Θέλω να γίνω μαμά

Ωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Μιχαέλα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Για να δούμε... Θα το κάνεις ή πάλι θα μας περιφρονείς; Εγώ σήμερα ζυγίστηκα: 56.5 κιλά. Μια χαρά, αν σκεφτώ όλα εκείνα τα γλυκά που έφαγα μες στη βδομάδα...

Γειά σας! Ρε κορίτσια να σας ρωτήσω. Ο Αντρίκος έφαγε χτες βράδι κατά τις εφτάμιση-οκτώ. Μετά κοιμήθηκε και ξύπνησε πεντέμιση το πρωί. Είναι φυσιολογικό να μένει τόσες ώρες νηστικός; Καλά, για το θηλασμό κυκλοφορούν ιστορίες για αγρίους. Πιστεύω ότι αυτή η κοπέλα που ήρθε χτες δε θήλασε όχι επειδή πίστευε ότι δεν έχει γάλα, ή επειδή συνάντησε κάποια δυσκολία, αλλά επειδή απλά βαριόταν και θεωρούσε ότι δεν είναι απαραίτητο. Όσο για την άλλη που έδινε ξένο κρυφά απ' τον παιδίατρο, τι να πω...

Χαχα, Κατερίνα, το Καγκουράκι μου είπε "σε φάγανε οι επισκέψεις" και είπα για την επίσκεψη, και μετά συνέχισα για την καρυδόπιτα, επειδή πήγαινε σετάκι με την επίσκεψη! Το αγου το είπε λίγο μετά που γκρίνιαζα ότι δεν το λέει! Τώρα είδα που το έχω σημειωμένο, λίγο πριν κλείσει δύο μηνών το είπε! Όταν λέω σηκώθηκε, εννοώ σηκώθηκε απ' το κρεβάτι, τεντώθηκε, ξανάπεσε κι έκανε μερικά πους-απς, ξανασηκώθηκε, φόρεσε τα παπούτσια του και πήγε στο πάρκο να παίξει μπάλα! :P Σηκώθηκε όπως το περιέγραψα πριν, όπως τον είχα μισοξαπλωμένο στο μπράτσο μου, πιάστηκε απ' το χέρι μου (το άλλο χέρι, όχι αυτό στο οποίο ήταν ξαπλωμένος ), έβαλε δύναμη, σήκωσε το κορμάκι του και κάθισε. Εννοείται τον κρατούσα, δεν καθόταν από μόνος του!!! Αλλά έκανε την κίνηση και σηκώθηκε από ξαπλωμένος καθιστός. Πτώμα είμαι, σας καληνυχτώ!

Τη σύριγγα λες; Καλή ιδέα. Θα την κρατήσω, γιατί είναι τσίλικη, και τη λυπάμαι να την πετάξω! Άντε, σας καληνυχτώ κόρες. Είμαι πτώμα... (γιατί είμαι σίγουρη ότι μόλις μπω στο δωμάτιό μου ή-ακόμα χειρότερα- μόλις ξαπλώσω στο κρεβάτι, θα ξυπνήσει.

Κι εμείς στην αρχή βάζαμε σεντονάκια, αλλά σιγά σιγά τα κόψαμε. Αφού δεν κάνει αλλεργίες, δεν έχουμε πρόβλημα. Οπότε την πετάω τη σύριγγα ε; Δηλαδή είναι μιας χρήσεως. Πάντως τις πιπίλες τις αποστειρώνουμε, αλλά αν την φτύσει πάνω στα ρούχα του ή στα δικά μου, του την ξαναδίνω. Εννοείται κοιτάω αν έχει πάνω σκόνες ή τριχούλες, οπότε του δίνω άλλη.

Α, να σας ρωτήσω. Την Πέμπτη που είχε λίγο πυρετό ο Αντρίκος έδωσα ντεπόν. Τη σύριγγα που χρησιμοποίησα την πετάω; Χρυσάνθη, με πρόλαβες! Κι εμένα πατούσε στα πόδια του πριν καν σαραντίσει. Αλλά ξέρω 'γω, μήπως είναι επικίνδυνο για την ανάπτυξή τους αν δεν είναι έτοιμο το σώμα και η σπονδυλική τους στήλη... Φαντάζομαι το μέσα-έξω σιδέρωμα είναι για αποστείρωση, αλλά ρε κορίτσια, όλη μέρα ακουμπάνε πάνω μας, στα ρούχα μας, στους καναπέδες, στα κρεβάτια μας, δεν είναι και νεογέννητα πλέον... Καλά, κι εγώ το τι έχω ακούσει... Η κλασική ατάκα "δεν είχα γάλα" και η άλλη κλασική ατάκα "αραίωσε το γάλα μου και δε χόρταινε το μωρό"... Όσο για το γάλα που κόβεται απ' τη στεναχώρια, αφού δεν κόπηκε το γάλα μου όταν ήμασταν στο νοσοκομείο, ήμουν στα όρια της κατάρρευσης, έπαθα γαστρεντερίτιδα και ο άντρας μου, αντί να βοηθήσει, καθόταν κι έλεγε απίστευτες ασυναρτησίες και σχεδόν έπαθα νευρικό κλονισμό, χτυπούσα το κεφάλι μου και τραβούσα τα μαλλιά μου, τότε δε νομίζω ότι κόβεται στ' αλήθεια το γάλα απ' τη στεναχώρια... (ευτυχώς μετά έβαλε μυαλό και περνούσε όλα τα βράδια μέχρι τις εφτά το πρωί μαζί μας, πάνω σε μια καρέκλα).

Χρυσάνθη, γιατί χωρίς ατμό; Εγώ βάζω ατμό, και τα σιδερώνω μόνο από τη μία όψη. Και από τις δύο όψεις μου φαίνεται λίγο υπερβολικό. Κι έτσι που τα κάνω, πάλι με δυσκολεύουν τα φορμάκια. Ο άντρας μου δε δουλεύει, γι' αυτό έχει τελματωθεί στον υπολογιστή. Αργία μήτηρ πάσης κακίας που λένε, ε, αυτό ακριβώς... Κανονικά κάνει αρκετές δουλειές, αλλά με τους δικούς του ρυθμούς. Όταν, όμως, κάτι πρέπει να γίνει μια συγκεκριμένη ώρα, έχουμε πρόβλημα... Δε σας είπα το άλλο. Η κοπέλα που ήρθε σήμερα με τη μάνα της, έχει δύο παιδιά, ένα αγοράκι τεσσεράμιση χρονών κι ένα κοριτσάκι δεκαπέντε μηνών. Με ρωτάει πόσο είναι ο Αντρίκος, της λέω τρεισήμιση μηνών, και μου λέει "α, κι ακόμα τον θηλάζεις;'". Της λέω "φυσικά, αφού μόνο τρεισήμιση μηνών είναι ακόμα". "Α", μου λέει "εγώ μόνο ένα μήνα τους θήλασα και τους δύο". Και μετά μου έλεγε να βάζω ψευδοθηλές για πιο εύκολα, κι ότι αυτή αυτό έκανε! Ναι, αλλά αυτή ΔΕ ΘΗΛΑΣΕ!!! Ύστερα, μου είπε ότι μια κοπέλα που γέννησαν μαζί είχε τον δικό μας παιδίατρο, κι αυτός της έλεγε να θηλάζει αποκλειστικά, κι αυτή της είπε ότι δεν αντέχει, κι ότι δίνει ξένο κρυφά απ' τον παιδίατρο. Ρε κορίτσια, κάθε μέρα θ' ακούσω και μια ακόμα ιστορία ασχετοσύνης σχετικά με το θηλασμό...

Ουφ, ευτυχώς κοιμήθηκε. Τον έμαθε ο άντρας μου να κοιμάται από μόνος του, κι εγώ τον είχα αγκαλιά και γι' αυτό δεν κοιμόταν. Τον άφησα τελικά στο κρεβατάκι του με την πιπίλα και καθόταν αρκετή ώρα νυσταγμένος και φρόνιμος, και τελικά τον πήρε ο ύπνος. Πάλι καλά. Κι ενώ είμαι πεθαμένη στην κούραση, κάθισα και προετοιμάστηκα για το σχολείο. Ευτυχώς ελάχιστα πράγματα είχα από μαθήματα, αλλά είχα να ετοιμάσω και τη γιορτή της 25ης Μαρτίου... Μετά γύρισε ο άντρας μου με συμφιλιωτικές διαθέσεις. Καγκουράκι, οι επισκέψεις τελείωσαν, αυτή ξέμεινε!!! Ήθελαν να έρθουν πριν από ένα μήνα, αλλά ήταν ο μικρός στο νοσοκομείο, μετά περίμεναν να περάσει λίγος καιρός, και τώρα ήρθαν! Η καρυδόπιτα έγινε πολύ ωραία τελικά! Κατερίνα, ο Αντρίκος έχει πει άγου από δύο μηνών περίπου! Σήμερα μας έκανε κάτι καινούριο. Άρχισε να σηκώνεται από μόνος του! Τον κρατούσα μισοξαπλωμένο στο μπράτσο μου, και πιανόταν απ' το χέρι μου και σηκωνόταν και καθόταν! Μήπως είναι πολύ νωρίς ρε κορίτσια και δεν κάνει; Όλια, κι εμάς έπεσε η θερμοκρασία δυστυχώς... Α, δε σας είπα το άλλο. Η κοπέλα που ήρθε σήμερα με τη μάνα της, έχει δύο παιδιά, ένα αγοράκι τεσσεράμιση χρονών και ένα κοριτσάκι δεκαπέντε μηνών. Με ρωτάει πόσων μηνών είναι ο Αντρίκος, της λέω τρεισήμιση, και μου λέει "α, κι ακόμα τον θηλάζεις;". Της λέω "φυσικά, αφού ακόμα είναι μόνο τρεισήμιση μηνών". Και μου λέει "α, εγώ μόνο ένα μήνα τους θήλασα και τους δύο". Και μετά μου έλεγε να βάζω ψευδοθηλές, κι ότι κι αυτή αυτό έκανε! Ναι, αλλά αυτή ΔΕ ΘΗΛΑΣΕ!!! Αφήστε που μου είπε για μια κοπέλα που είχε τον παιδίατρο που έχουμε κι εμείς, κι αυτός της έλεγε να θηλάζει αποκλειστικά, κι αυτή δεν άντεχε, κι έδινε ξένο στο μωρό κρυφά απ' τον παιδίατρο!!!!!

Χαλόου;;;; Είναι καμία εδώ; Πάλι μόνη μου έμεινα;;; Γράφω τα σημερινά μου, γιατί πιστεύω ότι και σήμερα τα πήγα καλά. Πρωινό: Ένα τσάι βουνού + δύο φέτες μαύρο ψωμί με βιτάμ, μέλι και τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Κοτόπουλο ψητό με πατάτες + ραδίκια με λαδολέμονο. Απογευματινό: Ένα μικρό κομμάτι νηστίσιμη καρυδόπιτα με ταχίνι, δικής μου κατασκευής. Βραδινό: Μια σαλάτα με μαρούλι, φρέσκο κρεμμυδάκι, άνηθο, κοτόπουλο, λαδολέμονο και λίγη μουστάρδα. Ένα αχλάδι. Πώς σας φαίνονται; (Μ' αρέσει που ρωτάω, αφού μόνη μου τα γράφω, μόνη μου τα βλέπω).

Γειά σας! Πέθανα σήμερα... Δουλειές και Αντρέας, και ο κύριος όλη μέρα στον υπολογιστή. Και καλά είπε θα πλύνει τα πιάτα, που είχαν μαζευτεί βουνά και λαγκάδια, και τι έκανε; Έπλυνε μερικά, πήγε στον υπολογιστή, και είπε ότι θα πλύνει τα υπόλοιπα "μετά", κι αυτό στις τεσσεράμιση, ενώ πέντε θα έρχονταν οι καλεσμένες που περίμενα. Τι καλεσμένες, μόνες τους καλέστηκαν για να δουν τον Αντρίκο. Τέλος πάντων. Τσακωθήκαμε, βέβαια, σηκώθηκε κι έφυγε και γύρισε σε κανένα μισάωρο, το βράδι πήγε να δει μπάλα και γύρισε μετά με συμφιλιωτικές διαθέσεις. Τι να το κάνω, όμως, που η πλάτη και η μέση μου με τρελαίνουν στον πόνο; Νάσια, τι να σου πούμε κι εμείς; Να φύγεις απ' τους γονείς σου; Έτσι όπως είναι τα πράγματα, μπορείς να φύγεις; Όχι βέβαια, οπότε θα πρέπει να το υπομείνεις... Χάλια η κατάσταση, αλλά να λες κι ευχαριστώ που έχεις τουλάχιστον αυτήν την επιλογή. Για φαντάσου η μοναδική επιλογή να ήταν να μένετε με τα πεθερικά!!!!!!! Τώρα η συμβίωση με τους γονείς σου, σου φαίνεται παράδεισος ε; Όσο για τα λατομεία που λες, πολύ τρομακτικό μου ακούγεται. Ας περιμένετε λίγο καιρό ακόμη. Μια τόσο επικίνδυνη δουλειά αξίζει τον κόπο; Να είστε όλη μέρα μες στο άγχος, κι ο άντρας σου να μη βλέπει το φως του ήλιου; Σήμερα ο Αντρίκος αποφάσισε ότι θέλει ν' αρχίσει να σηκώνεται μόνος του. Τον είχα στο μπράτσο μου μισοξαπλωμένο-μισοκαθισμένο, κι αυτός έπιανε το χέρι μου, έβαζε δύναμη και καθόταν! Το έκανε αυτό πολλές φορές. Μήπως είναι πολύ νωρίς και δεν κάνει;

Ουφ, ρε κορίτσια, πολλή κούραση... Όλη μέρα πάλι δουλειές έκανα... Και καλά ο άντρας μου θα έπλενε τα πιάτα που είχαν μαζευτεί και δεν είχε χώρο μέσα στην κουζίνα ούτε ένα ποτήρι ν' ακουμπήσουμε, και τελικά, έπλυνε λίγα και κάθισε πάλι στον υπολογιστή, γιατί και καλά δεν χωρούσε άλλα. Κι αυτό, επειδή δεν είχε μαζέψει όλα τα στεγνά!!! Δεν μπορώ να καταλάβω, είναι τόοοοσο ηλίθιος, ή παίζει τον ηλίθιο; Αφήστε που όποτε έχουμε επίσκεψη και καθαρίζω και συγυρίζω και μου ζητά να τον βοηθήσω, γυρνάει και μου λέει "γιατί εγώ τους κάλεσα; Και σιγά μην καθαρίζω εγώ για την κάθε κυράτσα". Τέλος πάντων, δε φτάνει που όλη μέρα έκανα δουλειές, είχα και τον Αντρέα, και τώρα πήγε αυτός να δει μπάλα, και πάλι έχω τον Αντρέα ο οποίος είναι πάρα πολύ γκρινιάρης. Πάω, γιατί πάλι κλαίει...

Εγώ έχω πάρα πολλά χρόνια να φάω γαριδάκια, και πατατάκια τρώω από σπανιότατα έως ποτέ. Πέρα απ' το ότι είναι σκουπιδοτροφή, έχουν και απαίσια γεύση. Αν φας 2-3 πού και πού, δε νομίζω να πάθεις τίποτα εσύ ή το μωρό, αλλά αν μπορείς να τα αντικαταστήσεις με κάτι άλλο, ακόμα καλύτερα!

Αναστασία, την έχεις βάλει στο δωμάτιό της μόνη της; Εμάς κοιμάται ο άντρας μου μαζί του κάθε βράδι. Όσο για τη γκρίνια, εμάς απλά αρχίζει να κλαίει και να γκρινιάζει ειδικά το πρωί που ξυπνά, και με το που θα πάω πάνω απ' την κούνια του, αρχίζει αμέσως να γελά, γιατί ξέρει ότι ακολουθεί φαΐ. Αν τον βάλω να τον αλλάξω, αρχίζει να τσιρίζει, επειδή καθυστερεί το φαΐ του. Επειδή δεν ξέρει να μιλά, απλά γκρινιάζει και σταματά αμέσως μόλις γίνει αυτό που θέλει!

Καλημέρεεεεεεες!!!!!!! Εμείς ευτυχώς κοιμηθήκαμε αρκετά καλά! Ο Αντρίκος συνήθισε το δωμάτιο και την κούνια του. Τώρα προτιμά να κοιμάται εκεί, ακόμα και να μένει ξύπνιος μέσα στην κούνια, παρά στο ριλάξ, επειδή στο ριλάξ είναι δεμένος και δεν έχει ελευθερία κινήσεων. Σας είπα που χτες βάλθηκε να μάθει τα φωνήεντα; Κάθε λίγο, και κυρίως όταν του τραγουδούσαμε κάποιο τραγουδάκι, άρχιζε: "α-α-α-α, ο-ο-ο-ο, ου-α, ου-α, ου-α" και πάλι απ' την αρχή! Αλλά ρε κορίτσια, πολλή κούραση. Από τότε που μπήκαμε στο νοσοκομείο, με έχει πιάσει η πλάτη μου... Συνέχεια πονάει και επιδεινώνεται με τις δουλειές. Χτες βράδι γύρισα νωρίς σπίτι, κατά τις δέκα και μισή, κι αντί να καθίσω να ξεκουραστώ, έπιασα να φτιάξω γλυκό για τη σημερινή επίσκεψη... Έφτιαξα μια νηστίσιμη καρυδόπιτα με ταχίνι του Παρλιάρου, να δούμε τι βγήκε... Ανθή, δεν ξέρω να σου πω για το θήλαστρο... Νομίζω θα πρέπει να νοικιάσεις νοσοκομειακό, αλλά αν μένεις εφτά ώρες χωρίς να αντλήσεις, μπορεί να έχεις πρόβλημα, επειδή είναι πάρα πολύ νωρίς. Εγώ πάντως στο σχολείο δεν αντλώ καθόλου. Θηλάζω τον Αντρέα στις τέσσερις το απόγευμα, φεύγω, όταν επιστρέφω κοιμάται και τον ξαναθηλάζω όταν ξυπνήσει, μπορεί στις έντεκα, μπορεί στις δώδεκα, μπορεί στη μία. Αλλά εμένα έχει εδραιωθεί η γαλουχία και έχει προσαρμοστεί το στήθος. Μόνο μια φορά που δεν ξυπνούσε, κάθισα κατά τα μεσάνυχτα και το άντλησα και από τα δύο στήθη, γιατί είχαν γίνει τούμπανο. Πάντως μια κοπέλα, η Χρυσάνθη, θα επιστρέψει κι αυτή στη δουλειά όταν θα είναι η μικρή της περίπου δύο μηνών, οπότε ίσως μπορεί αυτή να σε βοηθήσει. Μπαίνει στο "Φθινοπωρινές και χειμωνιάτικες μανούλες 2011". Καλέ, αυτή η καινούρια κοπέλα που μας είπες, πού είναι;

Καλημέρεεεεεεες!!! Εμείς ευτυχώς κοιμηθήκαμε καλά! Νομίζω ο Αντρίκος έχει συνηθίσει την κούνια και το δωμάτιό του! Γιωταμαρία, χαίρομαι πάρα πολύ που είναι καλά ο μπαμπάς σου! Βανεσσάκι, μια χαρά ο Αντρίκος! Χτες είχε βαλθεί να μάθει τα φωνήεντα. Κάθε λίγο, και ειδικά όταν του τραγουδούσαμε κάποιο τραγούδι, άρχιζε "α-α-α-α, ο-ο-ο-ο, ου-α, ου-α, ου-α" και πάλι απ' την αρχή!!! Βάσω, μια χαρά η Ιωάννα. Κυριούλα κι αυτή! Αναστασία, τι γίνεται με τη γκρίνια; Χρυσάνθη, κουράγιο, κάποια στιγμή θα κοιμηθείς κι εσύ!

Γειά σας και πάλι. Τελικά βόλτα δεν πήγαμε γιατί φυσούσε κι ο άντρας μου φοβήθηκε. Αλλά κι εγώ φοβήθηκα λίγο είναι η αλήθεια, γιατί έκανε ζέστη, ο μικρός θα ίδρωνε, μετά θα τον χτυπούσε ο αέρας, και είναι και ευαισθητούλης ακόμα απ' τη βρογχιολίτιδα. Βγήκαμε τουλάχιστον το πρωί και πήρε τον αέρα του! Πήγαμε για πρώτη φορά στο μαγαζί του πατέρα μου και ήταν πολύ κυριούλης! Κοιτούσε γύρω γύρω με περιέργεια, και παρ' όλο που κοιμόταν όταν πήγαμε και τον άφησα για να πεταχτώ σε κάτι δουλειές, όταν ξύπνησε δεν έκλαψε καθόλου, παρ' όλο που δε με είδε εκεί! Τώρα που το σκέφτομαι, με έχει τελείως χεσμένη. Εγώ πάντως βγήκα το βράδι, κι αύριο θα βγει ο άντρας μου! Βανεσσάκι, τέλειες οι μπομπονιέρες!!! Ουφ, εγώ δεν έχω ασχοληθεί καθόλου ακόμα... Το σχολείο μια χαρά πάει, πηγαίνω και ξεκουράζομαι, αφού το μάθημα είναι της πλάκας. Άσε που στην τάξη που κάνω νέα ελληνικά και είμαι υπεύθυνή τους, λείπουν όλοι, επειδή είναι στις πρόβες της θεατρικής παράστασης. Αγγελική, ούτε κι εγώ το είχα ξανακούσει το ψάρι, αφού έβαλα την κυρία στην ψαραγορά να μου το πει εκατό φορές, και μετά το επανέλαβα κι εγώ άλλες εκατό για να το μάθω! Ήταν πολύ νόστιμο πάντως! Μ' αρέσει που σ' αυτήν την ψαραγορά έχει ό,τι ψάρια πιάσουν το βράδι. Αν βρέχει ή έχει κακοκαιρία το βράδι, την επόμενη μέρα δεν έχει ψάρια. Έτσι ξέρεις ότι παίρνεις φρέσκο ψάρι. Και τα καθαρίζει κιόλας εκεί χωρίς επιβάρυνση. Λυδία, πώς πάει ο συνδυασμός δουλειάς-μωρού; Βγάζεις με το θήλαστρο; Εξπέρ στο άρμεγμα έχουμε γίνει! Ουφ, η πλάτη μου με πεθαίνειιιιιιιιιιιιιιι......................

Εύη, μου χρωστάς τουλάχιστον ένα "μπράβο"!!! Γράφω τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Ένα τσάι γλυκάνισο και δύο φέτες μαύρο ψωμί με βιτάμ, μέλι και τυρί. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Μινέρι (είδος ψαριού), ψητό με λαχανικά (καρότα, φρέσκα κρεμμυδάκια, κρεμμύδια) + ραδίκια βραστά με λαδολέμονο. Απογευματινό: 3/4 από παστέλι με φυστίκι. Βραδινό: Δυο τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί + λίγα από τα ψητά λαχανικά του μεσημεριού.

Βασιλική, σου εύχομαι πολύ γρήγορα να αποκτήσεις το παιδάκι που επιθυμείς, και όλα όσα πέρασες να είναι ένα κακό όνειρο!

Συμφωνώ!

Ουφ, τελικά έβγαλε αέρα και δε βγήκαμε με τον μικρό... Ευτυχώς θα βγω εγώ το βράδι! Τουλάχιστον τον πήγα βόλτα το πρωί και πήρε τον αέρα του, γιατί δεν πήγαινε άλλο όλη μέρα μες στο σπίτι. Στο μαγαζί του πατέρα μου κοιτούσε συνέχεια γύρω γύρω με τρομερή περιέργεια... Καγκουράκι, ευτυχώς που είναι καλύτερα η μικρή! Αφήστε κορίτσια, γενικά οι μαθητές μας έχουν πολλά προβλήματα. Τι ναρκωτικά, τι μπλεξίματα με την αστυνομία, τι οικογενειακά προβλήματα, τι ανεργία, δεν μπορείτε να φανταστείτε... Α, Κάλη, σχολιάζω εδώ αυτό που έγραψες στο ποστ για τη νηστεία: Σα δε ντρέπεσαι, έκανες ΣΕΞ περίοδο νηστείας, κι έπιασες και παιδί, ξου ξου ξου, ξξξξξξξξξξξξξ, χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ, φτου σου, φτου σου, φτου σου, ξξξξξξξξξξξξξξξξξξξξξ, ουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ, ξξξξξξξξξξξξξξξξξξξξξξξξξ, ουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ..............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Έλα βρε, και στο Ελλάντα έχει σχολικό θέατρο! Θα έρθουν μια οικογενειακή φίλη με την κόρη της που μικρές κάναμε πολλή παρέα, να μας χαιρετήσουν για τον Αντρίκο. Θα έρχονταν πριν από ένα μήνα, αλλά ήμασταν στο νοσοκομείο, και μάλιστα, αυτή η γυναίκα δουλεύει στο νοσοκομείο και ερχόταν κάθε μέρα και μας έβλεπε. Άσχετο αυτό, αλλά το αναφέρω έτσι για την ιστορία. Άντε, κόλλησα και έχω σίδερο κι ένα σωρό δουλειές, και θα πάμε και βόλτα, και θα βγω και το βράδι! Να δω πότε θα τα προλάβω όλα!

an-n εγώ αυτά που λένε οι πατέρες και οι θεολόγοι της Εκκλησίας έγραψα, και όχι την προσωπική μου άποψη. Φυσικά δεν ξέρεις αν εγώ πιστεύω ή όχι, και αν είμαι μέσα στην Εκκλησία ή όχι, και νομίζω βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα. Συνεχίζω να διαφωνώ, αλλά θα συμφωνήσω στο ότι θα κάνεις υπακοή στον πνευματικό σου, αφού σ' αυτόν αναπαύεται η ψυχή σου.

Γειά σας! Εμάς εδώ έχει πολύ ωραία μέρα και μια και είχα κάτι εξωτερικές δουλειές το πρωί, πήρα και τον Αντρίκο μαζί μου! Μετά θα πάμε για καφεδάκι οι τρεις μας! Αγγελική, νωρίς δεν είναι για στερεές; Νόμιζα τα μωρά που θηλάζουν αρχίζουν στον έκτο. Εγώ δεν έχω ρωτήσει τον παιδίατρο πάντως. Αναστασία, κουράγιο. Είπαμε, έχετε γκρινιάρικο μωρό. Σκέψου όμως το θετικό της υπόθεσης: έχεις ένα μωρό με προσωπικότητα! Εμείς σήμερα φάγαμε μινέρι (είδος ψαριού που πήρα φρέσκο-φρέσκο απ' την ψαραγορά της γειτονιάς) με διάφορα λαχανικά στο φούρνο και ραδίκια!

Γειά σας κοριτσάκια! Εδώ έχει πολύ ωραία μέρα. Πήγαμε βολτίτσα με τον Αντρίκο οι δυο μας. Πήγαμε στο μαγαζί του πατέρα μου και εγώ πήγα απέναντι σε δύο τράπεζες (στη μία πήγα στο ΑΤΜ και στην άλλη που είναι ανοιχτή και Σαββάτο έκανα κατάθεση λεφτά του Αντρέα) μετά καθίσαμε λίγο εκεί και μετά πήγαμε στο μικρό σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μας και πήρα δυο πραγματάκια. Μετά θα πάμε οι τρεις μας για καφεδάκι! Ανθή, σε καταλαβαίνωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω!!!!!!!!!!!!!! Δεν αντέχω το πρωινό ξύπνημα.... Χάλιααααααααα......... Ο Πανούλης μοιάζει να κατάλαβε το λάθος του απ' αυτά που λες. Στο έχω ξαναπεί, πιστεύω ότι έχεις κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά μαζί του! Χριστίνα, κι εμείς είχαμε πει στην αρχή "το θέατρο μας μάρανε", αλλά πέρσι που κάναμε πρώτη φορά, έγιναν θαύματα. Ένας μαθητής σχεδόν αναλφάβητος, που είχε τρομερά χαμηλή αυτοπεποίθηση και συνέχεια προσπαθούσε να τραβά την προσοχή με διάφορα ψέματα (και καλά είχε κάνει απόπειρες αυτοκτονίας κι άλλα τέτοια), αναδείχθηκε σε καταπληκτικό ηθοποιό, ανέβηκε η αυτοπεποίθησή του, και μαζί μ' αυτήν και η επίδοσή του στα μαθήματα! Και είχαμε κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις, πέρα απ' το ότι ξεφεύγουν απ' τα διάφορα προβλήματά τους. Άντε, σας κλείνω να γράψω και σε άλλα ποστάκια, και έχω ένα σωρό δουλειές, μια που αύριο θα έχω επίσκεψη...

Α, για όσες λέτε για συμβίωση με γονείς, μου έλεγε σήμερα μια μαθήτριά μου που γέννησε 19 χρονών (τώρα είναι 20 και χωρισμένη με παιδί...), ότι όταν γέννησε πήγαν και έμειναν με τους γονείς της και τους είχαν σπάσει τα νεύρα. Λέει, κάθε φορά που έκλαιγε το μωρό, οι γονείς της έρχονταν στο δωμάτιο του ζευγαριού, όπου κοιμόταν και το μωρό, για να δουν τι έχει, ό,τι ώρα κι αν ήταν. Έβγαινε ο άντρας της απ' το μπάνιο, και τσουπ, ο πατέρας της να δει το μωρό. Τσακώνονταν με τον άντρα της και τσουπ, ο πατέρας της να επέμβει... Τελικά δεν άντεξαν και φύγανε!