Θέλω να γίνω μαμά

Γειά σας! Τελικά δε μας ταλαιπώρησε πολύ ο Αντρεάκης. Κοιμήθηκε γύρω στη μία και ξύπνησε πέντε. Ξανακοιμήθηκε αμέσως, περίπου πέντε και είκοσι, αλλά τον κράτησα αρκετή ώρα στην αγκαλιά μου για να κοιμηθεί βαθιά, κι όταν τον έβαλα στο πορτ μπεμπέ, τον άκουγα που είχε πολύ μύξα και ζοριζόταν, οπότε τον σηκώσαμε, του βάλαμε ορό στη μύτη και ξεμπούκωσε, τον ξαναέβαλα στήθος, κοιμήθηκε και μέχρι να τον βάλω στο πορτ μπεμπέ, πήγε εφτάμιση. Αμέσως άρχισε γκρίνια στον ύπνο του και ήθελε κούνημα. Τελικά αλλάξαμε μεριές στο κρεβάτι με τον άντρα μου για να τον κουνάει αυτός, αλλά ξυπνούσα κι εγώ απ' τη γκρίνια, και κάθε λίγο ο άντρας μου ( ο οποίος κατά τις εννιά σηκώθηκε) "ξύπνα να τον ταΐσεις, πεινάει", μετά από μια ώρα "ξύπνα, πεινάει", μετά "έλα να του αλλάξουμε ρούχα, λερώθηκε" και πάει λέγοντας, οπότε κοιμήθηκα σπαστά και τώρα νυστάζω... Ανθή, εγώ ευτυχώς δεν είχα καθόλου πρήξιμο. Μόνο προς το τέλος τέλος, δε φορούσα τη βέρα μου γιατί μετά δυσκολευόμουν λίγο να τη βγάλω. Μαρία, περαστικά στον Στεφανάκο, στο είπα και στο φέισμπουκ. Ελπίζω αυτό να είναι το τελευταίο. Και του Αντρέα το ένα μάτι κάτι τσίμπλα και μας έδωσε σταγόνες ο γιατρός. Το μενού που είδα τώρα, στο μπουφέ έχει 6 κρύα και 12 ζεστά, οπότε είναι τεράστιο νομίζω! Φυσικά, κάποια από αυτά είναι λαχανικά, ρύζι, πατάτες και τέτοια. Μήπως να του πούμε να αφαιρέσει κάποια πιάτα, και να μας κατεβάσει την τιμή; Γιατί όπως το υπολόγισα, βγαίνει ένα χιλιάρικο και, για ένα τραπέζι. Δεν τα βάζω στο λογαριασμό του καλύτερα; Θα ρωτήσουμε κι αλλού, βέβαια και θα συγκρίνουμε τιμές και μενού.

Γειά σας κορίτσια! Τελικά, παρ' όλο που ο Αντρεάκης κοιμόταν χτες όοοοοοοολη μέρα, δε μας δυσκόλεψε ιδιαίτερα το βράδι. Κοιμήθηκε 1-5 και ξανακοιμήθηκε αμέσως κατά τις πέντε και είκοσι, αλλά τον άκουγα που είχε πολλή μύξα και ζοριζόταν, οπότε τον σηκώσαμε και του βάλαμε ορό και ξεμπούκωσε το κακόμοιρο. Αλλά μέχρι να γίνουν όλα αυτά πήγε εξήμιση-εφτά παρά, τον ξαναέβαλα στο στήθος, κοιμήθηκε και μέχρι να τον βάλω στο πορτμπεμπάκι του πήγε εφτάμιση. Μετά αμέσως σχεδόν πάλι γκρίνια στον ύπνο του, οπότε αλλάξαμε μεριές με τον άντρα μου στο κρεβάτι για να τον κουνάει αυτός. Εγώ προσπαθούσα να ξανακοιμηθώ, αλλά δε με άφησε ο γάιδαρος (ο άντρας μου, όχι ο Αντρέας). Μία "ξύπνα να τον ταΐσεις, πεινάει", μία "έλα να του αλλάξουμε ρούχα, λερώθηκε" (εννοείται ότι δεν πήγα, δεν είναι κουλός, τον άλλαξε μόνος του), μία "άντε, έντεκα πήγε, σήκω", σπαστά κοιμήθηκα και τώρα έχω ένα κεφάλι οκτακόσια κιλά. Βανεσσάκι, αν δε θέλεις να παντρευτείς θρησκευτικά, μην παντρεύεσαι. Αν το βλέπεις μόνο από νομικής πλευράς, δεν έχει νόημα. Από κιλά είχα πάρει 12-13 και είμαι στα -11. Δεν έκανα καθόλου δίαιτα, αντίθετα, τρώω σα γουρούνι! Χτες όλη μέρα έτρωγα λουκουμάδες!!!!!! Αααααααααααααααααααχ!!!!!!!!!!!! Δώρα, τι χολοσκάς βρε; Επειδή δακρύζει το μάτι; Συνηθισμένα είναι αυτά. Εμάς το μάτι του κάνει μια τσίμπλα νααααααα. Του το πλένουμε με αποστειρωμένο νερό και μετά σταγόνες τρεις φορές τη μέρα από χτες. Μακάρι να είναι αυτά τα προβλήματά μας. Κορίτσια, εγώ συμφωνώ με τη Γιώτα, χίλιες φορές καλύτερο ένα διαζύγιο από έναν προβληματικό γάμο, ειδικά όταν υπάρχουν και παιδιά. Εμείς σήμερα τρώμε ομελέτα φούρνου, λίγο κοτόπουλο από χτες (του σούπερ μάρκετ!) και καρότο σαλάτα!

Κατερίνα, ναι, πήγαμε παιδίατρο. Ο μικρός έχει πάει 5300 και 57 εκατοστά. Ο γιατρός μας είπε ότι η ανάπτυξή του είναι τέλεια. Ρε συ, από τις φθινοπωρινές-χειμωνιάτικες μαμάδες, τα περισσότερα μωρά λένε αγκού. Ο δικός μου δε λέει. Λες να έχει πρόβλημα; Μήπως να τον πάω σε λογοθεραπευτή; :P :P :P :P Ανθή, είδες; Ήρθαν τα συμπτώματα και ησύχασες! Συνήθως στη δεύτερη εγκυμοσύνη πιο γρήγορα φουσκώνει η κοιλιά. Της γυναίκας του ξάδελφου πάντως, δεν φούσκωσε καθόλου, ή τουλάχιστον δε φαίνεται, παρ' όλο που, απ' ό,τι είπε, έχει πάρει έξι κιλά. Αφού η φίλη μου που ήρθε την ίδια ώρα, δεν κατάλαβε ότι είναι έγκυος, και είναι έξι μηνών! Απ' την ξινίλα, πού να φουσκώσει η κοιλιά; Χωρίς πλάκα, πάντως, μακάρι να της πάνε όλα καλά, και να γεννηθεί η δεύτερη κόρη τους χωρίς προβλήματα. Καγκουράκι κι εγώ από όταν έμαθα για την εγκυμοσύνη, δεν ξαναφόρεσα το τζιν, γιατί με έσφιγγε χαμηλά στην κοιλιά. Φούσκωμα δεν είχα καθόλου, αλλά δεν ένιωθα άνετα. Πάντως, ρούχα εγκυμοσύνης δεν αγόρασα ποτέ. Δυσκολεύτηκα λίγο στο τέλος, αλλά δεν άξιζε τον κόπο να αγοράσω ρούχα για ένα μήνα. Και τελικά, μια χαρά βολεύτηκα! Σοβαρά, σας φαίνονται λίγα τα λεφτά; Εγώ είμαι άσχετη, δεν έχω ιδέα από τέτοια πράγματα και γενικά από τιμές. Δεν σκαμπάζω τίποτα. Θα ρωτήσω κι αλλού, κι αν δούμε ότι όλοι σ'αυτές τις τιμές κυμαίνονται, θα καταλήξουμε στον καλύτερο! Σήμερα πολύς ύπνος αυτό το μωρό και θα μας καταταλαιπωρήσει το βράδι... Ελάχιστες ώρες ήταν ξύπνιος όλη μέρα...

Βρε, πού χαθήκατε όλες;;;

Α, Νάσια, αυτό με την αγκαλιά που λες, τελικά είναι στο παιδί, και δεν "μαθαίνει" στην αγκαλιά. Κι εμάς είναι αγκαλίτσας, και σε όποιον πω ότι είναι ο χαρακτήρας του να θέλει αγκαλιά, κι ότι αυτό μου είχε πει και η μαία στο μαιευτήριο, μου λέει "όχι, τον μάθατε στην αγκαλιά και θα είναι πολύ δύσκολο μετά". Όλα τα ξέρουν πια... Όσο για τα κακά, εμένα όλη μέρα κάνει...Τον αλλάζουμε και τσουπ! ξανακάνει!

Πω πω, πολύς ύπνος σήμερα αυτό το μωρό, και θα μας τρέχει το βράδι... Νία, τέλεια νέα!!!!!!! Αν και, ήμουν σίγουρη ότι δεν έτρεχε τίποτα!!!!! Άντε, τίποτα άλλο να μη σας τύχει! Νάσια, για πολλοστή φορά, απορώ πώς τον αντέχεις...

Γειά σας! Βρε, τι πάθατε, μία ώρα έκανα να σας διαβάσω! Εκεί που έμπαινα και διάβαζα δυο-τρεις δημοσιεύσεις, τώρα οργασμός συγγραφής! Νάσια, σε δάγκωσε;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Σοβαρολογείς;;;;;;;;;; Αν έλεγες σε χαστούκισε, θα είχε μία λογική. Αλλά σε δάγκωσε;;;;;;;;;;;;;;;;;; Όσο για τον γιατρό, τι να πω; Ψυχοπαθής μου φαίνεται και τσαρλατάνος μ' αυτά που σου είπε. Τώρα, άντε να πείσεις τον άντρα σου να πάτε σε άλλον. Θα σου πει ότι θέλεις να πας αλλού επειδή δε σου άρεσαν αυτά που σου είπε αυτός ο "εξαίρετος επιστήμονας". Θερμόμετρο που λέτε, εμείς έχουμε ένα κανονικό που το είχαμε από πριν. Κάποια στιγμή πριν γεννήσω είχα πάει στο φαρμακείο και ζήτησα από τη φαρμακοποιό να μου δείξει θερμόμετρα για βρέφη, και μου έδειξε κάποια και μάλιστα μου σύστησε ένα συγκεκριμένο. Εκείνη τη μέρα δεν πήρα, πάω σπίτι και βλέπω ότι αυτό που μου είχε συστήσει το είχαμε ήδη! Και στην κλινική το ίδιο θερμόμετρο είχαν. Προς το παρόν δεν το έχουμε χρησιμοποιήσει ακόμα. Πάντως, είναι από αυτά που παίρνεις τη θερμοκρασία από το κωλαράκι. Αγγελική, λες ότι πώς να πάρεις πίσω το γλειμμένο θερμόμετρο; Το άλλο που θα το έχεις χώσει τον κώλο, πώς να το πας; :P Γιώτα-Μαρία 12, δε θυμάμαι ποιο σαμπουάν μας έδωσε, πάντως μια φορά τον κάναμε μπάνιο και μου φαίνεται κάπως φεύγει. Ουφ, ένα σωρό γράψατε, αλλά πρέπει να κλείσω γιατί θέλει να καθίσει ο άντρας μου. Φιλιά!

Αγγελική, εγώ είμαι μέλος από τον Ιούλιο του 2009. Όταν είχε γίνει το άλλο φόρουμ, πάρα πολλές από το μάμμυ γράφτηκαν σ' αυτό και έθαβαν το μάμμυ, και πολλές κοπέλες μου έλεγαν να γραφτώ κι εγώ, γιατί είναι τέλειο, έχει σούπερ γραφικά, κι άλλα τέτοια και "καμία σχέση με το μάμμυλαντ". Εγώ, όμως, δεν ήθελα να γραφτώ σε οκτακόσια φόρουμ για γονείς, είχα εκνευριστεί κιόλας με όλα αυτά, και δεν μπήκα ποτέ. Το κακό με το μάμμυλαντ τώρα είναι ότι άλλαξε όψη. Παλιά ήμασταν όλες μια παρέα, τώρα έχουμε μπει όλες σε ομάδες, και οι περισσότερες γνωρίζουμε μόνο τα κορίτσια της ομάδας μας...

Αγγελική, γενικά το μάμμυ είναι πεσμένο, όχι μονο το ποστάκι μας. Ωραία, μια χαρά ο Χαρούλης! Κι εγώ στεναχωρέθηκα για την κοπέλα που έχασε το μωρό της... Της είχα απαντήσει πολλές φορές στα θέματα που άνοιγε και μόλις διάβασα το ποστ, πάγωσα... Εμένα δε λέει άγου ακόμα ο γάιδαρος!

Γιώτα, κι εγώ είμαι πολλές ώρες συνδεδεμένη, αλλά γενικά αυτόν τον καιρό είναι πολύ πεσμένο το μάμμυ. Ίσως πολλές ξενέρωσαν εκείνες τις μέρες που τα είχε φτύσει, δεν ξέρω...

Γειά σας κοριτσάκια! Εμείς πήγαμε σήμερα τελικά στον παιδίατρο. 5300 ο Αντρέαρος και 57 εκατοστά! Αντρέαρος σωστός! Μας έδωσε σταγονίτσες για το μάτι του που κάνει τσίμπλα και ένα ειδικό σαμπουάν γιατί εμφάνισε νινίδα. Τίποτα το σοβαρό. Πάλι με το σλινγκ πήγαμε, πολύ ωραία ήταν και μετά στο γιατρό εκεί που περιμέναμε, τον είχα στο σλινγκ, κι όποτε πήγαινε να γκρινιάξει, σηκωνόμουν κι έκανα μια βολτίτσα και ξανακοιμόταν! Βανεσσάκι, το γκρουπ το έκανε η Εύη τις μέρες που είχε χαλάσει το μάμμυ, αν θυμάσαι, την Πρωτοχρονιά και για 3-4 μέρες, και τελικά κολλήσαμε εκεί. Εγώ μπαίνω κάθε μέρα στο μάμμυ, αλλά είναι έρημο, οπότε τι να γράψω; Π.χ. γράφω στις 12 το μεσημέρι στο ποστάκι μας, και μετά ξαναμπαίνω στις τέσσερις και βλέπω ότι η τελευταία δημοσίευση είναι η δική μου... Γιώτα, στο Είμαι μαμά δεν έχω γίνει μέλος κυρίως γιατί είχα εκνευριστεί που είχαν σηκωθεί τότε όλες και φύγανε απ' το μάμμυ, γράφτηκαν εκεί και θάβανε το μάμμυ συνέχεια. Το γκρουπ στο φέισμπουκ είναι άλλη φάση, δεν είναι φόρουμ. Είναι πιο πολύ για χαβαλέ πιστεύω. Από τη Νία είχαμε κανένα νέο; Είμαι σίγουρη ότι τελικά δε θα είναι απολύτως τίποτα!

Καγκουράκι μου, κι εγώ αυτό σκέφτομαι, ότι άντε και πέταξα το κινητό, αυτό είναι μια σταγόνα στον ωκεανό... Σε τέτοιον κόσμο που ζούμε... Για το κέντρο μου φάνηκαν πολλά, θα ρωτήσω κι αλλού. Δεν έχω ιδέα από τέτοια πράγματα... Τουλάχιστον η ξινή η γυναίκα του ξάδελφού μου δε θα έρθει, γιατί γεννάει στις 20 Απριλίου με προγραμματισμένη καισαρική και η βάφτιση θα είναι στις 22! Όχι τίποτε άλλο, αλλά δε θα καταδεχτεί να φάει τίποτα, και θα πληρώσουμε τη μερίδα της τζάμπα! :P

Α, να σας ρωτήσω. Πήγα προχτές σε μια πολύ καλή ταβέρνα και ρώτησα για το τραπέζι της βάφτισης. Μου έδωσε μενού και μου είπε 16 ευρώ το άτομο με μπουφέ, και 20 ευρώ το άτομο με μεζέδες στο τραπέζι. Μου φάνηκαν πάρα πολλά. Ή μήπως όλοι έτσι είναι;

Μαρία, κι εμάς κάνει τσίμπλες εδώ και κάποιες μέρες. Κάποιες φορές κλείνει όλο το μάτι. Εδώ και λίγες μέρες απλά κάνει τσίμπλα στην άκρη του ματιού. Βάζουμε τσάι (ζαμπούκκο, δεν ξέρω πώς το λένε στην κοινή ελληνική). Σήμερα είχαμε παιδίατρο, αλλά μας έδιωξε λόγω επείγοντως περιστατικού, και θα πηγαίναμε τώρα στις εφτάμιση. Αλλά όοοοοοοοοοοχι....... Λύσσαξαν και οι γονείς μου και ο άντρας μου ότι δεν πρέπει να βγάλουμε έξω τέτοια ώρα το μωρό με τέτοιο κρύο. Λες και οι Εσκιμώοι δεν κάνουν παιδιά. Οι Φιλανδοί δεν κάνουν παιδιά. Οι Σιβηριανοί δεν κάνουν παιδιά. Τέλος πάντων, καταλάβατε τι θέλω να πω... Έτσι το ανέβαλε ο άντρας μου για αύριο το μεσημέρι. Σε κάποια φάση το μεσημέρι, εκεί που είχε ντάλα ήλιο, άρχισε στα καλά καθούμενα να αστράφτει, κι έριξε μια τρελή βροχή και μετά και μπόλικο χαλάζι. Μετά ξαναέβγαλε ήλιο! Καλό είναι το πρόγραμμα του Αντρέα, δηλαδή δεν έχει πρόγραμμα, ό,τι θυμάται χαίρεται, αλλά γενικά δε μας ταλαιπωρεί τα βράδια, κι όσο πάει ηρεμεί και τη μέρα. Ήδη κάθεται αρκετή ώρα, μέχρι και σαρανταπέντε λεπτά στο ριλάξ, ήρεμος, παρακολουθεί γύρω γύρω, κοιτάει τα παιχνιδάκια του ριλάξ, και κάνει και χαρούλες! Κατά τα άλλα, αν τον μάθαινα αγκαλιά θα ήθελε όλο αγκαλιά και δε θα ξεκολλούσε από πάνω μου. Χτες που ήρθαν η φίλη μου, σε κάποια φάση άρχισε ο μικρός να κλαίει και τον κούνησα να ηρεμήσει. Είδα ότι πήγαινε να κοιμηθεί και συνέχισα να τον κουνάω για να τον νανουρίσω, και μου λέει ο άντρας της "μην τον μάθεις στο κούνημα, θα είναι πολύ δύσκολο μετά". Ήθελα να του πω "κι εσένα τι σε νοιάζει, εγώ θα δυσκολεύομαι". Δηλαδή αυτοί που είχαν μάθει την κόρη τους για να κοιμηθεί να θέλει βόλτα με το αμάξι, καλύτερα έκαναν; Σόρι, αλλά νομίζω το κούνημα είναι πιο εύκολο και ασύμφορο! Έχουν λυσσάξει όλοι, μην τον μάθεις αυτό και μην τον μάθεις εκείνο. Η μάνα μου δεν ξαναμίλησε, τώρα που βλέπει ότι ο μικρός κάθεται φρόνιμος στο ριλάξ. Τέλος πάντων, όλοι είναι ειδήμονες.

Πω πω Γιώτα, τι περάσατε κι εσείς... Απίστευτο... Εμ, πώς να αγχωθείς μετά για τα απλά;

Γειά σας και πάλι! Τον τάισα, αλλά μία κλαίει, μία ηρεμεί. Πριν πήγαμε στον παιδίατρο, και, μια που είναι στο διπλανό τετράγωνο, είπαμε να πάμε με τα πόδια. Έτσι, τον έβαλα πρώτη φορά στο σλινγκ! Πολύ ωραία αίσθηση. Ο παιδίατρος, όμως, μας έδιωξε, αφού προέκυψε επείγον περιστατικό, και θα ξαναπάμε το απόγευμα... Εν τω μεταξύ, ενώ είχε τέλεια μέρα, ήλιο, σχετική ζέστη, λίγο μετά που γυρίσαμε σπίτι, άρχισε να βρέχει, να αστράφτει, να βροντά, να ρίχνει κεραυνούς και χαλάζι. Στο τσακ προλάβαμε... Που λέτε, Ανθή, κι εγώ φοβάμαι με τα ασύρματα ρούτερ και τα κινητά, αλλά μπορούμε πλέον να ζήσουμε χωρίς αυτά; Με τη γυναίκα του ξάδελφου τσαντίστηκα, γιατί είναι πολύ ακατάδεκτη. Το θεωρώ απαράδεκτο να πας πρώτη φορά στο σπίτι του άλλου και να μη δεχτείς ούτε ένα ποτήρι νερό. Μ' αρέσει να περιποιούμαι τους καλεσμένους μου και εκνευρίζομαι να έχω ετοιμάσει κάτι, λίγο ή πολύ, και να μην το τιμούν. Αφήστε που ήρθαν στην κλινική να με δουν και τους προσφέραμε τρουφάκια, κέικ και αμυγδαλωτά, όλα σπιτικά, και πάλι δεν πήρε τίποτα, γιατί είπε ότι προηγουμένως είχαν πάει σε γενέθλια και έφαγε πολλά πράγματα και ανακατεύτηκε, κι όταν της είπαμε να πάρει κάτι και να το τυλίξει σε χαρτοπετσέτα για να το πάρει μαζί της, είπε "άντε, τέλος πάντων, θα πάρει η κόρη μας ένα κέρασμα για όλους μας", λες και μας έκανε χάρη. Γενικά, είναι πολύ ξινή και μου τη σπάει. Ο Αντρέας κάποια βράδια είναι σούπερ, κάποια άλλα όχι και τόσο. Προχτές κοιμήθηκε 1-7 και 8.45-10.45, χτες βράδι κοιμήθηκε 11.30-3.15, 4.30-8.15, 9-10.15. Πιστεύω ότι για τόσο μικρό μωρό είναι πολύ καλές οι ώρες του. Δε μας ταλαιπωρεί καθόλου. Αλίνα, άντε, μακάρι να ξεμπερδεύει ο Δημητράκης με τα κρεατάκια και τις αμυγδαλές, κι εσύ με τη μέση σου. Κι εμένα με πονάει σήμερα... Σας φιλώ όλες!

Γειά σας! Ανθή!!!!!!!!!! Τέλεια τα νέα σου!!!!!!!!!!!!!!! Χάρηκα πάρα πολύ! Βρε, τι κάνεις λάθος; Όλα σωστά τα κάνεις! Για να φέρεται έτσι ο Πανούλης σημαίνει ότι τον μεγαλώνεις πολύ σωστά! Ωχ, κλαίει. Θα επανέλθω.

Γειά σας κορίτσια! Εμείς κάναμε σήμερα την πρώτη μας βόλτα με το σλινγκ, μέχρι τον παιδίατρο, που είναι στο διπλανό τετράγωνο! Αχ, είμαι πολύ χαρούμενη, γιατί νόμιζα ότι θα έμεναν σε αχρηστία τα σλινγκ. Τελικά ο παιδίατρος μας έδιωξε, γιατί τον πήρε τηλέφωνο ο γυναικολόγος μου να πάει σε γέννα πρόωρου μωρού, και θα ξαναπάμε το απόγευμα. Νάσια, κουράγιο, θα περάσουν οι ιώσεις. Αγγελική, εμείς δεν κάναμε καμία τέτοια εξέταση. Μόνο τις εξετάσεις του Κέντρου Προληπτικής Παιδιατρικής. Κατερινούλα, εγώ όσο ήμουν έγκυος νόμιζα ότι θα ήμουν τρελή απ' το άγχος μόλις γεννιόταν ο μικρός και μέχρι να κλείσω τα μάτια μου ( ) αλλά τελικά είμαι πολύ χαλαρή. Νίααα!!!!!! Είμαστε μαζί σου!!!!!!!!!!!!!!!!

Αγόρι κι εγώ!

Γειά σου Κατερίνα, σε θυμάμαι πολύ καλά, και θυμάμαι και την άσχημη εμπειρία που είχες... Χαίρομαι πάρα πολύ που έγινες μανούλα, κι όπως βλέπεις κι απ' το τικεράκι μου, έχω γίνει κι εγώ! Να μας ζήσουν τα βλαστάρια μας!

Πω πω, ελάχιστη κίνηση, και το ποστάκι μας και το μάμμυ γενικώς...

Μαρία, τον ρώτησα τον Αντρίκο και απάντησε "ευχαρίστως". Πλάκα πλάκα, σας είπα για τη διευθύντρια του σχολείου που μας έλεγε πέρσι ότι η εγγονής της (ενός έτους) ήξερε να στέλνει μηνύματα από το κινητό; Εννοείται ότι η μικρή απλά πατούσε κουμπιά, και έστειλε μια φορά ένα μήνυμα κενό κατά λάθος, αλλά αυτή επέμενε ότι η εγγονή της ΞΕΡΕΙ να στέλνει μηνύματα! Καγκουράκι, μια χαρά είναι το μωράκι σου, μην αγχώνεσαι καθόλου! Αν δεν πίνει γάλα η μικρή, δίνε γιαούρτι, πάλι θα παίρνει το ασβέστιο που χρειάζεται. Σιγά σιγά θα συνηθίσει με το καινούριο μωρό, μην ανησυχείς! Εμένα είχαν έρθει πριν επίσκεψη ο ξάδελφός μου με τη γυναίκα του που είναι έξι μηνών έγκυος, την κόρη τους που είναι πέντε χρονών και την ανηψιά της γυναίκας του που είναι έξι, και μετά ήρθαν και μια φίλη μου με τον άντρα και τα παιδιά της (έξι και τριών χρονών). Όταν ήταν μόνο ο ξάδελφος με την οικογένειά του, ρωτάμε τι θα πιούν. "Τίποτα". Τους ρωτάω αν θέλουν κέικ. "Όχι, είμαστε φαγωμένοι". Τους ρωτάω αν θέλουν σοκολάτες. "Όχι ευχαριστούμε". Τελικά ήπιε ο ξάδελφος τσάι κι έφαγε κέικ, κι όταν δοκίμασαν κέικ οι μικρές ζήτησαν κι αυτές. Η γυναίκα του τίποτα, ούτε νερό δε δέχτηκε. Πώς με τσαντίζει να έρχεται ο άλλος σπίτι μου και να μην καταδέχεται ούτε ένα ποτήρι νερό... Και να έχω τη μάνα μου να με πρήζει ότι έπρεπε να αγοράσω και τυροπιτάκια απ' το φούρνο, κι όχι μόνο το κέικ που έφτιαξα... Τέλος πάντων...

Μαρία, κι ο Αντρίκος μια χαρά! Κοιμήθηκε περίπου από τη μία μέχρι τις εφτά, και από τις 8.45 μέχρι τις 10.45. Τώρα ξανακοιμήθηκε, αλλά δεν τον βλέπω να μένει για πολύ ακόμη κοιμισμένος! Κι εγώ το ίδιο! Περίμενα ότι θα ήμουν μες στον πανικό, κι όμως είμαι πάρα πολύ ψύχραιμη! Καλά, κι εμένα τρώει λαίμαργα και πνίγεται, βήχει, τον βάζω όρθιο, και μόλις του περνάει, βάζει τα κλάματα απ' τα νεύρα του! Άσε που μερικές φορές βήχει με μια τσαντίλα... Και όταν πηγαίνω να τον σηκώσω, βάζει όλη του τη δύναμη και αντιστέκεται. Μεγάλο ζοριλίκι...

Κάλη, ρώτησα τον Αντρέα και είπε "πολύ ευχαρίστως, αλλά αντί για μπάλα, προτιμώ ρακέτες". Ανθή, μη νομίζεις, το πρότεινε κι αυτό με το δέντρο, να το αφήσουμε δηλαδή στολισμένο μέχρι του χρόνου. Οκ, για πλάκα το είπε! Βρε, έχεις ένα σωρό συμπτώματα, πώς κάνεις έτσι; Άντε, περιμένουμε με αγωνία τα νέα σου!

Αναστασία, ο άντρας σου δεν είναι ψύχραιμος, αναίσθητος είναι, όπως όλοι οι άντρες... Κι ο δικός μου έτσι. Μην αγχώνεσαι βρε, απ' το εμβόλιο θα είναι, θα της περάσει. Κοίτα να ξεκουραστείς. Άσε τις δουλειές και πέσε κοιμήσου!