Θέλω να γίνω μαμά

Ηλιάννα, να σου ζήσει ο αντρούλης σου! Καλά βρε, από ποια ηλικία είστε μαζί; Από τα 5; Εμείς φέτος κλείνουμε 13 χρόνια μαζί, στις 12/11. Λέτε να γεννηθεί τότε ο Αντρεάκης, να έχουμε διπλή γιορτή; Δηλαδή, τα γενέθλια του μικρού θα είναι γιορτή, γιατί η γνωριμία μας, πόσο χαρούμενο γεγονός μπορεί να είναι; Εμείς πάντως άμα είναι να γιορτάσουμε κάποια επέτειο, αυτήν γιορτάζουμε, όχι την επέτειο του γάμου. Γιορτάζουμε, λέμε τώρα...

Γιατί βρε να μη σε κάνουν επισκληρίδιο; Πάντως μια μαθήτριά μου έκανε καισαρική, επειδή είχε περιτύλιξη, και δεν της έκαναν επισκληρίδιο, επειδή, λέει, είχε νεύρα...

Αναστασία, και σερβιετάκι να μη φοράς, άμα δεις το βρακί σου βρεγμένο, ε κάτι θα υποψιαστείς! Ουφ, από δω και μπρος αρχίζει η αναμονή... Μαρία, αυτό δεν είναι τίποτα. Μια φίλη μου θήλαζε την κόρη της για 22 μήνες. Άλλες θηλάζουν ακόμα περισσότερο!

Κι εμένα με έχει πιάσει συχνοουρία, ενώ δεν είχα σε όλη την εγκυμοσύνη. Αλλά δε βγάζω σταγόνες, πηγαίνω κανονικά! Ευτυχώς το βράδι μέχρι τώρα μόνο μία φορά σηκώνομαι, κατά το πρωί που χαράζει!

Πω πω, τα έχει παίξει ο Ανδρέας και με ταράζει! Τι σπρώχνει, τι κλωτσάει... Το άσχημο είναι ότι νιώθω λες και θα μου έρθει περίοδος. Όχι ότι έχω πόνους, λίγα πράγματα, πιο πολύ είναι αυτή η αίσθηση... Τι να σας πω ρε κορίτσια, τώρα αβγό από τον τέταρτο μήνα, που μπορεί να προκαλέσει δεν ξέρω κι εγώ πόσες αλλεργίες (εγώ πάντως το έκανα εμετό), και κανονικό φαγητό από τον έβδομο...; Πάντως η μάνα μου, μου είπε ότι ακολουθούσε κατά γράμμα τις συμβουλές του παιδίατρου. Μίκι, σίγουρα η σοκολάτα στα πέντε χρόνια είναι πολύ υπερβολικό. Κι ένας θείος μου δεν άφηνε τα παιδιά του να φάνε καθόλου ζάχαρη. Πάρα πολύ υπερβολικά μου φαίνονται όλα αυτά. Δε θα πάρω ποτέ το παιδί μου στα MacDonald's, ούτε θα του δίνω κρουασάν, γαριδάκια και σοκολάτες για δεκατιανό, αλλά όχι και να μη φάει καθόλου γλυκό ή σοκολάτα! Νάσια, νομίζω αν φας παστουρμά η μικρή θα γεννηθεί με νεύρα! Αναστασία, ελπίζω ο άντρας μου να μην επιμένει την Παρασκευή να φάμε μπακαλιάρο σκορδαλιά, γιατί η παρανοϊκή του οικογένεια έχει έθιμο να τρώνε μπακαλιάρο-σκορδαλιά όχι μόνο 25η Μαρτίου, αλλά και 28η Οκτωβρίου! Ό,τι να 'ναι... Βανεσσάκι, πολύ ωραίο το καρότσι!

Μπα, Νάσια, δεν έχω έμπνευση! Α, δε σας είπα. Σήμερα που πήγαμε στη μάνα μου, είδα το "Βιβλίο του μωρού", αυτό το σαν ημερολόγιο, που γράφεις τα διάφορα σχετικά με το μωρό σου, αυτό που είχαν για μένα. Κοιτούσα διάφορα, και είχε ένα ειδικό τμήμα για τα φαγητά που έτρωγα. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο άλλαξαν τα πράγματα στη βρεφική διατροφή από το 1980-81. Στο δεύτερο μήνα μου είχαν δώσει, εκτός από γάλα, και ένα κουταλάκι χυμό φρούτου! Τέταρτο μήνα μου έδωσαν αβγό! Έβδομο μήνα, μου έδιναν κανονικό φαγητό, ό,τι έτρωγαν οι γονείς μου δηλαδή, με αλάτι κι απ' όλα, αλλά πολτοποιημένα. Έμεινα μιλάμε... Για να μην πω για τις προσπάθειες της μάνας μου να μου δώσει ντε και καλά μπιμπερό και δεν το έπαιρνα, έτσι αναγκάστηκε να με θηλάζει αποκλειστικά για έντεκα μήνες!!!

Άκυρο λοιπόν το παστίτσιο...

Αλίνα, με πέθανες μ' αυτό το "δεν φανταζομουν οτι θα μαθει να ροχαλιζει κι ολας!!" Του άντρα μου το καλό του είναι ότι ροχαλίζει συνήθως το πρωί. Κατά τη διάρκεια της νύχτας πολύ σπάνια. Για το μωρό στο δωμάτιο, σε ένα βιβλίο που διάβασα έλεγε το λιγότερο έξι μήνες να κοιμάται στο δωμάτιο με τους γονείς. Τώρα μέχρι πότε δεν ξέρω, θα δείξει! Ανάλογα και με το πόσο γρήγορα θα έρθει το επόμενο μωράκι! Πάντως απ' όσο καταλαβαίνω, όσο πιο αργά το βάλεις στο δωμάτιό του, τόσο πιο δύσκολο. Μια ανηψιά μου, μέχρι πέντε χρονών κοιμόταν με τους γονείς της στο κρεβάτι τους κιόλας. Όταν γεννήθηκαν τα αδέλφια της (δίδυμα αγοράκια), πήγαινε κάθε βράδι και κοιμόταν με τον παππού και τη γιαγιά, πάλι στο κρεβάτι τους. Τελικά, νομίζω όταν πήγε δημοτικό κατάφερε να αρχίσει να κοιμάται στο δωμάτιό της... Όσο για τις δουλειές, θα πρέπει να του δίνεις ευθύνες του μικρού. Π.χ. μεγαλώνοντας να μαζεύει τα παιχνίδια του, να στρώνει το κρεβάτι του, να σε βοηθά σε απλές δουλειές όπως ξεσκόνισμα, άπλωμα ρούχων, να μαγειρεύετε μαζί κάποιες απλές συνταγές. Αυτό το "όλα στα χέρια" που βλέπω πολλούς άντρες σε Ελλάδα και Κύπρο να το θεωρούν αυτονόητο, δεν μπορώ να το καταλάβω. Ευτυχώς του δικού μου είναι ο χαρακτήρας του να μην περιμένει τίποτα έτοιμο, και να βοηθά και στο σπίτι. Π.χ. σε καμία περίπτωση δε θα περιμένει να του φτιάξω τοστ ή καφέ ή να του πάω νερό!!!!! Αδιανόητο μου φαίνεται. Ο αδελφός του πάλι, έτσι ακριβώς είναι. Γάιδαρος. Σας φιλώ όλες!

Σήμερα έφαγα το τελευταίο κομμάτι! Οπότε θα την υποστείτε και αύριο και φτάνει!!!

Γειά σας κοριτσάκια! Χριστίνα, το Άγγελος μ' αρέσει πάρα πολύ! Αν και του δικού σου νομίζω του πάει κάτι πιο τσαχπίνικο! Πάντως εγώ το Άγγελος το σκέφτομαι αν κάνω δεύτερο αγόρι, αφού την πεθερά τη λένε Αγγελική και το Παναγιώτης που λένε τον πεθερό δε μ' αρέσει ιδιαίτερα. Μύριαμ, ακόμα ε; Ε, πού θα πάει, ήρθε η ώρα σου! Μαρία, αύριο θα πάω στον οφθαλμίατρο, να δούμε τι θα μου πει. Αναστασία έτσι! Ψυχολογικά δε θα είμαστε ποτέ έτοιμες!!! Σας φιλώ γιατί έκανα το τρομερό λάθος να καθίσω στο μεγάλο υπολογιστή και ήρθε ο τσάρος να με σηκώσει!

Γειά σας! Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα νες σκέτο χωρίς γάλα και ένα τοστ με τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Δύο μικρά κολοκυθάκια γεμιστά αβγολέμονο + εξτρά γέμιση (γιάααααααααααααααααμ!!!!!!!!). Απογευματινό: Ένα κομμάτι τούρτα Μπλακ Φόρεστ. Ένα ρόδι. Βραδινό: Ένα μικρό κολοκυθάκι γεμιστό αβγολέμονο + λίγη εξτρά γέμιση + μια φέτα ψωμί με τυρί. Μια κούπα ζεστό γάλα με λίγο μέλι.

Γειά σας κορίτσια! Κι εγώ έχω αρκετά υγρά αυτές τις μέρες, αλλά φαντάζομαι είναι από τις μολύνσεις... Είχαν σταματήσει τώρα για καιρό, γιατί πήρα την αντιβίωση, και μετά συνέχισα να μην έχω για σχεδόν μια βδομάδα ακόμα. Από χτες έχω αρκετά. Κι εμένα οι αναλύσεις ούρων είναι καθαρές, γιατί δεν έχω ουρολοίμωξη. Οι καλλιέργειες κολπικού υγρού έδειξαν το ουρεόπλασμα και τον στρεπτόκοκκο. Βανεσσάκι, εγώ έχω πάει στα +10. Φαντάζομαι με την κατακράτηση κι όλα αυτά, μέχρι το τέλος θα έχω φτάσει γύρω στα +12 το πολύ. Πάντως, αν θέλεις να θηλάσεις, μην περιμένεις ότι θα κάνεις αυστηρή δίαιτα. Ο θηλασμός θέλει να τρως και να πίνεις πολλά υγρά. Οι περισσότερες γυναίκες πέφτουν σ' αυτό το τρυπάκι της δίαιτας και τελικά δεν τα καταφέρνουν με το θηλασμό. Όχι ότι είναι απόλυτο, αλλά είναι ένας παράγοντας. Όσο για τις κλοπές, τι να πω... Νάνσι και Νία, κέικ ακούω! Εμείς έχουμε ακόμα μπλακ φόρεστ! Νάσια, καινούρια πατέντα: παστίτσιο για επίσπευση του τοκετού!!! Μαρία (12), βλέπω τρελαθήκατε με τον μικρό!!! Πάλι καλά που είναι ησυχούλης! Εμείς σήμερα θα πάμε στη μάνα μου (κλασικά).

Ανθή, καλά τις κάνει τις δουλειές, όχι σούπερ τέλεια, αλλά καλά... Και στο μαγείρεμα είναι αρκετά καλός, και δε λερώνει καθόλου την κουζίνα, όχι περισσότερο απ' ό,τι θα τη λέρωνα εγώ. Όσο για τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ, μανάβη, χασάπη, κ.λπ., πάντα αυτός τα κάνει. Εγώ συνήθως παίρνω τα λάθος πράγματα. Π.χ. τις προάλλες πήγα να πάρω ψωμί και γάλα και πήρα λευκό ψωμί για τοστ αντί για μαύρο, και μάλιστα μεγαλύτερο μέγεθος κι έχει αρχίσει να χαλάει τώρα και μικρό μπουκάλι γάλα αντί για μεγάλο! Να μην πω για την άλλη φορά που πήρα λάθος σερβιετάκια (πήρα κάποια με άρωμα) και πήγε αυτός και μου πήρε τα σωστά!!! Γενικά τα ψώνια μου σπάνε τα νεύρα, χάνομαι, δε βρίσκω τίποτα, και τα παίρνω όλα λάθος. Να μην πω για τα ψώνια ρούχων, που είναι μαρτύριο για μένα. Ποτέ δε βρίσκω κάτι που να μου αρέσει και να μου κάνει ταυτόχρονα, κι όταν το βρω είναι πανάκριβο... Όσο για το ροχαλητό, κι εμένα το ίδιο. Σκουντιές, σπρωξίματα, τι να κάνω...; Τώρα με τον μικρό σκέφτομαι, που θα ροχαλίζει αυτός ο γάιδαρος και θα μου τον ξυπνάει. Όλια, εγώ δε θέλω να τον βάλω από την αρχή στο δωμάτιό του. Θα τον βάλω στην αρχή στο πορτ μπεμπέ στο δωμάτιό μας και μετά θα φέρω την κούνια σε μας. Τρέμω στην ιδέα να κοιμάται ολομόναχος στο δωμάτιό του. Αλλά δε θα τον αφήσω σε μας μέχρι να πάει τριών χρονών ας πούμε!!! Ο κουνιάδος μου που έχει την κόρη που σας έλεγα, τώρα είναι ξανά παντρεμένος κι έχει ακόμα μια κόρη. Α, είναι αυτός που έχουν το μωρό πεταμένο, βρώμικο, έμαθε να βρίζει, κ.λπ. Τέλος πάντων, το καλοκαίρι που πήγε η κόρη από τον πρώτο γάμο στη Μυτιλήνη που μένει τώρα αυτός κοιμούνταν το βράδι στο ίδιο κρεβάτι αυτός, η γυναίκα του και η κόρη από τον πρώτο γάμο (8 ετών) και η μικρή κόρη (2.5 ετών) σε ένα κρεβατάκι δίπλα στο κρεβάτι τους! Αυτό με τί-πο-τα δε θα το ήθελα.

Μάντι, έκλεισα ραντεβού για τη Δευτέρα! Θα δούμε τι θα μου πει!

Α, πήρατε την υπερπαραγωγή τελικά! Εμείς πήραμε το ίδιο στο απλό, χωρίς mp3, μασάζ και φωτισμό. Πόσο το πήρατε; Από το γνωστό μαγαζί; Εμείς το δικό μας το πήραμε 50 ευρώ, η υπερπαραγωγή είχε 90!

Αγγελική, όντως στην Κύπρο πολλά ονόματα διαφέρουν από την Ελλάδα. Για να μην πω για το "Μάκης" που βγαίνει απ' το Μιχάλης!!!!!!! Πάντως, τα ονόματα που αναφέρεις τώρα νομίζω έχουν ξεπεραστεί κάπως. Ελάχιστοι θα βγάλουν το παιδί τους Φύτο, Κόκο ή Στάλω. Θα το φωνάζουν Νεόφυτο, Γιώργο ή Χρυσταλλένη/Νέλλη/Κρίσταλ ή κάτι τέτοιο! Εγώ τα ονόματα που δεν μπορώ είναι τα γυναίκεια σε -ούλα ή -ίτσα. Π.χ. Σταυρούλα, Παντελίτσα, κ.λπ. Αυτά τα ονόματα δεν έχουν σωτηρία. Δηλαδή πώς θα κάνεις το Σταυρούλα; Σταύρη; Πάλι χάλια είναι. Το Παντελίτσα; Έλια; Αυτό δεν είναι όνομα, είναι μάρκα ελαιόλαδου. Μια παλιά μου συγκάτοικο την έλεγαν Μυροφόρα και τη φώναζαν Μυρούλα. Όταν πήγαμε να σπουδάσουμε στη Θεσσαλονίκη, αυτή δεν ήξερε πώς να συστήνεται, γιατί όλοι την κοιτούσαν περίεργα. Έτσι κάποιος μια μέρα τη φώναξε Μύρια, και άρχισε να συστήνεται Μύρια! Γιατί και το Μυροφόρα χάλια είναι, εμένα μου θύμιζε νεκροφόρα! Κι εγώ όταν έμεινα έγκυος και δεν το ήξερα, έκανα διάφορα. Είχαμε το θέατρο του σχολείου και έτρεχα συνέχεια, μετακινούσα έπιπλα, βαλίτσες γεμάτες με ρούχα, κουβαλούσα πράγματα, έπινα ζιβανίες (γιατί είχαμε μια σκηνή με τραπέζι, και είχαμε πάρει πραγματική ζιβανία κι ευτυχώς η διευθύντρια νόμιζε ότι είναι νερό!!!). Στην πολύ αρχή δύσκολο να πάθεις κάτι, μετά είναι το πρόβλημα...

Το "Πάμπος" είναι το κυπριακό αντίστοιχο του "Μπάμπης". Το "μπ", κυρίως όταν είναι στην αρχή της λέξης, στα κυπριακά μετατρέπεται σε "π". Π.χ. πανάνα αντί μπανάνα, παστούνι αντί μπαστούνι. Το Πάμπος, πάντως, ως υποκοριστικό, είναι γελοίο! Καλά, εγώ σίγουρα θα προλάβω να πάω στην κλινική, δέκα λεπτά είναι απ' το σπίτι μου! Γενικά, δεν είμαι υπέρ να έχουμε γιατρό σε άλλη πόλη και να τρέχουμε με σπασμένα νερά και την ψυχή στο στόμα. Σας έχω πει για μια φίλη μου που είναι τώρα 14 εβδομάδων, μετακόμισε πριν δύο χρόνια Λεμεσό από Λάρνακα, ο γυναικολόγος της είναι στη Λάρνακα (ένας πολύ ηλικιωμένος και όχι καλός γιατρός), κι αντί να βρει γυναικολόγο στη Λεμεσό, που έχει εξαιρετικούς, πηγαινοέρχεται μία ώρα δρόμο για να πάει στον χάλια γυναικολόγο. Εγώ πάντως, δε θα το διακινδύνευα. Ουφ, έχω όλη μέρα πονάκια περιόδου, αλλά πάαααρα πολύ ελαφριά...

Αγγελική, το Χαράλαμπος δε μ' αρέσει καθόλου, όσο για το Πάμπος, τι να πω; Το λέμε με τον άντρα μου για πλάκα και γελάμε... Το Χάρης δεν είναι άσχημο. Το Θεοχάρης καθόλου δε μ' αρέσει, το Αλέξανδρος ωραίο, αλλά πολυφορεμένο. Εννοείται ότι είναι το καλύτερο απ' τις επιλογές σου! Αλλά δε θα χωρίσεις και για ένα όνομα, γιατί και τέτοια έχω ακούσει...

Αναστασία, συνήθως μεσολαβεί αρκετή ώρα από το σπάσιμο των νερών μέχρι τον τοκετό. Αλλά σε κάθε γυναίκα και σε κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετικό. Π.χ. μια φίλη μου στην πρώτη της εγκυμοσύνη ξύπνησε το πρωί κατά τις έξι, είχε βλέννα με αίμα, πήγε στο γιατρό, της είπε ότι θα γεννήσει εκείνη τη μέρα, κι αυτή (σας το έχω ξαναπεί), έφυγε, πήγε στην αισθητικό κι έκανε αποτρίχωση, και μετά καθόταν σπίτι και περίμενε με τον άντρα της, τα πεθερικά της, τις θειάδες της, γενικά, με όλο της το σόι. Τελικά γέννησε κατά τις εφτά το απόγευμα. Δεν υπάρχει νόρμα σ' αυτά τα πράγματα!

Οπότε Χριστίνα, οι επιλογές που έχουμε είναι: Λάμπρος, Πολυξένειος, Γιατβίκος Μάριος Τερέζος. Όχι και τόσο καλές επιλογές... Κανένα άλλο όνομα σκεφτήκατε; Α! Εντελώς κατά τύχη, προτείνω το Ανδρέας. Έτσι μου ήρθε, δεν ξέρω πώς... Νάσια, αυτοί δεν επιμένουν, απλά πιστεύουν ότι θα μας βαφτίσουν το παιδί. Ο άντρας λέει τον άντρα μου κουμπάρο (ευτυχώς την τελευταία φορά το παρέλειψε), και πάει λέγοντας... Πιστεύω ότι μας κάλεσαν έτσι στην τύχη, και μετά το ξέχασαν... Ευτυχώς τα πήρε κι ο άντρας μου τώρα μαζί τους...!

Α, όσο για το όνομα της πεθεράς, δε μας κάνει!!! Κάτι άλλο σκεφτήκατε; Τη μάνα σου πώς τη λένε;

Αναστασία, δεν υπάρχει περίπτωση, δεν το γλιτώνεις το ξύρισμα! Αν δεν ξυριστείς μόνη σου, θα ξυρίσουν εκεί πέρα!!! Εμάς ευτυχώς κανείς δεν έρχεται για επίσκεψη!!! Α, δε σας είπα και το καλύτερο: έπαιρνε ο άντρας μου αυτόν που μας πρότεινε να πάμε το βράδι στο κλαμπ για να του πει ότι δε θα πάμε, και για να τους καλέσει αύριο να πάμε σε καμιά ταβέρνα, και δε σήκωνε το τηλέφωνο! Δηλαδή, αν τελικά αποφασίζαμε να πάμε, θα τους παίρναμε και δε θα τους βρίσκαμε;;; Απαπαπα... Και είναι και σίγουροι ότι θα τους δώσουμε το παιδί να το βαφτίσουν! Χριστίνα, δεν αγχώνομαι ότι δε θα καταλάβω το σπάσιμο των νερών. Απλά σκεφτόμουν αν θα καθόμουν να χασομερήσω με ξύρισμα, μπάνιο, κ.λπ., όπως έχουν κάνει πολλές φίλες μου, αλλά δεν το νομίζω, γιατί προέχει να προλάβουμε να χορηγηθεί η αντιβίωση... Ουφ, άλλο κι αυτό τώρα...

tsarli*, όντως, μπράβο στον ειδικευόμενο που δεν το άφησε στην τύχη! Μακάρι να μην διαφθαρεί κι αυτός απ' το σύστημα και να γίνει ένας αδιάφορος γάιδαρος όπως είναι οι περισσότεροι γιατροί του δημοσίου (και του ιδιωτικού) τομέα...

Χε χε, Νάσια, εγώ έκανα μπάνιο σήμερα και σκεφτόμουν τι θα γίνει όταν θα σπάσουν τα νερά... Πιστεύω ότι και αξύριστη να είμαι, και με την τρίχα κάγκελο, θα πάρουμε τη βαλίτσα και θα πάμε σφαίρα στο μαιευτήριο, γιατί είναι ζωτικής σημασίας να προλάβουμε να χορηγηθούν όλες οι δόσεις της αντιβίωσης. Οπότε, ας με ξυρίσουν εκεί πέρα!!! Σήμερα πήρα τη μεγάλη απόφαση να κάνω αποτρίχωση μουστακάκι! Έχει κάτι μήνες που λέω να το κάνω και το αφήνω! Όχι ότι έχω και καμιά μουστάκα σαν οπλαρχηγός, αλλά έχω δυο-τρεις τριχούλες. Πηγαίνω να κάνω την αποτρίχωση, και ανακαλύπτω ότι έχουν τελειώσει οι αποτριχωτικές ταινίες... Από Δευτέρα τώρα...

Άσε, Νάσια, εγώ δεν είχα τρομοκρατηθεί ότι θα γεννήσω πρόωρα λόγω ουρεοπλάσματος; Πάλι καλά που πάω να κλείσω τις 36 εβδομάδες, οπότε δε θα υπάρχει φόβος για πρόωρο τοκετό... Πέρασα όλη την εγκυμοσύνη αγωνιώντας να περάσει γρήγορα ο καιρός, να μπω στο μήνα μου και να μη γεννήσω πρόωρα, και τώρα που έφτασε ο καιρός δε θέλωωωωω!!!!!!!!!!!!!1