Θέλω να γίνω μαμά

Γειά σας κορίτσια! Εμείς πήγαμε το πρωί (κατά τις 12 δηλαδή) με τον αδελφό μου για αναλύσεις. Μετά πήγαμε και φάγαμε στη μάνα μου, που είχε παστίτσιο, και μετά ήρθε ο αδελφός μου από δω και συνεχίσαμε τη ζωγραφιά στον τοίχο! Τελείωσε αυτός το σχέδιο, γιατί έπρεπε να ανέβει σε σκαμπό κι εγώ φοβόμουν, και μετά κάναμε το πρασινάκι των δέντρων. Αύριο θα συνεχίσουμε και με τα υπόλοιπα κι ελπίζω σε δυο-τρεις μέρες να έχουμε τελειώσει, για να καθαρίσουμε το δωμάτιο και τη συρταριέρα και να αρχίσουμε να πλένουμε τα ρουχαλάκια! Γέννησε η Αγγελική ε; Πω πω, καλέ, πότε πρόλαβε; Απίστευτο μου φαίνεται!!! Άντε, Μαρία, παίρνεις εσύ σειρά, μετά λογικά η Δώρα! Λένα, ολονών μας έρχεται η σειρά, αργά ή γρήγορα!!! Χριστίνα και Εύη, κουκλακια τα μωράκια σας! Εύη, μ' αρέσει η φωτογραφία με το κοκαλάκι που έχει πάρει πόζα ηθοποιού!!!!!! Αναστασία, κι εγώ φοβάμαι πολλά πράγματα, ανάμεσα σ' αυτά και την περιτύλιξη... Δυστυχώς όλα είναι στο μυαλό μας, δεν μπορούμε να μην τα σκεφτόμαστε... Ηλιάννα, κουράγιο, τι να πω, δε σκέφτονται τίποτα αυτές οι μανάδες, κουβαλάνε τα παιδιά τους άρρωστα όπου να 'ναι... Αχ, τώρα δε θυμάμαι κάτι άλλο... Σας φιλώ όλες!

sympa πολλές έγκυες έχουν αίμα και όλα πηγαίνουν καλά. Εσύ λες είχες αίμα μια φορά στο σκούπισμα, αυτό δεν είναι τίποτα. Είναι γυναίκες που έχουν κανονικότατη αιμορραγία και η εγκυμοσύνη τους προχωρά κανονικά. Για την τιμή της χοριακής δεν ξέρω να σου πω. Να μη σου δίνω, όμως, ελπίδες, γιατί και σ' εμένα δίνανε όλοι πολλές ελπίδες, αλλά ευτυχώς δεν τους άκουσα και δεν απογοητεύτηκα πολύ. Μη σκέφτεσαι ότι όλα συμβαίνουν σ' εσένα. Η αποβολή, και μάλιστα σε τόσο πρώιμη φάση είναι κάτι πάρα πολύ συνηθισμένο. Είσαι και μικρή, να σκέφτεσαι ότι πάντα υπάρχουν και χειρότερα. Για σκέψου να είσαι σαράντα χρονών, να μείνεις έγκυος για πρώτη φορά και να το χάσεις... Για σκέψου να το χάσεις στο έκτο μήνα της εγκυμοσύνης... Πάντα θα υπάρχουν χειρότερα. Έτσι σκεφτόμουν πέρσι που απέβαλα και κατάλαβα ότι αυτό που μου συνέβη δεν ήταν τίποτα μπροστά σ' αυτά που έχουν πάθει άλλες κοπέλες. Μείνε ξαπλωμένη, μην κουράζεσαι, και θα μάθουμε τι συμβαίνει την Πέμπτη!

Καλέ! Δεν ήξερα ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα!!!!!! Καταπληκτικό! Από πού το αγοράζουμε;

Γειά σας κοριτσάκια! Ουφ, έχω φτάσει σε σημείο να μην μπορώ να φορέσω σουτιέν... Όχι λόγω πρηξίματος στήθους, αλλά λόγω κοιλιάς. Με σφίγγει πολύ και με πονάει η κοιλιά μου ψηλά. Σήμερα έβαλα ένα από τα τεράστια σουτιέν θηλασμού που πήρα, αλλά κι αυτό με έσφιγγε και το έβγαλα. Τώρα κυκλοφορώ χωρίς σουτιέν και δεν μπορώ καθόλου... Σας διάβασα πριν και πήγα για μαγείρεμα και τώρα δε θυμάμαι τι γράψατε... Χριστίνα, όσο πάει ο μικρός γίνεται και πιο κούκλος! Αναστασία, εδώ άλλοι τα βαφτίζουν ενάμιση έτους!!!! Μέχρι και τεσσάρων χρονών ξέρω περίπτωση από το μάμμυ! Εννιά μηνών μια χαρά είναι νομίζω. Για τα ρουχαλάκια που λέτε, τα 0 για νεογέννητα είναι μικροσκοπικά. Στα ακατανόμαστα είχε τέτοια και μάλιστα ένα χαριτωμένο θα το παίρναμε, αλλά όταν ρώτησα την πωλήτρια, έπρεπε να την κυνηγώ για να μου εξηγήσει ποια η διαφορά από το 0-3, και εκνευρίστηκα τόσο πολύ που τα παράτησα όλα κι έφυγα. Όσα πήρα είναι 0-3 κι έχω και μερικά 3-6. Φαντάζομαι θα μου φέρουν και δώρα και θα πάρουμε κι εμείς. Προς το παρόν, απλά αυτοσχεδιάζουμε. Τα μπιμπερό μακάρι να μην το χρειαστούμε καθόλου!!! Αν δεν έχουν τρύπα τα δικά μου, και τα χρειαστώ, θα κάνω αυτό που λέει η Λυδία, τρυπούλα με αποστειρωμένη καρφίτσα!

Πού χαθήκατε καλέ όλο το σκ; Ανθή, μια χαρά, όταν οργανωθείς θα δεις ότι θα τα προλαβαίνεις όλα! Αθανασία, καλό καθάρισμα!!! Εγώ δε θέλω ούτε τη μάνα μου, ούτε την πεθερά μου μες στα πόδια μου. Η μάνα μου επεμβαίνει συνέχεια και γκρινιάζει συνέχεια, και μετά με λέει ιδιότροπη. Έχει συντηρητικές και περίεργες αντιλήψεις, π.χ. θεωρεί μεγάλη ντροπή να μου χαϊδεύει ο άντρας μου την κοιλιά μου δημοσίως. Πώς να μη τσακωνόμαστε και να μου σπάει τα νεύρα; Η πεθερά πάλι, είναι λες και έχει πέσει στη γη κατευθείαν απ' το Μεσαίωνα. Είμαι σίγουρη ότι αν έρθει (μακάρι όχι), θα μας τη λέει που θα φωνάζουμε το παιδί με το όνομά του και όχι "μπέμπη", ενώ δε θα είναι ακόμα βαφτισμένο και "δεν κάνει" (δύο θεολόγοι, εγώ με διδακτορικό και δεν ξέρουμε ποιο είναι το σωστό σ' αυτό το θέμα, και ξέρει αυτή!), γιατί δεν του κρεμάμε ματόχαντρο και θα μας το ματιάξουν και τόσα ματόχαντρα μας έστειλε, γιατί βάζουμε υφασμάτινες πάνες, κ.λπ. Ήδη έχουν σπάσει τα νεύρα μου, μόνο που το σκέφτομαι!!! Αθανασία, αυτό το "αφήνω το παιδί" μου θυμίζει το baby parking που έχει στο ΙΚΕΑ και άλλα πολυκαταστήματα και βγάζω σπυριά. Μα είναι δυνατόν; Δεν μπορούσαν να το πουν πιο κομψά; Χώρος δημιουργικής απασχόλησης παιδιών, ή κάπως έτσι; Οι υπόλοιπες πού χαθήκατε;

Νομίζω ότι σιγά σιγά θα βρούμε αυτό που ταιριάζει σε μας και στο παιδί μας! Αυτό που φοβάμαι είναι ότι συνέχεια θα κάνω λάθη και θα του κάνω κακό. Πώς ήταν η Μιράντα και ο Στιβ στο Sex and the City, που όταν έκαναν παιδί φοβούνταν συνέχεια ότι θα το σκοτώσουν; Κάπως έτσι (Σιχαίνομαι αυτή τη σειρά, αλλά την έχω παρακολουθήσει κατά καιρούς και κάθε φορά που έβλεπα ένα επεισόδιο εκνευριζόμουν!). Ξέρω κι άλλα τέτοια ζευγάρια όπως τον πρώην σου με τη δικιά του! Τέτοιες σχέσεις είναι σχέσεις συμβιβασμού και βολέματος. Και δεν το λέω επειδή αυτός είναι ωραίος κι αυτή μοιάζει με μούμια σε φάση αποκατάστασης σε μουσείο. Το λέω επειδή όπως τους περιγράφεις μαζί, ο ένας στην ανατολή κι ο άλλος στη δύση, δε μοιάζουν να έχουν πραγματική επικοινωνία και αγάπη.

Τρομερό ζευγάρι!!! Χαίρεσαι να τους βλέπεις!!! Το λαδάκι δεν κάνει γι' αυτήν τη δουλειά; Αφού υποτίθεται είναι ενυδατικό, μπλα μπλα. Ή δεν είναι;

Χαχα, ψωνάρα!!!!!!!!!!!!!! Καλά, αυτήν όπως την περιγράφεις είναι κάτι σαν σπούκι κούκλα που ζωντανεύει σε γιαπωνέζικο θρίλερ! Την ενυδατική γιατί τη βάζουμε; Είναι απαραίτητο;

Νάσια, πρόσεχε ρε συ! Κάτσε σπιτάκι σου, μην πηγαίνεις στις ελιές, ούτε καν στη διαλογή! Κρέμα συγκάματος δεν ξέρω αν θα πάρω. Εγώ ως βρέφος συγκαιγόμουν συνέχεια, σε σημείο που έλιωνε το δέρμα μου, ενώ συνέχεια με πλένανε. Α, λέτε να μου βάζανε κρέμες και τέτοια και να τα έκαναν χειρότερα; Πάντως η μάνα μου σταμάτησε τις πλαστικές πάνες και μου έβαζε σχεδόν μόνο υφασμάτινες και όταν ήμασταν σπίτι με άφηνε χωρίς καθόλου πάνα στο καροτσάκι, τελείως γυμνή. Φαντάζομαι είναι και στο δέρμα του παιδιού. Εγώ αυτό που σκέφτομαι είναι ο αφαλός. Μου φαίνεται τόσο αηδιαστικό κι ανατριχιαστικό!!!!!!!!!!!! Το μπέιμπι όιλ της Προδέρμ είναι καλό; Σκέφτομαι να πάρω τέτοιο. Ή της Τζόνσον είναι καλύτερο; Φισσάν έχει στα σούπερ μάρκετ; Δε νομίζω να έχει τέτοιο πράγμα στην Κύπρο. Νάσια, εννοείς ότι ούτε ενυδατική κρέμα της έβαζες; Μόνο νεράκι και λαδάκι; Χεχε, έβγαλες το άχτι σου σήμερα στις φωτογραφίες με τον πρώην!!!!!!!!!! Μάντι, ωραία η ιδέα της κουβερτούλας!

Αναστασία, στις συσπάσεις πετρώνει η κοιλιά και κάνει εξογκώματα. Μπορεί να πονάς, μπορεί και όχι. Εγώ π.χ. δεν πονάω. Χρειάζεται κάτι τόσο ενισχυμένο; Γιατί εδώ δεν κάνει και πολύ κρύο... Δε θυμάμαι πώς είναι αυτά που μου έφερε ο αδελφός μου. Σε μαγαζιά είδα κάτι περίεργα, σα βελούδο, χοντρό φαινόταν, αλλά δεν ήταν 100% βαμβάκι, ενώ αυτά που μου έφερε ο αδελφός φαίνονται το ίδιο ζεστά και είναι 100% βαμβάκι.

Τελικά αυτό το χοντρό φορμάκι δεν κάνει για έξω;

Η φόρμα εξόδου τι είναι; Το πιο χοντρό φορμάκι; Μου έφερε ο αδελφός μου κάτι κοστουμάκια, παντελονάκι-μπλουζάκι και νομίζω έχει και φορμάκι χοντρό. Νομίζω ένα από αυτά θα του φορέσω από πάνω. Πόσα ζιπουνάκια, φορμάκια και φόρμες εξόδου πήρατε; Εγώ έχω καμιά δεκαριά ζιπουνάκια/φορμάκια και 2-3 ρούχα εξόδου. 0-3 μιλάμε, έχω και μερικά 3-6. Δε λαμβάνω καθόλου υπόψη τα κοντομάνικα 0-3 που μου έστειλε η πεθερά και μερικά που μου έφερε ο αδελφός μου... Αναστασία, εγώ έχω συσπάσεις, όχι πολλές. Πονάκια περιόδου καθόλου προς το παρόν. Λυδιάκι-μικάκι, καληνύχτα!

Επειδή εγώ είμαι εντελώς άσχετη, όταν βγάζουμε έξω το μωρό, τι του φοράμε; Ζιπουνάκι και ρουχαλάκια εξόδου; Ζιπουνάκι, φορμάκι και ρουχαλάκια εξόδου; Μιλάμε για το χειμώνα, εννοείται!

Αναστασία, για τις διάφορες προλήψεις και ανοησίες δεν είναι πάντα η ηλικία κύριος παράγοντας. Η πεθερά μου, π.χ., δεν είναι ούτε 60 χρονών και είναι τίγκα στις προλήψεις και τις δεισιδαιμονίες, και μάλιστα δασκαλεύει και την οκτάχρονη εγγονή της! Αλλά λέω για τις διάφορες παραξενιές της ηλικίας, ή για την παλιά νοοτροπία που κουβαλάνε οι γονείς μας. Π.χ. εμένα ο πατέρας μου είναι 76 χρονών. Είναι πάρα πολύ μεγάλος, ήταν είκοσι χρονών το 1955 (!!!!), οπότε, η νοοτροπία του είναι έτη φωτός μακριά από τη σύγχρονη νοοτροπία. Γενικά οι γονείς μου ήταν συντηρητικοί, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν στραφεί πάρα πολύ στην Εκκλησία, με αποτέλεσμα να γίνουν συντηρητικότεροι. Οπότε, στα περισσότερα θέματα είναι πάρα πολύ δύσκολο να συνεννοηθούμε. Βάλε και τη γκρίνια, την έλλειψη υπομονής, την υπερευαισθησία λόγω ηλικίας, άντε να μπορέσεις να συνυπάρξεις μαζί τους. Κι εμένα ο Ανδρέας κλωτσάει συνέχεια, δε νομίζω να έχει να κάνει με το φαγητό! Ξυριστική μηχανή, καλά που μου το είπες να το σημειώσω στη λίστα!!! Αν πάρει απ' τον μπαμπά του, πάντως, θα ξυρίζεται με το ζόρι μια φορά τη βδομάδα, αφού ο άντρας μου έχει τόσα γένια, όσα ένας δεκαπεντάχρονος που μόλις έχει αρχίσει να ξυρίζεται! Δηλαδή λίγο μουστακάκι, λίγο κάτω στο πηγούνι, στα μάγουλα πεντέξι σκόρπιες τρίχες!!! Βανεσσάκι, τις περισσότερες φορές ο παιδίατρος θα προτείνει τη μάρκα που του έχουν συστήσει. Δε νομίζω ότι υπάρχουν παιδίατροι που έχουν καθίσει και έχουν κάνει πραγματικά έρευνα ποιο καλλυντικό είναι το πιο ασφαλές... Μίκι, κολώνια δε νομίζω ότι χρειάζεται. Το μωρό μοσχοβολάει μωρουδίλα, γάλα, δε χρειάζεται τεχνητά αρώματα! Πάντως, σε ένα βιβλίο που πήρα για τη φροντίδα του μωρού, λέει ότι τα παιδικά/βρεφικά καλλυντικά δεν έχουν σχεδόν καμία διαφορά από αυτά για τους ενήλικες, εκτός από το ότι δε τσούζουν στα μάτια. Είναι σημαντικό, αλλά δεν έχει να κάνει με την επικινδυνότητα, αν είναι όντως επικίνδυνα.

Γειά σας κορίτσια! Ήρθε πριν η μάνα μου και κάναμε το σχέδιο της ζωγραφιάς στο τοίχο. Εννοείται ότι δεν μπορούσαμε να συνεννοηθούμε. Άρχισε τη γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια. Δεν μπορώ, δεν ξέρω, κουράστηκα... Ευτυχώς ήταν κι ο αδελφός μου εδώ και έκανε το περισσότερο αυτός. Όσο πάνε οι γονείς μου και πιο πολύ παραξενεύουν. Τώρα τους ενοχλεί το ότι, όταν είμαστε σε δημόσιο χώρο, ο άντρας μου χαϊδεύει την κοιλιά μου. Σήμερα στην ταβέρνα έβαζε το χέρι του στην κοιλιά μου και μου έκανε νοήματα η μάνα μου ότι είναι ντροπή κι επειδή την έγραφα, τους είδα που κοιτάζονταν όποτε το έκανε. Μια φορά μου είχε πει ότι και καλά δεν είναι σωστό, και της λέω "την κοιλιά μου χαϊδεύει, όχι τον κώλο". Ε, μα πια... Αυτό είναι ένα από τα άσχημα του να κάνεις παιδιά μεγάλος. Το χάσμα είναι τεράστιο σε όλες τις ηλικίες, ειδικά τώρα που τα πράγματα αλλάζουν ραγδαία... Όσο για τα καλλύντικα του μωρού δεν έχω πάρει τίποτα ακόμη, εννοείται. Ουφ, αμάν πια, το ένα είναι επικίνδυνο, το άλλο είναι τοξικό... Δηλαδή με τι θα τα πλένουμε; Κι ακόμα χειρότερα, με τι θα τα ταΐζουμε αύριο; Η κολώνια σε τι χρειάζεται στο μωρό; Εμένα που είναι αγοράκι πρέπει να πάρω και αφτερσέιβ;

Πίνακας ελέγχου μέλους-προφίλ-υπογραφή. Βάζεις τον κωδικό που σου δίνει η σελίδα που έκανες το τικεράκι. Επιλέγεις τον κωδικό για forum. Ξετσεκάρεις όλες τις επιλογές από κάτω και πατάς οκ.

Όχι, φαίνεται μονο ο κωδικός.

Μαρία, εγώ ευτυχώς δεν έχω θέμα με το αλάτι, οπότε μπορώ να φάω ό,τι να 'ναι! Απλά φοβάμαι να φάω κάτι με κιμά, γιατί δεν ξέρεις τι βάζουν μέσα... Μάντι, κι εγώ για δέντρο έλεγα αρχικά, τελικά, όμως, καταλήξαμε στα σπιτάκια. Αλλά τα διάφορα δεντράκια που βρήκα και τύπωσα, θα τα βάλω σε καδράκια και θα τα κρεμάσω στον απέναντι τοίχο! Καλό χέρι έχουμε η μάνα μου κι εγώ. Τα πιο πολλά δυστυχώς η μάνα μου θα τα κάνει, γιατί εγώ δεν μπορώ ούτε να σκύψω ούτε να τεντωθώ...

Χε χε, Αναστασία, θα κακαρίσουμε σε λίγο! Τα χοιρινά σουβλάκια δε μ' αρέσουν. Πάντα παίρνω σεφταλιές, μπιφτέκια, κεφτεδάκια, τέτοια πράγματα, αλλά τώρα τα φοβάμαι λίγο. Έτσι, αναγκαστικά καταλήγω σε κοτόπουλο... Φρικάρω γιατί δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι θα κάνω παιδί!!! Μάντι, ωραία τα αυτοκόλλητα, μ' αρέσει το δέντρο και λιγότερο οι πεταλούδες. Το κάστρο όχι και τόσο, γιατί δε μ' αρέσει οτιδήποτε παραπέμπει σε πρότυπο "πρίγκηπας/πριγκήπισσα". Επίσης, δε μ' αρέσουν οι ήρωες από διάφορα καρτούν. Μου φαίνεται πολύ κατευθυνόμενο. Γενικά ποτέ μου δεν είχα αφίσες με ηθοποιούς, τραγουδιστές και τέτοια, ούτε καν με τον Παπακωνσταντίνου! Δε μ' αρέσει η ταύτιση με πρόσωπα και "είδωλα". Αν μεγαλώνοντας θελήσει να βάλει κάτι στους τοίχους του, θα το έχει επιλέξει αυτός, όχι εμείς. Εμείς θα κάνουμε σπιτάκια και δεντράκια, με ήλιο από πάνω και φεγγαράκι. Θα τα ζωγραφίσουμε, όμως, όχι αυτοκόλλητα.

Γειά σας! Εμείς σήμερα πάλι ταβέρνα... Πάλι κάτι σε κοτόπουλο με βλέπω να τρώω... Δηλαδή αυτά που λέτε ότι αποτελούν την προίκα πρέπει να είναι όλα ίδια; Εγώ τα παίρνω ξεχωριστά. Δε μου αρέσει καθόλου η ομοιομορφία, μου έχει μείνει τραύμα από τότε που πήγαινα σχολείο και μας ανάγκαζαν να φοράμε στολή και να είμαστε όλοι ίδιοι... Άλλωστε, κάποια απ' αυτά μου τα έφτιαξε ή θα μου τα φτιάξει η μάνα μου. Εμείς το δωμάτιο το κάνουμε σε γήινα χρώματα: καναρινί τοίχοι, καφετί έπιπλα. Σεντονάκια, πάντες, κουβέρτες, κ.λπ. πήρα διάφορα σε διάφορα χρώματα. Πάντα δεν πήρα ακόμη, ούτε κουνουπιέρα. Δε θυμάμαι τι άλλο περιέχει η προίκα! Πάντως εμείς με τον άντρα μου, ό,τι πάρουμε, είτε πιπίλα, είτε χτενάκι για τα μαλλιά, προίκα το λέμε!!! Σήμερα συνειδητοποίησα ότι σε ένα μήνα μπαίνω στο μήνα μου! Φρίκαρα τώρα!!!

Γειά σας!!! Μόλις γυρίσαμε απ' την ταβέρνα. Ουφ, έσκασα!!!! Οι άλλοι πήραν μεζέδες= καμιά εικοσαριά πιάτα που έρχονται το ένα πάνω στο άλλο, εγώ είπα να φάω πιο ελαφριά και πήρα σουβλάκι κοτόπουλο. Έφαγα όμως και πάαααααρα πολύ ταχίνι, στο τέλος έφαγα και μια μικρή τηγανίτα, έσκασα!!!!!!!!!! Δώρα, δεκαπέντε μέρες ε;;;; Πω πω, πώς πέρασε ο καιρός!!!! Απίστευτο μου φαίνεται!!!!!!! Αναστασία, ωραία τα πραγματάκια σας! Ρε κορίτσια, θυμίστε μου τι είναι η προίκα! Δεν μπορώ να θυμηθώ τι ακριβώς περιλαμβάνει!

Αναστασία, εμάς εδώ έπιασε βροχή με το τουλούμι...

Αγγελική, απ' ό,τι καταλαβαίνω, στην αρχή, είτε έχουμε βοήθεια είτε δεν έχουμε, πάλι θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να κάνουμε ΚΑΙ γυμναστική! Εμένα το ποδήλατο δε μ' αρέσει καθόλου. Μ' αρέσει το περπάτημα, και μάλιστα, λίγο πριν μείνω έγκυος (ή μάλλον, λίγο πριν το μάθω!) είχα πάει εδώ σ' ένα πάρκο και έκανα περπάτημα. Ήταν πολύ ωραία, γιατί το συνδύασα και με βόλτα στη φύση, μέσα στα δέντρα, δίπλα στην αλυκή. Μια φορά τα κατάφερα να πάω, μετά είχε μια περίοδο με βροχές, και μετά έμαθα για την εγκυμοσύνη. Τώρα κομματάκι δύσκολο μου φαίνεται, ν' αφήνω το παιδί και να τρέχω για περπάτημα. Το πρόβλημά μου εμένα δεν είναι τα κιλά, είναι η χαλάρωση... Και δυστυχώς θέλει πάαααααρα πολλή γυμναστική για να σφίξουν τα μπούτια!!!

Γειά σας κορίτσια! Σήμερα είναι τα γενέθλια του αδελφού μου. Σας είπα ότι ήρθε την Τρίτη και κάναμε έκπληξη στους γονείς μου; Πήγαμε και του πήραμε δώρο, μετά φάγαμε στη μάνα μου, το βράδι θα πάμε σε ταβέρνα και αύριο πάλι οικογενειακώς για φαγητό το μεσημέρι για τα γενέθλια... Αθανασία, εγώ όπως την Κατερίνα είμαι. Ούτε τη μάνα μου θέλω να έχω μες στα πόδια μου. Τώρα τσακωνόμαστε συνέχεια. Το λέω αυτό στον άντρα μου, δηλαδή, αφού ούτε τη μάνα μου δεν αντέχω, πώς θα αντέξω τη μάνα σου, και τι μου λέει; "Ήθελα να στο πω, μη φωνάζεις συνέχεια στη μάνα σου και τσακώνεστε. Να της μιλάς καλύτερα". Τα νεύρα μουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Με τη μάνα του δε νομίζω να αντέξω ούτε για δέκα λεπτά. Πόσο θα καταφέρω να την αποφεύγω και να τη γράφω; Απ' την άλλη, είναι και δικό του σπίτι (άσχετο αν εγώ το πληρώνω κι εγώ έχω αγοράσει σχεδόν ό,τι υπάρχει μέσα), και δεν μπορώ να του απαγορεύσω να φιλοξενήσει τη μάνα του. Το θέμα είναι ότι θα είναι πολύ δύσκολη περίοδος... Μακάρι τελικά να αποφασίσει να μην έρθει! Κατερίνα, ακόμα κάνεις την καθαρίστρια στο νηπιαγωγείο; Τρομερή οργάνωση. Και μετά σου λένε ανεργία. Καλά, εδώ ακόμα κάνουν διορισμούς καθηγητών, ενώ τα σχολεία έχουν ανοίξει από 1η Σεπτέμβρη... Αθανασία, κι εμένα θα μου έδινε μια φίλη μου ολόκληρες σακούλες με ρούχα του γιού της, και τελικά... είπε ότι τα έδωσε αλλού... Μια άλλη φίλη μου, μου είπε ότι θα μου δώσει την καλαθούνα, αλλά ξενέρωσα τώρα... Σκέφτομαι να της πω ότι δεν τη θέλω και να πάω να αγοράσω καινούρια. Όσο για τις αγορές, οι γονείς μου δε φαγώθηκαν να μου αγοράσουν οτιδήποτε, ούτε καν το πρότειναν, ούτε και τα πεθερικά βέβαια. Μόνο οι γονείς μου είπαν ότι θα δώσουν κάποια λεφτά για την κλινική, αλλά δε νομίζω να δεχτώ. Μας πήραν μόνο κάτι σεντονάκια, κάτι πετσετούλες και έραψε η μάνα μου τις υφασμάτινες πάνες και κάτι άλλα ψιλά. Η πεθερά έστειλε τα εκπληκτικά δώρα που σας είπα, και όταν γεννηθεί το παιδί είπε ότι θα το "ασημώσει". Ελπίζω να μην εννοεί ότι θα το τυλίξει με ασημόχαρτο (αλουμινόχαρτο), γιατί την έχω ικανή!

Γειά σας κορίτσια! Σήμερα είναι τα γενέθλια του αδελφού μου! Πήγαμε και του πήραμε δώρο, τον "Ηλίθιο" του Ντοστογιέφσκι, επειδή αυτόν τον καιρό διαβάζει Ντοστογιέφσκι, και φυσικά δεν άντεξα, και πήρα κι ένα βιβλιαράκι για μένα! Πήρα και χρώματα για να κάνουμε τη ζωγραφιά στον τοίχο! Δηλαδή το πιο πολύ η μάνα μου θα το κάνει, γιατί εγώ ούτε να σκύβω μπορώ, ούτε να τεντώνομαι... Μετά πήγαμε και φάγαμε στη μάνα μου, κεφτεδάκια με πατάτες φούρνου, γιάαααααααμ!!!!!!!!!!! Μετά πήρε και λουκουμάδες, μόνο τέσσερις έφαγα, αλλά το βράδι πάλι θα βγούμε για φαγητό σε ταβέρνα για τα γενέθλια, κι αύριο θα βγούμε με την οικογένεια για φαγητό, πάλι για τα γενέθλια... Ελπίζω να βγω σώα απ' το σαββατοκύριακο! Τον πόνο κι εγώ τον αντέχω και σπάνια παίρνω χάπια. Βέβαια, όταν έκανα εξαγωγή φρονιμίτες (και τους τέσσερις...) με τοπική αναισθησία την έκανα εννοείται. Αλλά όταν έσπασα το χέρι μου στον ώμο και με την παραμικρή κίνηση πέθαινα στον πόνο, μου είχαν δώσει κάτι παναντόλ απ' το νοσοκομείο, πήρα μερικά στην αρχή, είδα ότι δεν έκαναν τίποτα, και σταμάτησα να παίρνω. Και όταν έκανα απόξεση,με ρώτησε ο γιατρός μόλις ξύπνησα αν θέλω παυσίπονα και του λέω "μπαααααα". Αλλά ούτως ή άλλως δεν πονούσα καθόλου... Συμφωνώ κι εγώ με την Αγγελική, τόσα εκατομμύρια γυναίκες γέννησαν φυσιολογικά, πιστεύω μπορούμε να αντέξουμε τους πόνους της γέννας. Ηλιάννα, εσύ έλεγες για την πίεση; Μια χαρά μου φαίνεται, ειδικά για έγκυο. Μαρία (Σαραντ), φυλλάδια και διάβασμα ε; Εγώ προς το παρόν έχω γλιτώσει... Όσο για τη γυμναστική, εγώ σιχαίνομαι τα γυμναστήρια. Τα μισώ, τα απεχθάνομαι, θέλω να τα κάψω όλα. Την τελευταία φορά που πήγα γυμναστήριο ήταν στο Curves, που είναι η μεγαλύτερη απάτη. Ήθελα να γραφτώ για ένα μήνα για να δω αν μου αρέσει, και μου είπαν ότι αν γραφτώ μόνο για ένα μήνα θα πληρώσω εκατό ευρώ εγγραφή και εξήντα ευρώ συνδρομή, ΕΝΩ αν γραφτώ για ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ θα πληρώσω τα μισά. Σαν ηλίθια πήγα και γράφτηκα για ένα χρόνο... Μετά σου μετράνε βάρος, ύψος και διαστάσεις και με ένα μηχάνημα σου μετράνε το λίπος. Το τελευταίο μου φαίνεται πολύ διαστημικό, και σιγά μη μετρά το λίπος στο σώμα, απλά είναι για εντυπωσιασμό. Ένα-δύο μήνες μετά, σε ξαναμετράνε και σου λένε ότι έχεις χάσει πόντους και ότι το λίπος σου έχει μειωθεί κατά πολύ, παρ' όλο που εσύ είσαι ολόιδια κι από κιλά δεν έχεις χάσει γραμμάριο. Εν τω μεταξύ, το πρόγραμμά τους είναι το ίδιο για όλες και κρατά μόνο μισή ώρα. Τα μηχανήματα είναι αρκετά, οπότε οι επαναλήψεις που προλαβαίνεις να κάνεις σε ένα μηχάνημα είναι ελάχιστες. Π.χ. εγώ στο σπίτι μου κάνω διακόσιους κοιλιακούς σε σετάκια, ενώ εκεί προλάβαινα να κάνω είκοσι το πολύ... Στην αρχή, επειδή όποια πάει είναι τελείως αγύμναστη, βλέπει αμέσως διαφορά. Μετά, όμως, απλά συντηρεί αυτή την ελάχιστη βελτίωση και δε βελτιώνεται άλλο. Έτσι, προτιμώ να κάνω γυμναστική στο σπίτι, κοιλιακούς, ασκήσεις για τα πόδια, κι ό,τι πετύχω, παρά να δίνω ένα σωρό λεφτά για να με κοροϊδεύουν.