Θέλω να γίνω μαμά

Μαρία, κι εγώ 12 κιλά έβαλα. Ήμουν 58 και είχα πάει 70! Μπορεί και 71. Τώρα είμαι 59 και κάτι, με ύψος 1.75, αλλά θέλω να χάσω άλλα δύο κιλά, κι αν τα καταφέρω, ακόμα δύο, να πάω 55. Γιελίζ (αλήθεια, πού τονίζεται, μια χαρά διατροφούλα κάνεις! Αλί σε μας! Γιατί με τις σοκολατόπιτες, δε βλέπω να γίνεται δουλειά...

Χαιρετώ όλες τις απανταχού στρουμπουλές, ζουμερές, τσουμπωτές, κ.ο.κ. Ανοίγω αυτό το ποστ για όλες όσες τα κιλά είναι μια πονεμένη ιστορία! Για εγκύους που προσέχουν τη διατροφή τους, για μανούλες που αγωνίζονται να χάσουν τα κιλά της εγκυμοσύνης, για κάθε κοπέλα που προσπαθεί να γίνει κορμάρα! (σαν λόγος προεκλογικής συγκέντρωσης ακούγομαι!). Εδώ θα μπορούμε να γράφουμε τι τρώμε κάθε μέρα (ΠΡΟΣΟΧΗ! ΠΡΟΣΟΧΗ! Ψευδείς δηλώσεις θα εντοπίζονται και οι παραβάτριες θα διώκονται ποινικώς) και να δίνουμε διάφορες συμβουλές για καλύτερη διατροφή! Κάνω την αρχή: Χτες έφαγα: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί με τυρί και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Μια φέτα ψωμί με προζύμι και τυρί. Μεσημεριανό: Φασολάκια με πατάτες κοκκινιστά στο φούρνο + αθερίνα τηγανιτή. Απογευματινό: Ένα κομμάτι σοκολατόπιτα... (ουπς!). Βραδινό: Ένα σάντουιτς με ψωμί με προζύμι, τυρί και φέτα + ένα καρότο τριμμένο σαλάτα. Ένα αχλάδι. Να διευκρινίσω ότι δεν κάνω δίαιτα/διατροφή, αλλά επειδή μετά τη γέννα έτρωγα πολύ ακατάστατα, πάρα πολλά γλυκά και λίγα φρούτα/λαχανικά, άρχισα προσπάθειες να βελτιώσω τη διατροφή μου!

Καλέ; Τι πάθατε; Πού χαθήκατε όλες;

Ουφ, τρελό κρύο και νύστααααααααααα.......... Κοιμήθηκα μιάμιση με πέντε παρά είκοσι που ξύπνησε ο μικρός. Κατά τις έξι τον έβαλα στο κρεβάτι του, αφού είχαμε κοιμηθεί μαζί για λίγη ώρα (εγώ καθιστή, αυτός στην αγκαλιά μου). Μετά ξανά κατά τις οκτώ ξύπνησε, κι εκεί που τον τάιζα κάνει μία και ανασηκώνεται και κάνει έναν εμετό, άλλο πράγμα... Άντε να αλλάξω εγώ πυτζάμες που είχα γίνει μούσκεμα, αυτός ευτυχώς φορούσε βελουτέ φορμάκι και μόνο αυτό λερώθηκε, δεν πέρασε από κάτω, αλλά του άλλαξα και πάνα με την ευκαιρία, και μετά πεινούσε, αφού δεν έμεινε τίποτα στο στομάχι του, κι άρχισε κλάμα. Δεν ήθελα να τον ταΐσω αμέσως, εσείς ρε κορίτσια τι κάνετε σε τέτοιες περιπτώσεις; Τελικά γύρω στο σαραντάλεπτο τον τάισα και είπα στον άντρα μου να αναλάβει για να κοιμηθώ λίγο ακόμα. Πόσο, όμως, να κοιμηθώ, που ήρθε να με ξυπνήσει για να πάμε πάλι σε ταβέρνες να ρωτήσουμε. Άντε, μες στο τρέξιμο, να τον ταΐσω πάλι, να τον ντύσω, να ντυθώ, τον πήγαμε στη μάνα μου και πήγαμε σε μία ταβέρνα τελικά, που μας είπε μια πολύ καλή τιμή και τεράστιο μενού και μάλλον σ' αυτόν θα καταλήξουμε τελικά! Θα πάμε μάλλον αύριο να φάμε εκεί, να ελέγξουμε και το φαγητό, κι αν μας αρέσει, θα τον κλείσουμε. Εν τω μεταξύ, αύριο στις οκτώ θα έρθει ο υδραυλικός να τρυπήσουν τον τοίχο για να δουν μήπως βρουν τελικά την αιτία της υγρασίας, κι εγώ με τον Αντρέα πρέπει να φύγουμε απ' το σπίτι, οπότε θα κοιμηθώ στη μάνα μου... Πίκρα, το σπίτι είναι πάρα πολύ κρύο, τώρα που ήμασταν εκεί πάγωσα. Τα δωμάτια μεγάλα, άντε να ζεσταθούν με μια σόμπα, και θα έχω τον Αντρέα ολομόναχη... Είναι και διώροφο, μιλάμε για δύσκολη φάση... Βανεσσάκι, εμένα ένα τέτοιο χαλί μου πήρε η μάνα μου, δηλαδή δεν το πήρε, το πουλούσαν αυτοί και μου το έφερε, αλλά είναι για μεγαλύτερα παιδιά. Καλά, τα Τζάμπο είναι μεγάλη απάτη, δε σε αφήνουν να ανοίξεις τα κουτιά, αλλά ούτε σου ελέγχουν τα παιγνίδια με μπαταρία να δουν αν λειτουργούν. Εγώ πάντως κλεισμένη συνέχεια σπίτι δε θα άντεχα με τίποτα. Μόνο που στεναχωριέμαι που δεν μπορούμε να πάμε βόλτες με τον Αντρίκο,γιατί δεν κάνει απλά κρύο, φυσάει ένας τσουχτερός αέρας που δεν είναι για βόλτες...

Νία, κουράγιο! Μύριαμ, κουράγιο κι εσύ, τι να πω... Κι εγώ βοήθεια μόνο απ' τον άντρα μου έχω. Κι εγώ μια απ' τα ίδια, όλη μέρα μας θέλει απίκο. Αν κάθεται στο ριλάξ ήσυχος, τον παίζω, του μιλάω, του τραγουδάω, λέμε "αγου", γιατί δε θέλω να τον έχω να κάθεται κι εγώ να τον γράφω και να κάθομαι στον υπολογιστή. Μετά αρχίζει να κλαίει και θέλει αγκαλιές, κι όχι απλά αγκαλιές, αλλά θέλει χορούς και τραγούδια. Είναι διασκεδαστικό, αλλά από κάποια φάση και μετά κουράζομαι. Τουλάχιστον κάνω και περπάτημα μέσα στο σπίτι με βαράκια (= τον Αντρέα) και γυμνάζομαι έστω και λίγο! Κι εγώ είχα δύο επισκέψεις αυτή τη βδομάδα, και μάλλον θα έχω και το Σάββατο, αν και, το Σάββατο το πρωί θα έρθει ο υδραυλικός να τρυπήσουν τον τοίχο μήπως και βρουν την αιτία της υγρασίας... Πολλή κούραση οι επισκέψεις, γιατί πρέπει να τρέχεις σαν τρελή να ετοιμάσεις πράγματα να κεράσεις και να καθαρίσεις, να συγυρίσεις και να έχεις και το μωρό να κλαίει. Ευτυχώς βοηθά και ο άντρας μου... Αλλά πάλι κι έτσι, εγώ γίνομαι πτώμα... Κι εμένα έχει ομφαλοκήλη, αλλά ο γιατρός είπε να μην ασχοληθούμε καθόλου και θα περάσει από μόνο του. Οι "δάρμες" που παίζει ο μικρός, τι είναι; Τι παιχνίδια πρέπει να του πάρω ρε κορίτσια; Μόνο κάτι κουδουνίστρες έχει και ένα μουσικό της Fischer Prize.

Εντάξει βρε, μην αγχώνεσαι! Ο δικός μου τα δύο πρώτα βράδια στο σπίτι κοιμήθηκε εξάωρο συνεχόμενο και τον ξυπνήσαμε για να φάει, γιατί νόμιζα ότι έτσι πρέπει. Άσε που είχα διαβάσει ότι τις πρώτες δύο εβδομάδες πρέπει να τα ξυπνάμε τη νύχτα κάθε τρεις ώρες, αλλά βαριόμουν να σηκωθώ!! Μετά κατάλαβα ότι δεν υπάρχει λόγος να τον ξυπνάω. Τα παιδιά δεν είναι χαζά. Όταν πεινάσουν, μας το δηλώνουν, μην ανησυχείς! Όταν πεινάσει θα ξυπνήσει!

Πω πω, πολύ κρύο σήμερα... Κατερινούλα, κρίμα για τη φίλη σου... Νάσια, συλλυπητήρια για το θείο σου. Για τον κουραμπιέ, ο γιατρός μου λέει όχι πριν τις έξι εβδομάδες. Εμείς όμως πάμε να κλείσουμε τις οκτώ εβδομάδες και ακόμα. Πάντως, λίγο μετά τη γέννα είχα οργασμό στον ύπνο μου και όπως ξύπνησα εκείνη την ώρα, πόνεσα αρκετά εσωτερικά. Μετά, όταν κάναμε κάτι παιχνιδάκια, όλα οκ. Ρε συ Αναστασία, τρεις ώρες κοιμάται η μικρή, δεν είναι και τόσο πολλές. Εμένα κοιμήθηκε πριν λίγο, όλη μέρα ζήτημα αν κοιμήθηκε δυο ώρες σπαστά...

Χριστίνα, δε γιόρταζε ο άντρας μου. Για το μωρό έχω συνέχεια επισκέψεις! Αλλά παίρνω τις ευχές για τα γενέθλιά του που είναι την Κυριακή! Κι εγώ όταν έμεινα έγκυος και δεν το ήξερα έκανα τα πάντα: 200 κοιλιακούς τη μέρα και διάφορες άλλες ασκήσεις, κουβαλούσα έπιπλα, βαλίτσες, σκηνικά, γιατί είχαμε το θέατρο του σχολείου, έτρεχα συνέχεια πάνω-κάτω, κουραζόμουν τρελά, έπινα ζιβανίες (κυπριακό τσίπουρο), γενικά έκανα ό,τι δεν έπρεπε! Κι ευτυχώς δεν έπαθε τίποτα το μωρό! Καγκουράκι πολύυυυυυυυ οργανωμένο το κολυμβητήριο! Ουφ, δεν κοιμάται σήμερα...

Κορίτσια, κι εγώ δεν τρελαίνομαι για ξεσκόνισμα κουραμπιέ... Ενώ πριν την εγκυμοσύνη δεν έβλεπα την ώρα να γεννήσω για να το κάνουμε, τώρα δε θέλω... Μάλλον απ' τις ορμόνες μου έπεσε η λίμπιντο, ξέρω γω... Τώρα κάπως μου φαίνεται έχει αρχίσει να παίρνει μπρος η μηχανή. Αλλά δεν μπορώ να το κάνω με τον Αντρέα δίπλα απ' το κρεβάτι. Θα νιώθω πολύ απαίσια... Ίσως τον βάλουμε στο σαλόνι για να έχουμε το πεδίο ελεύθερο. Άλλωστε, αν κλάψει θα τον ακούσουμε. Για τον ύπνο που λέτε, εμείς δεν έχουμε παράπονο. Ξυπνάει μία ή καμία φορά μέσα στη νύχτα. Π.χ. χτες βράδι κοιμήθηκε κατά τις 12.30, ξύπνησε περίπου 5.40, ξανακοιμήθηκε 6.20 περίπου και ξύπνησε πάλι γύρω στις 9 και κάτι. Συνολικά κοιμόμαστε αρκετές ώρες. Να τον κρατήσω ξύπνιο όλη μέρα για να κοιμηθεί το βράδι, δύσκολο. Όταν θέλει να κοιμηθεί, θα κοιμηθεί δεν πα να βαράνε κανόνια. Αλλά αν δε θέλει, άστα βράστα... Σε κάποια φάση, το βράδι, όποτε πήγαινε να κοιμηθεί, τον έβαζα στο πορτ μπεμπέ και δεν τον κρατούσα αγκαλιά, οπότε ξυπνούσε, έτσι ώστε να μείνει ξύπνιος και να κοιμηθεί πιο αργά και να πάει μέχρι το πρωί. Αλλά όταν είναι να κοιμηθεί, κοιμάται με κάθε τρόπο... Αναστασία, πλάκα κάνεις; Άσε καλέ το παιδί να κοιμηθεί!!! Μην κάθεσαι να μετράς και το τελευταίο μλ. Για να κοιμάται σημαίνει είναι χορτασμένη!

Βάσω εδώ: http://www.mammyland.com/forum/17/19425

Λυδία, εμείς μόνο μια φορά κάναμε κάτι παιχνιδάκια. Το αίμα μου σταμάτησε τελείως πριν λίγες μέρες, αλλά ακόμα έχω κάτι μπεζάκια στο σκούπισμα... Απορώ πότε θα καθαρίσω τελείως... Έφη, πόσο είναι η μικρή σου;

Ανθή, δίκιο έχεις... Κι εγώ διαβάζω όχι μόνο για διατροφή του μωρού, αλλά γενικότερα για φροντίδα μωρού, από άλλα κορίτσια, και σκέφτομαι, μα ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ τα κάνω πια;

Εμένα οι περισσότερες γυναίκες στο περιβάλλον μου είχαν περάσει τα ίδια και χειρότερα, οπότε με καταλάβαιναν. Παρ' όλα αυτά, το ξεπέρασα αμέσως. Κι εγώ το ίδιο πίστευα, ότι θα ξαναπεράσω τα ίδια, και όμως... Τελικά τα κατάφερε ο μικρός μου!

Γειά σας! Εγώ σηκώθηκα νωρίς νωρίς, δηλαδή κατά τις έντεκα παρά! και πετάχτηκα μέχρι το γραφείο του Υπουργείου Παιδείας για να μου περάσουν τον μικρό στην κάρτα του νοσοκομείου, για να είναι καλυμμένος, να κάνουμε και τα εμβόλια στο νοσοκομείο για να μην τα χρυσοπληρώνουμε έξω. Μετά πήγα και ψώνισα τσιπούρες και βρήκα και αθερίνα στην ψαραγορά, φρέσκια-φρέσκια! Με τα φύκια είναι ακόμα! Θα τη φάμε για μεζέ, έχουμε και φασολάκια από χτες! Αγγελική, κι εγώ το ίδιο με σένα. Να ονειρεύομαι πολλά χρόνια τον φυσικό τοκετό, και να καταλήγω από τη μια στιγμή στην άλλη να κάνω καισαρική. Κι εμένα ο γιατρός μου είπε αν θέλω το παλεύουμε για φτ, αλλά ήταν ζόρικα τα πράγματα και δεν μπορούσα να το διακινδυνεύσω. Δεν παιζόταν μόνο η ζωή του μωρού, αλλά και η δική μου, αν ήταν όντως προεκλαμψία, που φαίνεται ήταν... Νάσια, δίκιο έχεις! Το κοίταξα στη βικιπαιδεία. Μαρία-Αμαλία ήταν η Μερκούρη! Μαρία-Γιώτα-κ.λπ. εμένα ο γιατρός μου είπε με φτ μπορείς να ξαναμείνεις έγκυος μετά από τρεις μήνες και μετά από καισαρική μετά από έξι. Δεν σκοπεύω τόσο νωρίς, βέβαια, κάπου γύρω στο χρόνο ή λίγο νωρίτερα, θα δούμε. Εσείς ρε κορίτσια, τι κάνετε με αντισύλληψη; Το παλιό καλό προφυλακτικό;

may γειά σου και καλώς όρισες στο φόρουμ! Λυπάμαι γι' αυτό που σου συνέβη, αλλά, όπως είπα κι εγώ στον εαυτό μου όταν απέβαλα στην ίδια εβδομάδα με σένα (κι εμείς δεν ακούγαμε καρδιά), αυτό είναι το λιγότερο που θα μπορούσε να συμβεί. Με όλα αυτά που διαβάζω, βλέπω και ακούω, η παλίνδρομη είναι το πλέον ανώδυνο... Δε μιλάω εκ του ασφαλούς, αφού κι εγώ το έχω περάσει. Έκανα απόξεση, όμως, δεν πήρα χάπια, κ.λπ. Μην ανησυχείς ότι δε θα καθαρίσεις, αφού σε παρακολουθούν με υπέρηχους, θα δουν αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Άσε να περάσει λίγος καιρός, κάνε εξετάσεις αν χρειαστεί, και θα δεις ότι σύντομα θα είσαι και πάλι εγκυούλα. Λένε ότι ο καλύτερος τρόπος να το ξεπεράσεις είναι να μείνεις σύντομα έγκυος, και μάλιστα να είσαι έγκυος τη μέρα που θα γεννούσες αν συνεχιζόταν η εγκυμοσύνη. Εγώ στην αρχή μετά την αποβολή ήμουν πάρα πολύ αρνητική σε καινούρια εγκυμοσύνη, κι όταν πλησίαζε η ΠΗΤ της προηγούμενης εγκυμοσύνης σκέφτηκα αυτό το πράγμα και λέω "έχασα την ευκαιρία, αφού δεν έχουμε αρχίσει προσπάθειες". Η περίοδος, όμως, δεν ερχόταν, κάνω ένα τεστάκι 23/3 και βγαίνει θετικό. Κάνω και μια χοριακή 24/3 και βγαίνει κι αυτή θετική! Και ΠΗΤ είχα 25/3!!! Είχα μείνει έγκυος ενώ και καλά προσέχαμε, και τώρα έχω ένα Αντρεάκι να με παιδεύει γλυκά! Εμείς οι γυναίκες είμαστε δυνατές και τα αντέχουμε όλα! Συγγνώμη αν τα γράφω κάπως ασυνάρτητα, αλλά τέτοια ώρα τα έχω πλέον φτύσει!

Γιώτα-Μαρία, κι εγώ θα κάνω το παν την επόμενη φορά να γεννήσω φυσιολογικά. Ρε κορίτσια, παλιά έπρεπε να περάσουν τέσσερα-πέντε χρόνια για να γίνει φυσιολογικός τοκετός μετά από καισαρική. Και μερικοί γιατροί το ακολουθούν ακόμα αυτό... Ο γιατρός μου, μου είπε ότι μετά από έξι μήνες μπορώ να ξαναμείνω έγκυος και να γεννήσω φυσιολογικά... Δε θέλω με τίποτα να ξαναπεράσω την #_@)(()&%καισαρική... Απορώ πώς ορισμένες την επιλέγουν και μάλιστα και για δεύτερη φορά, χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο! Η γυναίκα του ξάδελφού μου γέννησε με καισαρική το πρώτο τους παιδί και τώρα που είναι έγκυος στο δεύτερο λέει πάει βουρ για καισαρική, παρ'όλο που το πρώτο παιδί είναι πέντε χρονών, επειδή, λέει, φοβάται να γεννήσει φυσιολογικά... Απορώ... Εμένα με πήρε από κάτω η καισαρική. Δεν μπορώ καν να χρησιμοποιήσω τη λέξη "γέννα". Λέω "η εγχείριση"...

Γειά σας! Πέθανα σήμερα... Πάλι είχαμε επίσκεψη, μια φίλη του άντρα μου, και έφτιαξα σοκολατόπιτα και έψησα και διάφορα πιτάκια (έτοιμα και τα έψησα, ε, δε θα γίνω χίλια οκτακόσια κομμάτια...), γιατί περιμέναμε ότι θα ερχόταν με τον άντρα και τα δύο παιδιά τους, και είναι και οι τέσσερις πολύ φαγανοί! Αλλά τελικά ήρθε μόνη της... Ευτυχώς τα πιτάκια τσάκα τσούκου τα φάγαμε και μας ζήτησε και σοκολατόπιτα για τα παιδιά της (ευτυχώωωωωωωωωως!!!!!!) κι όλα καλά. Είναι πολύ καλή κοπέλα και ευχάριστη παρέα και χάρηκα που ήρθε! Αλλά πολλή κούραση ρε κορίτσια, να πρέπει να έχω το σπίτι στην εντέλεια κάθε μέρα για τις επισκέψεις και να έχω και τον Αντρίκο που κάθε λίγο θέλει αγκαλιές και τάισμα... Απορώ πώς γίνεται χάλια από τη μια μέρα στην άλλη και πώς μαζεύονται τόοοοοοοοσα πιάτα... Ανθήηηηηηηηηηηηηη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Τρέλα ο Πανούληηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηςςςςςς!!!!!!!!!!! Λιώνωωωωωωωωωωωωωωωωω!!!!!!!!!!!!! Έτσι θα μου λέει κι εμένα, ή θα μου γρυλίζει κάτι του στιλ "δεν πα να κοιμηθείς ρε μάνα, γιατί μας τα 'χεις πρήξει δω χάμου;". (το "δω χάμου" ευγενική προσφορά του πατρινού άντρα μου). Ρε συ Καγκουράκι, όντως, δεν ενδείκνυται η πισίνα στην εγκυμοσύνη... Πάντως με το "γοργόνες και μάγκες" με αποτελείωσες!!! Κατερίνα, να τον χαίρεσαι τον άντρα σου!!!!! Φούριες είχες κι εσύ βλέπω... Χριστίνα, βλέπω κι εσύ μεγάλωσες με τις ίδιες αρχές και αξίες με μένα!!! Χίλια οκτακόσια ρούχα... όσο για αντιβίωση, ευτυχώς οι δικοί μου δεν το παράκαναν. Άντε, κλείνω, γιατί άρχισε η σειρήνα και μάλλον πείνασε ο φαγανούλης!

Εγώ όσες Μελίνες ξέρω είναι από Μελανή. Γιορτάζουν την τελευταία μέρα του χρόνου. Δυστυχώς, όπως είπα και πριν, στις βαφτίσεις κάνει ο κάθε ιερέας τα δικά του. Κοίταξα τώρα αυτό το βιβλίο που σου είπα με τους ιερούς κανόνες, και νομίζω μπορώ να βγάλω άκρη. Θα το κοιτάξω αύριο, όμως, μήπως βρω τίποτα για τη βάφτιση και το όνομα.

Γειά σας και πάλι! Ουφ, πολλή κούραση... Ετοιμάσαμε ένα κάρο πράγματα και τελικά ήρθε η κοπέλα μόνη της, γιατί ο γιός της έχει αύριο διαγώνισμα μαθηματικών και έμειναν με τον μπαμπά του να διαβάσει, κι η κόρη της έκανε διάρροιες χτες βράδι, και φοβήθηκε να τη φέρει, μήπως κολλήσει τίποτα τον Αντρίκο. Της βάλαμε πάντως ένα τεράστιο κομμάτι σοκολατόπιτα για τα παιδιά της, μας το ζήτησε και η ίδια δηλαδή, ευτυχώωωωωωωωως, γιατί ποιος έτρωγε τόση σοκολατόπιτα; Δεν μπορώ, κουράζομαι τρομερά αυτές τις μέρες, γιατί τρέχουμε συνέχεια για να είναι το σπίτι στην εντέλεια για τις επισκέψεις. Απορώ πώς, σε μία μέρα γίνεται τόσο χάλια... Και κυρίως απορώ πώς μαζεύεται τόσο πιατικό... Μου τη σπάει που οι περισσότεροι (π.χ. η μάνα μου) θεωρούν ότι ούτως ή άλλως το σπίτι πρέπει να είναι πάντα στην εντέλεια... Με τον Αντρέα να κλαίει κάθε τρεις και λίγο και να θέλει αγκαλιά, απορώ πώς έχουν την εντύπωση ότι μπορούμε να είμαστε πάντα στην τρίχα. Η μάνα μου μια χαρά είχε τη γιαγιά μου μέσα στο σπίτι και έκανε τις δουλειές... Βανεσσάκι, για τις βαφτίσεις τα πράγματα είναι λίγο ζόρικα... Ο κάθε παπάς κάνει τα δικά του... Δε χρειάζεται ένα όνομα να είναι χριστιανικό για να δοθεί σε βάφτιση. Μάλιστα, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας, αν ένα παιδί/μεγάλος πάρει ένα όνομα μη χριστιανικό, καλείται να αγιάσει ο ίδιος για να αγιασθεί και το όνομα. Δηλαδή όχι μόνο επιτρέπεται να δοθεί μη χριστιανικό όνομα, αλλά είναι απόλυτα θεμιτό με τη διδασκαλία της Εκκλησίας. Αλλά αυτό μπορεί να προκαλέσει πολλές παρεξηγήσεις, π.χ. σε ένα ποστ μια κοπέλα έλεγε ότι μια φίλη της τη βάφτισαν Γωγώ. Αυτό μου φαίνεται λίγο γελοίο, γιατί το Γωγώ δεν είναι όνομα, ενώ το Μελίνα είναι... Έναν ξάδελφό μου, τον βάφτισαν Γιώργο-Γκάρεθ. Όπως το ακούτε, έλεγε ο παπάς "βαφτίζεται ο δούλος του Θεού Γεώργιος-Γκάρεθ" και η μάνα του μωρού έσκαγε στα γέλια (το Γκάρεθ ήταν επιλογή του πατέρα). Όλα αυτά, βέβαια, είναι λίγο πρακτικά. Δεν ξέρω οι ιεροί κανόνες τι λένε, είναι αρκετά μπερδεμένοι, και πολλοί αναιρούν τους προγενέστερους. Έχω ένα βιβλίο με όλους τους ιερούς κανόνες, αλλά είναι χωρισμένοι κατά Οικουμενικές Συνόδους αντί για θέματα και είναι καμιά πέντε χιλιάδες σελίδες. Αν θες, στο στέλνω να το ψάξεις! Πάντως, αν την βγάλετε Μελίνα, μπορείτε να τη βαφτίσετε Μελανή και να μείνει στα χαρτιά. Τη Μερκούρη την ξέρει κανένας "Μελανή Μερκούρη"; Αγγελική, κι εμάς έφερε το βιβλιάριο ο παιδίατρος στην κλινική, αλλά στην Ελλάδα είναι αλλιώς τα πράγματα. Κατερινούλα, κι εμένα είναι ανήσυχος σήμερα. Ρε κορίτσια, του αγίου Αθανασίου είναι σήμερα ε; Να μας ζήσει η Νάσια μας! Επίσης, Έφη, χρόνια πολλά στον άντρα σου, και Μαρία-Γιώτα, να σου ζήσει ο Θανούλης! Αγγελική, τώρα είδα το ποστ σου. Κι εγώ όταν μου τον έφεραν τον έβαλα από μόνη μου λίγο στο στήθος, και έπιασε τη θηλή και θήλασε! Όσο για το κλάμα του, απ' ό,τι μου είπαν δηλαδή, μόνο νιαούρισμα δεν ήταν! Σήκωσε την κλινική στο πόδι! Τα ίδια συναισθήματα κι εγώ... Ονειρευόμουν έναν φτ και έζησα το απόλυτο τίποτα... :( :(

Α, Ψευδο-Μαρία, του πέρασε η τσίμπλα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Έκανα ολική γιατί,πρώτον έπρεπε να βιαστούμε όσο γινόταν, και με την επισκληρίδιο, όσο να 'ναι, θα έπαιρνε αρκετό χρόνο και δεύτερο και πιο σημαντικό, έπρεπε να κάνω μετά τις αντιπηκτικές και ο αναισθησιολόγος, όπως και ο γυναικολόγος είπαν ότι δε γίνεται επισκληρίδιος και αντιπηκτικές. Βανεσσάκι, και τα τρία μου αρέσουν. Το Μελίνα είναι το πιο γλυκό, αλλά βγαίνει απ' το Μελανή που είναι λίγο άγριο. Το Δανάη νομίζω μου αρέσει πιο πολύ απ' όλα.

Ουφ, πέθανα σήμερα. Έχουμε άλλη επίσκεψη, και όλη μέρα τρέχω... Απορώ πού βρέθηκαν τόοοοοσα πιάτα πάλι... Χτες έπλυνα μια στοίβα... Και συμμάζεμα, και μαγείρεμα, και τάισμα-ντάντεμα Αντρέα, και γλάσο για τη σοκολατόπιτα... Ευτυχώς το σφουγγάρισμα το έκανε ο άντρας μου. Λένα, τι να πω για την ένεση... Αφού είναι καλά το παλικάρι σας, μην το σκέφτεσαι και χαλιέσαι... Αγγελική, η καισαρική έγινε κατά τις τρεις, και νομίζω μετά τις εφτά μου έφεραν τον Αντρέα, αλλά και που μου τον έφεραν δεν ένιωθα τίποτα. Ήμουν εντελώς χαμένη και σαστισμένη. Κανένα τέταρτο τον κράτησα, κι αναρωτιόμουν τι είναι αυτό το πραματάκι... Έφη, να βγάλετε Ιωάννα το κοριτσάκι σας, χωρίς μείγματα και ανοησίες και το επόμενο, το βγάζετε απ' την οικογένεια του άντρα σου. Ωχ, κλαίει...

Αγγελική, δεν έχω ιδέα αν του έκαναν τέτοια ένεση. Εμένα ήταν και με ολική αναισθησία η καισαρική, οπότε πέρασαν ώρες για να συνέλθω... Έφη, σοβαρά τώρα, θέλει ο άντρας σου να βγάλετε τη μικρή Κερασίνα; Η πεθερά που προφανώς τη λένε έτσι δε σας είπε "υπέφερα εγώ μ' αυτό το όνομα, ας μην υποφέρει και η εγγονή μου";;; Όσο για τη μίξη δύο ονομάτων, πάλι το Κερασίνα θα είναι γραμμένο σε όλα τα επίσημα πιστοποιητικά και στον κατάλογο του σχολείου, οπότε μάλλον δεν γλιτώνει από το κορόιδεμα...

Οκ, αν λέγανε Κεράσιο τον πεθερό θα το έκανα θέμα. Πάω πάσο...

Λένα, καλά, φρίκαρα τώρα με το ένζυμο και την ένεση... Έφη, για πες για το όνομα. Τι αντιστάσεις φέρνει ο καλός σου; Εμένα ευτυχώς δεν είχε καμιά αντίρρηση να βγάλουμε τον πατέρα μου. Αν επέμενε να βγάλουμε τον δικό του, δε νομίζω να το έκανα θέμα, παρ' όλο που δε μ' αρέσει καθόλου το όνομα του πεθερού (Παναγιώτης). Νομίζω ότι, όταν είναι το όνομα του παιδιού σου, το αγαπάς έτσι κι αλλιώς!