Θέλω να γίνω μαμά

Μαρία, πήρα τον παιδίατρο και είπε να συνεχίσω να κάνω ό,τι έκανα ήδη, αν κάνει πυρετό ντεπόν και αν κάνει περισσότερο βήχα, να του τον πάω να τον δει. Κουράγιο με τα πεθερικά. Εμένα μου φτάνει η μάνα μου, αν είχα και την πεθερά εδώ θα είχα πηδηχτεί απ' το παράθυρο. Χριστίνα, ελπίζω να σταματήσει αυτή η εκνευριστική συμπεριφορά της μάνας μου. Π.χ. σήμερα τον κρατούσε και μου λέει "να τον βάλω στο πορτ μπεμπέ του να τον κουνήσω να κοιμηθεί;". Της λέω ότι πριν λίγο ξύπνησε, και δε νυστάζει, οπότε ας τον βάλει στο ριλάξ να κοιτάει γύρω γύρω και να του μιλάμε. "Α" μου λέει "γιατί να τον βάλω στο ριλάξ;". Τον βάζει στο καρότσι, κι αρχίζει να τον κουνάει τραγουδώντας του το 'Αγια νύχτα", το οποίο του τραγουδά όποτε θέλει να τον κοιμίσει, και φυσικά το τραγούδι αυτό έχει αρχίσει να μου δίνει στα νεύρα και δεν μπορώ να το ακούω. Εννοείται ότι ο μικρός δεν κοιμήθηκε και άρχισε να κλαίει κι άρχισε να του λέει "ααα, γιατί κλαις Αντρέα, δε μου αρέσουν εμένα αυτά τα πράγματα". Ουφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφ Τέλος πάντων... Μαρία, από ποιο χωριό είσαι, όλο λέω να σε ρωτήσω και όλο το ξεχνάω... Α, δε σας είπα! Βρήκαμε και το πρόβλημα της υγρασίας! Ήταν το σιφόνι της μπανιέρας σχεδόν διαλυμένο και έχανε από εκεί! Ήρθε σήμερα ο υδραυλικός και το έφτιαξε. Τώρα μετράμε (μετράω δηλαδή) τις απώλειες: μια τρύπα στον τοίχο του διαδρόμου, μια τρύπα στην μπανιέρα (στο κτίσιμο της μπανιέρας, όχι στην ίδια τη μπανιέρα), μπογιές που έπεσαν από τους τοίχους και κυρίως από τον τοίχο του γραφείου, τον οποίο βάψαμε το καλοκαίρι αν θυμάστε...

Άσε, με εκνευρίζει που έρχεται και παίρνει το παιδί υπό την προστασία της και φέρεται λες και εγώ απλά το προσέχω και δεν το κάνω και καλά... Της μεντέλα πήρα, δεν ξέρω τι κάνω λάθος... Δεν μπορεί να μη λειτουργεί καθόλου. Κάποιο λάθος κάνω στη συναρμολόγηση, αλλά δεν ξέρω τι...

Ουφ, τα νεύρα μουυυυυυυυυ............ Πήγα να χρησιμοποιήσω το θήλαστρο και δε λειτουργεί... Κάτι δεν πάει καλά. Κάτι δε συναρμολογήθηκε σωστά... Αλλά ακολούθησα τις οδηγίες σωστά... Τα νεύρα μουυυυυυυ............. Ήρθε και η μάνα μου και με εκνεύρισε... "Ήρθα να δω το μωρό που μου το αρρωστήσατε". Και διάφορα του στιλ ότι δεν το ντύνω καλά και κρύωσε. Χριστίνα, έλα ντε, κι εγώ απορώ πώς τα καταφέρνω και το χρησιμοποιώ...

Γειά σας! Αρρώστησε λίγο ο Αντρεάκος μας, κι αυτό γιατί τον κόλλησε ο πανήβλακας ο άντρας μου. Από προχτές είχε κλείσει ο λαιμός του και από χτες είχε και συνάχι και τον κρατούσε χωρίς μάσκα και τον φιλούσε κιόλας... Του έλεγα, του ξανάλεγα να βάλει μάσκα, εκεί αυτός, "έλα μωρέ, ένα απλό συνάχι έχω". Πόσο ξεροκέφαλος και ανεγκέφαλος μπορεί να είναι; Τελικά άρχισε κι ο μικρός συνάχι και λίγο βηχάκο. Ευτυχώς δεν έχει ούτε πυρετό, ούτε καθόλου γκρίνια. Ο άντρας μου ο πανέξυπνος μου είπε και καλά ότι μπορεί να κρύωσε επειδή τον έβγαλα έξω χτες, και η μάνα μου ότι δεν τον ντύνω καλά, και μάλιστα ήρθε σπίτι μου (είναι εδώ τώρα και μου σπάει τα νεύρα) και μου είπε "πού είναι το μωρό και μου το αρρωστήσατε;". Τέλος πάντων, πήρα τον παιδίατρο και μου είπε να κάνω ό,τι έκανα ήδη: ορό στη μύτη, να βγάζω τις μύξες με το μηχάνημα κι αν έχει περισσότερο βήχα να του τον πάω να τον δει. Τώρα προσπαθώ να αποστειρώσω τα συμπράγκαλα του θηλάστρου. Ουφ, είμαι σίγουρη ότι δεν τα αποστειρώνω σωστά... Ουφφφφ... Πήγα να το χρησιμοποιήσω και δε λειτουργεί... Κάνει κάτι βρουμ βρουμ βρουμ, αλλά δεν επηρεάζει καθόλου τη θηλή. Ίσως δε συνδεέεται σωστά ο σωλήνας με το μηχάνημα ή με τη χοάνη, αλλά δεν μπορώ να το συνδέσω καλύτερα... Ουφφφφφ......... Τι κάνω λάθος;

Γειά σας κοριτσάκια! Ο Αντρεούλης είναι λίγο άρρωστος, έχει μυξούλες και λίγο βηχάκο. Τον κόλλησε ο ηλίθιος ο άντρας μου. Είχε κλείσει ο λαιμός του από προχτές, είχε συνάχι, και τον έπαιρνε αγκαλιά χωρίς μάσκα και τον φιλούσε κιόλας. Βρε του έλεγα, βρε του ξανάλεγα, εκεί αυτός "έλα μωρέ, ένα απλό συνάχι έχω...". Και φυσικά τον κόλλησε, δε θέλει και πολύ. Ευτυχώς δεν έχει πυρετό, ούτε καθόλου γκρίνια. Μόνο μυξούλες που του τις βγάζω με ορό και το εργαλείο. Κι εγώ πήγα σε κηδεία σήμερα το πρωί, της πεθεράς του νονού μου (και αδελφού του πατέρα μου). Ήταν 82 χρονών και βασανιζόταν κι αυτή, είχε πάθει εγκεφαλικό πριν κάποια χρόνια και δε συνήλθε ποτέ. Ανθήηηηηηηηηηηηηηη!!!!!!!!!!!! Πλάκα έκανα μαρή για τις κούνιες!!! Το πίστεψες;;;;;;;;;;;;;; Και 5-6 βαθμούς πέφτει τη νύχτα! Τη μέρα έχει 15-16 βαθμούς αυτές τις μέρες που έχει ήλιο! Κάλη, εγώ ήμουν πάρα πολύ ενθουσιασμένη και πήρα δύο σλινγκ! Λίγο μετά που γέννησα, σκέφτηκα να το βάλω μέσα τον Αντρίκο, για να ηρεμήσει, γιατί έκλαιγε συνέχεια, και λέω, μέσα στο σλινγκ θα αισθάνεται όπως στη μήτρα. Αλλά ήμουν τόσο χαμένη εκείνες τις μέρες, που νόμιζα ότι τα έκανα όλα λάθος. Το δένω, αλλά ήμουν σίγουρη ότι δεν το έδεσα σωστά, ενώ ήταν μια χαρά. Πάω να τον βάλω, ενώ έκλαιγε και ούρλιαζε, δεν τα κατάφερνα, σπάσανε τα νεύρα μου, και πήρα το σλινγκ και το πέταξα (στο πάτωμα, όχι στα σκουπίδια). Μετά είπα να το χρησιμοποιήσω αφ' ότου σαραντίσουμε. Οπότε κάθισα μια μέρα ήρεμα κι ωραία, το έδεσα (υπάρχουν οδηγίες βήμα-βήμα στο ίντερνετ) και τον έβαλα μέσα και ήταν τέλεια! Αρχικά ήθελα να πάρω μάρσιππο, αλλά ευτυχώς που δεν πήρα, γιατί ο μάρσιππος δε ρυθμίζεται εύκολα και από πολύ νωρίς δεν το χωράει το μωρό, ειδικά αν είναι κάπως μεγαλόσωμο. Χριστίνα, καλά λες, πρέπει να τον πάρω τηλέφωνο το γιατρό. Α, Ανθή, για την κοιλιά μην ανησυχείς. Στο ποστ με τις εγκυούλες (νυν μανούλες) ήταν πολλά κορίτσια που έμειναν έγκυες λίγο μετά που γέννησαν και είχαν κάτι κοίλαρους λες και ήταν οκτώ μηνών, ενώ ήταν, δύο. Μεγαλώνει απότομα η κοιλιά, αλλά δεν συνεχίζει να μεγαλώνει με τους ίδιους ρυθμούς μέχρι το τέλος! Μην αγχώνεσαι, δε θα γίνεις φάλαινα!

Μιχαέλα, αχ αυτά τα κεράσματα... Κι εγώ είχα πάλι επίσκεψη σήμερα, αλλά δεν έφαγα και του σκασμού. Θα τα γράψω αύριο, ή μάλλον, τα γράφω από τώρα. Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα τσάι βουνού. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα μπολ φακές και ένα πιατάκι πληγούρι. Απογευματινό: Ένα μανταρίνι και μία μπανάνα. Τρία μικρά πιτάκια και ένα κομμάτι κέικ. Βραδινό: Τρία ελιοπιτάκια και λίγη πατατοσαλάτα. Ε; Όχι και τόοοσο χάλια σήμερα...

Καγκουράκι, αυτή η αίτηση είναι για την επόμενη σχολική χρονιά, όχι γι' αυτήν. Για φέτος είμαι ήδη διορισμένη στο γνωστό εσπερινό σχολείο! Σκοπεύω να ζητήσω να μείνω και του χρόνου εκεί, γιατί προτιμώ να δουλεύω απόγευμα. Δεν ξέρω τι σημαίνει που δεν έκανα την αίτηση, και δε θέλω να ξέρω. Ελπίζω να μην υπάρχει πρόβλημα. Μίλησα και με το βοηθό διευθυντή του σχολείου και μου είπε "έλα μωρέ, σιγά τώρα, έχουμε και τον επαρχιακό επιθεωρητή με το μέρος μας, σιγά, τι θα γίνει πια, κανόνισε να μείνεις και του χρόνου σε μας". Αχ, ωραία, πήγατε σε παιδότοπο; Κι εγώ πήγα τον Αντρέα στις κούνιες, αλλά δεν ήθελε να κάνει. :P :P Κάλη, σου ευχήθηκα περαστικά σε όλους; Φιλιά κοπελάρες!

Ουφ, επιτέλους κατάφερα και του έβγαλα τις μύξες με το μαντζαφλάρι... Σήμερα είχε πολλές, είχε και λίγο βηχάκο, κι ευτυχώς κατάφερα και του έβγαλα τις μύξες και καθάρισε η αναπνοή του. Αγγελική, για την κούνια που με ρώτησες, στο δωμάτιό μας θα τη βάλουμε. Μόνο του να τον αφήσω το θεωρώ πάααρα πολύ νωρίς ακόμα. Άσε που μερικές φορές έτσι όπως είναι δίπλα μου το πορτ μπεμπέ, όταν ξυπνά το βράδι προσπαθώ να τον πάρω ενώ κάθομαι στο κρεβάτι, για να μη χρειαστεί να σηκωθώ! Οπότε, σιγά μη σηκώνομαι μες στο κρύο να πηγαίνω στο διπλανό δωμάτιο! Αμάν μ' αυτές τις αποστειρώσεις... Δεν τα μπορώ αυτά... Φοβάμαι πάντα ότι κάτι θα κάνω λάθος, ότι θα καθαρίσω κάτι και μετά θα το λερώσω πιάνοντάς το. Σοβαρά, αφού θα το πιάσω, δε θα το λερώσω; Δε γίνεται να κάνω την αποστείρωση στη συσκευή αποστείρωσης; Πρέπει σε κατσαρόλα; Για τα ανασηκωμένα πόδια το διάβασα και στις οδηγίες που είχε το θήλαστρο, αλλά λέει είναι απλά για να μην καταπονείται η μέση, δεν έχει σχέση με τη ροή του γάλακτος. Εγώ πάντως πρώτη φορά το διάβασα αυτό και δεν τα έχω ανασηκώσει ποτέ, αντίθετα, κάθομαι σε ορθή γωνία στον καναπέ/πολυθρόνα/κρεβάτι. Στην αρχή καθόμουν μισοξαπλωμένη στην πολυθρόνα, γιατί νόμιζα ότι είναι πιο ξεκούραστα έτσι, και με είχε πεθάνει η μέση μου. Οπότε άρχισα να κάθομαι με ίσια πλάτη όταν θηλάζω και μου πέρασε η μέση. Λένα, η παιδίατρος τι λέει; Δε σου είπε τεχνικές για να βοηθήσεις τον μικρό με τα κακά;

Κατερίνα, εννοείται ότι σε διάβασα! Άντε, μακάρι να μην έχεις τίποτα! Ουφ, εγώ πάλι δεν πήρα το γυναικολόγο. Σήμερα δεν είχα καθόλου αίμα. Αλλά πότε πρέπει να με εξετάσει γυναικολογικά μετά τη γέννα; Δε θέλω να πάω σε άλλο σχολείο, γι' αυτό θα έκανα αίτηση μη μετάθεσης. Αλλά εγώ ΔΕΝ την έκανα... Αμάν πια κάθε χρόνο με τις αιτήσεις... Αχ, τι ωραία που έχετε χιόνι! Εμείς σήμερα είχαμε καλοκαίρι. !6 βαθμούς... Το βράδι, όμως, πέφτει γύρω στους 5, ε, οκ, δεν μπορείτε να πείτε ότι δεν είναι λίγοι!

ΜΕΤΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ!!! Θα μας βρείτε στη νέα μας διεύθυνση: Καφενέ "Κορίτσια για φίλημα" Νο3. Σας περιμένουμε!

Κορίτσαροι, καλορίζικο! Εύχομαι να γεμίσει μόνο με καλά νεάκια και καινούρια μωράκια!

Γειά σας κορίτσια! Ήρθε αυτή η φίλη μου που σας έλεγα με την κόρη της, αλλά κάθισαν γύρω στη μία ώρα και έφυγαν, γιατί η μικρή ήταν πολύ ανήσυχη. Η κοπέλα αυτή είναι και συνάδελφος και μου έλεγε για την αίτηση μετάθεσης που έκανα. Και φυσικά, συνειδητοποίησα ότι εγώ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ότι έπρεπε να την κάνουμε. Είναι αίτηση μετάθεσης αν θέλεις να φύγεις ή μη μετάθεσης, αν θέλεις να μείνεις. Εγώ δεν την έκανα και η διορία έληξεεεεεεε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Τώρα θα μπλέξω με τη γραφειοκρατίαααααααα........!!!!!!!!!!!! Ουφφφφφφφφφ........ Αν θυμάστε πέρσι είχε ξεχάσει ο άντρας μου να κάνει αίτηση για αντικαταστάσεις... Τελικά έστειλε επιστολή και τον δέχτηκαν. Αλλά τώρα θα μπλέξω... Ουφ, ουφ, ουφ... Αυτή η αίτηση είναι για τους μόνιμους και εγώ φέτος μονιμοποιήθηκα, οπότε δεν ήξερα πότε πρέπει να την κάνουμε, και εννοείται, με τον Αντρίκο έχω χάσει το μυαλό μου... Δε με ενημέρωσε και κανείς απ' το σχολείο... :( Ουφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφ............................................. Χριστίνα, περαστικά στον μικρό! Ο Αντρεάκης ήδη μας κάνει κάτι ναζάκια και μας τρελαίνει. Μας κοιτάει και γελάει, λέει αγού, και έχει αρχίσει να βγάζει φωνούλες! Φαντάζομαι όταν θα μεγαλώσει λίγο ακόμα! Καγκουράκι, θέλω πάρα πολύ να πηγαίνουμε βόλτες, αλλά είναι πολύ άστατος ο καιρός αυτήν την περίοδο... Άντε, τρέχω ν' ανοίξω το καινούριο καφέ.

Γειά σας! Εμείς ξαναβγήκαμε το απόγευμα, πήγαμε για λίγο στη μάνα μου, πάλι οι δυο μας με τον Αντρίκο και μετά ήρθε μια φίλη μου να μας χαιρετήσει για το μωρό. Έπρεπε να μάθω να τον παίρνω μόνη μου με το αμάξι, γιατί εδώ δεν έχουμε και πολλές επιλογές. Τώρα ένιωσα έτοιμη, κι έτσι δεν είχα καθόλου άγχος. Για το γάλα που λέτε, εγώ πλέον το νιώθω να κατεβαίνει και από τα δύο στήθη την ώρα που βάζω το μωρό στο στήθος. Τα επιθέματα σταμάτησα τώρα να τα βάζω, αφού δεν έχω ιδιαίτερες διαρροές. Λένα, τι βλακείες είναι αυτές; Ναι, κάθισε ο Θεός και είπε "χμ... τι να κάνω τώρα που έχω λίγο ελεύθερο χρόνο; Α! Το βρήκα! Θα τιμωρήσω τη Λένα που της έστειλα αγόρι και ήθελε κορίτσι". Έλα βρε, να δεις που τίποτα δε θα είναι. Ουφ, το άνοιξα το θήλαστρο και μου φαίνεται σα διαστημόπλοιο... Τι αποστειρώνω; Εσείς τι κάνετε; Τα αποστειρώνετε όλα κάθε φορά; Τα πλένετε; Τα πλένετε και τα αποστειρώνετε; Χρησιμοποιείτε το μπιμπερό που πάει με το θήλαστρο; Τι στάση σώματος έχετε όταν αντλείτε; Γιατί μου είπε η κοπέλα στο μαγαζί ότι πρέπει να έχω όρθιο τον κορμό και όχι σκυφτό.

Γειά σας! Δε γράφω πολλά και δε σχολιάζω. Το πρωί (δικό μου πρωί=12 το μεσημέρι) πήγαμε με τον Αντρεάκη για ψώνια. Πρώτη φορά τον πήρα μόνη μου στο αμάξι και μετά με το σλινγκ. Τέλεια ήταν! Πήρα θήλαστρο και πάντα για την κούνια του! Τώρα έχω κάτι δουλίτσες γιατί έχουμε επίσκεψη το απόγευμα, μια φίλη μου που έχω πάνω από χρόνο να τη δω. Θα τα πούμε μετά. Αν συμφωνείτε με το "Κορίτσια για φίλημα" πείτε το τώρα, αλλιώς όποια διαφωνεί, θα σωπάσει για πάντα.

Γειά σας! Πόπη, τέλεια σε βρίσκω! Υπερτέλεια μπορώ να πω! Και σκεφτόμουν ότι λόγω γενεθλίων θα μας έγραφες τούρτες και γλυκά! Το βραδινό σου θα το έτρωγα κι εγώ, αλλά τελικά αντικαταστάθηκε με γύρο... Τι να κάνω ρε κορίτσια, δε με στηρίζει ο φαταούλας ο άντρας μου, που έχει πάρει περισσότερα κιλά απ' όσα εγώ, και δε λέει να κάνει διατροφή... Χτες λύσσαξε για γύρο. Πρότεινα τονοσαλάτα και μου λέει "έχω όρεξη για κρέας". Προ εγκυμοσύνης θα μπορούσα να φάω τονοσαλάτα και να αδιαφορήσω παγερά για το γύρο. Τώρα δεν έχω κουράγιο, όχι τόσο να αδιαφορήσω, όσο να καθίσω να φτιάξω ειδικό φαγητό για μένα. Έτσι καταλήξαμε στον γύρο. Δίνω αναφορά για χτες: Πρωινό: Ένα τσάι γλυκάνισο και ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Μια μεγάλη μερίδα ομελέτα φούρνου με πατάτες και κοτόπουλο (εκμεταλλεύτηκα δημιουργικά τα απομεινάρια της προηγούμενης μέρας) και μια φέτα ψωμί. Απογευματινό: Μια κουταλίτσα κρεμ καραμελέ. Βραδινό: Μια κυπριακή πίτα με γύρο κοτόπουλο. Έφαγα: το γύρο, τη μισή πίτα, σαλάτα και 4-5 πατάτες. Αυτά, μετά πονούσε η κοιλιά μου... :(

Γειά σας! Εμείς έχουμε τέλεια μέρα σήμερα, κι έτσι πήρα τον Αντρίκο και πήγαμε για ψώνια. Αγόρασα το θήλαστρο, όχι από τα ακατανόμαστα, από το γνωστό μαγαζί, Αγγελική, και μετά πήγαμε σε ένα μαγαζί με ρούχα και πήρα πάντα για την κούνια, γιατί πρέπει να τον μεταφέρουμε αυτές τις μέρες. Πρώτη φορά πήρα το αμάξι με τον Αντρέα μέσα. Μετά τον μετέφερα με το σλινγκ. Μεγάαααααααααλη εφεύρεση το σλινγκ κορίτσια! Μεγάαααααααλη εφεύρεση!!! Ούτε να κουβαλάς και να στήνεις καρότσια, ούτε τίποτα. Έχεις το μωρό πάνω σου, κι όλα καλά. Αφήστε που με κοιτάζουν όλοι με θαυμασμό και περιέργεια! Βανεσσάκι, καλή ιδέα το ποδήλατο, αλλά δεν ξέρω ποδήλατο. Άσε που το σημείο συνάντησης είναι σε προάστειο έξω απ' την πόλη... Κάπως με τους γονείς μου θα το κανονίσουμε, αλλά αυτοί κοιμούνται και νωρίς... Αναστασία, κι εγώ έχω διαβάσει ότι οι κολικοί εμφανίζονται την ίδια ώρα. Αλλά τέτοιος συγχρονισμός; Απαπαπα... Καλά βρε, ακόμα κολικούς έχει η φραουλίτσα; Τι την πειράζει; Εμείς φακές θα φάμε σήμερα, τις μαγειρεύει ο άντρας μου. Θα κάνω κι ένα πληγούρι, γιατί φοβάμαι να φάω πολλές φακές, θέλω πρώτα να δω πώς θ' αντιδράσει ο Αντρεάκης. Μην το κάνω πύραυλο το παιδί!

Αγγελική, σπανακόπιτα ε; Εμείς φτιάχνουμε αρκετά συχνά, γιατί μας αρέσει, ειδικά στον άντρα μου. Αλλά η συμφωνία είναι να πλύνει αυτός το σπανάκι, αλλιώς δεν έχει πίτα! Θήλαστρο είπα να πάρω στο σουίνγκ, γιατί μου το έχουν συστήσει οι πάντες. Θα πάω μάλλον αύριο να το πάρω. Έχω σκοπό να το χρησιμοποιώ για να αντλώ τουλάχιστον δύο γεύματα τη μέρα, γιατί δεν τον βλέπω τον Αντρίκο να τρώει κάθε τρίωρο. Κάθε δίωρο ζητά φαΐ! Για τα Κοκκινοχώρια ό,τι κι αν έχεις ακούσει, είναι ψέματα. Είναι ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ!!!

Αχ, μακάρι ρε κορίτσια. Πολύ άγχος το έχω το θήλαστρο... Α, Βανεσσάκι, με είχες ρωτήσει δύο φορές κι όλο ξεχνάω να σου απαντήσω... Στο σχολείο που είμαι διορισμένη εδώ και τρία χρόνια θα πάω, στο εσπερινό στα Κοκκινοχώρια, μισή ώρα από τη Λάρνακα (στον αυτοκινητόδρομο). Να δούμε τι θα κάνουμε με το αμάξι. Εγώ πηγαίνω μεν με άλλους, αλλά αυτοί οι άλλοι δε βολεύονται να με παίρνουν από το σπίτι και να με αφήνουν εδώ. Οπότε συναντιόμαστε αλλού. Να δούμε πώς θα πηγαίνω σ' αυτό το αλλού. Από τη μία δεν είναι κι ό,τι καλύτερο να φεύγω και να αφήνω τον άντρα μου χωρίς αμάξι όλο το απόγευμα, γιατί μπορεί να τύχει και κάτι, και από την άλλη, δεν είναι κι ό,τι καλύτερο να έρχεται δέκα η ώρα το βράδι να με παίρνει από το σημείο της συνάντησης, γιατί θα πρέπει να φέρνει και τον Αντρέα... Λεφτά για δεύτερο αμάξι δεν υπάρχουν, οπότε, θα δούμε πώς θα το κανονίσουμε...

Α! Τα κατάφερε και τον κοίμισε τελικά!!! Που λέτε, όντως με βοηθά ο άντρας μου, αλλά θέλει να βοηθά με τους δικούς του ρυθμούς. Π.χ. μπορεί εγώ να είμαι έτοιμη να σωριαστώ κι αυτός να μου λέει "θα έρθω σε μία ώρα να τον πάρω. Τώρα άστον στο καρότσι". Και το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι, όλη μέρα φωνάζει. Παλιότερα δεν ήταν έτσι, τώρα έχει πολλά νεύρα. Δυστυχώς αυτό προέρχεται από το προβληματικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε. Οι γονείς του όλη μέρα τσακώνονταν και δέρνονταν (μου έχει πει ότι μια φορά ο πατέρας του κάρφωσε πιρούνι στο μπούτι της μάνας του πάνω σε καβγά), ο παππούς του έδερνε τη γιαγιά του, ο πατέρας του σκότωνε στο ξύλο τα παιδιά του, όλοι τους όλη μέρα βρίζουν και φωνάζουν. Τα αδέλφια του είναι νευρικά επίσης και όλη μέρα φωνάζουν και τσακώνονται, ο δεύτερος αδελφός έχει ένα σπίτι κόλαση, καθημερινά μες στους καβγάδες και τις φωνές, το παιδί του είναι προβληματικό (σας έχω ξαναπεί), ο μικρός είναι ό,τι να 'ναι... Ο δικός μου πώς να ξεφύγει απ' αυτό το χάλι; Τόσα χρόνια δεν ήταν έτσι, αλλά πιστεύω ότι του τη βάρεσε η υποχρεωτική αεργία, σε συνδυασμό με την πίεση που φέρνει ένα παιδί στο σπίτι. Σήμερα συζητήσαμε ήρεμα κι ωραία, και υποσχεθήκαμε και οι δύο να είμαστε πιο ήρεμοι, γιατί η αλήθεια είναι ότι κι εγώ όταν ξεπεράσω τα όριά μου, αρχίζω και φωνάζω. Ελπίζω να το τηρήσει, γιατί δεν αντέχω άλλο σε τόσο χάλια κλίμα, και κυρίως, είναι επιβλαβές και για τον Αντρεάκη.

Λυδία, όντως είναι πάααρα πολύ δύσκολο να δουλεύεις με τόσο μικρό μωρό... Εγώ ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω... Έχεις βοήθεια τουλάχιστον; Βανεσσάκι, άντε βρε, θα παντρευτείτε και θρησκευτικά; Το καλύτερο θα κάνετε. Οι δυο σας, χωρίς νυφικά και αηδίες. Οι περισσότεροι λένε ότι κάνουν πολιτικό αντί για θρησκευτικό για τα έξοδα, ενώ στην πραγματικότητα τα έξοδα είναι όλα τα παρεπόμενα, δεν είναι ο γάμος καθαυτός. Στην εκκλησία πολύ λίγα δίνεις, τουλάχιστον εμείς δώσαμε πάρα πολύ λίγα. Δωράκι, αύριο αν τα καταφέρω θα πάω να αγοράσω θήλαστρο και θα χρειαστώ την πολύτιμη βοήθειά σου, τη δική σου και των άλλων κοριτσιών! Δε θέλω να αποτύχω με το θήλαστρο και να αναγκάζεται ο Αντρίκος να τρώει, έστω και ένα γεύμα ξένο...

Μαρία, ευτυχώς ο Αντρίκος δεν γκρινιάζει το βράδι. Ξυπνά μόνο για να φάει. Καμιά φορά μπορεί να μην κοιμάται, αλλά σπάνια, και συνήθως κάθεται ήσυχος και κοιτάει γύρω γύρω χωρίς να κλαίει, αλλά μόνο στην αγκαλιά, αν τον βάλουμε στο πορτ μπεμπέ του κλαίει! Χριστίνα, μακάρι να μην είναι τίποτα τα σπιθουράκια. Κατερίνα, τι έγινε με τον γυναικολόγο; Θα πάρω κι εγώ αύριο τον δικό μου... Από τότε που γέννησα δεν έχω καθαρίσει τελείως... Πάω να καθαρίσω και ξαναρχίζει αίμα. Αυτές τις μέρες είχα κόκκινο, ειδικά τη μέρα που ανέβασα και τα δέκατα. Χτες πήγε να σταματήσει, σήμερα πάλι έχω. Λίγο μεν, αλλά έχω... Ανθή, εγώ πέρσι δεν ήθελα να πω στη διευθύντρια για την εγκυμοσύνη μου. Αρχικά δεν το είχα πει σε κανέναν απολύτως μέχρι ν' ακούσουμε καρδιά, και επειδή ήμουν πολύ χάλια εκείνες τις πρώτες μέρες και έπαιρνα συνέχεια άδεια, τους είπα ότι έχω πολλές ζαλάδες (όντως είχα). Τελικά, τη μέρα που άκουσα καρδιά, πάλι δεν πήγα σχολείο, γιατί είχε βάλει τέτοιο πρόγραμμα η διευθύντρια που δε θα είχα ούτε μια κενή ώρα και θα εξαντλούμουν. Είχα και τις ζαλάδες... Οπότε παίρνω το Βοηθό Διευθυντή που μας έκανε τον οδηγό και του λέω "έχω δύο νέα, ένα καλό κι ένα κακό. Το καλό είναι ότι είμαι έγκυος, το κακό είναι ότι δε θα έρθω σχολείο σήμερα". Το λέει μετά αυτός στη διευθύντρια και με πήρε αυτή και μου έκανε παράπονα ότι και καλά έπρεπε να πάρω αυτήν για να της το πω και να κουβεντιάσουμε. Μετά όταν πήρα άδεια για ένα μήνα για να μη μου σπάσουν τα νεύρα, το ανακοίνωσε σε όλους τους συναδέλφους στη συνεδρίαση!!! Αν είναι δυνατόν! Χωρίς να με ρωτήσει αν θέλω να το πω... Άντε, σας κλείνω γιατί κλαίει ο μικρός, και παιδεύεται ο άντρας μου να τον κοιμίσει...

Γειά σας! Αναφορά για χτες: Πρωινό: Ένα τσάι βουνού και μία φέτα ψωμί με προζύμι με βιτάμ και τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο κοτόσουπα αβγολέμονο με κομματάκια βραστό κοτόπουλο, ένα ακόμα πιάτο μόνο σούπα (όχι γεμάτο) και μία φέτα ψωμί με προζύμι. Απογευματινό: Ένα μικρό κομματάκι σοκολατίνα (επιτέλους τελείωσε). Μια μπανάνα. Βραδινό: Το ίδιο με το μεσημεριανό, μικρότερη ποσότητα και χωρίς το ψωμί.

Πάτησα "υποβολή" στο προηγούμενο μήνυμα, γιατί έκλαιγε ο Αντρίκος, και δεν ήθελα να χαθούν όλα όσα έγραψα. Συνεχίζω: Α καλάααααααα............. Διάβασα το μήνυμα της Ανθής το πρωί (δικό μου πρωί, κατά τις 12 δηλαδή), έφυγα και πήγα στην τράπεζα, και μετά γύρισα, μαγείρεψα και κάθισα να γράψω. Οπότε ετοιμάζομαι να γράψω ότι προτείνω για τίτλο του καινούριου καφέ το Καφενέ "Γλυκειά παρεούλα"!!!!!!!! Πέρασε στο υποσυνείδητό μου αυτό που έγραψε η Ανθή και νόμιζα ότι το σκέφτηκα εγώ!!! Α, θέλετε να το βγάλουμε Καφενέ "Κορίτσια για φίλημα";;; Καγκουράκι, φιλούρες!

Γειά σας κορίτσια! Μας ταλαιπώρησε λίγο ο Αντρεάκης το βράδι. Κοιμήθηκε όλο το απόγευμα και το βράδι, μέχρι τη μία και κάτι, και όταν πήγε ο άντρας μου να τον μεταφέρει από το ριλάξ στο πορτ μπεμπέ, ξύπνησε... Τον τάισα, του βάλαμε το μουσικό του παιχνίδι, και μετά τον ξαναέβαλα στο στήθος και κοιμήθηκε. Αλλά πήγε τρεις παρά. Κοιμήθηκα κι εγώ μαζί του, και κατά τις τρεις και κάτι τον έβαλα στο πορτ μπεμπέ. Ξύπνησε πέντε, κοιμήθηκε πεντέμιση, ξαναξύπνησε οκτώ παρά, ξανακοιμήθηκε σε κάποια φάση, ούτε που θυμάμαι από τη νύστα που είχα... Πάντως, το καλό του είναι ότι δεν ξυπνά ποτέ του για να γκρινιάξει. Μόνο επειδή πεινά. Ανθή, ό,τι είναι καλύτερο για το νινάκι. Τι να κάνεις, αν χρειάζεται να πάρεις το χάπι, μην το συζητάς. Εγώ θυμάσαι, έκανα και τις ενέσεις για τη θρομβοφιλία μέχρι 17η εβδομάδα, και ένα κάρο αντιβιώσεις πήρα για τις μολύνσεις, τώρα πλέον ούτε που τα θυμάμαι! Όσο για το πότε αλλάζεις μήνα, εγώ μετρούσα με τις εβδομάδες.

Γειά σας κορίτσια. Σας διάβασα το πρωί (12 παρά, δικό μου πρωί!), αλλά μετά έφυγα για να προλάβω τις τράπεζες. Έκανα μια δουλειά στη δική μου τράπεζα, και μετά πήγα να καταθέσω τα λεφτά του Αντρίκου στην τράπεζα που του έχω ανοίξει λογαριασμό. Ευτυχώς είναι σχεδόν δίπλα τα δύο καταστήματα. Αλλά με το που μπαίνω στην τράπεζα του Αντρέα, συνειδητοποιώ ότι αντί για το βιβλιάριο τραπέζης, πήρα αφηρημένη το βιβλιάριο υγείας... Οπότε έφυγα... Αφήστε, μας ήρθε και το ηλεκτρικό, 354 ευρώ... Αγγελική, πω πω, δεν τον μπορώ τον έρπη. Είχα βγάλει κι εγώ στην αρχή της εγκυμοσύνης, και δεν έκανα απολύτως τίποτα και πέρασε. ΤΙ να κάνεις, μάσκα και θα περάσει. Κι εγώ δύο μέρες πλησίαζα τον Αντρέα με μάσκα και δεν μπορούσα να τον φιλήσω και σπάσανε τα νεύρα μου. Βανεσσάκι, γιατί να έχετε πρόβλημα με το όνομα; Δε νομίζω. Αλλά ίσως έχετε πρόβλημα επειδή κάνατε πολιτικό γάμο (σωστά θυμάμαι, έτσι. Βλακεία, βέβαια, αλλά κοιτάξτε να βρείτε παπά που να σας βαφτίζει. Κατερινούλα, κι εσείς αρχίζετε στερεές; Κι εγώ ανυπομονώ, αλλά έχουμε πολύ καιρό ακόμα! Γιωτάκι, τζακάκι ε; Αχ, τι ωραία... Γιώτα-Μαρία, φιλιά!