Θέλω να γίνω μαμά

Μάντι, είδες; Δυο βδομάδες και επιμένω ακόμα να θηλάζω! Εντάξει, χωρίς πλάκα, αυτός για καλό το είπε που θηλάζω, γιατί και οι δύο του γυναίκες δε θήλασαν, φαντάζομαι και οι δύο λόγω αδιαφορίας. Άντε βρε, γεννάτε εσύ και η Λένα να τελειώνουμε!

Αγγελική, και να καπνίζεις, σίγουρα δε θα καπνίζεις μπροστά στο μωρό, ούτε μέσα στο σπίτι γενικώς. Άσε που ο καπνός κάθεται και στα μαλλιά και στα ρούχα, οπότε και στην αυλή να βγεις να καπνίσεις, θα τον κουβαλάς μαζί σου μετά μέσα στο σπίτι. Από εμάς δεν καπνίζει κανείς, ούτε εγώ, ούτε ο άντρας μου, ούτε κανένας από την οικογένειά μου. Από την οικογένεια του άντρα μου καπνίζουν όλοι αρειμανίως με ολέθρια αποτελέσματα (ο πεθερός είναι με ένα τέταρτο από πνεύμονα και στο παρά πέντε έκοψε το τσιγάρο). Κάπνιζαν μπροστά στην πρώτη τους νύφη όταν ήταν έγκυος, κάπνιζαν μέσα στα μούτρα του μωρού όταν γεννήθηκε, κάπνιζαν μέσα στο αμάξι με κλειστά τζάμια με το μωρό μέσα... Η δεύτερη νύφη ήταν πιο εξελιγμένη. Κάπνιζε κι αυτή, το μωρό βγήκε με αναπνευστικά προβλήματα, και συνεχίζει να καπνίζει μέσα στο σπίτι, το ίδιο και ο άντρας της. Όλα αυτά τα θεωρώ συμπεριφορά ανθρώπων αμόρφωτων και χαμηλού επιπέδου. Εννοείται ότι ούτε κι εγώ θα πήγαινα το μωρό σε ένα περιβάλλον όπως αυτό της κουνιάδας σου.

Μαρία, ναι γιορτάζω, ευχαριστώ για τις ευχές!!! Τα έχεις παίξει ε;

Γειά σου! Εγώ είμαι καινούρια μαμά. Πάντα θεωρούσα ότι ο θηλασμός είναι κάτι που βγαίνει φυσικά, δηλαδή βάζεις το μωρό στο στήθος και θηλάζει. Εδώ διάβασα πολλές ιστορίες κοριτσιών που δεν τα κατάφεραν, και κάπου άρχισα να καταλαβαίνω ότι μπορεί να μην είναι και τόσο απλό όσο φαίνεται. Επέλεξα να μην ενημερωθώ υπερβολικά για το θηλασμό. Διάβασα απλά κάποιες οδηγίες, δύο κόλλες αναφοράς, οι οποίες ήταν αρκετές. Όταν γέννησα με καισαρική, το γάλα δεν κατέβηκε αμέσως. Έβαζα το μωρό στο στήθος αρκετές φορές τη μέρα για αρκετή ώρα. Γέννησα σε μικρή κλινική, οπότε, όποτε ήθελα έφερνα μόνη μου το μωρό στο δωμάτιό μου ή πήγαινα στο θάλαμο νεογνών και θήλαζα. Τελικά το γάλα κατέβηκε την τρίτη μέρα και από τότε θηλάζω αποκλειστικά. Είχα την απόλυτη υποστήριξη της μαίας και του παιδίατρου. Όντως θέλει πολλή επιμονή και υπομονή μέχρι να στρώσει το μωρό, να μάθει να τρώει και όχι να πιπιλά (εμένα κάνει και τα δύο!) και να ρυθμίσει τα ωράριά του. Πρέπει να έχεις πολλή βοήθεια από σύζυγο ή από μάνα/πεθερά. Εγώ προσπαθώ να κάνω λίγες δουλειές για να μην εξαντλούμαι και να έχω δυνάμεις για το θηλασμό. Θα σου πουν να θηλάζεις δέκα λεπτά απ' το ένα στήθος και δέκα λεπτά απ' το άλλο. Εγώ αυτό δεν το εφάρμοσα, γιατί πιστεύω ότι κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να φάει με χρονόμετρο. Θηλάζω μέχρι να αφήσει το μωρό τη θηλή ή μέχρι να καταλάβω ότι το στήθος μου έχει αδειάσει. Στην αρχή θα χρειάζεται να περνάς πάρα πολλές ώρες με τα βυζιά έξω και το μωρό κρεμασμένο στο ένα από αυτά! Απλά μην μπεις στο τρυπάκι του ξένου γάλακτος, αυτό είναι καταστροφικό. Συνήθως οι μαίες και οι νοσοκόμες στις κλινικές, συχνά και οι παιδίατροι, και ακόμα συχνότερα διάφοροι καλοθελητές από το σόι, προσπαθούν να μας αγχώσουν λέγοντάς μας ότι το μωρό δε χορταίνει απ' το γάλα μας, και πρέπει να δώσουμε συμπλήρωμα. Εγώ αρνήθηκα να τους ακούσω (στην περίπτωσή μου ήταν η μάνα μου και μερικές φορές και ο άντρας μου) και τελικά αποδείχτηκε ότι το μωρό χορταίνει και μεγαλώνει με το γάλα μου! Χρειάζεται, λοιπόν, πάρα πολλή αυτοπεποίθηση! Όπως λέει και η georgi79, χρειάζεται πολύ φαΐ και νερό. Εγώ τρώω πολύ και έχω χάσει σχεδόν όλα τα κιλά που είχα βάλει στην εγκυμοσύνη! Οπότε, μην καθίσει να αγχώνεσαι ότι αν τρως δε θα χάσεις ποτέ τα κιλά και θα βάλεις κι άλλα! Θηλάζοντας δεν παχαίνεις! Είναι πολύ νωρίς για μένα να δίνω συμβουλές για το θηλασμό, αλλά το περνάω τώρα και πιστεύω ότι χρειάζεται απλά πολλή αυτοπεποίθηση και πολλή ισχυρή θέληση και θα τα καταφέρεις!

Τι κάνετε κορίτσια; Ο μικρός κοιμόταν σχεδόν όλο το απόγευμα, ξύπνησε κατά τις οκτώ, έφαγε, κοιμήθηκε και τώρα πάλι κλαίει. Είπα στον άντρα μου να έρθει να τον κουνάει στο πορτ μπεμπέ μήπως και κοιμηθεί. Ήρθε τώρα, τον κούνησε για τρία λεπτά, και άρχισε να γκρινιάζει ότι δεν κλείνει τα μάτια του. Αμάν πια, δηλαδή αυτός δεν μπορεί να τον κοιμίσει; Μόνο εγώ θα τον κοιμίζω; Για την αλλαγή της πάνας που λέτε, εμείς τον αλλάζουμε πάντα πριν το φαγητό, γιατί σίγουρα έχει κάνει κακά ανάμεσα στα γεύματα. Συνήθως τον αλλάζει ο άντρας μου και μου τον δίνει να τον θηλάσω. Αλλά τις πιο πολλές φορές κάνει κακά και ανάμεσα στα δύο βυζιά, οπότε τον αλλάζουμε και ανάμεσα στα βυζιά. Γάλα δεν έχει βγάλει ποτέ στο άλλαγμα, το πολύ-πολύ να βγάλει καμιά μικρή γουλίτσα. Ορίστε, τώρα του έδωσε πιπίλα και τον άφησε ξύπνιο μέσα στο πορτ μπεμπέ κι έφυγε, γιατί όπως λέει "ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΤΑΙ". Άρα, δικαιολογείται να μην τον κοιμίσει και να τον αφήσει έτσι, να κοιμηθεί από μόνος του. Προηγουμένως πήρε τηλέφωνο η πεθερά να μου ευχηθεί. Ευτυχώς δεν μπορούσα να μιλήσω εγώ. Για χιλιοστή φορά άρχισε για το μπανάκι του μωρού. Αμάν πια, το έχει πάρει πολύ προσωπικά. Κάθε φορά που θα πάρει, θα μας πει να μην τον κάνουμε κάθε μέρα μπάνιο, και το πολύ να τον κάνουμε δυο φορές την εβδομάδα. Το είπε μία, το είπε δύο, αυτήν τι τη νοιάζει κάθε πότε κάνουμε μπάνιο το μωρό; Επειδή αυτοί κάνουν μπάνιο μια φορά την εβδομάδα και μας κοιτάνε λες και είμαστε εξωγήινοι κάθε φορά που πηγαίνουμε Πάτρα και θέλουμε να κάνουμε μπάνιο περισσότερες από μία φορά, θα μας πει και τι θα κάνουμε στο σπίτι μας και με το παιδί μας; Πριν απ' αυτήν, παίρνει ο κουνιάδος. Μου εύχεται και μου κάνει "ακόμα το θηλάζεις;". Τι ακόμα, δυόμιση εβδομάδων είναι το μωρό!!!!! Του λέω ότι το θηλάζω και μου λέει "α, καλό αυτό, η γυναίκα μου δε θήλασε καθόλου, δεν είχε καλό γάλα". Συγγνώμη, πώς ακριβώς ορίζουμε το "όχι καλό γάλα";;; Μήπως είναι ανάλογο της βαρεμάρας της μάνας να ασχοληθεί; Όσο για τον λόξυγγα, παθαίνει κι ο δικός μας συχνά. Στην αρχή το βλέπει με στωικισμό, στην πολλή ώρα εκνευρίζεται και κλαίει!

Ευχαριστώ για τις ευχές! Α, Βάσω, ξέχασα να σου γράψω. Όπως έχω ξαναπεί, κι εμένα το γάλα έκανε τρεις μέρες να κατέβει. Στην αρχή έβλεπα το στήθος μου ότι ήταν τελείως ξεφούσκωτο. Ο παιδίατρος, η μαία και οι νοσοκόμες μου έλεγαν ότι είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό, και ότι θα κατέβει οπωσδήποτε τις επόμενες μέρες. Το τάιζαν με ξένο, γιατί σίγουρα δε θα χόρταινε από μένα. Εγώ πίστευα ότι δεν παίρνει απολύτως τίποτα από μένα, οι υπόλοιποι όμως, επέμεναν ότι σίγουρα τρώει και από το στήθος μου, έστω και δέκα ml. Τελικά, Τρίτη γέννησα, Πέμπτη βράδι κατέβηκε το γάλα και από την Παρασκευή το πρωί άρχισα να τον θηλάζω αποκλειστικά. Δε θα πάθει τίποτα αν φάει και λίγο ξένο, φτάνει να μην πάθεις αυτό που λέει και η Αναστασία. Πάντως, το ότι κλαίει, δε σημαίνει απόλυτα ότι πεινάει. Μπορεί να έχει κανένα πονάκι ή απλά να ενοχλείται από κάτι (όπως ο δικός μου). Νάσια, πώς το ξέχασα βρε; Να σας ζήσει η Μαρία σας!!!

Ανθή, μύωψ κι εγώ, από τους πολύ φανατικούς. Έχω περίπου 8.5-9 στο δεξί μάτι και 6-7 στο αριστερό. Τα τελευταία χρόνια πήγαινα σε οπτικό και μου μετρούσε τη μυωπία και την έβγαλε πιο πάνω απ' ό,τι είναι. Λίγο πριν τη γέννα είχα πάει σε οφθαλμίατρο για βυθοσκόπηση, για να δούμε αν μπορώ να γεννήσω φυσιολογικά (τρομάρα μου), και μου είπε ότι τα γυαλιά μου έχουν περισσότερη μυωπία απ' ό,τι εγώ. Μου είπε να ξαναπάω να με μετρήσει δυο-τρεις μήνες μετά τη γέννα. Άσε, κι εμείς την πατήσαμε, γιατί το καλοκαίρι βάψαμε τα τρία υπνοδωμάτια, και τώρα το γραφείο έχει βγάλει υγρασία, και πρέπει να ξύσουμε τα σημεία εκείνα και να το ξαναβάψουμε. Λέει κι εμένα θα το κάνει ο άντρας μου, για να δούμε... Καλά, οι ιδιώτες γιατροί μόνο το κέρδος κοιτάνε. Ευτυχώς ο μικρός χτες κοιμήθηκε πολλές ώρες, το ίδιο και σήμερα! Με άφησε και μαγείρεψα και με διέκοψε μόνο τρεις-τέσσερις φορές. Γιατί είμαι, όμως, σίγουρη ότι με το που θα γίνει το φαγητό και θα ανοίξω το στόμα μου να βάλω την πρώτη μπουκιά, θα αρχίσει να κλαίει; Μπα, δεν είμαι σαββατογεννημένη, Τριτογεννημένη είμαι! Αλίνα, απ' ό,τι ξέρω, στην ΕΛΔΥΚ τους πιέζουν αρκετά. Αντίθετα,στον κυπριακό στρατό είναι λούφα και απαλλαγή. Ευχαριστώ για τις ευχές για το γκρέμλιν!

Γειά σας κορίτσια! Αναστασίαααααααα!!!!!!!! Σήμερα έχεις γενέθλια βρε; Τη μέρα της γιορτής μου; Πολύχρονη σου εύχομαι! Να ευχηθώ και στην Ηλιάννα για τη συνονόματή μου! Να σου ζήσει και να τη χαίρεσαι! Μύριαμ, η Μάντι έχει δίκιο, οπότε, θα πρέπει να ξεσκιστούμε στο γράψιμο, να φτάσουμε μέχρι αύριο τις εκατό σελίδες για να ανοίξουμε καινούριο ποστ στο σωστό μέρος. Εύη, λατρεύω λαχανοντολμάδες!!! Κι εγώ την τελευταία φορά που έφτιαξα περίσσεψε γέμιση κι έφτιαξα γιουρβαρλάκια για την κατάψυξη!! Εμείς ευτυχώς κοιμηθήκαμε χτες βράδι! Ο μικρός κοιμήθηκε 10.30-1.00 παρά, 2.00 παρά-5.30, 7.00-9.00, 10.00-12. Από τις δύο παρά και εξής, κοιμόμουν κι εγώ όποτε κοιμόταν! Δώδεκα σηκώθηκα, ξύπνησε, τον θήλασα, έκανε γκρίνιες και τελικά αποκοιμήθηκε. Μαγείρεψα, αφού ο άντρας μου πήγε για ψώνια, καθάρισα και λίγο την κουζίνα, με διαλείμματα, όμως, γιατί στην αρχή κάθε λίγο έκλαιγε. Τώρα ευτυχώς κοιμάται. Μύριαμ, εγώ έχω βοήθεια μόνο απ' τον άντρα μου. Χριστίνα, ωραία που είναι ησυχούλης ο μικρός, αλλά μην τον μάθεις να αποβλακώνεται στην τηλεόραση. Δώσε του κι άλλα ερεθίσματα, παιχνιδάκια με ήχο και χρώματα και τέτοια! Φυσικά, και η τηλεόραση είναι ερέθισμα και χρειάζεται, αλλά με μέτρο.

Βάνια, κι εγώ έτσι άρχισα με τη μυωπία. Στην τρίτη δημοτικού δεν έβλεπα καλά στον πίνακα, κι από εκεί το κατάλαβαν. Εσύ δουλεύεις; Εύχομαι να βρει γρήγορα δουλειά ο άντρας σου.

Μπα, κι εμένα ελάχιστα πράγματα από κολικούς προς το παρόν. Χτες τον είδαμε λίγο που ζοριζόταν, και το καταλάβαμε κι απ' το κλάμα που έκανε ότι μάλλον είχε αέρια, αλλά τελικά σφίχτηκε, σφίχτηκε και αερίστηκε πολλές φορές και ανακουφίστηκε. Αλλά φοβάμαι να φάω κάτι που θα του προκαλέσει κολικούς. Κι εμένα ακόμα δε μου έχει περάσει τελείως το πρόβλημα, γιατί μετά την καισαρική είχα τρομερή δυσκοιλιότητα και τρομερούς κολικούς... Ο δικός μου πάντως, όταν βάζει το χέρια στο στόμα και του δίνω στήθος, άμα πεινάει θα φάει, αλλιώς τρώει ελάχιστα και το αφήνει ή απλά πιπιλά. Από γουλίτσες ελάχιστα πράγματα επίσης! Βρε, προσέχετε, μη μείνεις έγκυος εκεί που δεν το περιμένεις! Η περίοδος μετά την εγκυμοσύνη είναι πολύ γόνιμη! Α, να σας ρωτήσω. Εσείς (απευθύνομαι σε όλες), πότε κάνατε σεξ; Γιατί εγώ δε νιώθω καθόλου μα καθόλου την ανάγκη προς το παρόν, ενώ στην εγκυμοσύνη είχα λυσσάξει...

Εννοείται ότι μόλις έγραψα το προηγούμενο ποστ ξύπνησε...

Εύη, άσε, κι εγώ όλη μέρα με τον Αντρέα αγκαλιά είμαι, μόνο που δεν είμαι τόσο έμπειρη έτσι ώστε να μαγειρεύω παράλληλα, άσε που είναι και μικρός ακόμα και δε στηρίζει το κεφαλάκι του. Είπα θα ξαναδοκιμάσω να τον βάλω στο σλινγκ όταν σαραντίσουμε. Βρήκαμε τους μηχανισμούς με τον άντρα μου και πιστεύω θα τα καταφέρουμε! Όσο για τη διατροφή, εγώ απ' το να μείνω ξάγρυπνη ένα ολόκληρο βράδι με τον Αντρέα να ουρλιάζει απ' τους κολικούς, προτιμώ να μην φάω λάχανο ή φασόλια! Μετά τις σαράντα μέρες θα αρχίσω σιγά-σιγά να δοκιμάζω όλα όσα μου έκοψε.

Πω πω, Όλια, τι σπαστικό... Κι εμένα με πιάνουν τα νεύρα όταν κάνω κάτι και πάει χαμένο... Εδώ εκνευρίζομαι τρομερά έτσι και γράψω κάτι στο μάμμυ και με πετάξει και δεν το έχω σώσει, όχι να κάνω τόσες δουλειές και να πρέπει να τις ξανακάνω απ' την αρχή... Κι εγώ λέω σιγά-σιγά ν' αρχίσω να κάνω σίδερο, αφού μου είπε ο γιατρός ότι έχει κλείσει η πληγή. Γιατί δε λέει κάθε φορά που έχω ένα πλυντήριο ρούχα του Αντρέα να φέρνω γυναίκα. Το άσχημο είναι ότι δε με αφήνει ο Αντρέας, παρ' όλο που σήμερα είναι περιέργως ήσυχος και κοιμάται πολύ.

Γειά σας και πάλι! Σήμερα ο μικρός έχει ρίξει πολύ ύπνο, φτου φτου μην τον ματιάσω! Πριν κοιμήθηκε κανένα τετράωρο, ξύπνησε, τον άλλαξε ο άντρας μου, και τον θήλασα από ενάμιση βυζί και αποκοιμήθηκε πάρα πολύ εύκολα, σε σημείο που αγχώθηκα! Δώρα, ο παιδίατρος δεν το είπε για κακό ότι ο μικρός είναι ιδιότροπος και κλαψιάρης. Όντως είναι ιδιοτροπάκος και βάζει κάτι κλάματα δυνατά και γοερά, σα σειρήνα! Καμία σχέση με κάτι άλλα μωρά που απλά νιαουρίζουν. Αυτός ουρλιάζει, έτσι στο άσχετο, χωρίς να πεινάει ή να πονάει κάπου ή να τον ενοχλεί κάτι. Πιο πολύ το είπε για να μην ανησυχούμε που κλαίει τόσο δυνατά και τόσο πολύ. Δηλαδή εγώ δεν ανησυχούσα, γιατί το καταλάβαινα ότι είναι από ιδιοτροπία που κλαίει και θέλει αγκαλιά. Ο άντρας μου και η μάνα μου άρχιζαν την καταστροφολογία. Λυδία μου, να σας ζήσει κι από κοντά! (κοντά λέμε τώρα!). Βανεσσάκι, ψώνια ε; Αφού σου αρέσουν... Εγώ δε θέλω να ψωνίσω, θέλω να κάνω κάτι του στιλ να πάω για καφέ, ας πούμε! Όσο για κομμωτήριο, ούτε λόγος. Τα μαλλιά μου μ' αρέσουν πολύ αυτήν την περίοδο, είναι πλούσια, δε βάζω τίποτα πάνω και για κάποιο λόγο γίνονται μπούκλες από μόνα τους, ενώ μια ζωή ήταν ένα μαύρο χάλι χωρίς αφρό ή ζελέ. Νία, κι εμείς λέμε για μελομακάρονα. Κουραμπιέδες δε φτιάχνουμε, γιατί δε μας αρέσουν πολύ. Στην Κύπρο φτιάχνουν και το περίφημο αγγλικό christmas cake, που είναι κέικ φρούτων, αρκετά βαρύ, όμως, με επικάλυψη αμυγδαλωτού και ζαχαρένιου γλάσου, αλλά επίσης δε μας αρέσει καθόλου. Η μάνα μου φτιάχνει κάθε χρόνο και το κάνει και θέμα, ότι είναι ένα αριστούργημα και τέτοια, αλλά φέτος μάλλον δεν έφτιαξε.

Εμένα απ' ό,τι μου είπαν, τα χέρια του τα τρώει από τη στιγμή που βγήκε απ' την κοιλιά μου! Πιπίλα παίρνει, αλλά σπάνια. Στην κλινική έπαιρνε πιο συχνά, ίσως επειδή εκεί τον τάιζαν και με το μπιμπερό τις τρεις πρώτες μέρες. Η μαία μου είχε πει ότι δε συνηθίζουμε να δίνουμε πιπίλα στα πολύ μικρά μωρά που θηλάζουν, αλλά επειδή ο δικός μου έχει μανία με το πιπίλισμα, δε θα δημιουργήσει πρόβλημα στο θηλασμό, και όντως δε δημιουργεί. Αλλά δεν τη θέλω κι εγώ πολύ την πιπίλα, γιατί ανοίγει άλλες ιστορίες μετά. Κάθε φορά που θα του πέφτει η πιπίλα θα κλαίει και θα τρέχουμε, μετά θα πρέπει να κάνουμε αγώνα για να την κόψουμε, και τέτοια...

Γειά σας κοριτσάκια! Εμείς πήγαμε παιδίατρο και ο μικρός είναι μια χαρά. Έχει βάλει αρκετό βάρος, ψήλωσε κιόλας! Από κολικούς ελάχιστα πράγματα. Ανθή, κι εγώ είναι φάσεις που το παθαίνω αυτό και δε θέλω να κάνω τίποτα. Τα αφήνω όλα στην άκρη και όταν έρθει η ώρα αυτοσχεδιάζω! Το κλασικό του απροετοίμαστου καθηγητή είναι το πρόχειρο διαγώνισμα, αλλά εγώ δεν έχω πέσει ακόμα τόσο χαμηλά!!! Άλλωστε, αν πάω στο εσπερινό σχολείο και τους πω για πρόχειρο διαγώνισμα, θα με πάρουν με τις πέτρες, ή μάλλον με τις πατάτες, αφού αυτό είναι το κύριο προϊόν της περιοχής! Αλίνα, πού χάθηκες βρε; Πω πω, ακόμα άρρωστος ο μικρός; Κι εγώ είχα κάνει εγχείριση αμυγδαλές, στα 7 μου, όμως, όχι τόσο μικρή όσο ο Δημητράκης. Θα έκανα και κρεατάκια, θυμάμαι, αλλά τελικά φύγανε από μόνα τους ή κάτι τέτοιο. Τώρα πάντως η ιατρική δεν υποστηρίζει την αφαίρεση των αμυγδαλών, εκτός αν είναι απόλυτη ανάγκη. Οπότε, ψάξτε το πριν προχωρήσετε. Όλια, εμείς λέμε να στολίσουμε το σαββατοκύριακο ή μπορεί και αύριο. Κάλη, για μένα αυτά τα βιβλία είναι τα σούπερ ελαφριά! Πάω να φάω πριν ξυπνήσει το γκρέμλιν!

Γειά σας! Γιώτα, να σας ζήσει η μικρή! Βάσω, πώς τα πας; Κι εγώ έτσι στην αρχή, έδιναν ξένο οι νοσοκόμες και τον έβαζα και στο στήθος να κατέβει το δικό μου γάλα. Την τρίτη μέρα κατέβηκε τελικά. Εμείς σήμερα πήγαμε στον παιδίατρο. Ο Αντρέας έχει βάλει αρκετό βάρος, 380 γρ. από την προηγούμενη φορά και ψήλωσε και μερικά εκατοστά! Ο γιατρός μας είπε ότι είναι κλαψιάρης και ιδιότροπος, κι ότι το δυνατό και γοερό κλάμα που κάνει δεν οφείλεται σε κάποιο πρόβλημα, ούτε σε κολικούς, ούτε σε πείνα. Εκείνη την ώρα δεν είχε καθόλου αέρια στην κοιλίτσα. Μ' αρέσει τελικά ο παιδίατρος, γιατί είναι πολύ καθησυχαστικός και υποστηρίζει πολύ το θηλασμό. Πήρα και τη μάνα μου και της τα είπα, για να σταματήσει επιτέλους το τροπάριο με το αραιό γάλα... Γαλακτοκομικά τρώω κι εγώ συνέχεια. Μόνο γάλα δεν πίνω, γιατί δε με τραβάει, αλλά μάλλον θα πρέπει να το αρχίσω, για το ασβέστιο κυρίως... Πιο πολύ τρώω τυρί. Μάντι, λαχανικά δε μου έκοψε ο γιατρός εκτός από μερικά που προκαλούν αέρια. Η αλήθεια είναι ότι και να μη θήλαζα, τουλάχιστον μέχρι πριν λίγες μέρες ούτως ή άλλως δε θα μπορούσα να φάω τέτοιες τροφές, γιατί είχα κι εγώ τρελούς κολικούς μετά την καισαρική. Αναστασία, πρέπει να σηκώνεται κι ο άντρας σου. Εμένα όταν κλαίει ο μικρός το βράδι σηκώνεται ο άντρας μου, τον αλλάζει και μου τον δίνει να τον θηλάσω. Χτες βράδι ξύπνησε στις 4 και ενώ έφαγε δεν ξανακοιμόταν. Τον πήρε ο άντρας μου για λίγο, αλλά κλασικά, μου λέει "βάζει τα χέρια στο στόμα, βάλτον στο στήθος". Τον έβαλα, αλλά πήγε έξι παρά για να ξανακοιμηθεί. Αν θέλει στήθος ο άντρας μου δεν μπορεί να κάνει κάτι. Αν έχει, όμως, κολικούς, τότε είτε εγώ τον κρατάω, είτε ο άντρας μου, το ίδιο του κάνει. Οπότε, όπου μπορεί να βοηθήσει ο άντρας, καλό είναι. Και δεν έχει σημασία αν δουλεύει, άλλο δουλεύω οκτάωρο, κι άλλο ασχολούμαι με το μωρό όλο το 24ωρο... Κι εμείς πρέπει να ξεκουραζόμαστε....

Τσακ στη μέση ε; Πες ένα παράδειγμα. Π.χ. κάτι σε Ιζαμπέλ Αλιέντε θα της άρεσε;

Κάλη, τι στιλ βιβλία διαβάζει η νύφη;

Εγώ στο κρεβάτι δεν τον παίρνω ποτέ. Μόνο το βράδι όταν τον θηλάζω, βάζω το μαξιλάρι σε όρθια θέση, κάθομαι και τον κρατάω. Σε κάποια φάση μας παίρνει και τους δύο ο ύπνος, αλλά σε καθιστή στάση. Μετά ξυπνάω και τον βάζω στο πορτ μπεμπέ. Κατά τη διάρκεια της μέρας, όποτε τον κοιμίσω, με παίρνει ο ύπνος στην πολυθρόνα. Στο κρεβάτι, όμως, ποτέ, είναι κάτι που δε θέλω. Ρε κορίτσια, όπως φαίνεται, ο κάθε γιατρός λέει τα δικά του, όπως πάντα. Εμένα μου έκοψε μόνο τροφές που προκαλούν αέρια και εσπεριδοειδή που ευθύνονται για σοβαρές αλλεργίες. Κατά τα άλλα, ούτε γαλακτοκομικά μου έκοψε, ούτε τίποτα άλλο. Κι αυτά απ' ό,τι κατάλαβα είναι για τις πρώτες σαράντα μέρες και μετά τα τρώμε όλα με μέτρο. Ουφ, μάλλον άρχισε να έχει κολικούς ο κακομοίρης, γιατί κάνει κάτι κλάματα στο άσχετο... Πριν του έτριβα την κοιλίτσα και έκανε αρκετά κακά και αερίστηκε πολλές φορές. Μετά τον άκουγα να ζορίζεται όπως κοιμόταν και έριχνε κάτι κλανιές!!! Μακάρι να αερίζεται για να ανακουφίζεται, να μην πονάει. Νία, κουκλάκια τα διδυμάκια! Εμείς δέντρο λέμε Παρασκευή ή Σαββατοκύριακο να στολίσουμε!

Α, ναι, μου είπε ούτε καυτερά να μην τρώω. Βέβαια, άλλο λίγο πιπέρι κι άλλο ταϊλανδέζικο! Ευτυχώς τέτοια δεν τρώω ούτως ή άλλως. Επίσης, αποφεύγω από μόνη μου σοκολάτες και καφέ. Οι νοσοκόμες στην κλινική πάντως, μου είπαν ότι αυτοί οι περιορισμοί είναι για τις πρώτες σαράντα μέρες και μετά σιγά-σιγά εντάσσουμε αυτές τις τροφές στο διαιτολόγιό μας σε μικρές ποσότητες, για να δούμε πώς θα αντιδράσει το μωρό. Αγγελική, εμείς κοιμόμαστε αγκαλιά πολλές φορές τη μέρα. Αποκοιμιέμαι την ώρα που τον κοιμίζω, κι έτσι και δεν αποκοιμηθώ, μόλις τον βάλω μετά στο κρεβατάκι αρχίζει να κλαίει! Μάλλον νιώθει τη χαλάρωση στο δικό μου σώμα και κοιμάται πιο βαθιά.

Α, μου έκοψε και το λάχανο...

Καγκουράκι, μαύρη νύχτα περάσατε κι εσείς... Κι εγώ τα έχω περάσει, με τον εαυτό μου δηλαδή, όλο τέτοια είχα μικρή, μη σου πω και μεγάλη... Ναι, όλο αγκαλίτσα θέλει ο μικρός, και μου έχουν σπάσει τα νεύρα οι διάφοροι ειδήμονες που μου λένε ότι θα τον κακομάθω. Νεογέννητο είναι, μήπως να τον γράψω και σε στρατιωτική σχολή για να σκληραγωγηθεί; Όσο για το "ας κλάψει, παιδί είναι", έχω βαρεθεί να το ακούω. Μιλάμε είναι φάσεις που βραχνιάζει απ' το κλάμα, κι ας τον κρατάμε... Τώρα κοιμάται, αλλά κάθε πέντε λεπτά βάζει τα κλάματα και πρέπει να τον κουνήσουμε για να σταματήσει. Τρέχω να φάω γιατί σε λίγο θα ξυπνήσει για τα καλά και θα θέλει φαΐ.

Γειά σας κοριτσάκια! Βασούλα να σου ζήσει η κοράκλα και καλή λοχεία!!! Θήλασες απ' την πρώτη μέρα ρε θηρίο; Εγώ την πρώτη μέρα δεν μπορούσα κάνω τίποτα, ήμουν σαν ζόμπι! Και του δικού μου τις τρεις πρώτες μέρες του έδιναν ξένο, μέχρι να κατέβει το γάλα μου. Δεν παθαίνουν τίποτα αν πιούν και λίγο ξένο! Άντε, δύο εγκυούλες έμειναν! Να σας πω ρε κορίτσια. Όσες θηλάζετε έχετε κόψει κάποιες τροφές; Εμένα ο παιδίατρος μου είπε να μην τρώω φασόλια, φασολάκια, κουνουπίδι, αρακά και εσπεριδοειδή. Το άσχημο είναι ότι αυτά είναι τα αγαπημένα μου φαγητά και τώρα δε βρίσκω τι να φάω...

Α, Ανθή, το είδα το αίτημα φιλίας σου και λέω "ποια είναι αυτή η άσχετη που μου κάνει αίτημα φιλίας;". Ούτε καν το όνομα δε διάβασα και σ' έσβησα! Ευτυχώς που μου το είπες ότι είσαι εσύ! Σε βρήκα και σε έκανα φίλη!