Θέλω να γίνω μαμά

Λένα, και το βαμβακερό νομίζω είναι από τα πιο φυσικά υλικά, αλλά με προβληματίζει το ότι είναι πολύ μαλακό... Η μάνα μου άρχισε τα κλασικά "εσείς μεγαλώσατε με στρώμα από σφουγγάρι και τι πάθατε;", αλλά το φοβάμαι λίγο. Δεν ξέρω πόσο μαλακό θα είναι όταν θα μπει μέσα στην κούνια με το ξύλο από κάτω, αλλά νομίζω θα είναι αρκετά μαλακό... Ουφ! Άλλο πράγμα βρέθηκε τώρα...

Κι εγώ κάνω μια παρόμοια μακαρονάδα με κολοκυθάκι και πιπεριά. Τα βάζω και σε πίτα με κιμά και μελιτζάνα. Κόβω τα λαχανικά τόσο μικρά που λιώνουν και δε φαίνονται! Και τη μελιτζάνα, επίσης, που δεν την τρώει ο άντρας μου, την τρίβω και τη βάζω στη σάλτσα για μακαρόνια, και βγαίνει σα σάλτσα με κιμά!

Καλή ιδέα, δεν το είχα σκεφτεί το σελτεδάκι! Καμιά φορά έχουν και διαρροές και με τις πάνες, ειδικά αν φοράνε υφασμάτινες, όπως σκέφτομαι εγώ να χρησιμοποιήσω (ελπίζω να τα καταφέρω!). Το βαμβακερό στρώμα είναι αρκετά μαλακό, αλλά θα μπει πάνω στο ξύλο του κρεβατιού και νομίζω θα είναι όσο σκληρό πρέπει, αν και δεν είμαι σίγουρη...

Κατερίνα, πάει πια, σε παρεξήγησα και δε σου μιλάω... Ναι, τα κολοκυθάκια αβγολέμονο είναι από τα αγαπημένα μας με τον άντρα μου και εννοείται ότι ενώσαμε τις δυνάμεις μας και τα φτιάξαμε μαζί! Σήμερα έφερε η μάνα μου κολοκυθόπιτα, είχαμε και ένα κολοκυθάκι από χτες, κολοκυθιάσαμε κανονικότατα αυτές τις μέρες!!!

Και πάλι θέλω τα φώτα σας! Δε θα αγοράσουμε κούνια, επειδή έχουμε την κούνια που είχαμε εμείς όταν ήμασταν μωρά και πληροί όλες τις προδιαγραφές ασφαλείας. Αλλά, φυσικά, θα πάρουμε καινούριο στρώμα. Οι γονείς μου ήθελαν να παραγγείλουν στρώμα σ' έναν παπλωματά (μάλλον τον τελευταίο παπλωματά που υπάρχει!), και να είναι βαμβακερό, που είναι και το πιο υγιεινό υλικό. Διάβασα, όμως, ότι είναι καλύτερο να έχει το στρώμα αδιάβροχη επένδυση, για να καθαρίζεται εύκολα σε τυχόν διαρροές. Η μάνα μου βρήκε ένα αδιάβροχο ύφασμα, που είναι η μία επιφάνεια λούτρινη και η η άλλη PVC, αλλά τρόμαξα όταν άκουσα το PVC. Εσείς τι στρωματάκι έχετε στην κούνια; Από τι υλικό είναι κατασκευασμένο και πόσο σκληρό/μαλακό είναι; Γιατί το βαμβακερό είναι αρκετά μαλακό. Βάζετε κάτι κάτω απ' τα σεντόνια για τυχόν διαρροές;

Γειά σου, καλώς όρισες στο φόρουμ και συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου. Απ' όσο γνωρίζω, αν δεν έχεις πρόβλημα, δεν υπάρχει κώλυμα με τα αεροπορικά ταξίδια, αν και δεν ενδείκνυται τα συχνά ταξίδια. Ο γιατρός μου τα επιτρέπει, φτάνει να σε δει πρώτα και να σου δώσει άδεια ο ίδιος, αλλά λέει ότι πρέπει να αποφεύγονται στο τέλος του δεύτερου τριμήνου και στην αρχή του τρίτου. Βέβαια, όσους γιατρούς ρωτήσεις, τόσες γνώμες θα πάρεις! Θα σου πει ο γιατρός σου! Όταν είχε χρειαστεί να ακυρώσουμε, ο άντρας μου κι εγώ αεροπορικό ταξίδι, όχι λόγω εγκυμοσύνης, αλλά επειδή είχα σπάσει το χέρι μου, τα εισιτήρια συνέχισαν να ισχύουν για ένα χρόνο, και τελικά ταξιδέψαμε κάποια άλλη στιγμή, μέσα στον χρόνο. Είναι, βέβαια, και ανάλογα με την πολιτική της κάθε εταιρείας. Μπορεί κάποιες εταιρείες να σου δίνουν και το αντίτιμο πίσω, αλλά σίγουρα θα χάσεις κάποιο ποσό, μάλλον μικρό.

Χεχε!! Κατάλαβα. Για τα μάτια του κόσμου σε καλούν. Ευτυχώς, γιατί είχα αγχωθεί πάρα πολύ και με ξεάγχωσες!!!

Θα στείλω έκθεση από το γιατρό, η οποία θα λέει και ότι δεν μπορώ να οδηγήσω και να πάω μέχρι το Παραλίμνι. Αν θέλουν ντε και καλά να πάει κάποιος, θα στείλω τον άντρα μου, δεν ήξερα ότι γίνεται!

Μαρία, με καθησυχάζεις!!!!! Το θέμα είναι ότι μου είναι τρομερά δύσκολο να πάω στο Παραλίμνι, στις 9 το πρωί... Πέρα απ' το ότι θα είμαι χάλια, γιατί το πρωί ζαλίζομαι, ειδικά αν ξυπνήσω νωρίς, θα πρέπει να πάρω και απαλλαγή απ' το σχολείο το απόγευμα, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να τα καταφέρω. Τι να πω, άλλοι έχουν εικονικές θέσεις και παίρνουν δέκα χιλιάδες ευρώ το μήνα, κι εμάς με δύο χιλιάδες ευρώ μεικτά και μας τρέχουν... Ήρθαν και τα σλινγκ μας πριν από λίγο!!!!! Είναι τέλειααα!!!!!! Φιλάκια σε όλα τα κοριτσάκια!

Κορίτσια, και να αρχίσει η άδειά μου, δε σημαίνει κάτι. Τα ιατροσυμβούλια και οι ταλαιπωρίες για τις άδειες, συνεχίζονται... Και να απαλλαγώ τώρα, αν δεν δεχτούν την έκθεση του γιατρού μου, θα εκκρεμεί το ιατροσυμβούλιο για μετά τη γέννα... Απλά, δε θα έχω την ταλαιπωρία του σχολείου και την τρομερή φασαρία. Ήρθαν και τα σλινγκ μας! Χάρηκα πάρα πολύ! Είναι καταπληκτικά, με εξαίρεση ένα μικροσκοπικό ματάκι που μου έβαλε στο τιρκουάζ σλινγκ, αλλά θα το βγάλω, εννοείται. Μόνο που δεν έχω ιδέα πώς να τα χρησιμοποιήσω. Έκανα μια δοκιμή, αλλά δε βγάζω άκρη. Εν τω μεταξύ, έκανα ειδική παραγγελία το σλινγκ με τη σκακιστική στάμπα, το βλέπει ο άντρας μου στο αμάξι, λέει ότι του άρεσε, ερχόμαστε σπίτι, του λέω "έλα να τα δούμε" και μου λέει "μισό ν' αλλάξω" και πήγε και κόλλησε στον υπολογιστή... Έδωσα ένα κάρο επιπλέον λεφτά για την ειδική παραγγελία, κι αυτός ούτε που ασχολείται...

Εύη, τέλεια η περιγραφή σου!!! Σου εύχομαι κι από δω, να σας ζήσει, να τη χαίρεστε και καλή λοχεία να έχεις!!!

Καλέ, πού χαθήκατε όλες; Ελπίζω να μπει καμία να γράψει, γιατί θα αναγκαστώ να σταματήσω κι εγώ... Γράφω (ίσως για τελευταία φορά) τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και ένα μικρό σάντουιτς με χωριάτικο ψωμί και τυρί. Δεκατιανό: Μια φέτα χωριάτικο ψωμί με φέτα. Μεσημεριανό: Δύο κολοκυθάκια γεμιστά αβγολέμονο + λίγη εξτρά γέμιση. Απογευματινό: Ένα νεκταρίνι. Βραδινό: Το ίδιο με το μεσημεριανό. Ένα ποτήρι γάλα.

Νία, άσε... Χάλια... Χωρίς να έχω ξεπεράσει την άδεια που δικαιούμαι, 30 εβδομάδων έγκυος, και με ταλαιπωρούν σωματικά και ψυχικά. Δε φτάνει που ενώ είχα άδεια το Μάιο και έκανα ένα σωρό δουλειές του σχολείου απ' το σπίτι... Απ' ό,τι μου είπε ένας συνάδελφος που μιλήσαμε στο τηλέφωνο, σε μεγάλο βαθμό αυτό ήταν θέμα της περσινής διευθύντριας, η οποία θα μπορούσε να καλύψει τις έξι μέρες (που δεν ήταν καν έξι επιπλέον από τις 42 που δικαιούμαι), για να μην ταλαιπωρηθώ. Αλλά πού να κάνει τέτοιο πράγμα η κακόψυχη; Αγγελική, η άδειά μου ξεκινά 24 Οκτωβρίου. Έχω καιρό μπροστά μου. Εννοείται ότι θα πάρω και λίγο νωρίτερα άδεια, αλλά μ' αυτά που γίνονται έχω αρχίσει να φοβάμαι με τις άδειες. Ευτυχώς φέτος είμαι μόνιμη, οπότε δικαιούμαι 42 χωρίς συν και πλην...

Ανθή, μεγάλο ζόρι τραβάς κι εσύ... Εγώ τελικά όπως φαίνεται τα γλιτώνω τα σεμινάρια, γιατί με τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση για την οικονομία, και μας πλήττουν άμεσα (μη σας πω ότι μόνο εμάς πλήττουν), η συντεχνία μας ανακοίνωσε αντι-μέτρα, κι ένα από αυτά είναι αποχή από σεμινάρια που γίνονται εκτός έδρας και σε μη διδακτικό χρόνο και μας επιβαρύνουν οικονομικά. Οπότε, όπως δείχνουν τα πράγματα, τη γλιτώνω! Πριν προλάβω να χαρώ, όμως, έρχεται στο σχολείο γράμμα, με το οποίο με καλούν να περάσω από ιατροσυμβούλιο. Δεν μπορούσε κανείς να καταλάβει το λόγο, τους παίρνω σήμερα το πρωί τηλέφωνο και μου λένε ότι πέρσι το Μάιο που πήρα άδεια, είχα ξεπεράσει την άδεια ασθενείας που δικαιούμαι. Οι εκπαιδευτικοί δικαιούνται 42 μέρες άδειας. Εγώ πέρσι ήμουν επί συμβάσει και δικαιούμουν 28 + επιπλέον 14=42. Πήρα 28+6=34 και τώρα έρχονται και μου λένε να περάσω από ιατροσυμβούλιο για να δουν αν δικαιούμαι τις επιπλέον έξι μέρες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Αν είναι δυνατόν, πώς θα μπορέσουν τώρα να καταλάβουν τι είχα πριν από πέντε μήνες; Αφού ό,τι κι αν ήταν, θα έχει περάσει! Εν τω μεταξύ, το ιατροσυμβούλιο θα γίνει στο γενικό νοσοκομείο Αμμοχώστου στο Παραλίμνι, περίπου 45 λεπτά απ' τη Λάρνακα. Τους εξήγησα ότι είμαι εφτά μηνών έγκυος και δεν μπορώ να οδηγήσω και να πάω, και μου είπαν να μου γράψει ο γιατρός μου μια έκθεση, στην οποία θα εξηγεί τους λόγους της άδειας, και να λέει και ότι δεν μπορώ να οδηγήσω αυτήν την απόσταση. Είμαι χάλια ψυχολογικά απ' αυτό το πράγμα. Άλλες μένουν έγκυες και δεν πάνε ούτε μια μέρα στο σχολείο, κάθονται εννιά μήνες, κι εμένα πάνε να μου δημιουργήσουν πρόβλημα για έξι μέρες... Απ' ό,τι μου είπε ένας συνάδελφος, ήταν και θέμα της περσινής διευθύντριας, η οποία θα μπορούσε να με καλύψει για να μην ταλαιπωρηθώ... Αλλά τι να περιμένει κανείς από αυτήν την στρίγγλα;

Ααααα, Μαρία, έτσι όπως το είπες νόμιζα ότι θα έπρεπε να τρέχω να βρω καμιά αποθήκη!!!!! Νομίζω ότι αφού δεν ξέρει καμία τη μάρκα, δεν είναι σοφό να πάω να αγοράσω το καρότσι. Θα πάρω πεγκ περέγκο που είναι γνωστή και εγγυημένη μάρκα.

Γειά σας κορίτσια. Ξύπνησα απ' τις εφτάμιση κι απ' το άγχος μου για το ιατροσυμβούλιο δεν μπορούσα να ξανακοιμηθώ. Τους παίρνω τηλέφωνο στις οκτώ, και μου λένε ότι με καλούν επειδή πέρσι, δηλαδή το Μάιο, είχα υπερβεί την άδεια ασθενείας που δικαιούμαι. Ακούστε τώρα κανονισμοί: κάθε χρόνο δικαιούμαστε 42 μέρες άδεια ασθενείας. Εγώ πέρσι ήμουν συμβασιούχος, οπότε δικαιούμουν 28 μέρες + 14 επιπλέον= 42. Εγώ πήρα 34 μέρες, δηλαδή 28+6, και τώρα μου ζητάνε να περάσω από ιατροσυμβούλιο, για να δουν αν μπορούν να μου εγκρίνουν τις άλλες έξι μέρες!!!!!! Δηλαδή, υπάρχει περίπτωση, μετά από πέντε μήνες, να πάω εκεί και να καταλάβουν ότι το Μάιο είχα πρόβλημα και έπρεπε να πάρω άλλες έξι μέρες;;; Αφού ό,τι και να είχα τότε, θα μου έχει περάσει μέχρι τώρα. Τους εξήγησα ότι είμαι έγκυος εφτά μηνών και δεν μπορώ να οδηγήσω και να πάω στο Παραλίμνι και μου είπαν να μου γράψει μια έκθεση ο γιατρός μου, όπου θα εξηγεί τους λόγους που πήρα άδεια και ότι δεν μπορώ τώρα να οδηγήσω και να πάω εκεί πέρα. Τον πήρα πριν λίγο, κι ενώ φοβόμουν ότι θα άρχιζε την απίστευτη γκρίνια και τα "στα 'λεγα εγώ", τελικά ήταν πολύ συνεργάσιμος, γιατί γενικά δεν τα πάει καλά με τις Δημόσιες Υπηρεσίες, τον εκνευρίζει η γραφειοκρατία και η ανοησία τους, οπότε μου είπε να πάω αύριο το πρωί να μου γράψει την έκθεση. Θα πάρω και έναν εκπρόσωπο της συντεχνίας μας, για να με βοηθήσουν κι αυτοί, όπως οφείλουν. Ελπίζω να μην έχω πρόβλημα, γιατί αν μου κόψουν απ' το μισθό μου εκείνες τις έξι μέρες, είναι αρκετά λεφτά... Είναι πολύ άδικο, γιατί ξέρω κοπέλες που από τη μέρα που μένουν έγκυες κάθονται και δεν πατάνε σχολείο, με άδεια γιατρού, κι εμένα για έξι μέρες μου δημιουργούν πρόβλημα; Αγγελική, εγώ δεν μπορώ να οδηγήσω και να πάω στο σχολείο, γιατί είναι σχετικά μεγάλη η απόσταση και σε άλλη επαρχία. Επιπλέον, μετά από ένα ατύχημα που είχα δύο χρόνια πριν περίπου, δεν έχω ξαναοδηγήσει σε αυτοκινητόδρομο και δεν είναι τώρα η κατάλληλη περίοδος για να ξαναρχίσω! Είχαμε κανονίσει να πηγαίνω με τον (καλό) βοηθό διευθυντή, αλλά μας φορτώθηκε και ο διευθυντής, μετά μας φορτώθηκε και ο (μαλάκας) βοηθός διευθυντής, και στο τέλος ο διευθυντής έφερε και τον καινούριο φιλόλογο και γίναμε πέντε. Μέσα στο αυτοκίνητο έχει τρομερή βαβούρα, γιατί ο διευθυντής και ο (μαλάκας) βοηθός διευθυντής μιλάνε πάαααρα πολύ δυνατά, και χτες ο (καλός) βοηθός διευθυντής μου παραπονιόταν ότι δεν αντέχει στο αμάξι με τέτοιο κλίμα. Του λέω να κανονίσουμε να πηγαίνουμε οι δυο μας, αλλά αυτός είναι λίγο ήσυχος και δε μιλάει γενικώς, και μου λέει ότι μπορεί να παρεξηγηθούν οι υπόλοιποι. Άσε που εγώ σε λίγο καιρό θα φύγω, οπότε θα μείνει αυτός μόνος του και θα επιβαρύνεται αυτός μόνο με τα καύσιμα... Οπότε, μπλέξαμε... Δε σχολιάζω τι άλλο γράψατε, γιατί ήδη έγραψα πάρα πολλά. Σας φιλώ όλες, κι ελπίζω να μη με πετάξει...

Μαρία σ' ευχαριστώ, αλλά τώρα να κάτσω να ψάχνω τον εισαγωγέα, δύσκολο... Απ' ό,τι φαίνεται η μάρκα είναι παντελώς άγνωστη, αφού δεν απάντησε καμία, κι εσύ που απάντησες, δεν την ξέρεις!

Δεν το πιστεύωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω.............. Έγραφα μισή ώρα και με πέταξε.... Τα νεύρα μουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ................................ Λοιπόν, εν ολίγοις: δέκα και είκοσι έφτασα σπίτι απ' το σχολείο, γιατί μας κράτησε μέχρι τις εννιάμιση... Σα να μην έφτανε αυτό, μας πήγε ο διευθυντής με το αμάξι του και όταν πηγαίναμε σχολείο, μόλις ξεκινήσαμε, κάθε τρεις και λίγο άρχιζε το αμάξι να τρέμει λες και είχε πάρκινσον. Τελικά έφταιγε που ήταν τα λάστιχα φθαρμένα, τι φθαρμένα, φαγωμένα όσο δεν έπαιρνε άλλο. Απορώ, δεν προσέχουν τα αυτοκίνητά τους; Και έχει και την ευθύνη για άλλους τέσσερις ανθρώπους, συν ο Ανδρέας ο δικός μου πέντε... Τώρα που επιστρέφαμε, πήγαινε πάρα πολύ αργά, και δεν έτρεμε το αμάξι, αλλά αργήσαμε να φτάσουμε... Και στο αμάξι η γνωστή βαβούρα, και ο (μαλάκας) βοηθός διευθυντής να κοκορεύεται για τα κατά καιρούς κατορθώματά του... Απ' ό, τι φαίνεται, τα γλίτωσα τα σεμινάρια. Ανακοίνωσε μέτρα η συντεχνία μας, κατά των οικονομικών μέτρων που λήφθησαν (και πλήττουν μόνο εμάς), και ανάμεσα σ' αυτά είναι και η αποχή από σεμινάρια που γίνονται εκτός έδρας σε μη διδακτικό χρόνο και μας επιβαρύνουν οικονομικά. Αλλά εκεί που πήγα να χαρώ, έρχεται στο σχολείο γράμμα, με το οποίο με καλούν να περάσω από ιατροσυμβούλιο, την Τρίτη, 20/9, 9 το πρωί στο Παραλίμνι!!!!!!!!!!! Το Παραλίμνι είναι κωμόπολη της επαρχίας Αμμοχώστου στην οποία ανήκει το σχολείο, και απέχει περίπου 45 λεπτά από τη Λάρνακα. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα για ποιο λόγο πρέπει να περάσω από ιατροσυμβούλιο, ούτε και κανένας άλλος μπορεί να φανταστεί το λόγο. Θα τους πάρω αύριο τηλέφωνο κι ελπίζω είτε να πρόκειται για παρεξήγηση και να με απαλλάξουν, είτε να με αφήσουν να πάω τουλάχιστον στο νοσοκομείο της Λάρνακας. Τέλος πάντων... Αγγελική, το είδα το μήνυμα, ευχαριστώ! Θα πάω στο μαγαζί μια απ' αυτές τις μέρες. Λένα, το να τον αγνοείται είναι πολύ πιθανόν να φέρει αποτελέσματα, αλλά αφού το κάνει για να του δώσετε προσοχή, μήπως έτσι νιώσει περισσότερο παραμελημένος και εκτοπισμένος απ' το καινούριο παιδί και μεγαλώσει η ζήλια του; Κορίτσια, σας φιλώ όλες, είμαι πτώμα και δε θυμάμαι τι γράψατε...

Ναι, σου στέλνω γιατί θα έγραφα εγώ όνομα μαγαζιού, αλλά τελικά δε χρειάστηκε!!! Είναι αυτό που μου είπες, τα έλεγξα όλα!

Αγγελική, σου στέλνω πμ, μην κάνουμε και διαφήμιση!!!

Α, καλά, Μύριαμ, ο δικός σου είναι λίγο γαϊδούρι. Άκου "σιδέρωσε είναι πολλά", "πλύνε τα πιάτα θα μαζευτούν"!!!! Απίστευτο μου φαίνεται!!!!! Καλά, εσύ γιατί δεν του λες να πλύνει αυτός τα πιάτα; Κι ας μην τα πλύνει εκείνη τη στιγμή. Όσο για το σίδερο, και ο δικός μου δεν το έχει, με τίποτα όμως!!!!! Αλλά κάνει άλλες δουλειές, καλά, μέτρια, τις κάνει πάντως.

Αχ καλέεεεεεε! Συγχαρητήρια!!!!!!! Σου εύχομαι μια τέλεια εγκυμοσύνη και σε εννιά μήνες παρά κάτι να κρατάς το μωράκι σου αγκαλιά!!!!!!!

Γειά σας κορίτσια! Δουλειές με φούντες βλέπω όλες! Εμείς εδώ χαλαρά από δουλειές, τα πιο πολλά τα κάνει ο άντρας μου. Αρχίσαμε και τα ψώνια και προβληματίζομαι για το καρότσι. Πήγαμε τις προάλλες σ' ένα μαγαζί και μας έδειξαν ένα καρότσι μάρκας Chipolino. Μας άρεσε, ήταν και σχετικά καλή η τιμή του, και το σκεφτόμαστε. Αλλά με προβληματίζει πολύ το ότι κανείς δεν ξέρει αυτή τη μάρκα και ότι μία κοπέλα που βρήκα και ρώτησα δε μου είπε και τόσο καλά λόγια. Το ξέρει καμία από εσάς; Έβαλα και σχετικό ποστ, αλλά φαίνεται είναι εντελώς άγνωστη η μάρκα, κι αυτό δεν είναι και καλό. Χτες ήμασταν καλεσμένοι σε κάτι γενέθλια σ' ένα χωριό και τραβήξαμε των παθών μας τον τάραχο μέχρι να τα βρούμε. Οι οδηγίες που μας είχαν δώσει ήταν για τον αντίθετο δρόμο (άρα, όπου έλεγε στρίψε δεξιά, εννοούσε στρίψε αριστερά), αλλά και πάλι δεν ήταν σαφείς, αφού κι αυτοί που πήγαν απ' το δρόμο που εννοούσαν οι οδηγίες πάλι χάθηκαν. Πέσαμε και σε χωματόδρομους, σε κάτι δρόμους γεμάτους τρύπες, σε ορισμένα σημεία κατέβαινα απ' το αμάξι για να μην ταρακουνιέμαι. Τρομερή ταλαιπωρία και σήμερα πάλι σχολείο... Όλια, η άδειά μου είναι 4 μήνες, δηλαδή 18 εβδομάδες. Απ' τη μία λέω ότι είναι ελάχιστη, απ' την άλλη πάλι, ίσως και να είναι καλύτερα απ' το να κλειστώ στο σπίτι ένα χρόνο με το μωρό και να πάθω και καμιά επιλόχειο... Τι τρώτε σήμερα; Εμείς ένα απ' τα αγαπημένα μας: κολοκυθάκια γεμιστά αβγολέμονο! Σας φιλώ όλες κορίτσια!

Αγγελική, από το ίδιο μαγαζί, το σετ των δύο μας είπαν ότι κάνει 640 με την έκπτωση!!! Εντύπωση μου κάνει... Θα ξαναπάμε κι άμα είναι θα τους πούμε ότι στη Λεμεσό μια φίλη μου το πήρε 480. Το άλλο που δε βγαίνει το καρότσι μας το έδειξαν, αλλά θα είναι πολύ βαρύ και θα δυσκολεύει στη μεταφορά, ειδικά αφού δεν έχουμε ασανσέρ στην πολυκατοικία. Φυσικά στον πρώτο μένουμε και δεν είναι πολλά τα σκαλιά, αλλά πάλι... Κι εμένα κάτι τέτοια λέει, "το κάνουμε μετά", "δεν είναι ανάγκη τώρα" ή "έβαλα πρόγραμμα να το κάνω αύριο". Δε με νοιάζει, τον αφήνω και τα κάνει όποτε θέλει, αφού κάποια στιγμή θα τα κάνει, δεν υπάρχει περίπτωση. Τα μόνα που δε χρειάζεται να του λέω είναι το πλυντήριο που το κανονίζει αυτός, τα σκουπίδια και μερικές άλλες δουλειές που έχει την αποκλειστικότητα και δεν ανακατεύομαι καθόλου. Τώρα ενώσαμε τις δυνάμεις μας και φτιάξαμε τα κολοκυθάκια!!!!

Μαρία, αυτό το μαγαζί υπάρχει και στη Λάρνακα;