, πάλι καλά. Αν σε έλεγα Ελένη θα ήταν τελείως άσχετο! Οπότε, για να μην μπερδευόμαστε με την άλλη Κατερίνα, θα σε λέω "Καγκουρώ"!!!

Όχι, στην Κύπρο μένω.

Kangaroo (Αγγελική, σωστά τέλος Οκτωβρίου αρχίζει η άδειά μου. Δυστυχώς δεν έχουμε και πολύ μεγάλη άδεια, μόνο 18 εβδομάδες, κι από αυτές μόνο οι 12 με πλήρεις απολαβές. Πολύ χάλια το σύστημα εδώ πέρα. Μου έλεγε ο γιατρός μου ότι στην Αγγλία η άδεια αρχίζει από τις 26 εβδομάδες και διαρκεί ένα χρόνο!

Κατερίνα, ναι, έχω χαμηλό σίδηρο, επειδή έχω αναιμία. Παίρνω σίδηρο και φυλλικό οξύ από την αρχή της εγκυμοσύνης και θα το συνεχίσω μέχρι το τέλος. Οι ζαλάδες που έχω είναι απ' την έλλειψη ύπνου, το καταλαβαίνω. Ελπίζω να στρώσει κάπως, γιατί με εκνευρίζει πολύ αυτό το πράγμα, να ξυπνάω απ' τις οκτώμιση και να μην μπορώ να ξανακοιμηθώ. Αθανασία, κάτι σαν τα παπαρίων είναι και τα βραβεία που δίνουμε. Αν σκεφτείς, μάλιστα, ότι τα βραβεία είναι βιβλία του κ...ου... Αντί, ως σχολείο, να προωθήσουμε την ποιοτική λογοτεχνία, και να δώσουμε βιβλία κάποιου επιπέδου, δίνουμε Λένα Μαντά και Καίτη Οικονόμου. Χτες φέρανε και Φρέντυ Γερμανό που, όσο να 'ναι, είναι πολύ ψηλότερα από τις παραπάνω κυρίες, και η καλλιεργημένη και τρομερά καταρτισμένη ΦΙΛΟΛΟΓΑΡΑ διευθύντρια το γύρισε πίσω! Έλεος. Ντρεπόμουν να γράφω στα βιβλία της κάθε συγγραφέως του κ...ου ότι απονέμεται ως βραβείο από το σχολείο. Μα είναι δυνατόν; Κι ερχόταν και ο ξερόλας και έδινε ρεσιτάλ εξυπνάδων ("αυτό το βιβλίο θα το διάβαζα μόνο αν μου χορηγούσαν ορμόνες και πήγαινα στην Ταϋλάνδη για αλλαγή φύλου. Το ξέρετε ότι υπήρχαν Ανατολικογερμανίδες αθλήτριες που από τα πολλά ανδρογόνα η κλειτορίδα τους εξελίχθηκε σε πέος;"). Τέσσερις μέρες έμειναν... Θα τις αντέξω, δε θα τις αντέξω;

Ναι ε; Καλά, μη φανταστείς ότι νιώθω και τύψεις!!!

Γειά σας κορίτσια! Εγώ πάλι δεν κοιμήθηκα καλά και ζαλίζομαι. Αν τα καταφέρω, μπορεί να την πέσω και το μεσημέρι, παρ' όλο που δυσκολεύομαι γενικά με τον ύπνο... Ανθή, για φιλόλογο με διόρισαν, άσχετα είναι τα πτυχία μου, τώρα πώς γίνεται η Αρχαιολογία να θεωρείται φιλολογία, μόνο αυτοί το ξέρουν. Έχουν αρχίσει και οι μεγάλες ζέστες, ευτυχώς εδώ που κάθομαι φυσάει, αλλά για να καταλάβετε, χτες φυσούσε τόσο πολύ που κρύωσα! Τώρα είναι απλά υποφερτά... Να δούμε μέχρι πού θα πάει.

Καλημέρα! Βρε Μαρίνα, τρώγε κάτι όταν σηκώνεσαι το πρωί. Θα το κάψεις, μην αγχώνεσαι! Γράφω κι εγώ τα χτεσινά μου: Πρωινό: Κλασικά, ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και μία φέτα μαύρο ψωμί με βιτάμ και τυρί. Δεκατιανό: Μία φέτα μαύρο ψωμί με ταχίνι. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο μακαρόνια τρικολόρε με κόκκινη σάλτσα και τριμμένη μυζήθρα. Απογευματινό: 15 κεράσια. Λίγη μπουγάτσα με κρέμα. Μια κουταλιά κάτι σαν τσιζκέικ (σε ένα πιατάκι του καφέ). Βραδινό: Μακαρόνια με σάλτσα και φέτα. Πολλά γλυκά, αλλά πάντα τυχαίνει στο σχολείο να έρχονται τα γλυκά μαζεμένα!

Γειά σας κορίτσια! Εγώ πήγα σχολείο και γύρισα. Τα νεύρα μουυυυυυυυυυυυυυυυυ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Δε φτάνει που έχω την αχαρακτήριστη διευθύντρια, έχω κι ένα συνάδελφο ξερόλα που δεν αντέχεται με τίποτα. Ο κλασικός τύπος του εξυπνάκια που θα έρθει και θα σου πει "τι διαβάζεις, α, Τόμας Μαν, ναι, ναι, θυμάμαι όταν είχα πάει στο Αμβούργο, μπλα μπλα μπλα, κι έχω διαβάσει όλα τα βιβλία του Τόμας Μαν και το καλύτερο είναι αυτό, μπλα μπλα μπλα". Δέκα λεπτά κάθισε μαζί μας και μου έσπασε τα νεύρα. Αφήστε που έκανα ένα σωρό δουλειές για την τελετή αποφοίτησης μαζί με μια άλλη συνάδελφο, οι περισσότεροι απλά κάθονταν και μας λέγανε "μα πώς το κάνετε έτσι, εγώ θα το έκανα σε ένα λεπτό", και μετά με έπιασε φοβερή ζαλάδα. Είχε περάσει και η ώρα, λέει ο συνάδελφος-οδηγός στη διευθύντρια ότι θα φύγουμε μαζί κι αυτή να γυρίσει με τον τάδε. Αυτή τον τάδε ούτε να τον δει στα μάτια της, ο τάδε παρομοίως (κανείς μας δε θέλει να τη βλέπει στα μάτια του) και του λέει "ένα λεπτό, τελειώνω και φύγαμε". Το λεπτό έγινε τέταρτο, και τελικά έφυγα εγώ με τον τάδε. Και σα να μην έφτανε αυτό, με κυνηγούσε όπως πήγαινα στο αμάξι για να μου πει για τη γιορτή. Και μου έλεγε κιόλας "μισό λεπτό να σου πω, μη φεύγεις". Ενώ της είχαμε πει ότι ζαλίζομαι φρικτά. Ευαισθησία μηδέν, αναισθησία στο φουλ. Και πριν κάποιους μήνες μας έλεγε ότι μια μέρα ζαλίστηκε η κόρη της κι αυτή παράτησε τα πάντα κι έτρεξε σπίτι της κόρης για να της κρατήσει το παιδί και να της φτιάξει γάλα (της κόρης, όχι της εγγονής!). Εμείς δεν είμαστε άνθρωποι, μόνο αυτή και τα παιδιά της. Αφήστε που εγώ για να πω ότι ζαλίζομαι, πρέπει να έχω φτάσει σε απελπιστικό σημείο, αφού για μένα αυτά είναι στην ημερησία διάταξη, ήδη από πριν την εγκυμοσύνη. Τέλος πάντων. Χριστίνα, οι πατάτες με πορτοκάλι είναι τέλειες. Λες μια συνταγή που έχει και μουστάρδα; Την έχω κάνει αρκετές φορές, αλλά τώρα δεν έχει καλά πορτοκάλια... Αναστασία, αφού ο γυναικολόγος διέψευσε όλους τους μάντεις κακών, εσύ γιατί ανησυχείς τόσο πολύ; Ο μόνος αρμόδιος να σου πει είναι ο γυναικολόγος. Μακάρι να μην είναι τίποτα!

Τι κάνετε κοριτσάκια; Εγώ γύρισα κατάκοπη και με ζαλάδα απ' το σχολείο. Σας έλεγα απ' το μεσημέρι ότι νυστάζω. Πάμε στο σχολείο, κι αρχίζουμε με μια συνάδελφο να ετοιμάζουμε τα βιβλία που θα δοθούν ως βραβεία σε διάφορους μαθητές. Κουράστηκα, ζαλίστηκα, μισοξαπλώνω στην πολυθρόνα μου. Μου μισο-περνάει, συνεχίζουμε με τα βιβλία. Μετά με πιάνει τρομερή ζαλάδα. Ξαπλώνω στην πολυθρόνα μου, και δεν μπορούσα να κουνηθώ. Λέω στον Βοηθό Διευθυντή που είναι ο οδηγός μας, να πει στη Διευθύντρια (που έρχεται μαζί μας) να φύγουμε εμείς, και να έρθει αυτή μετά με άλλον. Αυτή φαίνεται δεν ήθελε να έρθει με τον άλλο και του λέει "σε ένα λεπτό τελειώνω και φεύγουμε". Το ένα λεπτό έγινε τέταρτο, και τελικά έφυγα εγώ με τον άλλο, κι όπως πήγαινα να μπω στο αμάξι, με κυνηγούσε για να μου πει διάφορα για τη γιορτή. Έλεος πια, ίχνος ευαισθησίας; Να της λέμε ότι ζαλίζομαι φρικτά, κι όχι μόνο να μη ξεκολλάει να φύγουμε, αλλά να με κυνηγά και για δουλειά; Τέσσερις μέρες έμειναν και δεν περνάνε με τίποτα...

Οι ταχυκαρδίες είναι συνηθισμένες στην εγκυμοσύνη. Αφού λες ότι το είχες και πριν, δε νομίζω να είναι κάτι σοβαρό. Εσύ, όμως, θα βρεις τι σε ηρεμεί.

pappy δείχνει σίγουρα πιθανότητες για σύνδρομο Ντάουν. Τώρα δεν ξέρω αν δείχνει και κάτι άλλο.

Σε γυμνάσιο-λύκειο. Είναι εσπερινό και έχει μία γυμνασιακή τάξη και τέσσερις λυκειακές (είναι περισσότερες γιατί οι ώρες είναι λιγότερες).

Κατερίνα, τελείωσαν οι εξετάσεις, αλλά εμείς πρέπει να πηγαίνουμε μέχρι 30 Ιουνίου. Τώρα την Τρίτη έχουμε και την τελική γιορτή, και τρέχουμε για ένα σωρό χαζομάρες. Έχουν εφεύρει τα πιο ηλίθια βραβεία, και πρέπει να τα ετοιμάσουμε. Μόνο βραβείο για το μαθητή που πήγε λιγότερες φορές στην τουαλέτα δεν έβαλαν. Η μακαρονάδα ήταν με απλή κόκκινη σάλτσα, αλλά έβαλε σπαγέτι τρικολόρε και δεν τρελάθηκα.

Άντε μπράβο! Μια χαρά! Όλα καλά να σου πάνε από δω και μπρος εύχομαι!

Αναστασία, κάνε ένα ξεχωριστό ποστ για να το δει όλο το φόρουμ. Ε, δεν μπορεί, κάποια θα ξέρει να σου πει.

Έλα βρε Νάσια! Τα βρήκατε με τους γονείς σου ε; Ωραία, μια χαρά! Καλά, για τον άντρα σου δεν το συζητώ! Αχ, σήμερα κάνει πολλή ζέστη, ξύπνησα απ' τις οκτώμιση γιατί είχα άγχος για το γιατρό, τώρα νυστάζω, και τεσσεράμιση πρέπει να φύγω απ' το σπίτι για το σχολείο... Κλαααααααααααψ. Δε θέλωωωωωωωωωωωωωωωω.................

Αναστασία, δεν έχω ιδέα. Δε φαντάζομαι να είναι κάτι σοβαρό. Ελπίζω να σου ξέρει κάποια άλλη κοπέλα.

Γειά σας κορίτσια! Χαίρομαι που υπάρχει κίνηση! Γράφω κι εγώ τα χτεσινά μου: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και μία φέτα μαύρο ψωμί με βιτάμ και τυρί (αναλλοίωτη αξία!). Δεκατιανό: Μία φέτα μαύρο ψωμί με ταχίνι. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο χοιρινό με πατάτες λεμονάτο (ή ριγανάτο) κατσαρόλας και λίγη ντοματοσαλάτα με φέτα. Απογευματινό: Ένα μιλσέικ που έφτιαξα εγώ με παγωτό βανίλια και σοκολάτα. Δύο μικρές φορμόζες. Βραδινό: Χοιρινό με πατάτες, μικρότερη μερίδα απ' το μεσημέρι. Ένα μεγάλο ποτήρι γάλα με σοκολάτα.

Καλημέρα κορίτσια! Εγώ πριν λίγο γύρισα απ' το γιατρό. Όλα καλά, αλλά το φύλο του παιδιού παραμένει μυστήριο... Μία μας λέει αγόρι, μία κορίτσι. Αυτό δεν είναι παιδί, είναι τρανσέξουαλ. Τόσο καιρό το φώναζα Ανδρέα, τώρα δε μου βγαίνει να το πω Θεοδώρα. Και δε μου πάει να το λέω "αυτό". Θα το λέω Ανδρεοθεοδώρα. Ανθή, ναι, θα δώσω όνομα απ' τους γονείς μου, γιατί τα πεθερικά δεν έχουν κολλήματα σ' αυτόν τον τομέα και έχουν ακούσει και οι δύο το όνομά τους στα άλλα τους εγγόνια. Όσο για το Αύγουστος, χι χι! Λίγο αστείο είναι, αλλά το κανονικό είναι Αυγουστίνος, που δεν είναι και άσχημο. Έτσι λένε τον αδελφό μιας παλιάς μου φίλης, που τον έβαλαν έτσι απ' τη γιαγιά του που είναι Αυγούστα, όνομα όχι και τόσο σπάνιο στην Κύπρο. Κάλη, συγγνώμη για το φαγητό, δε θα το ξανακάνω. Άλλη φορά θα στέλνω με κούριερ! Σήμερα τι τρώτε; Εμένα θα κάνει ο άντρας μου μακαρονάδα. Όσο για την από πάνω σου, τι να πω; Μα το πλυντήριο στο μπαλκόνι; Καλά, όταν βρέχει δεν καταστρέφεται; Κι εγώ στο πρώτο σπίτι που έμενα στη Θεσσαλονίκη, είχαμε κοινό λούκι στο μπαλκόνι με τους δίπλα, και όποτε καθάριζε το μπαλκόνι, όλα τα νερά κατέληγαν στη δική μας μεριά, και φυσικά το λούκι συνέχεια βούλωνε. Ερχόταν αυτή και μας έλεγε "καθαρίστε το με ένα καλαμάκι. Θα ξεβουλώσει". Μια μέρα ήρθε μόνη της με το καλαμάκι και το καθάριζε! Όλια, τι σημάδια έχει ο Νικολάκης; Ελπίζω να φύγουν γρήγορα. Μαρία και Μαράκι (λείπει η Μαριώ ) εγώ όταν ξυπνώ πίνω καφέ. Γάλα με τίποτα! Μόνο το βράδι πίνω γάλα ή μιλκσέικ το απόγευμα. Φιλάκια κοριτσάκια!

Γειά σας κορίτσια! Πριν λίγο γυρίσαμε απ' το γιατρό. Όλα καλά ευτυχώς, έχει μεγαλώσει πολύ! Φύλο δεν είδαμε με σιγουριά, αλλά τώρα μας είπε μάλλον κορίτσι! Μάλλον αγόρι, μάλλον κορίτσι, αυτό το ξέρω κι εγώ, δε θέλω υπέρηχο να μου το πει! Απογοητεύτηκα λίγο, είναι η αλήθεια, όχι γιατί μισώ τα κορίτσια, αλλά γιατί τόσο καιρό το φώναζα Ανδρέα! Λέτε γι' αυτό να μην κλωτσούσε, επειδή είναι κορίτσι, και δεν άκουγε στο αγορίστικο όνομα; Τέλος πάντων, σε ένα μήνα στη β' επιπέδου θα ξέρουμε φαντάζομαι! Μάντι, η αυχενική και το παπ-α είναι ένας συνδυασμός εξετάσεων. Το παπ-α είναι αιματολογική εξέταση και η αυχενική υπέρηχος. Στην Κύπρο το παπ-α γίνεται περίπου 10 μέρες πριν την αυχενική, και ο γιατρός συγκρίνει τα αποτελέσματα και μόνο έτσι μπορεί να βγάλει συμπεράσματα. Στην Ελλάδα το αίμα για το παπ-α λαμβάνεται τη μέρα της αυχενικής. Δώρα, άσε, η πλάκα είναι ότι είμαι και δημόσιος υπάλληλος στην Κύπρο και υποτίθεται θεωρούμαστε προνομιούχοι. Όλοι οι μαθητές μου νομίζουν ότι παίρνω τέσσερις χιλιάδες ευρώ το μήνα και εκνευρίζομαι, που όλοι πιστεύουν ότι "καθόμαστε" και παίρνουμε ένα σωρό λεφτά. Άντε, φιλάκια σε όλα τα κορίτσια!