Θέλω να γίνω μαμά

Α, καλό ακούγεται. Να ρωτήσω κάτι που μάλλον είναι βλακεία. Μέσα στο σλινγκ το μωρό μπορεί να θηλάσει; Μπα ε;

Νία, τι είναι ακριβώς το μαξιλάρι θηλασμού; Το είδα στον κατάλογο του mothercare, αλλά δεν κατάλαβα σε τι ακριβώς χρησιμεύει. Είναι απαραίτητο να το πάρουμε ή απλά είναι βοηθητικό;

Πιστεύω ότι αυτοί που θα μας επισκεφθούν θα πάρουν προηγουμένως ένα τηλέφωνο να ρωτήσουν τι έχουμε πάρει, τι χρειαζόμαστε, κ.λπ. για να μη μας φέρνουν πράγματα που έχουμε ήδη. Φυσικά, πρέπει να έχουν και στοιχειώδες iq, κάτι που πολύς κόσμος δε φαίνεται να διαθέτει. Δεν ξέρω πώς λειτουργεί το i-pad, οπότε δεν μπορώ να σε βοηθήσω.

Αγγελική, κι εγώ τον ίδιο προβληματισμό έχω. Μου έχουν πει διάφοροι "εμείς θα σας πάρουμε τον αποστειρωτή", "μην αγοράσετε ενδοεπικοινωνία, θα σας την κάνουμε δώρο εμείς", αλλά είτε που θα έρθουν να μας επισκεφθούν δύο μήνες μετά τη γέννα, είτε, ακόμα χειρότερα, θα ξεχάσουν ακόμα κι ότι μας το είπαν. Οπότε, μάλλον θα τα πάρω όλα και δε θα βασιστώ σε κανέναν απολύτως. Όσο για την εικόνα, νομίζω ότι πρέπει να την σώσεις στον υπολογιστή σου και να την βάλεις ως συνημμένο στην απάντησή σου.

Καλά, άμα δεν είχαμε την πεθερά, τι θα κάναμε; Πώς θα ζούσαμε; Δεν είναι κακός άνθρωπος, απλά είναι από άλλο πλανήτη τελείως... Τώρα είπε στον άντρα μου ότι μετά που θα σαραντίσω μπορεί να έρθει... Μπρρρρρρ........... Ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω........................... Με έπιασε μια τρομερή αδυναμία και υπνηλία το απόγευμα και πήγα και ξάπλωσα. Με πήρε και ο ύπνος για λίγο, κι ευτυχώς τώρα είμαι καλύτερα! Ηλιάννα, κι εγώ κάπως όπως εσένα, σπάνια πηγαίνω πλέον Κυριακές στην εκκλησία, γιατί τελειώνει πάρα πολύ νωρίς, κατά τις εννιά-εννιά και κάτι, και δεν μπορώ να ξυπνήσω...

Αγγελική, η μάνα του άντρα μου δυστυχώς όταν αγοράζει κάτι το αγοράζει σύμφωνα με το δικό της γούστο, το οποίο θεωρεί μοναδικό. Πώς ήταν η Πελαγία Μουστοξύδη στους "Λατρεμένους μου γείτονες"; Πολύ πολύ πολύ χειρότερη... Βασικά, είναι ο ορισμός του κιτς. Εγώ θα πάρω μεταχειρισμένα ρουχαλάκια και γενικά μεταχειρισμένα πραγματάκια από φίλες μου. Αλλά θα τα δω, κι άμα δω κάτι με λεκέδες που δε βγαίνουν, ξεφτισμένο, κιτρινισμένο, πετρωμένο απ' τα πλυσίματα, σπασμένο, κ.λπ., δε θα το πάρω, και δε νομίζω ότι θα σκέφτονταν μου το δώσουν κιόλας. Η πεθερά πάλι, είναι όπως τους συγγενείς του άντρα σου. Λέω στον άντρα μου ότι τα καινούρια ζιπουνάκια (τελικά ζιπουνάκια είναι όλα αυτά, όχι φορμάκια) δε θα μπορέσουμε να τα χρησιμοποιήσουμε, λόγω εποχής, και μου λέει, ε μπορεί να κάνουμε άλλο παιδί και να τα βάλουμε σ' αυτό. Του λέω, καλά, πλάκα κάνεις; Μας ψωνίζει για ένα μελλοντικό παιδί που ενδεχομένως κάνουμε και ενδεχομένως γεννηθεί καλοκαίρι; Όσο για τις κοριτσίστικες πυτζάμες για δίχρονο παιδί, τι να πω; Και για τα παλιωμένα ρούχα που δεν υπάρχει περίπτωση να χρησιμοποιήσω, αλλά αυτός αποκλείεται να δεχτεί να πετάξουμε... Ή για τα μωρομάντηλα... Και μου λέει "ό,τι σου δίνουν να λες κι ευχαριστώ". Ε, δε θα πετάξω κι απ' τη χαρά μου για μια σακούλα τιγκαρισμένη άχρηστα πράγματα, τα οποία απλά θα πιάνουν χώρο στις ντουλάπες μου. Παλιά όταν ήμασταν Θεσσαλονίκη, έστελνε καμιά φορά κανένα δέμα με τα ΚΤΕΛ. Το τι μαλακίες έβαζε μέσα... Πέρα απ' το λάδι που ήταν το βασικό προϊόν, έβαζε ό,τι έβρισκε μπροστά της. Χαρτομάντηλα, καραμέλες Χολς, σπίρτα, κρουασάν. Κι όταν επεσήμανα στον άντρα μου τον παραλογισμό του πράγματος, μου έλεγε "ε, της αρέσει να μας ψωνίζει"...

Αγγελική, τα δικά μου τα πετάω, τα δικά του δεν είναι δικά μου να τα πετάξω. Τώρα ελπίζω να έβαλε μυαλό και να πετάξει τα σκισμένα/ξεχειλωμένα. Καλά, η πεθερά δεν καταλαβαίνει με τίποτα!!! Παλιά πήγαινε και μου αγόραζε ρούχα με το κιλό. Κάκιστης ποιότητας εννοείται, και ακόμα ακόμα χειρότερου γούστου! Μια φορά εκνευρίστηκα φοβερά, γιατί απ' αυτά που μου έστελνε ήταν λες και νόμιζε ότι κάνω πεζοδρόμιο. Μιλάμε για κάτι φούστες λεοπαρδαλέ μέχρι τον αφαλό, κάτι πουλόβερ με βάτες και τα μανίκια κοντά (μου έρχονταν κοντά, δεν ήταν κάπρι), κάτι παντελόνια μπορντώ ή τζιν με την Άρτα και τα Γιάννενα πάνω, κάτι πουκάμισα με χρυσά κουμπιά και δαντέλες, κάτι φουστανάκια καλοκαιρινά απ' αυτά που φορούσε η Βουγιουκλάκη στην "Αλίκη στο ναυτικό". Κάποια στιγμή είπα στον άντρα μου να της πει να μη μου δίνει τόσα ρούχα, γιατί δεν έχουμε χώρο και του λέει "τι θα πει δεν έχετε χώρο; Τρία δωμάτια δεν έχετε; Ε, τόσα δωμάτια και δεν έχετε χώρο να βάλετε τα ρούχα;". Γι' αυτήν μια καρέκλα είναι απολύτως αποδεκτός χώρος φύλαξης ρούχων... Οπότε, μπορείς να καταλάβεις...Τα περισσότερα τα κατέβασα Κύπρο και τα δώσαμε σε ενορίες, αλλά φαντάζομαι ούτε οι φτωχοί θα τα ήθελαν!!!

Ηλιάννα, κι εμένα πονάνε τα πλευρά μου εδώ και καμιά βδομάδα... Ανοίγουμε φαίνεται... Μύριαμ, εμένα έκανε ο έξυπνος ο άντρας μου το θαύμα του, και είπε στη μάνα μου για τις μολύνσεις. Δεν το είχα πει στους γονείς μου για να μην αγχωθούν και για να μη με πρήζουν. Τώρα, με παίρνει συνέχεια τηλέφωνο και με ρωτάει, τι μόλυνση είναι αυτή, αν θα μπορώ να γεννήσω φυσιολογικά, πώς δημιουργήθηκε, πώς το καταλάβαμε, και πάει λέγοντας... Α, για τη ντουλάπα που λες, εννοείς ντουλάπα με συρτάρια μέσα; Γιατί τώρα θα έχουμε καθόλου κρεμαστά ρούχα για τα μωρά; Όλα σε συρτάρια θα μπουν, όπως το κόβω. Εμάς ευτυχώς έχουν εντοιχισμένη ντουλάπα όλα τα υπνοδωμάτια, αλλά θα πάρουμε συρταριέρα. Δεν έχουμε πάει ακόμα να δούμε καθόλου, εκτός απ' το ΙΚΕΑ που είχε ελάχιστη ποικιλία, και τώρα αγχώθηκα τρομερά, γιατί ΠΟΥ ΘΑ ΒΑΛΩ ΤΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΡΟΥΧΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ Η ΠΕΘΕΡΑ;;;

Αυτό να λέγεται!!!!!!!!!!!!!

Δώρα, έχουμε πεθερές που μας νοιάζονται, αυτό να λέγεται!!! Δυστυχώς η δική μου έχει συνήθειο να μην πετάει τίποτα και να παίρνει ό,τι της δίνουν. Με αποτέλεσμα, οι ντουλάπες της να είναι γεμάτες με ρούχα είτε από λαϊκές και κινέζικα μαγαζιά, είτε από ρούχα και παπούτσια που της δίνουν οι κουνιάδες της, οι συννυφάδες της, οι ξαδέλφες της, και πάει λέγοντας... Και δυστυχώς έχει μάθει κι ο άντρας μου έτσι, κι έχει ένα συρτάρι ξέχειλο από ξεχειλωμένες κάλτσες κι ένα άλλο ξέχειλο από ξεχειλωμένα σώβρακα, και δεν τα πετάει για να βάλει τις άπειρες ποσότητες καινούριων καλτσών και σωβράκων που του παίρνει η μάνα του... Βρε να του λέω, να του εξηγώ, τίποτα αυτός. Να μου λέει "άσε τις τρύπιες κάλτσες θα τις φοράω στο σπίτι". Λες και οι δέκα χιλιάδες γερά ζευγάρια που έχει δεν του φτάνουν να φοράει και στο σπίτι!!!!! Παλιότερα που ήταν πιο μικρός, προσπαθούσε να του πασάρει ό,τι της δίνανε. Τι πουκάμισα στιλ σέβεντις, τι παντελόνια μπορντώ φαρδιά σαν γυναικείες παντελόνες, τι πλαστικά μπουφάν, τι μπότες καουμπόϊκες... Κι αν δεν ήμουν εγώ, θα τα έπαιρνε, και θα έκανε έκρηξη η μικροσκοπική ντουλάπα που είχε στην Εστία... Μέχρι και μια γούνα ανδρική της δεκαετίας του '70 του είχε δώσει και την πήρε ο ηλίθιος, απ' αυτές που φοράει σε κάτι ταινίες ο Λάκης Κομνηνός, γιατί λέει "κάνει κρύο στη Σαλονίκη"...

Βανεσσάκι, μια χαρά σε βλέπω!!!! Μη φας φανουρόπιτα όμως!

Άσε, Μαρίνα, το έχω παρακάνει αυτές τις μέρες με τα γλυκά... Χτες δεν είχα σκοπό να φάω μερέντα, αλλά είδα τα δώρα που μου έστειλε η πεθερά μου για τον άντρα μου, για μένα και για το μωρό, και εκνευρίστηκα τόσο πολύ, που ήθελα να φάω κάτι γλυκό και σοκολατοειδές. Να πνίξω τα νεύρα μου στο σταφύλι, δύσκολο!

Οπότε τζάμπα τα αγόρασε... Μα δεν κόβει καθόλου το μυαλό αυτής της γυναίκας; Όταν ήταν ο άντρας μου φοιτητής, επέμενε και του έφτιαχνε αυτή τη βαλίτσα. Το τι του έβαζε μέσα, δεν μπορείτε να φανταστείτε... Του έκανα εγώ δώρο κάποια ρούχα και δεν του τα έβαζε, και τα πουκάμισα π.χ. που το αγόραζα, κατέληγαν να τα φοράει κάποιος απ' τα αδέλφια του. Του έβαζε κάθε, μα κάθε φορά, σεντόνια, πετσέτες, μαξιλαροθήκες, και είχε καταλήξει να έχει είκοσι ζευγάρια σεντόνια και τριάντα πετσέτες. Κι όταν πήρε πτυχίο και θα έφευγε για φαντάρος, κατέβηκε Πάτρα Χριστούγεννα και τα έβαλε όλα αυτά σε δέματα και τα κατέβασε, κι όταν ξαναγύρισε για τελευταία φορά, του ξαναέβαλε πετσέτες και σεντόνια!!!!!!!! Άντε, τα πήρα τώρα, γιατί μας έχει φορτώσει πάααααλι με ένα σωρό άχρηστα πράγματα... Χριστίνα, τέλεια θα είναι να γεννηθεί εκείνη τη μέρα!!! Α, Αγγελική, εδώ στη Λάρνακα έχουμε μια κυρία, την κυρία Αντωνιέττα, η οποία οδηγούσε μέχρι τα ογδονταφεύγα!!!! Τώρα είναι στα τελευταία της δυστυχώς, αλλά είναι γύρω στα 97...

Άσε, Καγκουράκι, δυστυχώς οι περισσότεροι γάμοι που ξεκινούν έτσι, έχουν πολύ άσχημη κατάληξη... Και άντε αυτοί, όπως έστρωσαν να κοιμηθούν. Τα παιδιά τους τι φταίνε; Αθανασία, κορυφαίος ο τύπος με το κρασί!!!!! Τι να πω, μένω άφωνη!!!!!

Χριστίνα, καταπληκτικό αυτό που λες με την επέτειο!!!! Κι εμείς έχουμε επέτειο γνωριμίας 12 Νοεμβρίου, και λέω, φαντάζεσαι να γεννήσω τότε; Την επέτειο του γάμου, 26 Δεκεμβρίου, ούτε τη λογαριάζω, αφού ήταν χάλια μέρα!

Κορίτσια, τι να σας πω... Το παιδί δε νομίζω ότι το περίμεναν και με πολλή λαχτάρα. Αυτή έμεινε έγκυος λίγο πριν το γάμο, όταν ο άντρας της ετοιμαζόταν να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Κοινώς: γκαστρώθηκε για να τον τυλίξει. Αυτός ήταν ξανά παντρεμένος, στα 23 έκανε τον πρώτο γάμο και στα 27 τον δεύτερο. Και στην πρώτη περίπτωση, η κοπέλα που είχε έμεινε έγκυος, και αναγκάστηκε να την παντρευτεί. Κοινώς: κι αυτή γκαστρώθηκε για να τον τυλίξει. Και η πρώτη του γυναίκα την κόρη την έχει εντελώς παραπεταμένη, όποτε βρει ευκαιρία (και βρίσκει συνέχεια) την παρατάει στην πρώην πεθερά της, για να βγαίνει, να πηγαίνει εκδρομές, να πηγαίνει στη Μύκονο, κ.λπ. Και ο μικρός αδελφός του άντρα μου παντρεύτηκε πριν από ένα χρόνο, για μαντέψτε το λόγο: γιατί η κοπέλα που συζούσαν έμεινε έγκυος! Και έντεκα μήνες μετά χώρισαν. Αφήστε, παιδιά τέτοιων οικογενειών έχουμε στο σχολείο, όπως επίσης έχουμε μαθητές και γονείς τέτοιων παιδιών... Είναι κρίμα τέτοιοι άνθρωποι να κάνουν παιδιά και να τα μεγαλώνουν έτσι, και άνθρωποι που θέλουν με λαχτάρα και καημό ένα παιδί να μην μπορούν...

Χριστίνα, άντε επιτέλους!!! Μ' αρέσει που λες ότι δεν το πιστεύεις! Εδώ τόσο καιρό είσαι "τώρα γεννάω, σε πέντε λεπτά γεννάω"!!!!!!! Καλά, το κοριτσάκι γιατί το διώξανε απ' το νοσοκομείο;;; Αναστασία, κι εγώ το πρωί είδα στο σερβιετάκι τα διάφορα υγρά, όχι κατευθείαν. Απλά ξυπνούσα κατά τη διάρκεια της νύχτας και ένιωθα υγρασία. Διάβασα τις οδηγίες πιο προσεκτικά, γιατί την πρώτη φορά διάβασα μόνο πώς το βάζουμε. Λέει ότι σίγουρα βγαίνουν υπολείμματα και πρέπει οπωσδήποτε να φοράμε σερβιετάκι. Μόνο που μου είχε πει ο γιατρός να το βρέχω, κι εγώ ξέχασα... Καλά, με τόσα υγρά που έχω αποκλείεται να μην απορροφήθηκε, αλλά από σήμερα θα το βρέχω κιόλας!!!! Ρε κορίτσια, να σας ρωτήσω. Αυτά τα φορμάκια (τα δύο καινούρια) που μου έστειλε η πεθερά, είναι σα βρακάκι από κάτω, δεν είναι ενιαίο να καλύπτει και τα πόδια του μωρού, και είναι και κοντομάνικα. Υπάρχει περίπτωση να τα φορέσει με κάποιο τρόπο το παιδί; Γιατί είναι για νεογέννητο. Μέχρι να πάει καλοκαίρι δε θα του κάνουν με τίποτα.

Αγγελική, η μάνα μου που έχει βάλει τέτοια υπόθετα είπε ότι τρέχει. Ξέρω γω; Θα το βάλω πιο βαθιά σήμερα, αν και, είχα χώσει σχεδόν όλο το δάκτυλο μέσα, και έχω πάρα πολύ μακριά δάκτυλα! Αφού ένας φίλος μου με έλεγε Νοσφεράτου! Εύη, άσε, το τι ψυχοπαθείς πελάτες υπάρχουν δε λέγεται... Είναι άνθρωποι οι οποίοι γενικά πιστεύουν ότι ο άλλος είναι δούλος τους και οφείλει να τους υπηρετεί, μη σου πω να τους κάνει και υποκλίσεις. Μια φίλη μου το κάνει αυτό με τους σερβιτόρους. Την τελευταία φορά που βγήκαμε, πήρε η κόρη της μακαρόνια, κι αυτή ένα κρύο καφέ. Στη μικρή φέρανε ένα πιάτο μακαρόνια και ένα μπολάκι με ωμά ντοματίνια στο πλευρό. Τώρα φαντάζομαι ότι έτσι τα σερβίρουν, αλλά αυτή δεν είχε καταλάβει και νόμιζε ότι ήταν μακαρόνια με σάλτσα. Έκανε φασαρία, ενώ απλούστατα θα μπορούσε να τους πει "θα θέλαμε να μας φέρετε και ένα μπολ με σάλτσα ντομάτας".Τη ρωτάει ο άντρας της τι έγινε και του λέει "κοίτα τι μας φέρανε. Αφού είναι ηλίθιοι". Και τα παιδιά της ν' ακούνε. Πίνει τον καφέ της, είπε ότι δεν πίνεται και τους λέει με υφάκι "αυτό μπορείτε να το πάρετε. Δε μας άρεσε". Και γενικά έχει επιθετικό υφάκι με τους σερβιτόρους, λες και είναι εχθροί της και θέλουν το κακό της. Και φυσικά εγώ και όσοι άλλοι είμαστε μαζί της, αισθανόμαστε πολύ άσχημα...

Γειά σας! Τα χτεσινά μου: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και ένα σάντουιτς με μαύρο ψωμί και τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα κομμάτι ρολό κιμά με αβγό + πατάτες φούρνου + ντοματοσαλάτα. Απογευματινό: Μία κουταλιά μερέντα (ούπς)... Βραδινό: Ένα τοστ με χωριάτικο ψωμί, τυρί, λούντζα και ντομάτα και μερικές πατάτες φούρνου. Λίγο σταφύλι. Ένα ποτήρι γάλα. Βένι, η φορμόζα είναι ένα πάαααρα πολύ νόστιμο καλοκαιρινό φρούτο. Το πληγούρι είναι πολύ συνηθισμένο στην Κύπρο κι ευτυχώς μου αρέσει αρκετά!

Γειά σας κορίτσια! Εγώ δεν κοιμήθηκα και τόσο καλά, έβαλα το υπόθετο και όλο ξυπνούσα το βράδι. Μετά ξύπνησα κατά τις πεντέμιση, ξανακοιμήθηκα εφτάμιση και ξύπνησα εννιά... Με έτσουζε κιόλας εκεί πέρα και ένιωθα συνέχεια υγρασία και κάθε λίγο κάτι να τρέχει. Έτσι είναι όταν βάζεις κολπικό υπόθετο, τρέχει έξω; Γιατί δεν έχω ξαναβάλει. Σήμερα θα προσπαθήσω να το βάλω πιο βαθιά... Εύη, άσε με τα αυτοκίνητα και ειδικά με τα τζιπ είναι αηδία. Έχω προσέξει ότι όσοι έχουν Μερσεντές, BMW, Audi και τζιπ νομίζουν ότι είναι οι άρχοντες του δρόμου και κάνουν ό,τι να 'ναι... Όσο για την πελάτισσα, υπάρχουν πολλές τέτοιες. Όταν είχαμε την αντιπροσωπεία των Chicco και δούλεψα εκεί ένα καλοκαίρι, έρχονταν κάτι φρούτα... Ήταν μία ειδικά που παραλίγο να τη βρίσω. Αφού μας έσκασε να πάρει ένα παπούτσι για το παιδί της, και πήγε και ήρθε είκοσι φορές, έρχεται και μας λέει "εδώ που είναι οι ραφές, σε μία τρύπα έχει περάσει το βελόνι δύο φορές και μπορεί να ξεραφτεί, και να μου δώσετε άλλο". Δέκα χρόνια έχουν περάσει κι ακόμα το θυμάμαι!!! Αφήστε, με την "προίκα" που πήρα απ' την πεθερά, συν τα δώρα μας, τα οποία είναι απ' τα κινέζικα και τουλάχιστον τα δικά μου δε θα τα χρησιμοποιήσω, γιατί είναι όλα μεγαλύτερα ή μικρότερα σε νούμερο, πλήρωσε ο άντρας μου 22 ευρώ επιπλέον στο αεροπλάνο γιατί είχε υπερβεί το όριο κιλών. Πήγε και πήρε ο ηλίθιος δύο ούζα και δύο λαδοτύρια, και λέει το ένα ζευγάρι από αυτά θα τα δώσει σε ένα φίλο του, που του είπε "όταν πας Μυτιλήνη φέρε κανένα ούζο, κανένα τυρί"... Αυτός πηγαίνει δυο-τρεις φορές το χρόνο στο χωριό του στην Εύβοια και δεν έχει φέρει ποτέ απολύτως τίποτα. Τέλος πάντων. Δε θυμάμαι τι άλλο γράψατε. Φιλάκια σε όλες!

Κορίτσια, σίγουρα τώρα δεν είναι η καλύτερη φάση για να κάνουμε φασίνες! Όταν γεννηθούν τα μωρά μας σίγουρα δε θα έχουμε χρόνο, αλλά ειδικά τα νεογέννητα είναι ευαίσθητα, και πρέπει να καθαρίζουμε, μην έχει σκόνες, κ.λπ. Όχι υστερίες, βέβαια, αλλά σίγουρα δε γίνεται να τα αφήνουμε... Τι να σας πω, μου έλεγε τώρα ο άντρας μου ότι τις πιπίλες της μικρής τις πετούσαν από δω κι από κει και τις πήρε η μάνα του και τις έπλυνε, αλλά εν τω μεταξύ η μικρή έπαθε στοματίτιδα... Αυτό απαντάει και στην ερώτηση που έκανες το απόγευμα, αν έχει αποστείρωση η συννυφάδα!!!! Βέβαια, για παιδί δυόμιση ετών δεν αποστειρώνεις τίποτα, αλλά δε σημαίνει ότι δεν πλένεις κιόλας και τα πετάς μες στη σκόνη!!!!! Πω πω, κάθε λίγο μου λέει και κάτι χειρότερο απ' τα προηγούμενα...

Πες το στο γιατρό σου. Εμένα εδώ και μία εβδομάδα περίπου με πονάνε τα πλευρά μου. Ανοίγω φαίνεται...

Μπα, στις συσπάσεις πετρώνει η κοιλιά, δε νιώθεις κλωτσιές! Θα σου πούνε και τα κορίτσια που ξέρουν καλύτερα!

Γειά σας κορίτσια! Πού χαθήκατε όλες; Εμένα γύρισε σήμερα ο άντρας μου!!! Επιτέλους!!!!! Τι να σας πω, μου είπε τα χειρότερα για την οικογένεια του αδελφού του και στεναχωρέθηκα, όχι ότι με έπιασε ο πόνος για τον αδελφό και τη γυναίκα του, αλλά για το κακόμοιρο το παιδάκι τους... Τι βρίζονται όλη μέρα, τι βρίζουν το ίδιο το παιδί, τι το χτυπάει η μάνα (μάλλον), τι έχει πρόβλημα το παιδί και όλη μέρα ουρλιάζει, τσιρίζει και βρίζει, τι το έχουν βρώμικο σε σημείο που τα μαλλιά της κολλούσαν... Αφήστε, αφήστε... Στεναχωρέθηκα, γιατί, τι φταίει το καημένο το κοριτσάκι;

Αναστασία, άμα δε βάζεις κώλο κάτω, τι να σου πω... Είναι σπαστικό να είσαι ξαπλωμένη, τουλάχιστον ξάπλωσε στον καναπέ, διάβασε κάτι, κοίτα τηλεόραση και μην κάνεις ΚΑΘΟΛΟΥ δουλειές. Ούτε μαγείρεμα ούτε τίποτα. Ας φτιάξει ο άντρας σου κάτι, ας σας στείλει η πεθερά σου.