Θέλω να γίνω μαμά

Ουφ ρε κορίτσια, εκατό ώρες έγραφα και με πέταξε... Σήμερα γυρίσαμε νωρίτερα απ' το σχολείο, γιατί όλοι ήθελαν να δουν τον αγώνα Ρεάλ-ΑΠΟΕΛ! Έμειναν μόνο όσοι δεν είναι ποδοσφαιρόφιλοι! Εννοείται ότι δε χάθηκαν μαθήματα, γιατί όσοι φύγαμε δεν είχαμε μάθημα (εκτός από έναν καθηγητή που πήγε στο γήπεδο και δεν ήρθε καθόλου!), και οι μαθητές που έφυγαν πήραν άδεια εξόδου. Για τις μπομπονιέρες που λέτε, δεν τις πληρώνω εγώ, αλλά ο νονός. Του έστειλα τη φωτογραφία και την τιμή σε μέιλ και τον ρώτησα αν δέχεται. Γενικά εγώ δεν είμαι του ψαξίματος, παίρνω το πρώτο που θα μ' αρέσει! Είδα και βαφτιστικά σε ένα site που μας έδωσε μια φίλη της μάνας μου. Είχε πολύ ωραία ρουχαλάκια, και οι τιμές άρχιζαν από 100 λίρες Αγγλίας περίπου μέχρι 20 και κάτι λίρες. Φυσικά, η τιμή ήταν ανάλογη της ποιότητας. Έστειλα και στον αδελφό μου κάποια που μου άρεσαν, και τον ρώτησα αν θέλει να τα αγοράσει αυτός τελικά από το ίντερνετ ή από κάποιο μαγαζί στην Αγγλία. Δε μου απάντησε ακόμα, μάλλον βλέπει το Ρεάλ-ΑΠΟΕΛ! Α, και έκανα και την υπέρβαση και ΤΥΠΩΣΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ!!! Τώρα μένει να τις κόψω και να κάνω και το κολλάζ! Σιγά σιγά προχωράμε. Ανθή, έτσι και έλεγε ο Αντρίκος κάτι τέτοιο στα δικά μου πεθερικά, είμαι σίγουρη ότι θα σκέφτονταν ότι εμείς του είπαμε να το πει για να τους φάμε λεφτά. Φαίνεται είναι πολύ καλοί άνθρωποι τα πεθερικά σου. Όσο γι' αυτό που σου είπε ο Πανούλης, κι εγώ λιώνωωωωωωω!!!!!!!! Τα ρουχαλάκια του μικρού τα πήρα όλα ουδέτερα, εκτός από πολλά γαλάζια που έχω που είναι από δώρα. Αλλά το γαλάζιο μια χαρά μου φαίνεται για κοριτσάκι, το ροζ το σιχαίνομαι... Καρολινάκι, είδες βρε; Τι περίμενες δηλαδή ότι δε θα έχεις βήχα για το υπόλοιπο της ζωής σου; Το οτριβίν τι είναι; Μαρία, η βάφτιση είναι 22 Απριλίου. Τι έγινε τελικά με τον βήχα του Στεφανάκου; Χριστίνα, έχω υποφέρει εγώ από γείτονες... Ασ' τα... Κάθε σπίτι και καημός, και έχω αλλάξει και πολλά... Καγκουράκι, όλα καλά με τον επιθεωρητή, αλλά μας έκανε κάτι ανακατέματα, πρέπει να είναι κι άλλοι ανακατεμένοι, εντός ή εκτός σχολείου και σήμερα ήρθε ο υπεύθυνος επιθεωρητής του σχολείου. Λίγο περίεργες καταστάσεις, αλλά ευτυχώς δεν έχει σχέση μ' εμένα το ανακάτεμα. Είναι γενικά για το σχολείο, κάποιος κατήγγειλε ότι σβήνουμε απουσίες (πράγμα που δεν έγινε ποτέ), κι ότι δε δουλεύουμε και περνάμε χαβαλετζίδικα, ή τέλος πάντων, αν δεν έγινε καταγγελία αυτό κυκλοφόρησε και ήρθε ο υπεύθυνος επιθεωρητής που, όμως, είναι ένα ανθρωπάκι στην κοσμάρα του. Όπως είπε κι ο βοηθός διευθυντής "απαλλάσσεται λόγω βλακείας"! :P Στεναχωρέθηκα μόνο που έγινα εγώ η αφορμή να ξεκινήσει όλο αυτό, έστω κι αν δεν είναι δικό μου το φταίξιμο. Τέλος πάντων, γενικά στα σχολεία γίνονται πολλά τέτοια ανακατέματα.

Λένα, να σας ζήσει ο Αναστάσης, σου ευχήθηκα και στο φέισμπουκ! Όταν λες ότι δείχνεις βιβλιαράκια στο μικρό τι εννοείς; Του ξεφυλλίζεις παιδικά βιβλία με εικόνες; Του τα διαβάζεις κιόλας; Εγώ ακόμα δεν του έχω διαβάσει, αλλά του τραγουδώ πάρα πολύ. Του έχω πάρει κι ένα πιάνο παιδικό, που πατάς ένα πλήκτρο και παίζει μουσική κι έχει και διάφορα άλλα. Του το βάζω στο χαλί του και πατάει τα πλήκτρα. Καμιά φορά παίζει συνεχόμενες νότες. Χτες έπαιξε εφτά-οκτώ συνεχόμενες νότες και είχαν και ειρμό δεν ήταν άσχετες! Φυσικά ασυνείδητα παίζει, δεν είμαι τόοοσο κουκουβάγια! Του έχω πάρει κι ένα μαλακό βιβλίο και χτες τον άφησα λίγο στο χαλί του στο σαλόνι κι εγώ ήμουν στην κουζίνα (είναι σχεδόν ενωμένα) και όταν τον ξαναείδα είχε ανοίξει το βιβλίο και είχε βάλει το κεφάλι του από κάτω... Βλέπω δεν είμαι η μόνη που αισθάνεται ένα κουρέλι από την κούραση... Πού να είχα και δύο...

Πέντε κιλά είναι τέλεια! Κι εγώ τόσα είχα πάρει στον πέμπτο μήνα. Τελικά έφτασα τα +12-13 και τα έχασα για πλάκα!

Κατερίνα, τέλεια τα γεμιστά με πληγούρι, τα φτιάχνω κι εγώ! Τώρα, όμως, ακόμα δεν έχει καλές ντομάτες και πιπεριές, είναι και πανάκριβες, όταν έρθει η εποχή τους θα φτιάξω! Μαρία, κι ο Αντρίκος στο νοσοκομείο έκανε εμετούς με φλέγματα και χαιρόμασταν που τα ξεφορτωνόταν. Περαστικά σε όλα τα αρρωστούλια μωράκια!

Γειά σας! Βάσω, εγώ δεν τον είχα σε καρότσι τον Αντρέα, αγκαλιά τον κρατούσα στην εκκλησία! Νάσια, καλά έκανες και βγήκες. Εγώ πάντως όταν βγαίνω, δεν αγχώνομαι για τον Αντρίκο, ούτε τσακίζομαι να γυρίσω για να τον πάρω αγκαλιά. Ανέβα λίγο βρε, μην τα βλέπεις όλα μαύρα! Γιωταμαρία, ο δικός μου δεν αφήνει τίποτα να μην το εξερευνήσει. Με το που μπαίνει κάποιος στο δωμάτιο, κατευθείαν θα γυρίσει να τον κοιτάξει. Τον αλλάζω και πιάνει στα χέρια του τα παπούτσια του και τα επεξεργάζεται, τραβά τη σακούλα με το βαμβάκι, βάζει δύναμη στα πόδια και φεύγει προς τα πίσω και ρίχνει τις κρέμες κάτω στο πάτωμα... Βανεσσάκι, ελπίζω να ξεκουραστείς. Χρυσάνθη, γλυκά κουταλιού, το καλύτερο!

Γειά σας! Πριν κανένα μισάωρο γύρισα απ' το σχολείο. Όλα καλά με τον επιθεωρητή ευτυχώς. Ήταν καθηγητής μου στο σχολείο, α' και β' λυκείου, και ήμουν από τις αγαπημένες του μαθήτριες. Δεν είχα αξιολόγηση σήμερα, δηλαδή δε μου έβαλε βαθμό, αλλά απλά θα με χαρακτήριζε ικανή/μη ικανή. Στην τάξη υπήρχαν μόνο δύο μαθητές όταν μπήκε, μετά ήρθε άλλη μία κοπέλα, και προς το τέλος ακόμα ένα παιδί. Μόλις είδε ο διευθυντής τους δύο μαθητές έπαθε σοκ, κι έτρεξε και τους έπαιρνε να έρθουν, αλλά τελικά το κάναμε το μάθημα με όσους είχαμε! Στο τέλος η μόνη παρατήρηση που μου έκανε ήταν ότι πρέπει να τους βάζω εργασία για το σπίτι (σιγά μη βάλω εργασία για το σπίτι στους μαθητές του εσπερινού, εδώ οι περισσότεροι έρχονται κατευθείαν απ' τη δουλειά), και ασχολήθηκε πιο πολύ γενικά με τα προβλήματα του εσπερινού. Καγκουράκι, για τη βάφτιση δεν έκανα τίποτα. Έκλεισα εκκλησία, κέντρο και κεραστικά. Αυτά... Για τα υπόλοιπα δε βρήκα χρόνο να πάω. Φόρεμα μάλλον θα πάω να αγοράσω αυτό που μου άρεσε, μπομπονιέρες είδα κάποιες που μου άρεσαν πάρα πολύ, είναι 4 ευρώ η μία, λέτε να είναι πολλά; Δίνουμε μία σε κάθε οικογένεια, όχι σε κάθε καλεσμένο. Μπορεί να κλείσω αυτές, εκτός κι αν βρω κάτι πιο οικονομικό, αλλά εξίσου ωραίο. Για τις προσκλήσεις αγόρασα τα χαρτονάκια, θα τα πάρω αύριο στο σχολείο να τα κόψω με ένα ειδικό μηχάνημα για να μην παιδεύομαι με ψαλίδια, και μες στη βδομάδα θα τις φτιάξω, ν' αρχίσουμε από αρχές Απρίλη να καλούμε. Είναι και ο σταυρός, κι ένα σωρό άλλα, να μην πω για τα ρούχα του μικρού... Αλλά αύριο το πρωί δε θα έχω αυτοκίνητο, και την Τετάρτη το πρωί θα πάρουμε τον Αντρίκο για εμβόλιο... Οπότε, Πέμπτη πλέον... Χριστίνα, για τη μαθήτριά μου που λες, κι εγώ πολλές φορές νιώθω άσχημα όταν γκρινιάζω και σκέφτομαι τις μαθήτριές μου πόσα έχουν περάσει και πόσα περνάνε. Όσο για το πάρτι, αν απλά είχαν λίγο δυνατά τη μουσική, δε θα μ' ένοιαζε. Αλλά αυτοί έκαναν απίστευτη φασαρία. Πρέπει να είχαν βάλει επαγγελματικά ηχεία έξω από το σπίτι, γιατί η μουσική ακουγόταν λες και ήταν μέσα στο σπίτι μας (με κλειστά παράθυρα), και το σπίτι δεν ήταν καν δίπλα μας. Εκτός αυτού, ούρλιαζαν συνέχεια και το χειρότερο, έριχναν κροτίδες, και κάθε λίγο ακούγονταν εκρήξεις. Οι γονείς μου, μου είπαν ότι, όπως έφευγαν απ' το σπίτι μας (κράτησαν τον Αντρέα επειδή εμείς είχαμε πάει στο θέατρο), τους είδαν να κάθονται έξω στο δρόμο και να έχουν ανάψει φωτιές. Αλλά μάλλον κάποιος άλλος μας πρόλαβε και είχε καλέσει αστυνομία πριν από μας, γιατί η πολλή φασαρία σταμάτησε σχεδόν μόλις τηλεφώνησε ο άντρας μου. Κι εγώ αρχικά είπα "έλα μωρέ, δεν έχουν ξαναδώσει δικαίωμα", αλλά ήμουν τόοοσο κουρασμένη που δεν άντεχα, ήθελα να κοιμηθώ και δεν μπορούσα... Μαρία, εμένα του άντρα μου του αρέσει το κρέας και όλα τα υπόλοιπα φαγητά! Όλο να τρώει θέλει. Είναι πολύ λαίμαργος γενικώς, ευτυχώς δεν είναι χοντρός, αν και έχει πάρει κιλά. Εγώ προσπαθώ να μη μαγειρεύω συχνά κρέας. Π.χ. την περασμένη βδομάδα φάγαμε την Τρίτη σουβλάκια και το Σαββάτο πήραμε λαζάνια και κανελόνια απ' έξω. Τις άλλες μέρες δε φάγαμε κρέας. Παρέλαση που λες, στη Λάρνακα παρελαύνουν από γυμνάσιο και πάνω!

Δηλαδή, όταν την ταΐσεις ένα κανονικό γεύμα δε θα το φάει; Θέλει λίγο και συχνά; Εμένα τώρα όταν θηλάζει, κάθε λίγο τινάζεται, το αφήνει, το ξαναπιάνει, γυρνάει προς τα πίσω, χτυπιέται, ξαναρχίζει, το ξαναφήνει, ένας χαμός...

Εγώ είχα καφέ υγρά την 33η μέρα του κύκλου και την επόμενη μέρα σταμάτησαν.

Εμείς κάναμε μια μεγάλη ζωγραφιά στον τοίχο, ράψαμε κουρτίνες, φτιάξαμε καδράκια, γενικά είχαμε πολλές ετοιμασίες. Αν θέλεις να το βάψεις όμως, σίγουρα πρέπει να το κάνεις νωρίτερα για να μη μείνει καθόλου μυρωδιά από τις μπογιές.

Να σας ζήσει!

Να σας ζησει!

Γειά σας! Ρε κορίτσια, εσείς ξεκουράζεστε ποτέ; Θέλω να πω, νιώθετε ποτέ σας ξεκούραστες; Γιατί εγώ αισθάνομαι συνέχεια κουρασμένη... Πέφτω για ύπνο κουρασμένη και ξυπνάω πτώμα... Εύη, κι εγώ του σκασμού έφαγα χτες... Άσε, τι διατροφή, όλα τα τσακίζω, και μετά νιώθω χοντρέλααα!!!!! Δεν τολμώ ν' ανέβω στη ζυγαριά εννοείται... Γιωταμαρία, μια χαρά είσαι! Εγώ δεν ξέρω πόσα κιλά είμαι, αλλά οκ, ούτως ή άλλως είχα χάσει περισσότερα απ' τα κιλά της εγκυμοσύνης, οπότε έχω περιθώρια. Αναστασία, γιατί να ηρεμήσει με τις στερεές; Απορώ πώς αντέχεις... Εγώ δε νομίζω να άντεχα τόση γκρίνια κάθε μέρα... Λένα, αμάν με το βήχα και τις αρρώστιες... Εμείς σήμερα τρώμε τα χτεσινά. Έχει μείνει σκορδαλιά (όχι για μένα!), πατάτες και λαχανικά στο φούρνο, σαλάτα, παντζάρια, ταχίνι, ταραμάς οπότε πάλι έφαγα κι έσκασα...

Είχα πάρει το primolut για να μη μου έρθει περίοδος στο γάμο μου. Όταν τα σταμάτησα, ήρθε κανονικά η περίοδος σε τρεις-τέσσερις μέρες. Παλιότερα στην εφηβεία μου τα είχα πάρει για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα, γιατί είχα πολλά προβλήματα με την περίοδο και ερχόταν κάθε είκοσι μέρες. Δεν είναι αντισυλληπτικά και δεν έχουν παρενέργειες, απ' όσο ξέρω.

Γειά σου! Εγώ άρχισα να το ετοιμάζω περίπου όταν μπήκα στον όγδοο μήνα.

Γειά σας! Έστειλα τους άντρες για εξωτερικές δουλειές, κι έμεινα σπίτι να βγάλω γάλα και υποτίθεται να κάνω δουλειές... Λέμε τώρα, κάτι ψευτοσυμμαζέματα και τέτοια πράγματα. Κατερίνα, τι ωραία που είδες τα αγοράκια σου στην παρέλαση! Κι εγώ παρέλαυνα ανελλιπώς από τη β' γυμνασίου, αλλά τώρα διαφωνώ με τις μαθητικές παρελάσεις. Εμάς πάντως, από γυμνάσια και πάνω παρελαύνουν. Μικρά παιδάκια όχι, εκτός αν είναι πρόσκοποι. Ο χαλβάς κανονικός χαλβάς σιμιγδαλένιος είναι. Η μάνα μου είπε ότι έβαλα πιο πολύ σιρόπι, αλλά εγώ ακολούθησα κατά γράμμα τη συνταγή, την οποία έχω ξανακάνει. Ίσως φταίει που δεν τον ξεφόρμαρα αμέσως, αλλά τον άφησα στη φόρμα αρκετή ώρα. Πάντως, η γεύση είναι τέλεια! Μαρία, άκου το δικό μας μενού την περασμένη βδομάδα: Δευτέρα φακές σούπα. Τρίτη πήγαμε έξω και φάγαμε σουβλάκια! Τετάρτη πιλάφι με διάφορα λαχανικά. Πέμπτη κοτόπουλο στο φούρνο με πατάτες. Παρασκευή μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα με λαχανικά. Σάββατο πήραμε απ' έξω, γιατί είχα ένα σωρό δουλειές και δεν άντεχα να μαγειρέψω κιόλας, και ούτε και προλάβαινα. Κυριακή τα γνωστά που έγραψα χτες! Ανθή, πολύ γέλασα με το μιλφέιγ χλαπάτσα!!!!!!!!!1 Χαχαχαχα!!! Εντάξει βρε, πιο πολλή σημασία έχει η γεύση! Πω πω, χαρά στο κουράγιο σου που έκανες όλες εκείνες τις δουλειές με τα ρούχα... Εγώ έχω μια σακούλα στη ντουλάπα του και βάζω εκεί μέσα ό,τι δεν του κάνει πλέον, πλυμένο και σιδερωμένο. Άντε, πάω να κάνω καμιά δουλειά!

Δε σας είπα για το θέατρο του σχολείου χτες! Ήταν καταπληκτικό! Η παράσταση ήταν σούπερ! Η κριτική επιτροπή (το παίξαμε στα πλαίσια των σχολικών αγώνων θεάτρου) ενθουσιάστηκε. Έμειναν μετά το τέλος της παράστασης αρκετή ώρα και έδιναν συγχαρητήρια, ενώ συνήθως εξαφανίζονται μόλις δώσουν το αναμνηστικό δίπλωμα μετά την υπόκλιση, και σε μια κοπέλα είπαν να γίνει ηθοποιός γιατί έχει πολύ ταλέντο. Χάρηκα πάρα πολύ, γιατί αυτή η κοπέλα είναι πολύ βασανισμένη. Την παράτησε ο άντρας της για μια άλλη, έπαθε κατάθλιψη, έχει κι ένα γιό δέκα χρονών (είναι λίγο μεγαλύτερή μου), μετά βρήκε έναν γκόμενο πολύ μικρότερό της που ήταν για τα μπάζα, τον χώρισε κι ακόμα την ενοχλεί και της δημιουργεί προβλήματα, και τώρα προσπαθεί να κόψει τα αντικαταθλιπτικά, γενικά μιλάμε πολύ πονεμένη ιστορία... Όπως επιστρέφαμε το βράδι κατά τις δέκα, λέω στον άντρα μου ότι θα πέσω κατευθείαν για ύπνο, κι όταν ξυπνήσει ο Αντρέας, σηκώνομαι και τον θηλάζω. Φτάνουμε στο σπίτι, και είχαν πάρτι σ' ένα σπίτι και γινόταν χαμός. Η μουσική τέρμα, ούτε σε κλαμπ δεν είναι τόσο δυνατά, ούρλιαζαν και τσίριζαν και έριχναν συνέχεια βαρελότα. Δεν μπορείτε να φανταστείτε για τι φασαρία μιλάμε. Και το σπίτι δεν ήταν καν το διπλανό, ήταν απλά στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο... Άκουγα άλλους που βγαίνανε και τους φώναζαν "ΣΚΑΣΤΕ!!!", αλλά αυτοί εκεί. Τελικά πήρε ο άντρας μου την αστυνομία, γιατί είχαν περάσει τα μεσάνυχτα, πρέπει να πήραν και άλλοι, όμως, γιατί λίγο μετά σταμάτησε η πολλή φασαρία. Έτσι, σήμερα είμαι σαν ζόμπι... Καγκουράκι, κορυφαία η Αγγελικούλα! Βρήκε το τσολιαδάκι και του την έπεσε, χαχαχαχα! Όλια, κουράγιο με τη δουλειά... Μαρία, κι εσύ ψάρι και νύστα ε;

Τουλάκι, εγώ φορμάκια-ζιπουνάκια είχα αγοράσει αρκετά και μετά πήραμε κι άλλα, γιατί δεν προλαβαίναμε να πλένουμε... Τα μωρά λερώνονται, μπορεί να βγάλουν γουλιές, μπορεί να ξεφύγουν τσίσα και κακά, χίλια μπορεί, και τα χρειαστήκαμε όλα τα ρουχαλάκια που του πήραμε. Όλοι μου έλεγαν να μην πάρω πολλά γιατί "θα μου φέρουν", αλλά οι επισκέψεις άρχισαν μετά που σαράντισα, κι όλοι μου έφερναν ρούχα μεγαλύτερου μεγέθους. Μπιμπερό πήρα τρία, ένα μικρό και δύο μεγάλα, αλλά δεν τα χρειάστηκα καθόλου, μέχρι που γύρισα στη δουλειά και βγάζω γάλα με θήλαστρο. Θήλαστρο μην αγοράσεις αμέσως, κάτσε να δεις αν θα θηλάσεις, κάτσε να εδραιωθεί η γαλουχία, και μετά το αγοράζεις. Πιπίλες, επίσης μην πάρεις πολλές, γιατί μπορεί το μωρό σου να μην τις θέλει. Ο δικός μου δεν έπαιρνε πιπίλα με τίποτα, και 3.5 μηνών άρχισε να την παίρνει. Έτσι, και η αποστείρωση μου ήταν άχρηστη τους πρώτους 3.5 μήνες... Το σφηνάκι για τον ύπνο είναι λίγο αμφιλεγόμενο, εγώ πάντως δεν είχα. Εγώ τις αγορές τις άρχισα στον έβδομο μήνα. Καλό κουράγιο, γιατί εμένα μου είχαν σπάσει τα νεύρα!

Λυδία, ακόμα και για εκείνα τα 500 μέτρα, νομίζω είναι επικίνδυνο στην αγκαλιά... Γιωταμαρία, κυριούληδες και ο δικός μου και ο δικός σου! Αναστασία, δεν ξέρω να σου πω για ωτίτιδα. Πάντως σήμερα τον Αντρίκο τον έπιασε ένα πάρα πολύ δυνατό κλάμα, σπάραζε μιλάμε, και τελικά του πέρασε και κοιμήθηκε... Βανεσσάκι, βρε, δυο πηρουνίτσες έφαγα, όχι πολλή. Άσε, δεν την αντέχω την αλλαγή της ώρας...

Γειά σας και χρόνια πολλά! Εμείς το πρωί πήγαμε εκκλησία οι δυο μας με τον Αντρίκο. Ήταν ΚΥΡΙΟΥΛΗΣ!!! Καθόταν πάρα πολύ ήσυχος και φρόνιμος και παρακολουθούσε τα πάντα. Δεν έκανε κιχ! Σε κάποια φάση τον πήρε ο ύπνος, προς το τέλος! Το μεσημέρι είχαμε το τραπέζι, κι ο μικρός ήταν μες στην τρελή χαρά, κι έκανε χαρούλες και ναζάκια στους γονείς και τη θεία μου! Εννοείται τους ξετρέλανε! Τα φαγητά μας ήταν πολύ νόστιμα, ο φρέσκος μπακαλιάρος δεν παίζεται! Ταλαιπωρήθηκα να τον φιλετάρω και να τον ξεκοκαλίσω, αλλά άξιζε τον κόπο! Τον τηγάνισε ο άντρας μου και ήταν αφρός. Τελικά λεμονάτο δεν έκανα, έβαλα μόνο στο φούρνο πατάτες, καρότα, κρεμμύδια, σκόρδα και φασολάκια με λεμόνι και ρίγανη, και έγιναν τέλεια. Και τις διάφορες σαλάτες και ορεκτικά που σας είπα. Είχα κι έναν χαλβά που ήταν πιο πολύ κρέμα χαλβά, αλλά είχε πολύ ωραία γεύση! Η θεία μου που συνήθως δεν τρώει τίποτα, έφαγε απ' όλα και ενθουσιάστηκε και έφαγε και γλυκό και της άρεσε πολύ! Αλλά πολλή κούραση ρε κορίτσια, και τώρα ο μικρός είναι γκρινιάρης... Προετοιμάστηκα και για αύριο που έχω τον επιθεωρητή. Νυστάζω κιόλας, τέτοια εποχή που αλλάζει η ώρα και χάνουμε ύπνο είμαι σα ζαβλακωμένο κοτόπουλο, αλλά είναι τέλεια που μεγαλώνει η μέρα! Δε σχολιάζω κάτι, γιατί με πρήζει ο άντρας ότι θέλει να καθίσει. Ελπίζω να τα καταφέρω να ξαναμπώ το βράδι. Σας φιλώ όλες!

Γειά σας κοριτσάκια και χρόνια πολλά! Εμείς το πρωί πήγαμε εκκλησία οι δυο μας με τον Αντρίκο! Ήταν ΚΥΡΙΟΥΛΗΣ και το χάρηκα πάρα πολύ! Καθόταν πάρα πολύ ήσυχος και προς το τέλος τον πήρε ο ύπνος. Ανυπομονώ να ξαναπάμε! Το μεσημέρι ήρθαν οι γονείς μου και η θεία μου για φαγητό. Μ' αρέσει να κάνω τραπέζια, αλλά πολλή κούραση ρε κορίτσια... Ευτυχώς τα περισσότερα πιάτα τα έπλυνε τώρα ο άντρας μου, και μαγειρέψαμε μαζί τον κλασικό μπακαλιάρο σκορδαλιά. Πάρα πολύ νόστιμα ήταν όλα, ξετρελάθηκαν, αλλά πιο πολύ ξετρελάθηκαν με τον Αντρέα, που ήταν μες στην τρελή χαρά και τους έκανε χαρούλες και ναζάκια! Τώρα προετοιμάστηκα για το σχολείο, γιατί θα έχω επιθεωρητή αύριο. Κουτουλάω απ' τη νύστα, άλλαξε και η ώρα, και πάντα τέτοια εποχή είμαι σα ζαβλακωμένο κοτόπουλο... Εύη, χρόνια πολλά για τη γιορτή σου! Να σε χαίρεται η οικογένειά σου! Δεν ήξερα ότι το είχατε πάρει απόφαση να φύγετε. Νόμιζα ότι ήταν απλά μια σκέψη. Στην ομάδα στο φέισμπουκ μπαίνω, αλλά δε διαβάζω όλες τις δημοσιεύσεις, και δεν το ήξερα. Αναστασία, κουράγιο με τη γκρίνια... Κι ο δικός μου κοιμήθηκε μεσημέρι, ξύπνησε, έφαγε, και μόλις έφαγε, άρχισε και ούρλιαζε. Δεν ξέρω γιατί, ίσως τον πείραξε η σκορδαλιά... Αλλά έφαγα ελάχιστη, ίσα να τη δοκιμάσω. Λυδία, μέχρι τώρα πώς τη μεταφέρατε τη μικρή με το αμάξι; Εμείς έχουμε το ίδιο της Αγγελικής και μια χαρά κάθεται. Ουφ, δε θυμάμαι τι άλλο γράψατε... Σας φιλώ όλες!

Γειά σας! Πολλές δουλειές σήμερα... Το πρωί οι άντρες του σπιτιού φύγανε, κι εγώ έμεινα να κάνω δουλειές. Δυστυχώς το πλυντήριό μας κάτι έπαθε, έτσι ο άντρας μου πήγε τα άπλυτα στο σπίτι της μάνας μου κι έβαλε εκεί πλυντήριο. Μετά πήγε σούπερ μάρκετ, κι ο Αντρίκος έμεινε με τη μάνα μου. Από φαγητό πήρε ο άντρας μου απ' έξω, δεν είχα κουράγιο να κάνω ΚΑΙ μαγείρεμα. Τώρα κατάφερα να καθίσω λίγο να "ξεκουραστώ" και σε λίγο θα ετοιμαστώ για να πάμε στο θέατρο... Ευτυχώς θα πάμε με τον άντρα μου. Καλαμαράκια γεμιστά είχα φτιάξει μόνο μία φορά. Ήταν μια καταπληκτική συνταγή, με ρύζι και πορτοκάλι, με κρασάκι μέσα στη γέμιση, και λεμόνι στην κατσαρόλα. Αλλά ήταν σχετικά μικρά τα καλαμάρια, χρειάστηκε πάααρα πολλή ώρα για να τα γεμίσω και κουράστηκα τόσο πολύ που δεν μπόρεσα μετά να τα απολαύσω. Αύριο σας είπα θα έχω τραπέζι τους γονείς και τη θεία μου. Θα κάνει ο άντρας μου μπακαλιάρο σκορδαλιά κι εγώ μπακαλιάρο μπιάνκο (στην κατσαρόλα λεμονάτο με πατάτες) + σαλάτα μαρούλι-φρέσκο κρεμμυδάκι-άνηθο και σαλάτα ρόκα-ντοματίνια. Έφτιαξα σήμερα και παντζάρια, χτες ταχινοσαλάτα, έχουμε και ταραμά και ελιές, και έφτιαξα κι ένα χαλβά για επιδόρπιο! Άντε, κλείνω και θα σας ξαναγράψω το βράδι, να σας πω και τις εντυπώσεις απ' το θέατρο!

Εγώ δε γράφω γιατί θα με βρίσετε... Αυτόν τον καιρό τρέχω και δε φτάνω, και δεν μπορώ να φάω μια φέτα ψωμί και μισή φετούλα τυρί ή ένα γιαουρτάκι... Προσπαθώ να προσέχω, αλλά στο σχολείο θες ν' αγιάσεις και δε σ' αφήνουν...

Α, δε σας είπα! Μια που λέγαμε για πουλάκια, σήμερα ο παιδίατρος κοίταξε το πουλάκι του Αντρέα και το πετσάκι κατέβαινε σχεδόν μέχρι κάτω! Μου είπε ότι είναι ασυνήθιστο αυτό για τόσο μικρό μωρό. Οπότε λογικά, θέμα με το πουλάκι δε θα έχουμε. Τι ωραία! Ξύπνησε... Ουφφφφφφφφφ...........................................

Γειά σας! Γύρισα πριν καμιά ώρα απ' το σχολείο. Είχαμε τη μαθητική παράσταση σήμερα. Ευτυχώς τελικά δεν έκανα τον υποβολέα, μπήκε μια μαθήτρια, έτσι κάθισα κάτω και απόλαυσα την παράσταση! Μιλάμε, έκλαιγα απ' τα γέλια. Ήταν καταπληκτικό! Η σκηνοθεσία άπαικτη, και οι ηθοποιοί μας πάρα πολύ φυσικοί και άνετοι! Στο τέλος κάνανε και παραλειπόμενα, όπου έπαιξαν ένα κομμάτι της πρώτης σκηνής, σε γρήγορη κίνηση! Εκεί πόνεσε η κοιλιά μου απ' τα γέλια!!! Αύριο θα πάμε στην επίσημη παράσταση. Εν τω μεταξύ, δε με φτάνουν τα τρεχάματα και οι δουλειές μου, τηλεφώνησε ο επιθεωρητής μου ότι θα έρθει τη Δευτέρα να με δει... Δεν αγχώνομαι, αλλά το πρόβλημα είναι ότι μπορεί να μην έρθουν οι μαθητές, γιατί η τάξη στην οποία θα με δει έχει σοβαρό πρόβλημα με απουσίες. Θα τους τηλεφωνήσω τη Δευτέρα το πρωί να τους το θυμίσω, γιατί οι περισσότεροι είναι στο θέατρο, τους το είπα σήμερα μετά την παράσταση και σιγά μην το άκουσαν... Μαρία, το ξέχασα τελείως το Πέργαμο! Ευτυχώς που μου το θύμισες! Θα πάω να δω (να δούμε πότε...). Για το γάμο μου είχα πάρει αρκετά πράγματα από κει, αλλά θυμάμαι πήρα και χρωματιστό ρύζι για να μας ρίξουν, και ήταν γεμάτο έντομα και σκουλήκια... Τελικά το γυρίσαμε πίσω και πήραμε άλλα πράγματα και βάλαμε κανονικό ρύζι για πιλάφι... Καγκουράκι, η σαλοπέτα ως ρούχο μου αρέσει πολύ, αλλά για βάφτιση δε μου κολλάει... Εγώ από το φωτογράφο που είχαμε στο γάμο δεν έμεινα ιδιαίτερα ευχαριστημένη. Οι πιο πολλές φωτογραφίες είναι στημένες κι εμείς αμήχανοι, το βίντεο δε μου άρεσε καθόλου, γενικά, όλα στο γάμο μου ήταν χάλια... Άντε, σας κλείνω γιατί κουτουλάω, κι έχω να βγάλω και γάλα πριν κοιμηθώ.

Γειά σας! Εγώ όλο τρέχω σαν τον Βέγγο! Σπίτι, βάφτιση, Αντρέας, σχολείο... Σήμερα πήγαμε παιδίατρο. Ο Αντρίκος μια χαρά! Ψήλωσε ένα εκατοστό το τελευταίο δεκαπενθήμερο (τον είχαν ζυγίσει στο νοσοκομείο όταν τον πήγαμε για εμβόλιο), μεγάλωσε το κεφάλι του, αλλά βάρος δεν έβαλε καθόλου. Ο γιατρός μου είπε ότι ο λόγος που δεν πήρε βάρος είναι ότι είναι υπερκινητικός. Μιλάμε, όση ώρα τον είχα στο κρεβάτι του γιατρού, δε σταμάτησε λεπτό να χτυπιέται. Δεν έκλαιγε, απλά κινούνταν ασταμάτητα! Μου είπε ότι αφού ψήλωσε, μεγάλωσε το κεφάλι, είναι χορτάτος, ευχαριστημένος, κοιμάται πολλές ώρες, κι εγώ αισθάνομαι ότι έχω γάλα, δεν υπάρχει πρόβλημα και τον επόμενο μήνα θ' αρχίσουμε στερεές και θα του δώσουμε ώθηση στα κιλά. Κοίταξε και το πουλάκι του και είναι πάρα πολύ ανοιχτό, ασυνήθιστο για τόσο μικρό μωρό, απ' ό,τι είπε! Στο γιατρό ήταν πάρα πολύ ήσυχος, μόνο προς το τέλος εκνευρίστηκε και τσαντίστηκε, κι άρχισε να τσιρίζει, αλλά μόλις τον έβαλα στο σλινγκ και φύγαμε, ηρέμησε, τον πήρε κι ο ύπνος! Το απόγευμα στο σχολείο είδαμε τη μαθητική παράσταση του θεάτρου και ήταν σούπερ! Μιλάμε, έκλαιγα απ' τα γέλια, αφήστε που μας έκαναν και μία έκπληξη στο τέλος και βάλανε παραλειπόμενα!!!! Και τι ήταν τα παραλειπόμενα; Ένα κομμάτι από την πρώτη σκηνή, παιγμένο σε γρήγορη κίνηση!!! Καλά, εκεί με πόνεσε η κοιλιά απ' τα γέλια! Αύριο είναι η επίσημη παράσταση! Βάσω, κι εμένα καμιά φορά πνίγεται, εντάξει, επανέρχεται αμέσως. Κάνω κι εγώ ενστικτωδώς αυτό που είπε η Λένα. Α, μπορεί και να μην είναι ενστικτωδώς, μάλλον κάπου το διάβασα. Νάσια, εγώ τηλεφωνικώς την έκλεισα την εκκλησία, δεν ξέρω πόσο κοστίζει, αλλά στην Κύπρο ελάχιστα είναι τα χρήματα. Στο γάμο είχαμε πληρώσει περίπου 70 ευρώ νομίζω. Για τη θέση στο δήμο τι να πω... Περαστικά στη Μαρία σου! Λένα, Χρυσάνθη, Αγγελική, Μύριαμ, φιλιά!